Aanstaande zaterdag organiseert Rentenaar Hengelsport i.s.m. de SNB een deadbait demodag. De demodag begint om 14:00 en eindigt om 16:00. Uitleg en het zelf maken van doodaas takels door deskundige SNB leden.
De serie shads van Konger is ook in het assortiment van PikeXL opgenomen! De shads hebben de kritische testen van prostaffers Willem Romeijn en Vince Ronde en fieldtesters van roofvissen.eu namelijk prima doorstaan! Resultaat is een mooie reeks shads voor de ultra light fanaat tot de grote-rivieren-rammers, van baars peuteraars tot kastelenjagers.
Grubber Shad
De ribbeltjes shads zijn de afgelopen jaren snel populair geworden in de roofvisscene. PikeXL kon dan ook niet achterblijven met zo’n prachtig model uit het shadpakket van Konger. Superzachte softbaits met een lekker luchtje. De ribbeltjes zijn bovendien perfect om extra geurstoffen uit de serie ProCure vast te houden maar zijn vooral bedoeld voor een subtiel bellenspoortje bij het afzinken en optikken. Te vissen aan een kleine bijpassende loodkop van Phoenix of Kamatsu maar niemand houdt je tegen om het ook op de dropshot montage te gebruiken. De GrubberShad is er in 3 maten: 7, 9,5 en 12 cm en beschikbaar in 6 kleuren en zijn per 5 stuks verpakt met een harde blister in de hersluitbare verpakking. Zo blijven de schoepstaartjes prima in vorm.
Power Grub
Nog zo’n klassieker in spé, de Power Grub. Iets langer en ranker van model dan de Grubber en met wat subtieler ribbelwerk. De inkeping iets achter het midden geeft de superzachtesoftbait nog meer bewegingsvrijheid in het achterwerk. Ook hier zijn de ribbeltjes perfect om extra
geurstoffen uit de serie ProCure vast te houden, al heeft de bait ook al een aantrekkelijk luchtje van zichzelf. Te vissen aan een kleine bijpassende loodkop van Phoenix of Kamatsu maar niemand houdt je tegen om het ook op de dropshot montage te gebruiken, zeker in de kleinere maten. De Power Grub is er in vijf maten: 5cm, 7,5cm, 8,5cm 10cm en 12,5cm. De grootste twee komen in 2015 beschikbaar. De drie kleinste zijn beschikbaar in 6 kleuren en verpakt met een harde blister in de hersluitbare verpakking. Zo blijven de schoepstaartjes prima in vorm.
Slim Shad
Een uiterst aantrekkelijk shadje. Zoals de naam al doet vermoeden een slank model met een uitermate dunne staartwortel. Het subtiele schoepje maakt de bait helemaal af. De inkeping iets achter het midden geeft de super zachte softbait nog meer bewegingsvrijheid in het achterwerk, de minste geringste beweging of stroming geeft deze shad al actie. Dus ook heel traag te verticalen wanneer vadertje glasoog het weer eens op zijn heupen heeft. Te vissen aan een kleine bijpassende loodkop van Phoenix of Kamatsu maar niemand houdt je tegen om het ook op de dropshot montage te gebruiken, zeker in de kleinere maat. De Slim Shad is er in twee maten: 7,5cm en 10cm en beschikbaar in 6 kleuren. Verpakt met een harde blister in de hersluitbare verpakking. Zo blijven de schoepstaartjes prima in vorm.
Big Tail Twist
De lange staart en de soepelheid van de shad is vernieuwend en kan de doorslag geven vooreen succesvolle visdag. Naast drop shot kan deze uitstekend op een lichtkopje gevist worden.De staart dient nog los gehaald te worden van de body, maar mocht u dit niet doen dan kunnen de vangsten ook nog wel eens positiever uivallen kortom u kunt er meer kanten mee De Big Tail Twist is er in vier maten:6, 8, 10 en 14cm en beschikbaar in 6 kleuren. Verpakt met een harde blister in de hersluitbare verpakking.
Winkeliers die nog niet met PikeXL samenwerken en geïnteresseerd zijn in één van onze talrijke producten, kunnen daarvoor contact opnemen via: info@pikexl.com
Predatortour Ierland 2014 2e wedstrijddag.
Vandaag was het de tweede wedstrijddag. De resultaten van de eerste dag waren voor iedereen een groot mysterie. Herman lichte een tip van de sluier en riep net voor de start de top 5 bij elkaar voor een foto. Dit verliep niet zo heel vlot, maar uiteindelijk konden we de 5 beste teams na dag 1 aanschouwen. Gelijk kon het tellen, gissen en rekenen beginnen. Niets voor ons, we proberen gewoon onze eigen wedstrijd te vissen zonder naar al de andere te kijken. Dit brengt enkel twijfel en onzekerheid… vandaar dus.
TOP 5 na de eerste wedstrijddag in willekeurige volgorde!!
Team 3: Ireland – Michal Galda + Andrey Duran.
Team 5: Belgium – Marc Timmermans + Patrick Schellens.
Team 7: Ireland – Jason Molloy + Pierre Monjarret.
Team 14: Poland – Krysztof Sibiga + Adam Skrzypek.
Team 20: Belgium Marc Remouchamps + Philippe Neuville
Minimum sizes: Pike 50 cm, Perch 15 cm and Trout 25 cm
Als ik kijk naar hoe het ons verging kan ik zeggen dat de nodige pech weer ons deel was vandaag. 4 lossers op rij vooraleer de eerste vis bleef hangen zorgde ervoor dat voortaan heel de buurt hier alle Nederlands talige vloeken kent! Soit, uiteindelijk wisten we ons nog redelijk uit slag te trekken, en konden we wat bijpikkelen. Mooi eigenlijk, temeer dat alle tips die we opdeden tijdens het voorvissen plots niet meer blijken te werken. Hoe dit komt is niet duidelijk; zijn de vissen wispelturig of is het doordat de wind draaide dat het stramien plots veranderd is? We weten het niet. Feit is dat we ons momenteel uit slag trekken met zaken die vorige week helemaal niets opleverden. Vandaag namen we de juiste beslissingen en zijn we er vol voor gegaan!
Intussen is het wel duidelijk dat verschillende teams vol op de forel aan het vissen zijn. Snel trollen op bepaalde stekken… herkenbaar gedrag. Dit zijn dus teams die hun baarzen en snoeken compleet hebben. Bij het binnenbrengen van de resultaten in Anchor’s inn was het dan ook rondhoren en gissen naar resultaten. Alvast een verschil met de Predatortour in Nederland, hier doet iedereen eerder stiekem over hun vangsten. In Nederland is dit op dag 1 en 2 toch wel vrij open. Zo ervaren wij dit tenminste.
Morgen zal nog een heel belangrijke dag worden voor iedereen. Zoals in elke wedstrijd is alles nog mogelijk. Sommige zitten momenteel in een comfortabele positie, maar dit zegt niets. Ook wij moeten onze strategie nog even herbekijken en het materiaal daarop afstemmen. Er komt dus nog wel wat kijken bij zo’n wedstrijd. Na afloop foto’s binnenbrengen, eten, materiaal weer op orde brengen en vervolgens herbronnen voor de volgende dag… niet simpel. Dus, we gaan er maar aan beginnen!
Stay tuned voor een volgende update morgen na de laatste wedstrijd dag.
Snkgrt,Nico en Frans
Blijf op de hoogte hier op Roofvisweb.nl of hou de Facebook pagina in de gaten via:
De HS-Outdoor Fair 2014 wordt door de bezoekers met name zo aantrekkelijk gevonden omdat zoveel bekende vissers ook werkelijk aan het vissen zijn.
Je staat naast je favoriete visser op de stek, of je stapt aan boord bij weer een andere specialist. In aanloop naar ons buitenevenement stellen we regelmatig één van die in Maurik specialisten aan de hand van wat korte vragen aan je voor. Dit keer Bart Mylle, één van de twee Mylle-brothers, de topvissers uit België!
Naam: Bart Mylle
Leeftijd: 42
Gespecialiseerd in: Eigenlijk heb ik niet echt een specialisatie, de hengelsport en meer specifiek de kunstaaswereld heeft een grote variatie aan technieken en het zou spijtig zijn om je in één van deze technieken vast te bijten. Wat ik in feite het liefst doe is werpend vissen met kunstaas, niet bepaald op één soort maar meer in het algemeen. Is het nu op zout of zoet water, met groot of klein kunstaas het speelt eigenlijk geen rol, zolang ik maar actief bezig kan zijn.
Sponsors/merken:
Sinds een vrij lange tijd heb ik het genoegen om voor soft bait fabrikant @rt-baits en Hengelsport De Kock te mogen vissen en zo allerlei nieuwe producten te mogen testen. Onlangs is Lamiglas erbij gekomen en meer kan ik echt niet wensen. Ik sta dan ook 100 procent achter deze drie merken/sponsors.
Visser sinds:
Het vissen begon allemaal op mijn vijfde levensjaar bij het krijgen van een eerste bamboehengel van een buurman, vanaf dan liep het mis… De eerste jaren werd er iedere vrije dag gevist op paling, met de vaste stok, in de vele kleine poldersloten in de omgeving van Heist aan Zee. Vanaf mijn twaalfde tot mijn 18e jaar werd er hoofdzakelijk gevist op zee vanaf de kant (surf-casting). De haven van Zeebrugge was daar een uitstekende uitvalbasis voor het vangen van gul, paling, wijting, tong en platvis. Tussendoor werd er al eens met lepels op zeebaars gevist en niet zonder succes. Op mijn 19e jaar heb ik mijn vriendin Pascale leren kennen en ben ik in regio Mechelen aangespoeld. De eerstvolgende jaren is er niet veel van vissen in huis gekomen. Ook niet na de geboorte van mijn twee zonen, Sven en Timur. Maar vanaf dat mijn zonen een jaar of vijf waren, had ik terug een excuus om te gaan vissen. Er werd eerst hoofdzakelijk gevist op witvis met de vaste stok op de omliggende vijvers en kanalen. Maar dit stak al gauw tegen.
De eerste spinhengels en kunstaas werden gekocht en de jacht op de zoete rovers kon beginnen. Het bleef niet alleen bij spinhengels de eerste vlieghengels werden ook aangeschaft. De interesse om een vis met een stukje kunstaas/vlieg te verleiden werd steeds groter. Snoek, baars snoekbaars en forel waren de rovers waar we op concentreerden. Na enkele jaren kantvissen werd er met mijn vismaat Lucas een klein visbootje gekocht. Dit bootje werd hoofdzakelijk ingezet bij het trollen op kanalen en grote polders. De laatste zeven jaar wordt er hoofdzakelijk gevist met mijn vaste ‘visbroer’ Frank. Het trollen, vissen van de kant en vliegvissen doen we nog altijd, drie opeenvolgende jaren hebben we enorm veel geverticaald, maar de laatste drie jaar heeft het werpend vissen vanuit de boot en belly-boat voorrang gekregen. Wie weet wat er volgende jaren nog zal gebeuren. Wij staan open voor het vangen van iedere vissoort zolang het met kunstaas is. Vissen is zoals jagen, een oerinstinct waar ieder van ons mee geboren is, maar bij de ene persoon uit dit zich iets meer dan bij een andere…
Het vissen heeft ook binnen de familie een vaste plaats ingenomen. Ieder verlof (vrije dag/vakantie) wordt altijd ingepland in functie van het vissen met mijn zonen. Is dit nu big-game vissen, vliegvissen of werpend vissen van de kant in koude óf tropische oorden, voor ons speelt dit geen rol. Iedere grote vakantie proberen we altijd te plannen in functie van het vangen van één bepaalde vissoort. Zo hebben we nog tientallen vissoorten die we willen vangen en zijn we beslist nog jaren zoet met het zoeken van bestemmingen.
Favoriete vissoorten ‘Top drie zoetwater’:
Voor mijn dagelijkse visserij staat snoek op nummer één, omdat het vangen van die groenjassen heel visueel is, op de tweede plaats komt de snoekbaars en op derde plaats baars. Als je de vakantiebestemmingen mee zou tellen, zou voor mij de peacock basss op één staan, om dezelfde reden als bij de snoek, het visuele aspect. Op twee kwam dan het zalmvissen zowel in Noord Amerika, als in Europa. Tenslotte op drie van het buitenland komt het vissen op de kleinere soort salmonieden, zoals forel en vlagzalm.
Favoriete vissoorten ‘Top drie zee’:
Voor Europa of onze eigen kust wateren kan je de zeebaars als nummer één beschouwen, omdat deze met licht materiaal bevist kan worden. Op twee de kabeljauw/gul en op drie zou ik makreel noemen, omdat je al deze soorten met kunstaas kan vangen! Voor de vakantiebestemmingen zou ik een volledig ander lijstje maken en bone-fish op één zetten, op twee alle baarsachtigen – snappers – en op drie dan de barracuda of de trevally familie. Zolang ik maar met kunstaas kan vissen, of het nu een vlieg , zacht rubber of een plug is.
Favoriete technieken:
Mijn meest favoriete vorm van vissen is het werpend vissen met kunstaas. Voor mij leunt het werpend vissen het meest aan met de jacht. Het is volgens mij ook de moeilijkste tak van de visserij, eentje die vaak onderschat wordt. Het is niet enkel een shadje of een plugje in het water werpen en gewoon binnen halen, het is veel meer! Deze tak van de visserij heeft zoveel mogelijkheden dat ik waarschijnlijk nog de rest van mijn leven er mee bezig zal zijn.
Favoriete (kunst)aassoorten top drie:
Mijn favoriet kunstaassoort momenteel is zeker de Creeper van @rt-baits om de snoek mee achter de vinnen te zitten. Verder de DK shad-collectie van @rt-baits voor de snoekbaars, waarbij de Ribbit er uitspringt voor het werpend vissen op snoekbaars. En als jerk-bait de DK Madball. Ik heb nog nooit zo een jerkbait gehad die zowel grote snoek, snoekbaars als baars wist te verleiden.
Je meest bijzondere vangst van dit jaar:
Oh, iedere vangst is speciaal, ik heb niet echt een vis die meer bijzonder is dan een andere…. Maar als ik toch eentje moet kiezen zou ik zeggen de tweede metersnoek die we tijdens de Predatortour gevangen hebben. Voor de Predator tour moesten we drie snoeken, drie snoekbaarzen en een baars vangen. Als je op een wedstrijd als team twee ‘meters’ kunt vangen, dan is dat gewoon super! Zeker omdat mijn broer en ik er ieders eentje ving! Op dat moment wisten we ook dat we in het klassement zeer goed stonden. Dat moment gaf ons toen een volledige ontlading!
Je hebt een aardige lijst aan vissoorten gevangen, maar welke vis wil je zeker nog wel eens vangen:
Een enorme Giant Trevally (GT) op de popper lijkt me nog wel eens leuk!
Je hebt met je broer Frank reeds tweemaal de prestigieuze Predatortour gewonnen, die wedstrijd kent toch een niet al te misselijk deelnemersveld, licht eens een tipje van de sluier op van jullie succes…:
Eigenlijk weet iedereen het al, maar twee jaar geleden heeft ons niemand serieus genomen. Drie jaar geleden zijn we op het Volkerak begonnen met voorvissen. Verschillende testen gedaan met kunstaas, technieken en kleuren. Daaruit is gebleken (toch voor ons) dat een DK Shad met een transparante buik en een knalgele rug enorm goed werkte. Deze kleur hadden we in samenspraak met Kris Brems van @rt-baits ontwikkeld en getest.
En ook dit jaar hebben we enkel met deze shad al onze vis gevangen. Toevallig of niet, ik weet het echt niet… Niet alleen het materiaal is van cruciaal belang, maar ook het huiswerk. Ik kan er niet genoeg op hameren, huiswerk of kennis van het water is 70 tot 80 procent basis van het succes. En dit krijg je niet door enkele keren te komen voorvissen, dit resultaat kan je enkel behalen door keer op keer, in weer en wind te vissen en het water van binnen én buiten te leren kennen!
Even een gemeen vraagje, wie van de Mylle-brothers is nu écht de beste visser:
Oei, moelijk om op te antwoorden aangezien de competitie tussen ons als broers nog steeds onbeslist is, maar als team kunnen we prima functioneren.
Wat mag de HS-Outdoor Fair bezoeker van je verwachten:
De workshops of toelichting van verschillende gepassioneerde vissers is écht een meerwaarde op de HS–Outdoor Fair, op veel verschillende stands kun je enorm veel informatie verzamelen. En daar ergens tref je mij ook, dus tot dan!
Ga voor meer informatie naar : www.hs-outdoorfair.nl
Cordes Travel staat bekend om haar “zoute” visreizen, maar zij hebben ook Roofvisreizen naar Noorwegen, Zweden en nu ook naar Ierland. Raffie en Linda van Cordes Travel bieden inmiddels al 10 jaar visreizen aan en hebben inmiddels 8 landen in hun programma, Noorwegen, Zweden, Denemarken, IJsland, Italië, Florida Keys USA, Ierland en Panama. Dus zowel de vliegvisser, roofvisser en zeevisser kan terecht voor een goed georganiseerde visreis.
Nieuw in het programma is Ierland, in de buurt van Donegal in Noord Ierland een prachtige accommodatie waar men kan gaan roofvissen, zeevissen en vliegvissen en zelfs kan men hier een combinatie van maken. Er wordt o.a. gevist in Lough Erne, een prachtig gebied waar men heel veel kanten op kan. Tevens is er voor elke visserij een visgids te huur, die de vissers de beste stekken laat zien. Geen zin om boodschappen te doen, men kan bij Finn Lough ontbijten, lunchen en dineren.
Wilt u eens kennis maken met Linda en Raffie en eens zien met wie er jaarlijks meer dan 3500 sportvissers mee op reis gaan, kom dan langs op de Hengelsport Outdoor Fair op 6 & 7 September op het eiland van Maurik en maak kennis met Cordes Travel. Zij staan voor service en kwaliteit, goede organisatie, 24u pd bereikbaar en zij zijn zelf bij 99% vd accommodaties geweest, dus weten waar ze over praten. Beide vissen tevens voor het Penn Team Noorwegen/IJsland en zijn beide 8 jaar visgids geweest in Noorwegen, dus weten wel wat een sportvisser wil en zoekt.
Ga voor meer info over deze accommodatie in Ierland naar: http://www.cordestravel.nl
Pike Master Lures komt met een nieuwe shad op de markt. De Pig Shad is een rubber shad geïnspireerd op de klassieke jerkbait The Pig. Deze shad is 23 cm lang en weegt 90 gram.
De shad is uitermate geschikt voor het vissen op snoek. De staart peddelt in een lage frequentie met een perfecte imitatie van een gewonde aasvis. De Pig shad heeft een uniek profiel dat zal waggelen en zwemmen over (ondiep) water.
Met de zogenaamde “wormhook” is de shad perfect geschikt om onder zomerse omstandigheden over de waterplanten te vissen. Later in het najaar is de shad gemakkelijk te voorzien van een takel en/of loodkop.
De Pig shad wordt geleverd in 5 kleuren.
Voor meer informatie of verkooppunten: www.pikemasterlures.nl
GUNKI IRON TOURNAMENT.
24 uur ‘s street fishing marathon.
Mogelijk gemaakt door HSV Groot Rotterdam & GUNKI.
Eindelijk………. de ultieme Street Fishing Team toernooi zal gaan plaatsvinden in Rotterdam!
Een 24 uur ’s gevecht tegen de vis.
Een 24 uur ’s gevecht tegen de elementen.
Een 24 uur ’s gevecht tegen uitputting.
24 uur om met jou team het Gunki Iron Tournament te veroveren.
Denk jij dat je de capaciteiten bezit om dé onverwoestbare Streetfisher te zijn?
Op 27 & 28 september 2014 te Rotterdam.
In het aller grootste water stadion van jou dromen.
Het zwaarste toernooi waar alle teams tot voorbij hun grenzen worden getest.
Hier in Rotterdam, waar vanuit heel Europa Streetfishers alles moeten gaan geven om de droomstatus na te jagen van “ de ultieme Streetfisher”. Zullen de bewezen vaardigheden van het Nederlandse Street fishing team voldoende zijn of zal de internationale expertise van het nationale Franse Street fishing team het toch gaan winnen van de lokale kennis tijdens deze marathon? Wie weet gaat er wel een outsider uit één van de overige tien deelnemende landen ervandoor met de fel begeerde titel? Pas aan het einde van deze slopende vismarathon zullen we het allemaal weten!
Het kost je 24 uur vissen om een legende te worden……….of niet! Denk er aan voordat je je inschrijf: “bezit ik de kwaliteiten en het uithoudingsvermogen om te winnen?” Alleen de sterkste zullen het einde halen van de Gunki Iron Tournament. Vele zullen falen en verliezen waar één team zal overwinnen, uiteindelijk na het voltooien van deze wedstrijd zal jij toetreden tot het selecte groepje van onverwoestbare Streetfishers!
Gunki Iron Tournament draaiboek.
Datum: 27/28 september 2014
Locatie: Rotterdam
Verzamelpunt: www.maritimehotel.nl/route
Maritime Hotel
Willemskade 13
3016DK Rotterdam
Telefoonnummer: +31 (0) 102010900
Deelnemersveld: Bestaat uit maximaal 30 teams van 3 streetfishers, 3 wild cards voor het Nederlandse team welk geplaatst is vanuit de kwalificatie wedstrijden en 3 wild cards voor het Frans nationale streetfishers team.
Format: Iron Tournament, 24uurs marathon voor streetfishing teams.
Organisatie: Groot Rotterdam + AFCPL + Gunki
Exclusieve sponsor: GUNKI
Inschrijving: vanaf augustus 2014 (enkel online inschrijven) ; €29,- P.P.. Het inschrijfgeld is inclusief welkom ’s kopje koffie, individueel lunchpakket, in de avonduren snacks + drinken en een afsluitend lunch buffet na afloop van de wedstrijd.
Dagprogramma Zaterdag:
07.00 – 08.00 uur: briefing van de organisatie voor alle scheidsrechters van het toernooi. Dit vindt plaats in de mediakamer van het Maritime hotel.
08.00 – 09.00 uur: inchecken voor alle deelnemende teams in het Maritime hotel. Hier worden de visvergunningen, wedstrijdreglementen en het welkom ‘s pakket overhandigd.
09.30 uur: Voor het hotel vind de start plaats.
17.00 – 19.00 uur: “PIT STOP” : deze pauze is voor alle deelnemers en scheidsrechters, zij moeten zich melden bij het controlepunt. Hier vind een veiligheidscheck plaats alvorens er gepauzeerd kan worden. Waarna de officiële tussenstand bekend word gemaakt. Eventuele problemen worden dan ook besproken. Hierna is het “Party time” voor iedereen, er wordt gezorgd voor eten, drinken, muziek en meer…
Een focus op de ranking, tussentijdse podium en interviews van de koplopers zullen er plaatsvinden. (ontmoeting met de toeschouwers + lokale media en andere belangrijke gasten)
19.30 uur: Start van de tweede helft van de marathon.
Dagprogramma Zondag:
12.00 uur: Na 24 uur effectief vissen eindigt de marathon; alle deelnemers moeten zich officieel melden bij het controlepunt in het Maritime hotel voor het inleveren van de documenten.
Facebook pagina: https://www.facebook.com/GunkiIronTournament
Website: www.gunki-irontournament.com (vanaf 4 augustus online)
Organisatie contact: afcpl.tour@yahoo.fr
Hoofdmanager: Frédéric Jullian mobiel; 0033 610 455 163
Wie mij een beetje kent, weet dat ik graag met zagers vis. Voor wie nu meteen denkt aan zeevissen en paternosters heeft het fout. Een zager, ook wel diver genoemd is een jerkbait die bij het binnen halen naar beneden duikt en aan het einde van zijn duik terug naar boven drijft. Deze review gaat over een van de beste die ik ken: de Big Fork Sandcat.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Deze diver kan je vergelijken met klassieke jerkbaits zoals de Suick, Bobbie Bait en andere panlatten. Daar waar een Suick en Bobbie niet echt uitblinken in fraaie afwerking heeft de Sandcat dat wel. De actie is voor veel mensen een reden om hem te laten hangen. Door een lange haal uit te delen met je hengel trek je als het ware de jerkbait naar beneden. Voorkom dat je gaat tikken zoals je bij een glider doet.
Aan het einde van je haal komt de Sandcat omhoog gedreven. Het cederhouten lijf heeft een groot drijfvermogen dus dat gaat redelijk snel. Ondertussen draai je de binnengehaalde lijn op en houd losjes contact met de jerkbait. Door niet te lang te wachten kan je de Sandcat nu nog dieper krijgen als je wilt. Het is dus zelf een beetje te regelen.
Formaat en gewicht.
De Sandcat heb je in 4 maten. 4,5”, 6”, 8” en 10”. Tot dusver heb ik alleen met de 6 en 8 inch gevist. Het kleintje heb ik wel liggen maar dat is meer een jerkbaitje voor op kleinschalig water en daar vind ik gliders beter tot hun recht komen. De 10 inch is een serieus geval. Ik vind hem iets te groot om lekker te vissen.
Het gewicht van de Sandcat is relatief laag omdat hij van cederhout gemaakt is. Goed werpen doet hij dus niet. Ondanks het lage gewicht is het wel raadzaam een wat zwaardere hengel te gebruiken. Die lange haal naar beneden maakt dat je aan het einde van de haal met een kromme hengel staat die recht zal veren en je het contact met je jerkbait kwijt raakt. Iets zwaarder dus. Of je hem nu aan een stang vist, of titanium maakt in het geval van een diver niet veel uit.
De kleinste weegt 1,25 oz, zeg maar 50 gram en de grootste 4 oz, dus ongeveer 120 gram.
Planten
De Sandcat heeft de eigenschap dat hij recht naar beneden duikt en ook weer recht naar boven komt gedreven. Bij andere zagers is dit niet altijd het geval en moet je aan ogen of staarten buigen om hem een beetje recht te laten lopen.
Dat recht lopen is een heel groot pluspunt als je boven de planten vist. Slaat je jerkbait uit van links naar rechts dan pikt hij soms planten op. Doordat de Sandcat dit niet doet duikt hij netjes naar beneden en voel je het wanneer hij met zijn neus de planten raakt. Als je op dat moment stopt met trekken zal de jerkbait schoon naar boven komen. Laat hem dan iets verder stijgen en begin gewoon opnieuw. Haal dan wel minder ver door zodat je de zagende actie er in blijft houden.
In de neus is een lexaan plaatje verwerkt tegen het botsen op harde ondergrond of obstakels. Het cederhout is vrij zacht. De laklaag is redelijk dun. Een dikke laklaag zou de jerkbait een stuk zwaarder maken. Dit in combinatie met de zachte cederhouten body maakt dat als de laklaag eenmaal beschadigd is, de jerkbait snel zal afbladderen. Op zich niet erg. Hij vangt nog steeds maar fraai is het niet. Ruimte voor verbetering dus. Alhoewel? Een afgekloven jerkbait vind ik eigenlijk mooier.
Ook snoekbaars
Naast snoeken hebben ook de snoekbaarzen het niet zo op de Sandcat begrepen. Vlak na de opening als ze nog ondiep op het nest liggen hebben ze het niet begrepen op zo’n zager die ze van boven aanvalt. De aanbeten die je daarbij krijgt zijn gruwelijk hard. Daar gaat je mooi gelakte jerkbait.
In die tijd van het jaar zo met de opkomende planten is het echt een topper. Het meest gebruik ik dan de 6 inch. Op de steeds helderder wordende wateren ga je de snoekbaarzen steeds vaker op die plekken vinden. Zeker vroeg in de ochtend.
Hoofdzakelijk zal het wel snoek zijn wat je er op vangt maar weet je de snoekbaarzen ondiep te liggen dan zou ik hem er toch eens aanknopen. Voor snoek is het een jerkbait die ze zeker nog niet te vaak gezien hebben en dat maakt hem een topper op dressuur water of op momenten dat de vis niet erg wil. Een rustigere presentatie kan dan het verschil maken.
Voor meer info over deze jerkbait. Kijk op: www.bigforklures.com/Sand-Cat
Een aantal weken terug maak ik afspraken om met Hilco te gaan vissen op een nieuw watertje ergens in het land. Weken van voorbereiding gaan er aan vooraf, via de app houden we elkaar op de hoogte en kijken we wat de beste tactiek zal zijn.
Een groot zandgat met flink diepte maar voor beiden onbekend. Ik speur google af en wikipedia en zoek plaatjes en informatie. Ook navionics op de laptop word bekeken natuurlijk want zo kan je de dieptelijnen mooi in kaart brengen. Die voorbereiding kan op een visdag enorm veel schelen wanneer je stekkeuzes wilt gaan maken. Zelf maak ik meestal een kaart er van en neem ik mee op de boot.
Tekst en foto’s Derk vd Molen & Jack van der Mortel
Met een kaart op schoot is het makkelijker praten op het water en kan je overleggen met je vismaat om tactiek te wijzigen of om mooie stukken op te zoeken zonder er eerst heen te moeten varen. Maar helaas, er komt iets tussen waardoor Hilco moet afzeggen en waar ik alle begrip voor had. Ik weet hoe lastig hij dat vind maar soms is het niet anders en we halen hem in moat!!! Maar dat was op de dag zelf en dus moest ik plan b uitvoeren want dat er gevist moest worden was duidelijk, de drang heeft zich de afgelopen dagen behoorlijk meester gemaakt van mij. Een appje in onze beheer app zorgende voor Jack zijn snelste beslissing voor een visdag ooit!!!
Vlak voor de wedstrijd tegen Argentinië besluiten we halverwege het land maar eens te gaan vissen dat betekend voor ieder evenveel kilometers. Betekend ook snel omschakelen voor mij, snel overleggen wat we gaan doen. Gelukkig is Jack ook een groot voorstander van werpend vissen dus dat maakt de keuze makkelijker. Slepen lukt op dat water ook goed en tegen het talud aan vissen was tactiek nummer twee. Dan nog wat shadjes mee mocht het onverhoopt zwaar worden dan kunnen we altijd nog een baars proberen te vangen of de diepte in voor een snorkel maar liever niet natuurlijk want we zijn beide snoekvissers.
De wedstrijd loopt uit op een teleurstelling en op een late bedgang. De kater is groot en op voorhand had ik al iets later afgesproken met Jack. Half 8 was de planning. Nog een stukje sturen en om 08:00 ligt de Nicki 440 te water. De motor even laten warm draaien en het gas gaat er op want we moeten ff een stukje sturen. Het water is zo glad als een spiegel en we zijn de enige op het water, heerlijk doordeweeks vissen!! De snelheid zit er mooi in en met een gang van over de 40 is stek 1 snel in zicht. Jack knoopt er een shadje aan en ik gooi wat met een busterjerk. De motorguide is nog maar net op koers als Jack zijn hengel gevaarlijk krom gaat.
Als ik hem er bij hoor steunen en kreunen is het tijd de boot klaar te maken want dan komt er wat groots aan!!! Na een aantal flinke drils komt er een boomstam tevoorschijn en de haak zit nog maar net in het scharnier. Vast is vast Derk deze laat ik niet meer gaan zegt Jack en inderdaad en inderdaad want Jack mag meteen al poseren met deze prachtige dame van 104 cm.
Feit 1 is planten en ondiep dus die nemen we mee. Als de stek geen vis meer oplevert gaan we verder naar stek twee. Diepte onder de meter en hier krijgen we geen actie. We besluiten ene sleepje te gaan doen op het talud gaande van 4/5 meter naar de drie toe maar de bodem is behoorlijk grillig en bij de minste geringste stuurbeweging zit ik meteen op een meter. Als we dit een poos gedaan hebben besluiten we maar weer planten op te gaan zoeken en te werpen maar ik wil nog even met wat dikke shads recht door de planten varen, waarom? Ik heb geen idee want het is niet iets wat ik standaard doe maar toch een goede keuze blijkt. We krijgen in korte tijd een stuk of 5 aanbeten en drie vissen weten we er uit te trekken.
Het lijkt er op dat als het fonteinkruid in beeld komt en we daar over heen varen we vis vangen, de andere waterplanten gebeurd niets mee. Duidelijke voorkeur is er voor shads met witte buiken want andere kleuren pakken ze totaal niet. Jack krijgt tijdens het ontdoen van waterplanten van de schroef een hele flauwe aanbeet op een geworpen shad en een enorme kolk verraad de vis. Dat had maar zo de tweede meter kunnen zijn. De andere aanbeten van de vissen van rond de 80 of kleiner zijn bij mij echter snoeihard. 1 shad is gewoon finaal weg en tot twee maal toe moet ik via de kieuwboog de dreggen verwijderen.
Nadeel van deze manier van vissen is het enorme aantal missers en lossers want dat harken tussen de planten maakt het registreren van aanbeten nagenoeg onmogelijk. Om 2 uur begint onze maag te protesteren en zet ik de motorguide in ankerstand en ga ik lekker hamburgers bakken.
Deze gaan er goed in en na een half uurtje zijn we weer zo scherp als een mes. We besluiten slepend naar een nieuwe stek te gaan maar ook nu weer geen tik of niks. Beide zijn we dat slepen dan ook snel zat en we trekken het gas open naar een volgende stek welke we bepaald hebben met de meegenomen kaart. Het is even zoeken maar als we het fonteinkruid weer hebben gevonden komen de aanbeten ook meteen weer. We pakken nog wat mooie vissen daar en verliezen het nodige weer.
Op de laatste stek, het is inmiddels 19 uur, driften we weer over de planten en krijg ik een aanbeet op de shad waarbij de vis volledig uit het water komt met aasje en al, ze heeft echter geen haak gepakt. Jack krijgt nog een enorme volger en uiteindelijk komt de teller uit op 9 stuks. Om een uur of 8 in de avond houden we het voor gezien als we de haven uitkomen met een sleepje maar zonder resultaat. Ik trek ik het gas weer open en we traileren de boot samen en schudden elkaar de hand en gaan weer naar huis. Het was een schitterende dag en ik kan er voorlopig weer even tegenaan. Nu voorbereiden op de Hengelsport Outdoor Fair waar roofvisweb natuurlijk weer aanwezig zal zijn met een hele club vrijwilligers die altijd weer klaar staan om roofvisweb steeds weer naar een hoger niveau proberen te tillen.
Resultaten, 9 snoeken waarvan 1 snoek van 104 cm, een paar dikke 80-ers en 70-ers.
Groet, Derk van der Molen
Inmiddels alweer het derde verslag van Frans van der Putte op Roofvisweb. Ditmaal niet over snoekbaarzen op de rivier, maar een geheel andere richting op: een dag en een ochtend op pad met Sean op zoek naar een dikke snoek. Het mooie van vissen op roofvis, is dat je alle kanten op kunt en de mogelijkheden vrijwel eindeloos zijn.
Tekst en foto’s: Frans van der Putte
Ik ben geen visser die zich helemaal toespitst op één techniek, één water of één vissoort. Al snel leerde ik, dat je gebruik moet maken van wat de omstandigheden je te bieden hebben. Wat doet de wind? Hoe hoog staat het water? Hoe zonnig gaat het worden? Hoe waren de vangsten daar en daar onder deze omstandigheden afgelopen jaren? Soms kan het plannen van een dagje vissen een soort ingewikkelde rekensom zijn, maar soms moet je ook gewoon domweg kiezen om ergens heen te gaan omdat je daar zin in hebt. Deze visdag was voor ons toch wel een rekensom. We zouden naar de benedenrivieren gaan om daar een snoekbaarssessie te gaan houden. De voorspelling was echter dat het windkracht 5 zou gaan waaien, en ook nog eens uit de ‘verkeerde’ hoek. Plan dus op het laatste moment gewijzigd, en dat legde ons geen windeieren.
Nadat ik weer veel te laat ben gaan slapen, deze eerste dag met Sean dit seizoen. Onderweg in alle vroegte zelfs een kleine file, waardoor zoals vrijwel altijd, Sean eerder bij de helling is dan ik. Gelukkig is van ‘wachten op Frans’ gaan sprake, de spullen moeten immers nog even klaargemaakt worden voor de afvaart. De schuit van Sean ligt al snel weer te dobberen met ondergetekende als tijdelijke kapitein terwijl de nodige sloten op de trailer gezet worden en Sean instapt en het roer overneemt. Daar gaan we weer! Als wij met zijn tweeën gaan snoeken, kan het niet anders dan dat er de nodige Lucky Lures aan de spelden gaan. Die krengen zijn gewoon donders goed en als de omstandigheden het toelaten zullen wij maar wat snel naar deze kunstwerkjes grijpen omdat ze gewoon vaak grote vis opleveren en we zijn er helemaal gek van. Goed, genoeg geleuter over materiaal want dat is eigenlijk helemaal niet zo interessant allemaal: het is een vangstverslag en die kant gaan we dan nu ook op.
De wind valt tot nu toe erg mee, zoals wel vaker in de ochtend. De eerste aanbeet laat tamelijk lang op zich wachten. Maar het is Sean die de eerste naar binnen harkt vandaag. Donkere wolken verschijnen aan de horizon. Het gaat niet lang droog blijven. Tijd voor een versnapering om wat energie te krijgen: Sean heeft uit Zweden een blikje blauwe Burn meegenomen, helaas niet verkrijgbaar in Nederland maar dat spul is met toch een partij lekker!
Niet veel later is het weer raak voor Sean, geen grote maar wel nummer twee van de dag. Langzaam maar zeker begint het te spetteren, en daarna goed te regenen. Nooit leuk als je op het water zit! Toch is de moderne technologie daarvoor handig: even snel in de regen de waterdichte smartphone erbij, even kijken op het appje en we weten direct dat het niet lang aan zal houden, die regen. Met een gerust gevoel vissen we verder. Beiden missen we nu een paar mooie aanbeten. Sean haakt een hele zware vis die na een paar tellen gewoon losschiet…. Helaas dat hoort er allemaal weer bij vandaag. Lange tijd vangen we niets totdat Sean er eentje in de kraag vat. Bij de boot blijkt het een zogenaamde ‘two-toner’ te zijn, zoals je wel een vaker ziet bij snoek dat een kwart van de vis een andere kleur heeft. Toch blijft het best bijzonder!
We draaien nu een hoek van het meer op waar de wind vol op staat. Nu kunnen we goed merken dat de voorspelling van de wind wel klopte! We zijn blij dat we niet aan het snoekbaarzen zijn. Nu komt Sean in actie, hij mist twee aanbeten, vangt drie snoeken achter elkaar, verspeelt weer een hele hele zware vis die maar blijft gaan en gaan. Hier moeten we zijn! Ze moeten allemaal zijn Lucky Perch in de kleur natural perch hebben. Aan mijn kant van de boot zijn alleen de spreekwoordelijke krekels te horen, de snoek is partijdig .
Weer regen, nu een echte wolkbreuk. Gelukkig hebben we beiden onze poncho’s bij ons. Het ziet er niet uit, zo’n lange jurk maar hij valt over je knieën en achter je kun je hem over de stoel gooien en als je daar dan ook nog eens een regenbroek onder aan hebt en laarzen, dan blijf je dus compleet droog! We bespreken het feit dat vaak na een dikke regen- of onweersbui, de snoek helemaal los gaat of dat je dan een hele dikke vis kunt vangen. En jawel, na de regen komt zonneschijn maar ook snoek! De aanbeten volgen elkaar op, maar ze blijven niet vaak hangen. Sean haakt een vis maar heeft wat materiaalissues. Ik weet niet meer precies wat, maar volgens mij moest hij er een verse onderlijn aanknopen.
Ik neem het roer even over en terwijl hij bezig is, wordt zijn Lucky Perch weer eens gegrepen, ditmaal in het schroefwater. Uit automatisme grijp ik de hengel, en zet de haak. Sean staat rustig op en neemt de hengel over. “O, het is geen grote.” De vis verzet zich lekker, en begint ineens heel erg veel lijn te nemen. Sean heeft niet veel in te brengen. Misschien is het dan toch wel een grote? Na een paar minuten komt de vis bij de boot. “Zo da’s een aardige kop! Die gaat wel over de 110!” Sean pakt de vis uit het water. “Nou Sean, die gaat wel richting 120!” De haken zitten een beetje link, dus eerst even onthaken en dan meteen maar op de plank. “Wat een rare kronkelstaart!” maar, zelfs met die kronkel in de staart, meet de vis…. 127cm! Zonder die kronkel… was het gewoon een 130 geweest! Sean’s oude PR was ook 127, maar dit is dus eigenlijk een verbetering in onze ogen, ook al is de lengte hetzelfde. Ik schiet een reeks plaatjes, hieronder twee foto’s waarbij op de tweede foto de kronkel heel erg goed te zien is.
Wat een belevenis! Vlug terug, en lang hoeft de vis niet bij te komen of deze zwemt met een krachtige staartslag. We kunnen de kolos nog een tijdje zien ‘staan’ op de bodem, waarna ze wegschiet met een flinke spurt. Wellicht om ooit de 130 te gaan bereiken? Wij zijn er even stil van, wat een verhaal. Die Lucky perch natural perch heeft iets magisch vandaag. We gaan weer lekker verder met vissen, en nu klappen beide hengels van Sean weer krom. Zonder te twijfelen bied hij mij er eentje aan. Ik ben er erg blij mee, het is een cadeautje van 98cm! En dat blijkt later de laatste vis van de dag te zijn.
Vandaag aantallen en een monster in de boot. Helaas moeten we wat vroegen stoppen omdat Sean nog een afspraak heeft. De dag erop zouden we weer op pad gaan, en ditmaal startten we wat vroeger. Voor het gemak blijf ik een nachtje pitten, dan weten we tenminste zeker dat ik niet te laat kom en vroeg op het nest lig. En daar staan we dan, de volgende morgen: nieuwe ronde, nieuwe kansen op hetzelfde meer. De verwachtingen zijn hoog.
Daar waar het gisteren zo goed was, valt nu helemaal niets te halen. We zijn er nu natuurlijk ook een stuk eerder, maar ze doen het gewoon helemaal niet. Dreigende luchten drijven over, en steeds zien we in de verte regenbuien die ons net missen. We gaan op zoek naar nieuwe stekken, en dat doen we uiteraard al trollende. Na enige tijd wordt mijn Esox Blade gegrepen, een krachtpatser van 93cm is het resultaat.
De eerste van de dag, en de zon staat nog niet erg hoog. Het idee is dat we vandaag niet lang op het water zullen zijn, dus kiezen we snel een pad en vissen de meeste interessante stekken af. Het blijft weer lange tijd stil en het regent gelukkig nog steeds niet. Wat later is het Sean die een monsterlijke aanbeet krijgt. Een kolos heeft zijn Lucky Perch gegrepen. De vis neemt lijn, gaat ervandoor en… schiet los. Even later hetzelfde. Bah bah wat een pech! Tot overmaat van ramp komt er nu een dikke vette regenbui aan denderen. We doen onze regenkleding weer aan, en het begint te hozen en te hozen. Ongelooflijk wat een water komen er uit de lucht. Alles is zeik en zeiknat, bah! Als het stopt met regenen zijn we als een kind zo blij. Pff dat is niet leuk zeg om dan midden op het water te zitten! Een uur gaat voorbij. Een paar aanbeten volgen maar niets blijft hangen. En jawel hoor, daar komt weer zo’n regenbui aan en daar zitten we weer een half uur in de stortregen. Inmiddels is de tijd voorbij gevlogen en blijft het alleen nog bij die ene vis.
We gaan weer trollend naar een andere stek toe, en na een uurtje krijg ik dan toch nog een aanbeet op de Esox V2. Een slanke vis die goed vecht, en op de plank toch nog tot 103cm komt. Het wordt de afsluiter van de dag.
Rond half twaalf ligt de boot weer op de trailer en blikken we nog even terug op wat memorabele momenten. Monster in de boot gehad, maar zeker ook monsters verspeeld afgelopen twee dagen. Dit doen we snel nog een keertje over! Maar dan zonder stortregen en zonder die vervelende losschieters…
Frans van der Putte
