Naast de HELIX® 5 en de recentelijk geïntroduceerde HELIX® 7, komt Humminbird nu met de grote HELIX® serie, tw. HELIX 9, HELIX 10 en HELIX 12 CHIRP met grotere schermen, netwerkmogelijkheden en AutoChart®Live. Technautic presenteert voor het eerst de complete Helix line-up op de VISMA 2016. Deze vindt plaats op 4-5-6 maart 2016 in Ahoy Rotterdam.
Deze grote broers van de compacte HELIX 5 en 7 brengen een ongeëvenaard helder breedbeeldscherm aan boord, dat hierdoor makkelijk afleesbaar is in direct zonlicht, zelfs met een zonnebril op! Maar dit is niet waar de krachtige prestaties van de HELIX serie stoppen.
HELIX 9, 10 en 12 CHIRP zijn uitgerust met de complete range aan Humminbird technieken zoals het gepatenteerde Side Imaging®, Down Imaging® en zijn geschikt voor koppeling met de 360 Imaging® transducers zodat vis zoeken ook echt vinden wordt.
Eén van de grootste voordelen van de grote HELIX is de ethernet mogelijkheid, voor het delen van sonarbeelden, waypoints en postitiegegevens over het netwerk. Je wilt je fishfinder juist gebruiken op de plek waar je vist, dus het gebruik van meerdere toestellen aan boord die hun gegevens delen is echt een groot voordeel. Veel boten zijn uitgerust met een toestel op de bestuurderspositie en op de vispositie voorop. Met ethernet is er ook de mogelijkheid een Minn Kota® iPilot® Link™ te koppelen aan je Humminbird toestellen voor de ultieme visnavigatie.
Met de grote HELIX serie kan je gaan vissen op nog niet in kaart gebrachte wateren, want met de gepatenteerde Autochart® Live technologie maak je je eigen kaart. Direct voor je op het scherm, zonder tussenkomst van een PC, een server of een Cloud verbinding. Het interne geheugen kan tot 8 uur kaartmateriaal opslaan en door het (optioneel) plaatsen van een ZeroLine SD kaart wordt de geheugencapaciteit uitgebreid tot jaren van kaartopslag. En op deze manier kan je je eigen gemaakte kaart ook delen met je vismaat! Zowel HELIX 9 en 10 als 12 hebben een dubbel SD kaartslot voor Navionics kaarten, Autochart ZeroLine SD kaart of SD kaart voor het opslaan van sonaropnames en schermafbeeldingen.
Al deze technieken lijken misschien ingewikkeld, maar het handelsmerk van iedere Humminbird is gebruiksgemak. De HELIX 9, 10 en 12 CHIRP zijn voorzien van de nieuwe REFLEX software, een upgrade van de bekende Humminbird bedieningssoftware. Vertrouwd, maar toch nieuw, makkelijk te bedienen en snel.
De HELIX 12 CHIRP is het familiehoofd van de HELIX serie. Het 12,1 inch met 1280H x 800V pixel breedbeeldscherm is gigantisch en het toestel is versterkt met ingebouwde CHIRP sonar techniek.
HELIX 9 is voorzien van een 9 inch 800H x 480V pixel breedbeeld scherm. De HELIX 10 is uitgerust met een 10,1” 1024H x 600V pixel breedbeeldscherm.
Wij van Tom-cat staan dit jaar ook op de hengelsportbeurs VISMA in de Ahoy te Rotterdam. We nodigen u dan ook van harte uit om ons te bezoeken op dit grote evenement. Hebben een mooie ruime stand waar we ons assortiment aan u kunnen laten zien en u de mogelijkheid geven om hier wat te kopen en een praatje te maken. We geven demo’s onderlijn bouwen en hoe je een kwakhout moet gebruiken.
Genoeg reden dus om bij ons langs te komen, u vindt ons in hal 4 stand nummer 69.
Hopelijk tot gauw op de visma.
Met vriendelijke groeten, Edwin Klijnsma – Tom-Cat.nl
De 4 -takt Mercury 8 en 9.9 pk zijn de lichtste buitenboordmotor in zijn klasse. Efficiënte en functionele, deze motoren zijn voorzien van een multifunctionele helmstok handgreep waarmee u eenvoudig de controle met één hand de verandering van richting snelheid en richting aan te passen of de wrijving acceleratie.
Voor comfort en veiligheid, zijn deze motoren voorzien van lockers die automatisch vergrendelen wanneer de motor bij het opheffen van de versnelling is ingeschakeld. Bedrijfseigen systemen ” Fuel Primer ” en “Fast Idle ” op deze motoren zorgen voor een snelle en eenvoudige start – warm of koud – en worden niet beïnvloed door wisselende kwaliteit brandstof.
Met een druk op de startknop en gaan. Command Thrust versie 9.9 hebben de cv’s van meer versterkte basis en een grotere propeller stuwkracht dus perfect voor zwaardere werk.
Beide roofvisgek en delen die passie met vrienden en inmiddels een behoorlijke klantenkring, raken doet het elkaar nooit we versterken alleen maar. Visma 2016 zal de tweede beurs zijn waar je ons tegen gaat komen op 1 stand, Derkbait en Big Streamers!
Uniek zeggen we voor de tweede keer nu en wie weet hoeveel beurzen er nog gaan volgen. De opkomst bij de hengelsportbeurs in Utrecht was boven verwachting en het besluit om op de Visma te gaan staan was een logisch gevolg. Op het moment dat Thijs bij ons kwam met die vraag zeiden we meteen ja!
Wat mag je verwachten bij ons? De mooiste vliegvishengels, reels en kleding uit de lijn van Vision. Big Daddy en Big Mamma, allerhande bindmaterialen voor streamers en de nu al overal geprezen tail van Big Streamers. Op de stand zullen mensen als Olle Bulder, Wouter Veuger en Sander Zuidinga hun kunsten vertonen aan de vice. Vers gebonden streamers zo van de vice bij u aan de hengel wat wil je nog meer.
Zelf zal ik er staan met de airbrush en spuit kunstaas op de stand zelf. Alle technieken en handigheidjes laat ik zien. Ik zal uitleg geven over het vissen met de jerkbait en het materiaal wat ik daarbij gebruik en nog belangrijker, waarom. Aan kunstaas geen gebrek, eigenbouwers zoals hybrides, gliders en divers zullen aan het bord hangen maar ook een hele serie pluggen van bekende merken maar voorzien van een nieuw modern jasje en in een dikke laklaag die jarenlang mee kan gaan. Mega-s, strike pro Giant en de hornet 9 om maar wat te noemen. We staan op het roofvisplein met andere bekende merken en bekende hengelaars dus je zal je er prima vermaken daar.
Mensen die mij een beetje volgen weten dat ik van mening ben dat je geen risico’s moet lopen bij het vangen en drillen van een vis. Mijn materiaal is afgestemd op de mogelijkheid dat ik een 120-er vis ga vangen en alhoewel het mij nog nooit gelukt is blijf ik hopen er ooit tegenaan te lopen. Ik besef mij dat ik mensen tegen de borst zal stuiten met mijn uitgesproken mening maar aan de andere kant doen ze dat ook bij mij door ultra light op snoek te vissen.
Tegen argumenten als het is winter en voldoende zuurstof gaan bij mij niet op, net als het geval dat er geen grote snoek zit op dat water. Lariekoek in mijn beleving want ik heb wel eens dikke bakken gevangen op plekken waar ik het niet verwachte… Ik vind dat je met gezond verstand moet vissen!! Lijnen van tussen de 20/00 en 30/00 vind ik normaal en verantwoord. Aan die lijn komt vanzelfsprekend een leader (onderlijn) en dan is de keuze enorm! Staaldraad, kevlar, staal, single strand, seven-strand, fluorocarbon, je kan het zo gek niet bedenken alles is wel gebruikt en voor elke onderlijn is wel een mening. Ik ben er niet om een mening te vormen in dit stuk maar enkel om de keuze te maken en eens na te denken over waarom en waarvoor. Het mag duidelijk zijn dat een spinstang van een 1 mm met spiraalsluiting nooit zal breken en de alom bekende staaldraad met goede sleeves ook niet. Vroeger was alles beter hoor je wel eens van de oude garde maar het is vaak wel zo. De moderne materialen, mits goed gebruikt ook wel.
Ik weet dat titanium leaders een boel geld kosten echter is een seizoen er mee vissen geen enkel probleem. En dan uitgesmeerd over ene jaar bespaar je enorm denk ik want andere leaders moet je vele malen per jaar vervangen.
Wat je eerst moet gaan afvragen is welke visserij wil ik er mee gaan doen en daarna vraag je je af in hoeverre zal het de actie beïnvloeden. Het mag duidelijk zijn dat een klein baarsplugje op een 40/00 hoofdlijn met spinstang geen actie meer zal hebben. De slepende visser moet zorgen dat hij een soepel materiaal gebruikt die erg weinig weerstand heeft in het water. Ik vind seven-strand titanium onderlijnen daarvoor al zeer geschikt. Als je ze nou niet te dik neemt helemaal! Waarom een 80 ponds onderlijn gebruiken als de hoofdlijn een krappe dertig aankan? Ok, als je vastloopt en met de kunstaasredder je aasje redden dan scheelt het wel degelijk maar daar is onze visserij niet op gebaseerd volgens mij want we willen de presentatie van het aas zo goed mogelijk doen toch? Een dag vissen moet uiteindelijk wel vis opleveren.
Ruim bochten vanaf de sleeve zijn belangrijk voor de bewegingsvrijheid of maar besef wel dat alles een gewicht heeft. Elk extra dingetje zoals een sleeve, splitring of wartel heeft een zinkende eigenschap en beïnvloed het aas. Ook de dikte van de leader die weerstand heeft in het water maakt verschil en zal als een soort vleugel je aas omhoog duwen in plaats van naar beneden door de duiklip. Allemaal wetenschap die je in gedachten moet houden voor het vissen. Nou ben ik van mening dat als je tot een meter of drie diep kan gaan met je kunstaas je eigenlijk al het water tot een meter of 5 kan bezetten. Ik probeer dan ook altijd tussen de meter en twee meter boven de bodem te vissen en dan is 80% van de visserij als gedekt als je gaat slepen.
Voor het jerken betekend het dat je met een spinstang beduidend dieper kan vissen dan wanneer je met een geknoopte titanium onderlijn vist. Deze wetenschap maakt het verschil om over de waterplanten te vissen of de hele dag te staan tuinieren en alleen maar waterplanten van je haken staat te verwijderen en dat kost vistijd. De BFT shop heeft van BFT knoopbaar titanium en ik vis er al geruime tijd mee en het werkt. In tegenstelling tot gewoon titanium, waar je de lus moet opvullen met een veertje of iets dergelijk tegen het breken, kun je het knopen en is het heel erg licht. Enige wat je dus bevestigd is een snaplock om je aas aan te bevestigen!! Bedenk dat gewoon titanium oersterk is en geen geheugen heeft maar als het erg scherp vouwt het wel degelijk breekt!!
Fluorocarbon is in bepaalde gevallen goed te gebruiken maar dan doe ik het alleen op heel groot kunstaas. Het wil bij werken wel eens gebeuren dat het aas ven voren gegrepen wordt of geheel geïnhaleerd en hoe je het went of keert, Fluorocarbon kan je met een mes doorsnijden dus voor een snoek is het door te bijten. Zelf heb ik het nog niet meegemaakt.. Ik vind het materiaal ook niet stug genoeg voor het jerken. Om te jerken moet het zo stevig zijn dat het niet rond de jerk kan buigen en zo de haken te pakken kan krijgen. Nogmaals, denk gewoon af en toe even er bij na wat je nou aan het doen bent en dan komt alles goed!!
Iedere roofvisser is inmiddels wel bekend met de vaak goede vangsten in Zweden. Velen van ons, reizen ieder voorjaar weer af naar dit prachtige land om hier te vissen op snoek. Dan zijn er nog een aantal die ook in de zomer of herfst de roofvis in dit prachtige land belagen, maar er is nog een andere mogelijkheid: in de winter!
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Ik ben zelf al vele malen naar Zweden gegaan om er te vissen, vaak meerdere keren per jaar. Voorjaar, zomer of najaar: allemaal perioden met een eigen karakter en een eigen specifieke manier van vissen met ieder weer een eigen charme. De wintervisserij was nog een groot onbekend ding voor mij: groot diep water, vaak bedekt met een dikke laag ijs. Toch zijn er mooie vissen te vangen op het ijs, op een manier voor ons Nederlanders amper bekend, maar zeker erg leuk en effectief en typisch Zweeds! Andy van Assema van Sportfishing Dalsland nodigde ons vorige winter al uit voor een ijsvissessie, maar toen kwam het er niet van. Deze winter echter, kwam het precies zo uit: begin februari zijn Kunstaasdokter Derk van der Molen, Pascal van Veen, Sean Wit en ik op ijs vistrip gegaan!
We zijn op donderdagmorgen vertrokken op Schiphol met de KLM, en zijn ruim anderhalf uur later geland op vliegveld Oslo Gardermoen. Daar hebben we een auto gehuurd en zijn we door een Scandinavisch winterlandschap naar Fengersfors Zweden gereden, hometown of Sportfishing Dalsland. Na een gezellig onthaal, wat eten en de nodige biertjes, de reeds opgemaakte bedjes ingesprongen en de volgende morgen rond 07:00 in de auto richting een prachtig Zweeds meer! Andy heeft alle materialen voorhanden, dus geen hengels en kunstaas mee in grote koffers, je kunt zeer licht bepakt reizen en dat is in mijn ogen ook een fijne bijkomstigheid. Het grootste gedeelte van je bagage bestaat uit warmtekledij en warmtelaarzen!
Eenmaal aan de ‘waterkant’, is het toch even vreemd. We stappen op het ijs zoals we dat in Nederland ook eigenlijk niet meer gewend zijn. Tommie Magnusson, een van de visgidsen van Sportfishing Dalsland, gaat voorop (safety first!) en boort een ‘proefgat’ om de ijsdikte te meten. Dat zit wel snor, ruim twintig centimeter! Alle spullen liggen op een grote slede, die Tommie meesleept over het ijs. Wij mogen als echte ‘noobs’ onze eerste ijsgaten boren, zowel met een handboor (dat is nog best hard werken!), als met een gemotoriseerde boor (ideaal ding!). Ook de ijsboren en andere benodigdheden zijn aanwezig bij Sportfishing Dalsland. Tommie zet de eerste hengels uit, waarna we gezamenlijk de overige hengels uitzetten.
Voor het ijsvissen worden hele korte hengels gebruikt, met nylon lijn (deze lijn schuurt niet langs de ijsrand tijdens de dril, en neemt geen water op en bevriest dus zelf ook niet). Even in Jip en Janneke-taal: er wordt op het ijs een klein steuntje geplaatst, waar een lange springveer aan zit met een klemmetje en belletjes. De baitrunner of reel gaat in vrijloop, de aasvis wordt te water gelaten in het gat. Stekkeuze en diepte zijn afhankelijk van de actuele omstandigheden, waar Sportfishing Dalsland uiteraard steeds van op de hoogte is en gasten in kan begeleiden! Als een snoek het aas pakt trekt hij de lijn uit de clip waardoor de springveer omhoog schiet en de belletjes rinkelen. Ook zie je dat een vis het aas gepakt heeft doordat het oranje balletje waaraan de clip zit kaarsrecht overeind staat (of zelfs nog nazwiept door de vrijgekomen kracht), in plaats van naar beneden (opgespannen onder het gewicht van de aasvis en het loodje).
Simpel doch effectief! Voor de hengels die wat verder weg staan, is er een extraatje: een knalpatroontje dat af gaat door een bewegend armpje dat naar beneden klapt als een vis de lijn uit de clip trekt. Zo, heel verhaal, klinkt heel technisch maar het is o zo eenvoudig en daarom o zo leuk! Laten we gaan vissen! De beste tijd om dit te doen is vlak na zonsopkomst en vlak voor zonsondergang. Natuurlijk bijten de vissen de hele dag door, maar er zijn duidelijk tijden waar te nemen waarop ze het veel beter doen, en dat zijn de hiervoor genoemde tijden. De hengels staan op scherp, we vissen als het ware om beurten, en hebben afgesproken dat ondergetekende als eerste mag. De temperatuur is minus 5 graden Celsius, en het ijs is lekker ruw. Mooier was het geweest als er een beetje sneeuw op lag, maar het valt mee met de gladheid. Toch moet je voorzichtig zijn, voor je het weet lig je onderuit! De echte profs op het ijs hebben uiteraard spikes onder de laarzen, iets waar wij niet aan gedacht hebben en helaas zijn de omstandigheden op dit moment zo dat Andy maar een beperkt aantal setjes heeft. (Dus een tip: spikes meenemen, of vooraf even je maat doorgeven en bestellen bij Andy!).
Tommie maakt intussen vakkundig een vuurtje op het ijs, we zetten onze stoeltjes er omheen en het wachten kan beginnen, denken we. Voor we het weten, rinkelt er in de verte al een belletje, en staat er een springveer snaarstrak naar boven: “Frans, rennen!” (Dit specifieke meer staat erom bekend dat een vis direct tientallen meters lijn neemt). Wonder boven wonder ga ik niet op mijn snuit, en kom aan bij de hengel, waar inderdaad met een gierende vaart lijn van de spoel aan het verdwijnen is. Ik pak de hengel van het steuntje af, zet mijn duimen op de spoel van de reel en geef een ros: hangen! De vis is sterk, en trekt de hengeltop een paar keer een mooi eind het gat in. Tommie geeft nog wat instructies, dan komt de vis in de buurt van het gat “this is a good one!”- en Tommie steekt zijn arm in het gat. Een paar tellen later sta ik met de eerste vis van het tripje in mijn handen: gelijk een mooie metervis! Helemaal geweldig! Na een paar foto’s verdwijnt de mooie vis weer in het gat, hele leuke belevenis zo! Tommie prikt een nieuwe aasvis aan het takeltje, en de boel staat weer op scherp.
Sean is de volgende die aan de beurt is: en ook dat duurt niet lang. Ook hij heeft een mooie vis te pakken, die er voordat hij aansloeg, ook als een gek vandoor ging. Het zonnetje staat lekker op het ijs, het is gezellig, we hebben een vuurtje, er wordt vis gevangen… wat wil je nog meer?!
De dag vordert, en om het uur lopen we nog een rondje langs de hengels om het opnieuw vormende ijs weg te scheppen en te zorgen dat de lijn ijsvrij blijft. Om beurten komen we aan zet en we vangen uiteindelijk allemaal ons visje! Uiteindelijk krijgen we een kleine twintig aanbeten en eindigen we ruim in de dubbele cijfers, waarvan verreweg de meeste vissen 90+ zijn, een perfecte eerste keer ijsvissen! We zijn allemaal enthousiast en als de zon achter de met sparren begroeide heuvels zakt, ruimen we op om er nog een gezellige avond van te maken.
De volgende dag zou er heel anders uit gaan zien: een klein beetje dooi en mist in de ochtend, dus een waterlaagje op het ijs. In de nacht sneeuwde het nog, maar heel vroeg in de morgen sloeg het sneeuwen om in regenen. Ook zou het wat harder gaan waaien.
Eventueel hadden we een uitwijkmogelijkheid naar een meer waar we in een klein boothuisje zouden kunnen zitten, maar omdat we goed vingen op dit meer zijn we gewoon naar hetzelfde meer gegaan.
Ook nu komen er alweer snel een aantal mooie vissen uit de gaten, het is echter wel bijzonder goed oppassen op het gladde ijs dat nog gladder geworden is door het laagje water erbovenop. Het regent af en toe een heel klein beetje, maar de rinkelende belletjes laten ons dat vergeten! Derk en Sean hebben zelfs nog een dubbelvangst!
Tommie is bezig met het vuur, en snijdt zichzelf wat later in de ochtend in zijn vinger tijdens het kloven van de stammetjes, we vissen eerst nog een tijdje door, maar besluiten dan dat het beter is dat hij even naar de dokter gaat om dit ‘even te laten repareren’. In de middag dus een korte pauze, en na een paar tosti’s verkassen we naar het kleinere meer met het boothuisje. Ondertussen heeft Tim (de zoon van Andy met ook de nodige ervaring op ijsvisgebied), zich bij ons gevoegd. Inmiddels is het wel weer droog, en op het nieuwe meer komen de aanbeten al tijdens het neerzetten van de hengels!
Dit meer is echter heel andere koek dan het meer waar we eerder waren, de vissen zijn vele malen voorzichtiger (en misschien kleiner?), en we slaan misschien wel 75% van de aanbeten mis. Toch is het nog een leuke middag en vangen we de nodige vissen, en als het langzaam weer donker wordt, komen we tot de conclusie dat de trip er alweer bijna op zit… maar wat een trip was het! We hoeven de volgende morgen pas rond 11:00 richting Oslo, en zodoende maken we er nog een heel gezellige avond van! We eten kebab en daarna nuttigen we de nodige alcoholische versnaperingen, waarbij de meest sterke verhalen de revue passeren. Uiteindelijk is het toch tijd om het mandje op te gaan zoeken, en de volgende morgen beginnen we fris aan de terugreis. Ergens in de avond kom ik thuis, en ik voel me alsof ik twee weken weg ben geweest (in de positieve zin). Langs deze weg wil ik Andy & family bedanken voor de gastvrijheid, en uiteraard de jongens voor een zeer geslaagde trip, die zeker een vervolg gaat krijgen! Ideaal voor een wat korter tripje, gewoon in een werkweek extra vroeg het weekend starten en hup het ijs op, een unieke ervaring!
De weergoden zijn ons niet gunstig gestemd. De NKS weermannen hebben helaas moeten besluiten om het NKS haringvliet af te lasten. Kan jullie nu aanraden om iets leuks voor jullie vrouwen en / of vriendinnen te kopen, het is morgen immers valentijn.
Het bestuur
Kijk voor meer informatie op de website van het NKS
De organisatie is druk bezig met de voorbereidingen voor de Predatortour 2016. Met 100 deelnemende boten moest het wedstrijd-parcours worden uitgebreid. Dat is gelukt en is te zien in de volgende video. Check de laatste informatie op: www.predatortour.com
Met vriendelijke groet, Evert Oostdam
Pike Master Lures www.pikemasterlures.nl Vennestraat 11P 2161 LE Lisse The Netherlands 0031 (0) 612886852
Komende zondag maakt Herwin Kwint zijn opwachting in Studio Vis TV. Deze grensverleggende sportvisser zal vertellen over de nieuwste witvistechnieken, waaronder het methodfeederen op karper. Verder in deze zevende aflevering: Henk Mensinga en Henk Staghouwer over het Zeeforelproject Lauwersmeer en globetrotters John Smit en Roel Orsel over hun wereldwijde visavonturen.
Herwin Kwint is van origine karpervisser. Een paar jaar geleden gooide deze nuchtere Drent zijn visserij echter drastisch om. Door zijn drukke gezinsleven zei hij de bivy vaarwel en dook hij in de wereld van het witvissen – ook in wedstrijdverband. Herwin nam uiteraard een grote dosis technische en tactische karperkennis mee en past deze toe in zijn witvisserij. Wat dacht je bijvoorbeeld van voorvoeren bij het feedervissen? In de uitzending van zondag vertelt Herwin over zijn vernieuwende kijk op moderne witvistechnieken – licht materiaal, miniboilies, pellets – en hoe je daarmee opzienbarende witvis- en karpervangsten kunt boeken.
Zeeforelproject Lauwersmeer
Met wat goede wil kan de zeeforel in de nabije toekomst een regelmatige verschijning worden in het Lauwersmeer. Dat is in ieder geval het streven van een coalitie van sportvisserij-, waterschaps- en landschapsorganisaties. Henk Mensinga, directeur van Hengelsportfederatie Groningen Drenthe, en gedeputeerde van de provincie Groningen Henk Staghouwer geven zondag tekst en uitleg over dit unieke project, waarvoor de eerste visuitzettingen al hebben plaatsgevonden. Van het Groningse Lauwersmeer gaan we naar verre, tropische bestemmingen in het derde studioblok. Dan schuiven namelijk avonturiers John Smit en Roel Orsel aan tafel. Beide heren vertellen over hun spectaculaire vistrips naar verre oorden. Wat dacht je bijvoorbeeld van Lau Lau meerval in Suriname, popperen op Giant Trevally in de Indische Oceaan en Alligator Gar in Texas (VS)?
‘Vloggen’ in Vis TV Next
In Vis TV Next – hét vaste onderdeel voor de jeugd – bezoekt Robert de Wilt zondag de 14-jarige Luuk Zomerhuis. Luuk is een fanatieke karpervisser maar daarnaast ook erg handig met het filmen en monteren. Deze middelbare scholier maakt dan ook met regelmaat leuke visvideoblogs, oftewel ‘vlogs’. Die zet Luuk zodra ze klaar zijn dan op zijn eigen YouTube-kanaal. We zoeken Luuk op aan de waterkant en kijken hoe deze jeugdige ‘vlogger’ zo’n video nou precies maakt. Uiteraard ontbreken zondag ook de overige vaste items Beet met Anja, Ik Vis en Vis TV Op Reis zondag niet.
Herhaling op VISTV.NL
Aflevering 7 van Studio Vis TV wordt zondag 14 februari van 9.30 tot 10.30 uur uitgezonden op RTL 7. Mocht je de uitzending op televisie onverhoopt missen, dan kun je deze na de uitzending direct online terugkijken op www.vistv.nl.