Kayak Archieven - Pagina 4 van 8

Hobie Predator Open verslag finale dag.

Wolfgang Schulze uit Duitsland liep vanochtend als de voorlopige nummer 1 strandtent ‘de Banaan’ binnen. “Het is leuk om boven aan te staan, maar nog niks is zeker. We moeten nog een dag vissen.” Zei Wolfgang. Na een korte ochtend briefing gingen de vissers snel weer naar buiten om zich voor te bereiden. Michael Weber (DE), de voorlopige nummer twee, “Ik heb een grote vis nodig. Gisteren had ik een goede dag, maar ik heb meer centimeters nodig.”

Om 7:40 uur klonk de misthoorn om dag twee te beginnen. De deelnemers lieten hun kayak te water op het strand en repten zich naar hun eerste visstek. Net als gisteren duurde het niet lang voordat de marshal boot werd gebeld. Ronald Traas (NL), voorlopig op de 3e plaats belde. Helaas voor hem, was het telefoontje niet voor zichzelf maar hielp hij concurrent Wolfgang. Als dat geen sportiviteit is!

Toen de marshal boot aankwam had Wolgang een mooie snoekbaars in zijn net. Hij gaf de vis over aan de marshals en zij meten een 67 cm lange snoekbaars. Wolfgang was blij met zijn snelle vangst, maar was nog lang niet zeker van zijn zaak. “Dit is een prachtige start, maar ik ben er nog niet..”

De vangstrapporten bleven binnenkomen. De vissers zitten opnieuw op de vis. Ies Dubbeldam ving een snoek die net aan de maat was. Vlak daarna kreeg Tomasz Kurnik (PL) een goede aanbeet recht voor de marshal boot. Na enige tijd verscheen een grote kop uit de diepte. Een grote snoek verscheen aan de oppervlakte en Tomasz dirigeerde de vis snel zijn net in. Het resultaat, een 90+ cm snoek.

Niet lang nadat deze vis werd vastgelegd kwam de voorspelde regen neer het Haringvliet en Hollands Diep. De deelnemers verplaatsten naar meer afgeschermde gebieden maar bleven fanatiek vissen. Ondanks het slechtere weer, bleven de vissers weer tot het laatste moment vissen. De eerste visser melde zich pas om 14:45 uur bij de check in tent. Het werd snel druk met terugkerende deelnemers. Helaas lukte het niet iedereen om op tijd terug te komen en hebben sommige deelnemers aftrek van centimeters gekregen. Een van hen, Ronald Traas, voorlopig op de 3e plaats. Hem werd gevraagd of het het waard was. “Dat hoop ik zeker. Ik heb me helemaal leeg getrapt om op tijd terug te komen. Ik he been vrij volle scorekaart met drie snoeken en drie snoekbaarzen. We zien wel waar dat me brengt.”

Nadat iedereen terug was gekomen werden de scores berekend. Deelnemers informeerde nerveus bij elkaar hoe hun dag was geweest. Het werd snel duidelijk dat het een close call ging worden. Twee uur later, waren de scorers klaar met de uitslag. Er is vandaag veel gebeurd in de ranking en veel gevangen.

Uiterst trots zijn wij om de winnaar voor te stellen van de eerste Hobie Predator Open. Tomasz Kurnik uit Polen! Hij is nu gekwalificeerd voor de 6e Hobie Fishing Worlds die gehouden word in Lafourche Parish, Louisiana, USA in december. Met de winst pakt hij ook de airticket voucher.

Tweede plaats is voor Nederlander Ronald Traas. Ondanks zijn 10 straf centimeters heeft hij het voor elkaar gekregen te eindigen voor Wolfgang Schulze die 3e is geworden. Ronald heeft zich ook gekwalificeerd voor de 6e Hobie Fishing Worlds.

De nummer 1 tot en met 3 hebben ook een 1 jarige premium account van Insight Genesis gewonnen.

“Ik ben superblij met het winnen van het toernooi. Het was niet makkelijk. Lastig vissen met de verschillende technieken voor de verschillende vissen. De sfeer was geweldig en ik kijk er naar uit om naar de Worlds te gaan in Amerika. Ik kom zeker terug om meer toernooien te vissen!” Was Tomasz zijn reactie.

“Het voelt echt goed dat ik me gekwalificeerd heb voor de Worlds. Ik vis veel toernooien en eindelijk viel alles op zijn plek. Ik heb wat risico genomen om ver weg te gaan vissen, maar het heeft zich zeker uitbetaald. Ik heb er zin in!” Reageerde Ronald Traas.

Wij willen iedereen die meegewerkt heeft aan het toernooi bedanken voor de super tijd!

Dit zijn de resultaten van de eerste Hobie Predator Open.

1. Tomasz Kurnik                             510cm
2. Ronald Traas                              477cm
3. Wolfgang Schulze                        437cm
4. Felippe Esser                                328cm
5. Leo Pegels                                 324cm
6. Martin Breuer                            311cm
7. Helmut Schoddel                        282cm
8. Thorsten Klein                            261cm
9. Michael Weber                            218cm
10. Piotr Wojnowski                       204cm
11. Arkadiusz Krezlewicz              194cm
12. Ies Dubbeldam                         193cm
13. Salah El Barbouchi                  163cm
14. Leo Luyten                                 115cm
15. Axel Heinlein                           101cm
16. Martin Kleij                             77cm
17. František Zderka                      48cm
18. Ian Harris                                   24cm
19. David Morris                               0

Kijk voor meer info en foto’s op facebookpagina om op de hoogte te blijven.

Hobie Predator Open dagverslag – dag 1

Vanmorgen vroeg stonden er 19 vissers uit vijf verschillende landen bij de briefing voor de eerste dag van de Hobie Predator Open. Na het, oh zo nodige bakje koffie kreeg iedereen zijn key-tag en meetlat. Het weerbericht beloofde goed weer. Een zacht briesje en kalm water. De regen die eerder voorspeld was had ergens anders een afspraak.

Na de briefing was het tijd voor de deelnemers om hun spullen klaar te zetten op het nog donkere strand. Kayaks werden van de auto’s gehaald en hengels werden opgetuigd waarna de deelnemers op het strand wachten tot de misthoorn afging. Langzaam werd het steeds lichter en rond 7:40 uur werd er op de hoorn gedrukt om de eerste dag van start te laten gaan. De vissers gingen er als een speer vandoor met hun peddel tot het punt waar het diep genoeg was om de MirageDrive erin te stoppen en verder te trappen.

Het duurde niet lang voordat de eerste vangstberichten binnen kwamen. Martin Breuer uit Duitsland had al snel een snoek van 86cm in zijn kayak. “Na een krap uur ving ik deze snoek” zegt Martin “Na een korte maar felle dril had ik haar in mijn net en heb ik de marshal boot gebeld.”

De deelnemers vissen in twee wateren waar de Haringvlietbrug de afscheiding is. Het Haringvliet en het Hollands Diep. Deze wateren zijn bekend in heel Europa vanwege de goede visserij. Twee jaar geleden hebben wij dat al zelf meegemaakt met de eerste Hobie Fishing European Championship. Daar waren al grote vissen gevangen. Meerdere dames van 100cm+ vonden toen hun weg naar een marshal boot.

Ian Harris uit Engeland werd vroeg in de morgen verrast door een roofblei. Na een krote dril werd de vis de kayak ingeschept. Na een paar foto’s werd hij weer vrijgelaten zonder hem op te meten omdat deze vis niet meetelt voor de score. “Juiste plek, juiste tijd, juiste visser, verkeerde vis.. Maar hé, dat is vissen.” Vertelde Ian.

In het begin van de middag begon de wind iets harder te blazen en zochten de vissers de meer beschermde gebieden om te proberen een volle kaart te krijgen. Ervaring uit eerdere toernooien wijzen uit dat als de deelnemers laat terug komen er goed gevangen word. Rond 14:30 uur was er nog niemand binnen, dat belooft veel goeds. De baai ‘de Banaan’ vulde zich met vissers die nog uiterst geconcentreerd op jacht waren naar de mogelijke beslissende vis voordat ze zich melden.

Luttele minuten voor 15:00 uur liep het storm bij de check-in tenten. En zoals al verwacht werd, werden er veel scorekaarten ingevuld. “Het vissen was goed, ik had vandaag twee baarzen en een snoekbaars. Samen met het prima weer maakt dat een prima dag” vertelde Leo Luyten uit Nederland.

Iedereen was op tijd terug en 16 van de 19 vissers konden centimeters schrijven op de scorekaart. Dit is de tussenstand na dag 1.

1. Wolfgang Schulze 296 cm
2. Michael Weber 218 cm
3. Ronald Traas 212 cm
4. Tomasz Kurnik 209 cm
5. Martin Breuer 181 cm
6. Helmut Schoddel 174 cm
7. Piotr Wojnowski 155 cm
8. Leo Pegels 135 cm
9. Leo Luyten 115 cm
10. Ies Dubbeldam 97 cm
11. Thorsten Klein 96 cm
12. Arkadiusz Krezlewicz 95 cm
13. Martin Kleij 77 cm
14. Salah El Barbouchi 74 cm
15. Axel Heinlein 50 cm
16. František Zderka 48 cm
17. David Morris 0
17. Ian Harris 0
17. Felippe Esser 0

Morgen wacht de tweede dag van de eerste Hobie Predator Open en zal bepalen wie de winaar wordt van dit evenement. Volg onze facebookpagina om op de hoogte te blijven van de resultaten.

Hobie Predator Open 2016

De Hobie Predator Open begint morgenochtend vroeg. Na het succesvolle 3e Europees Kampioenschap twee weken geleden in Zweden is het nu tijd om de eerste Hobie Predator open te starten. Als toernooi locatie is gekozen de wateren rondom strandtent ‘de Banaan’. Dit was drie jaar geleden ook de locatie van het allereerste Hobie Fishing European Championship en wij zijn blij om hier terug te zijn. “Het voelt goed om hier weer te zijn” aldus organisator Gero Priebe van Hobie Kayak Europe.

Net als voorgaande Europese Kampioenschappen zal de Hobie Predator Open een kwalificatie toernooi zijn voor de 6e Hobie Fishing Worlds in december dit jaar. De HPO is het laatste Europese kwalificatietoernooi waar zowel de winnaar als de nummer twee zich mag opmaken voor een evaring van jewelste op het werelkampioenschap in Lafourche Parish, Louisiana in Amerika. De 6e Hobie Fishing Worlds vinden plaats van 4 tot 11 december.

Vanavond om 19:00 uur trapt het evenement af met de briefing. Zaterdag en zondag zijn de wedstrijd dagen waar bepaald wordt wie de eerste winnaar wordt van de Hobie Predator Open.

Volg onze facebookpagina om op de hoogte te blijven.

Tropische week met een paar bonus vissen!

Zomaar een kijkje in mijn visserij van de afgelopen week met toch wel een aantal opmerkelijke gebeurtenissen. Kan er natuurlijk niet omheen dat de hittegolf zo zijn weerslag kent in de visserij op onze rovers. Maar wat ga je dan doen?

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Zonsopkomst — **Heerlijke zonsopkomst..**

In het begin van de week kan er nog wel op snoek worden gevist. Maar gedurende week zie je de watertemperatuur langzaam oplopen naar een niveau dat het beter is om deze soort ff met rust te laten. Mijn visserij speelt zich voornamelijk af op het Haringvliet, Hollands Diep en Volkerak. Waar de temperaturen van het water minder fluctueren dan je misschien zou denken.

Rijkswaterstaat heeft een mooie website waar je deze gegevens zo kunt opzoeken en vaak staat er ook nog eens de diepte van de meetpunten erbij vermeld.

Temperatuur zegt niet alles!

Let wel de temperatuur zegt zeker niet alles, zeker met rustig weer lees weinig wind zullen de zuurstof niveaus langzaam afnemen. En juist deze zijn zeer belangrijk voor onze rovers om te kunnen herstellen na een vangst. Zodoende lag bij mij de focus deze week meer bij de baars, roofblei en minder bij de snoek. Al kun je een snoek vangst natuurlijk nooit uitsluiten. Het blijkt een taaie visserij deze week te zijn op het Haringvliet met zeer weinig baars. De baars die zich wel laat zien is zeker voor het Haringvliet gewoon klein te noemen. (35 cm en kleiner)

Opmerkelijke roofblei vangsten.

Asp-August-2016 — **Twee roofbleien (beide 75cm op langzaam geviste softbaits)**

Er zat wel een opmerkelijk dag tussen met diverse zeer fraaie roofblei vangsten. Nou ben ik daar die bewuste dag in de vroege ochtend ook wel gericht op gaan vissen. Echter op het stuk van het Haringvliet waar ik ze zocht en ook regelmatig vind gebeurde er helemaal niks. Maar later die dag terwijl ik op zoek was naar baars ving ik zowaar wel een aantal van deze zilver kleurige rovers. De wijze dat ze worden gevangen is best opmerkelijk. Daar één van de eerste beginselen die men leert over het vissen op roofblei is het snel binnen draaien van je kunstaas.

En dat is iets wat ik totaal niet doe, nee mijn visserij is de werpende visserij met kleine shads en vis deze dan zeer traag binnen langs taluds of planten randen. Blijkbaar houden de grotere roofbleien hier van?, althans daar lijkt het op het Haringvliet wel op. Ben ook zeer benieuwd of er meer vissers zijn die dezelfde ervaring hebben op het Haringvliet. Sinds het begin van dit roofvis seizoen heb ik er op deze wijze toch al een stuk of zes mogen vangen waarbij het telkens om vissen gaat van zo’n 70 cm en groter. Eens kijken hoe deze tendens zich voortzet in de komende periode.

Dagje Europoort met een zeeforel vangst!

**Supervangst! een heuse zeeforel van 52 cm**

Naast het Haringvliet ben ik ook nog een dagje gaan vissen in de Europoort waarbij de zeebaars op het menu staat. Gelukkig kon ik bij aankomst constateren dat er geen netten van een beroeps visser staan. (is helaas ook wel eens anders..) Het water ligt er prachtig bij en zodoende vliegen de softbaits al gauw richting horizon om ze vervolgens zeer traag net boven de bodem terug binnen te vissen. Het levert al snel een klein zeebaarsje op en terwijl het zonnetje langzaam opkomt.

Werp ik mijn Westin Shad Teez richting een strekdam en krijg ik een mooie aanbeet. De verbazing is echter groot bij de eerste aanblik, hé dat is geen zeebaars maar een zeeforel!! Voorzichtig dirigeer ik hem naar mijn schepnet en even later is mijn eerste Nederlandse zeeforel een feit!! Wow wat een super vangst! Gauw een paar foto’s gemaakt en hem daarna weer zijn vrijheid terug gegeven. Met zo’n vangst maakt de rest van de dag niet meer uit, mijn dag is meer dan geslaagd!

Klein zeebaarsje... — **Klein zeebaarsje…**

Qua zeebaars was het trouwens niet wild, Niet alleen was er vrij weinig vis te zien op de Lowrance fishfinder ook het formaat van de zeebaars is niet over om naar huis te schrijven. Tot zover het kijkje in mijn visserij van de afgelopen week ben benieuwd of ik volgende week weer zo’n stukje kan schrijven.

Heeft U nog vragen of opmerkingen omtrent dit artikel of wilt U meer weten over het kajak vissen in het algemeen dat kunt U altijd een mailtje sturen naar daniel@yakfishing.eu.

Till the next adventure….

Daniel vd Post

Het O.V.M. gezien door een Waterwolf camera.

April, het begin van de gesloten tijd welke duurt tot aan het laatste weekend van Mei is voor mij een periode waar ik toch elk jaar nadrukkelijk naar uitkijk. Dat klinkt misschien wat vreemd maar dat is het zeker niet, vanaf April begint voor ‘mij’ het forel seizoen welke plaatsvind op het alom bekende en beroemde Oostvoornse meer of te wel het O.V.M.

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Zal deze keer niet verder ingaan op de aparte regelgeving, materiaal keuzes of technieken welke men kan toepassen op dit unieke water, maar wil het graag hebben over wat ik zo al ben tegengekomen met de ‘Waterwolf’ onderwater camera.

Dit water leent zich door zijn helderheid perfect voor het inzetten van deze camera en was dan ook erg nieuwsgierig naar wat het zou gaan opleveren. Inmiddels is de Waterwolf camera al diverse keren ingezet en kan niet anders zeggen dat het erg boeiend materiaal heeft opgeleverd, niet alleen qua bodemgesteldheid, maar vooral hoe forel en bot reageert op het kunstaas.

Allereerst even over de bodem structuur, deze is best afwisselend met ondiepe zanderige platen maar ook met rotsachtige stukken welke bezaaid zijn met mosselen en schelpresten daarnaast zijn sommige ondiepe gedeeltes begroeid met een weelderige plant en andere gedeeltes weer met een soort groene alg.

Het valt me wel op dat er hele stukken zijn die bedekt lijken te zijn met een half afgestorven algensoort (begin April) die als een soort deken op de bodem ligt, dit is wat ik op het ondiepe tegenkom, hoe het er op het diepe uitziet is me nog een raadsel. Wat me direct opviel bij de eerste onderwater opnames is de talrijke aanwezigheid van kleine kwalletjes, dit verschijnsel was me nog niet eerder opgevallen op dit brakke water. Heb ook geen idee of deze als voedsel kunnen dienen of dat ze überhaupt een natuurlijke vijand hebben op deze locatie.

**De Westin Platypus DR in de kleur Steel Sardine blijkt een ware topper voor op het O.V.M.**

**Prachtig gekleurde regenboogforel werpend gevangen op de ‘Goby’ van Westin.**

Een ander feit wat duidelijk naar voren komt en wat niks te maken heeft met het O.V.M. zelf is de zichtbaarheid van de fluorcarbon leader naar het kunstaas toe. Voor de visserij op snoek (titanium of staal)) maak ik hier nooit gebruik van maar nu voor de forel is nylon / fluorocarbon de logische keuze en kan niet anders zeggen dat zelfs fluorocarbon enorm zichtbaar is.

Heb inmiddels al diverse merken geprobeerd en er zit maar weinig verschil in , je zal het zien in de bijgevoegde YouTube video waar telkens gebruik gemaakt word van fluorocarbon ( 3 a 5 kg ) dat het vele male zichtbaarder is dan dat men doet vermoeden.

Terug naar de Waterwolf camera… Wat erg intrigerend is om te zien is hoe de forel zich gedraagt. Soms alleen nieuwsgierig waarbij de vis vrijwel letterlijk met zijn neus op het kunstaas zit om dan met een soort schrik reactie weg te draaien om vervolgens weer terug te komen bij je kunstaas om het nogmaals te inspecteren en zelfs lijkt te ‘proeven’.

Zie dan ook geregeld dat het deze onderzoekende aanbeten zijn die ook wel eens blijven hangen daar dit soort van ‘proeven’ of speelsheid telkens is georiënteerd op de achterkant van je kunstaas (waar dus de enkele haak zit).

In andere gevallen wanneer de forel echt op jacht is word zie je een soort aanval die je ook bij de snoek vaak ziet waarbij de plug of shad bij de buik of kop word aangevallen.

**Schitterende bruine forel (beekforel)**

**De Goby lepel van Westin werpt als een kogel en heeft een fantastische actie waar de forel simpelweg niet vanaf kan blijven. )**

Het is en blijft een erg fraai tafereel om naar te kijken daar elke forel weer anders lijkt te reageren op je kunstaas. Binnenkort volgt er nog een deel van wat ik zoal ben tegen gekomen op het O.V.M. maar voor nu wens ik je veel plezier bij het kijken van de toegevoegde YouTube video.

Till the next adventure………..

Heeft U nog vragen of opmerkingen omtrent dit artikel of wilt U meer weten over het kajak vissen in het algemeen dat kunt U altijd een mailtje sturen naar daniel@yakfishing.eu .

Met vriendelijke groet van Yakfishing member,

Daniel van der Post

Een winderig weekje door Daniel vd Post.

Zo vlak voor aanvang van de wettelijke vastgestelde periode dat we niet met het reguliere kunstaas op onze zoete rovers mogen vissen oftewel ‘de gesloten tijd ‘ zou er nog eens goed geknald gaan worden op diverse wateren.

Speciaal voor deze gelegenheid komt mijn goede vriend Rob uit Engeland over om zo samen de wateren onveilig te maken, echter net als verleden jaar denken de weergoden hier anders over en verwaaien de meeste plannen. Rob had het na een halve dag al gezien en verblijft een groot gedeelte van de week bij familie elders in het land in afwachting van betere tijden. Voor mij betekend het momenten kiezen en zoeken naar plekken waar nog enigszins in de luwte gevist kon worden, dit viel de ene dag tegen maar op andere dagen viel er op deze wijze prima te vissen.

Ben een aantal keren richting het Haringvliet getrokken om daar op zoek te gaan naar de baarzen en ondiep liggende snoekbaarzen, wat na al het grove werk op het Volkerak van het afgelopen half jaar een welkome afwisseling is en bovendien een visserij is waar ik altijd erg veel plezier aan heb beleefd.

Werpen met lichte loodkopjes van 7 a 10 gram op slechts een paar meter water en dan wachten op die knal van een snoekbaars of baars blijft een geweldige tak van sport. Her en der lagen ze wel op het ondiepe maar het was wel echt zoeken geblazen waarbij het telkens slechts om enkele vissen ging. Zodoende om de zoektocht wat te versnellen werden er ook stukken afgetrold en kwam er nog wel eens een verrassing boven in de vorm van een mooie snoek.

**Mooie snoek op de Platypus DR van Westin**

Na al die Volkerak sessies van het afgelopen half jaar is het verschil wat je op je visvinder te zien krijgt als je dan eens naar het Haringvliet trekt wel gigantisch te noemen! Denk dat de visstand op het Volkerak velen malen slechter is dan dat men vermoed! Maar dit is slecht mijn persoonlijke mening en niet wetenschappelijk onderbouwd, het is gebaseerd op wat ik te zien krijg op mijn Lowrance HDS 7 gen 3 unit.

Desalniettemin toch in deze laatste week een aantal avond sessies gevist op het geliefde Volkerak waarbij er telkens toch wat snoeken de binnenkant van de kajak even kwamen bekijken. Geen monsters deze keer maar wel leuk vissen om te vangen waarbij telkens de Westin Shad teez de favoriet is.

**Leuk Volkerak snoekje op de Westin Shad Teez.**

Nog wel even het vermelden waard dat ik me toch wel heb laten verrassen door een buitje. Waarbij de wind van 4 a 5 Bft aantrok tot zeker 8 Bft en er binnen no time dikke golven ontstonden en terwijl ik voor anker lag er snelheden werden behaald van bijna 3 km/u.

Dit duurde slechts een kwartier maar was genoeg om me zeker een halve kilometer te verplaatsen waarbij ik niks anders kon doen dan het simpelweg uitzitten! Na het passeren van deze bui viel de wind weg en kwamen er nog drie snoeken boven en word ik bij wijze van goedmaker door de natuur getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

**Na regen komt….een prachtige zonsondergang.**

De week is inmiddels al ver gevorderd en op de laatste dag voor het gesloten seizoen is er dan eindelijk een dag met nauwelijks wind, Rob is ook weer van de partij en zo trekken we deze dag nog eens naar het Haringvliet om de baarzen te belagen. Het werd een bijzonder taaie dag waarbij vele stekken werden aangedaan met als resultaat slechts een handvol baarzen welke dan wel van een mooi formaat zijn, alles zo rond de 45 a 47 cm maar de baarzen hadden er duidelijk minder zin in dan op de dagen met veel wind.

**De laatste baars van het seizoen zag de Westin’s Platypus DR wel zitten.**

En dan is het weer een feit! De gesloten tijd is aangebroken en moeten we weer wachten tot de laatste zaterdag van Mei om weer met kunstaas te mogen vissen of toch niet? Rob verblijft nog 1 dag in April bij me en wat is er dan mooier om de week af te sluiten met een sessie op het Oostvoornse meer waarbij je wel met kunstaas aan de slag kunt.

(Er gelden wel speciale regels omtrent het kunstaas gebruik voor het Oostvoornse meer)

De eerste O.V.M. vissen zijn weer gevangen en Rob wist nog een fraaie regenboogforel te foppen zodat hij een mooie afsluiter kreeg van deze enigszins verwaaide week.

Rob Appleby met een mooie donker gekleurde regenboogforel.

Till the next adventure…

Heeft U nog vragen of opmerkingen omtrent dit artikel of wilt U meer weten over het kajak vissen in het algemeen dat kunt U altijd een mailtje sturen naar daniel@yakfishing.eu .

Met vriendelijke groet van Yakfishing member,

Daniel van der Post

Warme voeten bij Big Streamers

Eindelijk hebben we een oplossing voor het “koude voeten” probleem in de winter en met name in de bellyboat! Na uitvoerig testen van heatpacks, electrische zooltjes op batterijen, 4 lagen sokken enz enz nu eindelijk een goeie oplossing.

De Gerbing 12V Heated Sock’s, deze sokken geven niet alleen warmte aan de onderkant van de voet maar ook op de wreef. We hebben deze sokken uitvoerig getest onder de taaiste omstandigheden (watertemp. 4,5 graden en zonder de Gerbing Junior Controller) door de sokken af en toe (10 minuten) op de accu van de dieptemeter aan te sluiten hadden we na 3 uur nog steeds heerlijke warme voeten! Voor elke winter visser een must en zeker om lange winter sessies te maken in de bellyboat.

Sokken zijn keurig gezekerd en de warmte elementen hebben levenslange garantie. We hebben deze sokken gebruikt icm de Subzero sokken van Vision, mocht u nu nog koude voeten krijgen, kunt u de sokken terug sturen en we vergoeden het totale aanschaf bedrag!

Bekijk deze producten op: www.bigstreamers.com

Hunting down the Volkerak Queen deel 4. Inclusief schitterende onderwateropnames.

Na twee blank sessies , waarvan één tijdens een doodaas dagje in een haven waar de aasvis duidelijk nog niet in grote aantallen aanwezig blijkt te zijn. En een week later word er op het ruime sop het nodige afgetrold om de aasvis te lokaliseren en ook dat levert bar weinig op, is het tijd om weer eens wat anders te proberen. Ditmaal worden de stekken opgezocht die in de late zomer en vroege herfst de nodige mooie vissen naar boven brachten.

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

De wind blijft echter een geduchte tegenstander en zorgt ervoor dat er voornamelijk slepend gevist dient te worden. Maar!, dit is geen enkel probleem en het komt me eigenlijk prima uit nu ik een bijzonder leuk hulpmiddel heb aangeschaft. Namelijk de Waterwolf camera van Savage Gear, na deze camera tot nu toe tweemaal te hebben gebruikt in condities die verre van ideaal genoemd kunnen worden 5 a 6Bft met de wind op de kant ben ik er helemaal lyrisch over!! Echt ongelooflijk hoeveel informatie je hier van krijgt waar je normaal gesproken geen weet van hebt.

Niet alleen kun je nu perfect zien hoe het kunstaas zich gedraagt bij diverse snelheden en wat het effect is wanneer je de hengel bijvoorbeeld beweegt om je kunstaas te versnellen of vertragen.

**De Waterwolf camera met een aantal stukken rubber die in het filmpje voorkomen.**

Je krijgt ook een zeer goed beeld hoe de onderwater omgeving er uit ziet en waar zich bijvoorbeeld mosselvelden bevinden. In de twee dagen dat ik dit fantastische cameraatje heb gebruikt was er eigenlijk maar weinig actie.

Althans dat dacht ik…., na het bestuderen van de opgenomen data bleek er volop interesse te zijn geweest voor mijn kunstaas. Echt bizar om te zien hoe sommige snoeken zich gedragen, het heeft mijn ogen echt geopend en kijk er al enorm naar uit om dit hulp middel opnieuw in te zetten. Wat ook goed naar voren kwam in de filmbeelden is dat de planten duidelijk zijn begonnen met groeien, daar er overal verse groene scheuten zijn te zien. De natuur is duidelijk van slag door de hoge (water)temperaturen en dit is aan alles te merken, zo zie je zowel op het ondiepe maar ook op het hele diepe vis.

Het zal me ook niet verbazen als bijvoorbeeld paai plaatsen al worden opgezocht door diverse vissen. Alles bij elkaar word het ons vissers zeker niet gemakkelijker gemaakt om de vis te lokaliseren maar dankzij de Waterwolf camera heb ik nu wel een extra troef in handen. Het resultaat van twee daagjes filmen is te zien in het bijgevoegde You Tube filmpje.

Till the next adventure….

Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu

Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.

Hunting down the Volkerak Queen deel 3.

Houd het dan nooit op? Het is misschien wel de grootste frustratie op dit moment van elke liefhebber die graag op het ruime sop vertoefd. Dé alsmaar doorwaaiende wind, want daar hebben we het dan over. Deze heeft er klaarblijkelijk zijn hobby van gemaakt om als het weekend aanbreekt net ff een tandje bij te zetten.

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

6 Beaufort lijkt daarbij de nieuwe standaard te zijn, maar het weerhoud me er niet van om erop uit te trekken want : Waar een wil is , is een weg… of beter gezegd een ‘hobbelig Volkerak zeetje’. Het laatste weekend van November is deze jongen er dan ook een dagje op uitgetrokken gewapend met een…klein anker.

**Al waait het nog zo hard, een zonsopkomst blijft altijd mooi.**

Het idee was en zo is het ook uitgevoerd om deze keer toch naar de laatste planten resten te zoeken en daar de boel eens goed uit te werpen. Dit was alleen mogelijk met behulp van het anker, zonder dit hulp middel liep de driftsnelheid op tot 4 a 5 km\u en vloog ik in een rotgang over de stekken heen. Met het anker dat de kajak op zijn plaats houd kan de boel zeer nauwkeurig worden uitgegooid. Het leverde uiteindelijk vele golven én spray op, die over de kajak heen klapten (het kan er tegen maar nat word je..) en één snoek van tegen de 75 a 80 cm die een zeer traag geviste swimbait van Savage gear (19 cm swim and jerk) niet kon weerstaan.

Na een aantal uren met diverse aasjes op deze wijze gevist te hebben word de terugtocht aangevangen, waarbij de ZW 6 er voor zorgde dat het best ff duurde voordat de vellige haven in zicht kwam …pffft. Het half uur wat in de ochtend nodig was om de stek te bereiken duurde begin van de middag twee uur, maar het was het weer waard en toch lekker een paar uurtjes gevist.

Een week later…
Wederom een 6 Bft, ditmaal ga ik in een aangrenzend water er in om van daaruit wat luwte stekken te bevissen en eventueel het Volkerak zelf. Na een uurtje te hebben gevist waarbij er al wel wat aasvis concentraties te zien zijn maar niet in grote hoeveelheden besluit ik om het Volkerak op te gaan.

Door de vele regen van de laatste tijd staat er in het kanaaltje wat op het Volkerak uitkomt een beetje stroming en hierdoor ontstaan er mooie plekken waar een rover mooi kan liggen te wachten totdat er een hapje voorbij komt. Dit hapje in de vorm van een 20 cm lange Creeper komt voorbij en precies op de plek waarvan ik denk ‘hier kan best wat liggen’ klapt er een vis op. Geen snoek maar een fraaie snoekbaars (70+) blijkt de dader echter schiet deze jammerlijk los op het moment dat ze naast de kajak ligt. Eenmaal op het Volkerak aangekomen blaast de Zuidwester stevig door maar kan er wel degelijk kort onder de kant goed gevist worden. Ditmaal laat ik het anker voor wat het is daar de wind dusdanig hard door waait dat werpend vissen een beetje lastig is zodoende word er nu slepend gevist.

Na een uur klapt er met volle overgave een mooie snoek op de Creeper, deze dame lag duidelijk in een hinderlaag positie lag te wachten op een langskomende prooi. De sterke dame (98cm) doet goed haar best om zich te ontdoen van het stuk rubber maar uiteindelijk mag ze toch even op poseren voor de foto.

**De Creeper van @rtbaits deed het hem weer.**

Na de dame veilig weer terug in haar habitat te hebben gezet word er verder gevist maar verdere actie blijft uit. Wel worden er een paar stukken rubber verspeeld aan wat onderwater obstakels welke er voorheen nooit lagen. Geen idee wat er ligt maar het zorgt er wel voor dat het een enigszins kostbaar dagje word. Afijn toch weer ff lekker uitgewaaid en als bonus nog een mooie snoek mogen landen. Ben benieuwd wat het volgende weekend gaat brengen….(zal wel iets met een 6 zijn zeker.. ;) )

Till the next adventure…

Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.

Op zoek naar de magische 50. Deel 5.

Het is ondertussen al ruim vijf maanden geleden dat het voorgaande deel van deze baars special is verschenen. Maar nu met dit 5de hoofdstuk word het nieuw leven ingeblazen waarbij ik gelijk kan verklappen dat het tevens het laatste deel is van deze special waar ik overigens erg veel plezier aan heb beleeft maar ook zeker het nodige van heb geleerd qua baars visserij. Aan de reacties die ik heb gekregen op o.a. het water van mede vissers bleek al snel dat het goed word gelezen en dat men het ook waardeert ( wat altijd leuk is om te horen)

Tekst en foto’s: Daniel vd Post.

Kreeg dan ook regelmatig de vraag van: En? heb je hem al gevangen? Een vraag die telkens beantwoord werd met: ‘nee, nog niet’,‘ah komt vanzelf wel’ was vaak de reactie van mede vissers. Maar afijn nu in dit laatste hoofdstuk kan ik met trots melden dat het is gelukt! Misschien niet op de manier die ik graag zou willen door er gericht op te vissen, nee het betreft hier een toevallige bijvangst tijdens het snoeken op het Volkerak meer. (dus…)

Heb overigens de afgelopen maanden nog wel een paar gerichte pogingen gedaan (zonder noemenswaardig resultaat) maar vis liever gericht op deze schitterende rovers in de maanden na de zomer en net voor de gesloten tijd in Maart wanneer ze kogeltje rond zijn. Terug naar de daadwerkelijk vangst…Het was dus tijdens een snoek sessie op een deel van het Volkerak waar ik pas sinds deze zomer aan het vissen ben.

P1050362(2) — **Het Volkerak schitterend water in het zuiden des lands**

Het betreft een vrij groot gebied met zeer veel planten maar waar ook diep water binnen handbereik is. Een erg interessant stuk waar (althans ik vermoed) grote snoek dames moeten liggen al ben ik er tot nu toe niet verder gekomen dan een krappe meter en diverse mooie negentigers wat natuurlijk zeker geen slecht resultaat is. Veel baars heb ik er nog niet gevangen wat op zich ook niet vreemd is aangezien ik veel met groot rubber bezig ben van voornamelijk Artbaits (yup de bekende Creepers). Doordat de planten al behoorlijk aan het afsterven zijn is het vrij lastig te zien waar de plantengrens naar dieper water begint zodat in plaats van gelijk met groot rubber te gaan smijten ik ervoor kies om eerst maar eens een stuk te trollen met pluggen langs de planten om te zien hoe het ervoor staat.

Het begint nog maar net licht te worden als de pluggen te water worden gelaten, ben amper tien minuten bezig wanneer er een twijfelachtige aanbeet volgt op een Salmo Perch 12 in een natuurkleur.(loopt tot een metertje of drie diep) Niet één, twee maar drie keer heeft de vis nodig om zichzelf te haken binnen een tijdbestek van amper een seconde. Een licht gebonk op de snoekhengel doet het vermoeden al rijzen dat het wel eens om een baars zou kunnen gaan. Luttele momenten later komt de kenmerkende kam boven water en neemt de adrenaline toe want dit is toch echt wel een serieuze baars! Slechts gehaakt met één haakpunt volgen er spannende minuten. Heb geen schepnet bij dus moet er ouderwets geland worden door middel van de duim techniek welke stevig in de bek geplaatst dient te worden om vervolgens goed grip te houden.

De baars denkt daar echter heel anders over en telkens wanneer de dame in kwestie bijna binnen handbereik is duikt ze weer naar beneden waarbij er bij mij menig schietgebedje volgt van ‘please blijf hangen’. Dit tafereel herhaalt zich naar mijn mening veel te vaak en begin me nu toch echt wel een beetje zorgen te maken, wat loop ik hier te prutsen denk ik bij mezelf maar eigenlijk kan ik niet veel anders dan geduldig afwachten. Eindelijk na misschien wel tien ontsnap pogingen kan ik mijn duim in haar bek plaatsen…pfft wat een opluchting is dat zeg. Achteraf blijkt die ene haakpunt net in het harde deel te zitten van haar kaakscharnier en was ontsnappen vrijwel onmogelijk, maar ja dat is achteraf hé. Gauw word ze in de meetgoot gelegd, zou ze het halen? de magische grens van 50 cm waar ik al zolang naar op zoek ben. Even lijkt het erop dat het weer nét niet is maar dan na ze nogmaals te hebben neergelegd en de staart mooi recht te hebben gelegd blijkt ze precies 50 cm te zijn!!

Wat ontzettend gaaf is dat zeg en ben helemaal in de wolken, de rest van de dag is bonus en vermaak ik me met het vissen op snoek. Zo zie je maar, vissen blijft onvoorspelbaar waarbij de vangst van je dromen zomaar kan bovenkomen wanneer je het totaal niet verwacht. Dat maakt het vissen zo mooi denk ik, dat je nooit van tevoren weet wat er gaat gebeuren. Tot slot de foto’s welke ik normaal in de tekst verwerk maar nu eigenlijk beter passen op het einde van het verhaal.

P1000336(2) — **Ff ik er blij mee ben? Nou dacht van wel!!**

Dit maal met flitser genomen… — **Ditmaal met flitser genomen…**

**Ze beginnen al aardig dik te worden.**

Till the next adventure……

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Heeft U nog vragen met betrekking tot dit artikel of wilt U graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via daniel@yakfisfing.eu

Groetjes, Daniel van der Post