Vangstverslagen Archieven - Pagina 59 van 60

Tournament Baits – Pilot The Kikker Tournament.

Eens per jaar hebben we dan zo’n zogenaamde vergadering met de vismaten. Over het vissen natuurlijk, voor het komende jaar . Volgens aloude traditie vindt dat meestal plaats in een of ander duister etablissement, maar keer op keer is helaas gebleken dat onze vis vrienden meer oog hadden voor de tap en de plaatselijke serveersters zodat er van de visplannen vaak weinig over was de volgende ochtend. Maar dit jaar was het gelukkig anders.

Tekst en Foto’s: Andy van Assema & Frank van Vliet

We worden allemaal ouder, en een enkeling wordt ook verstandiger. Dus de vergadering was dit jaar gewoon in huiselijke sfeer in Cafe Sanders . Onder het genot van de foto’s en films van hele grote uitheemse vissen, en nog veel lelijker hollandse mannen, werd vlak voor kerst spontaan het idee voor deze wedstrijd geboren.

De opzet was heel eenvoudig : We gaan met een klein ploegje vissen, in een klein gebied , met 1 hengel, vanaf de kant, en dan ook alleen maar met de kikkers van Tournament Baits (PML).

En dan gaat de Facebook tamtam ineens heel snel natuurlijk ….en met alle onzin die daar zoals gewoonlijk uit voortkomt, groeide het enthousiasme bij de “Wedstrijdleiding” net zo snel mee.

**Tournament Baits – THE Kikker Tournament is geboren.**

En zo snel als het idee er was, was dus ook de wedstrijd al een week later gepland. Misschien iets te kort dag om nog meer enthousiastelingen op de been te brengen, waarvoor mijn excuses maar zo gaat het nu eenmaal in dit clubje. Ik heb er zelf ook al zo vaak naast gezeten met deze lieden. Het goede nieuws : Er komt een vervolg!

Slecht 4 uur voor aanvang van de wedstrijd ben ik samen met Arno, in het holst van de nacht, naar het hol van de leeuw gereden. PML in Lisse …. Om een paar kikkers te bietsen voor alle deelnemers.

**Evert Oostdam deed natuurlijk ook niet moeilijk, en dus werden alle deelnemers rijk voorzien van petten, badges en kikkers.**

**En er werd ook meteen maar even een heel mooie prijzenpot beschikbaar gesteld door Pike Master Lures, super bedankt, Evert Oostdam!**

Tsja en dan moet gaat het ineens serieuze vormen aannemen, en dan moeten er regels komen, en inschrijfgeld, en van alles organiseren. Komt heel wat bij kijken zo’n wedstrijd ……Dus weer een avond ouwhoeren. Met als resultaat :

Inschrijfgeld : € 0,00

Regelementen : Meeste cm ‘s vis vangen, alleen op TB kikker, meetlint + TB badge op foto .

Overige regels : Zijn er niet . Vals spelen mag ook, zolang niemand het ziet. Verder is alles toegestaan om het de tegenstanders moeilijk te maken.

Starttijd : 10:00

Eindtijd : Hangt van het weer, de vangsten en de voorraad bier af.

En dus begonnen we deze morgen om 10 uur met een bakkie koffie in Heemskerk, Bij Dennis en Lisenka, perfect geregeld waarvoor dank. Bovenstaand reglement werd nog eens goed werd benadrukt zodat het voor iedereen duidelijk was, en toen ging het uiteindelijk deelnemersveld de wijk in. In beginsel nog bij elkaar, een beetje het water aftasten, en kijken tot hoever je kon gaan bij je medevissers . Maar al snel beet Marnix Wolthuis de spits af en ving de eerste ….

**En die liet gelijk even zien hoe het hoort. Kikker en TB logo op de foto. Anders telt ie gewoon keihard niet mee.**

Altijd leuk die eerste vis, hierna was de strijd ook meteen goed begonnen , want ineens was er niemand meer te zien, iedereen ging een andere kant op . Het contact werd gehouden middels een Whats-App groep zodat iedereen toch een beetje op de hoogte bleef.

Alleen de gebroeders Wolthuis bleven bij elkaar ’s ochtends. En eerlijk is eerlijk, ik vis altijd vanuit een boot en had de grootste moeite met deze visserij. Behalve 3 hopen honden stront aan mijn pantoffels en 2 kikkers in de bomen was ik 1,5 uur verder zonder snoek gezien te hebben, terwijl deze volleerde kantklossers de 3^e snoek al mochten noteren …..

Even later Frank van Vliet aan de lijn. Die had eerst een hond gevangen, en toen een Chinese dame, maar uiteindelijk ook een mooie dikke snoek. Centimeter of 80 Zei ‘ie dan. Ja hoor Frank tis goed slappe. Ik stuur je wel ff een sms zegt ie, met een foto. Maar waar is de badge ? En de kikker ? Frank ???

**Kort voor 1 uur pakte Pascal nog een mooie vis van rond de 80 cm.**

**En met deze vis nam Pascal de leiding van de ochtend sessie, tijd om te verzamelen , en even gezellig een happie te doen …….**

**En een drankie terwijl Frank en Dennis de jeugd wat wijze lessen geven!**

Tot dusver was het droog gebleven, maar tijdens de lucnh kwamen er toch echt een paar dikke buien overheen. Maar met de buien kwam er ook meer wind dus vol goede moed ging iedereen er weer op uit. Als zag ik nu ineens soms ook deelnemers met een auto voorbij rijden…… of beter gezegd ik hoorde ze. Ik zou zeggen diskwalificatie maar goed de regels waren weer soepel vandaag.

Na de middag ging het redelijk voorspoedig bij de meeste deelnemers. Geen enorme aantallen maar iedereen ving wel een paar visjes, en vaak ook mooie dikke exemplaren.

**Wat ik erg leuk vond dat ook de enige 2 jeugdige deelnemers Tim en Martijn hun visje vingen. Zoals deze mooie 70 ‘er :**

**Martijn Grapendaal met een mooie snoek. Volgende keer weer meedoen Martijn?**

Hieronder nog een aantal mooie snoeken die ’s middags gevangen zijn, en om 16:00 uur hebben we de wedstrijd afgeblazen, voor een borrel, en een fantastische prijsuitreiking in Cafe Sanders.

**En Stephan Wolthuis met een 98 cm snoek …,. De grootste van vandaag en ook de onbetwiste winnaar!**

**Al met al toch nog zo’n 850 cm snoek gevangen zo met z’n allen, geen meters maar wel mooie dikke vissen. Met als klapstuk deze roofkarper van Frank van Vliet van 85cm.**

Een super ongeorganiseerde bende dus, die perfect verliep, en wat was het een super leuke dag !!!

Uiteindelijk ging de hoofdprijs, een mooie Strike Pro Contest Jerkbait hengel, naar Stephan Wolthuis, voor de grootste snoek. Maar behalve de sponsoren hadden ook alle deelnemers een prijsje voor elkaar meegenomen !

Dus de prijsuitreiking was natuurlijk super gezellig. Gewoon weer enorm gelachen en zo hoort een visdag te zijn. Hieronder een aantal foto’s van de prijsuitreiking.

**De dames wachten gespannen af….in Cafe Dennis.**

**Toch met 66cm prijs voor Dennis Sanders.**

**Voor de Bonus vis…potje kikkererwten.**

**Mooie prijs voor Martijn Grapendaal.**

**Ook voor Tim van Assema wat lekkers.**

Dan de winnaars Top 3!

**Grootste snoek, Stephan Wolthuis en winnaar van de Strike Pro Contest Jerkbait hengel.**

**En niet te vergeten de wisseltrofee!**

**2e plaats voor Pascal van Veen met de meeste cm aan snoek.**

**3e plaats Frank van Vliet met een mooie snoek, een karper en een hond.**

Met dank aan de volgende sponsoren:

Rest mij om de sponsoren PML / FTCN / ROOFVISWEB / RENTENAAR , en uiteraard alle deelnemers hartelijk te bedanken, en in het bijzonder Dennis en Senk voor het gastvrije onthaal. Het was top !!!

We zullen dit evenement wegens succes zeker herhalen! Binnenkort weer ff vergaderen mannen ?

Roofvisweb/EvdK “Scorpio” jerkbait battle.

Zaterdag 15 december 2012 was de dag dat de “Scorpio” Battle werd uitgevochten in het midden van Nederland. Het was een viswedstrijd met als aas niet een Ford Scorpio, maar de nieuwe jerkbait van Erick vd Kraats, genaamd, precies… de Scorpio.

De regels waren simpel; alleen gevangen vis aan dit aasje telde mee en wie het langste totaal aantal centimer aan snoek bij elkaar had gevist aan het eind van de dag, mag zichzelf de “Scorpio King” noemen.

De afspraak was dat we 9 uur zouden beginnen, iedereen was op tijd, behalve…de grootste uitdager van deze battle en zijn meereizende metgezel, welke we maar niet zullen noemen bij naam, he Frank van Landsmeer? Oeps, nou deed ik dat toch….

Tekst en foto’s: Igmar van Duinen

De handen werden geschud, Scorpio’s werden tevoorschijn getoverd, geintjes werden gemaakt en er werd al direct hard gelachen. Kortom de sfeer zat er al meteen in.

Sommige hadden hun Scorpio’s extra verfraaid en sommige van deze verfraaiingen waren er na de eerste worpen ook zo weer vanaf.

Erick vd Kraats was de scheidsrechter en er werd besloten in 1 grote groep (11 man totaal) te gaan vissen. Wel zo gezellig en makkelijker voor de scheidsrechter om de “spelers” in de gaten te houden. Eerlijk gezegd zagen de condities er voor supervangsten niet echt goed uit, de vorige dag lag het nog dicht met ijs en op deze dag bleek er po sommige stukken nog ijs te liggen. Dus lekker een beetje bij elkaar, kijken of we überhaupt een snoekje konden foppen.

Het uitgekozen strijdwater zag er op Google Maps diep uit, maar na de eerste worpjes bleek de diepte tegen te vallen, maar vooral de erg veel waterplanten die nog onder water stonden, maakte het moeilijk visbaar.

De grote plassen waren bijna niet bevisbaar, er werd echter 1 snoek gespot en direct vielen aan beide zijde van de snoek, simultaan ,2 jerks in het water, die snoek zal nu nog een trauma hebben….

Al vrij vlot werd er besloten om de woonwijken in te trekken. Een machtig gezicht als 11 man, in viskleding met hengels, zo’n wijk betreed. Aan de lopende band werden we nagekeken. Bart, die al vrij snel de hanenkam van zijn Scorpio had gesloopt, opende de dag met de eerste vis. En er werden diverse snoeken gesignaleerd en er werden snoeken gemist en gelost.

We trokken steeds verder de woonwijk in en af en toe was er actie.

Op een gegeven moment viste ik met een klein groepje, dat iets voorop liep, een heel mooi stuk af bij wat huizen die aan het water grensde. De zon scheen op de muren, hier moest vis liggen, maar we kregen totaal geen enkele actie. We zaten elkaar aan de lopende band in de maling te nemen en geintjes uit te halen en dat ging van kwaad tot erger…

O.a. het bait marineren, kwam ter sprake en werd direct uitgevoerd….

De achterhoede was kort na ons op het “mooie plekje” gearriveerd en stomverbaasd vingen zij wel een aantal vissen op dat mooie stuk. Bizar, want die plek was volledig afgegooid! Na een stuk lopen en ondertussen doorvissen kwamen we richting het centrum en er werd besloten om wat te gaan eten. We liepen echter ineens midden in de stad tussen winkelend publiek. Die hoofden van die mensen…..alsof er een stel aliens hun stad betraden!

Op een gegeven moment waren we wat aan het dollen bij een kerststalletje vlakbij een vijvertje, toen ineens die bekende kreet boven de menigte uitkwam, HANGEN!!!!

En jawel, grandjerkmeister Frank, had op zijn beruchte “Duitse” manier (hij wordt ook wel de “forumduitser” genoemd), wanneer niemand het verwacht, een snoekje midden tussen al het winkelend publiek gevangen, terwijl het overgrote deel van de groep met elkaar aan het praten was….de gnieperd (maar stiekem natuurlijk een waanzinnige actie).

Hierdoor kwam Frank voor de middagpauze op de 1^e plek te staan, maar de wedstrijd was niet over en Anthony zat op zijn hielen op de 2^e plek. Afijn, richting een snackbar en alsof het volkomen normaal was, werd er eten besteld met de hengel in de hand, in de snackbar zelf.

Lichtelijk nerveus opende de medewerkster voor ons toch het terras, slim, want een groep met hondenstrontstampende mannen, hou je liever buiten je zaak.

Na de voedertijd, liepen we verder, het water werd smaller en de inwoners nerveuzer.

Frank ving op een stuk wat wederom al afgevist was door diverse vissers, toch een snoek. We kregen een tip van een inwoner waar nog een beetje water zou staan. We liepen er naartoe, maar uiteindelijk blijkt het water koffiekleurig te zijn, helaas. Nou niet echt helaas, want Adrie voelde zich hier duidelijk in zijn element en harkte er een mooie snoek uit.

We liepen verder en verder. Het water werd steeds troebeler, maar Anthony haakt een hele mooie vis, want hem direct de eerste plek opleverde en met 40 cm “speelruimte” ten opzichte van Frank, werd al een klein feestje gevierd.

Dit zag er goed uit, want alles mocht, zolang de forumduister maar niet zou winnen, was immers de insteek van de dag. Er werd aangeboden Anthony zijn spullen te dragen en hem te masseren, maar Anthony wilde dat alleen als Frank dit zou doen. Wat Frank uiteraard weigerde, helaas.

Het water werd weer smaller en het zag eruit als zeer lichte koffie met melk erin. Bijna chemisch. We kwamen de man tegen die ons naar het water had gestuurd en overhandigde een extra prijsje voor de winnaar van deze dag. Toch tof dat een omstander zo’n gebaar gaf. Terwijl we even praatte met de man, ving Marcel, op zijn mooie roze Scorpio, voor onze voeten, een snoekje wat strak in zijn wintervel zat. In dat onooglijk gekleurde water, notabene!

We liepen als groep weer verder, maar het gras en terrein werd drassiger en uiteindelijk sleepten we behoorlijke klompen klei aan onze voeten mee.

En op het stuk terug richting de auto, vlakbij een bruggetje gebeurd het: De ramp! Even, een minuscule concentratiedipje bij Anthony en Frank schoot naast een brug naar beneden, gooide in en ineens gebeurde het onvermijdelijke…..HANGEN!!! Een mooie snoek bezegeld de winst voor Frank.

Even laten was ik nog getuigen van een snoek die de jerk van Frank aanviel, de jerk op een haar na mistte, direct weer omdraaide en direct nog een keer aanviel, ditmaal raak maar helaas lostte Frank deze vis. Dit zagen we beide terwijl we met onze snufferd er bovenop stonden, Kicke.

We vissen nog een stuk af, Ikzelf lostte mijn enige vis en ook bij de anderen kwam er geen vis meer uit. Bij de auto aangekomen, bleek officieel, dat Frank de, wat doet pijn om dit te typen, terechte winnaar is en zich dus “ScorpioKing” mag noemen, de resultaten:

1e plaats: Frank
35cm + 42cm + 52cm + 55cm + 73 cm = 257cm totaal

2e plaats: Anthony
62cm + 62 cm + 89 cm = 213cm totaal

3e plaats: Marcel
40cm + 53cm + 68cm = 161cm totaal

4e plaats: Adrie
77cm

5e plaats: Bart
49cm

6e plaats: Randy:
39cm

14 vissen totaal gevangen door de deelnemers en Erick had er zelf 2 gevangen, wat het totaal maakt op 16 vissen. Iedereen heeft vis gevangen, behalve Martijn, Bastiaan, John en ik zei de gek. Maar wij zijn dan ook de 4 musketiers; blankt er 1, dan blanken we allen.

Frank van harte gefeliciteerd met je titel en de prijzen die je hebt gekregen, stiekem toch echt klasse gedaan! Na die vis in het centrum, terecht en ook hoe je doorzette na die vis van Anthony. Dus alle respect!

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de onwijs toffe dag, het was ondanks de competitiegedachte toch vooral een dag die in het teken stond van de gezelligheid, bereidwilligheid en humor. Een op 1 ding na een zeer geslaagde dag, dat ene dingetje is natuurlijk dat die “forumduitser” de titel heeft.

Igmar van Duinen (de Scorpio loser)

Hier nog wat sfeer foto van deze onvergetelijke dag!

Samen naar cursus!

In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!

Foto’s en tekst: Jouke Timmer

Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.

We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.

Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.

Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.

Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.

Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.

LOVE TO FISH

Pure fishing greetings, Jouke Timmer.

Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:

www.eu.purefishing.com/blogs/nl/jouke-timmer

Op Snoekenjacht met Hilco deel 4

Pling! Een mail van Wim Russchen of ik een dag met buitenlandse gasten van de Groene Welle sportvisacademie uit Zwolle op stap wou! Nou, een vriend een dienst bewijzen dat is never een probleem dus mail terug: yep, zeg maar waar wanneer en hoe laat! Aangekomen op de betreffende dag zag ik dat Wim meerdere vrienden had geronseld, Bertus Rozemeijer, Pieter Nederlof en Henri van Rix hengelsport waren ook van de partij!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

De indeling werd snel gemaakt en ik kreeg een paar mannen uit Hongarije mee. Nou dat had slechter gekund want er waren ook nog Fransen in de aanbieding! En dat had ik al eerder meegemaakt en boe, dat was met mijn tukkers taaltje niet echt een succes story. Was namelijk een dag in december vorig jaar, hoog water overal en de pompen draaiden op volle toeren. Leg dan maar eens uit dat er normaal wel een vis wordt gevangen in steenkool Frans haha! Niet dat ik Hongaars spreek maar we hadden in ieder geval geen bruin viswater vandaag!

Als iedereen gereed is vertrekken we gezamenlijk bij de helling vandaan en ik stel mezelf even voor en de mannen doen hetzelfde. Janos zegt de ene en de andere geeft me ook een hand en zegt ook Janos! Ik krap maar eens achter mijn oor en vraag Janos1, die goed Engels blijkt te spreken, of ze me in het ooitje nemen? No No not kidding, real name both of us wordt me druk gebarend uitgelegd. Hmmm het zal, gaat door mijn hoofd, zal jullie wel krijgen makkers! Ik geef de mannen snel maar even wat visles over hoe een reel werkt en leg uit met wat voor kunstaas we gaan vissen vandaag etc. etc. en daar gaan we dan op avontuur met deze mannen. Ik begin maar eens een liedje te zingen van hoe Janos in de walvis zat, de mannen keken me achterdochtig aan telkens als het woord Janos viel maar bleven toch maar beleefd lachen!

Na een paar keer onder de brug op en neer getrold te hebben, waar geen teken van leven op de hengels was te bekennen, zijn we maar op weg naar de eerste stek gegaan. Onderweg maar even uitgelegd dat een pike in het Nederlands een juupsa was en dat er hier toch wel een juupsa te vangen moest zijn! Ik trol mooi rustig van het diepere naar het ondiepe als na een strak kwartiertje Janos2 me toch een klap op zijn hengel krijgt! Janos1 schiet van zijn stoel en roept keihard juupsa, juupsa! Janos2 doet ondertussen niks anders dan met een grote smile naar zijn hengel kijken terwijl ik wanhopig roep: turn on the handel now! Maar niks hoor, de man denkt dat de vis zo in de boot springt waarschijnlijk….en dan boem…juupsa eraf. De mannen ploffen weer neer in hun zetel en kijken me verschrikt aan! Ik leg nogmaals uit dat ze de vis wel moeten drillen anders wordt het niks vandaag. Dus maak de afspraak dat de volgende juupsa die bijt ik die wel zou drillen en zij goed moesten opletten, jaaaa dat was een goed plan volgens de mannen!

Dus de aasjes weer overboord en daar gaan we weer met de Mad Rat, taludje op en taludje af en ja hoor, boem op de steunhengel. Ik grijp snel de stok uit de steun en doe netjes voor dat als de vis trekt ik niks doe, dat de lijn altijd op spanning moet staan en als de vis geen runs neemt ik de lijn binnenhaal. Mooi snoekje van 75 cm ziet kortstondig het daglicht en volgens de mannen was alles clear nu! Even later is het Janos2 die weer een knal op zijn hengel krijgt en het leek wel een Chinees, zo perfect kopieerde hij het gene wat ik hem had voor gedaan. Ik onthaak de vis en na de kieuwgreep te hebben voor gedaan kon het stel parmantig op de foto met hun eerste zelf gevangen juupsa! Een half uurtje later overkomt Janos1 hetzelfde, ook deze wordt vakkundig gedrild en toch prachtig mooi om die koppies te zien, super trots en dikke pret! Hierna was het echter wel een beetje over met de vangsten op dit stekje dus we zwaaiden maar even naar de andere boten en gas erop naar stek 2!

**Mooi grote vissen werden er weer gevangen!**

Aangekomen op de plek waar het moet gaan gebeuren probeer ik een trucje uit die me al vaker succes heeft opgeleverd in eind november. De meeste mensen vissen in deze periode op wat dieper water maar ik heb vaak goede vangsten op het ondiepe in deze periode, het moet alleen aan een paar zaken voldoen! Water temperatuur zo rond de 6 graden, tijdsbestek zo tussen 1 en 3 uur in de middag en het zonnetje erbij. Laat het nu net aan al deze voorwaarden voldoen!!! Ik vis dan van 2 meter diepte naar 80 cm in een zigzag patroon en gebruik altijd kunstaas met een ratel op een diepte van 80 cm. Zodra het kunstaas de bodem raakt vaar ik meteen weer naar de 2 meter diepte toe en visa versa. Het was maar even en de hengel van Janos1 staat hoepeltje krom, de vis neemt harde runs en geeft Janos1 een dril die hem nog lang zal heugen. Bam! daar komt ze langszij, snel landen en op de gevoelige plaat…. yeah 101cm juupsa power!

**Moment voor later om op terug te kijken!**

En dat de tactiek werkt blijkt want we vangen er in 2 uurtjes 7 mooie vissen bij en ook nog 2 mooie vissen worden gelost! Maar aan alle pret komt een eind het is bijna half vier dus we moeten terug, de afspraak was om 4 uur bij de helling! De mannen ruimen een beetje sip hun spullen op en vertellen me geestdriftig hoe prachtig mooi ze het hebben gehad vandaag! Als we vlak bij de helling zijn doe ik het gas er maar even af en leg ze uit dat een pike geen juupsa heet maar een snoek! De mannen lachen maar eens naar me en zeggen I know and his name is not Janos!!!!

Fish On! Greets Hilco

**Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.**

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Het nieuwe water…………..

Voor het slapen gaan ligt er al een vervelende laag van vast water waar hele volksstammen in ons land knettergek van worden genaamd “IJS” voor mijn ark. “Bah” als dat morgen maar goed gaat.

Iets te vroeg wakker en erg gemotiveerd verwacht ik een vliegende start te kunnen maken vandaag. “Ja ja” tot ik buiten kom en al een kwartier vertraging oploop om de deuren van mijn auto open te krijgen. Joepie koning winter is nu echt aan het irriteren. Willem Zijlstra stuurt nog vrolijk een bericht dat het in het hoge noorden nu -17 is en hij ook onderweg is om te gaan vissen bij hem in de buurt.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.

Als het nieuwe plasje maar open ligt? Kou en aan verwante ellende zorgen voor meer vertraging. De andere sloten van onder andere mijn trailer krijg ik niet direct open, grrrr dan maar eerst een kop koffie en een peuk binnen. Het vissen zal toch wel doorgaan na een paar weken voeren, poging twee open de sloten! Met wat hulpmiddelen geeft het koppige slot zich toch maar gewonnen. Gelukkig maar!

Om bij mijn nieuwe stek te komen dien ik eerst een stukje te varen met het bootje en die zal in een van de zijvaarten te water gelaten moeten worden, dus de volgende hobbel op weg naar het vissen is genomen “POEFFF”

Door al het op onthoud is het al licht als ik kan vertrekken. Gelukkig zijn er onderweg geen noemenswaardige belemmeringen. Nee? Nou wel de eerste twee vaarten liggen dicht en de plas en haar omgeving is in een grijze sluier van mist omhult. Gauw een fotootje schieten en de niet vissende bekenden laten meegenieten op Facebook, altijd leuk dit soort shotjes.

**IJs en mist waren in de middag verdwenen.**

Tijdens het varen in mijn eigen kleine wereldje richting plaats van bestemming bedenk ik alvast welke dieptes ik ga afvissen bij de start. Boven of onder het talud het nabij gelegen plateautje van vijf. Een blik op de dieptemeter helpt me een stuk op weg in het maken van mijn keuze. Er wordt beneden het vijf meter plateau gevist, daar is het al negen meter en een beetje aardig mooi plekje voor de grote voorn. De tweede aasvis gaat toch maar midden op de voerstek aangeboden worden. Zo’n drijvende tijgermakreel is zeker mijn hoogst favoriete aanbieding en zal gepresenteerd worden op 10cm boven de bodem. Snel wat makreelkoppen erbij en klaar zijn we even. Tijdens het terug varen klaart de mist binnen enkele minuten helemaal op en straalt de zon heerlijk aan een strak blauwe hemel. Super!! De kou lijkt ook wel redelijk verdwenen dus het beloofd na alle pech van eerder een stralende dag te worden.

Voerstekafstropper(foto4a) — **Voerstekafstropper.**

Zo’n eerste keer vissen blijft toch wel erg spannend of het ook daadwerkelijk geholpen heeft om voor te voeren. Zenuwachtig bel ik Frans op hoe laat hij denkt te arriveren en kan hem direct mededelen dat het nog niks is. Rond de klok van twaalf zal het zijn dat hij opgehaald moet worden op onze ontmoetingsplaats. Hierdoor liggen mijn aasvissen kortstondig op het droge te wachten tot ze weer terug mogen in hun element. Dit geeft mij gelijk de mogelijkheid om ze opnieuw uit te varen. En vrij vlot liggen er nu vier aasvissen in het water. Zo zijn de kansen op een ontmoeting gelijk verdubbeld. Pas na anderhalf uur krijgt Frans de eerste aanbeet, vrolijk springend van blijdschap leg ik alle benodigdheden klaar om zo de vis te kunnen onthaken. Mijn blijdschap wordt verder verhoogd als ook mijn sounderbox geluid maakt. Zo staan we samen een vis te drillen. Frans onthaakt snel een mooie 90plus snoek en helpt mij met het scheppen.

Tevreden kijken we beide naar de eerste meter vis uit deze nieuwe plas. Wat opvalt is dat deze al lekker dik is en een behoorlijke bult heeft van vis in haar maag. Gauw wat foto’s schieten en meten en de hectiek is weer gauw voorbij. Eerst wat mensen het heugelijke feit laten weten alvorens er wederom twee aasvissen richting plek worden uitgevaren.

**En ze zwemt weer weg, op naar de volgende ontmoeting….**

Gedurende de rest van de tijd gebeurt er eigenlijk niks op een snoek die het oppervlakte doorkruist boven op de stek. Zal die gek geworden zijn van het stijgende oliespoor? Wie weet? Tijdens het ontwaken van de avond strooi ik nog gauw wat stukken aasvis over de stekken heen. Hierna pakken we de boot gauw in, want het begint gauw erg koud te worden. De kou wordt versterkt door een natte broek en sokken welk ik had opgelopen tijdens het drillen. Ik was iets te fanatiek het water ingelopen.

Over een paar dagen staat er wederom een sessie gepland en wie weet wat dat zal brengen.

**Het was een mooie dag tot een volgend avontuur.**

Vang ze en succes mocht je zelf op pad gaan……..

Sebastiaan Verkerk

Reageren op het artikel van Sebastiaan Verkerk? Dat kan op ons gratis forum via www.roofviswebforum.nl

Vissen met de fireball (deel 1)

Het vissen met de fireball met daarop bv een mooie voorn of spiering is een bijzondere manier van vissen. Zeker als je vist op de gekende hotspots. Het op de juiste wijze aanbieden van de aasvis op de fireball kan op sommige dagen vele malen effectiever zijn dan kunstaas.

Je kunt met een fireball namelijk op vele verschillende manieren vissen. 1 daarvan, het diagonalen of slepen met de fireball, is wat ik het liefst doe. De aanbeten zijn vaak hard, maar wanneer het een wat grotere vis betreft toch ook weer niet, je merkt dat deze grotere exemplaren er vaak in gaan ‘hangen’en lijkt het in eerste instantie of je een plastic zak gevangen hebt. Tot de plastic zak in de gaten krijgt dat zij gehaakt is en zal proberen zich van de haak te ontdoen.

Tekst en foto’s: Willem Zijlstra

Laten we beginnen met de fireball zelf. Deze zijn er in verschillende soorten en gewichten, de fireball die ikzelf gebruik is de Explosion deadbait van SPRO, deze bevalt me goed hij ziet er mooi uit en is voorzien van 2 oogjes aan de onderzijde waar je je extra lijntjes met een dreg aan kunt bevestigen.

De meeste fireballs zijn namelijk uitgerust met 1 oogje. Wil je een grotere voorn of spiering op de fireball dan is dat 2^e oogje handig om nog een tweede dreg op de aasvis te prikken, zo kun je voorop en achterop de aasvis een dreg plaatsen. Welk gewicht je kiest is afhankelijk van de grote van de vis, en natuurlijk de diepte van het water.

Sleep ik met een klein visje, kun je gerust met een fireball met een gewicht van 14 gr aan de slag. Voordeel van een zo laag mogelijk gewicht is dat het weinig invloed heeft op de actie van het visje.

Het kan natuurlijk ook op een andere manier door een losse stinger bij te plaatsen. Wat je vaak ziet is dat deze dan net te kort of te lang is. Wanneer je ze zelf maakt en bevestigd op de fireball, kun je ze zo lang of kort maken als je zelf wil. Dit ziet er in mijn ogen een stuk netter en professioneler uit. De staaldraad die ik hiervoor gebruik heeft een sterkte van 9kg en ik bevestig hieraan een dreg maatje 4.

**Niet altijd even groot, maar dat maakt de sport niet minder!**

Waar ik ook naar kijk is de haak op de fireball, deze moet niet te dik zijn maar mooi dun. Dit is belangrijk omdat je de fireball door het harde stuk van het hoofd van het aasvisje moet drukken, tussen de ogen. Wanneer de haak te dik is gaat dit niet makkelijk en heb je de kans dat de neus van het visje gaat uitscheuren.

Doordat de fireball een mooie korte haak heeft en dus geen lange haaksteel door het lichaam van het visje hoeft, heeft dit dus geen invloed op de actie van het visje dit behoud dus zijn natuurlijke actie.

Tot zover het eerste gedeelte met informatie over de fireball zelf, in het volgende deel gaan we wat dieper in op welke hengels wij hiervoor gebruiken en welke dyneema..

Willem Zijlstra

Reageer op dit artikel op ons Roofvisweb Forum!

Op pad met een grote vissen magneet.

Een winterse stormachtige dag na de beurs….

Drie volle gezellige dagen bezig zijn met het doodaasvissen op de drukste visbeurs van ons land in mijn eigen stad Utrecht en zelfs in mijn eigen vertrouwde buurtje is heel leuk. Zeker met het gezellige team van Roofvisweb. Eerlijk gezegd is het ook best vermoeiend dus een ontspannend visdagje na zo’n druk weekend met Hans van den Brink is dan zeker van harte welkom.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk

Zondagmiddag nog gauw de laatste details besproken met Hans en het was even schrikken toen mijn wekker alweer om 04.30 uur afliep. Alle benodigde spullen moest ik echter nog gauw bij elkaar pakken, boterhammen van een lekker laagje voorzien en dat alles binnen anderhalf uur! Als je weet dat een deel van mijn spullen nog her en der verspreid lagen in tassen die mee waren geweest naar de beurs, dan was het nog even aanpoten. “Ja” het was gelukt en ik was net op tijd klaar. Buiten werd er al gauw kennis gemaakt met koning winter. Door de ijskoude lucht was mijn steiger in een ware ijsbaan veranderd waardoor het naar buiten brengen van het materiaal richting de auto als een ware survival tour werd ervaren.

**Het ochtend rood is nog net te zien op het water.**

Onderweg naar de plas trakteerde koning winter ons op de volgende verrassing, in de vorm van dikke sneeuwvlokken. Tot onze verbazing bleven deze zelfs her en der liggen. Aangekomen op de nog donkere plas werden we vervolgens verrast door een stevige en vooral ijzige wind welk recht op de stek stond te klapperen. Na een korte wandeling waren we in no time op onze stek gearriveerd. Het aas werd met behulp van de voerboot richting strategisch uitgezochte stekken gebracht. Links op het talud lag op een kleine vijftien centimeter boven de bodem een drijvende halve tijgermakreel, welk zijn kunstjes daar mocht vertonen in gezelschap van wat bijgevoerde makreelkoppen. Een kleine veertig meter rechts ervan, beneden aan het talud zou de sardine de andere verleider moeten zijn. Hans zijn keuze was gevallen op een groot gat, wat meer iets weg had van een vulkaankrater. Twee kleine makrelen deden daar op de rand en in het midden van het gat, hun werk.

Tijdens de eerste ochtendgloren speelt zich een waar kleurenschouwspel af in de lucht en staan we met een kop warme chocomelk naast de hengels deze kleurenpracht te bekijken. Als na tien minuten mijn linker beetmelder begint te piepen, volgt direct de aanslag en “hangen” ! Een mooie negentig plusser ligt een paar minuten later in het schepnet. Lekker begin van de dag.

Hierna blijft het lang stil, op de gierende wind en een combi van vallende sneeuw en regen na, die hard tegen de shelter aan kletteren. Rond de klok van twaalf besluiten wij beide opnieuw de hengels uit te varen. Gek genoeg wordt dit binnen vijf minuten beloont met wederom voor mij een leuke negentiger op een zwevende tijgermakreel. Tijdens het fotograferen komt daar het lang verwachte geluid uit de sounderbox van Hans en zijn linker hengel komt tot leven. Snel mijn vis terugzetten, schepnet terug in elkaar en dan hoor ik van Hans dat de lijn ergens achter vast zit! Na een spannende minuut lukt het Hans om de lijn los te krijgen. Waarna de weerstand op zijn hengel weer toeneemt. Er zit heel weinig beweging in en er ontstaat zelfs even twijfel of het wel een snoek is en geen meerval… Na enkele spannende minuten komt daar toch een hele mooie slanke snoek binnen bereik van het schepnet. Door de harde windvlagen is het nog even lastig om de vis direct te scheppen. Beide kijken we erg verbaasd en opgelucht het net in en zien een erg lange en niet al te vette meterplus vis. Snel onthaken en meten voordat we deze vis op de foto kunnen zetten. Hoppa, en met een meter en tweeëntwintig centimeter blijkt het maar weer dat Hans een grote vissen magneet heeft. Of het nu dikke karpers of erg grote snoeken zijn, ze willen wel erg graag met hem op de foto.

**122cm de eerste snoek van de dag voor Hans.**

Tijdens het terug zetten van deze vis valt het ons op dat het steeds harder gaat waaien en regenen. Lekker hoor, weer verkleumde vingers door het uitvaren van beide lijnen. Gauw terug de shelter in en het mooie nieuws ronddelen met bekenden. Lang kunnen we eigenlijk niet genieten van de bescherming. Hans zijn linker beetmelder begint weer te zingen.

Na een korte dril ligt daar wederom een dikke hoog gebouwde negentig plusser in het net. Het uitvaren gaat steeds moeilijker door de harde wind en we besluiten het vandaag niet al te laat te maken zodat ik nog even de tijd thuis heb om bij te slapen voor mijn nachtdienst. Met deze vangsten in winterse omstandigheden zijn we meer dan tevreden. Nog een kopje koffie besluiten we te nemen, alvorens we vertrekken. Gelukkig maar want er volgen al snel nog twee aanbeten voor Hans, welke resulteren in een misser en de vangst van een leuke zestiger die we in het water kunnen onthaken, prachtig!

Vang ze!

Sebastiaan Verkerk.

De Grand slam

Mark en ik hebben de laatste tijd een erg druk schema gehad, veel trips, wedstrijden maar ook het voor vissen vergden erg veel van onze tijd zodat we maar weinig tijd hebben gehad om er samen weer even op uit te gaan. Na de laatste NKS wedstrijd op de rivieren mochten we ons Nederlands kampioen noemen en was het toernooi voorbij. Nu hadden we weer wat tijd voor ons zelf en die zouden we goed besteden.

Tekst en foto’s: Daan Verbruggen

De afspraak was dat we wat dingen en nieuwe plekken zouden gaan proberen. Als locatie hadden we de eerste dag gekozen voor een nieuw stuk rivier en aldaar te gaan zoeken of we de vis konden vinden. Het is in de winter periode altijd moeilijker om op de rivier de vis te lokaliseren want vaak trekt een hoop vis weg naar andere vaak diepere gebieden. Toch blijft er altijd wel een hoop vis hangen je moet ze alleen zoeken. Dit laatste is vaak de kunst want hoe vind je ze dan? Zo een dag op het water bestaat bij ons niet alleen uit het vissen want een groot deel van de tijd zijn wij bezig met varen en zoeken naar plekken waar diep en ondiep water vlak bij elkaar liggen, vaak zijn de snoekbaarzen in dit soort gebieden te vinden omdat ze dan heel makkelijk kunnen switchen. Stroomt de rivier bijvoorbeeld niet dan zal hij vaak helderder zijn waardoor je ze vaak dieper zult moeten zoeken. Is de rivier flink aan het stromen en is hij troebel dan kun je ze vaak weer ondiep zoeken, kortom hier dien je wel rekening mee te houden. Daar komt nog bij dat een niet of nauwelijks stromende rivier vaak garant staat voor slechte vangsten.

**De Berkley Ripple is ook in de wintermaanden dodelijk!**

Nadat we een tijdje rond hadden gevaren en wat interessante plekken hadden gevonden lieten we onze shads zakken. Alle drie visten we met wat anders Erik met de good old culprit Mark met een salty shaker en ik met een ripple shad. Nu hoor ik je denken “huh die hebben toch alle drie een zwemstaart?” Klopt en dat maakt echt niets uit. Laat je niets wijs maken over wintervissen kan alleen met statische shads want dat is echt onzin zolang je de techniek maar aanpast waarmee ik dus bedoel dat je gewoon trager moet vissen. Op de dieptemeter waren inmiddels mooie signalen te zien en het wachten was dan ook op de eerste aanbeet.

**We hebben het beeld even gestopt maar links op de structure scan is erg veel vis waar te nemen.**

De eerste aanbeet was voor Mark, een mooie vis bleek wel wat lekkers te zien in zijn culprit space guppie. Bij bovenkomst bleek het om een erg mooie snoekbaars te gaan die we dus gewoon van het ondiep wisten te halen.

**De eerste mooie vis voor Mark nu was de kop eraf.**

Op de volgende aanbeten hoefden we gelukkig ook niet lang te wachten want in een mum van tijd wisten we een leuk aantal snoekbaarzen te vangen in het ondiepe maar wel in de buurt van het diepe water. Ook kwamen er een aantal mooie baarzen uit en dus begonnen we direct weer te denken aan de grand slam, voor ons is dat snoek, snoekbaars en een baars zou het ons lukken? gedurende de dag wordt er best wat gevaren om te zoeken en natuurlijk liggen we ook wel eens op stekken waar we niet echt veel vertrouwen in hebben op het eerste gezicht, echter kun je er ook wel eens helemaal naast zitten want toen we op een plek aankwamen waar we beide niet echt vertrouwen in het hadden bleek hier wel degelijk goed vis te zitten. in slechts een uur vissen kwamen er hier zes 60ers en een 70er naar boven niet slecht dacht ik zo.

**Ijskoud van ondiep water waar diep water in de buurt was zowat in paaikleed, schitterend.**

Omdat het in deze periode best koud kan zijn moet de innerlijke mens wel goed verzorgd worden en nemen we rustig even de tijd om wat hamburgers te bakken. De boot gaat op de spotlock en de keuken is open.

Als de buikjes weer rond zijn (jaja die van mij altijd rond) gaan we weer verder want veel tijd is er niet meer, helaas zitten we weer in de tijd van het jaar dat het vroeg donker wordt en we willen graag met licht traileren. Snel werden er nog twee plekken aangedaan die vlak bij een natuur gebied lagen waar het erg ondiep was in de hoop een mooie dikke snoekbaars te vangen of misschien wel een snoek zodat de grand slam een feit was. Helaas lieten de snoekbaarzen het hier afweten totdat Mark een mega dreun kreeg. Nadat de haak was gezet bleef de vis erg rustig en kreeg Mark de bekende snoekbaars bonken op zijn hengel wat ons het idee gaf dat het hier wel eens om een dikke snoekbaars zou kunnen gaan. Niets bleek minder waar want bij bovenkomst kijken wij een mooie metersnoek recht in de ogen wat de grand slam compleet maakte maar toch een klein beetje teleurstellend was want we hadden een dikke snoekbaars verwacht.

**Met deze snoek was in ieder geval de grand slam compleet.**

Natuurlijk was dit een mooie afsluiter van de dag waarbij we super hadden gevangen met een aantal zeer mooie vissen. Na het terugzetten van deze mooie snoek keerden we terug naar de trailerhelling en dachten alweer aan de volgende dag.

Onze tweede dag stond ook weer in het teken van het uit proberen. Deze keer hadden we een geheel ander stuk rivier uitgekozen met op een paar kilometer afstand twee prachtige putten en omdat de temperaturen al flink zijn gezakt hadden we de hoop dat er al een hoop vis op deze putten zou liggen. De trailerhelling lag in de buurt van de eerste put en kwamen we er zelfs doorheen, eerst even een rondje maken en wat af zoeken. Het rook hier echt naar de vis dit moest goed komen. De eerste plek was meteen al raak, een enorme beuk op mijn ABU Fantasista deed mij goed wakker schudden en al snel kon ik mijn eerste vis van de dag onthaken en terugzetten. Kort daar achter aan kreeg ook Mark een flinke aanbeet en ook hij had zijn eerste vis te pakken. Nu dat wij wisten dat er in ieder geval vis zat op deze put verlieten wij de plas om het even op de rivier te gaan proberen. Nu denk je misschien dat wij gek zijn want waarom ga je weg als je vis vangt? Het gevaar van vis vangen is dat je blijft hangen en dan alsnog niks leert of ontdekt en hoe verleidelijk het ook is toch kiezen wij ervoor om door te gaan, je kunt altijd nog aan het eind van de dag even terugkomen en kijken of er nog wat zit.

Op de rivier blijkt dan al snel dat de stroom er goed inzit en dus kammen we even wat krib vakken uit. Het eerste vak is niets maar in het tweede net uit de stroming duikt er een snoekbaars op mijn ripple shadje, een mooie dat voel ik wel en wanneer hij bovenkomt blijkt het een mooie maatse vis te zijn. Snel onthaken en weer verder, terwijl Mark zijn hengel nu ook krom staat “oh nee he” hoor ik hem nog zeggen een snoek. Nou ja snoek, het moet voor snoek doorgaan maar als hij de 40cm haalt is hij groot. Dit betekent wel weer dat er ook voor vandaag voor Mark weer een grand slam inzit en dat zou mooi zijn twee dagen achter elkaar. Na zo een aantal kribben te hebben uitgevist vang ook ik in het laatste vak ook een baars zodat ik nog kans heb maar dan moet ik nog wel even een snoek zien te vangen. In het laatste krib weet Mark nog een mooie maatse vis te vangen waarna we besluiten om een paar kilometer te gaan varen naar de put die we op het oog hadden.

Eenmaal op de put wordt deze stukje voor stukje afgezocht naar witvis en plekken die interessant kunnen zijn. Ook plekken waar we bogen tegen het talud zien staan zijn natuurlijk super interessant. Al snel blijkt dat dit een oude zandwin plas is want we kunnen duidelijk aan het verloop van het talud zien hoe er hier systematisch zand is weggezogen. De randen zijn super steil en erg mooi voor snoekbaars alleen komen we nog niet echt veel vis tegen. Zou dan de watertemperatuur nog te warm zijn met zo’n 10 graden? Omdat we niets bijzonders kunnen vinden varen we terug naar de ingang van de plas om te kijken hoe het er daar uitziet en als we daar aankomen blijkt al snel dat het hier dus wel raak is. Tegen de rand van het ondiepe bulkt het echt van de bogen tegen de boden en we weten zeker dat het hier om snoekbaars gaat. Als de hengels inleggen hoeven we dan ook niet lang te wachten op de eerste aanbeten en helaas voor Mark mist hij de eerste twee maar mijn eerste is wel meteen raak en het is meteen een mooie vis, dit geeft vertrouwen.

Deze doorgang blijkt een zeer goed keus want er wordt in korte tijd flink wat gevangen en een aantal erg mooie erbij. Het stuk waar we zitten lijkt overigens wel verlaten want we zitten midden in de natuur en er is in de verre verte niets of niemand te zien. Het lijkt wel of de vissen die we hier vangen liggen te wachten om de put op te trekken wat ons natuurlijk het idee geeft dat we het hier later in het jaar op de put nog wel even kunnen proberen.

**Niets om ons heen behalve een paar nieuwsgierige zwijnen!**

De doorgang blijft vis opleveren maar we besluiten om even wat gehaktballen op te warmen en nog snel even wat anders te proberen iets verder door. Zo tussen in de middag even wat warms eten doet de mens weer goed en maken we ons op voor het laatste stukje van de dag. Het laatste stukje bestond uit een aantal kribvakken waar we even met de stroom mee doorheen zouden hoppen. En ook hier bleek de vis nog gewoon ondiep te liggen want we konden ze goed vangen. Het mooie is dat een hoop mensen statische shads zouden verwachten maar hier konden we echt geen stoot op krijgen terwijl de zwem shads het echt uitstekend deden.

**Ook hier weer goede zaken met een rustig geviste ripple in het troebele water.**

Omdat het tegen het einde van de dag liep en we nog een pittig stukje terug moesten varen besloten we nog even langs een put te gaan waar we niet in mochten varen omdat er daar nog actief zand gezogen werd. Vaak is het op die grens gebieden van dit soort putten ondiep en erg troebel zodat we de vis misschien wel in de doorgang konden vinden. Het doorzicht was echt minimaal en je kon je shad na bijna 15cm al niet meer zien. Toch lag hier een hoop vis geschoold bij elkaar wat zou dat dan zijn?

**Erg mooie doorgang waar we helaas niet verder in mochten.**

Erg lang hoefden we niet te wachten op het antwoordt want Mark had een aanbeet weten te verzilveren van een vis die er wel zin in had. Bij bovenkomst schrokken we ons dood want het was Mark weer gelukt om de grand slam te vangen vandaag, er hing namelijk een baars aan van dik over de 50cm die volledig over de 4,5 inch salty shaker was geschoven. Wat een beest zeg niet normaal en wat was hij gaaf, we hebben wel vaker baarzen van tegen de 50 of net eroverheen gevangen maar die zijn vaak niet zo mooi en deze was echt in topstaat. Snel werd hij onthaakt en op de plaat gezet want dit soort vissen moeten snel terug, het zou doodzonde zijn als dit soort vissen het niet overleven.

Na de vangst van deze schitterende baars hadden we ook een voldaan gevoel en besloten we huiswaarts te keren. Het waren twee fantastische dagen met erg mooie vissen en een dubbele grand slam voor Mark.

Tot de volgende keer, Daan Verbruggen

Reageer op dit artikel in het Roofvisweb Forum topic!

Verslag Bootvisdag SNB Regio Zuid

Het was weer zo ver en de jaarlijkse bootvisdag van de regio zuid van de de SNB was weer een feit. Dit maal was er door de organisatie voor een totaal ander type water gekozen dan gebruikelijk was voor deze dag. Dit water is niet zo toegankelijk en dat bleek al uit het feit dat we ,s morgens in alle vroegte met een colonne van 13 boten voor een gesloten poort stonden.

Tekst en foto’s: Jack vd Mortel

Thijs en Sander gingen druk aan het bellen met de gewone en 06 nummers die op de poort vermeldt stonden. Helaas in eerste instantie zonder resultaat. Gelukkig hadden de vissers onderling veel bij te kletsen over de vangsten en en andere visserij achtige zaken. Uiteindelijk na een een dikke drie kwartier vertraging kwam er een auto aanrijden met de voor ons zo belangrijke sleutel. Niet veel later gingen in een rap tempo de boten het water in voor een dagje vissen pesten.

De dag begon schitterend en een ieder had er dan ook het volste vertrouwen in.Wat ik begreep zou er alles uit de kast gehaald worden om een paar mooie vissen op de gevoelige plaat vast te leggen. Geen enkele techniek liet zich onbetuigd zowel met kunstaas als met dood aas.

**Mooier kan je een visdag niet beginnen.**

De boten verspreiden zich al vlug over het water en ieder trok al vlug zijn eigen plan. Wat later op de dag bleek dat het geen eenvoudig water was waar de vis zo de boot in sprong,de voldoening was dan ook groot als er toch vis wordt gevangen.

Hier Hans Bogaerts die blij was dat hij ’s morgens nog snel 3 diepvriesvoorntjes bij zich gestoken had. Dood dropshot aas leverde direct s’morgens in korte tijd 3 vissen op. Er werden zo hier en daar wel wat vissen gevangen maar echt spectaculair was het niet,je moest er echt voor werken.

Ook bij Gertjan den Hartog en Frans Oomen werden de vissen gevangen door een aasvisje op de firebal te presenteren.

Ook werden er wel vissen gevangen op kunstaas ,zoals spinnerbaits en jerkbaits. Dit waren echter de wat kleinere exemplaren. Wel redelijk wat meldingen van volgers van grote vissen, maar deze lieten zich deze dag helaas niet foppen.

Bij ons in de boot moest Ton Daamen de eer redden. Het was niet moeders mooiste maar een dag als vandaag waren we blij met elke vis. Ook deze werd aan een gesleepte aasvis gevangen. Ik kwam deze dag niet verder als de vangst van twee fuiken,waarvan een fuik mij nog een smerige boot en een grandma plug opleverde.

Doordat er vissers eerder het water af moesten door verplichtingen elders, of om gewoon lekker vroeg thuis te zijn bleef er nadat er om 17:00 uur was getrailerd een kleine groep over.

Deze konden met volle teugen genieten van de culinaire hoogstandjes van Robert-Paul die voor de broodjes warme worst zorgde. Deze werden op vakkundige wijze met een onthaaktang uit het kokende water gehaald,zo kreeg deze tang vandaag ook nog een functie.

Voor Tonny Daanen was het weer een hele onderneming deze dag ,zie het onderstaande mailtje wat ik van hem kreeg:

Wij als plattelandsjongeren zagen op de terugweg een bordje “Tol”. Omdat wij dat bij ons niet kennen, dachten wij dat dat niet voor ons was. Toen we eenmaal onder één of andere tunnel door, voor één of andere slagboom stonden ging ie dus niet open. We moesten een telecard hebben. Wij alles afgezocht, maar hadden alleen een landkaart. Bleken we het verkeerde poortje te hebben. Niet echt handig met zo’n klein Alumacraftje, vooral niet als het vrachtverkeer al achter je aangesloten is.
Afijn toch maar in de achteruit, en rijden maar. Langzaam het goede poortje ingeschoven, waar één of andere westerling ons heel vreemd aankeek :-)..Na betaling van € 2.00 en een kwartiertje extra wachttijd, konden we weer verder. Oftwel, ’t was veur ons wér un heel avontuur !

Zo zie je maar dat iedereen er op zijn eigen manier van heeft genoten. Het was een prachtige dag en ondanks de wat tegenvallende resultaten heb ik alleen maar positieve berichten gehoord.

Bestuur van de SNB regio zuid, bedankt !

Jack van de Mortel

Ga voor meer informatie over de SNB naar: www.snoekstudiegroep.nl

Op Snoekenjacht met Hilco deel 3

Vandaag gingen Sybren en zijn vader met me mee op snoekenjacht, Sybren had me deze zomer al eens verteld dat zijn vader af en toe met hem mee ging vissen maar tot vangen van een hele grote was het nooit gekomen. Dus de afspraak was snel gemaakt om in het najaar een dagje op Echten te gaan jagen!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

Toen ik bij de trailerhelling arriveerde stonden de mannen al klaar, pa in een splinternieuw warmtepak bestudeerde de Mad Rat maar eens uitvoerig. Volgens mij was het oordeel wel dat het zaakje zou blijven drijven want er kwam geen commentaar van zijn lippen. Dus snel de zooi maar klaarmaken en woem van de trailer het natte in. Dikke voorns onder de sleepdobbers was het strijdplan van vandaag….. het is de laatste weken nog een beetje zozo geweest met de doodaasvisserij want het wou maar niet goed koud worden. En er waren nog dagen zat dat kunstaas gewoon het beste werkte maar we wilden graag een grote vangen en wie niet waagt wie niet wint! Bij het meer aangekomen knalde ik de gashendel maar eens goed open en we stoven over het grote water, donders lekker zo die koude lucht op je bakkes, daar wordt je weer mens van.

Op de stek aangekomen werden de hengels in gereedheid gebracht, Sybren had een hengel van zichzelf klaar gemaakt met een dobbertje en een kleine loodmontage op een voor mij vreemde manier aan elkaar geknoopt. Ik denk zeg maar niks maar geloof nooit dat daar vis aan komt…. Ik gaf Sybren een doodaashengel van mij, state of the art montage eraan met buffers, kralen, inline sleepdobber en quick change load montage.! De voorns gingen overboord, Sybren en ik een dikke en pa een maatje kleiner want anders blijft het hele zaakje zeker niet boven. Al bij het eerst driftje ging de hengel van pa behoorlijk krom! Snel snel die lijn laten lopen roep ik nog maar de generatie voor mij zei met een glimlach: hij zit er al aan hoor! Nondeju, aan dat apestokkie met een wonder montage en ja hoor hoepeltje rond en drillen als een malle!

Nadat het hele zaakje weer gereed was gemaakt nestelde pa zich weer op zijn troon en keek genoegzaam de wereld in. Hij zei niks maar hoorde hem denken: ha, die snotneuzen met hun high tech! Al na een strak kwartier riep pa weer ho ho, heb beet hoor!! Ik keek Sybren eens beteuterd en vragend aan, wie geeft wie nu visles hier? Worden wij gewoon even naar huis gevist L Maar weer een dikke bak!!!! En ze werd vakkundig gedrild, BAM nieuw pr van 96 cm op de lat! Sybren werd er een beetje zenuwachtig van en zei doe mij ook maar eens een kleiner voorntje er aan. Wacht nou nog maar even zei ik, wordt nog wel anders vandaag. En ja hoor, even later was zijn dobber ook weg. Hij gaf mooi lijn en zette na een paar tellen de molen dicht, draaide de lijn strak tot die weerstand voelde en sloeg beheerst aan. Snoek knokte goed door maar moest zich na een paar minuten gewonnen geven 92 cm en een hele blijde visser!

**Wees zuinig op zulke vissen, en denk er aan catch and release!**

Nou denk ik bij mezelf, wel mooi dat die kerels lekker vangen maar ikke heb nog geen tikkie gehad! En alsof de goden het hoorden….ik voelde een doffe dreun op de lijn die ik tussen mijn vingers had en de dobber ging onder en is in no time 20 meter verder. Moet maar slaan dacht ik bij mezelf en draaide strak, sloeg aan en voelde even druk en toen niks meer? Zou toch niet…flitst er door mijn kop, heb ik eindelijk beet en dan ook nog mis! Ik draaide de lijn binnen en een meter of 10 voor de boot kreeg ik me daar een stomp op mijn hengel. De molen gierde het uit, dikke bak schreeuwde ik tegen de mannen en hij zwom volgas recht op de boot af! Maar nu niet meer, hij smeerde hem als mijn vrouw met mijn pinpas, der was niks aan te houden… yihaaa! Mooie knokpartij en dikke Fish On, wat een geweldige sport hebben wij toch met zijn allen he!!! Landen en BAM, exact 100 cm, mijn dag was weer een topper!

Na deze vis was het even wat rustiger maar na een uurtje plopte mijn dobber heel rustig weg. Even wachten… dan aanslaan en kaboem, oorlog dikke oorlog! De snoek pompte dwars door de slip heen en bleef dat doen. De eerste paar minuten kon ik niks anders dan druk houden, af en toe een paar slagen pakken en dan ging ze weer als een malle! Sybren stond te springen in de boot en riep maar: een echte, het is een hele echte!! Mijn 3lb Greys stond hoepeltje rond terwijl ik deze wildebras probeerde te temmen. Eindelijk leek ze het op te geven, nog een paar dikke runs bij de boot weg en daar lag de dame. Sybren bedacht zich niet en lande haar snel en vakkundig. Dikke dikke vis….. snel op de meetplank en ja hoor, 113cm! I said nice, very nice!!!

**Mooie vissen van in de 80, gave sport geven deze!**

We kregen nog wel wat beet en vingen ook nog 2 mooie vissen zo begin 80cm. Tegen een uur of 4 zei ik kom, probeer nog 1 stekje. Nooit grote aantallen maar wel kans op een buffel! Op het stekje aangekomen is het pa die binnen 5 minuten beet kreeg, dat kan wel eens een nieuw pr worden zei ik tegen hem. Hij keek me aan van jaja, ik heb nog niet eens aangeslagen. Hij mepte en och och de vis liet hem alle hoeken zien, was blij dat ik hem ondertussen een doodaasstok van mij had gegeven anders had die er nu nog gestaan! De vis liet hem de hele boot zien, van voor in de boot tot achter in de boot en ik maar de fronttroller aan en uit doen… in één woord geweldig! En daar was ze dan, even een nieuw pr gezet door pa, 104 cm en een hele schoonheid.

**Sybren zijn vader met zijn nieuwe pr!**

Het was echt weer een topdag, 3 metersnoeken in de boot gehad en een boel andere prachtige snoeken gevangen, was weer ouderwets Fish On!!

Greets Hilco

Reageer op dit verslag van Hilco op ons Roofvisweb Forum.

Nog geen lid van ons forum? Meld je nu aan en klik op de link hierboven!!