Roofvisweb.NL

Wat we tot dusver al gehad hebben zijn pluggen, jerkbaits en spinnerbaits. Tijd voor een softbait dus. Het is zo dat ik daar wat minder mee vis als het om snoek kunstaas gaat maar gek genoeg zijn mijn grootste vissen er wel mee gevangen.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

Mijn favoriet bewaar ik nog even voor later. Ik ga een klein beetje reclame maken, doe er mee wat je wil. En als je er wat van opsteekt en het met ander kunstaas gaat doen vind ik het ook goed. Zolang de boodschap maar overgekomen is.

Ik schrijf dit voornamelijk omdat ik het leuk vind. In de tijd schreef bijvoorbeeld Bertus Rozemeijer over flankers en hij noemde daarbij de Grandma. Het zal hem waarschijnlijk een worst gewezen hebben dat jij dat deed met een Jake of een Crane bait. Hij legde de basis voor veel van mijn generatie genoten.

Ik vind het geschreven woord veel mooier dan filmpjes. De reden is eigenlijk simpel: hoe mooi het ook gebracht wordt, het kan niet tippen aan de vissen in het echt en dat maak ik vaak genoeg mee. Als hetgeen wat er vertelt of getoond wordt dan ook nog eens druipt van de reclame, dan haak ik af.

Als ik al filmpjes kijk is het van iets dat ik nog eens een keer wil gaan doen. Muskie vissen bijvoorbeeld of een tropische bestemming. Iets wat ik nog niet eerder ervaren heb. Zeker als het om muskie filmpjes gaat valt er veel meer diepgang in te ontdekken dan de zoveelste polder – GoPro film of lekker op groot water vissen met ……

Er is niks mis met mensen die wat willen delen en iedereen doet maar wat ie wil. Ik doe het op deze manier en als ik er de tijd voor vind schrijf ik wat. Tijd is een probleem aan het worden want ik heb het gillend druk. Naast een beetje werken is het nu ook een drukke tijd. Er zijn wat evenementen zoals open dagen en de beurs in Gouda (zie we je daar ook?).

Nog een klein beetje sociaal leven kost ook wat tijd. Na de sluiting van het roofvisseizoen vragen karpers en zeelten weer wat aandacht en er zijn de nodige buitenlandse trips geplant.

De eerste trip, een tropische trip naar Djibouti met long time vismaat Nico zit er net op en ik ben nog wat aan het bijkomen van alle indrukken en grote vissen die we mochten vangen. Daarover wellicht ook nog een keer iets.

Verder komen er in mei 2 weken Zweden aan. Dit stuk schrijven en het volgende is ook al weer in de maak. Genoeg om nog meer over te schrijven dus. Wellicht een volgende keer.

Art baits Stager

Dit keer een shads dus. De shad waar ik mee ga starten is de Stager van Art Baits. Een die in vele maten te koop is maar ik beperk me hier vooral tot de snoekvisserij. Ik heb er ook al kabeljauw, baars en snoekbaars mee gevangen. Een alleskunner.

Deze shad zag het levenslicht ergens rond 2010 en het is een van de oudste modellen uit de Artbaits stal. Deze serie begon in de kleine maten en leende zich uitstekend voor het werpend en vertikaal vissen. Ergens rond 2012 had ik mijn eerste modellen gekregen van de kleine maten.

Zoals zovelen beschik ik over bergen met shads van vooral Amerikaanse makelij. Vooral voor snoekbaars. Alles heeft zijn plaats als het om snoekbaars shads gaat. Deze shads kregen al snel een vaste plek in mijn shadbakken want ik ving er goed mee. Nog steeds vis ik er veel mee trouwens.

Goeie grote snoekshads waren wat minder makkelijk te krijgen. Relax en Fox hebben die altijd wel gehad. Dat zijn eveneens klassiekers. Artbaits kwam na een tijdje ook met een snoekwaardig formaat en omdat ik dicht bij het vuur beschikte ik vrij vroeg over deze shads.

Voor de snoekvisserij zoals ik die het liefst beoefen zijn de modellen van 14, 18 en 23 cm het meest gebruikt, waarbij ik de grootste 2 het meest gebruik. Ik pas ze op 3 manieren toe: als swimbait met een montage met weinig gewicht, spinnend binnen te vissen dus. Daarnaast gebruik ik ze ook nog met een zware schroefkop waarbij ik de diepere waterlagen af vis. En een montage om weedless te vissen.

Die swimbait montage maak ik eigenlijk altijd zelf waarbij ik de 23cm het fijnst vind. Ik heb een tooltje om de oogjes te draaien. De haken zet ik vast met pinnetjes waarvan ik het uiteinde omgebogen heb. Die kant en klare systemen met van die rechte pinnetjes laten bij mij al vrij snel los. Overdwars steek ik dan een dik stuk fluorcarbon door de shads waar het haakje achter kan hangen.

Werkt uitstekend en vast is ook echt vast maar bij een aanbeet komt het wel los zonder de boel kapot te trekken. Van het steeds weer in en uitsteken van die pinnetjes word je shad ook niet steviger trouwens.

Als ik de Stager met een loodkop vis gebruik ik ook de grootste 2 maten. De 18 en 23 cm versie vis ik aan een pittige baitcaster. Eentje met voldoende lengte om zo de benadering te hebben die ik ook heb als ik met de spinhengel op baars of snoekbaars vis. Het totaalgewicht is vrij fors wat daarom ook de reden is dat ik voor een zware hengel kies. Voor snoek is dat doorgaans een goede aanpak en daarom laat ik lichte loodkoppen meestal achterwege. Het wat lomper. Ik zet er schroefkopen op als werpgewicht.

Die ik gebruik zijn meestal van Fox rage. Eenmaal ingeschroeft fixeer ik ze nog met een klein beetje secondelijm. De stingers zet ik langs de bovenzijde op de shad. Dit in verband met vasthangen aan de bodem maar, en dat is zeker zo belangrijk: visveiligheid. Als de haken van onder aan de shad hangen kan je die makkelijker in de kieuwbogen krijgen en dat is link voor een snoek. “Maar met pluggen zitten ze toch ook van onderen?” hoor ik je denken. Dat is waar.

Het probleem zit erin dat het zwaartepunt van een shad met loodkop altijd voorop zit en de shad niet zelden een vrije val maakt. Als de vis zijn bek open trekt zal de staart van de shad als eerste naar achter in zijn bek vliegen. Met de haken van boven op de shad zal je hem minder makkelijk in de kieuwbogen haken. Let daar dus op. Dit speelt ook bij ander rubber.

Een speciale montage is wel de weedless versie met de 14cm stager. Deze bestaat uit een loodkop van 14 of 17 gram met het bevestigingsoog van voor op de loodkop en in de rug ingestoken weedguards. Een weinig gebruikte methode maar een die al heel veel grote vissen opgeleverd heeft. Dit is vergelijkbaar met traditioneel shadvissen maar dan extra heavy!

Die 14 gram is nodig om je montage in de planten te laten zakken. De shads waarmee dit goed gaat zijn te herkennen aan een niet te uitbundige staart actie en ze mogen zeker niet te veel flanken. De weedguards maak ik van 70/00 nylon. De loodkopen kan je bij mijn weten nergens kopen voor deze visserij. Ik heb er mijn loodmallen voor aangepast. De haken zijn van Mustad. Dat vind ik persoonlijk nog altijd de beste jighaken voor de visserij in de lage landen.

De meeste merken die je in de winkel kan kopen gieten ze daar ook op. Ze worden gekenmerkt door een ruimere bocht dan de concurrentie en haken daarmee veel beter in. Voor de weedless visserij gebruikte ik ook wel streamerhaken van Gamakatsu maar uiteindelijk heb ik toch een voorkeur voor de Mustad haken. Die moest je trouwens speciaal bestellen want door de consumentenmarkt waren ze amper te krijgen in onze regionen.

De techniek voor weedless vissen is eigenlijk simpel. Je vist dit uitsluitend vanuit geankerde positie. Je boot moet niet te hevig bewegen op de stroming en of wind want daardoor verander je van positie en het is juist van belang dat je zo recht mogelijk binnen kunt vissen. Zie het maar zoals het vissen met spinnerbaits.

Een spinhengel van het type zeebaars stok is wel wenselijk voor het sleurwerk van grote vissen uit de planten. Een lijndikte van 16/00 tot 23/00. Lichte staaldraad als leader, glad afgewerkt met spelden die geen uitsteksels hebben is een must. Normaal gebruik ik zelden staaldraad voor het werpen met shads maar nu wel.

Qua kleuren heb ik niet echt een voorkeur voor de loodkop montage, als ik hem als swimbait vis gebruik ik graag zwart op helder water en fire tiger of oranje als het wat troebeler is. Die kleuren pas ik ook toe bij andere kunstaasjes in vergelijkbare omstandigheden.

We staan met Artbaits in Gouda op het roofvis event op 10 mei. Kijk ook even op de Website: www.art-baits.be

Volgende keer bespreek ik weer een plug. Tot dan!