De visserij op roofblei heeft de afgelopen jaren veel aan populariteit gewonnen. Geen wonder, want het is een prachtige vis om te zien, groeit uit tot een mooi formaat en de doorgaans ongekend harde aanbeten maken de visserij ronduit spectaculair! De populariteit van deze visserij heeft echter ook een keerzijde. Wist je enkele jaren geleden waar ze zaten en waren ze actief, dan was het doorgaans al snel raak. De roofblei lijkt in de loop van de jaren echter een stuk voorzichtiger te zijn geworden, en dat geldt zeker voor de grote, oude vissen. En die vangen we juist het liefste!
Tekst en foto’s: Yvo Bindels
Roofbleien zijn niet alleen bliksemsnel, maar hebben ook ontzettend goede ogen. Dat, in combinatie met hun schuwe aard, is voor mij dan ook de reden waarom ik altijd met een relatief lange fluorocarbon onderlijn vis. Fluorocarbon van goede kwaliteit is vrijwel onzichtbaar onder water. Mijn voorkeur gaat uit naar Gamakatsu fluorocarbon van 35/00 mm met een trekkracht van 7,7 kilo. Deze lijndikte is nodig om de vaak harde aanbeten op te kunnen vangen.
Gamakatsu fluorocarbon is praktisch onzichtbaar onder water.De rolletjes van 25 meter zijn handig om aan het water je onderlijn rechtstreeks aan je hoofdlijn te knopen.
De rolletjes met 25 meter lijn zijn ideaal om onderlijnen te maken. Deze verbind ik middels een Albright-knoop aan de gevlochten hoofdlijn. Dit is een knoop die eenvoudig door de hengelogen kan glijden, zodat de lange onderlijn niet buiten de hengelogen hoeft te blijven bij het binnendraaien en het maken van worpen. De Gamakatsu fluorocarbon laat zich fijn knopen en kinkt niet na een aantal vissen. Daar hebben sommige fluorocarbon lijnen wel eens last van.
Niet alleen bij de roofbleivisserij is fluorocarbon een pre, ook bij de baars en forelvisserij kunnen de dunnere varianten uitkomst bieden om de zichtbaarheid van de onderlijn te minimaliseren. Ook mijn dropshotonderlijnen maak ik van de Gamakatsu fluorocarbon en tot slot natuurlijk de snoekonderlijnen en dan met name bij de jerkbait-visserij en het (back)trollen. Dan is 80 lbs wel het minimum, maar liever nog 100 lbs, bij Gamakatsu vind je deze bij de bigspool rollen van 50 meter.
Deze ervaren vis toch weten te overtuigen.
Yvo Bindels
Voor meer informatie over dunne fluorocarbon lijnen, klik hier.
Op zoek naar een fluorocarbon onderlijn voor het backtrollen? Klik hier.
Voor veel vissers staat de gesloten tijd in het teken van het op orde brengen van het materiaal. Molens een beurt geven, het kunstaas opnieuw rangschikken, plannen smeden voor het nieuwe seizoen ah je kent het wel. Misschien nog een uitstapje naar een andere type visserij zoals karper of wellicht een poging op het zoutte maar vooral aftellen / wachten tot dan eindelijk het laatste weekend van Mei is aangebroken.
Echter niet voor deze jongen, nee de gesloten tijd is het ideale moment om eens op andere soorten te gaan vissen. Het is voor mij eigenlijk al jaren een traditie om in April te gaan vissen op het Oostvoornse meer.
Oostvoornse meer
Het Oostvoornse meer is in feitte een oude zeearm welke in de jaren zestig is afgedamd, het is een schitterend stek aan de rand van het Rijnmond gebied waar je met de kajak uitstekend uit de voeten kunt. Het brakke water herbergt nog diverse populaties van zout water vissoorten die door de afdamming opgesloten raakten, dit en de jarenlange uitzettingen van diverse soorten forel en recent zelfs zalm maken het Oostvoornse meer tot een uniek gebied in Nederland.
Uniek gebied met een mooi forel bestand.
Op het meer zijn aanvullende regels van toepassing t.o.v. de visserijwet, zodat je hier wel degelijk met kunstaas mag vissen mits deze maar is voorzien is van slechts een enkele haak. (Voor de exacte regelgeving kunt U de volgende website raadplegen:) sportvisserijnederland
Met schitterend gebied bedoel ik dan niet zo zeer de natuur boven water…maar meer wat zich onder de waterlijn afspeelt, met een windje uit noordelijke richting weet je gelijk wat ik bedoel (zit je dus af en toe echt letterlijk in de rook van het Rijnmond gebied.) Het meer zelf is verrassend grillig van opmaak met bijzonder diepe stukken tot ruim 40 meter maar het bevat ook juist zeer ondiepe gedeeltes met overal prachtige nauwelijks te voorspellen taluds. Om het meer heen bevinden zich op diverse plekken ondiepe bakken die door stenen dammetjes zijn afgebakend welke zijn onderbroken met openingen naar het meer toe. Deze ondiepe bakken zijn vooral het jacht terrein van de te voet voortbewegende vliegvissers en zijn minder geschikt voor de kajakvisser.
OVM met in de achtergrond de bewuste dammetjes en opening naar een ondiepe bak.
Het Oostvoornse meer bevat een uitstekend bestand aan diverse soorten forel maar de visserij kan er soms best taai zijn en is het zoeken geblazen waar de forel zich bevind. Naast forel is er nog een vissoort die hier goed te vangen is aan kunstaas en die ligt misschien wat minder voor de hand maar kan wel een uitkomst bieden als de forel niet zo’n zin heeft en dat is namelijk de bot. Deze platvis is een echte rover en komt je kunstaas echt halen zelfs als je deze ruim boven de bodem aanbied. Het lijkt wel of er ieder jaar meer bot aanwezig is, het formaat is van deze platte rover is daarbij ook nog eens bijzonder goed te noemen.
Terug naar de forel, vanuit de kajak vis ik graag werpend op de forel met kleine lepels en pilkers welke rond de 7 a 15 gram liggen daar deze uitstekende werp eigenschappen bezitten en ronduit goede vangers blijken te zijn. Echter het liefst maak ik trollend mijn meters op dit uitgestrekte meer met (kleine) pluggen op zoek naar de (aas)vis. Daar waar de aasvis zich bevind in de vorm van stekelbaarsjes of haring bevind zich ook vaak de forel.
Materiaal keuze
Het is en blijft natuurlijk altijd een persoonlijke keuze welke hengels je nou geschikt vind voor het vissen op forel. Persoonlijk gebruik ik graag voor het werpend vissen een baars hengel van rond de twee meter met een werp gewicht van een grammetje of 15 met een zachte/parabolische actie. Deze zachte actie is wel zeer belangrijk aangezien de forel een zachte bek heeft en je gewoon te veel vis lost wanneer je met een te stijve hengel vist.
Voor het trollend vissen maak ik gebruik van een dropshot hengeltje die door z’n zachte top de klap van de aanbeet perfect opvangt, ook dit is een hengel van rond de twee meter in de range 10 – 18 gram.
Qua molentjes vis ik graag met de 2500 serie van Shimano maar elk klein molentje voldoet wel. Echter een goed werkende slip is wel cruciaal daar ik deze zeer licht instel zodat deze samen met de hengel de bewegingen van de forel opvangt. Op de molentjes zet ik voor de gevlochten draad wat er nog op zit van het vissen op snoekbaars, baars en dergelijke een vrij lange nylon of fluor carbon leader van tussen de 5 en 10 meter.
Deze leader houd ik bewust dun (rond de 0.20 mm met een trekkracht van rond de 3kg) aangezien de forel over een goed paar ogen beschikt en mogelijk afgeschrikt word van een te dikke draad. Het is dus wel extreem belangrijk dat hengel, molen en draad goed op elkaar zijn afgestemd zodat lijn breuk word voorkomen want dat is natuurlijk wel het laatste wat we willen hebben.
Techniek / Tactiek
Het liefst vis ik met de hengel in de hand waarbij ik al varend met de snelheid van mijn kunstaas aan het spelen ben, waarbij ik de plug geregeld laat vertragen en versnellen is vaak het vertragende gedeelte het moment dat de forel toeslaat. Dit kan zijn op de ondiepe stukken vlak langs de dammetjes die de afscheiding vormen tussen de ondiepe bakken en het meer zelf maar het kan ook juist wat verder uit de kant zijn langs het talud naar het diepe water toe. Juist dat laatste heeft bij mij de afgelopen maand mooie vissen opgeleverd waarbij de vis regelmatig werd gevangen in water van 4 tot 8 meter diep.
Mooie forel uit het diepe.
Het is wel een concentratie spelletje waarbij je constant je fishfinder in de smiezen moet houden. Ik probeer hierbij mijn kunstaas heel de tijd in de buurt van het talud aan te bieden wat in de praktijk een hele opgave is door de grillige contouren van het meer. Toch is al meermaals gebleken deze tactiek/techniek zeker niet heilig is en dat de forel ook (gewoon) te vangen is terwijl er zich nog 40 meter water onder je kajak bevind. De forel kan in elke water laag worden aangetroffen zowel rond de bodem als aan het oppervlak.
Dat maakt het wel gelijk bijzonder interessant, je kunt de forel dus op het gehele meer aantreffen en niet alleen langs de kantjes! Wat wel opvallend is dit jaar is dat de meeste vissen die ik heb weten te verleiden bruine forellen zijn, dit heeft misschien te maken met het uitzet beleid? of doordat ik de vis in het algemeen wat dieper zoek?
Een plaatje (de vis hé)
Nou hoor je mij zeker niet klagen daar de bruine forel echt een lust voor het oog is maar vraag me wel af waar al die regenboog forellen zijn gebleven die in voorgaande jaren zo talrijk aanwezig bleken te zijn. Misschien dat de water temperatuur hier een rol in speelt? geen idee om eerlijk te zijn. Het is en blijft in ieder geval een prachtig en uniek gebied in Nederland waar je o.a. in de gesloten tijd lekker met kunstaas kunt vissen op de forel en bot.
Till the next adventure……….
Email gerust naar daniel@yakfishing.eu wanneer uw vragen heeft of aanvullende informatie hebt m.b.t. het artikel of als U meer wilt weten over het kajakvissen in het algemeen.
Nieuw de St.Croix PREMIER MUSKY PM70MHF Deze hand gebouwde hengels zijn werkelijk onverwoestbaar. Deze Premier serie is ontworpen in de States voor de snoek en harde musky visserij. Er werd gevraagd naar hengels die niet vergevingsgezind waren qua actie, de hengel moest een hele zware body hebben zodat de snoeken en muskies die zich met hun grote tanden vastbeten in het kunstaas nog steeds goed gehaakt konden worden in hun harde bek.
Daarom is er voor een blank gekozen die dikwandig is en over zeer taaie SCII carbonvezels is opgebouwd. Met deze blank kan tevens perfect de actie in de jerkbaits geslagen worden omdat er voor een dikwandige harde top is gekozen die de slagen niet opvangt maar goed doorgeeft aan het kunstaas.
– Premium-kwaliteit SCII carbon.
– Uitstekende kracht, gevoeligheid en haak-setting macht.
– Fijn afgestemde actie voor superieure prestaties.
– Batson forcast hard-aluminium-oxide geleideogen met dubbele vergulde zwart chroom frames
– Fuji ® ECS of TCS reelhouder / frosted zilver kap.
– Premium-grade natuur kurken handgreep.
– Twee lagen van Flex Coat slow-cure finish lak.
– Ontworpen en handgemaakt in Park Falls, U.S.A.
Premier PM70MHF:
Lengte: 2,10m
Werpgewicht: 21-85gr
Gewicht: 201gr
Gesloten tijd voor de roofvis betekent niet dat u maar 2 maanden moet wachten of dat u alleen maar een buitenlandse trip hoeft te gaan maken. 1 van de goede alternatieven is het gaan vissen op de meerval. En dan wel met de pier op de meerval. Nummer 1 als Meervalaas in Nederland, mijn persoonlijke mening.
Ik heb mijn meeste meervallen in Nederland gevangen op pieren. Het mooie is dat het vissen met pieren mag deze maanden. Meerval vissen met de pieren kan zowel vanaf de kant als uit de boot. Voor het meervallen vanaf de kant kunt u de techniek gebruiken zoals met een onderwater dobber of met een gewone dobber.
Het meervallen van uit de boot kun je gebruik maken van de onderwater dobber mits de boot is afgemeerd anders gewoon met de dobber en een techniek die ik zelf veel gebruikt is gewoon je hengel met een stuk lood laten hangen op half water. Hier kunt u dan ook gebruik maken van eventueel een kwakhout.
Ik zeg probeer het eens want er zwemt zoveel meerval in onze rivieren dat het zekers de moeite waard is!!
Bijna elke week worden er nog nieuwe producten aan onze meerval webshop aangevuld dus houdt onze site www.tom-cat.nl regelmatig in de gaten.
Met de vriendelijke groeten, Edwin Klijnsma – tom-cat.nl
Met het einde van het roofvis seizoen in zicht heeft deze jongen nog een aantal snode plannen gesmeed met betrekking tot de zoektocht naar die ene ‘magische’ baars. Er staat een weekend gepland welke maar liefst vier dagen duurt, in dit super de luxe weekend welke al maanden geleden is vast gelegd moet het maar eens gaan gebeuren…
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Het is het laatste weekend voordat de jaarlijks terugkerende gesloten periode ingaat voor het vissen met kunstaas op onze zo geliefde rovers. De plannen lagen dus klaar om vier dagen lang te knallen op het Haringvliet en Hollandsdiep. Lekker vissen in je truitje bij een aangenaam zonnetje op zoek naar die ene knoeperd….althans zo had ik het voor ogen. De realiteit verliep echter iets anders. Het weerbeeld heeft meer weg van hoe je een typische herfstdag zou beschrijven.
Man man, een berg wind waar je U tegen zegt bij temperaturen die de 10 graden Celsius nog niet eens halen met als ‘toetje’ geregeld een nat pak. Echter zo eenvoudig laat ik mij niet uit het veld slaan en na het zorgvuldig bestuderen van de wind voorspellingen ziet deze jongen toch wat mogelijkheden om de baarzen te belagen. Van de vier geplande dagen blijven er slechts twee over, vroeg in de ochtend beginnen is een pré daar de wind dan iets minder door blaast en vaak is de baars dan ook actiever. Er word gekozen voor een ondiepe stek welke ik werpend mooi kan uitvissen waarbij de wind enigszins geblokt word door een dijk al blijkt het effect daarvan minimaal. Werpend vissen met 7 grams kopjes in een stevige wind blijkt een lastige opgave maar waar en wil is, is een weg en word er dus gebikkeld.
Al vrij snel word het doorzetten beloond met een fraaie baars van 42 cm, dat geeft de burger moed! Een klein stukje verder net op het moment dat ik mijn shad (een Super Swimmer van HT Baits) uit het water lift is daar even de twijfel….hé was dat nou een tik? Een paar worpen later op dezelfde plek, wederom een twijfelachtige aanbeet…ik sla aan en…niks. Nog een aantal worpen later draai ik de shad langzaam binnen, plaats een stopje tijdens het binnen draaien en Bam hangen…dus toch!
Prachtige baars die de Super swimmer van HT Baits wel zag zitten.
Een grote baars heeft de shad gegrepen, bij het opmeten in de meetgoot blijkt pas hoe groot deze baars echt is. Dacht in eerste instantie te maken te hebben met een fraaie van rond de 47 cm zoals ze de laatste tijd wel vaker boven komen. Hij is echter groter, met 49.5 cm blijkt dit uhm bijna te zijn die ene ‘magische’ waar het allemaal om te doen is. Wat een schitterend exemplaar! Het is gelijk ook de laatste baars van die dag maar ach wat maakt het uit, één zo’n baars maakt mijn dag meer dan goed!
Bijna….Altijd een mooi moment , de release !
Na deze vangst trekt de wind nog verder aan tot 5 a 6 Bft en besluit ik een ander stek te proberen maar die leverde alleen een paar kleine snoekjes op. Twee dagen later staat de wind in de vroege morgen een paar uurtjes goed om een laatste ultieme poging te doen voordat de gesloten tijd ingaat. Belachelijk vroeg glijd de kajak te water ( het is nog donker ) en begeef ik mezelf naar de beoogde stek. Er staat wel wind maar er valt goed te vissen met de 7 grams jig heads waarop wederom een originele Henk Thielens super swimmer op is gemonteerd. In het vrij heldere en ondiepe water is het materiaal wel aangepast. Dat wil zeggen dat ik geheel tegen mijn gewoonte in voor fluor carbon heb gekozen als onderlijn deze aanpassing heb ik de voorgaande sessie ook toegepast en dat leverde tenslotte één van mijn grootste baarzen ooit op.
Toch zit de fluor carbon onderlijn t.o.v mijn normale gebruikte en geliefde flexonite me niet helemaal lekker en zal ik dit waarschijnlijk niet heel vaak gaan toepassen. Op deze stek durf ik het wel aan al kan je het natuurlijk nooit helemaal uitsluiten dat er een snoek ligt…( gelukkig geen snoek gezien) Super geconcentreerd word de stek nauwkeurig bestookt en het duurt niet lang voor er een baars vol op de shad klapt. Het blijkt een wilde bras van 43cm te zijn die goed zijn best doet om te ontsnappen.
Lekker dik , klaar voor de paai.
Na een fotootje krijgt ie zijn vrijheid weer terug en word de zoektocht voortgezet. 5 minuten later volgt er snoeiharde aanbeet van een dikke baars, deze vis aarzelde geen moment en klapte er dusdanig hard op dat ik er gewoon van schrok. Het is het ideale foto moment voor een aanbeet als het zonnetje net boven de horizon tevoorschijn komt. Een schitterende baars van 48.5 cm mag ff de show stelen, met de opkomende zon op de achter grond beter kan je het gewoon niet beter ‘timen’ lijkt me.
Geen woorden nodig….
Het is gelijk het laatste beetje zon voor deze dag. De wind trekt al flink aan en het vissen word steeds lastiger. De uren verstrijken en er volgt nog 1 aanbeet die jammerlijk word gemist. Ondertussen gaat het steeds harder waaien waarbij het inmiddels ook is gaan regenen. Met in het achterhoofd wetende dat het niet beter gaat worden qua weer besluit ik dat het gesloten seizoen voor mij op dat moment ingaat. De zoektocht naar de ‘magische’ 50 cm baars duurt dus voort wat helemaal niet erg is aangezien ik enorm veel plezier beleef aan deze visserij. Alleen voor nu word het tijdje wachten. Gaan we toch lekker nieuwe uitdagingen zoeken. Heb al wat ideetjes dus gevist word er zo ie zo. Stay tuned hier op Roofvisweb voor deel 5 welke waarschijnlijk ergens in Juni zal verschijnen.
Goede en comfortabele kleding is tegenwoordig niet meer weg te denken en Gamakatsu heeft daar de laatste jaren goed op ingespeeld. De moderne kledinglijn omvat praktisch alle items die een sportvisser zich kan wensen; van thermo-onderkleding tot aan warmtepakken die Siberische omstandigheden aankunnen.
Tekst en foto’s: Team Gamakatsu
Goede en comfortabele kleding is niet meer weg te denken.
Nieuw voor 2015 is de vederlichte Light Body Warmer. Met een gewicht van slechts ca. 325 gram voelt de de body warmer aan als een ‘tweede huid’ en behoud je maximale bewegingsvrijheid, wat met name bij het werpend vissen een groot voordeel betekent. Ook ideaal voor de eerste, vaak koude, uurtjes in de ochtend.
De elastische armsgaten, de hoge, gevoerde kraag en de elastieken in de boord zorgen ervoor dat de de warmte goed binnen blijft en dat de body warmer goed aansluit op het lichaam. De polyester tafetta voering en de polyestervezel vulling vormen een uitstekende isolatielaag en dat merk je direct wanneer je hem aantrekt!
aansluiting op het lichaam onder andere door de elastische armsgaten en……het elastiek in de boord.
De Gamakatsu Light Body Warmer wordt geleverd in een transporttasje en heeft opgeborgen een afmeting van ca. 28 x 12 cm. Zo kun je de body warmer makkelijk in je rugzak, boot en/ of auto opbergen en aanschieten wanneer je maar wilt.
Gemakkelijk op te bergen zonder veel ruimte in beslag te nemen.
Team Gamakatsu
Voor meer informatie over de Gamakatsu Light Body Warmer klik hier.
Inmiddels is het alweer gesloten seizoen, maar de in laatste paar weken van het seizoen heb ik gevist met een nieuw snufje op de boot: de Vexilar Sonarphone. Je kunt hier een groot aantal dingen mee doen, in dit artikel uitleg daarover.
Tekst en foto’s: Frans vd Putte.
Allereerst een korte uitleg over het apparaat zelf. In principe is het een zeer eenvoudig pakket: een transducer met een kabel naar het kastje waar de electronica in verwerkt zit, de zogenaamde ‘T-Box’. Van de T-box loopt er weer een aansluiting naar je accu en that’s it. De bijgeleverde kabels zijn zeer lang en moeten mijns inziens op iedere boot afdoende zijn.
Voor de zekerheid heb ik wel een zekering geplaatst tussen de T-box en de accu, verder is het dus zaak om een plekje te zoeken waar je de T-box plaatst, kabels trekken en transducer monteren. Als advies wordt meegegeven de T-box op een beschut plekje te monteren, en deze niet continue bloot te stellen aan de elementen. Let wel op dat je de T-box niet ergens te ver wegstopt, omdat je hem wel gemakkelijk aan en uit moet kunnen zetten. In mijn boot heb ik hem in kastje geplaatst waar ik meteen bij kan als ik het luik open maak.
Nu kun je de T-box aanzetten en zal deze de transducer aansturen en een WIFI-signaal gaan verzenden. Je kunt gewoon de normale app van Vexilar downloaden ( Andoid ) ( I-Phone ) en dan heb je dus een dieptemeter op je telefoon!
Je vismaatje kan ook inloggen op de WIFI en heeft dan ook hetzelfde beeld als jij op zijn telefoon. Maar, er is nog een veel betere optie: download (gratis) de Navionics Boating App. Deze app van Navionics pakt hetzelfde signaal op van de T-box als je de WIFI connectie maakt en biedt nog een aantal extra opties. Ikzelf heb de kaarten van Nederland, Denemarken en Zweden erbij gekocht en nu heb je met je telefoon of tablet dus gewoon een GPS in combinatie met dieptemeter aan boord!
En dan zul je denken, ja die heb ik toch al op mijn boot zitten dus heb ik niets aan dit hele gebeuren (ik heb zelf ook twee toestellen van Lowrance op mijn boot zitten) maar je kunt iets leuks met deze app en dat is de optie ‘sonarcharts live’. Deze optie gebruikt je GPS-positie, en de gemeten diepte en maakt live een dieptekaart van de plek waar je aan het varen bent! Je kunt deze info delen met anderen en anderen delen deze info weer met jou waardoor er vrijwel iedere dag updates zijn en je kaart steeds gedetailleerder wordt.
Stel dat je de info liever privé houd, dan deel je deze info simpelweg niet (door dit in het menu met opties als dusdanig aan te vinken) maar dan heb je wel je eigen dieptekaarten op je telefoon en kun je ook nog steeds updates van anderen met een Vexilar op je kaart ontvangen. Wat ik persoonlijk erg leuk vind is om thuis mijn gevaren route terug te kijken, en visdagen voor te bereiden door eerst op de (diepte)kaart te kijken lekker comfortabel op de bank. Dat lukt je met een ‘vast’ apparaat dus niet. Ook het beoordelen van nieuw water aan de hand van de kaart en het bepalen van afstanden van te voren is op deze manier erg gemakkelijk.
Nu zul je wel denken “maar de batterij van mijn telefoon of tablet heeft ook niet het eeuwige leven!” – de meesten zullen wel een car socket (‘sigaretten aansteker’) in de boot ingebouwd hebben om ‘on the go’ het apparaat aan de lader te leggen. Bij de vexilar wordt ook een adaptertje geleverd met twee USB-aansluitingen om je apparaten eventueel op te laden.
Nog een paar kleine tips:
– Verwijder het vleugelmoertje van de transducer en monteer een RVS borgmoertje als de transducer eenmaal in de juiste hoek staat om ‘spray’ bij hard varen te verminderen.
– Monteer een zekering tussen de T-box en de accu.
– Zorg ervoor dat je je telefoon of tablet op kunt laden in de boot.
– Na de installatie op je boot hoef je niet meteen het water op, zet de T-box aan en test lekker thuis voordat je het water opgaat (om vistijd te besparen).
– Je kunt gewoon waypoints opslaan, deze blijven altijd privé.
– Verwacht geen gouden bergen: de app is nog volop in ontwikkeling en er komen steeds verbeteringen bij. Bij (erg) hard varen wil de diepte nogal eens haperen en updates op de ‘echte’ kaart staan er meestal pas na een week of drie op nadat je zelf een kaart gemaakt hebt en deze op delen hebt staan.
-Als je geen hoofdschakelaar in je boot hebt zitten, vergeet dan niet de T-box weer uit te zetten nadat je deze gebruikt hebt.
Als je zit te denken aan dit systeem of aan een vast apparaat op je boot, zou ik een aantal dingen nog in overweging nemen: de Vexilar in combinatie met Navionics app is een prima vervanging van een vast apparaat. Overweeg dan alleen een degelijk houder om je tablet of smartphone in te zetten en besef je dat bij zonnig weer het scherm vaak slecht ‘leesbaar’ is. Bij de vexilar krijg je een waterdicht mapje voor je smartphone maar daarvoor zijn meer dingen op de markt. Of je hebt net als ik gewoon een waterdichte smartphone, dat is natuurlijk helemaal ideaal. Voor nu sterkte tijdens de gesloten tijd ;-)
Donderdag 2 april, valt hij bij de eerste abonnees in de brievenbus. Uitgave no. 107 van ons magazine Dé Roofvis. In verband met Goede Vrijdag en Tweede Paasdag, kán het overigens zijn dat een groep abonnees hun magazine pas na de Paasdagen ontvangt. Wat dat betreft komt deze bezorgronde nét een beetje ongelukkig uit. Maar goed: uiteindelijk worden alle abonnees weer beloond met een lekker gevarieerde uitgave, boordevol interessant leesvoer.
Op de cover dit keer Stefan Seuß, een in heel Europa befaamde meervalspecialist die al menige imposante Europese meerval mocht landen. Voor ons magazine verzorgde Stefan een zeer lezenswaardige bijdrage over het verticalen (!) op meerval.
The European Perch Master Classic.
Ook het toenemend aantal wedstrijdvissers met kunstaas vindt diverse bijdragen van hun gading. De vaste update bijvoorbeeld van de ontwikkelingen binnen het Nederlands Kampioenschap Snoekbaarsvissen (NKS) en daarnaast de aankondiging van een nu al spraakmakend nieuw evenement: The European Perch Master Classic.
De naam Frans Oomen hoor je ook steeds vaker vallen en hij schreef een interessante bijdrage over Snoeken in de wind. Over snoek gesproken: Pim Busker zat aan de stuurknuppel van zijn boot, toen vismaat Ton van Plateringen aan een voor baars bestemd mini-plugje een werkelijk schitterende snoek haakte en op superlicht materiaal veilig bij- en in de boot bracht. Hun enthousiaste verslag en spectaculaire foto’s vind je in deze uitgave van Dé Roofvis.
Vanzelfsprekend stelt Wilfred van Nunen in de 30ste aflevering van zijn vaste en zeer gewaardeerde rubriek Dé Zes naar Succes weer een zestal veelbelovende kunstaasjes aan jullie voor en daarnaast deelt oudgediende Dietmar Isaiasch de nodige Tricks met jigs.
Heel lezenswaardig is ook de bijdrage van Bart Debaes, die er een lans voor breekt om zeker bij het vissen vanuit een bellyboat altijd een reddingsvest te dragen. Zijn aanbevelingen zullen beslist de ogen van vele (belly)bootbezitters openen. Jeroen Schoondergang tekende deze uitgave niet alleen voor zijn vaste rubriek Dé Vlieg, maar verzorgde ook een fraaie reportage over het ‘vergeten’ en nog grotendeels ongerepte Zweeds Lapland.
Met tenslotte nog diverse andere vaste rubrieken zoals Dé Fieldtest en de nieuwsrubriek Dé Markt, schotelt de redactie van Dé Roofvis de vele duizenden lezers in Nederland en België dus weer letterlijk ‘elk wat wils’ voor. Nog geen abonnee en wél geïnteresseerd in wat dit specialistische magazine je te bieden heeft, klik voor een aantrekkelijke abonnementsaanbieding op:
Wanneer je vanaf de kant of vanuit de boot met doodaas op snoek gaat vissen, moet je uitrusting naar mijn mening uit een aantal belangrijke zaken bestaan voor het welzijn van vis en visser. Het vangen van een mooie wintervis is natuurlijk prachtig, maar deze ook weer snel en ongeschonden weer terugzetten is natuurlijk net zo mooi! Ik wil een paar materialen de revue laten passeren met daarbij een aantal tips waar je als doodaas visser je voordeel mee zou kunnen doen.
Tekst en foto’s: Willem Zijlstra
1. De Onthaakmat
Wanneer je mooie snoek vangt wil je deze natuurlijk niet beschadigen. In de karpervisserij is het gebruikelijk om de gevangen vis te onthaken op een onthaakmat. Waarom zouden we dat dan niet gebruiken voor de snoek? Het is in mijn ogen ondenkbaar dat we een vis onthaken op stenen of op bijvoorbeeld een steiger waar we vanaf vissen. Gevolg zou kunnen zijn dat je de slijmlaag van de vis beschadigt en dat wil je uiteraard voorkomen.
Zorg voor een onthaakmat om de vis niet te beschadigen.
2. Het schepnet
Is de vis eenmaal uitgedrilt, dan wil je deze natuurlijk zo snel mogelijk op de kant krijgen om hem te onthaken en eventueel op de foto te zetten. Wanneer je er voor kiest om de vis te landen met een schepnet, denk er dan aan dat een groot net een stuk vriendelijker is voor grotere snoek. In mijn optiek kan een schepnet niet groot genoeg zijn. Er zijn verschillende soorten en maten te koop van verschillende materialen. Een schepnet met grote mazen en rubber coating heeft als voordeel dat je haken niet in het net kunnen blijven vastzitten. Ook de lengte van de steel is van belang; met een lange steel kun je overal goed bij en minimaliseer je de kans op het missen van een vis.
Basisuitrusting voor elke doodaas visser.
Basisuitrusting voor elke doodaas visser.
3. Onthaakmateriaal
Houd er rekening mee dat wanneer je een grote snoek vangt, de dreggen niet altijd vooraan in de bek van de vis zitten. Gebruik daarom altijd een lange onthaaktang. De vlijmscherpe tanden van een snoek staan naar achteren gericht en voor je het weet heb je je handen opengehaald met alle gevolgen van dien. Ander voordeel is dat je een lange tang beter kunt gebruiken als hefboom om de haken te verwijderen. Wat ook niet mag ontbreken is een goede kniptang om in het ergste geval de dreg door te kunnen knippen als het onthaken niet lukt. Ook kun je hiermee het staaldraad doorknippen wanneer een gulzige snoek de aasvis al doorgeslikt heeft voordat je aan kon slaan.
Een lange tang voor het veilig en snel onthaken.Extra aandacht voor haken die buiten de bek hangen of die je niet kunt zien.
4. Voerboot
Als je veel met doodaas vist weet je dat de aasvissen (met name de zoute exemplaren) zeer zacht en week worden. Een veel voorkomend probleem is dat tijdens het werpen je aasvis naar rechts vliegt terwijl je hem eigenlijk naar links had willen werpen. Ik heb dit opgelost door veelvuldig gebruik te maken van een voerboot. Ik bespaar zo niet alleen veel aasvissen, maar kan op heel veel wateren verder uit de kant vissen en net op dat ene kleine talud mijn aasvis droppen.
Je aasvis secuur droppen met een voerboot.
5. Handschoen
Als ik niet zeker weet waar de haken zitten wanneer ik de kieuwgreep wil gaan toepassen, maak ik gebruik van een speciale handschoen. Deze kan ik uiteraard gebruiken wanneer ik koude handen heb, maar er zitten ook verstevigingen op die je beschermen tegen scherpe tanden en haken. Het is belangrijk dat wanneer een vis in je handen begint te kopschudden en er dreggen buiten de bek hangen, deze goed vast te blijven houden. Met deze handschoen heb je voldoende grip om de snoek goed vast te houden. Tevens beschert deze handschoen je tegen los hangende dreggen zodat jij je volledig kunt concentreren op het vasthouden en veilig onthaken van de snoek.
Ideale handschoen als hulp bij het onthaken.Catch & Release!
Succes! Willem Zijlstra
Voor de complete range met onthaaktangen, klik hier.
Het is alweer even geleden dat de twee voorgaande delen van deze baars special zijn verschenen en dat heeft zo zijn redenen. Het wil echter niet zeggen dat de zoektocht op een lager pitje staat, nee integendeel gemotiveerder dan ooit is ‘de hunt’ naar die magische 50 cm baars nog steeds in volle gang. Één en eigenlijk is dit de voornaamste reden van het enigszins vertraagde derde deel, is het Hollands winterweer en dan voornamelijk de wind.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Voor elke visser is het weer een zeer belangrijke factor, zeker als je het ruime sop op wilt zoals het Haringvliet en Hollandsdiep waar over het algemeen weinig beschutting is te vinden tegen de grillen van moeder natuur. De wind is vaak Dé bepalende factor van hoe een vis dag word ingepland qua stek keuze. Het is dan ook niet vreemd dat juist in de winter maanden een mooie dag met vrij weinig wind een zeldzaamheid is zeker als je dan ook nog eens afhankelijk bent van de weekend dagen om te kunnen gaan vissen. (Er moet immers ook gewerkt worden om de schitterende hobby te kunnen financieren…)
Gelukkig zo nu en dan een dag met weinig wind.
Echter er is meer…de lage water temperaturen van de afgelopen maanden zorgen ervoor dat de baars minder actief is waarbij de bijt momenten in de regel ook nog eens kort zijn. Tel daarbij op dat veel vissen tijdens de winter naar de diepere gelegen delen trekken waar ze buiten het bereik van mijn geliefde cast en retrieve spelletje geraken. Deze twee redenen zorgen voor de nodige taaie dagen maar ach het hoort er een beetje en maakt het des te mooier als je dan uiteindelijk toch beloond word met een fraaie vis.
Zeer vroeg in de morgen is vaak een baars momentje.
Natuurlijk zou er meer geverticaald kunnen worden maar dat is niet mijn favoriete bezigheid. Nee deze jongen houd er van om loodkopjes van 7 a 10 gram richting dammetjes/ haven ingangen/ taluds en andere onder water obstakels te gooien waarbij het shadje langzaam terug gevist word. Regelmatig word er tijdens het binnen vissen een ‘stopje’ ingezet en vaak zijn dit de momenten dat de baars toeslaat. Qua weer zijn er gelukkig altijd uitzonderingen met zo nu en dan een dagje of een gedeelte van een dag met wat minder wind zodat er wel degelijk ook in de winter lekker gevist kan worden.
Puur genieten zo in de vroege morgen.
De vangsten liepen enigszins volgens de verwachting niet over in deze periode (half Januari t/m begin Maart) al kwam er zo nu en dan toch een fraaie baars even de kajak van binnen bekijken. Het is inmiddels tijdens het schrijven van dit artikel al half Maart, waarbij we het volgende kunnen concluderen : Koning winter lijkt te zijn vertrokken en heel voorzichtig komt het voorjaar om de hoek kijken. Heel langzaam stijgt de water temperatuur al blijft ie de afgelopen weken wel een beetje hangen rond de 6 a 8 graden Celsius. Wat wel apart is en toch ook wel een beetje frustrerend is dat we geregeld prachtig zonnig weer met vrij weinig wind hebben gehad de afgelopen weken. Alleen telkens met het weekend in zicht begint het te waaien…….
Na een aantal van deze weken achter elkaar ben ik het beu en in een poging om de wind een keertje te slim af te zijn is er een snipperdag ingepland op een vrijdag (de dag van de zonsverduistering). En zowaar lukte dit trucje nog ook daar er voor een groot deel van de dag vrijwel geen wind van betekenis is geweest. De gedeeltelijke zonsverduistering ging in rook op of kan eigenlijk beter zeggen ging in mist op. Jammer, echter mede door de mist (mist gaat vaak samen met weinig wind) kan er in ieder geval wel lekker gevist worden. Zeer secuur worden diverse stekken afgevist waarbij het me opvalt dat nog steeds veel vis zich op het relatieve diepe bevind, zeg maar beneden de 5 meter lijn. Gelukkig zegt een fishfinder niet alles en word ik zo nu en dan getrakteerd op een aanbeet van vriend baars.
Dikke baars van 47 cm
Her en der ligt er toch eentje verstopt tussen de stenen, echter op geen enkele stek komt er meer dan één boven. Terwijl ik me verplaats van de ene hotspots naar de andere of althans wat ik denk wat hotspots zijn word er slepend met pluggen gevist. Regelmatig en zie wel een toename hierin worden pluggen zoals de Salmo Hornet maar ook de Westin Platypus gegrepen door een baars of snoek. Het blijven echter wel de kleinere exemplaren, de grotere baarzen worden steevast op de werpend aangeboden shads gevangen.
Fraaie baars.
De baarzen verkeren zo kort voor de paai periode in een top conditie waarbij ze toch al aardig ronde vormen beginnen aan te nemen. Het is geen super dag met een gemiste kans op het zien van een gedeeltelijke zonsverduistering maar met baarzen van 40, 42, 45, 47 en 47 hoor je mij niet klagen hoor. Wat een geweldige visserij blijft het toch en wat zijn ze mooi.
Een plaatje!
De ‘magische’ 50 is nog niet gevonden maar de zoektocht gaat onverminderd door, hopelijk kan deeltje 4 nog net voor de gesloten tijd gerealiseerd worden al begint de tijd enigszins te dringen. En zo niet…dan gaan we in Juni vrolijk verder.
De visserij op roofblei heeft de afgelopen jaren veel aan populariteit gewonnen. Geen wonder, want het is een prachtige vis om te zien, groeit uit tot een mooi formaat en de doorgaans ongekend harde aanbeten maken de visserij ronduit spectaculair! De populariteit van deze visserij heeft echter ook een keerzijde. Wist je enkele jaren geleden waar ze zaten en waren ze actief, dan was het doorgaans al snel raak. De roofblei lijkt in de loop van de jaren echter een stuk voorzichtiger te zijn geworden, en dat geldt zeker voor de grote, oude vissen. En die vangen we juist het liefste!
Voor veel vissers staat de gesloten tijd in het teken van het op orde brengen van het materiaal. Molens een beurt geven, het kunstaas opnieuw rangschikken, plannen smeden voor het nieuwe seizoen ah je kent het wel. Misschien nog een uitstapje naar een andere type visserij zoals karper of wellicht een poging op het zoutte maar vooral aftellen / wachten tot dan eindelijk het laatste weekend van Mei is aangebroken.
Met het einde van het roofvis seizoen in zicht heeft deze jongen nog een aantal snode plannen gesmeed met betrekking tot de zoektocht naar die ene ‘magische’ baars. Er staat een weekend gepland welke maar liefst vier dagen duurt, in dit super de luxe weekend welke al maanden geleden is vast gelegd moet het maar eens gaan gebeuren…
