Als het weer zo blijft zoals verwacht zal aanstaande zondag de special in de NKS Dutch Zander Masters 2019 plaats vinden. Het strijdtoneel het HollandsDiep is er in ieder geval klaar voor en de snoekbaarzen liggen op scherp voor de Westin Zander Masters Lure Only. “Schitterende Westin prijzentafel voor de Westin Zander Masters Lure Only.” verder lezen
De Westin Zander Masters HollandsDiep Lure Only is de eerste volgende wedstrijd in de NKS Dutch Zander Masters 2019. Op dit moment zit de special van 2019 voor 125% vol. Het beloofd dus een pracht van een Lure Only wedstrijd te gaan worden.
De hoogste tijd voor een Like & Share actie. Westin heeft voor deze actie één van hun prachtige giftboxen beschikbaar gesteld. “NKS Zander Masters Like en Win Actie!” verder lezen
Elk kwartaal gaan Pike Strikers teamleden vissen op gesloten locaties met een bijzondere historische waarde. De eerste aflevering van Vissen op Bijzondere Locaties vind plaats in de Broekerveiling in Broek op Langedijk.
Een schitterende historische locatie waar absoluut niet gevist mag worden maar waar Pike Strikers wel permissie voor hebben gekregen. Mike, Pascal, Albert en Denise gaan gewapend met doodaas hengels en jigghengels op zoek naar roofvis tussen de vele houten palen waarop dit prachtige museum is gebouwd.
Abonneren op het youtube kanaal van Pike Strikers doe je hier.
Zondag 17 maart vindt de tweede editie van de Next Level Fishing Experience plaats. Het beloofd echt een hele leuke en actieve hengelsport beurs te worden. Bomvol presentaties, lezingen en een ouderwetse veiling in het veilinghuis.
De hengelsportbeurs vindt plaats op zondag 17 maart in museum De Broekerveiling te Broek op Langedijk. De Broekerveiling is de oudste doorvaar groenteveiling ter wereld. Het museum staat volledig op het water en heeft in het veiling gebouw verschillende doorvaarten en aanlegsteigers. Bij uitstek dus een unieke locatie om een geweldige hengelsport belevenisbeurs te organiseren.
Kijk voor meer info op: Next Level Experience 2019
Binnenkort alle info over deze beurs hier op Roofvisweb.nl
Onwaarschijnlijke kunstaasverhalen op een na. Deze aflevering gaat nu eens niet over bloederige snoek, ook niet over snoeken die in een grote prooi gestikt of een vreemde tekening hebben. Ik wil het dit keer vooral hebben over vreemde zaken die ik meemaakte tijdens de duizenden uren vissen met vooral kunstaas op vriend Esox. Ik zit me nu af te vragen waarmee ik beginnen moet en dus eerst maar eens een rondje door mijn archief met vreemde snoeken gemaakt.
Tekst en foto’s: Jan Eggers “Jan Eggers, vreemde snoe(k)shanen deel 9. Onwaarschijnlijke kunstaas verhalen.” verder lezen
VIS TV-liefhebbers en baarsfanaten kunnen zich komende zondag opnieuw vergapen aan een kersvers visavontuur. In deze vierde aflevering van het seizoen stapt presentator Marco Kraal bij het Eiland van Maurik in een Canadese kano samen met baarspikeur Pieter-Bas Broeckx. Hoppend van stek naar stek laat hij Marco zien hoe je met de modernste technieken gericht op grote baars vist, én dat doorzetten loont. “Gericht op grote baars met Pieter-Bas Broeckx” verder lezen
Je hoort er de laatste tijd steeds meer over, het vangen van grote dikke baarzen. Zo langzamerhand begint de baars een beetje onze roofvis nummer 1 te worden maar is het wel zo simpel om van die hele dikke units te vangen?
Een crankbait is niets meer of minder dan een plugje met of zonder schoep. Het is in ieder geval een hard bait en daarmee ook meteen een heel ander soort kunstaas als de jighead met shad. Een crankbait kun je natuurlijk gewoon mee trollen en werpen en met name het werpen is hetgeen wat ik het er meeste mee doe. De beweging die een crankbait maakt lokt vaak de aanval uit van de baarzen. Het is dan ook het beste om een crankbait niet alleen maar terug te vissen wanneer je deze hebt ingegooid maar geef hier ook gerust kleine tikjes mee of onverwachte bewegingen waardoor de crank onder water dan vaak net even een vreemde beweging maakt of zelfs even weg schiet. Dit zijn in heel veel gevallen de momenten waarop de baarzen toehappen en de crank vol grijpen.
Het is ook met een crank heel erg belangrijk dat je hem goed vist en dat je rekening houd met de diepte waarop je hem wilt laten lopen. Hoe diep een crank loopt staat vaak al op de bait zelf of op de verpakking maar het beste kun je het zien aan de schoep, is deze klein en staat wat omhoog waarbij het bevestigingsoog naar voren zit dan loopt de crank ondiep maar is het een grote schoep wat meer naar beneden gericht met het bevestigingsoog wat meer naar achter dan zal de crank weer diep lopen.
Één en ander is natuurlijk ook weer afhankelijk van hoe ver je de crank inwerpt en of je met gevlochten lijn vist of met bijvoorbeeld fluorocarbon. Fluorocarbon heeft wat minder weerstand dan gevlochten lijn en er zit wat rek in waardoor een crank vaak ten opzichte van gevlochten lijn nog iets dieper gevist kan worden.
Natuurlijk moet je met een crankbait ook rekening houden met waar je hem vist. Een dieplopende crank tegen het talud opgooien zal waarschijnlijk al na 2 slagen van de molen in de bodem duiken, dat wil niet zeggen dat je hem dan niet kunt vissen want wanneer je je hengel helemaal omhoog houd en je vist hem rustig kun je hem heel mooi van het talud af laten lopen. Hou er wel rekening mee dat wanneer het dan dieper wordt je de top van de hengel ook weer wat laat zakken en je hem weer iets sneller binnen draait, zo kun je hem heel mooi terug vissen.
Vis je hem echter tegen het talud op dan wil je de crank juist zo snel mogelijk diep hebben en doe je juist het omgekeerde, eerst snel draaien en de top naar beneden en dan eenmaal op diepte de hengel langzaam omhoog en wat rustiger binnen draaien. Zoals gezegd hangt het een en ander wel samen met de afstand waarop je de crank inwerpt en of je bijvoorbeeld te maken hebt met stroming.
De crankbait zet ik echt in alle periode’s van het jaar in waarbij ik hem met koud water natuurlijk vaak wat rustiger vis als met wat hogere temperaturen. Meestal gebruik ik crankbaits tot zo’n 10-14cm
Hier nog een kort filmpje van een paar mooie releases van Mega Baarzen!
De carolina rig wordt de laatste tijd ook erg veel gebruikt en eigenlijk vis ik al heel lang met dit systeem. Ik heb er erg veel mee geëxperimenteerd tijdens het vissen op snoekbaars en dat ging vaak prima, zeker op de momenten dat de snoekbaarzen het moeilijk deden zette ik vaak het Carolina systeem in en wist ze dan toch te verleiden.
Een Carolina rig is eigenlijk een heel simpel systeem maar mits goed gevist kan dit voor enorme vangsten zorgen want vaak zijn het de grotere baarzen die de verleiding niet kunnen weerstaan. De opzet is niet moeilijk want je neemt als eerste een stuk fluorocabon wat je bevestigd aan je hoofdlijn al dan niet door middel van een knoop of een wartel. Op deze lijn schuif je een bullet weight met een kraal daaronder en aan het einde knoop je er een wartel aan, vervolgens knoop je aan deze wartel weer je onderlijn welke ook van fluorocarbon is met aan het einde een weedles hook in de maat die in verhouding staat tot de bait die je erop wilt doen.
Nu ben je klaar om de carolina rig in te gaan zetten en kun je de haak voorzien van een bait. ik vis zelf graag met kreeftachige, tubes en salamanders, baarzen zijn gek op dit soort aasjes en pakken ze vaak gretig, ik ben er inmiddels wel achter dat de echte grote baarzen helemaal verzot zijn op kreeften en dit soort dingen, menige baars die ik ving spuugde dan ook vaak de natuurlijke versie hiervan uit.
Een carolina rig kun je heel mooi rustig vissen en het best komt hij tot zijn recht wanneer je deze op een gelijkmatige bodem vist of tegen het talud op omdat je hem dan heel rustig tegen de bodem op kunt slepen. Zelf ben ik niet zo een fan om het systeem van ondiep naar diep te vissen omdat het loodje dan vaak al naar beneden valt en je aaspresentatie er dan snel achteraan. De kracht van het carolina systeem zit hem voornamelijk in het feit dat je deze heel rustig kunt vissen. Dat wil niet zeggen dat je het niet van ondiep naar wat dieper kunt vissen, als het maar langzaam afloopt en heel geleidelijk gaat dan komt het systeem het meest tot zijn recht.
Vissen met het carolina systeem vergt wel wat oefening en je zal in het begin ook wel de nodige aanbeten missen maar het kan echt een uitermate effectieve manier zijn om grote baarzen te vangen. Nadat je hebt ingeworpen laat je het afzinken naar de bodem waarna je het echt heel rustig en subtiel begint terug te vissen. Je kunt hierbij af en toe even een heel licht tikje geven voor wat aktie maar doe dit vooral niet te wild. De aanbeten kunnen soms heel erg subtiel zijn waarbij ze het vaak eerst even aanraken of de rubberen kreeftjes bij de tentakels pakken, sla dan nog niet aan maar laat het nog even gaan tot je het gevoel hebt dat de baars het goed te pakken heeft.
Het is heel erg lastig om iemand uit te leggen wat je dan voelt maar dit moet je echt zelf ervaren, soms voel je gewoon dat ze het meerdere keren aanraken of oppakken en is de verleiding groot om aan te slaan maar geduld is dan een schone zaak. Natuurlijk heb ik ook wel eens gehad dat ze hem in een keer zo hard aanbeten dat je hem eigenlijk niet kon missen maar door de band genomen zullen de aanbeten vaak wat voorzichtiger zijn.
Ik zet het carolina systeem vaak in omdat ik weet dat de baarzen gek zijn op de langzaam geviste kreeftachtige maar ook als de vis het moeilijk doet of wanneer je een aanbeet met een ander systeem gemist hebt dan kan dit systeem vaak toch de baarzen alsnog over de streep weten te trekken.
Dit zijn eigenlijk mijn meest gebruikte systemen waarop ik mijn grote baarzen vang in verschillende tijden van het jaar. Natuurlijk vis ik ook nog wel eens met een spinnerbait, spinner of een dode aasvis maar het meeste succes als ik echt gericht achter de grote baarzen aanga heb ik toch echt met eerder genoemde methodes.
*Verder heb ik nog een tip, de echte grote baarzen zitten vaak ondieper als je denkt ook als het water helder is en de temperaturen laag zijn. Investeer maar eens wat tijd dan zul je verbaasd zijn wat er allemaal mogelijk is.
Het eerste deel op zoek naar de Mega Baars leest u hier!
Bekijk het blog van Daan Verbruggen hier!
Daan Verbruggen
In aflevering 7 heb ik het gehad over allerlei prooivissen, vooral de grotere en te grote exemplaren, die vriend Esox naar binnen probeert te werken. Ik kom nu tot de conclusie dat ik nog wel een aantal interessante foto’s heb die bij dit onderwerp passen. Ik zal daar een lijst van maken en dan kan ik daar nog wel de nodige tekst bij maken en ik begin heel gemakkelijk bij het begin.
Jonge snoekjes zijn gek op elkaar
We weten allemaal, neem ik aan, dat kannibalisme bij snoek al heel kort nadat ze uit het eitje gekomen zijn en vrij rond zwemmen, plaats vindt. Stop 50 of 100 kleine snoekjes in een aquarium, geef ze volop watervlooien en dergelijke te eten maar je zult toch zien dat ze elkaar opvreten. Zou je er niets aan doen, houd je waarschijnlijk maar een of misschien 2 of 3, snoekjes over. Ze maken er echt een groot slagveld van. Misschien is slachtveld beter.
Vandaar ook dat jonge snoek niet in vijvers wordt gekweekt tot ze 20-30 cm groot zijn maar al uitgezet als ze nog maar een paar cm zijn. Ik heb dat uitzetten in het verleden vaak gedaan in het gebied rondom De Vlietlanden en met een klein netje schepte je een aantal snoekjes uit een grote ton en zette die al varend uit, liefst in de buurt van veel waterplanten. Ook werden er altijd een aantal in een aquarium gedaan en zagen we met eigen ogen hoe ze elkaar naar het leven stonden.
Interessant vond ik het ook om te zien dat bepaalde dominante exemplaren binnen een jaar naar een lengte van ca. 50 cm uitgroeiden. Maar daarna was het gebeurt met de snelle groei. Dan gaat deze aquarium snoek hormonen produceren die remmend werken op de groei en een metersnoek uit een aquarium halen zal niet gebeuren.
Als ik al struinend met de spinhengel per dag vele kilometers in de polder maak, gebeurt het nog wel eens dat er vlak voor je voeten een kikker in het water springt. Heb je geluk, zie je soms op hetzelfde moment dat een snoek die kikker arresteert en zo een afwisselend maaltje heeft. Ik heb het een keer meegemaakt dat ik dit zag gebeuren, meteen mijn spinner langs die plek trok en tot mijn grote verbazing die snoek met de kikker nog in zijn bek ving.
De Italiaanse gastvisser die ik mee had, kon daarna mooi een foto maken. Ook ving ik een keer een snoekje waar een nog onbeschadigde muis in de bek zat, wederom een bewijs dat ze haast alles pakken wat beweegt. In Canada hadden we in onze tenten en cabines wel eens last van muizen en er werden muizenvallen gezet waarin soms dode maar ook nog levende muizen zaten. De Indiaanse gidsen vonden het een sport om die nog levende muizen zwemles te geven en in de meeste gevallen zag je hoe een snoek ze van het wateroppervlak plukte. Als we een dode muis aan de dreg van een lepel hingen, was succes ook bijna altijd verzekerd.
Ik schreef al eerder dat de weinig kleine snoeken, denk aan 60 cm en kleiner, een groot risico liepen gepakt te worden door hun grootmoeder. Heel wat keren heb ik meegemaakt dat tijdens de dril van een kleine snoek een grote snoek aan de staart ging hangen en pas op het allerlaatste moment los liet. De voedsel nijd is daar veel groter dan in ons landje waar het barst van de prooivis. Vooral als je met oppervlakte kunstaas viste, zag je hoe vanuit diverse richtingen snoeken full speed op deze mogelijke prooi af kwamen, Ik blijf dit de mooiste manier van kunstaasvissen vinden.
Trouwens ook als we met dood aas in de stroomversnellingen van de Taltson rivier visten, kon het gebeuren dat een snoek meer interesse had voor de dobber dan de aasvis. Ik heb een keer een snoek op die manier daadwerkelijk gevangen. Toen de dobber tussen de kaken zat, wikkelde de snoek zich in de lijn en kon ik hem landen.
Over alle interessante gebeurtenissen in het noorden van Canada kan ik boeken vol schrijven. Alleen vermoed ik dat veel lezers het niet geloven. Dat deed wijlen Kees Ketting al niet toen ik een keer schreef dat 100 grote snoeken per man per visdag niets bijzonders was. Dat was onmogelijk schreef Kees. Ik heb toen maar niet verteld dat Rob Jansen in 23 uur vissen zo’n 250 snoeken, en nog wel vissend vanaf dezelfde plek, ving waaronder 51 metersnoeken. Een speciale geschiedenis wil ik de lezers echter niet onthouden. Ik viste die dag samen met Henk Bruis Sr., ja die uit Boxmeer en op een gegeven moment ving Henk een mooie snoek waar de staart van een ca. 40 cm lange walleye uit de bek hing. Onze Indiaanse gids Steve haalde de walleye uit de snoekenbek Foto gemaakt en beide teruggezet.
De snoek ging met honger de diepte in, de dode walleye bleef drijven en al snel kwam een grote meeuw op dit gratis voedselpakket af. Het eerste dat zo’n meeuw doet is de ogen er uit pikken en vervolgens de nodige kreten geven waar andere meeuwen op af komen. En niet alleen meeuwen, ook een golden eagle, steenarend op zijn Nederlands, kwam op de commotie af en wist even later de walleye van de meeuwen af te pakken en er mee de lucht in te gaan. Deze steenarend was zo stom om ook vreugdekreten uit te stoten en daar kwam de bold eagle, de grote Amerikaanse zeearend weer op af. Het was een gekrijs van jewelste en we legden onze hengels neer om dit luchtgevecht met als inzet een volledige maaltijd, goed te volgen. Echt schitterend en op een gegeven moment liet de steenarend de vis los. De zeearend liet zich ook als een baksteen vallen en wist met zijn grote klauwen de walleye in de lucht te pakken. Vervolgens zagen we hoe hij koers zette naar zijn nest met een paar jongen die wel raad wisten met deze prooi die onderweg heel wat meegemaakt had.
Ik geloof dat ik nog een aantal foto’s heb die met de maaltijden van de snoek te maken hebben en ik zal in de onderschriften wel wat nadere informatie geven. We hebben dus gezien dat een prooi niet gauw te groot is maar ik heb ook prima voorbeelden dat echt grote snoeken aan mini-aas gevangen is. Zo ving een zekere Rudolf Kriechbaum in Oostenrijk een snoek van 20 kilo aan 2 maden.
Voor de volgende aflevering heb ik een aantal leuke voorbeelden van snoeken die zonder aarzelen meerdere stuks kunstaas te pakken namen en daarmee gaan dan veel oude theorieën over snoekgedrag de prullenmand in.
Jan Eggers
Je hoort er de laatste tijd steeds meer over, het vangen van grote dikke baarzen. Zo langzamerhand begint de baars een beetje onze roofvis nummer 1 te worden maar is het wel zo simpel om van die hele dikke units te vangen?
Tekst en foto’s: Daan Verbruggen
Als je af en toe de vangst berichten bekijkt dan zou je wel denken dat het niet moeilijk is om van zulke baarzen te vangen. Vaak zijn het echter wel dezelfde jongens die het altijd weer weten te presteren om van dit soort mega uitgegroeide stekelridders te vangen. Hoe kan dat dan? zul je je ongetwijfeld wel vaker hebben afgevraagd.
Vaak wordt er enorm veel tijd geïnvesteerd in het vinden van dit soort vissen waarbij er vaak met diverse systemen gericht gejaagd wordt op misschien 1 of slechts enkele vissen per dag. Je moet het er dus ook wel echt voor over hebben en ik kan mij heel goed voorstellen dat er dan al een hoop mensen afhaken. De echte doorzetters die zullen uiteindelijk hun beloning wel krijgen en wanneer je eenmaal door hebt waar, wanneer en hoe je ze kunt vangen dan is dit echt een geweldige voldoening en maakt je super trots op deze visserij.
De mooiste tijd om dit soort baarzen te vangen is voor mij het najaar, de winter en net voor de paaitijd. Met name in het najaar en de winter willen de grote baarzen gewoon vreten en zijn ze op jacht naar prooien. Zo net voor de paai zijn ze juist weer super agressief en zijn de vrouwtje vaak druk bezig om plekken te zoeken waar ze straks de eieren af kunnen gaan zetten.
Deze verschillende tijden benader ik dan ook op verschillende manieren want bijvoorbeeld in het najaar en de winter als de baarzen willen vreten dan houden ze zich vaak op in gebieden waar ook de aasvis huist. Probleem is dan vaak dat het niet altijd in een vast gebied of diepte is maar vaak kun je ze op verschillende plekken vinden. Het is dan ook niet zozeer dat je de baarzen zoekt maar meer aan het kijken bent waar de aasvis zich ophoudt in de hoop dat er een paar dikke bakken tussen liggen.
Zelf gebruik ik het liefst 3 manieren om achter de dikke baarzen aan te gaan en een en ander hangt vaak ook weer af van de periode waar je in vist. Hieronder neem ik jullie mee in wat ik wanneer doe en hoe.
Vissen met jigheads is een super leuke en efficiënte manier om achter de baarzen aan te gaan. De manier van vissen is eigenlijk heel erg simpel, je neemt een loodkopje en afhankelijk van de diepte waar je wilt vissen pas je het lood gewicht aan, ik vind het altijd prettig om zo licht mogelijk te vissen zodat de baarzen bij een aanval de jighead met shad makkelijk naar binnen kunnen zuigen.
Wanneer ik ondiep vis dan gebruik ik vaak 5-7 grams jigheads maar een en ander hangt natuurlijk ook af van de wind en de stroming, ga ik echter wat dieper dan ga ik vaak naar jigheads van 10-14 gram. Ik gebruik dit systeem in alle jaargetijden maar met name als de baars actief is en lekker agressief dan werkt het super omdat je het wat sneller en agressiever kunt gebruiken.
Het is belangrijk dat je weet of je bijvoorbeeld van een talud af vist of juist weer tegen het talud aan. Wanneer je bijvoorbeeld tegen het talud aan terug vist dan lukt dit prima met lichte jigheads omdat je heel mooi de bodem kunt volgen naar boven. Vis je daarentegen van het talud af dan is dit veel lastiger om de bodem te houden omdat je eigenlijk steeds wat lijn moet geven om de contouren van de bodem te kunnen blijven volgen. Vaak als ik van het talud af vis dan gebruik ik wat zwaardere jigheads om bij het vallen van de presentatie de bodem weer snel op te kunnen pakken.
De manier waarop je met dit systeem vist is vrij simpel, vis je tegen het talud op of vis je op een vrij gelijkmatige bodem dan tik je de jighead rustig op en laat hem altijd onder spanning van de lijn weer terug zakken. Met name het onder spanning weer terug laten zakken is erg belangrijk omdat je dan direct de aanval voelt van de baars en je meteen kunt reageren door aan te slaan. Als je namelijk een aanval krijgt terwijl de lijn slapt val dan ben je vaak te laat en zul je hem missen. Vis je van het talud af dan is het iets lastiger, je hoeft de shad dan minder hard op te tikken omdat hij al langs het talud afglijd, let er wel op dat wanneer je de bodem niet meer raakt je af en toe een rukje lijn geeft om toch in de buurt van of tegen de bodem aan te blijven.
Met de baits die je op de jighead zet kun je natuurlijk variëren maar mijn voorkeur gaat vaak uit naar shads met schoep/zwem staartjes of tubes en kreeftachtige. Vooral tubes en kreeftachtige zijn vaak ware baars killers en worden in heel veel gevallen mits goed gepresenteerd loeihard aangevallen door de mega baarzen.
Donderdag deel 2, Daan Verbruggen
Bekijk het blog van Daan Verbruggen hier!
De hagelstenen kletteren tegen de ramen van mijn kantoor en voor vanavond/vannacht verwacht het KNMI vorst. Prima weer om achter de computer te vissen en dat doe ik dit keer met groot aas. Ik heb in de loop der jaren nogal wat foto’s binnen gekregen van snoeken die zich vergrepen aan grote, soms te grote, prooivissen en andere wezens en vind dit zelf een van de leukste en ook meest interessante onderwerpen in deze serie. “Nog meer vreemde snoe(k)shanen deel 7. Groot aas.” verder lezen
De Spro ASP Spinner behoeft geen introductie meer, sinds dit kunstaas zijn intrede heeft gedaan in de kunstaasvisserij heeft het zijn sporen verdiend. De naam ASP verwijst uiteraard naar aspius, ofwel de roofblei. Dat niet alleen roofblei zich in deze kleine herrieschoppers verslikt is natuurlijk al lang geen geheim meer!
