Vissen op roofvis is misschien wel de spannendste actieve manier van vissen in Nederland. Jong en oud is op zoek naar de grootste snoek, baars, snoekbaars, meerval of roofblei. Hoewel er veel technieken zijn om roofvis te vangen, is er de simpele tweedeling in vissen met kunstaas en natuurlijk aas. Het vissen met kunstaas zoals met pluggen, softbaits en spinners, is de populairste manier.
Traditioneel op Hemelvaart vroeg je bed uit om inkopen te doen bij Hengeldiscount! Voor vele een jaarlijks uitje waar iedereen naar uitkijkt. Kom langs en Profiteer om 05:00 uur staat de heerlijk geurende koffie voor je klaar en is de korting 25% op alles*!Lees “30 mei Vroege Vogel Actie bij Hengeldiscount” verder
Fishfinders worden ook wel dieptemeters genoemd. Ze zijn in veel takken van de hengelsport tegenwoordig niet meer weg te denken. De laatste decennia is de fishfinder qua beeld, pixels en mogelijkheden in een stroomversnelling terecht gekomen.Lees “Hengeldiscount Dieptemeters & Elektromotoren” verder
Of het nu om baars gaat, zeebaars, winde, snoek, snoekbaars, roofblei, kopvoorn, forel of welke rover dan ook, spinmad heeft er een oplossing voor. Het Poolse merk spinmad heeft zich in de laatste jaren sterk ontwikkeld.
Tekst en foto’s: Dennis Horvath
Ze hebben zich in het begin vooral gespecialiseerd op de tailspinner, een spinner waarbij het spinnerblad om zijn eigen as draait en achter het werpgewicht is geplaatst. Het werpgewicht is een loden of kunststof body die in verschillende kleuren verkrijgbaar is. Het spinnerblad is een hamerslag blad dat veel schitteringen geeft onder de waterlijn en die naarmate het werpgewicht hoger wordt ook groter wordt.
Momenteel heeft spinmad 10 perfect uitgebalanceerde verschillende soorten tailspinners in het assortiment. De authentieke loden tailspinners is in de gewichten 4 gram, 6 gram, 10 gram, 18 gram en 35 gram te verkrijgen. Ook hebben ze kunststof tailspinners voorzien van een aantal stalen kogels in het lichaam en deze zijn te verkrijgen in de gewichten 4 gram, 6 gram, 8 gram, 12 gram en 24 gram.
De loden tailspinners zijn met name gemaakt om de onderste waterlaag af te vissen. Ze zinken gemakkelijk af en blijven in de onderste waterlaag als je ze rustig binnen vist. Af en toe kan je bodemcontact zoeken zodat je zeker weet dat je de bodem goed af vist, zeker de baars en snoekbaars zal je hier gaan vinden maar ook forel en snoek zal je in de koudere maanden hier aan treffen.
De kunststof tailspinners zijn met name geschikt om de bovenste waterlaag af te vissen. Vaak wordt er direct gestart met binnen draaien zodra het aas na het inwerpen het water heeft geraakt. Het aas zal in deze bovenste waterlaag blijven als je het rustig binnen vist. Hier vinden we vooral roofblei, winde en in de warmere maanden forel, snoek en ook zeker baars. De tailspinner is het meest gebruikte aas uit de familie van spinmad.
Tackle News Spinmad
Roofvisweb Tackle News, de nieuwste producten op roofvis gebied. Uitleg van materialen zoals molens, hengels, kunstaas, etc door prostaffers en specialisten. Alle getoonde producten geven we ook nog eens weg onder onze YouTube volgers! Blijf op de hoogte enabonneer je nu op het Roofvisweb YouTube kanaalen mis geen aflevering. In deze editie van Tackle News…alles over Spinmad!
Spinmad Bladpilkers
Spinmad heeft in de loop van de jaren natuurlijk niet stil gezeten en heeft ook een aantal andere aasje ontwikkeld. Zo hebben ze ook schitterend mooie bladpilkers die net als de tailspinner een enorme hoge vangstkracht hebben. De bladpilkers zijn te verkrijgen in de gewichten 2,5 gram 25 mm, 2,5 gram 33 mm, 5 gram, 9 gram, 12 gram en 18 gram.
Deze bladpilkertjes vis je binnen met korte rukjes nadat je ze hebt laten afzinken naar de waterlaag die afgevist moet worden. Met name forel, winde, baars, zeebaars en snoek zal je hiermee gaan vangen. In het warme buienland zijn het ook echte killers met name voor de tonijn, makreel en jack achtige vissen. Hier mag je ze best hard jiggend binnen vissen.
Verder heeft spinmad verschillende mooie ijs bladpilkertjes en jig koppen voorzien van een dregje waar streamer materiaal op gemonteerd is. De ijs bladpilkertjes zijn uitermate geschikt om mee te verticalen door bijvoorbeeld een gat in het ijs maar natuurlijk kan je er ook in de zomer een visje mee vangen. Ze zijn er van 3 gram en 6 gram en uitermate geschikt om de onderste waterlaag verticalend mee af te vissen. De jigkoppen zijn verkrijgbaar in de gewichten 4 gram, 8 gram, 12 gram, 15 gram, 18 gram en 25 gram. De jigkoppen zijn geschikt voor de bodem visserij zowel verticaal als diagonaal.
Spinmad UL pilkertjes
Daarnaast heeft spinmad ook een aantal ultra lichte pilkertjes op de markt gebracht, het is eigenlijk een beetje een kruising tussen een pilkertje en een lepeltje. Deze mooie stukjes kunstaas zijn te verkrijgen in de gewichten 2 gram, 3 gram, 2,2 gram, 5,2 gram en nogmaals 5,2 gram. Deze pilkertjes zijn voorzien van een dregje die op een splitringetje gemonteerd is. Ook hebben ze ijspilkertjes waar de haken in vast gegoten is. Deze zijn te verkrijgen in de gewichten 3 gram, 5,2 gram en nogmaals 5,2 gram. Met name zal je met deze pilker familie op jacht gaan naar de kleine rovers zoals baars, winde, kleine forel en kleine roofblei. Ook met dit kunstaas kan je de gewenste waterlaag afvissen.
Impulse
De nieuwste en grote trots van spinmad is de impulse, dit is een kunststof aasje die verkrijgbaar is in de gewichten 6,5 gram, 10 gram en 20 gram. De 2 grootste varianten zijn voorzien van 3 sleepogen. Bij montage aan het voorste oog zal het aas horizontaal door het water gaan en makkelijk aan de oppervlakte te houden zijn. Wordt de lijn aan het achterste oog gemonteerd zal het aasje diagonaal door het water gaan en iets dieper duiken, het middelste oog zit er tussenin.
Tijdens het binnen vissen zal je voelen dat het aas goed trilt en veel roering in het water maakt dat de rovers zal triggeren tot aanbijten. De kleinste impulse uit de familie heeft 2 sleepoogjes. Ook hierbij geld voorste ook horizontaal en achterste oog diagonaal. Je kan hem gewoon binnen slepen maar ook met kleine rukjes binnen vissen. Laat ook dit aas simpelweg afzinken naar de waterlaag die je af wilt vissen.
Bent u winkelier en geïnteresseerd in onze spinmad producten neemt u dan gerust contact met ons op.
Midnight Moon Tackle Import BV
Industrieweg 76
1525RD West Knollendam
The Netherlands Tel: 0031-251210060 E-mail:info@midnightmoon.nl Website: www.midnightmoon.nl
Vandaag de eerste dag dat de deelnemers aan Predatortour Zweden 2019 zich konden inschrijven. Bij de inschrijving ontvangen de deelnemers hun CWC meetlat, de Navionics cap, de Predatortour 2019 jersey, en de goodiebag.
Ook werden de telefoons gecontroleerd of de speciale predatortour app naar behoren werkte. Ook hebben we wat nieuwe video’s geschoten voor de deelnemers. Morgen dag 2 van de inschrijving van 13:00 tot 17:00!
Predatortour Zweden YouTube Live
Vanaf dit jaar gaan de live streams van de Predatortour via Youtube en niet meer via Facebook!! Abonneer je dus op het Predatortour YouTube kanaal dan mis je niets!
Ook in Zweden gaan we de Predatortour web app gebruiken. Met deze web app kan je live het leaderboard volgen om te zien wie op welke plaats staat. Je kan met de app je favoriete team markeren om ze zodoende optimaal te kunnen volgen. De Predatortour web app is gratis te downloaden in de App / play store (iPhone & Android) In deze App kan je ook alle YouTube films vinden van Predatortour sponsors en voorgaande edities.
Wil jij kans maken op deze prijs, vul dan deze korte enquête in, het kost je slechts 5 minuten! Dit merkonderzoek wordt uitgevoerd door één van onze partners. Alle informatie en persoonsgegevens worden alleen voor dit onderzoek gebruikt.
In aflevering 7 heb ik het gehad over allerlei prooivissen, vooral de grotere en te grote exemplaren, die vriend Esox naar binnen probeert te werken. Ik kom nu tot de conclusie dat ik nog wel een aantal interessante foto’s heb die bij dit onderwerp passen. Ik zal daar een lijst van maken en dan kan ik daar nog wel de nodige tekst bij maken en ik begin heel gemakkelijk bij het begin.
Jonge snoekjes zijn gek op elkaar
We weten allemaal, neem ik aan, dat kannibalisme bij snoek al heel kort nadat ze uit het eitje gekomen zijn en vrij rond zwemmen, plaats vindt. Stop 50 of 100 kleine snoekjes in een aquarium, geef ze volop watervlooien en dergelijke te eten maar je zult toch zien dat ze elkaar opvreten. Zou je er niets aan doen, houd je waarschijnlijk maar een of misschien 2 of 3, snoekjes over. Ze maken er echt een groot slagveld van. Misschien is slachtveld beter.
Vandaar ook dat jonge snoek niet in vijvers wordt gekweekt tot ze 20-30 cm groot zijn maar al uitgezet als ze nog maar een paar cm zijn. Ik heb dat uitzetten in het verleden vaak gedaan in het gebied rondom De Vlietlanden en met een klein netje schepte je een aantal snoekjes uit een grote ton en zette die al varend uit, liefst in de buurt van veel waterplanten. Ook werden er altijd een aantal in een aquarium gedaan en zagen we met eigen ogen hoe ze elkaar naar het leven stonden.
Interessant vond ik het ook om te zien dat bepaalde dominante exemplaren binnen een jaar naar een lengte van ca. 50 cm uitgroeiden. Maar daarna was het gebeurt met de snelle groei. Dan gaat deze aquarium snoek hormonen produceren die remmend werken op de groei en een metersnoek uit een aquarium halen zal niet gebeuren.
Kikkers en muizen staan ook op het menu
Als ik al struinend met de spinhengel per dag vele kilometers in de polder maak, gebeurt het nog wel eens dat er vlak voor je voeten een kikker in het water springt. Heb je geluk, zie je soms op hetzelfde moment dat een snoek die kikker arresteert en zo een afwisselend maaltje heeft. Ik heb het een keer meegemaakt dat ik dit zag gebeuren, meteen mijn spinner langs die plek trok en tot mijn grote verbazing die snoek met de kikker nog in zijn bek ving.
De Italiaanse gastvisser die ik mee had, kon daarna mooi een foto maken. Ook ving ik een keer een snoekje waar een nog onbeschadigde muis in de bek zat, wederom een bewijs dat ze haast alles pakken wat beweegt. In Canada hadden we in onze tenten en cabines wel eens last van muizen en er werden muizenvallen gezet waarin soms dode maar ook nog levende muizen zaten. De Indiaanse gidsen vonden het een sport om die nog levende muizen zwemles te geven en in de meeste gevallen zag je hoe een snoek ze van het wateroppervlak plukte. Als we een dode muis aan de dreg van een lepel hingen, was succes ook bijna altijd verzekerd.
Ik schreef al eerder dat de weinig kleine snoeken, denk aan 60 cm en kleiner, een groot risico liepen gepakt te worden door hun grootmoeder. Heel wat keren heb ik meegemaakt dat tijdens de dril van een kleine snoek een grote snoek aan de staart ging hangen en pas op het allerlaatste moment los liet. De voedsel nijd is daar veel groter dan in ons landje waar het barst van de prooivis. Vooral als je met oppervlakte kunstaas viste, zag je hoe vanuit diverse richtingen snoeken full speed op deze mogelijke prooi af kwamen, Ik blijf dit de mooiste manier van kunstaasvissen vinden.
Trouwens ook als we met dood aas in de stroomversnellingen van de Taltson rivier visten, kon het gebeuren dat een snoek meer interesse had voor de dobber dan de aasvis. Ik heb een keer een snoek op die manier daadwerkelijk gevangen. Toen de dobber tussen de kaken zat, wikkelde de snoek zich in de lijn en kon ik hem landen.
Deze walleye was een prooi van diverse rovers.
Over alle interessante gebeurtenissen in het noorden van Canada kan ik boeken vol schrijven. Alleen vermoed ik dat veel lezers het niet geloven. Dat deed wijlen Kees Ketting al niet toen ik een keer schreef dat 100 grote snoeken per man per visdag niets bijzonders was. Dat was onmogelijk schreef Kees. Ik heb toen maar niet verteld dat Rob Jansen in 23 uur vissen zo’n 250 snoeken, en nog wel vissend vanaf dezelfde plek, ving waaronder 51 metersnoeken. Een speciale geschiedenis wil ik de lezers echter niet onthouden. Ik viste die dag samen met Henk Bruis Sr., ja die uit Boxmeer en op een gegeven moment ving Henk een mooie snoek waar de staart van een ca. 40 cm lange walleye uit de bek hing. Onze Indiaanse gids Steve haalde de walleye uit de snoekenbek Foto gemaakt en beide teruggezet.
De snoek ging met honger de diepte in, de dode walleye bleef drijven en al snel kwam een grote meeuw op dit gratis voedselpakket af. Het eerste dat zo’n meeuw doet is de ogen er uit pikken en vervolgens de nodige kreten geven waar andere meeuwen op af komen. En niet alleen meeuwen, ook een golden eagle, steenarend op zijn Nederlands, kwam op de commotie af en wist even later de walleye van de meeuwen af te pakken en er mee de lucht in te gaan. Deze steenarend was zo stom om ook vreugdekreten uit te stoten en daar kwam de bold eagle, de grote Amerikaanse zeearend weer op af. Het was een gekrijs van jewelste en we legden onze hengels neer om dit luchtgevecht met als inzet een volledige maaltijd, goed te volgen. Echt schitterend en op een gegeven moment liet de steenarend de vis los. De zeearend liet zich ook als een baksteen vallen en wist met zijn grote klauwen de walleye in de lucht te pakken. Vervolgens zagen we hoe hij koers zette naar zijn nest met een paar jongen die wel raad wisten met deze prooi die onderweg heel wat meegemaakt had.
Nog wat laatste foto’s tot besluit
Ik geloof dat ik nog een aantal foto’s heb die met de maaltijden van de snoek te maken hebben en ik zal in de onderschriften wel wat nadere informatie geven. We hebben dus gezien dat een prooi niet gauw te groot is maar ik heb ook prima voorbeelden dat echt grote snoeken aan mini-aas gevangen is. Zo ving een zekere Rudolf Kriechbaum in Oostenrijk een snoek van 20 kilo aan 2 maden.
Voor de volgende aflevering heb ik een aantal leuke voorbeelden van snoeken die zonder aarzelen meerdere stuks kunstaas te pakken namen en daarmee gaan dan veel oude theorieën over snoekgedrag de prullenmand in.
De hagelstenen kletteren tegen de ramen van mijn kantoor en voor vanavond/vannacht verwacht het KNMI vorst. Prima weer om achter de computer te vissen en dat doe ik dit keer met groot aas. Ik heb in de loop der jaren nogal wat foto’s binnen gekregen van snoeken die zich vergrepen aan grote, soms te grote, prooivissen en andere wezens en vind dit zelf een van de leukste en ook meest interessante onderwerpen in deze serie.Lees “Nog meer vreemde snoe(k)shanen deel 7. Groot aas.” verder
Op het moment dat ik deze regels tik, weet ik nog niet hoeveel foto’s van snoeken met gekke bekken er in deel 5 geplaatst zijn. Ik heb er geloof ik 15 van een onderschrift voorzien en daar kan ik niets meer aan veranderen, Ik had er echter nog een paar met een vreemde bek over en daarvan zal ik er nog een paar in deze aflevering meenemen. Het middendeel laat ik nog een tijdje met rust want daar heb ik zoveel foto’s van dat er zeker twee afleveringen van gemaakt kunnen worden en dan blijft dus alleen de staart over en daar krijg ik dan deel 6 wel vol mee.
Tekst en foto’s, Jan eggers
Kaakbreuk, in- en uitwendige gezwellen
Als ik met de kieuwgreep een snoek land, kijk ik eigenlijk min of meer automatisch in de bek van het dier. Een aantal keren per jaar zie je dan verrassingen in de vorm van een staart van een half verteerde grote prooivis, de staart met soms zelfs de pootje van een rat, mol of muis en ook al een paar keer een grote kikker. Maar als je tijdens het onthaken twee grote gezwellen tegen komt, schrik je een beetje en vraag je je af of de snoek er echt last van heeft. Het antwoord zullen we nooit weten al was het wel zo dat de conditie van deze snoek gewoon normaal was. Dat laatste was niet het geval bij de snoek waarvan ik 2 foto’s toegestuurd kreeg en een mail met nadere informatie.
Het ging hier om een snoek van 89 cm waarvan de onderkaak gebroken was en later, hoeveel later is onbekend, weer provisorisch aan elkaar gegroeid is. Een jaar later werd deze snoek op min of meer dezelfde stek weer gevangen maar bleek bij meting 2 cm korter, 87 cm dus te zijn. Wat verder duidelijk opviel was dat de conditie van deze “kruisbek” dit keer stukken slechter was. Je kon echt spreken van een snoek die op zijn retour was en daarna niet meer gevangen is.
In de vorige aflevering noemde ik al het feit dat sommige gehaakte snoeken zichzelf verwonden door wild met hun kop heen en weer te slaan. Ook is er soms sprake van onkunde van de visser, een bepaalde onverschilligheid bij het onthaken of soms gewoon pech.
Bij de snoek van foto 4 weet ik niet precies hoe het kwam dat de bovenkaak zodanig gescheurd was dat een groot stuk nog maar aan een paar velletjes vast zat. De laatste foto van een vreemde bek laat een gezwollen oogkas zien en op de onderkant van het kieuwdeksel zien we ook nog een vreemde bulten. Ik ben nog op zoek gegaan naar een mogelijke ziekte maar heb niets kunnen vinden, helaas.
Helemaal geen staart.
De staart van de snoek, en dan vooral in combinatie met de rugvin en anaal vin, maakt dat een snoek in een fractie van een seconde een zeer snel schot voorwaarts kan maken en zo zijn prooi kan arresteren. Maar ook snoeken zonder staart kunnen zonder veel problemen een prooivis vangen, getuige de goede conditie van enkele exemplaren waarvan ik foto’s heb.
De eerst staartloze snoek komt uit Friesland en ik kreeg de foto als een soort vriendendienst van Tiemo Koopman uit als ik me goed herinner Wolvega. Tiemo verzamelt Rapala J-13 pluggen en was op zoek naar zo’n plug in de combinatie fluo –oranje buik, fluo-geel rug gedeelte met groene strepen. Kenners hebben het dan over de JE kleuren omdat deze plug in een Jan Eggers Selection kit zat voor snoek. Ik geloof dat de pluggen uit deze kits behoorlijk gezocht worden door verzamelaars want regelmatig krijg ik brieven en mails met de vraag of ze nog te koop zijn. Dan verwijs ik deze mensen naar Marktplaats en eBay want ik heb zelf niks meer. Maar goed, ik had nu gezien dat snoeken zonder staart bestaan en groter kunnen groeien.
Een paar jaar later vertelde vismaat Peter Nan dat we ook in West-Friesland snoekloze staarten hebben. Klaas Kuin, lid van het roemruchte snoekclubje “Het Onderlijntje” ving in een klein slootje bij Wognum ook zo’n vreemd exemplaar, nam er foto’s van en zette hem terug. Met als resultaat dat deze snoek een of twee jaar later opnieuw in dat slootje werd gevangen en er nog steeds zeer gezond uit zag. Ik geloof niet dat deze staartloze leden van de Esox familie, ik zag n.l. ooit in een Amerikaans blad en soortgelijke foto van een musky, een ziekte onder de schubben hebben. Ik vermoed dat ze zonder staart uit het eitje gekomen zijn of heel misschien dat op jonge leeftijd de staart is afgebeten of misschien door een schroef van een buitenboordmotor gekortwiekt is. Wie het weet, mag het me vertellen.
Heeft het een met het andere te maken?
Verder research naar mogelijke ziektes met staart of vinnen, leverde een ziekte me de naam vin rot op. Ik heb een foto van een snoek met een rottend gat in een anaal vin gevonden en vermoed ook dat de snoek met een bloedende rode staart, of wat daar van over is, aan deze ziekte, die door verschillende bacteriën veroorzaakt kan worden, lijdt. Al met al geen smakelijk gezicht en ik weet nog goed hoe de bloeddruppels uit de staart voor een smeer bende in de boot zorgde.
Ik weet niet of dat wegrotten van staart en vinnen snel gaat en of het dodelijk is voor de snoek. Ik vraag me daarom ook af of het mogelijk is dat deze ziekte stopt als de staart min of meer is verdwenen en je dan een soort gekortwiekte staart overhoudt zoals op de laatste staartfoto’s.
Soms zie je nog wel eens snoeken die een rode, bloeddoorlopen staart hebben als gevolg van te lang uit het water zijn, en dan vooral in de zomer, bij het maken van foto’s. Dat is trouwens in de winter bij temperaturen onder nul ook snel het geval en ik heb er een foto’s van de staart van een snoek vol stress bijgedaan. Die snoek werd tijdens een filmsessie ijsvissen in Canada gevangen en werd continu met ijskoud water begoten om te voorkomen dat de slijmhuid bevroor bij 15 graden onder nul.
De laatste foto’s van snoekstaarten zijn weer heel anders want ze laten een staart zien kort voordat deze verdwijnt in de flexibele slokdarm van een aalscholver. Er komen er hier in West-Friesland steeds meer, een direct gevolg van de grote concentratie aalscholvers die broeden op het kunstmatige eiland De Kreupel in het IJsselmeer net buiten Andijk en Medemblik. Ik heb al een paar keer meegemaakt hoe een zwarte zwerm van een paar duizend van die aalscholvers georganiseerd een paar plassen en groot kanaal bevisten. Wat mij betreft mogen ze vogelvrij verklaard worden.