Gamakatsu Hyper Thermal Suit – tweedelig warmte pak
Het Gamakatsu Hyper Thermal Suit is een tweedelig thermopak die 100% wind,- en waterdicht is uitgevoerd. Dit pak is gemaakt van een 100% nylon honinggraat stof met een micro fleece binnenvoering en heeft een uitneembare water afstotend ultra licht jack gemaakt van 180T die voorzien is van een Polyester Tafetta voering en vulling die de warme lucht binnen in het pak isoleert. Dit pak heeft een waterdichtheid van maar liefst 5000mm. en een ademend vermogen van 5,0 liter/m2/24 uur. De jas is uitgevoerd met 180grams vulling een afneembare capuchon en neopreen polsbeschermers (houden wind en water buiten) in de mouwen. Het Gamakatsu Hyper Thermal Suit wordt standaard geleverd met een tuinbroek model broek met een 160grams polyester vulling. Zowel de jas als de broek zijn voorzien van YKK-ritsen.
Gamakatsu Hyper Thermal Suit Khaki – tweedelig warmte pak
Het Gamakatsu Hyper Thermal Suit Khaki is een tweedelig thermopak die 100% wind,- en waterdicht is uitgevoerd. Dit pak is gemaakt van een 100% nylon honinggraat stof met een micro fleece binnenvoering en heeft een uitneembare water afstotend ultra licht jack gemaakt van 180T die voorzien is van een Polyester Tafetta voering en vulling die de warme lucht binnen in het pak isoleert. Dit pak heeft een waterdichtheid van maar liefst 5000mm. en een ademend vermogen van 5,0 liter/m2/24 uur. De jas is uitgevoerd met 180grams vulling een afneembare capuchon en neopreen polsbeschermers (houden wind en water buiten) in de mouwen. Het Gamakatsu Hyper Thermal Suit Khaki wordt standaard geleverd met een tuinbroek model broek met een 160grams polyester vulling. Zowel de jas als de broek zijn voorzien van YKK-ritsen.
Uit voorraad leverbaar in de maten; M, L , XL en XXL
Vrijdag 6 november 2015 begon de zesde editie van het roofvisweekend Wout van Leeuwen Fishing & Outdoor met een oefensessie. Het begon leuk met een snoek van 105 cm gevangen door Gerrit!
Na de oefensessie hebben we een biertje gedronken en werd het tijd om ons voor te bereiden op de wedstrijd.
De wedstrijd begon op zaterdag van 08.00 tot 16.00 uur en zondag van 08.00 tot 15.00 uur. De locatie? De Kagerplassen en alle wateren hier omheen!
En ja, het doet zeer om te worden gebeten door een snoek van 96cm!!
We hebben erg veel gelachen, “af en toe” een biertje gedronken, maar vooral veel gevist! De gevangen vissoorten zijn; snoek, baars en snoekbaars.
Vissers onder elkaar!
Het zit er weer op. We hebben 2 hele gezellige wedstrijddagen gehad met 39 man en we willen namens Wout van Leeuwen Fishing & Outdoor de deelnemers bedanken voor dit geweldige weekend. Laten we vooral niet vergeten Jaap en Jelle de Jong te feliciteren met de winst van het roofvisweekend 2015! Mannen gefeliciteerd!
Op naar de zevende editie van het Wout van Leeuwen Fishing & Outdoor roofvisweekend 2016, tot volgend jaar!
Hollandse double vanuit de bellyboot, veel gekker wordt het niet.
Mick Rijnhout:
In september kreeg ik de mogelijkheid om Pro-staffer te worden binnen het team van Pure Fishing. Tijdens het gesprek dat ik had met country manager Jan Mertens en vertegenwoordiger Rik Hartgers ontstond er een goed gevoel vanuit beide kanten. We waren er dan ook vlot uit, naast de mooie merken in het pakket heerste er een goede sfeer binnen het bedrijf. Op de onlangs gehouden hengelsport- en visbotenbeurs in Utrecht werd dat sfeertje goed onderstreept, een toffe en diverse club gemotiveerde mensen bij elkaar waar ik graag mee samen werk.
Een oude strijder van groot water, geweldig als je hand zo klein lijkt.
Merken als Abu Garcia, Penn, Berkley, Svartzonker en Sebile hebben al jaren een prominente plek binnen mijn visserij. Degelijke en doordachte producten die doen wat ze beloven. Het zijn merken waar ik 100% achter sta en het is dan ook een voorrecht om deze producten te kunnen testen en mee te mogen denken in de ontwikkeling van nieuwe producten.
Een fascinerend dier, met een ware opmars bezig in onze wateren.
Mac Fishing sponsort tijdens de wedstrijd van de Predatortour 2016 voor iedere wedstrijddag twee waardebonnen St Croix ter waarde van €350,00 voor de dag winnaars. Dat komt neer op €700,00 per dag en €2100,00 in totaal aan waardebonnen over 3 wedstrijddagen. Deze waardebonnen kunnen ingeleverd worden bij een St Croix dealer naar keuze.
Tevens sponsort Mac Fishing 200 Eye Level Predator brillen (blauwe uitvoering) Voor aanvang van de wedstrijd krijgt iedere deelnemer deze mooie polaroid bril. Deze brillen hebben een waarde van €24,95
Het vierde en laatste deel van het verhaal van Oscar en Frans die eind September afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. Alweer de laatste dag het water op, dit keer op pad naar totaal nieuwe plekken zoals onder andere ‘Castle Lake’. Ik kan dit laatste verslag wel weer beginnen met ‘heerlijk ontbijt’, maar dat zou een beetje afgezaagd worden.
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Vandaag gaan we ietsje eerder het water op, om nog even het maximale uit de laatste dag te halen. Vandaag gaat Pascal ook weer het water op, maar hij is water later. Vandaag zouden we naar een stek gaan genaamd ‘Castle lake’, een stuk water waar aan de zuidkant een toren op een eiland staat, aan de oostkant een ruïne, aan de noordkant een kasteel, en aan de westkant een landhuis. En het mooie is: het schijnt er ook nog te wemelen van de vis! Klinkt bijna te mooi om waar te zijn.
Voordat Pascal het water op gaat en we samen die kant op gaan, doen we eerst nog een klein rondje trollend met de Luckylures vlakbij de lodge. En dat is plezierig wachten: Oscar haakt al snel een snoek op de Exox V2. Terwijl Oscar de vis naar de boot dirigeert, komt Pascal eraan. De vis komt even binnenboord, en daarna zetten we koers naar Castle Lake.
Die heeft zich al vroeg vergist.Ze konden nog even meegenieten van de vangst.
Na de vangst van deze eerste snoek van de dag, is het weer gassen geblazen! We gaan full speed ahead naar de stek, en eenmaal aangekomen aldaar, moeten we de chef gelijk geven. Het is er prachtig! Pascal en zijn maat gokken weer op een grote vis met de deadbaits, en het werpen rondom de boot. Wij zetten weer in op trollen met swimbaits. Het is hier in deze kom mooi, maar taai. Na een klein uur krijg ik een hele goede ram op de V2, en de vis gaat er lekker vandoor maar schiet los. Even later komen we langs de mannen, en die hebben twee vissen gezien op de deadbaits. Dit gaat geen makkelijke dag worden!
De eenzame toren die vroeger diende om de grens te bewaken en tolgeld te innen.Het landhuis met onze vrienden in hun natuurlijke omgeving.De ruïne van het oude kasteel (dat een stukje verderop weer is opgebouwd).
We trekken een paar sporen over diep water en over ondiep water, en besluiten dan dat het tijd is om een ander gedeelte te gaan bezoeken. Tijd is nu schaars, en we kunnen drie verschillende kanten uit! We kiezen een kant en komen na een paar tellen met al het kunstaas in de planten terecht… dat is geen ramp maar niet wat je wilt natuurlijk. We passeren een hele interessante plek, zeven meter diep en er is heel veel witvis te zien op de dieptemeter, maar ook springend in de oppervlakte. Helaas geen aanbeet, maar deze stek houden we in ons achterhoofd: dit zou later op de dag misschien wel eens een hele interessante plek kunnen zijn. We zetten het op een trollen, en een uur zonder aanbeet gaat er voorbij. Aasjes worden binnen gedraaid en geïnspecteerd, en weer opnieuw overboord gezet. Dan enige tijd later weer een lekkere klap op mijn V2, mijn eerste vis van de dag is een feit, een mooie negentiger die (achteraf weet ik ook niet meer waarom) zonder foto weer terug gaat. Het kan dus nog wel….
Hierna volgt weer een lange periode zonder aanbeet. We gaan terug richting die interessant uitziende plek die ik eerder noemde. Op weg daarnaartoe, weet ik twee kleinere snoeken te vangen op de V2, die het ding gewoon komen halen boven 9 meter water! We komen aan bij de stek en daar liggen Pascal en zijn maat ‘toevallig’ ook al te vissen met de deadbaits. Er volgen op deze stek direct een paar vissen, en het vermoeden dat dit een mooie stek zou moeten zijn wordt bevestigd! Het is wel lastig vissen, want het water is smal en er komen aardig wat plezierbootjes voorbij. Maar dat mag de pret niet drukken! We besluiten te gaan lunchen en kiezen een baaitje uit in de luwte van de inmiddels aardig aangetrokken wind.
In het baaitje worden de bassboats aan elkaar geknoopt en gaat er een dik anker overboord. De wijn en de kaas komen weer tevoorschijn en we hebben een plezierige lunch waar ‘serieuze vispraat’ en grappen en grollen elkaar afwisselen. Voor je het weet ben je zomaar een uur of anderhalf ‘kwijt’, en dat is een positief iets: in mijn ogen heb je het naar je zin als de tijd zo voorbij vliegt. We gaan weer vissen, en doen dat direct in deze baai. Oscar mist al na een paar minuten een tweetal snoeken, en we zien de mannen nog een snoek vangen. Het is hier allemaal relatief klein, en dus besluiten we hier niet te lang te blijven en weer naar die ene mooie diepe witviskuil te gaan. En daar is het al snel weer raak, en we vangen een aantal vissen achter elkaar!
Geen reuzen vandaag, maar zoals al eerder genoemd in de verhalen, vechten ze beestachtig goed. En we zijn überhaupt blij dat die ‘taaiheid’ van vanmorgen achter de rug is. We komen nu geregeld een vis tegen, we hebben lol en de tijd vliegt voorbij.
Nu trollen we een paar keer over de stek heen zonder aanbeet, en we besluiten te gaan werpen op de stek. Dit hebben we al eerder geprobeerd op andere stekken, en dit bleek niet zo succesvol als trollen. Ook nu weer is het lastig. Vanwege de grote drommen met witvis bij de bodem, probeer is eens een snoekbaarsshad, strak over de bodem gevist. Dit levert al snel twee snoekjes op en ik denk hier iets moois ontdekt te hebben! Het blijft alleen bij deze twee snoekjes, zo blijkt later… Het wordt later en later en we moeten keuzes maken.. we laten deze stek voor wat hij is en gaan nog even naar ons topstekje van de afgelopen dagen. Dat is het mooie van die vele pk’s: je kunt er nog eens een keer voor kiezen om wat anders te gaan doen, je bent er zo!
Eenmaal op ‘onze’ stek lijkt alles erop dat het goed moet komen met de snoek hier. Helaas, we krijgen een paar aanbeten, maar de vissen blijven niet hangen.. De klokt tikt en we besluiten nog een keer te verkassen en terug te gaan naar het ‘witvisgat’. Ook daar is het akelig stil, de vangsten lijken opgehouden te zijn als de spreekwoordelijke nachtkaars die is uitgegaan. Nog één laatste move voordat de zon onder is, één laatste stek!! Maar het mag niet baten. De zon verdwijnt achter de glooiende heuvels, en het is nu echt uit met de pret.
Uit met de pret…
Ondanks dat het taai was, en we vooral kleinere vissen vingen, komen we toch weer op een kleine 20 vissen uit vandaag! Op naar de helling, het restaurant wacht op ons. Wederom genieten we van het heerlijke eten, en spreken we door wat er morgen weer op ons te wachten staat: de terugreis. We maken het niet erg laat in het restaurant, en pakken op onze kamer de spullen alvast in. Wat is het toch fijn om zo licht bepakt te zijn! In een half uurtje is alles alweer klaar voor de reis naar huis.
De volgende morgen een klein ontbijtje, en hop bij Pascal in de auto op weg naar Belfast! Dat verloopt allemaal soepeltjes, langzaam maar zeker maken de glooiende groene heuvels plaats voor bebouwing en komt het vliegveld in zicht. We schudden Pascal nog even de hand en spreken af snel weer een keer terug te komen! Wat een fantastische plek, wat een fantastische trip! Dit is écht vakantie, dit is echt genieten, ongekend! Zo weinig tijd en nog zoveel ideeën over waar nog te vissen en op andere manieren.. nogmaals we moeten snel nog een keer terug! O en voor ik het vergeet: Pascal zorgt er zelfs nog even voor dat we onderweg ook nog wat te eten hebben.. ;-)
Het derde deel van het verhaal van Oscar en Frans die eind September afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. De tweede volle dag het water op, dit keer naar de ‘geheime plekken’ van de eigenaar van de Lodge: Pascal Brissaud.
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Deze morgen wederom een heerlijk ontbijt! Wat is het toch heerlijk om zorgeloos op te staan zonder je boot in gereedheid te brengen en boterhammen te smeren, we voelen ons wel behoorlijk verwend om hier te mogen zijn…Pascal is normaal heel relaxed, maar deze morgen is hij extra vroeg opgestaan omdat hij vandaag ook het water op gaat met zijn maat Johnny! Pascal houdt ervan vooral op de grotere snoeken te vissen, en doet dit op een heel andere manier dan wij. Pascal heeft enkele plekken waar hij al vaker dikke metersnoeken heeft weten te vangen, en op een dag als deze kiest hij een dergelijke stek uit om daar de fronttroller te water te laten en de stek al werpende af te vissen met ondertussen twee hengels aan weerszijden van de boot waaraan een dikke dode aasvis onder een dobber met de boot mee beweegt.
Pascal volgt hierbij het talud, waarbij hij en zijn vismaat continu rondom de boot gooien en dan vooral met groot rubber. Nadat we ontbeten hebben, worden we weer op de inmiddels bekende manier door de behulpzame Marin afgedropt bij de boot, waarna Marin de boot van Pascal trailert. We ontmoeten Johnny nu ook in zijn ‘natuurlijke element’: een fanatieke visser, die zich opmaakt voor een heerlijke dag vissen! Vol gas brullen we weg bij de helling, op weg naar de favoriete stek van pascal.
Daar gaan we!
Met de ruime bassboats die ieder evenveel PK’s hebben als een gemiddelde gezinsauto, zijn we uiteraard in een mum van tijd op de door Pascal aangewezen stek gearriveerd. We vissen uiteraard samen, maar we gaan wel ieder onze eigen weg: ik houd er niet van om met zijn vieren op hetzelfde paard (lees: snoek) te wedden. Johnny en Pascal passen de eerder in dit verhaal genoemde tactiek toe, wij zetten weer vooral in op trollen en de boel verkennen,we weten immers dat dit ook voldoende aanbeten oplevert! Op de gedetailleerde, gelamineerde dieptekaart die we mee hebben gekregen zijn interessante taluds te zien, en deze taluds weten we al snel terug te vinden op onze dieptemeter/ GPS. Zo makkelijk als het was gistermorgen, zo moeilijk is het deze morgen. “Misschien liggen hier geen kleintjes, maar alleen échte monsters!” grappen we. Mijn instinct vertelt me dat het hier helemaal los moet kunnen gaan, maar ik ben blij als we na dik twee uur vissen de eerste vis van de dag in de boot krijgen.
Dat geeft de burger weer een beetje moed. We trollen een keertje strak langs onze vrienden heen om te vragen hoe het bij ze gaat: zij hebben er nu twee in de boot. Ook niet wild dus.. We pakken de kaart erbij en besluiten een ander pad te kiezen. We trollen gewoon naar de volgende beoogde stek, en boven diep water klapt er weer een snoek op mijn Esox V2, dat is nummer twee van vandaag. Eenmaal daar aangekomen ziet de beoogde stek ziet er goed uit! Een mooi talud naar een dieper gat, wat planten die tot een meter onder de wateroppervlakte groeien… wel is het in de gedeelte van Loch Erne drukker bevist, en dat staat ons dan weer wat minder aan. Al snel zorgen aanbeten ervoor dat we snel vergeten dat we hier niet de enigen op het water zijn. Rond één uur hebben we afgesproken om te lunchen op een steiger, hier niet ver vandaan en dus willen we niet al te ver afdwalen. Na verloop van tijd ineens een verwoestende klap op mijn Esox V2. De vis springt: dit is een dikke metervis! Behoorlijk uitgedrild komt de vis bij de boot maar gaat dan nog een paar keer als een bezetene tekeer. Mijn meterdiploma heb ik binnen, zo denk ik ;-) Maar dan, bij de boot springt de vis weer compleet uit het water en lost de haken… ai! Nadat de vis losschiet springt hij nog twee keer om het ‘nog even in te wrijven’… helaas helaas, maar dat hoort er ook bij. Op ditzelfde stuk later nog een paar vissen, maar niet zoals deze verspeelde vis… het is tijd geworden voor de Lunch en we zetten koers naar de steiger.
Eenmaal bij de steiger leggen we de boot aan. Het is behoorlijk diep vlak naast de steiger, en op de dieptemeter zijn grote wolken met vis zichtbaar. Pascal komt ook aan met Johnny en er zijn ook nog drie andere lodgegasten uit Frankrijk aanwezig voor de lunch. Pascal had al eerder gezegd dat je hier heel veel baars kunt vangen, en ik vraag: “So this is all Perch?” –“absolutely Frans, it is!” Meldt Pascal bevestigend. Ik pak mijn spinhengel uit het luik en hang een klein shadje van 5cm met een 10 grams kopje aan de speld. Wat ik ook doe: het shadje haalt de bodem niet eens! Stuk voor stuk prachtige baarzen weet ik boven water te toveren! Heel erg verslavend, en Oscar pakt zijn camera erbij om het te filmen. Alsof de duvel ermee speelt sla ik vanaf dat moment alles mis! Zul je altijd zien… Tot overmaat van ramp roept Pascal nu ook voor de tweede keer dat het lunchtijd is en ik moet nu echt tegen mijn zin in het spinhengeltje opbergen (als een kind in de speeltuin). Pascal heeft echter zijn hengel met dode voorn nog over de rand van de boot liggen en ineens begint de baitrunner het bekende geluid te maken… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… Vis! Oscar springt in de boot nadat Pascal “Take it, take it!” heeft geroepen en slaat aan. Even heeft hij contact met de vis, maar de vis hangt niet. We moeten nu toch echt gaan lunchen
Het is een gezellige lunch waarbij merendeels Frans of Brits met Frans accent wordt gesproken. Uiteraard met een glas wijn en een stuk kaas erbij. Geen brood met kaas maar kaas met brood, en de wijn hoeft op een gegeven moment wat ons betreft niet meer bijgeschonken te worden, anders komt er van vissen niet zo veel meer. Veel slap geleuter maar ook veel vispraat later wordt het weer tijd om in de boten te stappen. Ik probeer nog een keet tevergeefs voor de camera een baars te vangen, maar de grote scholen blijken alweer verder getrokken te zijn, helaas. De drie Franse gasten van Pascal weten er op afstand nog wel een aantal te vangen met een kleine asp spinner dicht bij de bodem (een aasje waar één van de mannen vandaag ook zijn eerste metervis op ving!). Wij zetten koers naar een paar leuke plekjes die we gisteren ontdekten, waar we het nu weer even gaan proberen.
Al snel krijgen we weer reactie van (kleinere) snoek. We zitten hier nog wel even goed met trollen! Op een bepaald punt loopt het talud in een bocht, en hier krijgen we werkelijk aanbeet na aanbeet, maar niet alles blijft hangen. Ook hebben we tot twee keer toe een potentiële dubbelvangst (waar één van ons beider er dus eentje verspeelt), het kan niet op hier op dit plekje. Voor de fun na de zoveelste strike gooi ik de Lucky roach goudvis richting de kant en deze wordt bijna direct gegrepen! We besluiten even te gaan gooien maar gek genoeg valt het nu helemaal stil. We trekken het gas weer open en verkassen!
Het ‘magische kantje’.
We hebben beiden heel veel vertrouwen in nog een bepaalde stek, en als ze daar weer los gaan is dat misschien nog wel de enige stek waar we vandaag vissen. Wel bijzonder eigenlijk, dat we deze stek al ontdekten op de eerste avond dat we hier waren! O en als je dacht dat we nu de rest van de dag, na de lunch tot aan het avondeten honger moeten lijden dan heb je het mis: we hebben ook nog een tas met eten mee aan boord!
We hoeven echt geen honger te lijden.
Eenmaal op de beoogde stek (na weer een stukje ‘powerboaten’, zoals eerder al genoemd in voorgaande delen van dit verhaal), zijn de verwachtingen hoog. Wederom ligt er een belachelijke hoeveelheid vis op de stek, en boven zeven meter zien we hier en daar ook nog eens wat jagen. De lucky lures gaan weer overboord, de bassboat in de vooruit en gaan met die banaan! Het werd een heel leuk avondje. Om beurten kregen we vis, de Esox V2 en de Roach waren favoriet, en de kleur was niet zo belangrijk. De vissen bleven komen totdat het echt te donker was om door te vissen, en we écht weer richting trailerhelling moesten.
Ook dit maal wachtte ons weer een warm onthaal bij de trailerhelling: de waarschuwingslichten van de 4X4 verraadden dat Marin alweer op ons stond te wachten. En inderdaad, ik stuur de boot de trailer op, Marin zet de boel weer vast en zet ons af bij het restaurant.
In het restaurant wacht ons weer een gezellige avond met wederom heerlijk eten! Wat is dit toch een fantastische plek… We spreken de mannen waarmee we eerder vandaag nog lunchten, en uiteraard komt Pascal ook weer aan de tafel zitten. We maken ons klaar voor de volgende dag: helaas alweer de laatste dag van deze korte trip… “een lang weekend”, nou dat is het tot nu toe zeker! We hebben beiden het gevoel dat we al meer dan een week van huis zijn, en zijn nu al aan het nadenken over de volgende keer dat we hierheen gaan!
Nieuw binnen bij Rien de Wolf hengelsport geur en kleursticks voor shads. Deze sticks zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren en geuren. Ideaal voor het snel en effectief aanpassen van kleur en geur. Wij hebben ruim 1200 shads op voorraad die u allemaal kunt inkleuren.
Openingstijden Rien de Wolf ma 09.00 – 17.30 uur di 09.00 – 17.30 uur wo 09.00 – 17.30 uur do 09.00 – 17.30 uur vr 09.00 – 17.30 uur za 09.00 – 17.00 uur
Op de hengelsportbeurs in Utrecht (30, 31 okt & 1 november) komt Pike Master Lures weer met de bekende “petten actie”. U kunt op de stand van PML weer een Strike Pro Cap kopen twv €10,-.
Bij aankoop van deze cap ontvangt u dan gratis een plug naar keuze! Onder deze pluggen zijn vele unieke kleuren Buster Jerks, Buster Jerk II, Belly Buster, Giants, XBusters, Big Bandits, etc
Ook denkt PML aan de jeugdige vissers, deze kunnen een Strike Pro Cap kopen voor €5,- en krijgen daarbij een “kleine plug” cadeau!
Bezoek Pike Master Lures op de stand in Utrecht en kijk welke unieke Strike Pro plug u kunt uitzoeken bij aankoop van een Strike Pro cap! Op = op!
Het eerste weekend van November komt Utrecht weer aan de beurt… en wel in de vorm van de altijd geslaagde Hengelsport -en Visbotenbeurs! Dit keer alweer onze 8e deelname…. Fantastische locatie en leuk publiek, maken deze beurs altijd weer een feest om aan deel te nemen! Zet in uw agenda: 30,31 oktober en 1 november van 10.00 tot 17.00u.
Wij hebben, net als vorig jaar de beschikking over 30m2 standruimte. Ook dit jaar is Pieter van Lucky Lures aanwezig met zijn waanzinnige creaties op kunstaas gebied! Ook is Anne Brommer vrijdag en zaterdag op de stand te zien. Anne bouwt al jaren zelf zijn kunstaas. Uitstekende vangers en oerdegelijk in elkaar gezet! Dennis Horvath is een actief baasje in de hengelsport. Deze fanatieke roofvisser beheerst het spelletje tot in de finesses en ook het bouwen van veelal kleine aasjes, gaat hem heel goed af. Zaterdag is hij op de stand. Ook is Willem Romeijn op zaterdag aanwezig. Hij zal laten zien hoe hij zijn spinnerbaits maakt. Erg leuk en leerzaam, denken wij. Henk Graafsma tenslotte is al jaren een begrip in de wereld van het kunstaas bouwen. Zijn aasjes worden altijd perfect afgewerkt met ook voor detail. En ze vangen ook nog eens uitstekend! Henk is zondag dus bij ons op de stand.
Verder kunt u ons alles vragen over onze trip naar Ierland, waar Frans en ikzelf afgelopen september een heerlijke tijd hebben gehad…
Ook zullen wij natuurlijk weer onze bakken met onderdelen meenemen. En daar zitten aardig wat nieuwigheidjes in tov vorige jaar:) Verder zullen de rekken ook dit jaar weer vol hangen met allerlei doe het zelf materiaal voor het zelf maken van kunstaas en leaders.
Wat is er zoal aan nieuws te bewonderen?
Spinnerbait pakket 14gramSpinnerbait pakket 28gramPimp your chatterbait met deze zelfklevende stickersUL Spinnerbaitkopje van 3,5gramHook-less Spinnerbaithead 42gram. De haak kan nu verwisseld worden!Handgemaakte Bucktails van absolute Topkwaliteit!Owner Mosquito Haken; DE dropshot haak. In meerdere maten verkrijgbaar.Custom gespoten Little Ernies (By Derkbait)Custom Dingo’s, een hele mooie swimbait met luide ratel.
Waar staan wij?
In de eerste hal (Hal 11). Bij binnenkomst rechtdoor lopen en het derde gangpad aan de rechterhand…
Regelmatig zijn er van die visserijen die nét iets afwijken van het gangbare; speciale omstandigheden waardoor de techniek anders is en meer van de hengel vraagt dan gebruikelijk.
Door Yvo Bindels
Een passende hengel daarbij vinden valt niet altijd mee. Meestal resulteerde dit bij mij in een weloverwogen compromis. De hagelnieuwe hengels uit de Special Force-serie vullen voor mij nu perfect een aantal van die ‘gaten’ in m’n uitrusting op.
Een van de eerste keren dat ik de Special Force inzette was op een stromende rivier. Ik wist dat we die dag een aantal uren zouden trollen langs steenstort. Plugjes van 7 a 9cm zijn daar meestal troef, zeker wanneer er secuur gevist moet worden. Maar door de grillige bodem is het een must om snel te reageren bij het minste bodemcontact.
Ik heb een aantal prachtige, wat langere hengels voor dit soort werk, maar op deze stek absorberen die door die lengte net iets te veel gevoel. De 1.90 mtr stokjes die ik heb, geven wel het juiste gevoel door, maar missen net weer iets lengte om de plug van de bodem te tillen en zijn eigenlijk net te hard om de vluchtpogingen van de dikke baarzen die we er verwachten, subtiel op te vangen.
Een typisch voorbeeld waarbij bijvoorbeeld de Special Force Spin 2.20 de perfecte keuze is. De gevoelige top registreert werkelijk alles wat de plug doet en geeft dit via de snelle blank haarfijn door. De hengel is met zijn 220 cm net lang genoeg om de boel bij te kunnen sturen. De ruggengraat van de hengel heeft voldoende body om de haak goed te kunnen zetten en het gevecht met onze zoete rovers aan te gaan. Daar kom ik niet veel later achter als een op hol geslagen zeeforel met wilde uitval runs en spectaculaire sprongen ertussenuit probeert te komen. Een mooie test voor de hengel die de naam Special Force dan ook alle eer aan doet.
Ook tijdens onze laatste vistrip in Zweden kwamen de hengels uit de Special Force-serie goed van pas. Extreem licht en gevoelig, maar met voldoende power als het nodig is. Daarbij afgemonteerd met het beste wat er op de markt is. We vingen er dagelijks knoeperts van snoekbaarzen, die je op de standaard verticaal wijze niet of nauwelijks te pakken kon krijgen.
Op ondiepere plateaus, vlakbij de grillige stukken naar dieper water, moesten we de snoekbaarzen verrassen door hier op hoog tempo te vissen met shads met flinke schoepstaarten. Hier kwam natuurlijk wat meer lood bij kijken dan normaal en 40 gram is dan al gauw te veel voor onze standaard verticaalhengels, die bovendien voor deze visserij ook een stukje lengte misten. Ook hier hebben we enorm veel plezier beleefd met de Special Force Spin 2.20 en voor het snoeken de Special Force Spin 2.40. In gedachten kan ik de aanbeten nu nog voelen…
Ook bij diverse subtechnieken binnen mijn roofbleivisserij is de Special Force Spin van echte toegevoegde waarde. Na meer dan een jaar samen met Henk Simonsz de hengels uit deze serie getest te hebben, is deze dan ook uitgegroeid tot een voor mij fantastisch stukje gereedschap dat werkelijk super vist.
Met sportieve groet,
Yvo Bindels
Voor meer informatie over de Spro Special Force hengels, klik hier.
Wij van Kuperus hengelsport hebben de volgende fantastische aanbieding voor u!
Het vierde en laatste deel van het verhaal van Oscar en Frans die eind September afreisden naar de 
Op de hengelsportbeurs in Utrecht (30, 31 okt & 1 november) komt 
