Auteur: Redactie Roofvisweb

Toen ik 4 jaar geleden mijn bellyboat kocht had ik niet direct bedacht dat ik daarmee deel zou nemen aan het NK Bellyboat. Inmiddels vele belly (of zoals vismaatje Eric altijd zegt buikboat) sessies verder vertelde Eric mij dat Evert Oostdam met zijn onderneming Pike Master Lures (PML) het initiatief had genomen om het NK Bellyboat te organiseren. Bekend is de Predatortour die eveneens door PML wordt georganiseerd.

Tekst en foto’s: Auke van der Wal

Eric was door Evert gevraagd om te jureren vanuit zijn kayak en vroeg of ik daar ook interesse in had. Aangezien ik niet in het bezit ben van een kayak maar wel van een bellyboat heb ik dat aanbod afgeslagen; je behaalt nooit de snelheid die nodig is om een gevangen tijdig vis te meten waardoor het welzijn van deze kwetsbare vis in gevaar komt. Nieuwsgierig geworden las ik de aankondiging op internet en begreep daaruit dat het een zogenaamd ‘Open Dutch’ is wat zoveel wil zeggen als inschrijven zonder kwalificatie en ook dat niet-Nederlandse deelnemers welkom zijn.

Bedoeling van het NK Bellyboat;
Met een deelnemersveld van max. 50 man op een van ’s lands mooie wateren op zoek naar snoekbaars waarbij iedere maatse vis zijn of haar lengte in punten voor het klassement vertegenwoordigt. Bijvangsten van baars en snoek zijn uiteraard altijd te verwachten en daarom ook voor deze rovers een plaatsje in de puntentelling; iedere deelnemer mag één baars en één snoek aanmelden voor meting, daarbij komt dus ook nog een stukje tactiek maar ook gokken om de hoek kijken want eenmaal die dikke baars van 32 cm aangemeld en even later die droom vis van 50 cm vangen betekent dat die laatste voor de wedstrijd niet meetelt.

De stoute flippers aangetrokken schreef ik me in bij Evert en niet veel later stond mijn naam te prijken op de officiële website nkbellyboat.nl. Gemengde gevoelens maakten zich van mij meester, ik stond immers opgesteld in een deelnemersveld tussen cracks als Erik Stobbe en Marco Nieuwenhuizen. Maakte ik überhaupt wel een kans? Op 22 juni jl. stond de eerste wedstrijd gepland op het Valkenburgs Meer. Dat gaf mij voldoende vertrouwen want namelijk een van onze thuiswateren. Daar moest wel een visje te vangen zijn. Hengelsportwinkelier Tom Markus vond ik bereid om mij te sponsoren op het gebied van kleding en kunstaas. Het aantal deelnemers viel wat tegen; van de te verwachten 50 hadden er zich slechts 25 aangemeld, voldoende echter voor de organisatie om het circus door te laten gaan. Later bleek dat er zich toch nog een aantal hadden afgemeld, dit naar aanleiding van het plotse overlijden van een van de grootste supporters van dit evenement; Ton Fleur.

1e wedstrijd
Zondagochtend 22 juni om 6 uur ging de wekker, om 7 uur vond namelijk de registratie en uitleg van het reglement plaats. Aangekomen bij het Valkenburgs Meer bleek ik de eerste deelnemer te zijn, zoals het echter een goede organisatie betaamt waren Evert en zijn mannen al present met hun boten. Niet veel later kwamen de overige deelnemers aan. Geweldig om de verschillende soorten bellyboats te zien maar vooral ook wat voor vernuftigheden iedereen bedenkt om zijn spulletjes op te bergen, hengels af te steunen of dieptemeter te plaatsen. Niet alleen Nederlanders hadden zich opgegeven; ook onze zuiderburen waren goed vertegenwoordigd. Er zou zelfs een Deense deelnemer zijn. Waar het voor mij slechts een half uurtje rijden was hadden deze mannen er maar liefst 3 uur op zitten. Na kennismaking vond de registratie plaats, ik kreeg deelnemersnummer 16 toebedeeld en tevens een scorekaart en lootje voor de tombola uitgereikt. Om kwart voor acht werden we bij elkaar geroepen om de spelregels uitgelegd te krijgen. De wedstrijd wordt gevist van 8.00 uur tot 11.00 uur met een pauze van 1 uur om vervolgens om 12.00 uur weer aan te vangen met om 15.00 uur het eindsignaal. Voor of na die tijd is het niet toegestaan een hengel in je hand te hebben, anders volgt onherroepelijk diskwalificatie. Datzelfde geldt voor het betreden van de oever tijdens de wedstrijd, een sanitaire stop moet dus even voorafgegaan worden door een handgebaar naar de jury. Om veiligheidsredenen was voorschrift dat er een deugdelijk reddingsvest wordt gedragen, inspectie daarvan vond ter plekke plaats, evenals controle van de vispas.

Om gevaarlijke en chaotische taferelen met over flippers struikelende deelnemers te voorkomen vond er een zogenaamde natte start plaats; we mochten ons al met onze bellyboat op het wedstrijdwater begeven. Om stipt 8 uur klonk de toeter en werden de hengels in gereedheid gebracht. Iedereen koos zijn eigen richting en begon geconcentreerd met het laten afdalen van de shad of dropshotmontage. Om een gevangen vis te kunnen laten meten moest door middel van een fluitsignaal of handgebaar de jury worden verwittigd die vervolgens langszij komt aan de kant die door de deelnemer wordt aangegeven. Na meting wordt deelnemersnummer genoteerd en de scorekaart bijgewerkt. Na enige tijd klonk het eerste fluitsignaal er snelde een van de boten naar de betreffende deelnemer. Eerste snoekbaars binnen.

Tot aan de lunchpauze vielen de vangsten behoorlijk tegen; slechts een enkel visje werd ter meting aangeboden. In de tweede helft werd er meer gevangen, er was inmiddels een mooie snoek van 89 cm gevangen en volgens de berichtgeving was er zelfs een grote roofblei gevangen, deze schoot alleen op het laatste moment weer los, geluk bij een ongeluk dat er voor deze vis geen plekje in het klassement was. Ikzelf heb die dag alleen ondermaatse baarsjes mogen verwelkomen. Na afloop van de eerste wedstrijd werd door de organisatie een totaaltelling gedaan waarna de prijsuitreiking kon plaatsvinden. Er was slechts een deelnemer die zijn 5 vissen had gevangen waarvan de grootste maar liefst 75 cm mat! Een goed gevulde prijzenpot lag op tafel; waarde cheques voor diverse hengelsportartikelen bij oa Pike Master Lures, Fishing Tackle Company Netherlands, RDK Baits, Best Fishing Tackle en CJW Rod Design, een mooie hengel, korting op een visvakantie bij FisHerman, twee gratis lidmaatschappen voor de ’s Gravenhaagse Hengelsport Vereniging en twee hoodies verzorgd door Frank van Vliet.

De twee hoofdprijzen (een compleet verzorgde visvakantie naar Johan Postma in Zweden en de Mac Adventure van Mac Fishing) blijven bewaard tot de grote finale. Het eerder uitgereikte lootje werd tijdens de tombola getrokken en kon nog resulteren in een van de 5 12 volt accu’s, altijd handig om als backup achter de hand te hebben voor de dieptemeter. Deze accu’s waren ter beschikking gesteld door NVD Beveiliging. Bij de tombola viel ik toch nog in de prijzen.

2e wedstrijd:
De tweede wedstrijd stond gepland voor 24 augustus en wel op de Vlietlanden. Een even zo mooi als lastig water maar met een prachtig bestand aan roofvis van alle drie de soorten die meedoen in de wedstrijd. Wederom was registratie en uitleg gepland om 7 uur ’s ochtends. De weergoden hielden ons behoorlijk in hun greep en lieten ons tot het laatste moment in spanning of we het wel droog zouden houden. Gelukkig bleek dit het geval want bij aankomst was er een prachtige zonsopgang aan een deels blauwe deels nog wat grijze hemel zichtbaar. Nieuwe en bekende handen werden geschud waarna het officiële instructiegedeelte van start ging, het wedstrijdwater bevindt zich op de recreatieplas zelf en niet op de aangrenzende kanalen, dit mede uit veiligheidsoogpunt ivm scheepvaart. Opnieuw mochten we om kwart voor acht het water op waarna om 8 uur het startsignaal klonk en het kunstaas zijn weg zocht naar gretige rovers. Al vrij snel bleek de eerste ondermaatse snoekbaars gevangen te zijn, ze hadden in elk geval trek. De aanwezige juryleden hadden zelf ook een hengeltje meegenomen en niet voor niets want Gert had al bij het begin een mooie snoek van 89 cm te pakken op een mini hornetje, leuk voor de persoonlijke statuten maar niet van belang voor de wedstrijd. Ook in deze wedstrijd viel het niet mee om de benodigde (maatse) snoekbaarzen te vangen.

Op een of andere manier waren het vooral de ondermaatse vissen die zich graag wilden presenteren, zij kwamen wel naar de oppervlakte terwijl de maatse vissen telkens los schoten, dit tot grote frustratie van de deelnemers. Het waren wederom onze Belgische vrienden die de finesse beheersten om de glasogen aan de schubben te komen. Een van hen houdt er een aparte manier van vissen op na die zich het best laat omschrijven als een piloot die in de cockpit twee joysticks bedient. Dat dit hem geen windeieren legt laat zich later blijken. Met het einde van de wedstrijd in zicht en een blank wat snoekbaars betreft besluit ik om de oude vertrouwde diving chubby van Illex aan het fluocarbon te knopen, er bijten direct wat baarsjes maar niet noemenswaardig. Een paar worpen later hoor ik gespetter van gevangen vis in het oppervlak. Ik kijk om en zie dat ik vlak naast de Belgische topscorer vis die zijn zoveelste snoekbaarsje binnentikt. Terwijl ik de chubby laat hangen voel ik bonken aan de andere kant van de lijn dat de aanwezigheid van een baars van wedstrijdformaat verraadt; en inderdaad komt er een mooi knolletje aan de oppervlakte, donker van kleur en felrode vinnen. Ik aarzel geen moment en blaas op mijn fluitje waarna Gert in zijn kayak komt aangesneld om de vis te meten. Op de kop af 34 cm. Gert geeft aan nog niet zo’n formaat baars gemeten te hebben, dit geeft mij goede hoop op misschien wel een plek op het erepodium.

Niet lang na mijn vangst klinkt het eindsignaal waarna alle deelnemers zich weer richting strand begeven. Daar aangekomen hoor ik van Marco Nieuwenhuizen dat de andere baars die aangemeld is 33 cm is, ik weet daarmee genoeg en kan me verheugen op een prijs. In het paviljoen zijn alle deelnemers weer bij elkaar en onder het genot van een drankje wordt de uitslag bekend gemaakt. De grote winnaar is Jean Paul Maton, ook de winnaar van de eerste wedstrijd. De top 5 wordt opnieuw bemand door de Belgische deelnemers, zij kunnen wederom kiezen uit een goed gevulde prijzentafel. De prijs voor de grootste baars is voor mijn persoontje, ik kies voor een waarde cheque van FTCN. In de tombola worden ook nog mooie prijzen verloot die ieder een dankbare eigenaar treffen.

Het NK Bellyboat was aangekondigd met 4 wedstrijden in 2014 maar Evert deelt ons mee dat er in deze editie 3 wedstrijden zullen worden gevist aangezien we pas later in het jaar zijn gestart waardoor wedstrijd nummer 4 ergens in de winter zou uitkomen, niet echt wenselijk qua temperatuur en diepte waarop de snoekbaars zich in die tijd van het jaar bevindt. Datum en locatie voor wedstrijd nummer 3 zijn nog niet bekend maar zullen zeker snel volgen. Ik kijk er naar uit!

Ga voor meer info naar: NK Bellyboat.nl