Fanatieke roofvissers doen er goed aan om zondagochtend op RTL 7 af te stemmen. Dan maken Luc Coppens en Jeremy Staverman – die als duo menig roofviswedstrijd wonnen – namelijk hun opwachting in de vierde aflevering van Studio Vis TV. Verder natuurfilmer en avonturier Cees van Kempen, volop aandacht voor de herintroductie van de Atlantische steur, karpervissende jeugd en meer!
Luc Coppens en Jeremy Staverman te gast.
‘Roofviswedstrijden zijn vaak spannend, maar aan het eind winnen Luc en Jeremy’. Een gekscherende doch veelgehoorde uitspraak in roofvisland, want de prijzenkast van dit roofviskoppel begint aardig uit te puilen. De World Predator Classic 2014, NKS Lund Challenge 2014 en Predatortour 2015 zijn zomaar een greep uit de prijzen die de twee roofvistoppers samen pakten. Hoe ze dit telkens weer flikken en welke vistechnieken ze toepassen, vertellen ze zondag aan tafel bij presentator Marco Kraal.
Bram Houben van ARK Natuuronwikkeling en Esther Blom van het Wereld Natuur Fonds
Herintroductie Atlantische steur
De Atlantische steur is een ruim 200 miljoen jaar oud dier dat zelfs de dinosauriërs overleefde. Toch verdween deze oervis tussen 1920 en 1990 door toedoen van de mens helaas uit de grote rivieren van West-Europa. Om deze prehistorische vis voor uitsterven te behoeden, werkt een coalitie van het Wereld Natuur Fonds (WNF), ARK Natuurontwikkeling, Sportvisserij Nederland en Diergaarde Blijdorp hard aan de herintroductie van de steur in het stroomgebied van de Rijn. Wat we ons daar precies bij moeten voorstellen, komen Esther Blom (WNF) en Bram Houben (ARK Natuurontwikkeling) zondag in de studio vertellen. In het derde studioblok blijven we in de ‘natuurwereld’; dan neemt natuurliefhebber Cees van Kempen – ook bekend als hengelsportauteur – plaats. Sinds 2012 wijdt Cees zich volledig aan het filmen van de natuur. Zo produceerde hij de onlangs verschenen driedelige natuurserie ‘De Terugkeer Van’. Cees vertelt ook over zijn nieuwe film, waarvoor hij in de binnenlanden van Afrika op zoek ging naar een record nijlbaars.
Natuurfilmer Cees van Kempen.
Vis TV Next
In Vis TV Next bezoekt Ties Ittmann de 19-jarige karpervisser Brian Briggeman, die zijn imposante, hightech visuitrusting aan de oevers van de vestinggracht in Hellevoetsluis heeft geïnstalleerd. Voor Brian, die dag en nacht en in weer en wind aan de waterkant zit, is het karpervissen een heuse ‘way of life’. Maar wat bezielt Brian en tienduizenden leeftijdsgenoten om nachten op rij in een bivy aan de waterkant te vertoeven? Het antwoord krijg je zondagochtend. Uiteraard zijn ook de andere vaste rubrieken Ik Vis, Beet met Anja en Vis TV Op Reis in de uitzending van komende zondag weer van de partij.
In Vis TV Next bezoeken we deze keer Brian Briggeman.
Herhaling op VISTV.NL
Aflevering 4 van Studio Vis TV wordt zondag 24 januari van 9.30 tot 10.30 uur uitgezonden op RTL 7. Mocht je de uitzending op televisie onverhoopt missen, dan kun je deze na de uitzending direct online terugkijken op www.vistv.nl
Studio Vis TV wordt tot 21 februari iedere zondagochtend op RTL 7 uitgezonden. De uitzendingen beginnen om 9.30 uur. Kijk voor meer informatie op www.vistv.nl en www.sportvisserijnederland.nl.
Soms zou ik het best willen houden, een spreekuur voor iedereen die vragen heeft over de meest uiteenlopende dingen rondom roofvissen en met name het bouwen. Een soort Mona maar dan de mannelijke variant. Uiteraard probeer ik op beurzen alle tijd vrij te maken maar vaak is het er zo druk dat lang niet iedere roofvisser voldoende aandacht krijgt.
Ja, aan de demo bak kun je een hele groep mensen wel bij praten maar dan gaat het vaak alleen specifiek over het vissen met een aasje. En dan heb je natuurlijk nog de sociale media waar ik ook al aardig in thuis ben geraakt maar waar het vaak de individu is die je spreekt en dat beamen vele mede hengelaars met mij.. Wat ik tijdens het spreekuur wil proberen te laten zien is kort en krachtig, allerhande technieken, handigheidjes en must have’s in roofvisland.
Dat hoeft uiteraard niet allemaal mijn dansje te worden want als anderen een ei van Columbus uit de hoge visbun weten te toveren dan wil ik dat graag delen met anderen natuurlijk en in dat geval weten de meesten me wel te bereiken denk ik. Om af te trappen deel ik een filmpje met jullie hoe ik een aasje, jerkbait in dit geval, in de folie zet. Het resultaat na het spuiten is verbluffend maar met wat handigheid en dit filmpje zou elke bouwer in staat moeten zijn dit te doen.
Wat je in elk geval in huis moet halen is:
1 spuitlijm (action)
2 Snijmat
3 Snijmesje, breekmesje
4 Aluminium folie (huishoudfolie)
5 doekje
6 pen
Volg het filmpje en je kan zelf ook weer lekker aan de knutsel!!! Ga voor meer informatie naar: www.derkbait.nl
Na het bestuderen van de toch wel opmerkelijke beelden van de ‘Waterwolf’ onderwater camera (klik hier voor het filmpje) zit mijn hoofd vol met vragen van, hoe is het mogelijk ? en vooral ook hoe kan ik de snoek dan wél triggeren om toe te slaan ? Is dit nou wat men noemt dressuur ? of zijn ze gewoon niet zo hongerig en komt het merendeel uit nieuwsgierigheid ff kijken?
Tekst en foto’s: Daniel vd Post.
Dressuur geloof ik eigenlijk niet in, zeker aangezien het feit dat het formaat kunstaas dat aan mijn onderlijnen hangt maatje XL is. Misschien eens kleiner kunstaas proberen ? of toch niet ? ben immers juist op zoek naar de Queen van het ‘Volkerak’, de echt grote dames en die zou je zeggen trigger je makkelijker met een flink stuk (kunst)aas wat de ‘moeite’ is om achteraan te zwemmen….
Eerste zonsopkomst van 2016!
Ben het nieuwe jaar qua vis intensiteit in ieder geval goed begonnen door drie dagen (1, 2, 3 Januari) achter elkaar te gaan vissen om zo een goed beeld te krijgen van de snoek visserij op dit mysterieuze water. Op twee van de drie dagen was het trouwens behoorlijk bikkelen door de stevig doorwaaiende wind maar ach…alles went. Het was me op de eerste dag al opgevallen dat er op een bepaald stuk beduidend meer aasvis was te zien dan elders op het Volkerak en dan weet je gewoon dat er roofvis in de buurt moet zijn.
Dit zijn de ‘bananen’ die ik graag zie!
Doordat ik graag meer opnames met de Waterwolf camera wilde maken werd er vooral slepend gevist op diverse waterlagen. Zeer ondiep tussen de inmiddels weer aangroeiende planten, langs de taluds naar het diepe toe, iets verder van het talud op een metertje of vijf maar ook een stuk dieper richting de tien meter en zelfs nog dieper richting de vijftien meter. Eigenlijk was het resultaat overal hetzelfde…. Op een klein snoekje na gebeurde er geen reet. Althans dat dacht ik.. (alweer!) ondanks dat het water vrij troebel is waren er weer meerdere volgers te zien, al waren het er echter wel een stuk minder dan de voorgaande keer. De dag erna wederom naar hetzelfde stuk water gegaan want ik wist inmiddels door het terug kijken van de ‘Waterwolf’ beelden waar de meeste volgers waren geweest. Dat was overigens weldegelijk op het gedeelte waar de aasvis aanwezig is, en dan denk je bij jezelf: ze liggen er wel degelijk!, nou dan moeten ze te vangen zijn ook …
Nou dat valt dus vies tegen! Heb deze dag veel langer op het desbetreffende stuk door gevist immers daar zat en zit nog steeds de aasvis en aannemelijk dus ook de rovers. Heb deze dag veel gevarieerd met kunstaas soorten en vooral ook met de snelheid ervan, van zeer traag 1 a 2 km/u tot aan ongeveer 4 a 5 km/u. Waarbij het toch vaak dezelfde aasjes blijken te zijn die de interesse opwekken van de snoeken echter qua vangsten liep het wederom niet over. Ja, één moddervette snoekbaars die voor een flink stuk rubber (28 cm) ging en twee snoekjes die op een Salmo plug klapten maar dat was het dan wel.
Fraaie snoekbaars die de XL size shad van Fox Rage wel zag zitten.
Ook op deze dag bij het terug kijken van de opgenomen beelden blijkt dat net als de dag ervoor dat de meeste volgers uit het diepe komen en dan heb ik het over ongeveer 7 a 8 meter en dieper. De snoeken die ik tegenkom op het ondiepe zijn vaak kleiner dan degene die van het diepe komen en dat terwijl het formaat van het geviste kunstaas hetzelfde is. Wat wel te denken geeft is dat er wederom een full speed aanval is geweest op een groot stuk rubber op diep water terwijl ik er niks van gevoeld heb, en dat terwijl ik de hengel toch echt in mijn hand heb!
Ok, de camera zorgt er wel voor dat de aanbeten iets minder duidelijk doorkomen maar je zou op ze minst iets gevoeld moeten hebben zou je zeggen of is het juist helemaal niet zo vreemd? Immers komen deze aanvallen vanuit de diepte en word je kunstaas als het ware opgetild met als gevolg dat je lijn een fractie van een seconde slap valt … althans iets beters kan ik niet bedenken. Zit er wel aan te denken om een iets grotere staartdreg te monteren al is dat best tricky daar deze al gauw weer je kunstaas actie negatief kan beïnvloeden.
Kwestie van uitproberen, kan het zwemgedrag van het kunstaas immers toch prachtig controleren als ik weer thuis ben. Op de derde dag was er veel minder vis te zien op de Lowrance HDS & Gen3 fishfinde. Ik zal er niet lang omheen draaien dat de eerste blank sessie van het jaar in de pocket is. Echter wel wederom wat volgers en een gemiste aanbeet op het ondiepe en toch ook weer wat grotere snoeken die ff kwamen kijken vanuit het diepe. En ja…. ook weer een full speed aanval gezien van een flinke dame die de treble haak mooi wist te ontwijken….hmmmmnn. Al met al hebben deze drie visdagen me heel veel waardevolle informatie opgeleverd maar misschien nog wel meer vragen.
Klein snoekje op Percy the Perch van Westin.
Qua vangsten was het belabberd maar heb wel het idee gekregen dat ik dichterbij kom bij het vangen van een mooie dame. De tijd zal het leren. Hopelijk luwt de wind een beetje zodat het ‘Volkerak” wat helderder word en ik jullie weer fraaie bewegende beelden kan laten zien zoals in het voorgaande deel van deze special.
Till the next adventure……..
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
De tweede beursdag in Clermont Ferrand – Frankrijk is al aardig gevorderd. Een zeer drukke beursdag kan ik u vertellen en op het moment van schrijven zijn er al meer dan 9.000 bezoekers voorbij de kassa’s gegaan. En ook nu nog komen er mensen binnen. Bij alle groothandels veel belangstelling voor de demonstraties in de grote waterbassins. Op deze beurs is er zeer grote belangstelling voor boten. Lund, Crestliner, Marcraft, Alumacraft, Bass Boat en vele andere merken zijn hier vertegenwoordigd. Ook voor de jeugd zet men zich flink in hier in Frankrijk. Van workshops vliegbinden tot zelf een forel vangen. Zeer leuk om te zien hoe iedereen hier zich voor inzet met veel blijde gezichten.
Ik zeg……tijd voor een Live fotoverslag vanaf de CNPL Clermont Ferrand.
Dit najaar ben ik met vismaten Nico en Frans naar Ierland geweest om mee te doen aan de Predatortour Ireland. De verslagen van de wedstrijd heb je hier op Roofvisweb kunnen lezen. Een van onze tactieken was trollen op open water. Wat, hoe en waarom lees je hieronder.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Laat ik beginnen met te stellen dat het trollen op open water zoals dat in Ierland gebeurd anders is dan we in Nederland gewent zijn. Trollen op zijn Hollands ongeveer 20 meter achter de boot is bij mij in het verleden niet echt succesvol gebleken in Ierland.
In 2010 viste ik met vismaat Nico voor het eerst in Ierland. We verbleven bij Herman Molenaar (www,fisherman.nl)en deden mee aan de 2010 versie van de Predatortour Ierland. Onze resultaten waren er niet echt naar. Weinig voorbereiding en domme pech maakte dat we niet goed gevist hebben. Op onze laatste dag op Lough Derg passeerde Herman ons. Hij was 2 mannen aan het gidsen die ook in zijn B&B verbleven.
Goed geluisterd naar Herman
Herman had er de gang aardig in hangen en viste ver achter de boot. Op het einde van de dag vernamen we dat ze 6 vissen hadden. Dat gaf te denken voor het vervolg.
In 2014 deden we weer mee aan de Predatortour Ireland, Hermans eigen versie van het evenement. Met de kennis van 2010 op zak en een betere voorbereiding lukte het ons nu wel om onze vissen te vangen. Het vangen van snoeken leek in eens een minder moeilijke opgave en uiteindelijk hadden we onze snoeken, baarzen en een forel. We deden dus mee voor de prijzen. De 7e prijs was voor ons . Een weekje naar Boyle bij Angling Services Ireland, beschikbaar gesteld door Bodo Funke.
In 2015 viste we opnieuw de Predatortour Ireland. In het voorvissen kwamen er weer de nodige visen in de boot. De wedstrijd zelf stond voor ons in het teken van kleine vis. Kaartje compleet maar niet genoeg centimeters. Na een toffe week bij Herman gingen we door naar Bodo Funke in het mooie Boyle (www.anglingservicesireland.com).
De meren in deze omgeving (Lough Key, Lough Gara en Lough Arrow zijn heel anders dan het immense Lough Derg. Kleiner, overzichtelijker maar ook met ongelofelijk veel mogelijkheden. Op met name Loug Key hebben we ook een paar dagen noodgedwongen moeten trollen. Harde wind maakte boot controle, zelfs met de Marcraft van Nico ontzettend moeilijk. Daar komt bij dat er ook hier trollend heel goed vis te vangen was. De tactiek was nagenoeg gelijk aan die op Lough Derg.
Uit de gesprekken met Herman, Bodo en Dermot Ogle blijkt dat zij echt een voorkeur hebben voor de koude tijd. Het hele jaar door is er wel een vis te vangen op open water maar hartje winter (niet de tijd dat wij aan een buitenlandse vistrip denken) is echt een toptijd. Zeker voor de grotere vissen.
De winter is een toptijd voor grote Ierse snoeken.
Hoe gaan we te werk?
Open water betekend veelal diep water in deze streken. 10 meter is zo’n beetje gemiddeld. Boven dieper water kan ook maar bij ons bleek dat de meeste aanbeten op te leveren. We trollen op een snelheid die iets harder is dan stationair. Af en toe een klein beetje gas bij geven en dan weer vertragen.
Met ver achter de boot bedoel ik ook echt ver. De 20 meter die we in Nederland aanhouden is niets vergeleken met de Ierse methode. We werpen de pluggen bovenhands in, zo ver we kunnen en geven dan nog eens flink wat lijn bij 50 meter haal je makkelijk.
Die oude believers doen het nog steeds goed.
Bij diep water denken veel mensen ook direct aan diep lopende pluggen. Onze ervaring is dat juist die ondieper lopende grote pluggen het goed doen. Als het een meter of 4 diep loopt is meer dan genoeg. Welke pluggen hoor ik je vragen? Hieronder een paar die het voor mij goed gedaan hebben:
• Grandma 9” of Jakes in de zelfde maat
• Swim Whizz of Believers (liefst de 1 delige op het ondiepe oogje gevist)
• Salmo Fatso
• Strike Pro Magnum en Giant
• Joe Bucher Shallow raiders 7 en 9”
• Legend outcast
Bucher shallow raiders.Strike Pro giant en magnum.
Veelal grotere flankers dus zoals je hierboven kan zien. Swimbaits werken ook goed. Kleinere pluggen leverde niet zo veel op. Omdat het in open water is mag het wel een beetje opvallen en een grote plug doet dat nu eenmaal meer. Welke pluggen je ook kiest, zorg er voor dat je zeker weet dat ze recht lopen. Bij het versnellen krijg je dat pluggen de snelheid soms niet aan kunnen. Niets is zo vervelend als het binnen moeten draaien van al je lijnen met 2 of meerdere pluggen die in elkaar gelopen zijn. Test die vooraf even door kort achter de boot een plug mee te laten lopen en te kijken of hij bij een beetje snelheid recht blijft zwemmen.
Persoonlijke favoriet – Legend outcast.
Met rubber valt ook prima te slepen door te versnellen en te vertragen ga je meer verschil in diepgang krijgen omdat het zinkt. Heel interessant als je over een dropoff komt.
Wordt het echt koud, dan kun je voor een wat dieper lopende plug gaan. Denk dan eens een aan een Nilsmaster Invincible, Hybrida B3, een grote Ernie of een Strike pro magnum met een lange lip. Deze pluggen lopen stukken dieper wat soms nodig is als de vis diep zit.
Strike Pro giant.
Materiaal
Dergelijke pluggen zijn flinke jongens dus een hengel met een beetje body om ze weg te zetten is wel wenselijk. In verband met de afstand moet een hengel ook weer niet spijkerhard zijn. Taai is het juiste woord. Ik heb een St Croix Lipstick als steun hengel en mijn vismaat gebruikt een Avid inshore in de steun. Beide taai en genoeg body om een vis op te haken. Ook het wegzetten van een zwaar stuk kunstaas is geen probleem met deze stokken. Als handhengel gebruik ik een parabolische Lamiglas muskie stok. Eentje met veel steun in de ondergreep want de pluggen trekken hard aan je hengel.
Stevige hengels.
Het binnen takelen van kunstaas over zo’n grote afstand is een vermoeiend werkje. Kies daarom een reel met een redelijk trage overbrenging.
Onmisbaar voor het trollen met deze grote pluggen is een 2e steuntje waar je af en toe je hand hengel in kan zetten. Leg hem vooral niet neer als je nog aan het vissen bent! De aanbeten zijn snoeihard en niet te vergelijken met wat wij in Nederland kennen. Nico’s Marcraft heeft ook voor de persoon voorin een 2e steun. Geen overbodige luxe.
Handhengel even in de steun gezet.Grandma’s
Als leader kies ik 40 ponds 7 strand of 100 ponds fluor carbon. Deze laatste knoop ik altijd zoals je hier op Roofvisweb al eerder hebt kunnen lezen. Neem je leader niet te kort. De vissen, zeker de kleinere gaan soms rollen en dan kan het voorkomen dat je dyneema tussen de tanden van de snoek komt.
Bootcontrole
We vissen dus in open water. Kijk goed op de kaart of er niet iets van ondieptes op je traject liggen. Bochten maken en structuur volgen is eigenlijk uit de boze. Probeer zo recht mogelijke lijnen te varen. Een goede waterkaart is een onmisbaar hulpmiddel hierbij. Als je pluggen aan de grond lopen of in de planten is het ook om zeep en moet je weer alles binnen draaien met alle gevolgen van dien.
Mooie 90er boven diep water.
Je kan doorvaren zoals sommige dat doen maar persoonlijk vind ik dat niet handig. In Zweden wordt dit ook veel gedaan, doorgaans met een hele kerstboom aan hengels, planerboards, downriggers en weet ik wat al niet meer. Dat is bijzonder effectief maar niet mijn ding. Ik heb maar een enkele keer mee gemaakt dat een vis een andere lijn te pakken had in de dril.
Heb je eenmaal een productieve diepte te pakken, blijf daar dan op vissen. Als bepaalde stroken eenmaal vis opgeleverd hebben blijf je het best in die buurt vissen. Kijk ook goed naar je diepte meter. Als je veel aasvis ziet op je scherm en zeker de gekende “baarsbollen”, hou dan je stok maar goed vast.
Hou je stok maar goed vast als je dit ziet.
Nog een handige tip:
Beschikt je boot over een fronttroller met een ankerfunctie, steek deze dan in het water. Bij het varen tegen de wind in kan je de boot ankeren als je een aanbeet krijgt. Geen gekloot met sturen terwijl er een 3 hengels binnen moet draaien en de ander een vis staat te drillen. Zorg er voor dat je afstandsbediening binnen bereik ligt zodat de ander die altijd kan bedienen.
In de donkere dagen voor kerst gingen we nog maar eens op pad, één dag met Derk op veenwater en later die week een 2daagse met Stefan op groot water. Twee heel verschillende wateren die echter beide een goed bestand aan roofvis hebben. Die kleine kanaaltjes in de veengebieden heb ik vroeger veel aangedaan, het is een adembenemende wereld van riet en vergezichten. Je voelt je daar nietig als mensje en soms in de vroege uurtjes als de witte wieven rondspoken op het veen, krijg je spontaan een koude rilling alsof ze met haar begerige vingers langs je wang strijkt. Daar in het land van sages en verweerde koppen leeft nog de mystiek van weleer…Olde Grond…
Olde Grond!
Trollen met pluggen was het strijdplan van de dag, iets wat Derk niet veel doet. Saai een beetje rondvaren met een paar plugjes naast de boot…nee niet echt zijn ding. Ik wou hem echter laten zien dat die zienswijze compleet verkeerd is en dat het zeker een techniek is die je goed onder de knie moet hebben om mooie maar vooral grote vissen te vangen. Grote snoek op veenwater zal je nu denken … Ja grote, hele grote zelfs. Dikke zwarte veenmonsters want die zitten er zeer zeker. Heb er een soort van neusje voor wordt gezegd maar het spelletje is simpeler dan je denken zou.
Veen snoekjes.
Ik heb namelijk door schade en schande geleerd dat de grote snoeken van het veen pas laat op de dag jagen en dat je ze alleen kan vangen daar waar de grote brasem zit. En dat is ook meteen het moeilijke want alle high tech die wij mensjes bedacht hebben daar heb je helemaal niks aan op die wateren. Metertje water onder de boot en een bodem zo zacht als pudding. Nee, in die wereld moet je met je ogen werken. In de vroege ochtend kan je de brasem zien happen en draaien aan de oppervlakte en die kan je meestal vinden daar waar de meerkoeten zijn. Kleine details maken het verschil in dat roest bruine water en ik doe de hele dag niets anders dan naar die dingen kijken. En als ik die vind dan maak ik mijn stek net zo klein als de zones waar ik die situaties heb waargenomen. Maximaal twee van die stekjes kies ik uit en die vis ik heel secuur af…uur naar uur!
Die kleuren zo bijzonder.
Vertrouwen daar komt het dan op aan maat Derk keek me vertwijfeld aan op een gegeven moment. Op die andere stukken kregen we wel beet en nu zitten we al uren hier te vissen en er komt geen enkel tikje op onze plug. Ben je niet goed ofzo. Dat was eigenlijk zijn zo’n beetje zijn lichaamstaal. Ik Mompelde naar hem, wil je apen vangen of een grote? Maar vriend wie geduld heeft krijgt vanzelf zijn beloning hoor. Eindelijk in het laatste half uur voordat het donker werd kwam de verwoestende dikke beuk. Lomp sterk trok ze de lijn keer op keer verder van de spoel en Derkje hing er in extase aan…dit is een hele grote hoorde ik hem roepen terwijl die het gevecht aan ging. En verdorie….geen net dus maar hopen dat dit goed gaat riep die. Terwijl ik de boot mooi op zijn plek aan het houden ben roep ik naar Derk dat hij haar nu moet pakken want meer kansen komen er niet! Gelukkig in één keer vast en man o man, wat kan iemand van oor tot oor glunderen zeg. Een dikke vette goudbruine veenbuffel is zijn deel.
Victorie!
Mooi moment is daar als ze met krachtige slagen weer vertrekt, high five en de woorden Fish On galmen even door de stilte.in rap tempo de pluggen weer in het water want er is nog kans vandaag. Echter nog geen 3 minuten later hadden we weer zo een ongelofelijke dikke ros op de hengel. Ik zag haar even boven komen en roep dat deze nog veel en veel groter is! Je had dat gezicht moeten zien van die beste kerel…dat er zulke mooie grote vissen uit dit soort wateren te toveren waren.
Thuis op de grote plas!
En dan de twee dagen met Stefan op het grote water, de omstandigheden waren nu niet echt perfect te noemen. Windkracht 6 tot 7 zuid west…dus recht over de plas heen. Het plan om met aasvissen op het weid te gaan slepen kon gelijk aan de kant want met deze weersomstandigheden betekend het maar 1 ding wat echt funest is op dat water….onderstroom! Als je dat hebt dan kan je het shaken. De vis vliegt dan namelijk ver uit de zone het echte ondiepe op en dan kom je er niet meer aan. Dus haventjes hoppen was het enige wat we konden doen.
Vreugde is op zijn plaats.
Normaal is slepen met doodaas een hele goede tactiek in december echter dit jaar is alles anders. Warmte en veel wind, al weken en weken hetzelfde verhaal. De aasvisjes zijn het weid weer opgegaan en de snoekjes kuieren er mooi achter aan. Er is echter een kleine wetenswaardigheid en dat is dat er altijd snoeken binnen komen in de luwte van de haventjes om de nacht door te brengen. Korte aastijden zijn het echter wel, vroeg in de ochtend kan je de vertrekkende snoeken vangen en tegen de schemer kan je de binnenkomende snoeken opwachten.
Stefan zet de puntjes op de i!
Qua techniek maakte het niet zoveel uit, de dobber deed het net zo goed als de pencils. Ik mag altijd graag beginnen met een dobber en een pencil opstelling zodat je snel weet wat de voorkeur heeft die dag zodat je bij kunt zetten wat succesvol is.Wat opvallend was dat ze in de late middag duidelijk harder beten dan in de vroege ochtend. Dat kostte me nog een beste bak helaas. In de late middag sloeg ik namelijk aan met 6 tellen maar dan hadden ze hem al erg ver in de bek. In de ochtend was dat heel anders, ze waren sloom en de dobbers liepen traag weg dus toen ik mijn eerste aanbeet met 6 tellen aansloeg voelde ik een hele lompe vis kopschudden en BOEM….. eraf!! Vet zuur natuurlijk maar beter eentje minder dan geslikt.
Release is altijd een speciaal moment.
Sterk zijn ze wel want we moesten regelmatig aan de hengel gaan hangen om de gevaartes bij de palen weg te houden. Dus zorg voor stevige hengels met molens die een hoge inhaalsnelheid hebben en sterke gevlochten lijnen van 26/100ste. Al met al had ik liever op het weid willen vissen maar als de omstandigheden het niet toe laten is het altijd prettig om een plan B te hebben.
Want mooie grote sterke snoeken hebben we zeker gevangen. Prachtig werk hoor dat doodaasvissen, je dobber loopt weg en dan het op spanning brengen van je lijn. Het aanslaan en dan de dril als ze nog vol power zitten. Las laatst een stuk waar iemand zei dat doodaas vissen niet het echte werk was, werpend dan telde je mee… Ben ik het helemaal niet mee eens want of je nu werpend, trollend, verticaal of met doodaas op snoek vist, het is allemaal prachtig!!!!
Koekoek….
Laten we hopen dat we nog een beetje echte winter krijgen zodat we nog wat mooie dagen hebben, voor je het weet is het weer maart.
Daar doen we het voor!
Namens mijzelf en het team van Roofvisweb wil ik jullie via deze weg een hele fijne kerst wensen. Mogen voor het nieuwe jaar al jullie wensen uit komen met veel gezondheid en geluk!
Mijn Toro Beast heb ik nu enige tijd in gebruik. Vandaag gaat het eens niet om de praktijk maar om de technische aspecten van de nieuwe Toro Generatie. Vooral vanwege de hogere prijs van de nieuwe Toro Beast is het interessant om eens te kijken waar deze vandaan komt. In dit artikel vergelijk ik zowel de nieuwe als de oude Toro met elkaar.
Op de foto’s lijkt het alsof de nieuwe Toro Beast groter oogt dan de NaCl. In het echt is de nieuwe Toro Beast een stukje dunner geworden, maar ook langer en het binnenwerk is een beetje groter. Behalve de vorm zijn er nog een paar overeenkomsten: de grote slinger mit de dikke EVA knop en de brede en dikke spoel.
Als eerste kijken we naar de kap op de zijkant. Hier is meteen een duidelijke verandering te zien, de Toro Beast heeft een van de buitenkant verstelbare Magneet slip. Daardoor ontstaan talloze mogelijkheden tot het instellen van de slip. Een duidelijk pluspunt van de Toro Beast. Een minpunt is hierdoor echter ook ontstaan: de lijn ratel moest het veld ruimen, en duidelijk nadeel voor diegenen onder ons die trollen.
Aan de binnenkant van de kap van de reel valt nog een verandering op. Er mist iets bij de Toro Beast. Dat klopt, de nieuwe Toro Generatie heeft geen vol synchrone draadgeleider meer. De draadgeleider loopt dus bij het werpen niet mee. Dit is een veelbesproken thema, maar in de praktijk merk ik geen nadelen. Ik zie zelfs eerder voordelen! De werpafstand is met deze nieuwe Toro echt ongelooflijk! Ik heb in het jaar dat ik de Toro Beast nu gebruik hiervan nog geen problemen ondervonden. Als we beide spoelen met elkaar gaan vergelijken dan zien we het verschil ook. De Toro Beast spoel is, ondanks de dikkere as, lichter geworden en er past een beetje meer lijn op de spoel.
Ook nieuw is de manier waarop de slinger met 1 schroef vastzit op de as. Dit werkt perfect en is duidelijk stabieler. Ook is de as versterkt.
De volgende verbetering zien we in de lagers bij de slinger en in de manier waarop de slinger vast zit. Doordat de kap vastzit bestaat er geen speling meer en zijn de lagers optimaal afgedicht.
Op de volgende foto’s kan men de binnenwerken van de NaCl en de Beast nog eens vergelijken. Hier is duidelijk te zien dat het binnenwerk anders en steviger is, en de Toro Beast niet zomaar een NaCl in een ander jasje is.
Nog een belangrijke verbetering zit hem in de manier waarop de vrijloop ingesteld wordt. Deze functioneert nu goed en de knop is goed in te drukken, maar toch extreem stabiel. Hier heeft Abu goed gereageerd op de problemen die klanten hadden met de vrijloop knop. De tandwieltjes zijn in der nieuwe Toro Beast duidelijk vergroot. Tevens beschikt de nieuwe Toro Beast over een gesloten slip met Carbon slip schijven. Optimaal om het binnendringen van vuil en vocht tegen te gaan. Ook de onderste slip schijf bestaat uit carbon. Deze slip kan heel wat geweld aan! Zoals we gewend zijn van Abu is de slip goed in te stellen en loopt deze tijdens het drillen gelijkmatig en zonder stoten.
Eindoordeel:
Als we deze twee reels met elkaar vergelijken dan kan je zeggen dat de NaCl het kleine broertje van de Toro Beast is. Bij de nieuwe Toro Beast is alles gewoon een stukje steviger, stabieler, doordachter en verder doorontwikkeld. Ik ken geen andere reel die zo stevig, zo duurzaam en zo zoutwaterbestendig is. Tegelijkertijd valt op hoe soepel de Toro Beast draait en de werpafstand die je ermee kan behalen. Die is duidelijk beter, ook met kleiner kunstaas, dan bij de NaCl. De hogere prijs van de Toro Beast valt denk ik goed te verdedigen. Iedereen die opzoek is naar een reel in dit segment, die krijgt met de Toro Beast een echt duurzaam en betrouwbaar werkpaard voor dikke vissen.
Eigenlijk vis ik voor het team van Abu, maar we voorzien onszelf natuurlijk graag van alle producten binnen de Firma PureFishing, of dat nou Spiderwire, Sebile of Berkley is. In de nieuwe Catalogus staat een groot scala aan nieuwe en verbeterde Producten. De nieuwe Berkley Ripple Shad is een van mijn favorieten en de nieuwe Flex Shadjes zijn ook zeer interessant! Één van de nieuwe shadjes springt er voor mij echt uit: de nieuwe Berkley Flex Beat Shad. Een prachtaasje!
De lange slanke shad, die van kop tot staart geribbeld is van zeer zacht materiaal gemaakt en heeft een schoepstaartje die loodrecht op het lichaam staat. Dat belooft wat!
De laatste keer dat we in Nederland visten hebben we met deze shad zeer goed gevangen. Gevist op een 15 of 20 gram Flex foot Head bezorgde deze shad ons de ene na de andere mooie baars. Tussendoor vergreep zich ook de snoekbaars zich aan deze shad. De shad kenmerkt zich door zijn extreme soepelheid en duurzaamheid en gaat prachtig door het water. Door gewoon binnen te draaien slaat de staart krachtig heen en weer en flankt de shad door het water. Door de shad jiggend te vissen neemt het uitslaan van de staart en het flanken van het lichaam nog meer toe.
Bij het jiggen laat de Beat shad zich voor de beste actie het beste met lichte loodkopjes vissen. Vis nooit zwaarder dan nodig! Ik heb dit aasje vanzelfsprekend ook al op mijn thuiswater getest. Daar blijkt de Beat Shad ook een echte topper voor de Forel en de Kopvoorn, waarbij ook geregeld kapitale vissen naar boven kwamen. Vooral bij het vissen op Forel was het binnendraaien net onder het wateroppervlak zeer effectief!
Een kleine extra tip: bij het vissen op Forel kan het beste een klein stukje van de Kop van de Beat Shad afgeknipt worden. Forellen zijn vaak voorzichtig en vallen alleen de staart van de shad aan. Ik knip de Beat Shad zo af dat de shad uiteindelijk 2 maal zo lang is als de haak. Daardoor mis ik veel minder aanbeten. Bij het vissen op baars en snoekbaars is dit niet nodig omdat die vaak veel gretiger zijn. Het afknippen van de kop heeft geen grote invloed op de actie van de shad.
Ik kan jullie deze nieuwe Berkley Flex Beat Shad van harte aanbevelen. Het is een echte vanger en een zeer goede allround shad. Hieronder zien jullie nog de beschikbare kleuren. Mijn favorieten zijn de Blue shiner Gold, de Smelt en de Coffee cream kleur. Deze shads zullen zeer in de smaak vallen bij de Streetfishers!
Hieronder kunnen jullie nog een video met onderwaterbeelden zien van onze Franse collega’s met met de Flex Beat Shad.
Houd het dan nooit op? Het is misschien wel de grootste frustratie op dit moment van elke liefhebber die graag op het ruime sop vertoefd. Dé alsmaar doorwaaiende wind, want daar hebben we het dan over. Deze heeft er klaarblijkelijk zijn hobby van gemaakt om als het weekend aanbreekt net ff een tandje bij te zetten.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
6 Beaufort lijkt daarbij de nieuwe standaard te zijn, maar het weerhoud me er niet van om erop uit te trekken want : Waar een wil is , is een weg… of beter gezegd een ‘hobbelig Volkerak zeetje’. Het laatste weekend van November is deze jongen er dan ook een dagje op uitgetrokken gewapend met een…klein anker.
Al waait het nog zo hard, een zonsopkomst blijft altijd mooi.
Het idee was en zo is het ook uitgevoerd om deze keer toch naar de laatste planten resten te zoeken en daar de boel eens goed uit te werpen. Dit was alleen mogelijk met behulp van het anker, zonder dit hulp middel liep de driftsnelheid op tot 4 a 5 km\u en vloog ik in een rotgang over de stekken heen. Met het anker dat de kajak op zijn plaats houd kan de boel zeer nauwkeurig worden uitgegooid. Het leverde uiteindelijk vele golven én spray op, die over de kajak heen klapten (het kan er tegen maar nat word je..) en één snoek van tegen de 75 a 80 cm die een zeer traag geviste swimbait van Savage gear (19 cm swim and jerk) niet kon weerstaan.
Dé vangst van de dag.
Na een aantal uren met diverse aasjes op deze wijze gevist te hebben word de terugtocht aangevangen, waarbij de ZW 6 er voor zorgde dat het best ff duurde voordat de vellige haven in zicht kwam …pffft. Het half uur wat in de ochtend nodig was om de stek te bereiken duurde begin van de middag twee uur, maar het was het weer waard en toch lekker een paar uurtjes gevist.
Een week later…
Wederom een 6 Bft, ditmaal ga ik in een aangrenzend water er in om van daaruit wat luwte stekken te bevissen en eventueel het Volkerak zelf. Na een uurtje te hebben gevist waarbij er al wel wat aasvis concentraties te zien zijn maar niet in grote hoeveelheden besluit ik om het Volkerak op te gaan.
Door de vele regen van de laatste tijd staat er in het kanaaltje wat op het Volkerak uitkomt een beetje stroming en hierdoor ontstaan er mooie plekken waar een rover mooi kan liggen te wachten totdat er een hapje voorbij komt. Dit hapje in de vorm van een 20 cm lange Creeper komt voorbij en precies op de plek waarvan ik denk ‘hier kan best wat liggen’ klapt er een vis op. Geen snoek maar een fraaie snoekbaars (70+) blijkt de dader echter schiet deze jammerlijk los op het moment dat ze naast de kajak ligt. Eenmaal op het Volkerak aangekomen blaast de Zuidwester stevig door maar kan er wel degelijk kort onder de kant goed gevist worden. Ditmaal laat ik het anker voor wat het is daar de wind dusdanig hard door waait dat werpend vissen een beetje lastig is zodoende word er nu slepend gevist.
Na een uur klapt er met volle overgave een mooie snoek op de Creeper, deze dame lag duidelijk in een hinderlaag positie lag te wachten op een langskomende prooi. De sterke dame (98cm) doet goed haar best om zich te ontdoen van het stuk rubber maar uiteindelijk mag ze toch even op poseren voor de foto.
De Creeper van @rtbaits deed het hem weer.Sterke ‘Volkerak’ dame.
Na de dame veilig weer terug in haar habitat te hebben gezet word er verder gevist maar verdere actie blijft uit. Wel worden er een paar stukken rubber verspeeld aan wat onderwater obstakels welke er voorheen nooit lagen. Geen idee wat er ligt maar het zorgt er wel voor dat het een enigszins kostbaar dagje word. Afijn toch weer ff lekker uitgewaaid en als bonus nog een mooie snoek mogen landen. Ben benieuwd wat het volgende weekend gaat brengen….(zal wel iets met een 6 zijn zeker.. ;) )
Till the next adventure…
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
Zondag 22 November De dagen voorafgaand aan deze Zondag worden gekenmerkt door veel wind waardoor een trip naar het Volkerak er niet echt in zit. Toch word de tijd nuttig besteed daar er op de Vrijdag een pakketje word geleverd wat afkomstig is van de bekende Belgische Hengelsportzaak De Kock. Het betreft hier een bestelling van een aantal “Creepers” van het merk Artbaits (@rtbaits)
Deze flinke stukken rubber hebben mij het afgelopen jaar op vele wateren waaronder het Volkerak mooie snoeken en enkele snoekbaarzen opgeleverd zodat het vertrouwen in dit stuk kunstaas sterk aanwezig is. Ondanks de vele snoeken verkeren deze Creepers dankzij het bekende Mend-it reparatie middel nog in een redelijke staat. Echter doordat de dreggen aan de bovenzijde er zo vaak in en uit zijn gegaan is dit een dusdanige gatenkaas geworden dat het voorkomt dat ze tijdens de werpende visserij regelmatig loskomen.
De gatenkaas is enigszins zichtbaar maar net zoals bij echte kaas zit het meeste van binnen.
Maar…! kom er steeds meer achter dat het bekende motto van o.a. Berthil bos “less is more” toch wel erg belangrijk is, waarbij je het vooral jezelf een stuk eenvoudiger maakt door gewoon minder mee te nemen. Op rubber gebied beperk ik me dan ook tot slechts enkele soorten en kleuren waar ik vertrouwen in heb gekregen door de resultaten die er mee zijn geboekt. Afijn terug naar de Zondag…., Volgens de Windfinder app zou de wind iets afnemen naar een 4 a 5 Bft uit Noordelijke richting wat nog steeds redelijk winderig is maar wel goed te doen met de Hobie Outback kajak. De realiteit was echter compleet anders daar er verrassend weinig wind blijkt te staan en de wind die er is ook nog eens uit een Zuidelijke richting komt. De voorspelde regen/hagel buien zijn wel volop aanwezig en zorgen voor fraaie wolkenluchten en zo nu en dan een nat pak…
Dreigende luchten.
Doordat de (water)temperaturen in een rap tempo zakken gaat het afsterven van de laatste plantenresten nu ook snel en zullen deze binnen een paar weken vrijwel verdwenen zijn. Eenmaal op het water te zijn aangekomen besluit ik om eerst maar eens al trollend op zoek te gaan naar concentraties aasvis. Dit blijkt nog een lastige opgave en de (aas)vis is duidelijk on the move en zodoende verstrijken er de nodige uren zonder dat er veel te zien is op mijn Lowrance HDS7. Na uiteindelijk dan toch een stekkie gevonden te hebben waar wel degelijk iets te zien is wat voornamelijk tegen de bodem aangeplakt ligt maar waar ook enkele grotere ‘bananen’ te zien zijn. Besluit ik om dit gedeelte maar eens goed uit te gaan werpen met o.a. de Creepers.
Verzameling Creepers waarbij de 20 cm variant voor het werpen is en de 30 cm variant voor de slepende visserij is.
Ondanks dat er wel degelijk vis ligt krijg ik geen enkele reactie uitgelokt, jammer maar dat is vissen. Het geeft wel te denken waar de vis naar toe is vertrokken!, heb gedurende de (vrij korte) dag op slechts twee plekken wat aasvis concentraties gevonden maar vooral dus ook hele grote stukken water waar niks te zien was. Verwachte eigenlijk dat met het afsterven van de planten de concentratie aasvis op de diepere stukken naast de gedeelten waar de planten hebben gestaan wat makkelijker te vinden waren. Dat blijkt dus niet het geval, het is echt speuren naar kleine groepjes met (aas)vis waar je makkelijk zomaar aan voorbij vaart. Volgende keer gaat de (LSS-2) structure/ side-down scan transducer mee zodat het wat makkelijker word om de aasvis te lokaliseren. Het zal geen verrassing zijn dat deze Zondag een taaie dag bleek te zijn met slechts één snoek welke is gevangen tijdens het trollend zoeken naar de aasvis.
Mooi Volkerak snoekje.
Een fraai getekend exemplaar wat vol overgave voor een Salmo Perch plug ging, zorgde er in ieder geval voor dat er niet geblankt werd. Hopelijk zijn de weergoden me goed gezind de komende tijd daar de wind vaak een cruciale rol speelt in de stek keuze. Zeker op het Volkerak ben je erg afhankelijk van de wind daar er maar weinig beschutte plekken zijn.
Till the next adventure…….
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
Soms zou ik het best willen houden, een spreekuur voor iedereen die vragen heeft over de meest uiteenlopende dingen rondom roofvissen en met name het bouwen. Een soort Mona maar dan de mannelijke variant. Uiteraard probeer ik op beurzen alle tijd vrij te maken maar vaak is het er zo druk dat lang niet iedere roofvisser voldoende aandacht krijgt.
Eigenlijk vis ik voor het 
De lange slanke shad, die van kop tot staart geribbeld is van zeer zacht materiaal gemaakt en heeft een schoepstaartje die loodrecht op het lichaam staat. Dat belooft wat!
Houd het dan nooit op? Het is misschien wel de grootste frustratie op dit moment van elke liefhebber die graag op het ruime sop vertoefd. Dé alsmaar doorwaaiende wind, want daar hebben we het dan over. Deze heeft er klaarblijkelijk zijn hobby van gemaakt om als het weekend aanbreekt net ff een tandje bij te zetten.
