Pelagisch vissen op snoek. Ik heb er inmiddels al heel wat artikelen over geschreven maar ik vond dat het tijd werd om weer eens artikel uit te brengen waarin specifiek wordt beschreven wat er echt nodig is om op grote Snoek in het open water te vissen. Its all in the details zeggen ze en dat geldt ook voor dit type visserij. In dit artikel vertel ik je er meer over.
Tekst en foto’s: Christian Drost – Esox Only Lees “Pelagisch vissen op Snoek, wat heb je echt nodig?” verder
Pelagisch vissen op snoek. Het is een hot item op dit moment. Er zijn niet veel tactieken zo succesvol als het vangen van grote vis halverwege de waterkolom. Ook is er naast sidescan geen enkele techniek zo effectief gebleken in het lokaliseren van vis, en het (gedeeltelijk) kennen van het exacte formaat van die vis met een live sonar.
Tekst en foto’s: Christian Drost – Esox Only – English text here Lees “De Perfecte Pelagic rig!” verder
Onwaarschijnlijke kunstaasverhalen op een na. Deze aflevering gaat nu eens niet over bloederige snoek, ook niet over snoeken die in een grote prooi gestikt of een vreemde tekening hebben. Ik wil het dit keer vooral hebben over vreemde zaken die ik meemaakte tijdens de duizenden uren vissen met vooral kunstaas op vriend Esox. Ik zit me nu af te vragen waarmee ik beginnen moet en dus eerst maar eens een rondje door mijn archief met vreemde snoeken gemaakt.
Tekst en foto’s: Jan Eggers Lees “Jan Eggers, vreemde snoe(k)shanen deel 9. Onwaarschijnlijke kunstaas verhalen.” verder
In aflevering 7 heb ik het gehad over allerlei prooivissen, vooral de grotere en te grote exemplaren, die vriend Esox naar binnen probeert te werken. Ik kom nu tot de conclusie dat ik nog wel een aantal interessante foto’s heb die bij dit onderwerp passen. Ik zal daar een lijst van maken en dan kan ik daar nog wel de nodige tekst bij maken en ik begin heel gemakkelijk bij het begin.
Jonge snoekjes zijn gek op elkaar
We weten allemaal, neem ik aan, dat kannibalisme bij snoek al heel kort nadat ze uit het eitje gekomen zijn en vrij rond zwemmen, plaats vindt. Stop 50 of 100 kleine snoekjes in een aquarium, geef ze volop watervlooien en dergelijke te eten maar je zult toch zien dat ze elkaar opvreten. Zou je er niets aan doen, houd je waarschijnlijk maar een of misschien 2 of 3, snoekjes over. Ze maken er echt een groot slagveld van. Misschien is slachtveld beter.
Vandaar ook dat jonge snoek niet in vijvers wordt gekweekt tot ze 20-30 cm groot zijn maar al uitgezet als ze nog maar een paar cm zijn. Ik heb dat uitzetten in het verleden vaak gedaan in het gebied rondom De Vlietlanden en met een klein netje schepte je een aantal snoekjes uit een grote ton en zette die al varend uit, liefst in de buurt van veel waterplanten. Ook werden er altijd een aantal in een aquarium gedaan en zagen we met eigen ogen hoe ze elkaar naar het leven stonden.
Interessant vond ik het ook om te zien dat bepaalde dominante exemplaren binnen een jaar naar een lengte van ca. 50 cm uitgroeiden. Maar daarna was het gebeurt met de snelle groei. Dan gaat deze aquarium snoek hormonen produceren die remmend werken op de groei en een metersnoek uit een aquarium halen zal niet gebeuren.
Als ik al struinend met de spinhengel per dag vele kilometers in de polder maak, gebeurt het nog wel eens dat er vlak voor je voeten een kikker in het water springt. Heb je geluk, zie je soms op hetzelfde moment dat een snoek die kikker arresteert en zo een afwisselend maaltje heeft. Ik heb het een keer meegemaakt dat ik dit zag gebeuren, meteen mijn spinner langs die plek trok en tot mijn grote verbazing die snoek met de kikker nog in zijn bek ving.
De Italiaanse gastvisser die ik mee had, kon daarna mooi een foto maken. Ook ving ik een keer een snoekje waar een nog onbeschadigde muis in de bek zat, wederom een bewijs dat ze haast alles pakken wat beweegt. In Canada hadden we in onze tenten en cabines wel eens last van muizen en er werden muizenvallen gezet waarin soms dode maar ook nog levende muizen zaten. De Indiaanse gidsen vonden het een sport om die nog levende muizen zwemles te geven en in de meeste gevallen zag je hoe een snoek ze van het wateroppervlak plukte. Als we een dode muis aan de dreg van een lepel hingen, was succes ook bijna altijd verzekerd.
Ik schreef al eerder dat de weinig kleine snoeken, denk aan 60 cm en kleiner, een groot risico liepen gepakt te worden door hun grootmoeder. Heel wat keren heb ik meegemaakt dat tijdens de dril van een kleine snoek een grote snoek aan de staart ging hangen en pas op het allerlaatste moment los liet. De voedsel nijd is daar veel groter dan in ons landje waar het barst van de prooivis. Vooral als je met oppervlakte kunstaas viste, zag je hoe vanuit diverse richtingen snoeken full speed op deze mogelijke prooi af kwamen, Ik blijf dit de mooiste manier van kunstaasvissen vinden.
Trouwens ook als we met dood aas in de stroomversnellingen van de Taltson rivier visten, kon het gebeuren dat een snoek meer interesse had voor de dobber dan de aasvis. Ik heb een keer een snoek op die manier daadwerkelijk gevangen. Toen de dobber tussen de kaken zat, wikkelde de snoek zich in de lijn en kon ik hem landen.
Over alle interessante gebeurtenissen in het noorden van Canada kan ik boeken vol schrijven. Alleen vermoed ik dat veel lezers het niet geloven. Dat deed wijlen Kees Ketting al niet toen ik een keer schreef dat 100 grote snoeken per man per visdag niets bijzonders was. Dat was onmogelijk schreef Kees. Ik heb toen maar niet verteld dat Rob Jansen in 23 uur vissen zo’n 250 snoeken, en nog wel vissend vanaf dezelfde plek, ving waaronder 51 metersnoeken. Een speciale geschiedenis wil ik de lezers echter niet onthouden. Ik viste die dag samen met Henk Bruis Sr., ja die uit Boxmeer en op een gegeven moment ving Henk een mooie snoek waar de staart van een ca. 40 cm lange walleye uit de bek hing. Onze Indiaanse gids Steve haalde de walleye uit de snoekenbek Foto gemaakt en beide teruggezet.
De snoek ging met honger de diepte in, de dode walleye bleef drijven en al snel kwam een grote meeuw op dit gratis voedselpakket af. Het eerste dat zo’n meeuw doet is de ogen er uit pikken en vervolgens de nodige kreten geven waar andere meeuwen op af komen. En niet alleen meeuwen, ook een golden eagle, steenarend op zijn Nederlands, kwam op de commotie af en wist even later de walleye van de meeuwen af te pakken en er mee de lucht in te gaan. Deze steenarend was zo stom om ook vreugdekreten uit te stoten en daar kwam de bold eagle, de grote Amerikaanse zeearend weer op af. Het was een gekrijs van jewelste en we legden onze hengels neer om dit luchtgevecht met als inzet een volledige maaltijd, goed te volgen. Echt schitterend en op een gegeven moment liet de steenarend de vis los. De zeearend liet zich ook als een baksteen vallen en wist met zijn grote klauwen de walleye in de lucht te pakken. Vervolgens zagen we hoe hij koers zette naar zijn nest met een paar jongen die wel raad wisten met deze prooi die onderweg heel wat meegemaakt had.
Ik geloof dat ik nog een aantal foto’s heb die met de maaltijden van de snoek te maken hebben en ik zal in de onderschriften wel wat nadere informatie geven. We hebben dus gezien dat een prooi niet gauw te groot is maar ik heb ook prima voorbeelden dat echt grote snoeken aan mini-aas gevangen is. Zo ving een zekere Rudolf Kriechbaum in Oostenrijk een snoek van 20 kilo aan 2 maden.
Voor de volgende aflevering heb ik een aantal leuke voorbeelden van snoeken die zonder aarzelen meerdere stuks kunstaas te pakken namen en daarmee gaan dan veel oude theorieën over snoekgedrag de prullenmand in.
Jan Eggers
Één van de eerste serie artikelen op Roofvisweb zijn de artikelen van snoek legende Jan Eggers. Voor de lezers van Roofvisweb gaan we de deze schitterende serie artikelen herhalen. Het is een serie over verschillende soorten snoeken over heel de wereld. Lees “Jan Eggers, De Esox familie kent vele vreemde snoe(k)shanen” verder
Michel Verlaak ken je wellicht van zijn artikelen in Dé Roofvis. De laatste jaren schreef hij met enige regelmaat artikelen voor dit magazine die goed te pruimen waren. Toen me een tijdje geleden het gerucht ter ore kwam dat hij aan een boek aan het werken was, waren de verwachtingen dan ook hoog gespannen. Een boek over snoekvissen genaamd Esox! Koning van het zoete. Vrijdag 3 november was de boekpresentatie in het Belgische Geel alwaar een clubje genodigde alsook de auteur zelf het boek voor het eerst onder ogen kregen.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Er worden in ons taalgebied slechts weinig boeken over snoekvissen uitgegeven. Boeken over snoekvissen of beter gezegd roofvissen in het algemeen behandelen meestal de technische aanpak van het vissen. Hoewel vaak voorzien van prachtige sfeerfoto’s missen ze vaak de omschrijving van juist dat gevoel van sfeer. Dat is wat Michel met dit boek juist geprobeerd heeft neer te zetten omdat juist dát het gene is wat hem en zo vele andere snoekvissers naar de waterkant drijft.
De cover van het boek schreeuwt als het ware “Esox!” met grote koeienletters. Maar het verraadt tevens ook dat er erg veel aandacht is voor detail en vormgeving. Het gebruikelijke voorwoord, de nodige dankbetuigingen en de inleiding zetten de toon voor het taalgebruik in het boek. Dat zou je kunnen omschrijven als “snoekpoezie”. Het doet af en toe wel denken aan de manier van schrijven zoals je die ook in de betere karperboeken wel leest. Heerlijk ontspannen leesvoer dus. Perfect voor de lange winteravonden.
In zeven hoofdstukken behandelt. Michel alle facetten van snoekvissen zoals hij die graag doet. Hij neemt je mee het water op om met natuurlijk aas te vissen. Je leest over de charme van het vissen met een dobber of een fireball en tussen de regels door voorziet hij je ook nog eens van informatie over hoe te vissen en waarmee.
Michel duikt samen met de lezer in de geschiedenis van enkele bijzondere stukken kunstaas. Een tocht die hem tot in de oude VS leidde. De herkomst van sommige kunstaasjes lees je in dit boek. Michel heeft daarbij heel veel onderzoek gedaan en diep moeten graven. Een ode aan de klassieke snoekverleiders.
Vliegvissen komt natuurlijk ook aan bod. Hoe kan het ook anders zou ik bijna zeggen! Vliegvissen op snoek wordt door velen gezien als een van de mooiste manieren om de groenjassen aan de schubben te komen maar je zal ook ervaren dat het bij momenten gewoon gruwelijk effectief kan zijn.
In One of those days beschrijft Michel hoe hij tegen de snoekvisserij aankijkt en hoe hij zijn visdagen beleeft op zijn manier. Je krijgt ook een persoonlijke kant van de auteur te zien en hoe de snoekvisserij daar de rode draad in vormt.
Ierland heeft een bijzonder plekje in Michels hart. Een hoofdstuk over dit eiland mocht dan ook niet ontbreken. Hij neemt je als het ware mee terug naar het oude Ierland waar hij enkele bijzondere ervaringen heeft opgedaan. Emotionele momenten maar ook hele hilarische. Dingen die je alleen in Ierland mee lijkt te kunnen maken.
Het 6e hoofdstuk behandelt het snoekvissen met kunstaas op groot water. Hier wordt het boek technischer en laat Michel ons zien hoe en waarmee hij en zijn vrienden aan de slag gaan op het grote water. Daarbij worden enkele lang bewaarde geheimen prijs gegeven kan ik je vast verklappen….
Tot besluit gaat Michel van het grote water af en vaart hij met zijn boot de schilderachtige veenplassen op. Daar waar tussen de restanten van wat deze zomer nog een mooi plompenveld was, de snoeken liggen te wachten op zijn plug of streamer.
Wat ik persoonlijk heel geslaagd vind aan dit boek zijn de interviews die in elk hoofdstuk terug komen met een voor dat hoofdstuk geselecteerde visser. Tal van snoekexperts worden gehoord over het onderwerp dat centraal staat in het bewuste hoofdstuk. Klinkende namen als Bertus Rozemeijer, Henk Rusman en Rob Kraaieveld. Maar ook Arjan Willemsen, Steppie Wouters, Martin Korner en Mark Kuiper komen aan bod.
Het fotowerk is van grote klasse. Michel en zijn vrienden zijn naast goede vissers ook nog eens begenadigde fotografen. Ook hier weer heel veel aandacht voor kleine details. De foto’s gecombineerd met de tekst maken dat je het gevoel krijgt dat je erbij was.
Dit is een boek dat iedere serieuze snoekvisser in de kast moet hebben staan. Ik heb het met enorm veel plezier gelezen. Dit 315 pagina’s tellende boekwerk was bij mij in recordtempo uitgelezen.
Michel is tijdens de Hengelsport en Visboten beurs in de jaarbeurs te Utrecht aanwezig op de stand van Publishing house (zaterdag en zondag) om jou exemplaar van Esox! Koning van het zoete te signeren.
Het boek is verkrijgbaar via uitgeverij Westerlaan: www.westerlaan-esox
Eind maart staat de Visma weer voor de deur! Voor ons altijd een jaarlijks hoogtepunt! Zet in uw agenda: 28 t/m 30 maart! Stand 327A (Hal 3)
Wij hebben de beschikking over 40m2 standruimte. Ook dit jaar is Pieter van Lucky Lures aanwezig met zijn waanzinnige creaties op kunstaas gebied! Hij zal de ESOX Junior aan het publiek tonen en er zal ook veel van hem te koop zijn! Verder gaan wij, in het kader van onze facebook actie, op deze beurs de ESOX weggeven waar al zoveel mensen zich voor ingeschreven hebben!
Uiteraard zijn er weer een groot aantal nieuwe aasjes van bekende bouwers te koop (Erick van der Kraats, Rob Kraaijeveld, Finger) Van ons eigen huismerk ‘Lupa’ zullen er weer een groot aantal chatterbaits en spinnerbaits in de rekken hangen.
Deze Visma gaan wij voor het eerst de fantastische shads van HM verkopen! Herman en Mien zullen beide de hele Visma op de stand aanwezig zijn en al hun modellen zullen voor de normale prijs bij ons te koop zijn! Zie ook: www.hm-shads.nl
Ook hebben we nieuwe spuletjes voor het maken van grote Spinners, het maken van Jerkbaits en nog heel veel meer…
Dus tot ziens In Rotterdam!
Met vriendelijke groet, Frans, Gerald, Leo en Oscar
Team Lureparts
