De Molenpoel vormt het decor voor de tiende aflevering van Vis TV Stad & Land.
Komende zondag gaan Ed en Marco in aflevering 10 van Vis TV Stad & Land bij het Noord-Hollandse Oude Meer achter de witvis aan. Niet vanaf de oever, maar vanuit een ouderwetse aluminium vlet met buitenboordmotortje. Deze boot brengt het duo op de mooiste visstekken van veenplas de Molenpoel, onder de rook van Schiphol.
Vanaf de Ringvaart langs de Aalsmeerderdijk vaart het duo naar de Molenpoel – een uitgestrekt veengebied, ten zuidoosten van luchthaven Schiphol. Eenmaal aangekomen wanen Ed en Marco zich – omringd door zwaar begroeide eilandjes, wuivende rietkragen en een pittoreske molen – meteen in een andere wereld. En dan schijnt deze mooie veenplas ook nog eens over een goed witvisbestand te beschikken. Daar doen de laag overvliegende Boeings niets aan af.
Marco onthaakt een mooie brasem.
Steekstokken
De boot wordt tegen een rietkraag vastgelegd door middel van twee steekstokken die het duo in de zachte veenbodem heeft verankerd. Daarna gaan er eerst een paar voerballen te water om de – hier naar verluidt – talrijke, grote blankvoorns op de stek te krijgen. Een trosje maden onder een licht pennetje maakt het plaatje compleet. Ed gebruikt hiervoor de bolognese hengel, Marco de matchhengel. Een simpele, beproefde en oud-Hollandse manier van witvissen. Al laat de witvis het vandaag behoorlijk afweten.
Ed met een brasempje, gevangen aan de bolognese hengel.
Weersomslag
Een mogelijke oorzaak is het zonnige weer in combinatie met het heldere water. Dit zorgt er vermoedelijk voor dat de vis voorzichtig en slechts mondjesmaat aast. Totdat de pen van Marco uit het niets toch ineens mooi wegloopt en een kleine blankvoorn even later voor de camera mag poseren. Als het weer even later dreigt om te slaan en er donkere wolken aan de horizon verschijnen, lijken de vis omstandigheden te verbeteren. Of deze weersomslag de presentatoren ook een paar flinke blankvoorns en brasems oplevert, zie je zondag vanaf 09.30 uur op RTL 7.
In Vis TV Next bezoeken we ‘vismeester’ Yannick Prinsen tijdens een visles die hij geeft.
Vis TV Next
In Vis TV Next bezoeken we deze keer ‘vismeester’ Yannick Prinsen. Die geeft als vrijwilliger van WHV De Karper uit Winterswijk vislessen op basisscholen. Presentator Robert de Wilt bezoekt Yannick als hij aan groep 7 van basisschool St. Jozef zo’n visles geeft. Dat houdt in: eerst een stuk theorieles in het lokaal en daarna met de hele klas naar de waterkant. Ook Robert neemt een deel van de les voor zijn rekening om te ervaren hoe het is om jonge kids alles over het vissen te leren.
Herhaling en Vis TV After
Aflevering 10 van Vis TV is komende zondag vanaf 9.30 uur te zien op RTL 7. Dit nieuwe seizoen van Vis TV, genaamd ‘Stad & Land’, telt in totaal 12 afleveringen en wordt tot 15 mei iedere zondagochtend om 09.30 uur op RTL 7 uitgezonden. Na elke uitzending gaan Ed en Marco op www.vistv.nl in het onderdeel ‘Vis TV After’ dieper in op de gebruikte technieken en materialen. Kijk voor meer informatie en het direct na de uitzending online terugkijken op www.vistv.nl.
De uitzendingen van dit nieuwe seizoen Vis TV Stad & Land worden vanaf 22 mei t/m 7 augustus ook nog iedere zondag om 09.30 uur op RTL 7 herhaald.
Komende zondag doen Ed en Marco in aflevering 7 van Vis TV Stad & Land ‘kaasstad’ Alkmaar aan. Behalve om de drukbezochte kaasmarkt staat de binnenstad ook bekend om de goede visstand. En laat die baarzen, brasems en blankvoorns nou op een hele leuke, actieve manier te vangen zijn: ‘silverdropshotten’; oftewel dropshotten op witvis!
De ‘kaasstad’ Alkmaar vormt het decor voor de zevende aflevering van Vis TV Stad & Land.
Bij aankomst in het oude stadscentrum van Alkmaar is het al een drukte van jewelste: gelijktijdig met de opnames vindt ook de eerste kaasmarkt van het jaar plaats. Ed en Marco banen zich met hengels en toebehoren een weg door de kaasdragers – met hun kenmerkende, spierwitte pakken en gekleurde hoeden – en drukbezochte kraampjes. Dat levert nieuwsgierige blikken van het winkelend publiek en de massaal aanwezige toeristen op. Zeker als de presentatoren midden in het centrum neerstrijken om aan een van de vele stadsgrachten te gaan vissen.
De stradsgrachten van Alkmaar zitten vol witvis.
‘Silverdropshotten’
Marco begint de dag met de dropshothengel. Hiermee gaat hij ‘silverdropshotten’: een techniek waarbij mestpieren of maden worden aangeboden boven een licht dropshotloodje. Via het gevoelige hengeltopje voel je of je beet hebt. Het is dus eigenlijk een beetje ‘roofvissen op witvis’. Deze vistechniek is uiterst effectief. Al snel begint de top van Marco heftig begint te tikken en is de eerste vis een feit.
In Alkmaar gaan de heren ‘silverdropshotten’ – een roofvistechniek, maar dan bedoeld voor witvis.
De ‘bolo’
Ed kiest in eerste instantie voor zijn vertrouwde ‘bolo’: een lange bolognesehengel. Terwijl een ‘punter’ – een authentiek houten bootje beladen met kazen – voorbij vaart, gaat zijn trosje maden onder een licht pennetje te water. Dat levert ook bij Ed al snel de eerste aanbeet en een leuke blankvoorn op. Toch schakelt ook Ed even later over op het silverdropshotten. Die techniek blijkt toch net wat meer vis op te leveren. Wat deze struintocht langs de grachten allemaal nog meer oplevert, zie je komende zondag vanaf 09.30 uur op RTL 7.
Vis TV Next In Vis TV Next staat deze keer de jeugdige roofvisgids Aiso Lycklama A Nijeholt (19) in de schijnwerpers. Presentator Ties Ittmann bezoekt hem aan de oevers van het polderwater bij het Friese Oostmarsum. Daar vertelt Aiso – terwijl het kunstaas achter zijn visboot aan wordt gesleept in de hoop op een mooie snoek – hoe hij in het ‘visgidsenwerk’ is gerold en hoe hij beginnende, maar ook gevorderde roofvissers op weg helpt.
Herhaling en Vis TV After
Aflevering 7 van Vis TV is komende zondag vanaf 9.30 uur te zien op RTL 7. Dit nieuwe seizoen van Vis TV, genaamd ‘Stad & Land’, telt in totaal 12 afleveringen en wordt tot 15 mei iedere zondagochtend om 09.30 uur op RTL 7 uitgezonden. Na elke uitzending gaan Ed en Marco op www.vistv.nl in het onderdeel ‘Vis TV After’ dieper in op de gebruikte technieken en materialen. Kijk voor meer informatie en het direct na de uitzending online terugkijken op www.vistv.nl.
De uitzendingen van dit nieuwe seizoen Vis TV Stad & Land worden vanaf 22 mei t/m 7 augustus ook nog iedere zondag om 09.30 uur op RTL 7 herhaald.
De tweede wedstrijd in de NKS Lund Challenge is een feit. Afgelopen zondag is de door alle leden gevreesde Lek vervist. Door het hoge water van de afgelopen tijd wat later dan in de planning en dit zou wel eens gevolgen kunnen hebben voor de vangsten.
Naast de vele onder maatse vissen,ook mooie vissen op de Lek..
Het werd vanaf het eerste moment werken en zoeken naar een snoekbaars laat staan een maatse. Toch waren en teams die in de eerste minuten van de wedstrijd al direct de buit binnen hadden. Ook binnen de NKS Lund Challenge 2016 gaat het spreekwoord op 1 snoekbaars maakt nog geen kampioen.
Beert Hup & Gerjan Hoekert winnaars op de Lek2e plaats voor Ron Heijne & Daud Kalschoven3e plaats voor de gebroeders Eimann.
Een ander soort spanning heerste er tijdens deze wedstrijd want 1 vis kon wel eens genoeg zijn. Benieuwd hoe deze spannende wen lastige wedstrijd op de Lek is verlopen en vooral wie er met de eer naar huis ging, kijk dan op www.nksnoekbaarsvissen.nl
Jan Boomsma & Gerrit Jagersma prijs voor de grootste snoekbaarsRuud van der Schaft & Edwin van der Schaft prijs voor de grootste baars
De Lund Challenge 2016 is net als alle roofvissers begonnen aan de verplichte pauze. De volgende wedstrijd zal plaatsvinden op de laatste zaterdag van mei met als arena het HollandsDiep.
Het NKS bedankt via deze weg al haar sponsoren en federaties die het vervissen van deze competitie mede mogelijk maken.
Aan het einde van de regenboog lag deze schitterende Volkerak dame.
Zo vlak voor de ‘gesloten tijd’ zal dit inmiddels alweer 8e deel van de Volkerak special waarschijnlijk wel de laatste zijn van dit seizoen. (al weet je het maar nooit..) Kan niet anders zeggen dat de laatste maanden echt voorbij zijn gevlogen waarbij er regelmatig mooie dames naar boven kwamen, echter zaten er ook periodes bij dat ik de dames toch even kwijt was of dat ze gewoon erg passief waren.
Heb zeer veel geleerd over de visserij op het Volkerak maar besef me ook dat ik nog heel veel moet leren over dit schitterende water en met name ook over het gedrag van de echt grote dames. Het is een kwestie van zoeken, uren maken en vooral ook doorzetten want oh oh oh wat kan het soms bijzonder taai zijn op dit water.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Snoek op een 27 cm lange Shad Teez in een natuurlijke snoek kleur.
Gelukkig zijn er nog nobele mensen op deze aardbol die hun kennis willen delen met je, waarbij ik doel op Hilco van Nuil die me zijn visie gaf omtrent de visserij op de echt grote dames. Het getuigd van grote klasse dat zo’n echte snoek specialist hier toe bereid is. (Hilco als je dit leest nogmaals Bedankt voor de wijze lessen ! )
Het is natuurlijk niet zo dat nu de dames zomaar ff de kajak invliegen, nee dat zeker niet maar het zijn wel geregeld deze details of zelfs basis regels die het verschil maken ,waarbij ik achteraf denk ‘ja dat is eigenlijk wel logisch’. Het zijn echte eye openers waarbij ik zie dat ik soms de plank volledig mis sla en soms ook wel weer aardig in de richting zit.
Back to the fishing……
Met de nieuwe vergaarde kennis in het hoofd worden er diverse sessies gevist op bekende maar ook voor mij dan nieuwe stukken van het Volkerak. Het blijft een immens water(zeker voor de kajak) dus duurt het wel even voordat ik alle gedeeltes heb verkend en bevist. Uiteindelijk is helaas de wind net iets te vaak bepalend voor waar er gevist gaat/kan worden maar over het algemeen zijn er voor elke windrichting wel leuke stukken te vinden. De resultaten zijn trouwens niet altijd wat je ervan hoopt, maar net zoals met zoveel dingen in het leven word doorzetten beloont, al kan het soms even duren.
Snoek eet snoek of in dit geval de nieuwe swimbait van Westin ‘Mike the Pike’Deze snoek zag de 22 cm lange Shad teez van Westin wel zitten.
Na 3 blank sessies en een 4de keer met slechts een kleintje als resultaat kwam in de 5de sessie daar dan toch de beloning! Waarbij de voldoening bij mij erg groot is daar deze dame precies in het game plan past en in de visie van Hilco van Nuil. Het gebeurde tijdens een doordeweekse dag waarbij de eerste Maartse buien van de partij waren en zon, regen en wolken elkaar afwisselden en er zelfs diverse regenbogen waren te zien. Nog redelijk vroeg in de morgen gaat er een prachtige 22 cm grote ‘Westin Teez shad aan de speld en word er met de hengel in de hand langs een talud gevist.
Het duurde slechts een meter of twintig voordat de shad in een natuurlijk baars kleur vol word gegrepen. De eerste paar tellen denk ik nog dat is geen kleintje en voel een goed gewicht aan de andere kant van de lijn. We drijven het ondiepe op en heb slechts 2 tot 2,5 meter water onder de kajak staan, als je dan na een wat een eeuwigheid lijkt te duren nog steeds niks gezien hebt van de dame in kwestie weet je dat het een hele beste is. Hengel hoepeltje krom, slechts een paar meter lijn scheiden mij van de vis maar zien doe ik haar niet daar ze dicht bij de bodem blijft zwemmen en korte runs maken. Het is een echte vechtster die van geen opgeven wil weten, als ik dan eindelijk na een paar minuten een eerste glimp zie probeert ze al kop schuddend te ontkomen aan de haak.
De stinger haak zit zo te zien stevig in haar kaakbeen en wat geeft ze een heerlijke strijd zo op het ondiepe. Dit zijn de dames naar waar ik al die tijd op zoek ben, een flinke spoorbiels met een enorme power en wil om te ontsnappen. Als ik haar dan uiteindelijk kan pakken door middel van de kieuw greep geeft ze zich gewonnen. Wat een schitterende vis zeg, met 117.5 cm nog niet de echte Queen maar ben wel heel blij met deze fantastische vangst. Na snel een paar foto’s te hebben genomen mag ze terug in haar element.
Wel apart, eerst een bruut gevecht tot het moment ik haar bij de kiewgreep pak vervolgens zo mak als een lammetje totdat ik haar terug zet. Een enorme explosie en weg is ze, het is net alsof ze weet hoe het spelletje werkt. Hierna was het trouwens klaar en heb gedurende de rest van de dag geen tik meer gehad, maar ach.. who cares.
Met 117.5 cm nog niet de echte Queen maar wel een hele beste !!Het Volkerak , het is en blijft een magische plek om te vissen !
Ben afgelopen tijd nog wel druk in de weer geweest met de Waterwolf camera waarvan hieronder het resultaat is te zien. Het filmen blijft lastig daar er maar zelden perfecte film omstandigheden zijn maar het is en blijft wel zeer boeiend om te zien hoe de snoeken zich gedragen. Hopelijk volgen er nog enkele kalme dagen zodat er wat meer snoek op beeld kan worden gevangen.
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Till the next adventure…Met vriendelijke groet van Daniel van der Post – YakFishing member
Iedere roofvisser is inmiddels wel bekend met de vaak goede vangsten in Zweden. Velen van ons, reizen ieder voorjaar weer af naar dit prachtige land om hier te vissen op snoek. Dan zijn er nog een aantal die ook in de zomer of herfst de roofvis in dit prachtige land belagen, maar er is nog een andere mogelijkheid: in de winter!
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Ik ben zelf al vele malen naar Zweden gegaan om er te vissen, vaak meerdere keren per jaar. Voorjaar, zomer of najaar: allemaal perioden met een eigen karakter en een eigen specifieke manier van vissen met ieder weer een eigen charme. De wintervisserij was nog een groot onbekend ding voor mij: groot diep water, vaak bedekt met een dikke laag ijs. Toch zijn er mooie vissen te vangen op het ijs, op een manier voor ons Nederlanders amper bekend, maar zeker erg leuk en effectief en typisch Zweeds! Andy van Assema van Sportfishing Dalsland nodigde ons vorige winter al uit voor een ijsvissessie, maar toen kwam het er niet van. Deze winter echter, kwam het precies zo uit: begin februari zijn Kunstaasdokter Derk van der Molen, Pascal van Veen, Sean Wit en ik op ijs vistrip gegaan!
We zijn op donderdagmorgen vertrokken op Schiphol met de KLM, en zijn ruim anderhalf uur later geland op vliegveld Oslo Gardermoen. Daar hebben we een auto gehuurd en zijn we door een Scandinavisch winterlandschap naar Fengersfors Zweden gereden, hometown of Sportfishing Dalsland. Na een gezellig onthaal, wat eten en de nodige biertjes, de reeds opgemaakte bedjes ingesprongen en de volgende morgen rond 07:00 in de auto richting een prachtig Zweeds meer! Andy heeft alle materialen voorhanden, dus geen hengels en kunstaas mee in grote koffers, je kunt zeer licht bepakt reizen en dat is in mijn ogen ook een fijne bijkomstigheid. Het grootste gedeelte van je bagage bestaat uit warmtekledij en warmtelaarzen!
Eenmaal aan de ‘waterkant’, is het toch even vreemd. We stappen op het ijs zoals we dat in Nederland ook eigenlijk niet meer gewend zijn. Tommie Magnusson, een van de visgidsen van Sportfishing Dalsland, gaat voorop (safety first!) en boort een ‘proefgat’ om de ijsdikte te meten. Dat zit wel snor, ruim twintig centimeter! Alle spullen liggen op een grote slede, die Tommie meesleept over het ijs. Wij mogen als echte ‘noobs’ onze eerste ijsgaten boren, zowel met een handboor (dat is nog best hard werken!), als met een gemotoriseerde boor (ideaal ding!). Ook de ijsboren en andere benodigdheden zijn aanwezig bij Sportfishing Dalsland. Tommie zet de eerste hengels uit, waarna we gezamenlijk de overige hengels uitzetten.
Voor het ijsvissen worden hele korte hengels gebruikt, met nylon lijn (deze lijn schuurt niet langs de ijsrand tijdens de dril, en neemt geen water op en bevriest dus zelf ook niet). Even in Jip en Janneke-taal: er wordt op het ijs een klein steuntje geplaatst, waar een lange springveer aan zit met een klemmetje en belletjes. De baitrunner of reel gaat in vrijloop, de aasvis wordt te water gelaten in het gat. Stekkeuze en diepte zijn afhankelijk van de actuele omstandigheden, waar Sportfishing Dalsland uiteraard steeds van op de hoogte is en gasten in kan begeleiden! Als een snoek het aas pakt trekt hij de lijn uit de clip waardoor de springveer omhoog schiet en de belletjes rinkelen. Ook zie je dat een vis het aas gepakt heeft doordat het oranje balletje waaraan de clip zit kaarsrecht overeind staat (of zelfs nog nazwiept door de vrijgekomen kracht), in plaats van naar beneden (opgespannen onder het gewicht van de aasvis en het loodje).
Simpel doch effectief! Voor de hengels die wat verder weg staan, is er een extraatje: een knalpatroontje dat af gaat door een bewegend armpje dat naar beneden klapt als een vis de lijn uit de clip trekt. Zo, heel verhaal, klinkt heel technisch maar het is o zo eenvoudig en daarom o zo leuk! Laten we gaan vissen! De beste tijd om dit te doen is vlak na zonsopkomst en vlak voor zonsondergang. Natuurlijk bijten de vissen de hele dag door, maar er zijn duidelijk tijden waar te nemen waarop ze het veel beter doen, en dat zijn de hiervoor genoemde tijden. De hengels staan op scherp, we vissen als het ware om beurten, en hebben afgesproken dat ondergetekende als eerste mag. De temperatuur is minus 5 graden Celsius, en het ijs is lekker ruw. Mooier was het geweest als er een beetje sneeuw op lag, maar het valt mee met de gladheid. Toch moet je voorzichtig zijn, voor je het weet lig je onderuit! De echte profs op het ijs hebben uiteraard spikes onder de laarzen, iets waar wij niet aan gedacht hebben en helaas zijn de omstandigheden op dit moment zo dat Andy maar een beperkt aantal setjes heeft. (Dus een tip: spikes meenemen, of vooraf even je maat doorgeven en bestellen bij Andy!).
Tommie maakt intussen vakkundig een vuurtje op het ijs, we zetten onze stoeltjes er omheen en het wachten kan beginnen, denken we. Voor we het weten, rinkelt er in de verte al een belletje, en staat er een springveer snaarstrak naar boven: “Frans, rennen!” (Dit specifieke meer staat erom bekend dat een vis direct tientallen meters lijn neemt). Wonder boven wonder ga ik niet op mijn snuit, en kom aan bij de hengel, waar inderdaad met een gierende vaart lijn van de spoel aan het verdwijnen is. Ik pak de hengel van het steuntje af, zet mijn duimen op de spoel van de reel en geef een ros: hangen! De vis is sterk, en trekt de hengeltop een paar keer een mooi eind het gat in. Tommie geeft nog wat instructies, dan komt de vis in de buurt van het gat “this is a good one!”- en Tommie steekt zijn arm in het gat. Een paar tellen later sta ik met de eerste vis van het tripje in mijn handen: gelijk een mooie metervis! Helemaal geweldig! Na een paar foto’s verdwijnt de mooie vis weer in het gat, hele leuke belevenis zo! Tommie prikt een nieuwe aasvis aan het takeltje, en de boel staat weer op scherp.
Sean is de volgende die aan de beurt is: en ook dat duurt niet lang. Ook hij heeft een mooie vis te pakken, die er voordat hij aansloeg, ook als een gek vandoor ging. Het zonnetje staat lekker op het ijs, het is gezellig, we hebben een vuurtje, er wordt vis gevangen… wat wil je nog meer?!
De dag vordert, en om het uur lopen we nog een rondje langs de hengels om het opnieuw vormende ijs weg te scheppen en te zorgen dat de lijn ijsvrij blijft. Om beurten komen we aan zet en we vangen uiteindelijk allemaal ons visje! Uiteindelijk krijgen we een kleine twintig aanbeten en eindigen we ruim in de dubbele cijfers, waarvan verreweg de meeste vissen 90+ zijn, een perfecte eerste keer ijsvissen! We zijn allemaal enthousiast en als de zon achter de met sparren begroeide heuvels zakt, ruimen we op om er nog een gezellige avond van te maken.
De volgende dag zou er heel anders uit gaan zien: een klein beetje dooi en mist in de ochtend, dus een waterlaagje op het ijs. In de nacht sneeuwde het nog, maar heel vroeg in de morgen sloeg het sneeuwen om in regenen. Ook zou het wat harder gaan waaien.
Eventueel hadden we een uitwijkmogelijkheid naar een meer waar we in een klein boothuisje zouden kunnen zitten, maar omdat we goed vingen op dit meer zijn we gewoon naar hetzelfde meer gegaan.
Ook nu komen er alweer snel een aantal mooie vissen uit de gaten, het is echter wel bijzonder goed oppassen op het gladde ijs dat nog gladder geworden is door het laagje water erbovenop. Het regent af en toe een heel klein beetje, maar de rinkelende belletjes laten ons dat vergeten! Derk en Sean hebben zelfs nog een dubbelvangst!
Tommie is bezig met het vuur, en snijdt zichzelf wat later in de ochtend in zijn vinger tijdens het kloven van de stammetjes, we vissen eerst nog een tijdje door, maar besluiten dan dat het beter is dat hij even naar de dokter gaat om dit ‘even te laten repareren’. In de middag dus een korte pauze, en na een paar tosti’s verkassen we naar het kleinere meer met het boothuisje. Ondertussen heeft Tim (de zoon van Andy met ook de nodige ervaring op ijsvisgebied), zich bij ons gevoegd. Inmiddels is het wel weer droog, en op het nieuwe meer komen de aanbeten al tijdens het neerzetten van de hengels!
Dit meer is echter heel andere koek dan het meer waar we eerder waren, de vissen zijn vele malen voorzichtiger (en misschien kleiner?), en we slaan misschien wel 75% van de aanbeten mis. Toch is het nog een leuke middag en vangen we de nodige vissen, en als het langzaam weer donker wordt, komen we tot de conclusie dat de trip er alweer bijna op zit… maar wat een trip was het! We hoeven de volgende morgen pas rond 11:00 richting Oslo, en zodoende maken we er nog een heel gezellige avond van! We eten kebab en daarna nuttigen we de nodige alcoholische versnaperingen, waarbij de meest sterke verhalen de revue passeren. Uiteindelijk is het toch tijd om het mandje op te gaan zoeken, en de volgende morgen beginnen we fris aan de terugreis. Ergens in de avond kom ik thuis, en ik voel me alsof ik twee weken weg ben geweest (in de positieve zin). Langs deze weg wil ik Andy & family bedanken voor de gastvrijheid, en uiteraard de jongens voor een zeer geslaagde trip, die zeker een vervolg gaat krijgen! Ideaal voor een wat korter tripje, gewoon in een werkweek extra vroeg het weekend starten en hup het ijs op, een unieke ervaring!
De weergoden zijn ons (vissers) de laatste weken niet goed gezind met na een kortstondige winterprik welke overigens in ZW Nederland beperkt bleef tot slechts een aantal nachtvorstjes. Is het vooral de hoge en snel veranderende luchtdruk in combinatie met regelmatig te veel wind om er überhaupt op uit te trekken die er voor zorgt dat het enigszins ‘moeilijk’ is om de vis achter zijn vodden te zitten.
Tekst en foto’s Daniel vd Post
Natuurlijk word er wel gevist, (waar een wil is..) op onder andere een voor mij nieuw stuk van het ‘Volkerak ‘ met diepe stukken waar onder andere de vertrouwde Fox Rage shads richting de bodem worden gestuurd en langzaam slepend worden aangeboden. Op dat ‘nieuwe’ stuk is duidelijk (kleine) aasvis te zien en denk bij mezelf hier moet het toch wel lukken om wat te vangen. Echter vele uren later zonder ook maar een enkele tik te hebben gevoeld en niets noemenswaardigs te hebben gezien op de fishfinder wat op de aanwezigheid kan duiden van een flinke dame ben ik mijn heil maar eens op het ondiepe gaan zoeken.
Wilde tenslotte ook weer beelden schieten met de ‘Waterwolf’ camera en dat gaat nou eenmaal beter op het ondiepe. Ook op het ondiepe gebeurde er helemaal niks noppes nada en na het thuis bestuderen van de opgenomen ‘Waterwolf’ data bleek er in ruim drie uur tijd slechts kortstondig één volger te zijn geweest van een klein snoekje.
Een waterig zonnetje boven de jacht gronden.
Taai dagje dus! Het middaguur was ondertussen al ruimschoots gepasseerd en de teller staat nog op een dikke nul als ik al slepend een talud zigzaggend aan het afvissen ben. Waarbij ik me dan weer bevind op het ondiepe en dan weer op ruim negen meter water als plots werkelijk waar echt vanuit het niets en om eerlijk te zien ook niet meer verwacht mijn steunhengel zonder camera dubbel slaat. Het is een ‘Westin Swim’ jerkbait in de zinkende 12 cm versie welke een dame heeft getriggerd om toe te slaan.
Dan ben je weken op het diepe aan het vissen met flinke lappen rubber en dan krijg je juist op een totaal ander aasje en andere omgeving een verwoestende aanbeet van een serieuze dame. Hmmmnn dat geeft te denken maar dat is voor later…, voel direct na de aanbeet en het zetten van de haak dat er een flink gewicht aanhangt. Voel ook zeer duidelijk in mijn hengel dat de dame in kwestie er alles aan doet om het kunstaas uit haar bek te schudden. En juist dat ‘kopschudden’ wil ik eigenlijk helemaal niet voelen aangezien het precies het moment is dat ze kan slagen in haar opzet om te ontsnappen.
Ik probeer dan ook om wat voorwaartse snelheid met mijn kajak te genereren zodat ze meer gaat zwemmen en duiken in plaats van te kopschudden en haar op die manier tevens ook kan uitputten. Dit blijkt echter een lastige opgave en bevind me al snel in een ronddraaiende beweging boven een sterke tegenstandster die regelmatig het diepe induikt maar ook met haar kop blijft schudden. Gelukkig zit ze goed voorin haar bek gehaakt en bij de eerste aanblik zie ik het al…dat is een beste vis. Durf geen foto te maken met de vis nog in het water daar ik haar niet op het laatst moment wil verspelen en grijp haar bij de eerste de beste mogelijk door middel van de kieuwgreep.
Een prachtige en vooral dikke dame maakt mijn dag helemaal goed , met 116 cm en een ‘lekker’ buikje is dit een schitterende vangst welke na een paar foto’s snel weer word terug gezet.
116 cm en klaar voor de winter… (welke winter ?)Nog niet de Queen maar wel een prachtige vangst.
Het is nog niet de Queen waar naar ik op zoek ben en eigenlijk zie ik deze vangst ook meer als een toevalstreffer maar het is wel erg lekker als je zo’n dame even kortstondig mag vast houden. Zo zie je maar dat zelfs op een taai dagje het plots totaal kan omdraaien en kan veranderen in een geslaagde dag met een prachtige vangst en een herinnering rijker.
Till the next adventure………
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
Een tijdje terug schreef ik een artikel over trollen op zijn Iers. Daarin haalde ik aan dat de winter de favoriete periode is van Herman Molenaar. Afgelopen januari wisselde ik van werkgever en had ik mooi de gelegenheid om zelf deze visserij te ervaren. Samen met vismaat Frans Provo trok ik naar Ierland voor een weekje trollen op Lough Derg. Hierbij een kort verslagje van de trip.
Tekst en foto’s: Frans Oomen.
De vissen zitten stevig in hun vel.
De omstandigheden waren niet makkelijk. Veel wind door een storing op de Atlantische Oceaan maakte dat we nog al wat slecht weer over ons heen gekregen hebben. Tja, dat is Ierland en dat weet je als je er naar toe gaat. In het begin van de week was de vis nog niet echt los. We vingen er wel enkele maar het was vooral moeilijk varen met de harde wind en de stroming veroorzaakt door de vele regenval.
Herman heeft ons 2 dagen gegidst. Op zulke dagen merk je wel de meerwaarde van een goede gids. Niet alleen is het lachen, gieren, brullen met hem maar tussen door leert hij je wel een hoop bij. Hoe kan het ook anders met vele tallen jaren ervaring op veel wateren in Nederland, Zweden en vooral Ierland. Ik ga niet in detail treden wat je er allemaal van kan leren op visgebied, daarvoor moet je het zelf een keer meemaken. Goed luisteren naar zijn adviezen, verhalen en opvoedkundige tips!
Een metervis voor Frans.Na regen komt…
Gaandeweg werd het vissen beter gedurende de week. Het weer klaarde steeds vaker op, er kwam al een metervis aan boord voor mijn vismaat en op onze 4e dag gingen ze echt los met maar liefst 8 vissen in de boot en een pak aanbeten. Vissen tot net in de 90 cm. Allen op dieptes gevangen tussen de 9 en 12 mt met diep lopende pluggen. Op een bepaald moment heeft Frans een kleine vis aan zijn steunhengel. Als ik de Hybrida aan zijn handhengel wil binnen draaien wordt die ook gepakt. Double hookup voor Frans.
Double hookup geeft wat te tillen.Kapotte handen voor Frans.
Ik gebruikte een kleine handheld GPS voor het bijhouden van mijn afgeviste stekken. Soms kan het lonend zijn om bepaalde stukken meerdere keren af te vissen. Met behulp van zo’n GPS kan je mooi je afgeviste route bijhouden. Omdat er op Lough Derg op het wijd nog al wat stekken met wat struktuur zijn kan je die gemakkelijk terug vinden.
Secuur trollen met de GPS.
In verband met de wind hadden we 1 dag uitval. De voorspellingen zijn niet altijd juist maar als er 10 beaufort wordt voorspeld kan het flink spoken op zo’n groot water als Lough Derg. Deze dag werd nuttig besteed door wat aan sight seeing te doen. Een tripje langs een aantal bijzondere plaatsen, pubs, winkels, restaurants en de East Clare lakes. Wat een mooie wateren zijn dat zeg! Daar gaan we op korte termijn werk van maken.
Op pad met Herman.Frans is in zijn element.
Donderdag zouden we vertrekken. Op het moment dat we in Hermans B&B aan het pakken zijn om die avond terug te rijden krijg ik een e-mail van Stena Line. De overtocht met de veerboot is gecanceld in verband met de harde wind. We kunnen pas over 2 dagen weg en hebben daardoor 1 dag extra vistijd gekregen. Op deze extra visdag mocht ik gelukkig mijn vis van de vakantie vangen. Een oersterke snoek van 1,01 mt. Alsof het zo moest zijn! Bedankt Stena Line!
Met dank aan Stena Line
De dagen na ons vertrek is Herman met zijn nieuwe gast Hans regelmatig op het water. Geen best weer hebben ze er op maar ik krijg wel dagelijks vangst berichten door van mooie vissen. Gelukkig voor hen begint het te lopen. In de week stuurt Hans me een berichtje dat hij het reuze naar zijn zin heeft en al wat sterke grote vissen gevangen heeft. Well done!
In het kort iets over materiaal. Je mag iets zwaardere trolhengels en handhengels gebruiken. De pluggen waar we mee vissen trekken behoorlijk hard aan je hengel en een te lichte hengel buigt direct krom als je er een joekel van een dieplopende plug aan hangt.
De toppers van deze vakantie.
Welke pluggen hoor ik je denken? Pluggen die minimaal 6 mt halen, liefst nog wat dieper en die bij flinke snelheid gesleept kunnen worden. Ze mogen best wel groot zijn. Denk hierbij aan oa:
• Hooker Jr
• Legend Perchbait
• Mania tackle Ernie (grootste maat)
• Hybrida B3 (kan je bij Herman in de shop kopen)
• Rapala Magnum met een stalen lip
Er zijn er vast nog meer maar met deze hebben wij actie gehad. Veel hoef je niet mee te nemen. Een plano doos met ca 10 pluggen is genoeg.
Op de Legend Perchbait.
Overleg voor je gaat even met Herman wat je denkt mee te nemen. Herman heeft een uitgesproken menig over materiaal en voor wat betreft het diep vissen met een beetje snelheid komt er wel het een en ander bij kijken op materiaal gebied.
In het voorgaande deel van deze Volkerak special beschreef ik al dat ik de grote shads (Fox Rage Pro natural classic 28 cm) wilde voorzien van een grotere staartdreg om het aantal missers terug te dringen. Naast een grotere staartdreg (maatje 1/0) heb ik de shads tevens voorzien van nog een extra treble haak welke ter hoogte van de buik is gemonteerd.
Tekst en foto’s: Danaiel vd Post
28 cm Fox Rage pro natural classic .
Waarom de extra treble haak in de buik? Na het bestuderen van de waterwolf beelden waarop duidelijk is te zien dat de snoek telkens puur de kop of in ieder geval de eerste helft van de shad aanvalt. Door dan juist een extra (treble)haak in dat voorste gedeelte van de shad te plaatsen zou de inhakings kans aanzienlijk moeten toenemen. Inmiddels zijn we een paar sessies verder en de resultaten liegen er niet om, doordat ik met vrij zware tot gewoon echt zware loodkoppen vis (tot wel 120 gram) hebben de extra haken geen of nauwelijks waarneembare negatieve invloed op de zwemactie van het rubber. Mis echter nog steeds aanbeten maar het zijn er wel duidelijk minder dan afgelopen weken waarbij het opvalt dat de meeste snoeken op de extra treble haak welke aan de buikzijde is geplaatst worden gehaakt.
De extra grote staart dreg lijkt weinig toe te voegen en zit er zelfs over te denken om deze in zijn geheel weg te laten. Waarom? Twee redenen eigenlijk de eerste omdat ik er gewoon weinig snoek mee vang en dan kan je hem net zo goed weglaten en de snoek zal (misschien) ook minder wantrouwend zijn door het ontbreken van deze haak ?? Dat is min of meer één reden de tweede en belangrijkste is doordat ik geregeld vrij diep tot serieus diep vis aanvankelijk waar de meeste aasvis zich laat zien wil ik geen bijvangst van snoekbaars hebben daar deze het misschien niet gaat overleven.
Ze worden groter! Fraaie dame van 97 cm ( de sterretjes is geen fotoshop maar een fout in de camera (instelknop stond niet juist)
Hoe diep vis je dan ? Door de beelden terug te kijken van de waterwolf camera viel het me al gauw op dat de grotere snoeken telkens van het diepe kwamen en dan heb ik het over 10 meter en dieper. Na dit verschijnsel diverse keren te hebben meegemaakt heb ik mijn visserij daarop aangepast en ben meer op het diepe gaan vissen, eerst tot een meter of 10 a 12 en de laatste paar keer nog dieper tot wel 20 meter! Nu begrijp je ook meteen waarom ik geen bijvangst van snoekbaars wil hebben, op zo’n diepte is het gewoon niet wenselijk om een snoekbaars te haken.
De eerste meter ( 103 cm) snoek van 2016 is binnen en gevangen op 18 meter diepte !!
Niet dat ik veel snoekbaarzen vang met een 28 cm shad maar in het voorgaande deel is te zien dat ze wel degelijk een shad van dit formaat pakken. ( die snoekbaars kwam overigens van 8 a 10 meter) Met het zakken van de temperatuur is ook de aasvis dieper gaan zitten en vind mijn visserij vooral plaats rond de diepere putten die het Volkerak rijk is, natuurlijk worden de ondiepe stukken en de taluds ook nog bevist maar veel valt er niet te beleven. (althans bij mij)
Vandaar dat er al gauw word uitgeweken naar de diepere delen, ga niet zeggen dat ze er massaal opduiken maar de laatste paar sessies komen er telkens mooie snoeken boven (nog) niet de enorme monsters maar wel exemplaren van rond de meter.
Nog een mooie al vrij dikke dame van net geen meter van het diepe geplukt.Het Volkerak ligt er weer prachtig bij.
Kijk er al erg naar uit naar wat de komende sessies gaat brengen, qua vangsten maar ook wat betreft de waterwolf data en waar de aasvis zich bevind en tevens wil deze jongen weer wat ‘nieuwe’ stukken van het Volkerak gaan verkennen. Het enige nadeel van het zo diep vissen is dat waterwolf camera niet echt mooi beeld materiaal oplevert. Het is er behoorlijk donker en de aanvallen en volgers zijn som lastig te zien toch heb ik wederom een video toegevoegd met leuk en interessant beeld materiaal. Waarvan trouwens het meeste is vastgelegd tot maximaal een meter of 10 diep.
Till the next adventure……..
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
Na het bestuderen van de toch wel opmerkelijke beelden van de ‘Waterwolf’ onderwater camera (klik hier voor het filmpje) zit mijn hoofd vol met vragen van, hoe is het mogelijk ? en vooral ook hoe kan ik de snoek dan wél triggeren om toe te slaan ? Is dit nou wat men noemt dressuur ? of zijn ze gewoon niet zo hongerig en komt het merendeel uit nieuwsgierigheid ff kijken?
Tekst en foto’s: Daniel vd Post.
Dressuur geloof ik eigenlijk niet in, zeker aangezien het feit dat het formaat kunstaas dat aan mijn onderlijnen hangt maatje XL is. Misschien eens kleiner kunstaas proberen ? of toch niet ? ben immers juist op zoek naar de Queen van het ‘Volkerak’, de echt grote dames en die zou je zeggen trigger je makkelijker met een flink stuk (kunst)aas wat de ‘moeite’ is om achteraan te zwemmen….
Eerste zonsopkomst van 2016!
Ben het nieuwe jaar qua vis intensiteit in ieder geval goed begonnen door drie dagen (1, 2, 3 Januari) achter elkaar te gaan vissen om zo een goed beeld te krijgen van de snoek visserij op dit mysterieuze water. Op twee van de drie dagen was het trouwens behoorlijk bikkelen door de stevig doorwaaiende wind maar ach…alles went. Het was me op de eerste dag al opgevallen dat er op een bepaald stuk beduidend meer aasvis was te zien dan elders op het Volkerak en dan weet je gewoon dat er roofvis in de buurt moet zijn.
Dit zijn de ‘bananen’ die ik graag zie!
Doordat ik graag meer opnames met de Waterwolf camera wilde maken werd er vooral slepend gevist op diverse waterlagen. Zeer ondiep tussen de inmiddels weer aangroeiende planten, langs de taluds naar het diepe toe, iets verder van het talud op een metertje of vijf maar ook een stuk dieper richting de tien meter en zelfs nog dieper richting de vijftien meter. Eigenlijk was het resultaat overal hetzelfde…. Op een klein snoekje na gebeurde er geen reet. Althans dat dacht ik.. (alweer!) ondanks dat het water vrij troebel is waren er weer meerdere volgers te zien, al waren het er echter wel een stuk minder dan de voorgaande keer. De dag erna wederom naar hetzelfde stuk water gegaan want ik wist inmiddels door het terug kijken van de ‘Waterwolf’ beelden waar de meeste volgers waren geweest. Dat was overigens weldegelijk op het gedeelte waar de aasvis aanwezig is, en dan denk je bij jezelf: ze liggen er wel degelijk!, nou dan moeten ze te vangen zijn ook …
Nou dat valt dus vies tegen! Heb deze dag veel langer op het desbetreffende stuk door gevist immers daar zat en zit nog steeds de aasvis en aannemelijk dus ook de rovers. Heb deze dag veel gevarieerd met kunstaas soorten en vooral ook met de snelheid ervan, van zeer traag 1 a 2 km/u tot aan ongeveer 4 a 5 km/u. Waarbij het toch vaak dezelfde aasjes blijken te zijn die de interesse opwekken van de snoeken echter qua vangsten liep het wederom niet over. Ja, één moddervette snoekbaars die voor een flink stuk rubber (28 cm) ging en twee snoekjes die op een Salmo plug klapten maar dat was het dan wel.
Fraaie snoekbaars die de XL size shad van Fox Rage wel zag zitten.
Ook op deze dag bij het terug kijken van de opgenomen beelden blijkt dat net als de dag ervoor dat de meeste volgers uit het diepe komen en dan heb ik het over ongeveer 7 a 8 meter en dieper. De snoeken die ik tegenkom op het ondiepe zijn vaak kleiner dan degene die van het diepe komen en dat terwijl het formaat van het geviste kunstaas hetzelfde is. Wat wel te denken geeft is dat er wederom een full speed aanval is geweest op een groot stuk rubber op diep water terwijl ik er niks van gevoeld heb, en dat terwijl ik de hengel toch echt in mijn hand heb!
Ok, de camera zorgt er wel voor dat de aanbeten iets minder duidelijk doorkomen maar je zou op ze minst iets gevoeld moeten hebben zou je zeggen of is het juist helemaal niet zo vreemd? Immers komen deze aanvallen vanuit de diepte en word je kunstaas als het ware opgetild met als gevolg dat je lijn een fractie van een seconde slap valt … althans iets beters kan ik niet bedenken. Zit er wel aan te denken om een iets grotere staartdreg te monteren al is dat best tricky daar deze al gauw weer je kunstaas actie negatief kan beïnvloeden.
Kwestie van uitproberen, kan het zwemgedrag van het kunstaas immers toch prachtig controleren als ik weer thuis ben. Op de derde dag was er veel minder vis te zien op de Lowrance HDS & Gen3 fishfinde. Ik zal er niet lang omheen draaien dat de eerste blank sessie van het jaar in de pocket is. Echter wel wederom wat volgers en een gemiste aanbeet op het ondiepe en toch ook weer wat grotere snoeken die ff kwamen kijken vanuit het diepe. En ja…. ook weer een full speed aanval gezien van een flinke dame die de treble haak mooi wist te ontwijken….hmmmmnn. Al met al hebben deze drie visdagen me heel veel waardevolle informatie opgeleverd maar misschien nog wel meer vragen.
Klein snoekje op Percy the Perch van Westin.
Qua vangsten was het belabberd maar heb wel het idee gekregen dat ik dichterbij kom bij het vangen van een mooie dame. De tijd zal het leren. Hopelijk luwt de wind een beetje zodat het ‘Volkerak” wat helderder word en ik jullie weer fraaie bewegende beelden kan laten zien zoals in het voorgaande deel van deze special.
Till the next adventure……..
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
Dit najaar ben ik met vismaten Nico en Frans naar Ierland geweest om mee te doen aan de Predatortour Ireland. De verslagen van de wedstrijd heb je hier op Roofvisweb kunnen lezen. Een van onze tactieken was trollen op open water. Wat, hoe en waarom lees je hieronder.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Laat ik beginnen met te stellen dat het trollen op open water zoals dat in Ierland gebeurd anders is dan we in Nederland gewent zijn. Trollen op zijn Hollands ongeveer 20 meter achter de boot is bij mij in het verleden niet echt succesvol gebleken in Ierland.
In 2010 viste ik met vismaat Nico voor het eerst in Ierland. We verbleven bij Herman Molenaar (www,fisherman.nl)en deden mee aan de 2010 versie van de Predatortour Ierland. Onze resultaten waren er niet echt naar. Weinig voorbereiding en domme pech maakte dat we niet goed gevist hebben. Op onze laatste dag op Lough Derg passeerde Herman ons. Hij was 2 mannen aan het gidsen die ook in zijn B&B verbleven.
Goed geluisterd naar Herman
Herman had er de gang aardig in hangen en viste ver achter de boot. Op het einde van de dag vernamen we dat ze 6 vissen hadden. Dat gaf te denken voor het vervolg.
In 2014 deden we weer mee aan de Predatortour Ireland, Hermans eigen versie van het evenement. Met de kennis van 2010 op zak en een betere voorbereiding lukte het ons nu wel om onze vissen te vangen. Het vangen van snoeken leek in eens een minder moeilijke opgave en uiteindelijk hadden we onze snoeken, baarzen en een forel. We deden dus mee voor de prijzen. De 7e prijs was voor ons . Een weekje naar Boyle bij Angling Services Ireland, beschikbaar gesteld door Bodo Funke.
In 2015 viste we opnieuw de Predatortour Ireland. In het voorvissen kwamen er weer de nodige visen in de boot. De wedstrijd zelf stond voor ons in het teken van kleine vis. Kaartje compleet maar niet genoeg centimeters. Na een toffe week bij Herman gingen we door naar Bodo Funke in het mooie Boyle (www.anglingservicesireland.com).
De meren in deze omgeving (Lough Key, Lough Gara en Lough Arrow zijn heel anders dan het immense Lough Derg. Kleiner, overzichtelijker maar ook met ongelofelijk veel mogelijkheden. Op met name Loug Key hebben we ook een paar dagen noodgedwongen moeten trollen. Harde wind maakte boot controle, zelfs met de Marcraft van Nico ontzettend moeilijk. Daar komt bij dat er ook hier trollend heel goed vis te vangen was. De tactiek was nagenoeg gelijk aan die op Lough Derg.
Uit de gesprekken met Herman, Bodo en Dermot Ogle blijkt dat zij echt een voorkeur hebben voor de koude tijd. Het hele jaar door is er wel een vis te vangen op open water maar hartje winter (niet de tijd dat wij aan een buitenlandse vistrip denken) is echt een toptijd. Zeker voor de grotere vissen.
De winter is een toptijd voor grote Ierse snoeken.
Hoe gaan we te werk?
Open water betekend veelal diep water in deze streken. 10 meter is zo’n beetje gemiddeld. Boven dieper water kan ook maar bij ons bleek dat de meeste aanbeten op te leveren. We trollen op een snelheid die iets harder is dan stationair. Af en toe een klein beetje gas bij geven en dan weer vertragen.
Met ver achter de boot bedoel ik ook echt ver. De 20 meter die we in Nederland aanhouden is niets vergeleken met de Ierse methode. We werpen de pluggen bovenhands in, zo ver we kunnen en geven dan nog eens flink wat lijn bij 50 meter haal je makkelijk.
Die oude believers doen het nog steeds goed.
Bij diep water denken veel mensen ook direct aan diep lopende pluggen. Onze ervaring is dat juist die ondieper lopende grote pluggen het goed doen. Als het een meter of 4 diep loopt is meer dan genoeg. Welke pluggen hoor ik je vragen? Hieronder een paar die het voor mij goed gedaan hebben:
• Grandma 9” of Jakes in de zelfde maat
• Swim Whizz of Believers (liefst de 1 delige op het ondiepe oogje gevist)
• Salmo Fatso
• Strike Pro Magnum en Giant
• Joe Bucher Shallow raiders 7 en 9”
• Legend outcast
Bucher shallow raiders.Strike Pro giant en magnum.
Veelal grotere flankers dus zoals je hierboven kan zien. Swimbaits werken ook goed. Kleinere pluggen leverde niet zo veel op. Omdat het in open water is mag het wel een beetje opvallen en een grote plug doet dat nu eenmaal meer. Welke pluggen je ook kiest, zorg er voor dat je zeker weet dat ze recht lopen. Bij het versnellen krijg je dat pluggen de snelheid soms niet aan kunnen. Niets is zo vervelend als het binnen moeten draaien van al je lijnen met 2 of meerdere pluggen die in elkaar gelopen zijn. Test die vooraf even door kort achter de boot een plug mee te laten lopen en te kijken of hij bij een beetje snelheid recht blijft zwemmen.
Persoonlijke favoriet – Legend outcast.
Met rubber valt ook prima te slepen door te versnellen en te vertragen ga je meer verschil in diepgang krijgen omdat het zinkt. Heel interessant als je over een dropoff komt.
Wordt het echt koud, dan kun je voor een wat dieper lopende plug gaan. Denk dan eens een aan een Nilsmaster Invincible, Hybrida B3, een grote Ernie of een Strike pro magnum met een lange lip. Deze pluggen lopen stukken dieper wat soms nodig is als de vis diep zit.
Strike Pro giant.
Materiaal
Dergelijke pluggen zijn flinke jongens dus een hengel met een beetje body om ze weg te zetten is wel wenselijk. In verband met de afstand moet een hengel ook weer niet spijkerhard zijn. Taai is het juiste woord. Ik heb een St Croix Lipstick als steun hengel en mijn vismaat gebruikt een Avid inshore in de steun. Beide taai en genoeg body om een vis op te haken. Ook het wegzetten van een zwaar stuk kunstaas is geen probleem met deze stokken. Als handhengel gebruik ik een parabolische Lamiglas muskie stok. Eentje met veel steun in de ondergreep want de pluggen trekken hard aan je hengel.
Stevige hengels.
Het binnen takelen van kunstaas over zo’n grote afstand is een vermoeiend werkje. Kies daarom een reel met een redelijk trage overbrenging.
Onmisbaar voor het trollen met deze grote pluggen is een 2e steuntje waar je af en toe je hand hengel in kan zetten. Leg hem vooral niet neer als je nog aan het vissen bent! De aanbeten zijn snoeihard en niet te vergelijken met wat wij in Nederland kennen. Nico’s Marcraft heeft ook voor de persoon voorin een 2e steun. Geen overbodige luxe.
Handhengel even in de steun gezet.Grandma’s
Als leader kies ik 40 ponds 7 strand of 100 ponds fluor carbon. Deze laatste knoop ik altijd zoals je hier op Roofvisweb al eerder hebt kunnen lezen. Neem je leader niet te kort. De vissen, zeker de kleinere gaan soms rollen en dan kan het voorkomen dat je dyneema tussen de tanden van de snoek komt.
Bootcontrole
We vissen dus in open water. Kijk goed op de kaart of er niet iets van ondieptes op je traject liggen. Bochten maken en structuur volgen is eigenlijk uit de boze. Probeer zo recht mogelijke lijnen te varen. Een goede waterkaart is een onmisbaar hulpmiddel hierbij. Als je pluggen aan de grond lopen of in de planten is het ook om zeep en moet je weer alles binnen draaien met alle gevolgen van dien.
Mooie 90er boven diep water.
Je kan doorvaren zoals sommige dat doen maar persoonlijk vind ik dat niet handig. In Zweden wordt dit ook veel gedaan, doorgaans met een hele kerstboom aan hengels, planerboards, downriggers en weet ik wat al niet meer. Dat is bijzonder effectief maar niet mijn ding. Ik heb maar een enkele keer mee gemaakt dat een vis een andere lijn te pakken had in de dril.
Heb je eenmaal een productieve diepte te pakken, blijf daar dan op vissen. Als bepaalde stroken eenmaal vis opgeleverd hebben blijf je het best in die buurt vissen. Kijk ook goed naar je diepte meter. Als je veel aasvis ziet op je scherm en zeker de gekende “baarsbollen”, hou dan je stok maar goed vast.
Hou je stok maar goed vast als je dit ziet.
Nog een handige tip:
Beschikt je boot over een fronttroller met een ankerfunctie, steek deze dan in het water. Bij het varen tegen de wind in kan je de boot ankeren als je een aanbeet krijgt. Geen gekloot met sturen terwijl er een 3 hengels binnen moet draaien en de ander een vis staat te drillen. Zorg er voor dat je afstandsbediening binnen bereik ligt zodat de ander die altijd kan bedienen.
Komende zondag doen Ed en Marco in aflevering 7 van Vis TV Stad & Land ‘kaasstad’ Alkmaar aan. Behalve om de drukbezochte kaasmarkt staat de binnenstad ook bekend om de goede visstand. En laat die baarzen, brasems en blankvoorns nou op een hele leuke, actieve manier te vangen zijn: ‘silverdropshotten’; oftewel dropshotten op witvis!
