Redactie Roofvisweb, auteur op Roofvisweb.NL

De rivier op met Fishing Guide Johan.

Na al dat grove snoek snoekgeweld van de vorige keer, nu weer terug bij het subtiele vissen op de snoekbaars in een minder subtiele omgeving. Al in het gesloten seizoen maakte Oscar de afspraak met Fishing guide Johan (http://www.fishingguidejohan.nl) om samen eens een dagje te gaan vissen, en ik kon dan mooi aanhaken omdat Johan over een ruime boot beschikt waar vanuit je met gemak met zijn drieën kunt vissen. Johan beschouw ik als een goede vriend, en de dagen dat we kunnen afspreken zijn dagen om naar uit te kijken. Niet alleen is het een leuke visdag, het is ook nog eens gezellig en er wordt altijd wel een beetje gedold zoals je kan verwachten van ‘jongens onder elkaar’ in één boot.

Tekst en foto’s: Frans van der Putte

Voor Johan staan zijn gasten centraal (juist, geen klanten maar gasten). En nu zijn Oscar en ik niet bepaald het type visser dat frequent bij een gids in de boot zal stappen: Johans mentaliteit en de manier waarop hij met zijn gasten omgaat is super en ik denk dat als je eens kennis wilt maken met bijvoorbeeld het vissen op de rivier dat je dan bij Johan zeker aan het juiste adres bent.

Op de afgesproken tijd blijkt dat we ons op de verkeerde plaats bevinden. Oscar pleegt een belletje en een paar minuten laten schudden we de hand met Johan en kunnen we bijna het water op. Traileren op de grote rivier kan soms spannend zijn, omdat je rekening moet houden met de scheepvaart en de golven die daarbij horen. Ook het ‘zuigen’ en weer opkomen van het water vaak minuten later nog is iets waar je rekening mee moet houden. Als de kust veilig is rolt het schip van Johan het water in, en dan is het aan mij om de motor te starten en op veilige afstand te blijven dobberen terwijl de boel op slot gezet wordt. Johan en Oscar stappen een paar tellen later in en we zijn op weg! Zo’n woeste plek om te zijn, de drukste scheepvaartroute van West-Europa maar wij voelen ons hier thuis. De stroming, die aparte geur van klei door het lage water, het mysterie van wat er zich onder de wateroppervlakte allemaal afspeelt en de mogelijkheid om allerlei vissoorten te vangen met dat ene aasje plus het feit dat het ook nog eens monster kan zijn: de rivier, een iets om deel van uit te maken.

We komen bij de eerste stek aan, en daar gaan we lekker werpen met shads. Zoals ik al zei staat het water laag en de stroming valt mee. We kunnen prima uit de voeten met 14 gram. Ik zeg ‘we’, maar Oscar vist zwaarder en kiest ook dit keer weer om te starten met de dropshot. Al een paar tellen laten heeft hij de eerste van de dag te pakken! Niet groot maar dat heeft wel eens langer geduurd. De routine van dril, landing, foto’s, onthaken en release volgt.

De vis ligt dus op de stek en ze zijn actief. Uiteraard betekent dat dan niet automatisch dat we er dan ook een aantal gaan vangen, maar de kans is wel aanwezig. Los blijken ze niet echt te zijn kunnen we wel voorzichtig concluderen als we alle drie een worp of twintig verder zijn. Ondergetekende weet een aantal keer een mooie aanbeet uit te lokken en de vis te verspelen of de vis niet eens te haken. Uiteindelijk blijft er dan toch een visje plakken op de HM topper in het meestal favoriete kleurtje limetreuse.

Enkele minuten laten een snoeiharde aanbeet. Het hengeltje gaat lekker krom en voorzichtig denk ik toch wel dat dit een hele dikke is! Eenmaal bij de boot blijkt het geen monster te zijn, maar dan beestje gaf wel prima sport!

Rondom de boot is de roofblei steeds driftig aan het jagen als er een schip passeert. Steeds pakken met name Johan en ik dan snel een roofblei-aasje om te proberen er eentje te foppen. En dat lukt steeds niet! Als de roofbleien weer kalmeren vissen we steeds weer verder op snoekbaars. Op een paar voorzichtige aanbeten na krijgen we verder geen actie meer. De roofblei heb ik wel een klein beetje opgegeven. Daarna besluit een (meteen voelbaar bij de aanbeet) roofblei dat het HM toppertje echt niet alleen voor snoekbaars bedoelt is en schuift er eens even lekker overheen vlak achter de kribkop. Lange tijd blijft de vis diep en vecht hij voor wat hij waard is. Gelukkig kan er altijd maar één van de twee winnen en in dit geval is dat een zeer tevreden visser die deze mooie zeventiger even vast mag houden voor de camera.

Deze stek is mooi, uitgebreid en er ligt vis maar om er nou de hele dag te blijven liggen? Nee, het is tijd om te verkassen en ons geluk elders uit te proberen. Johan stuurt de boot naar de volgende stek, en het is verbazend om te zien hoe ondiep alles nu is met dat lage water. Stekken die normaal stek zijn, kun je nu niet eens bevissen! Maar we blijven ons best doen. Geen aanbeten, of een ‘laffe’ tik, een ‘proevertje’ die heel even hangt… het mag duidelijk zijn dat we de middag naderen. Op een volgende stek worden we wederom verrast door de lage waterstand: het zit zo ingebakken dat een stek een stek is en dan blijkt ineens alles anders te zijn. Oscar weet een aantal baarzen te vangen op deze stek maar voor de rest is het karig.

Op weer een volgende stek is heel erg veel vis zichtbaar op de dieptemeter. Brasems laten slijm achter op hoofd- en onderlijn. Daar liggen vaak ook rovers tussen! Ondanks dat we op de rivier zitten, zijn er zelfs brasems zichtbaar in de oppervlakte. Even later krijgt Johan op 1,5 meter water al verticalende een snoeiharde aanbeet. Enkele tellen laat een vis aan de andere kant van zijn lijn weten het niet eens te zijn met wat er zojuist gebeurd is. En dan ineens plop! Los. Ai wat is dat toch vervelend! Johan denkt er niet te lang over na: dat kan nu eenmaal gebeuren tijdens het vissen. Een kleine twintig minuten later, op weer een andere stek is het Oscar die er een hele sterke vis aan heeft. Een minuut blijft de vis wel hangen (het lijkt wel een kwartier te duren) en de vis is loeisterk. Totdat ‘plop’ ook deze vis losschiet. Waarom?! Frustratie, ongeloof… niet leuk maar wel beter dan helemaal geen aanbeten krijgen. Johan vangt iets later een snoekbaarsje verticalend, en ook ik mag weer een duit in het zakje doen.

We proberen het nog even op de stek waar we gestart zijn, en daar zijn de roofbleien weer volop actief. Net als vanmorgen, willen ze nu ook geen aasje dat speciaal voor hen aangeboden wordt. Maar ook de snoekbaars is nu kalm. Op naar nog een laatste paar stekken, waar we met veel plezier vissen en waar zin en onzin besproken wordt. Een flink eind in de middag al, en als we nog een bijtperiode willen meemaken vandaag zullen we nog een paar uur in ‘de dooie tijd’ moeten door vissen. Dat gaan we niet doen, en breien er een eind aan. Vrouwen en kinderen thuis kunnen het wel waarderen als de jagers zich thuis melden voor het eten, ook al was dat in eerste instantie niet concreet afgesproken. Zo gezegd zo gedaan. Johan bedankt voor een leuke dag en tot snel! We hebben weer genoten.

Frans van der Putte

Sportvisserij Nederland gaat naar de rechtbank!

Sportvisserij Nederland betwist de recent afgegeven vergunning aan een beroepsvisser in het Benedenrivierengebied en stapt naar de rechter!

**Een aantal vertegenwoordigers namens de verontruste sportvissers in Made.**

Dat was één van de ontwikkelingen die op donderdagavond 3 juli jl. aan de orde kwam, tijdens een door Sportvisserij Zuidwest-Nederland en Sportvisserij Nederland in Made belegde informatieavond met verontruste sportvissers.

Sportvissers in het Benedenrivierengebied worden de laatste jaren geconfronteerd met steeds meer beroepsvisserijactiviteiten op wateren als het Haringvliet en Volkerak. Er verschijnen steeds meer beroepsvisboten en netten en één beroepsvisserijbedrijf, Visserijbedrijf Klop uit Hardinxveld-Giessendam, maakt het daarbij zo bont dat steeds meer sportvissers het bloed van deze visserij dynastie wel kunnen drinken. De sfeer wordt steeds grimmiger en de situatie steeds explosiever…

**Het is jarenlang goed gegaan, maar de goede verhouding tussen beroeps- en sportvisserij wankelt.**

Het probleem is echter dat de betreffende beroepsvissers – in totaal zijn in het Benedenrivierengebied maar liefst 18 (!) visserijbedrijven actief – in principe het recht aan hun kant hebben. Of beter gezegd: aan hun kant ‘denken’ te hebben, want er vallen wel degelijk beheerskundige én juridische kanttekeningen te maken bij de verleende vergunningen.

In het begin van de jaren ’70 kwam er in geheel Nederland een door de overheid gesteunde ‘splitsing’ van visrechten tot stand. Het basisprincipe was (en is nog steeds!): aal voor het beroep – schubvis voor de sportvisserij.

Het Benedenrivierengebied kent vooral zogenoemde Rijkswateren en daar werden de visrechten volledig in handen gegeven van de georganiseerde sportvisserij, met dien verstande dat de overheid de ‘legitieme rechten’ van de op deze wateren actieve beroepsvissers wilde waarborgen, door een systeem van aan hen door het ministerie toe te kennen ‘Schriftelijke toestemmingen’.

Voor de meeste sportvissers geldt 'vissen, vangen en terugzetten'. — **Voor de meeste sportvissers geldt ‘vissen, vangen en terugzetten’.**

Dat systeem heeft tientallen jaren vrij geruisloos gewerkt. Het in die tijd uitermate voedselrijke Benedenrivierengebied kende een prima visstand en de aanwezige beroepsvissers richtten zich met name op het vangen van paling en op de zegenvisserij op zogenoemde ‘pootvis’, de in overvloed aanwezige brasem en blankvoorn die door de visserijbedrijven levend werd doorverkocht voor uitzetting in talrijke afgesloten binnenwateren in Nederland en België. Iedereen tevreden, zou je kunnen zeggen.

Maar toen kwam door allerlei oorzaken de aalvisserij onder druk te staan. Eerst speelde de dioxinekwestie, waardoor aal uit het Benedenrivierengebied niet langer ter consumptie op de markt kon worden gebracht en toen de waterkwaliteit beter werd en er geen direct gevaar meer was voor de volksgezondheid, donderde door allerlei (mondiale) oorzaken de aalstand in elkaar.

Dat een beroepsvisser die zijn broodwinning dreigt te verliezen vervolgens andere manieren verzint om geld te verdienen, valt hem niet kwalijk te nemen. De een na de andere beroepsvisser ging zich dus richten op het bevissen van soorten als snoekbaars, snoek en baars en dat bleek uitermate lucratief.

**Beroepsvisserij is een gegeven en op zich is daar niets op tegen.**

En nu komt het:
De door het ministerie afgegeven Schriftelijke Toestemmingen bleken totaal geen beperkende voorwaarden te kennen. Niet in hoeveelheden weg te vangen vis, niet in vismethoden, niet in zonering, niet in tijd. Geen normering, geen registratie, geen controle, niets!

De enige voorwaarde die later werd gesteld is het samen met andere belanghebbenden oprichten van een VBC (Visserij Beheers Commissie) en het opstellen van een zogenoemd Visplan.

Die voorwaarde geldt ook voor de sportvisserij en Sportvisserij Zuidwest-Nederland heeft dan ook jarenlang het voortouw genomen bij de pogingen om te komen tot zo’n VBC. Met medewerking van diverse beroepsvissers, maar het eerder genoemde Visserijbedrijf Klop heeft die vergunningsvoorwaarde voortdurend aan zijn laars gelapt en is domweg niet bereid om mee te werken aan ook maar enige vorm van regulering.

Helaas komt er nu een ander (landelijk) probleem om de hoek kijken: ons oppervlaktewater wordt steeds maar ‘schoner’ en daarmee ook voedselarmer. Dat gaat in een dermate hoog tempo, dat alle deskundigen zich ernstige zorgen maken over de toekomst van alle onderwaterleven, inclusief de vis.

Ook het Benedenrivierengebied kent amper nog aanvoer van broodnodige voedingsstoffen en dat begint duidelijk ook al gevolgen te hebben voor de visstand. Een recent in opdracht van het ministerie uitgevoerd Visserijkundig Onderzoek leverde een biomassa aan vis op van rond de 100 kilo per hectare. Dat is schrikbarend veel minder dan pakweg 10 jaar terug.

De visstand wordt dus door allerlei moeilijk te beïnvloeden factoren steeds maar minder en gelijktijdig neemt de beroepsmatige benutting van die visstand in razend tempo toe. Dat kán alleen maar misgaan! Misgaan zoals dat inmiddels op het IJsselmeer al is gebeurd. Daar valt niets meer te vangen en treedt dus een koude sanering van de beroepsvisserij op. Maar ook de sportvisser heeft op dat IJsselmeer niets meer te zoeken!

In het Benedenrivierengebied dreigt nu hetzelfde te gebeuren, als er niet (direct!) wordt ingegrepen. Eerst dient daartoe de ongebreidelde beroepsvisserij te worden teruggedrongen en gereguleerd. Beroepsvisserij is een gegeven en op zich is er daar ook niets op tegen. Maar er dient verantwoord te worden geoogst, met zicht op de toekomst. Nu wordt het toch al kwetsbare ecosysteem domweg leeg gerost.

Werk aan de winkel dus voor onze nationale belangenbehartiger Sportvisserij Nederland in Bilthoven, maar vooral voor de visrechthebbende in het Benedenrivierengebied, Sportvisserij Zuidwest-Nederland!

Zoals gisteren werd toegelicht, is het tegen het licht houden van de door de overheid verleende Schriftelijke Toestemmingen en het afdwingen van (zware) beperkende maatregelen nu de eerste prioriteit. De eerste stap naar de rechter wordt daarbij op korte termijn gezet.

Daarnaast gaat Sportvisserij Zuidwest-Nederland nu grote haast maken met het inrichten van de vereiste VBC en het opstellen van een Visplan. Willen bepaalde partijen daaraan geen medewerking verlenen, dan is dat maar zo. Dan kunnen die partijen vervolgens immers worden aangesproken op het niet naleven van uitdrukkelijke vergunningsvoorwaarden…

Voor de individuele sportvisser is dit alles wat je noemt zware kost. Die heeft (terecht) geen zin in ambtelijk en juridisch gepraat – die wil zijn visje blijven vangen en niet worden geconfronteerd met volledig met netten leeggeviste kribvakken en door stand want compleet onbevisbare oeverzones.

Onze belangenbehartigers zullen deze klus moeten klaren; daarvoor betalen we immers met ons allen via de verplichte Vispas. Het zal een zware en taaie strijd worden, die waarschijnlijk deels ook voor de rechter zal moeten worden uitgevochten.

Maar ons prachtige Benedenrivierengebied en al die tienduizenden sportvissers die daar hun hobby uitoefenen, verdienen al die inzet ten volle.

Het is nog niet te laat, maar de tijd dringt…

Peter Dohmen
Algemeen hoofdredacteur
Hét Hengelsporthuis

Pionieren in Zweden deel 1 door Frans Oomen

Dit voorjaar trokken vismaat Frank Mylle en ik voor 8 dagen naar midden Zweden om wat te pionieren op verschillende wateren. Het werd een geweldige week. De heenreis verliep soepel en tegen het middaguur arriveerde we in Kiel om daar in de avond de ferry naar Gotenburg te pakken. De volgende ochtend rolde we om ca 9:30 uitgerust van de boot en begonnen we fit aan deel 2 van de trip. Op naar het plaatsje Näsviken. Met nog 700km voor de boeg een behoorlijke rit dus. De pitstop op de boot was een mooi rust moment.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

In de avond arriveerden we op de afgesproken plaats en konden we de Jonny “Knossas” Johansson de hand schudden. We volgden hem naar ons verblijf voor de komende dagen alwaar we Rickard Blank ontmoetten. De eigenaar van het huisje. Het huisje was basic maar verder prima in orde. Het bied plaats aan 4 personen dus voor ons 2 was het perfect. We hebben wel beide de gewoonte om nog al veel materiaal mee te nemen dus het was toch wel redelijk vol. Daar bovenop had Frank in de dagen na deze vakantie nog een deelname aan de Predatortour geplant staan dus al het eten en drinken voor de 2e week was ook mee.

De plannen voor de komende dagen werden doorgesproken met Rickard en Jonny. Als eerste zouden we de voor de deur gelegen meren Sordellen en Noradellen gaan bevissen

Dag 1: Noradellen

Op dag 1 gingen we op pad met de gidsboot van Jonny. Een slagschip van een boot, oorspronkelijk gemaakt om te trollen op forel, zalm en snoek op de bekende Zweedse manier met veel hengels, planerboards, downriggers en wat al niet meer. Voor ons zou het echter een dagje werpend vissen worden. De boot was sinds kort uitgerust met een 114Lb fronttroller dus een driftje maken moest te doen zijn. Als eerste togen we naar een op de waterkaart interessante spot op Noradellen. Een ondieper deel op de waterkaart had thuis onze interesse al gewekt. Veel structuur, onderwatereilanden en ondiepe oeverzones maakte dat we vermoedden dat zich daar de snoeken bevonden. In dit deel van het meer kan je makkelijk een halve week doorbrengen.
Al snel bleek dit te kloppen want ik miste na een paar worpen reeds de eerste vis. Toch duurde het even voordat we de juiste drift aan het maken waren. Zo’n boot van een meter of 7 met een joekel van een motor heb je ook niet zo maar onder controle en er stond best wel wat wind. Frank tekende als eerste voor een snoek op een rubber kikker en kort daarna volgde er nog een baars op een kleine Dexter jerk. Niet veel later mocht ook ik mijn eerste vis verwelkomen op, uiteraard, een Hellpuppie.

Omdat de beide meren nog al groot zijn besloten we te verkassen. De eerste dagen met de boot van Jonny moesten we optimaal gebruik maken van de 135 PK motor door zoveel mogelijk water te bezichtigen. Het stuk tussen Noradellen en Sordellen werd even aangedaan en ook hier kregen we actie op onze jerkbaits. Het volgende plan was om wat dieper te gaan vissen in de buurt van een drijvende viskwekerij. Altijd interessant. Op de eerste plek die we aandoen heeft Jonny een hoop waypoints gezet in zijn GPS. Allen van gevangen vissen tijdens het trollen. Zouden ze werpend ook te vangen zijn?

Wat het precies was met de bewuste stek konden we niet zeggen. Op de waterkaart was niets bijzonders te zien en ook de diepte meter gaf niets vreemds aan. Slechts een plateau dat flauw afliep van 8 naar 12 meter. Frank kreeg als eerste een aanbeet op zijn DK shad met een zware loodkop. Hij lost de vis maar vangt er even later toch een. Doordat de boot met een Ipilot geankerd lag konden we de stek perfect uitwerpen. Niet veel later haakte ook Jonny zijn eerste vis op een Westin swimbaitje. Een mooie 90er voor Jonny was de eerste goede vis van de trip. Op het moment dat we willen vertrekken laat ik mijn DK Rumble in het water hangen. Zodra de boot start krijg ik een flauwe aanbeet van een kleine snoek met een halve staart. 1 stek- 3 vissen. Dat belooft wat.

**Stuur die snoek maar die je staart er af gebeten heeft.**

Op de volgende stekken besluit ik mijn shad te wisselen voor een zware Flatt shad van Sebile. Dit is een loodzware plug die qua actie wat op een ratelaar lijkt maar geen kogels heeft. Slechts een sterke vibratie bij het binnen jiggen. De zwaarste zinkt als een baksteen en kan je gemakkelijk op 20 mt diepte vissen. De snoeken zien er wel wat in want al snel zijn 2 vissen de klos. Ook Jonny ziet er wel wat in. Begrijpelijk want voor wie echt diep wil vissen is dit dé plug! We missen nog een paar aanbeten dus de vis is voor het moment ook diep te vangen.

We doen een rondje rond de viskwekerij maar daar komt niets uit dus we besluiten de naast gelegen baai maar eens aan te doen. Hier staat een metertje of 2 water en we verwachten dat er wat vissen zijn blijven hangen na de paai. Weer is het Jonny met zijn swimbaitje die de eerste vis vangt. En weer is het een 90er. Het swimbaitje lijkt wat op, wat ze in Zweden een Lota Lota noemen. Een kwabaal in het Nederlands.

**Negentiger voor Jonny op een Westin Swimbait**

Daarna is het de beurt aan Frank. Vlak naast de boot wordt zijn kleine Fatso bruut gegrepen en de vis gaat er razendsnel van door. Wat is dit??? Eenmaal terug bij de boot zien we dat het geen snoek is maar een regenboogforel. Ongelooflijk! Die dingen blijven maar gaan. Normaal scheppen we niet snel een vis maar aan zo’n forel zit geen handvat zoals aan aan snoek. Aan boord is hij trouwens opvallend mak! Het blijkt een ontsnapt exemplaar te zijn uit de viskwekerij en hij lijkt zich goed te handhaven. Als we verder vissen zien we er meerde jagen in de baai. Ik wil er ook een vangen! Dat gebeurd niet maar we vangen nog wel een hand vol snoeken bij. Frank met een Pointer van Lucky Craft en ik met een Onduspoon van Sebile. Een lepel die gemakkelijk te vissen is en werpt als een kogel.

Spagetti avondje — **Spaghetti avondje**

Dag 2: Sordellen
Dag 2 is een stuk zonniger maar er staat wel wat meer wind. Op zich niet erg, we zullen ons plan wel trekken. Vandaag is de laatste dag op de gidsboot van Jonny. Als eerste doen we wat ondiepe baaitjes aan nabij het huisje. We verwachten dat zich daar nog vissen bevinden die net afgepaait zijn. We benaderen de baaitjes aan de zonzijde en krijgen al snel de nodige volgers. Weer is het Frank die met zijn Pointer de eerste vissen vangt. Groot zijn ze niet maar aan aangepast licht materiaal geven ze topsport. De vissen lijken een voorkeur te hebben voor de swimbait van Frank. De mijne (ook een Pointer) laten ze liggen. Normaal geloof ik niet zo in kleuren maar het valt nu wel op. Franks aasje lijkt wat op de hier voorkomende Artic Char. Zou dat het zijn?

. **Dit swimbaitje moesten ze echt hebben.**

We doen nog een aantal plaatsen aan op Sordellen waar het op het eerste gezicht goed moet zijn. Onderwatereilanden, baaitjes waar Jonny eerder al paaiende vis had waar genomen en stukken met veel rotsen. Op een enkele volger na zien we niet veel aktie. Vermoedelijk zijn de vissen al naar dieper water getrokken, getuige onze vangsten gisteren op 10 meter water. Hoe dan ook. De stekken hebben veel potentie en ik denk dat als we een week eerder waren geweest, we er wel wat vis hadden kunnen vangen.

We doen de baai met de forellen nog maar eens aan want we willen vis vangen. De forellen zitten er nog steeds maar moeten nergens van weten. Ook de snoeken laten zich moeilijk vangen. De harde wind maakt dat de boot nét iets te veel wind pakt en te snel gaat driften. Uiteindelijk vangen we toch weer een aantal vissen. Zodra we waterlelies vinden vinden we de snoeken ook. Eigenlijk niets anders dan in Nederland. Het water laat zich in de baaien gemakkelijk lezen en waar je planten verwacht staan ze ook, net als de snoeken.

Jonny kent zijn plaatsen gelukkig en kan ons zo vertellen waar we moeten zijn. Voor mij is het weer die Sebile lepel vandaag. Lepels zijn een weinig gebruikt kunstaas maar deze Sebile heeft iets wat andere niet hebben. Je kan hem perfect werpen in deze harde wind én hij vist gemakkelijk snel binnen.

Door de harde wind besluiten we tegen 16:00 te stoppen. Jonny moet nog een eind terug met zijn gidsboot en wil ons de meren voor de komende dagen graag ook laten zien. We besluiten langs de trailerhellingen te rijden van de meren Kyrksjon, en Langsjon waar de de komende 3 dagen zullen vissen.

Dag 3: Kyrksjon
Nadat we de hellingen bekeken hebben treffen we bij ons huisje gastheer Rickard aan met de huurboot. Een 5,30 lange polyester met een 30 pk motor. De boot ziet er perfect uit voor de grote wateren hier in de buurt. Rickard had er een extra jerry can benzine bij gedaan en een 100Ah semitractie accu. Zowel voorin als achterop kun je perfect staan om werpend te vissen. Een puntje van kritiek: Rickard had er een meetplank in gelegd die tot 1,10 mt ging. Dat is 20 cm te weinig Rickard!

Afijn, we traileren de boot op Kyrksjon en varen de baai van de helling uit. Direct maar beginnen denk ik. Het miezert een beetje maar het is niet koud. Frank start met een grote streamer aan de vliegenhengel en ik met een jerkbait. Al na een paar worpen krijgt Frank een mooie volger. Ook ik krijg even later een volger.

**De mooiste manier om een snoek te vangen.**

We driften verder de baai in en zien wat snoeken jagen tussen de planten. Ik besluit eens gek te doen en monteer een Dancin’ Raider van Joe Bucher. Een forse spook, eigenlijk voor het grotere water. Echter hier lusten ze hem ook want na een paar worpen vang ik mijn eerste vis op dit meer, Op een topwater nota bene. Naast vliegvissen misschien wel de mooiste manier om een snoek te vangen. Ook Frank pakt zijn eerste vis op de vlieg. We wisselen nog wat van kunstaas maar het staat eigenlijk al vast dat Frank veel met de vlieg zal vissen en ik met allerhande topwaters.

**De Hellpuppie kwam ook nog even in actie.**

Als we een volgende baai in driften zien we direct veel activiteit van snoek in de kant. We hebben wat nieuwe kikkers mee van Art Baits en die besluiten we eens te testen. Frank haakt de eerste maar die schiet helaas los. Jammer want het was een grotere vis. Ook ik mag een paar meter verder de eerste vis haken. Ongelooflijk maar waar: mijn spinstang breekt. Ik had wat nieuwe spinstangen gemaakt van een dun soort RVS draad. Ongeschikt blijkbaar. Ik knip ze direct allemaal door. Frank weet dan toch nog een mooie vis te vangen op zijn kikker.

Als we verder driften gaat het in eens hard. Om de paar worpen krijgen we aanbeten. Ik vis met jerkstreamers, poppers, spooks en jerkbaits. Frank houdt het hoofdzakelijk bij zijn vliegenhengel. Het moet haast wel verslavend zijn dat vliegvissen. Omdat ik zelf niet met de vlieg vis, heb ik een soort van jerkstreamer er aan geknoopt. Vismaat Danny Dillen heeft een soort kopje gemaakt waarop je een tubefly op kan zetten en een weedless haak achter kan monteren. Hij is vrijwel probleemloos door de rietstengels en waterplanten te vissen en het haakt nog goed ook!

We verkassen omdat we al even niets meer gezien hebben. Als je veel aanbeten krijgt en het valt even stil begint het al snel op je vertrouwen te werken. We kiezen een op het eerste gezicht minder aantrekkelijke baai uit. Minder riet, minder planten dus ook minder snoek? Iets minder, dat wel maar toch ook hier weer redelijk wat actie. Als Frank er een DK Diver aan doet is het na een paar worpen al bingo. Dit is een betere vis! Na een korte maar stevige dril kan Frank de vis pakken. “Hebbes!” Een mooie stevige vis die 1,01mt op de lat brengt. De dag was al geslaagd maar nu nog veel meer.

Ik kan er lang over doorgaan maar eigenlijk was het overal kassa. “Hoeveel vissen hebben we nu eigenlijk?“, vraag ik Frank ergens in de middag. “Daarstraks hadden we er 13 maar er zijn er nog wat bij gekomen”. Voor de fun wissel ik nog al snel als ik wat gevangen heb op een bepaald kunstaasje. Ik besluit het verschillende aantal vangers van vandaag maar eens te tellen. Ik kom al op 11 ergens halverwege de middag. Ik besluit dan maar verder te tellen en aan het einde van de dag reken ik uit dat ik er zelf minimaal 21 heb die dag. Frank is iets achter gebleven omdat hij veel met de vlieg gevist heeft maar heeft er ook zeker 15 gevangen.

Van alle driften die we gemaakt hebben is er slechts een waar op er geen vis gevangen werd. Alle andere stekken leverden vis op. Niet allemaal groot maar toch een paar vissen gevangen die kort aan de 90 cm kwamen plus een paar grote gezien. Een paar dagen na ons vangen een paar gasten van Jonny en vis van 99cm.

Volgende week deel 2 van “Pionieren in Zweden”

De bestemming Sordellen is te boeken bij Cordes Travel – http://cordestravel.nl/zweden/sordellen-zweden-vissen-op-snoek.

Lund dealer IJsselsport en Q-Fishing aanwezig op de Fishing Masters dit weekend in Duitsland.

Op 5 en 6 juli a.s. is er wederom een editie van de Fishing Masters Show in Duitsland. Dit jaar is dit evenement voor de Nederlandse bezoekers wel heel dicht bij en zeker de moeite waard om een bezoek te brengen. Het evenement wordt dit jaar gehouden in het plaatsje Wehnen en dat is nog voor Oldenburg. De adres gegevens vindt u onder aan het artikel! Vele prominenten vissers zullen aanwezig zijn waaronder, Bertus Rozemeijer, Dietmar Isaiasch, Marcel Asbroek, Arnout Terlouw, Rudy van Duijnhoven, Stephan Gockel en vele andere specialisten. Een volledige lijst vindt u hier!

Lund dealer, Ijsselsport en Q-Fishing zijn aanwezig met de volgende boten: 1600 Lund Fury, 1625 Fury XL, 1650 Rebel XL met een MotorGuide Xi5. Prostaffer Marcel Asbroek zal met de 1650 Rebel XL op het water varen en gasten meenemen om zo kennis te laten maken met o.a. de nieuwe MotorGuide Xi5.

Op de Fishing Masters kunt u kennis maken met de MotorGuide Xi5

“De ontwikkeling van de Xi5 is het resultaat van vele gesprekken met eindgebruikers en een ontwikkeling die gericht is op de wensen van de klanten van MotorGuide. “De Xi5 is een uiterst stille en betrouwbare Trolling-motor waardoor de vissers meer tijd krijgen om te vissen en zich geen zorgen hoeven te maken over het functioneren van hun elektromotor.”

De draadloze besturing en bediening van de MotorGuide Xi5 is niet optioneel, maar een standaard uitvoering. De modellen zijn standaard uitgerust met een draadloze voetpedaal. De bedieningsknoppen zijn zo gepositioneerd dat de visser zich kan concentreren op het vissen en de rest intuïtief kan verlopen.

Draadloos afstandbediening — **Optioneel draadloos afstandbediening.**

Voor gebruikers die meerdere bedieningsmogelijkheden willen is er de optionele, makkelijk te gebruiken draadloze hand-afstandsbediening. Deze afstandsbediening is vederlicht en het laat de gebruiker toe om de elektromotor op een makkelijke maar precieze manier te bedienen.

De Xi5 is een robuuste motor. Niet alleen zijn alle digitale componenten volledig in-geseald, bovendien wordt er gebruik gemaakt van veel roestvrij staal en de staart is van een composiet materiaal dat bijna onverwoestbaar is.

Stil is een understatement voor de Xi5. De fluisterstille aandrijfmotor met de twee-blads propeller, en de nieuw ontwikkelde stuur-aandrijfmotor met een uiterst solide behuizing maken de Xi5 de stilste motor zowel boven als onder de waterlijn.

De Xi5 wordt aangeboden als 12, 24 en 36-volt model met stuwkracht variërend van 55 tot en met 105 pond.

Wij nodigen u uit om de MotorGuide Xi5 te komen bekijken en te testen. Q-Fishing en IJsselsport zijn aanwezig tijdens de Fishing Masters in Duitsland.

Locatie en tijden:
Zaterdag, 5. Juli 2014 von 10.00 tot 18.00 Uhr
Zondag, 6. Juli 2014 von 10.00 tot 16.00 Uhr
Locatie: Angelparadies Köstersee
Woldweg 5
26160 Wehnen
Telefoon: 0049-173-2082783
Entree 5,00 Euro per dag
Kinderen tot 14 jaar gratis toegang in bijzijn van een volwassenen

Meer info over de Fishing Masters Show 2014 vind u op: www.angelshow.de

MyCatch Lanceert ultieme sportvis app

**Scan je visstek vooraf en weet waar de vis is.**

De gloednieuwe sportvis app MyCatch mag simpelweg niet ontbreken op jouw android smartphone.

Het is niet alleen de makkelijkste manier om je vangsten op te slaan en haarscherp te analyseren, de Pro versie biedt ook een geweldig sociaal netwerk voor en door sportvissers. Blijf op de hoogte van de avonturen van je maten en bepaal wie er nou eigenlijk de beste visser is met de unieke MyCatch Battle functie!

Download-MyCatch-nu-gratis-in-Google-Play — **Download MyCatch nu gratis in Google-Play**

Benieuwd geworden? Download MyCatch hier gratis!

Daag-je-vrienden-uit-voor-een-MyCatch-Battle-en-laat-zien-wie-de-beste-visser is — **Daag je vrienden uit voor een MyCatch Battle en laat zien wie de beste visser is!**

MyCatch Battle
Daag een opponent uit voor een Battle, bepaal de voorwaarden (aantal, gewicht of lengte) en ga de strijd aan. MyCatch houdt jullie vangsten real-time bij en maakt aan het einde van de Battle de winnaar bekend. Natuurlijk kun je battelen met je vismaten, maar je kunt ook andere sportvissers op MyCatch uitdagen. Een geweldig leuke manier om nieuwe vismaten te leren kennen!

Analyseer-je-vangsten-met-de-uitgebreide-statistiekfunctie-op-www.mycatchapp — **Analyseer je vangsten met de uitgebreide statistiekfunctie op www.mycatchapp.com**

Log en analyseer
Met MyCatch log je je vangsten binnen enkele seconden. Sla ze op in je persoonlijke database, analyseer deze met fenomenale kaarten en statistieken op de websiste www.mycatchapp.com en verbeter zo je eigen skills. Alle gegevens (inclusief tijd, gps- en weerdata) worden vertrouwelijk opgeslagen op je eigen profiel, toegankelijk via zowel app als web. Vanaf nu zul je dus nooit meer een vangst ‘kwijtraken’. Al je herinneringen blijven overzichtelijk bewaard!

Upgraden-naar-MyCatch-Pro-kan-nu-tijdelijk-voor-slechts-50-cent — **Upgraden naar MyCatch Pro kan nu tijdelijk voor slechts 50 cent!**

**De uitgebreide zoekfunctie op www.mycatchapp.com geeft een wereld aan informatie**

Volg je vismaten.
MyCatch Pro is een wereldwijd netwerk van enthousiastelingen die jouw passie delen: vissen. Nodig je vismaten uit, maak nieuwe vrienden en blijf altijd op de hoogte van hun laatste vangsten en avonturen op je wall. Een soort Facebook, maar dan zonder het geneuzel over koude cappuchino en cute foto’s van katten. Jouw wall van MyCatch gaat over vissen. En over niets anders!

Jij-bepaalt-zelf-wie-jouw-vangsten-en-vislocaties-kan-zien — **Jij bepaalt zelf wie jouw vangsten en vislocaties kan zien.**

Jij bent de baas
Met MyCatch blijf jij altijd baas over je eigen vangstgegevens. Je hoeft niets te delen als je dat niet wilt. Vind je het wel leuk om je vangsten te delen met je vismaten, of misschien wel met alle MyCatch gebruikers, dan kan dat ook. Wil je alleen de foto’s aan anderen showen, en niet de vangstlocatie, dan kan dat ook. Jij bepaalt wat anderen zien. Jij bent de baas!

**Voor streetvissers is de Streetview functie op www.mycatchapp.com een geweldige tool om nieuwe stekken te ontdekken.**

Enthousiast geworden? Sluit je dan vandaag nog aan bij MyCatch – My world of fishing!

Mac Fishing distributeur Benelux St. Croix Rod USA

Mac Fishing is de nieuwe distributeur in de Benelux van St. Croix Rod USA. Voor velen van u zal St. Croix reeds een grote bekende zijn. Zeker op het gebied van de roofvisserij heeft St. Croix een imposante reputatie.

Persbericht Mac Fishing

St. Croix is producent van onder meer spinhengels, castinghengels, zalm en steelheadhengels, specifieke baars en snoekbaars hengels, snoek en muskyhengels, trolling hengels, downrigger hengels, surfcasting, spinning hengels, boothengels zoutwater en vliegenhengels.

Al deze hengels worden in Wisconsin USA in eigen fabriek ontworpen en geproduceerd al meer dan 65 jaar.

Ga voor meer informatie naar: www.macfishing.nl

“Het is geen grote….” 127 centimeter snoek op de Lucky Perch!

Inmiddels alweer het derde verslag van Frans van der Putte op Roofvisweb. Ditmaal niet over snoekbaarzen op de rivier, maar een geheel andere richting op: een dag en een ochtend op pad met Sean op zoek naar een dikke snoek. Het mooie van vissen op roofvis, is dat je alle kanten op kunt en de mogelijkheden vrijwel eindeloos zijn.

Tekst en foto’s: Frans van der Putte

Ik ben geen visser die zich helemaal toespitst op één techniek, één water of één vissoort. Al snel leerde ik, dat je gebruik moet maken van wat de omstandigheden je te bieden hebben. Wat doet de wind? Hoe hoog staat het water? Hoe zonnig gaat het worden? Hoe waren de vangsten daar en daar onder deze omstandigheden afgelopen jaren? Soms kan het plannen van een dagje vissen een soort ingewikkelde rekensom zijn, maar soms moet je ook gewoon domweg kiezen om ergens heen te gaan omdat je daar zin in hebt. Deze visdag was voor ons toch wel een rekensom. We zouden naar de benedenrivieren gaan om daar een snoekbaarssessie te gaan houden. De voorspelling was echter dat het windkracht 5 zou gaan waaien, en ook nog eens uit de ‘verkeerde’ hoek. Plan dus op het laatste moment gewijzigd, en dat legde ons geen windeieren.

Nadat ik weer veel te laat ben gaan slapen, deze eerste dag met Sean dit seizoen. Onderweg in alle vroegte zelfs een kleine file, waardoor zoals vrijwel altijd, Sean eerder bij de helling is dan ik. Gelukkig is van ‘wachten op Frans’ gaan sprake, de spullen moeten immers nog even klaargemaakt worden voor de afvaart. De schuit van Sean ligt al snel weer te dobberen met ondergetekende als tijdelijke kapitein terwijl de nodige sloten op de trailer gezet worden en Sean instapt en het roer overneemt. Daar gaan we weer! Als wij met zijn tweeën gaan snoeken, kan het niet anders dan dat er de nodige Lucky Lures aan de spelden gaan. Die krengen zijn gewoon donders goed en als de omstandigheden het toelaten zullen wij maar wat snel naar deze kunstwerkjes grijpen omdat ze gewoon vaak grote vis opleveren en we zijn er helemaal gek van. Goed, genoeg geleuter over materiaal want dat is eigenlijk helemaal niet zo interessant allemaal: het is een vangstverslag en die kant gaan we dan nu ook op.

De wind valt tot nu toe erg mee, zoals wel vaker in de ochtend. De eerste aanbeet laat tamelijk lang op zich wachten. Maar het is Sean die de eerste naar binnen harkt vandaag. Donkere wolken verschijnen aan de horizon. Het gaat niet lang droog blijven. Tijd voor een versnapering om wat energie te krijgen: Sean heeft uit Zweden een blikje blauwe Burn meegenomen, helaas niet verkrijgbaar in Nederland maar dat spul is met toch een partij lekker!

Niet veel later is het weer raak voor Sean, geen grote maar wel nummer twee van de dag. Langzaam maar zeker begint het te spetteren, en daarna goed te regenen. Nooit leuk als je op het water zit! Toch is de moderne technologie daarvoor handig: even snel in de regen de waterdichte smartphone erbij, even kijken op het appje en we weten direct dat het niet lang aan zal houden, die regen. Met een gerust gevoel vissen we verder. Beiden missen we nu een paar mooie aanbeten. Sean haakt een hele zware vis die na een paar tellen gewoon losschiet…. Helaas dat hoort er allemaal weer bij vandaag. Lange tijd vangen we niets totdat Sean er eentje in de kraag vat. Bij de boot blijkt het een zogenaamde ‘two-toner’ te zijn, zoals je wel een vaker ziet bij snoek dat een kwart van de vis een andere kleur heeft. Toch blijft het best bijzonder!

We draaien nu een hoek van het meer op waar de wind vol op staat. Nu kunnen we goed merken dat de voorspelling van de wind wel klopte! We zijn blij dat we niet aan het snoekbaarzen zijn. Nu komt Sean in actie, hij mist twee aanbeten, vangt drie snoeken achter elkaar, verspeelt weer een hele hele zware vis die maar blijft gaan en gaan. Hier moeten we zijn! Ze moeten allemaal zijn Lucky Perch in de kleur natural perch hebben. Aan mijn kant van de boot zijn alleen de spreekwoordelijke krekels te horen, de snoek is partijdig .

Weer regen, nu een echte wolkbreuk. Gelukkig hebben we beiden onze poncho’s bij ons. Het ziet er niet uit, zo’n lange jurk maar hij valt over je knieën en achter je kun je hem over de stoel gooien en als je daar dan ook nog eens een regenbroek onder aan hebt en laarzen, dan blijf je dus compleet droog! We bespreken het feit dat vaak na een dikke regen- of onweersbui, de snoek helemaal los gaat of dat je dan een hele dikke vis kunt vangen. En jawel, na de regen komt zonneschijn maar ook snoek! De aanbeten volgen elkaar op, maar ze blijven niet vaak hangen. Sean haakt een vis maar heeft wat materiaalissues. Ik weet niet meer precies wat, maar volgens mij moest hij er een verse onderlijn aanknopen.

Ik neem het roer even over en terwijl hij bezig is, wordt zijn Lucky Perch weer eens gegrepen, ditmaal in het schroefwater. Uit automatisme grijp ik de hengel, en zet de haak. Sean staat rustig op en neemt de hengel over. “O, het is geen grote.” De vis verzet zich lekker, en begint ineens heel erg veel lijn te nemen. Sean heeft niet veel in te brengen. Misschien is het dan toch wel een grote? Na een paar minuten komt de vis bij de boot. “Zo da’s een aardige kop! Die gaat wel over de 110!” Sean pakt de vis uit het water. “Nou Sean, die gaat wel richting 120!” De haken zitten een beetje link, dus eerst even onthaken en dan meteen maar op de plank. “Wat een rare kronkelstaart!” maar, zelfs met die kronkel in de staart, meet de vis…. 127cm! Zonder die kronkel… was het gewoon een 130 geweest! Sean’s oude PR was ook 127, maar dit is dus eigenlijk een verbetering in onze ogen, ook al is de lengte hetzelfde. Ik schiet een reeks plaatjes, hieronder twee foto’s waarbij op de tweede foto de kronkel heel erg goed te zien is.

Wat een belevenis! Vlug terug, en lang hoeft de vis niet bij te komen of deze zwemt met een krachtige staartslag. We kunnen de kolos nog een tijdje zien ‘staan’ op de bodem, waarna ze wegschiet met een flinke spurt. Wellicht om ooit de 130 te gaan bereiken? Wij zijn er even stil van, wat een verhaal. Die Lucky perch natural perch heeft iets magisch vandaag. We gaan weer lekker verder met vissen, en nu klappen beide hengels van Sean weer krom. Zonder te twijfelen bied hij mij er eentje aan. Ik ben er erg blij mee, het is een cadeautje van 98cm! En dat blijkt later de laatste vis van de dag te zijn.

Vandaag aantallen en een monster in de boot. Helaas moeten we wat vroegen stoppen omdat Sean nog een afspraak heeft. De dag erop zouden we weer op pad gaan, en ditmaal startten we wat vroeger. Voor het gemak blijf ik een nachtje pitten, dan weten we tenminste zeker dat ik niet te laat kom en vroeg op het nest lig. En daar staan we dan, de volgende morgen: nieuwe ronde, nieuwe kansen op hetzelfde meer. De verwachtingen zijn hoog.

Daar waar het gisteren zo goed was, valt nu helemaal niets te halen. We zijn er nu natuurlijk ook een stuk eerder, maar ze doen het gewoon helemaal niet. Dreigende luchten drijven over, en steeds zien we in de verte regenbuien die ons net missen. We gaan op zoek naar nieuwe stekken, en dat doen we uiteraard al trollende. Na enige tijd wordt mijn Esox Blade gegrepen, een krachtpatser van 93cm is het resultaat.

De eerste van de dag, en de zon staat nog niet erg hoog. Het idee is dat we vandaag niet lang op het water zullen zijn, dus kiezen we snel een pad en vissen de meeste interessante stekken af. Het blijft weer lange tijd stil en het regent gelukkig nog steeds niet. Wat later is het Sean die een monsterlijke aanbeet krijgt. Een kolos heeft zijn Lucky Perch gegrepen. De vis neemt lijn, gaat ervandoor en… schiet los. Even later hetzelfde. Bah bah wat een pech! Tot overmaat van ramp komt er nu een dikke vette regenbui aan denderen. We doen onze regenkleding weer aan, en het begint te hozen en te hozen. Ongelooflijk wat een water komen er uit de lucht. Alles is zeik en zeiknat, bah! Als het stopt met regenen zijn we als een kind zo blij. Pff dat is niet leuk zeg om dan midden op het water te zitten! Een uur gaat voorbij. Een paar aanbeten volgen maar niets blijft hangen. En jawel hoor, daar komt weer zo’n regenbui aan en daar zitten we weer een half uur in de stortregen. Inmiddels is de tijd voorbij gevlogen en blijft het alleen nog bij die ene vis.

We gaan weer trollend naar een andere stek toe, en na een uurtje krijg ik dan toch nog een aanbeet op de Esox V2. Een slanke vis die goed vecht, en op de plank toch nog tot 103cm komt. Het wordt de afsluiter van de dag.

Rond half twaalf ligt de boot weer op de trailer en blikken we nog even terug op wat memorabele momenten. Monster in de boot gehad, maar zeker ook monsters verspeeld afgelopen twee dagen. Dit doen we snel nog een keertje over! Maar dan zonder stortregen en zonder die vervelende losschieters…

Frans van der Putte

Nieuws van HS-Outdoor Fair: Nog dik twee maanden…

Nog een dikke twee maanden en dan gaat de Hengelsport Outdoor Fair 2014 van start. Om precies te zijn in het weekend van 6 én 7 september! Met clinics, demonstraties en productinformatie met betrekking tot alle facetten van de hengelsport. Dat alles georganiseerd in een groot buitenevenement, dus op én rond het water van Recreatiepark Eiland van Maurik en verdeeld over meer dan 50.000 m2.

Deze buitenruimte strekt zich uit direct vanaf de landtong achter de jachthaven van Maurik, het royale recreatieterrein en dan doorlopend, na de botenhelling tot aan het openbare strand 300 meter verderop. Daarmee komt een oeverlijn van rond de 600 meter aan totaallengte beschikbaar. Dus het evenement wordt daarmee nog groter dan vorig jaar!

Inmiddels hebben meer dan honderd standhouders een plek gereserveerd en wordt de gehele oever ingedeeld voor sportvisorganisaties, wedstrijdvissers en tientallen specialisten van elk denkbare sportvistak!

Wil je de ontwikkelingen op de voet volgen, dan houd je het beste de site in de gaten, want vanaf nu volgen er zeer regelmatig updates. Bestel alvast voordelig je kaarten op onze site en ‘like’ onze FaceBook. Juist is onze eerste Like, Share & Win actie van start gegaan: win een jaarabonnement t.w.v. 75,-!

Het laatste nieuws vind u op: www.hs-outdoorfair.nl

BFT Roots Proshops in Nederland en België.

bft_roots_series1 — **Persbericht: Pike Master Lures**

Binnenkort komen er in Nederland & België “BFT Roots Proshop”. Deze winkels gaan de nieuwe “BFT Roots series” verdelen. Deze hengels kunnen de concurrentie aan met alle andere merken fabriekshengels…. Alle hengels zijn Fuji afgebouwd en voorzien van componenten van de beroemde “American Tackle Company”.

Binnenkort meer informatie welke tien winkels in Nederland (acht) & België (twee) deze top hengels gaan verdelen.

Ga voor meer informatie naar: www.pikemasterlures.nl

Vissen op snoekbaars in Zweden.

Marco Kraal en Rick Stalenhoef zijn voor de 2e keer via Cordes Travel naar Zweden gereisd om daar te jagen op Snoek en Snoekbaars. De accommodatie Flottarvillan is een geweldige accommodatie, met de stekken direkt voor de deur en een geweldig visbestand, waar u niemand tegen komt op het water en de regel “Catch and Release” geldt. De visserij was top, prachtige snoeken, dikke snoekbaarzen en flinke aantallen.

Lees het hele verslag op: www.cordestravel.nl/vissen-op-snoekbaars-in-zweden