Kribvakken uitwerpen, een succesvolle manier op een rivier.

Na een drukke periode van werken en studeren heb ik eindelijk weer tijd gehad om een aantal weekenden achter elkaar aan te gaan vissen. De laatste weekenden voor het gesloten seizoen ben ik de rivier op geweest, uiteraard in gezelschap van mijn trouwe Bordercollies en nog een weekend met Sander.

Sinds een aantal jaar ben ik echt helemaal verknocht aan het riviervissen, ook als de vangsten soms wat minder zijn kan ik alsnog enorm van de omgeving genieten.

Tekst en foto’s: Jochem Withof

Werpen is soms erg succesvol
Voorheen was ik eigenlijk alleen maar bezig met het stroomopwaarts varen en vanuit daar al driftend & verticalend te vissen. De laatste weekenden heb ik het eens anders aangepakt en dat was erg succesvol. Per kribvak kijk ik of er iets interessants te zien is op de dieptemeter. Zoals je kunt zien op de onderstaande afbeelding vaar ik stroomopwaarts het kribvak in en bekijk ik de beelden op de dieptemeter.

De bovenstaande beelden heb ik gemaakt terwijl ik het begin van een kribvak in vaar, dit zijn voor mij erg interessante beelden. Wat ik vervolgens doe is naar het einde van het kribvak varen om daar de elektromotor op anker te zetten om vervolgens het kribvak nauwkeurig uit te kunnen werpen met shads.

Ik werp met de stroming mee zodat ik de shad langzaam (met lange zweefmomenten) tegen de stroming in kan binnenvissen. Dit doe ik op de rivier meestal met loodkoppen tussen de 10 en 18 gram. Tijdens deze sessie heb ik gevist met hele soepele 12,5cm shads van Lieblingskoder, een voordeel is dat de shad dan makkelijk dubbelvouwt als de snoekbaars aanvalt. Bij de eerste worp was het gelijk raak, tijdens het afzakken van de shad voelde ik gelijk een harde tik, dit beloofd een mooie dag te worden.

Het is natuurlijk vanaf de kant ook een prima manier van vissen
Het is op zo’n dag niet alleen snoekbaars wat gehaakt wordt. Sander wist een aantal een aantal keren voor een stijgende hartslag te zorgen, helaas werden onze fantasieën snel ontkracht door een grote slijmerige brasems die naar boven kwamen zetten.

Wij hebben die weekenden ook nog een aantal uren proberen te verticalen, alleen vielen wij vanwege het succes toch snel weer terug op het werpend vissen. Lekker werpen, zoeken op de dieptemeter en actief bezig zijn is toch wel een hele mooie manier van vissen. Al met al hebben wij de laatste weekenden van het seizoen erg leuke vissen gevangen en is het maar weer eens bewezen dat werpen met shads een effectieve manier is om interessante plekken snel en nauwkeurig te bevissen. ‘’Tight Lines’’

Jochem Withof.

MEGA ZALM GEVANGEN IN DE MAAS.

Persbericht Sportvisserij Nederland
Bron en informatie, Sportvisserij Nederland

Vismaten Ron van Laar en Edwin de Wit deden op 20 maart een wel heel bijzondere vangst. Aan de Limburgse Maas vingen de twee sportvissers een heuse ‘monsterzalm’ van maar liefst een meter lang.

De zalm is een schitterende vis die bij veel sportvissers hoog op het verlanglijstje staat. Deze zilveren roofvissen zijn een streling voor het oog: ze zijn atletisch gebouwd, sterk en zien er imposant uit. Helaas is de zalm in ons land erg zeldzaam. Slechts zeer sporadisch wordt de ‘koning der vissen’ in de Nederlandse rivieren gevangen; en bovendien zelden van dit uitzonderlijk grote formaat.

Zalm rvn

Unieke vangst
Nabij de stuw van Linne, vlak onder Roermond, hadden Ron en Edwin het eigenlijk op een andere roofvis gemunt: de roofblei. Toen er na een tijdje een vis op het kunstaas van Ron klapte, was echter direct duidelijk dat dit geen roofblei was. “De vis nam meteen meters lijn en was niet te stoppen. Ik dacht dat ik een speedboot aan de haak had geslagen”, zegt Ron. “In eerste instantie vermoeden we met een meerval van doen te hebben, maar na een half uur zagen we dat het een zalm was.” En wat voor een: de vis bleek precies een meter lang te zijn. Na een kort fotomoment ging de mega zalm weer netjes terug, want voor salmoniden geldt het gehele jaar een terugzet verplichting.

Barrières
Deze vangst is zo bijzonder omdat de zalm praktisch is uitgestorven in de Nederlandse wateren. De zalm migreert tussen zoet en zout water: hij wordt geboren in zoet water, trekt naar zee om volwassen te worden en keert terug naar de bovenloop van de rivier waar hij is geboren om zelf voor nageslacht te zorgen. Door talrijke barrières, zoals stuwen en waterkrachtcentrales, kunnen de zalmen deze bovenlopen vrijwel niet meer bereiken. Sportvisserij Nederland zet zich daarom in voor de aanleg van vispassages en het tegengaan van vissterfte door waterkrachtcentrales. Dit zodat de zalm en andere trekvissen weer vrij kunnen migreren.