Na de Predatortour komt Evert Oostdam (Pike Master Lures) weer met een nieuw hengelsportevenement. Hij heeft opgericht het: Nederlands Kampioenschap Belly Boat Vissen. Het NK Belly Boat staat officieel geregistreerd als handelsnaam waardoor dit evenement direct een officieel karakter heeft gekregen!
Het NK Belly Boat wordt een roofvis (snoekbaars) evenement (vanuit de Belly Boat) wat groots, strak en professioneel van opzet zal worden. De strakke organisatie zal grote lijnen vertonen met de Predatortour. De organisatie zal een los element worden en dus zelf niet mee vissen.
Het NK Belly Boat zal voor een ieder toegankelijk zijn (geen kwalificatie nodig) met een lage instap. Zo zal een deelname ticket lager dan €50, – p.p. per wedstrijd worden.
Momenteel wordt er groots overleg gevoerd met diverse grote sponsors. Zo is het streven van de organisatie om vooral te gaan werken met geldprijzen i.p.v. goederen of producten.
Tevens wil de organisatie van het NK Belly Boat zich ook gaan richten op het buitenland. Ze willen het evenement gaan promoten als “Dutch open” zodat ook buitenlandse vissers van over de gehele wereld kunnen mee vissen met het evenement.
Het streven van de organisatie zal zijn dat de eerste wedstrijd gaat plaats vinden kort na opening van het roofvisseizoen.
Binnenkort zal de website van het NK actief zijn op het volgende webadres: www.nkbellyboat.nl
Volg het NK Belly Boat op de officiële Facebook pagina.
Een aantal maanden geleden werd er door een bevriende Engelse kajakvisser ( Rob Appleby) de vraag gesteld , of ik het leuk zou vinden om samen met hem en een aantal Ieren een weekendje gericht te gaan vissen vanuit de kajak op “Skate” in Schotland. Nou daar hoefde deze jongen niet lang over na te denken en zei daarom gelijk volmondig “ JA”
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Skate is de Engelse benaming van de grootste roggen soort die in Noord West Europa voorkomt. De Nederlandse benaming voor deze rog is Vleet , ze kunnen behoorlijk groot worden waarbij je moet denken aan vissen tussen de 50 en 100 kg en dat bij een spanwijdte van anderhalve tot twee meter dat zijn dus serieuze vissen. Ze worden voornamelijk gevangen in de Ierse en Schotse wateren waarbij ze een voorkeur lijken te hebben voor diepe wateren met een modderige bodem structuur. Vrijdag 21 februari 2014 was het dan eindelijk zover , na talloze chats in een Facebook groepje ging het avontuur dan echt van start. Rond 04.00 uur van huis vertrokken richting Schiphol om van daar uit naar Glasgow in Schotland te vliegen. Na een prima verlopen vlucht ( iets meer dan een uur) stond Rob Appleby zoals afgesproken met zijn auto waar twee Hobie Outback kajaks boven op lagen al op me te wachten. Er restte ons slechts een bijna 4 uur durende ‘road trip “ voordat we op de plaats van bestemming zouden aankomen. Naarmate de reis vorderde nam de schoonheid van het landschap steeds verder toe , wat een schitterende omgeving om door te reizen laat staan om er in te gaan vissen. Heb toch al best wat van Europa gezien maar Schotland staat nu met stip op de eerste plaats.
Ongerept en ruig.
Toch was de teleurstelling groot toen we eenmaal in het plaatsje “ Kyle of Lochalsh” onze bestemming aan de west kust van Schotland arriveerden, er stond namelijk een dusdanige wind wat het vissen bijna tot het onmogelijke maakte. Bijna…..inderdaad want we visten niet direct aan de kust maar in een inham die met zee is verbonden een zogenaamde Loch. Ondanks dat deze Loch is omgeven door bergen boden deze toch maar weinig bescherming tegen de wind. Maar ja ….een dappere poging gedaan om te vissen al werd dit mede door de wind en golven geen succes doordat ons anker zijn positie niet kon vast houden, en zelfs een poging om ons vast te leggen aan een boei van een krabbenfuik werd geen succes. ( sleepten de fuik gewoon met boei en al mee…. ) Eenmaal terug in onze accommodatie wat in werkelijkheid een militair gebouw is maar wel voorzien van alle gemakken zoals een bar…..maar ook een droog ruimte voor onze iets wat natte kleding….. ontmoeten we onze Ierse metgezellen. ( Graham Smith , Tony Powell , Andrew Mcilhone en Anthony Byrne )
Op pad.
De volgende dag (zaterdag) is het weerbeeld nog steeds belabberd met dusdanig veel wind dat we ervoor kiezen om iets verder landinwaarts te gaan vissen in een ander “Loch” wat door zijn ligging wel beschutting geeft tegen de weergoden. Door een ondiep “hupje” tussen dit water en de zee achtten we de kans op de aanwezigheid van Skate vrij klein maar hier kunnen we het in ieder geval nog proberen. Met 100 meter water onder onze kajak maakten we onze hengels gereed en laten we ons aas wat bestaat uit een hele makreel op een 12/0 haak naar de bodem zakken en kan het wachtten beginnen in een schitterende omgeving.
Het aas ligt op de bodem en het wachtten kan beginnen.Schitterende omgeving om in te vissen.
Na een uurtje krijgt Rob de eerste tikken op zijn hengel en vrijwel gelijktijdig begint er ook iets aan mijn hengel te trekken. Even zijn we bang dat we elkaar hebben gehaakt maar dat blijkt gelukkig niet het geval en is het Rob de een rog boven haalt. Niet de Skate die we zo graag willen vangen maar een veel kleiner familie lid , een fraaie “Thornback ray”.
Rob Appleby met een Thornback ray.
Ondertussen heb ik mijn aanbeet niet kunnen verzilveren, sterker nog deze jongen zit vast. Nou kan je vertellen als je vastzit met de zware uitrusting waar we mee visten dan zit je ook echt vast! 30/50 Lb. Hengel waar een flinke reel in de vorm van een Shimano TLD 30 op zit gemonteerd die vol gespoeld is met 50 Lb gevlochten draad en dat in combinatie met een kajak maakt het een lastige opgave om je lijn los te krijgen. Gelukkig kwam die na een aantal minuten proberen en stoeien toch los….pffft. Rob had ondertussen al weer een verse makreel op de bodem liggen en kreeg al vrij snel opnieuw beet. Ditmaal was het een fraaie Conger aal die na een paar foto’s weer terug de diepte in mocht.
Fraaie Conger aal voor Rob.
Even later was het ook bij mij raak……nou ja raak…. Een zogenaamde ”doggie” ( honds haai ) kreeg het voor elkaar om een veel te grote haak naar binnen te werken.
Doggie….
Hierna volgde nog een aantal van deze kleine haaitjes maar voor de rest gebeurde er weinig meer. De wind was ondertussen weer eens van richting veranderd zodat we al lang niet meer beschut lagen en ook de regen kwam er weer met bakken tegelijk uit. Onze Ierse vrienden hadden het ondertussen niet veel beter gedaan met ook “slechts” een aantal doggies. De volgende dag (zondag) en alweer de laatste visdag stond er mogelijk nog een stevigere wind en besloten we om de ochtend uren maar te gebruiken om wat te relaxen en hoopten we op een mogelijke weersverbetering. Deze weersverbetering kwam echter niet en Rob en ondergetekende besloten om alle spullen maar in de auto te gooien en maar te gaan rijden in de hoop dat we een “ fishable” plekje tegen zouden komen.
Met bakken uit de hemel.
Dat plekje kwamen we eigenlijk al vrij snel tegen, al zag het er van een afstand bekeken een stuk rustiger uit dan het in werkelijkheid was. Althans dat was wel het geval in onze situatie, man man….het was een pittig kajak tochtje om de uitgekozen locatie waar “het” moest gaan gebeuren te bereiken. Eenmaal aangekomen op onze stek tussen een “fish farm” (zalm kwekerij) die onze van de nodige beschutting voorzag lieten we onze makrelen weer tot de bodem zakken en kon het wachten weer beginnen. Ondertussen konden we met volle teugen van het Schotse winter weer genieten en dat zag er toch best spectaculair uit , zeker als je het zeewater door de wind van het wateroppervlak zo de lucht in ziet stuiven en heuse muren van regen op je af ziet komen en als toetje nog een paar bliksem flitsen rond je oren krijgt.
“genieten” van het weer…
Qua visserij gebeurde er op een tikje bij Rob na helemaal niks , terwijl de avond schemering inzette zijn we terug gevaren wat op zich nog een hele belevenis was. Maandag ochtend zijn we vertrokken richting het vliegveld van Glasgow in het “perfecte” vis weer er was werkelijk geen zuchtje wind te bekennen.
Zonnetje erbij, ideaal vis weer.Schitterend landschap.
Zal je net zien natuurlijk maar ja …ondanks het weer en de magere vangsten was het een geweldig avontuur in een fantastische omgeving met een bijzonder leuk groepje kajak “idioten” wat deze jongen voor geen goud had willen missen. Volgende keer misschien toch maar eens in de zomer een tripje boeken ….
Op naar het volgende avontuur.
Daniel van der Post
Mocht je vragen hebben over het kajak vissen? Daniel vd Post is met zijn complete kajak 3 dagen aanwezig tijdens de Visma op de stand van Roofvisweb.nl. Meer Visma nieuws binnenkort hier op Roofvisweb.nl
Henk Thielens geestelijk vader én verdeler van het vermaarde HT Baits, heeft ook de distributie van het populaire merk Advanced Angling Technology (A.A.T.) op zich genomen. Deze handgegoten USA producten van A.A.T. zijn geproduceerd volgens geavanceerde technologie, bevatten Nitro Pro geuren én zijn biologisch afbreekbaar. Dus check de website van HT-Baits voor de verschillende uitvoeringen van killers als Green Back Sardine, Pearl White en Sexy Shad!
Direct bestellen kan ook via de vernieuwde website van HT-Baits
Om je vooraf te verdiepen, dan wel een bestelling te plaatsen, zie: www.ht-baits.com
Mocht je vragen hebben over deze AAT shads…..Henk Tielens is aanwezig tijdens de Visma op de stand van Roofvisweb.nl. Meer Visma nieuws binnenkort hier op Roofvisweb.nl
Sinds het begin van dit jaar zijn we ingetrokken in een nieuw pand en inmiddels hebben we de gigantische verbouwing met succes kunnen afronden. De splinternieuwe winkel draait op volle toeren en we hebben inmiddels ontelbare klanten voorzien van nieuw hengelsport materiaal. Waarvoor dank!
Nu is de tijd aangebroken om de winkel op een feestelijke wijze te openen. Noteer alvast de datum van 22 maart in uw agenda. Op deze dag staan er vele activiteiten op de planning. Van workshops naar lezingen en van vis lessen naar vis demonstraties. We hebben vele bekende vissers en Hengelsport merken bereid gevonden om van deze dag een geweldig spektakel te maken. Alle facetten binnen de Hengelsport komen aan bod.
Wim Russchen en Hilco van Nuil.
Twee gepassioneerde, bevlogen en ervaren roofvissers. Voor het verkrijgen van deskundige advies en praktijkgerichte tips bent u bij deze heren aan het goede adres. Of het nu gaat over het roofvissen met dood-Aas, met de vlieghengel of met kunstaas. Geen probleem, van alle markten zijn ze thuis. Neem eens een kijkje op: www.snoekgids.nl en je weet waar wij het over hebben. Als kers op de taart hebben we Wim bereid gevonden om op deze dag een demonstratie streamer en spinnerbouw te verzorgen. Hilco zal een lezing verzorgen en ook zijn boot de Mad Rat ten toon stellen. Mis deze kans niet.
River2Sea
Robert Borrenbergs en zonen. River2Sea is een kersvers roofvis merk wat een stormachtige ontwikkeling doormaakt. Met kunstaas producten als de S-Waver, Diver Frog en de Whopper Plopper in hun assortiment is dit een logisch gevolg. Deze topproducten zijn zo succesvol gebleken dat we als Rix Hengelsport hebben besloten om de rest van het assortiment met veel plezier in onze winkel te hangen. Kom en overtuig u zelf aan de hand van de product demonstraties in onze waterbak.
Als kers op de taart maakt u kans op een gratis vierpersoons visweekend op Centerparcs de Huttenheugte. Volg ons op Facebook en doe mee aan onze Win & Like actie. Tot 22 maart maakt u kans op deze geweldige prijs. Op de openingsdag maken wij de gelukkige winnaar bekend.
We zien jullie graag op 22 maart bij Rix Hengelsport te Hardenberg.
Na een aantal jaar met veel plezier gebruik gemaakt te hebben van de website www.gosnoekbaars.nl was het wel weer eens tijd voor vernieuwing. De oude site werkte niet echt lekker meer en enkele onderdelen konden niet meer geïmplementeerd zodat het nu dus echt tijd was voor vernieuwing.
Startpagina.
Wat als eerste opvalt bij de nieuwe site is dat hij in een veel moderner jasje is gestoken het ziet er allemaal wat frisser uit en loopt lekker door. Natuurlijk moet er nog wel wat gebeuren zoals de nieuws items updaten, wat foto’s en video’s toevoegen in de galerij en nog wat andere kleine dingetjes. Ook is het gedeelte van bijvoorbeeld de vistechnieken veranderd en aangepast zodat het makkelijker leest en u wellicht nog wat bruikbare tips kunt vinden.
Vistechnieken
Verder is het nu nog makkelijker geworden om uw visdag bij ons te boeken vanwege de online agenda. Ziet u een datum staan die u goed uitkomt en wilt u deze boeken? Klik dan op het vakje om deze dag direct vast te leggen en deze dag is gereserveerd voor u.
Online reserveren.
Wij hopen dat u de site net zo overzichtelijk vind als ons en dat u regelmatig terugkeert om een kijkje te nemen of bijvoorbeeld het blog ge-update is of er nieuwe nieuwsitems zijn. Mochten er nog dingen zijn die u opvallen of niet goed werken laat het ons dan vooral even weten zodat we dit aan kunnen passen. Wij zijn in ieder geval heel erg blij met de nieuwe site en hopen natuurlijk op veel bezoekers.
Dit is dan een echt lid van de Esox familie, de ca. 20 miljoen jaar oude Esox lepidotus en hij lijkt qua vorm toch echt op onze snoek.
Snoeken uit een heel ver verleden. In het door verzamelaars veel gezochte boek “Pike” van mijn goede vriend Fred Buller dat ik 1971 uitkwam, zijn 4 pagina’s gewijd aan fossiele snoeken. Het vervolg op dit klassieke boek is “Pike and the Pike Angler” uit 1981 waaraan ik veel heb mogen bijdragen.
Tekst en fotografie: Jan Eggers
Het hoofdstuk over fossiele snoeken is nu 10 pagina’s groot. Ik heb dit altijd zeer interessant leeswerk gevonden en heb er een paar jaar later zeer intensief met Fred over gediscussieerd. Dat kwam door een artikel in Fisch und Fang en de informatie en foto’s in dat artikel zorgden voor veel verwarring. Na veel onderzoek en contacten met wetenschappers in Duitsland, Canada en Engeland werd deze z.g. “Bone-Pike Affair” tenslotte opgelost. Ik heb daardoor niet alleen veel wetenschappelijke informatie verzameld maar ook een aantal interessante foto’s van fossiele “snoeken”, ja tussen aanhalingstekens en op het einde van dit artikel zal men begrijpen waarom.
Eerst tot 30 miljoen jaar oud.
De oudste snoeken die in het boek Pike genoemd worden zijn de Esox lepidotus uit het late Mioceen, zo’n 20 miljoen jaar geleden en de Esox papyraceus die nog 10 miljoen jaar ouder was. Tja, en daar komt dan ene Jan Eggers met een telefoontje over een verhaal en nieuwe foto’s van fossiele snoeken die wel 50 miljoen jaar oud zouden zijn. Een van de eerste van de vele vragen die Fred na het ontvangen van dit bericht op me af stuurde was of ik contact wilde opnemen met Dr. Weitschat om meer informatie en liefst wat foto’s te vragen. In de begeleidende brief stond dat deze fossielen gevonden waren in de Messeler groeve, tussen Darmstadt en Frankfurt. Uit deze groeve haalde men bruinkool en regelmatig kwam men fossiele vissen tegen, zo ook deze vissen van de foto’s die hij aanduidde met de naam “Knochenhechte”. Letterlijk vertaald kom je dan op beensnoek en gezien de schubben die er als plaatjes been uitzagen en de vinstralen die erg op kootjes van een vinger leken was dat een passende benaming. Verschillende keren vroeg Fred me of het geen familieleden waren van de Esox lepidotus en de Esox papyraceus. Ik heb toen Dr. Weitschat nog eens gebeld en die wist zeker dat deze fossielen 50 miljoen jaren oud waren omdat alle fossielen uit deze bruinkool laag goed gedetermineerd met de C-14 koolstof methode. Bleef dus over de hamvraag: welke snoeken zijn het dan wel?
Boven de Knochenhecht die Fred Buller deed denken aan de Cepedian pike, een geepachtige dus, en onder onze Esox lucius.
Een oude gravure is de sleutel tot de oplossing.
Omdat er midden 80er jaren van de vorige eeuw nog geen Internet en E-mail was en ik angst had dat er iets fout kon gaan als ik de foto’s per brief naar Fred zou sturen, besloot ik voor een weekendje naar Little Missenden te gaan. Eerlijk gezegd raakte Fred meer opgewonden van de foto’s van deze oeroude vissen dan van de foto’s van vele 18 kg plus snoeken voor de Big PIke List. Hij keek vol verbazing naar de foto van de snoek met opengesperde bek die gestikt was in een te grote prooivis. Een fenomeen dat ieder jaar opnieuw gebeurt en waarover ik binnenkort ook een artikel over zal schrijven in deze serie. Er was een foto waarin hij vooral geïnteresseerd was omdat de foto hem herinnerde aan een oude gravure van een snoek die erg op deze fossiele snoek leek. Hij begon in allerlei kasten, laden en boeken te snuffelen en nadat zijn studeerkamer in een grote chaos was veranderd, toonde hij het gezochte papier. Daarop stond een vis die erg leek op de fossiele Knochenhecht die ik had meegebracht en onder de gravure stond Cepedian pike. Deze snoek was veel jonger want de datum op de gravure gaf 1808 aan. Ontegenzeggelijk leken deze 2 vissen op elkaar vooral als je de Knochenhecht liggend op de rug afbeeldde. Vervolgens kwam de vraag: waar kwam deze gravure vandaan? Fred kwam er niet uit maar volgens zijn vrouw Pauline had hij hem ooit gekregen van de kleindochter van de befaamde hoofdredacteur van de Fishing Gazette R.B. Marston. Deze Patricia Marston was nu de echtgenote van een van de beste vrienden van Fred Buller, te weten de beroemde Richard Walker.
Onbekend was nog uit welk boek deze tekening gehaald was maar na een paar telefoontjes met handelaren in oude visboeken kreeg Fred het advies contact op te nemen met de curator van het British Museum, afdeling Natuurlijke Historie. Hij had al vele jaren een goed contact met deze Alwyne Wheeler maar helaas had deze nog nooit van een Cepedian pike gehoord. Maar wel kwam hij met de suggestie dat het wel eens niet over een lid van de familie Esox zou kunnen gaan maar om een vertegenwoordiger van de geepachtige, zeg maar van de familie Atractosteus spatula (Lacepede). Tegenwoordig leven deze Spotted gar en Longnose gar in de oostelijke helft van de USA en Cuba en ze doen echt aan vriend snoek denken qua vorm. Dat de wetenschappelijke naam bedacht was door de Franse natuurwetenschapper Le Compte de Lacepede, die later uit angst voor de guillotine in de periode van de Franse Revolutie zich gewoon meneer Lacepede noemde, kwam nu in een soort aangepaste vorm terug in Cepedian pike.
De Knochenhecht die gestikt is in de Amia prooi vis met de naar boven wijzende ruggengraat.
Zelfs de prooivis werd herkend
Nu men wist dat het om geepachtige ging en enig idee had waar verder te zoeken, werd paleontoloog Dr. Peter Forey ingeschakeld en die had in zijn collectie fossiele vissen ook een aantal exemplaren uit de Messeler Groeve en herkende meteen de vis die in de bek van de Knochenhecht, nu dus een geepachtige, geparkeerd was. Deze te grote prooi was een lid van de Amia familie, een soort modderkruiper waarvan nu ook nog afstammelingen in het stroomgebied van de Mississippi leven. Hij kon dit zien aan de opwaarts gebogen ruggengraat die heel kenmerkend voor de Amia familie is. Ik heb deze informatie later doorgestuurd naar Dr. Weitschat die bevestigde dat er veel fossielen van deze Amia in de groeve gevonden worden en hij stuurde me nog een foto van een Amia.
Zo ziet de prooivis Amia met opwaartse ruggengraat er uit.
Als ik nu terug kijk, kom ik tot de conclusie dat alle verwarring is ontstaan door een foute vertaling of noem het interpretatie van het woord Knochenhecht. Natuurlijk, dat het woordje Hecht in het Duits snoek betekent, klopt als een zwerende vinger. Toen wist ik ook al dat Hornhecht de Duitse naam voor geep was maar daar heb ik geen seconde aan gedacht. Trouwens, de naam snoek in combinatie met een voorvoegsel betekent ook in andere talen geep. Ik zal er een paar noemen. In het Zweeds: snoek = gädda, geep = Horngädda. Fins: snoek = hauki, geep =nokkahauki. Engels: snoek =pike, geep is ook garpike.
Nog een mooi voorbeeld van een Knochenhecht die geen snoek is maar een geepachtige. Let op de schubben en kootjes bij de vinstralen.
Dat de vorm van deze vissen: spitse snavelachtige bek, slanke torpedo achtige vorm en niet te vergeten de “straalmotor” bij het achterlijf, bestaande uit staart-, rug- en anaal vin een succesformule in de evolutie blijkt te zijn, is inmiddels wel bewezen. Ja ook voor de snoeken.
Dit is de oudst bekende snoek, de Esox tiemani en bij het pijltje de ruggengraat van een verteerde prooivis.
De alleroudste snoek ter wereld en wat jongere familieleden
Kort voordat bovenstaande geschiedenis ons bezig hield had Fred Buller een bericht gekregen dat ik het noorden van Canada een echte fossiele snoek van 56 miljoen jaar oude gevonden was: de Esox tiemani. Dit fossiel werd tijdens het aanleggen van een weg naar een oliebron ontdekt door de hr. B. Tieman die het onder de aandacht van de wetenschappers bracht. Op de foto van deze zeeeeeeer oude snoek ziet men niet alleen dat de vorm min of meer gelijk is aan onze hedendaagse snoeken maar dat de eetgewoonten hetzelfde zijn. Op de plek waar de maag zit, zien we de restanten van zijn laatste maaltijd, zijnde de ruggengraat van een prooivis. Oudere snoeken heb ik niet in de collectie. Wel foto’s van afbeeldingen van snoek op beenderen van dieren die 17.000 jaar geleden gemaakt zijn door holbewoners in Frankrijk. Er zijn onderkaken van snoeken gevonden in de Noordzee.
De onderkaak van een forse snoek die in de afvalhoop van een Romeinse nederzetting bij Keulen gevonden is.
Er is een periode geweest dat deze zee droog lag en vandaar dat men er nog steeds botten van de mammoet en andere prehistorische zoogdieren vindt en dus ook snoek. Het is bekend dat er duizenden jaren terug snoek gegeten werd in ons gebied want men heeft graten en andere snoek botjes in keukenafval uit die periode gevangen. Leuk vind ik de onderkaak van een forse snoek die bij de keuken van een Romeinse nederzetting bij Keulen gevonden werd en waarvan ik een foto kreeg toegestuurd. Met deze oeroude informatie moet men het in deze aflevering doen. Waarover ik het in de volgende aflevering ga hebben, weet ik nog niet. Wel weet ik dat ik blij verrast ben met de foto’s van vreemde snoeken die lezers me gemaild hebben, ik hoop er nog veel te ontvangen.
Skate is de Engelse benaming van de grootste roggen soort die in Noord West Europa voorkomt. De Nederlandse benaming voor deze rog is Vleet , ze kunnen behoorlijk groot worden waarbij je moet denken aan vissen tussen de 50 en 100 kg en dat bij een spanwijdte van anderhalve tot twee meter dat zijn dus serieuze vissen. Ze worden voornamelijk gevangen in de Ierse en Schotse wateren waarbij ze een voorkeur lijken te hebben voor diepe wateren met een modderige bodem structuur. Vrijdag 21 februari 2014 was het dan eindelijk zover , na talloze chats in een Facebook groepje ging het avontuur dan echt van start. Rond 04.00 uur van huis vertrokken richting Schiphol om van daar uit naar Glasgow in Schotland te vliegen. Na een prima verlopen vlucht ( iets meer dan een uur) stond Rob Appleby zoals afgesproken met zijn auto waar twee Hobie Outback kajaks boven op lagen al op me te wachten. Er restte ons slechts een bijna 4 uur durende ‘road trip “ voordat we op de plaats van bestemming zouden aankomen. Naarmate de reis vorderde nam de schoonheid van het landschap steeds verder toe , wat een schitterende omgeving om door te reizen laat staan om er in te gaan vissen. Heb toch al best wat van Europa gezien maar Schotland staat nu met stip op de eerste plaats.
