Maandagmorgen zit ik nog even te chatten met Derk over hoe druk het op dit moment is bij hem met al zijn spuit en bouwopdrachten voor Derkbait. Aangezien wij beide na het oud en nieuw feest wat gezamenlijke vrije dagen hebben geef ik aan met een gekke bek dat het wel eens tijd wordt dat Derk zelf eens lekker een dagje moet gaan genieten van onze gezamenlijke hobby. In plaats van de geplande paar uurtjes die Derk er heel misschien zelf op uit wilde gaan plannen we eigenlijk rap een hele dag relax vissen met doodaas.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk
Goed verlichte werkplek.
Buiten regent het nog zachtjes als ik de donkere weg richting plas op rijd. Het is nu pas iets over half zeven en binnen een half uurtje wordt Derk pas verwacht. Dit geeft mij de gelegenheid om relax de visdag te starten, op het gemak wordt de led lamp aangedaan en een paraplu achter op de auto gezet. Zo mijn mobiele goed verlichte droge werkplek voor vanochtend is klaar. Gauw een bakkie koffie klaar maken en vast wat zooi uitladen en naar de stek lopen. Eigenlijk gaat alles wel in routine matig maar een traag tempo. Waarom? Vissen moet relax zijn genieten van de natuur die lijkt te ontwaken en niet op je werk waar alles snel moet! Het begint immers met een goeie voorbereiding van de visdag.
Hé daar komen twee lampen in de verte het bospad afgereden……. Een minuut of wat schudden we elkaar de hand en kletsen wat bij voordat wij gezamenlijk de hele handel verder opbouwen. Het zal ergens rond de klok van half acht zijn als de vier aasvissen in het water liggen. Derk wilde graag met een voorn en pop up haring vissen, zelf hang ik er een halve drijvende makreel en een sardine aan de lijn. Tijd voor koffie is er bijna niet zo aan het begin van deze dag. Krabben of kreeften hebben het gemunt op mijn sardine. Nu de watertemperatuur rap richting de negen graden loopt wordt dat gespuis onder de waterspiegel wederom actief.
Drie pogingen en vele gaten verder in mijn arme sardine wordt het tijd om er iets aan te gaan doen. Maar eerst gauw de rechter hengel van Derk goed leggen en de swinger afstellen. Derk heeft ondertussen namelijk een twijfelachtige aanbeet gemist en heeft opnieuw zijn aasvis vakkundig op de stek gedeponeerd. Voor het goed afstellen krijg ik echter geen tijd telkens als ik de swinger op zijn plek hang zak die iets naar beneden waardoor het alarm begint te schreeuwen en de swinger oplicht. Voorzichtig wordt de lijnclip open gezet en voel ik duidelijk de lijn in rap tempo door mijn vingers glijden. Zonder aarzeling sla ik hard maar resoluut aan, ondertussen roepend naar Derk dat hij er een vis op heeft. Binnen no time staat Derk met een heerlijk kromme hengel de eerste vis voor hem van het jaar en van onze dag te drillen. WHopaaaaaa begin de dag met een dansje hé héé met een snoek!! Nou ja, ik sta vrolijk naast Derk te dansen van blijdschap. Altijd leuk als er daadwerkelijk een vis in het net komt.
Gauw onthaken, meten en deze mooie vis fotograferen.
De eerste snoek van Derk.
Keuze wordt nu ook wat gemakkelijker sardine gaat terug de reservebank op en ook voor mij mag er een mooie voorn het speelveld betreden. Binnen de kortste keren liggen er twee kakel verse voorns op hun plek. Piep piep en ook ik sta naast mijn hengel te wachten op wat verder komen gaat…….. niks er gebeurt verder niks dan deze laffe schijnvertoning van een aanbeet. Half uurtje later weer dezelfde vertoning op de voorn hengel echter nu komen er ook nog eens wat flauwe tikjes op de hengeltop door. Voorzichtig klik ik de lijnclip los, voel met de hengel of er nog actie is aan de andere kant van de lijn. Door een minutieus tikje verraad de tegenspeler in dit toneelspel zich. BAM hangen of niet?! JA de vis komt al bonkend naar me toe gezwommen, de massieve weerstand voorspelt net als de diep doorbuigende drie ponder veel goeds. Bij het onthaken zien we beide dat deze vis ook net voorin is gehaakt, gevalletje heel voorzichtig azen.
De eerste ook voor mij.
Voerboot gevuld met aasvis en wat extra haring kopjes voor een geurexplosie onderwater vaart terug naar plaats van bestemming een mooie taludrand. Beide krijgen we eigenlijk wel langzamerhand trek in een warme MC Derkburger met ui. Maar door de aanhoudende stroom laffe aanbeten krijgen we beide er geen tijd voor om serieus aan het bakken te gaan. Eindelijk zet er een aanbeet bij mijn hengel aarzelend door. Als onder het drillen ook Derk aan de bak kan lachen dit beide voeren we nu onze eigen strijd. Gauw net onder mijn vis, onthaken, hup in de STR en terug het water in. Visite van de blauw groene brigade, ja jullie wachten maar even vis gaat voor..
Dezelfde maat als Derk zijn tweede echter een compleet andere bouw en kleur deze vis.
Terug naar Derk, hopla hola vis in het netje onthaken fotograferen plons vis weer terug in zijn element. Pasjes tevoorschijn complimentjes ontvangen en nog wat praatjes met de dame en heer van de blauw groen brigade en nog een keertje met mijn eigen vis op de foto.
Dos Pikos voor Derk ene lekker dik.
Poef lijkt in dit tempo wel op werken maar beide vermaken ons prima. Nieuwe takels inclusief…….aasvissen belanden binnen vijftien minuten terug op hun plek.
Haring kopjes de ultieme lokkers…Ready voor vertrek!
Hamburgertime of ehhhh nee geen bakboter bij ene ikke ook al niet. MMmm dan maar naakt in het pannetje dat rauwe vlees en ui. Voor het aanbakken te voorkomen een scheutje water en het vuur kan zijn werk doen. Tussendoor nog een aantal maffe laffe en valse aanbeten en wat missers. Als we hier al van kunnen spreken. Ronde twee met lekkere broodjes en flauwe Facebook geneuzel om de tijd tussen het wachten op een aanbeet te doden.
Bakken…vangen, Derk kijkt op wat er bij met zijn hengel gebeurt.
Eigenlijk worden we beide een beetje melig van al dat gepiep dat we beide verbaasd zijn dat er nu wel een vis er met weinig vertrouwen vandoor gaat het spelletje van voorzichtig weg zwemmen duurt alweer een kleine vijf á tien minuten voordat ik besluit toch maar te slaan. Hard bonkend en vechtend geeft deze vis zich niet gauw gewonnen. Onder het drillen voelt het of de haak los schiet en ergens achter blijft hangen. Het zal toch niet waar zijn dat ik deze vis ga verspelen. Met iets minder druk op de hengel probeer ik deze vis rustig af te drillen. Gelukkig lukt dit ook, Derk schuift vakkundig het net onder de vis door. Lekker hoor de vijfde vis voor vandaag en weer is het een goeie vis. Na het onthaken, meten komen we er achter dat dit de grootste vandaag is. Happy, gauw de volgende foto shoot en deze dame kan terug in haar element.
Snoek nummero drie voor mij.
Doordat we beide al erg vroeg uit de veren waren kaken we stilletjes aan in en besluiten net voor schemerdonker vast rustig te beginnen met inpakken van deze geslaagde dag.
Zo zit het weken tegen en is de vis niet te vinden of te vangen en voordat je het weet heb je weer even de wind in de zeilen.
Thomas wou graag eens en dag mee op snoekjesjacht, nou dat kon nog mooi even zo voor de feestdagen. Met de feestdagen zelf wil ik altijd graag bij het thuisfront zijn. Ik denk dat elke visser die een relatie heeft mij begrijpt als ik zeg dat een partner het maar wat zwaar kan hebben met een visserman. Weekenden zelf vaak weg en als ze samen op vakantie willen dan gaan de wenkbrauwen omhoog in een staat van, er is wel viswater toch? Om maar niet te spreken van al die avonden van hé, niet te laat hé want morgen vissen hoor! Nu maar hopen dat ze dit leest, scoor ik weer wat reservepunten mee voor het nieuwe seizoen!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
De wereld ontwaakt!
Maar alee, vissen gaan we vandaag met doodaas op de sleepdobber dus niet veel meters maken maar gewoon paar stekjes uit peuteren. Mooie visserij, lekker de electro aan, complete stilte op het water, met aasvissen in de weer en wachten op het moment dat je een tikje krijgt op je lijn. De spanning bouwt zich op in je lichaam als de dobber vertrekt…..is het een grote? ga ik wel raak slaan? En dan als alles klopt het gevecht, veel beter en mooier kan het niet worden in mijn optiek! Mijn vrouw zegt vaak tegen mij, jij spoort ook niet helemaal! Eerder jaagde je op slank en nu?????? Hoe vetter hoe beter, kan raar lopen in een mensenleven!
Prachtig werk dat doodaasvissen!
We toeren al een strak uurtje over het water als de eerste aanbeet van de dag komt, Thomas zijn dobber heeft besloten om aan de wandel te gaan. Aan het tempo te zien moet het haast wel een oma zijn, zo langzaam en traag gaat het hele zaakje een stukkie weg dan weer stil. Gekscherend verhaal ik maar wat over dat ze haar kunstgebit nog niet in heeft en dat ik gelijk ga krijgen bewijst Thomas binnen een minuut. Hij draait, slaat aan en de hengel slaat krom, een beuk nog één en dan……….. bye bye! Ik heb zelden iemand zo beteuterd zien kijken als deze man en denk meteen, zal hem maar een beetje opbeuren en de volgende woorden drijven over het water: dat was een hele hele beste, zo eentje krijg je er niet meer aan vandaag!
Huupsa een juupsa!
De beste man ploft in zijn zetel en geeft me een vernietigende blik, altijd een mooi moment om zo even nieuwe vrienden te maken haha. Ik knipoog maar eens en de lach breekt door aan beide zijden. Das vissen maat, win or loose…. all in the game! Er komen er wel meer dus let’s go Fish On! En zo was het maar net, exact een klein half uur later loopt zijn dobber weer weg. Deze vis is wat resoluter en ja hoor…BAM en hangen!! Dit is echter een aap van een snoek, springen en raar doen alsof het hele water moest weten dat er iets niet pluis was vandaag. Maar pech voor de dame want deze dans kwam voor haar tot een einde. 87cm schoonheid en een pleister later voor Thomas was het plaatje een feit!
Mooie plaat voor later!
Net als ik me bedenk dat samen vissen volgens mij iets anders betekend dan kijken hoe een ander beet krijgt, heeft een juupsa besloten om mij uit mijn benarde situatie te bevrijden en mag ik ook mijn eerst echte van de dag begroeten. Een mooie 90er geeft goede partij en ik ben in mijn hoofd ook weer vrij! Blijkbaar krijgen we een bijt uurtje want de aanbeten volgen elkaar nu redelijk snel op. We vangen een paar mooie vissen en weten er ook nog beide eentje vakkundig te verspelen, dikke dikke fun hebben we in ieder geval wel met zijn beiden en ook dat is waar het omdraait.
Mooie krijger!
Dan, het loopt al zo tegen een uur of 3, komt die dikke doffe dreun op de aasvis van Thomas. Die aanbeten herken je uit duizenden, resoluut en kordaat wordt de dobber mee de diepte ingenomen. Nu is de tijd om je pr te zetten kerel, roep ik om de druk er een beetje op te houden! Maar Thomas laat zich niet van de wijs brengen, hij draait langzaam de lijn strak tot hij voelt dat er aan de andere kant iets zachtjes terug trekt en meteen daarop zet hij de haak. De 3 lb hengel gaat dan ook meteen in een mooie boog staan en Thomas zijn gezicht is als de hemel die opklaart na een zware regendag want hij weet het…..this is the one!!!! Ze komt redelijk makkelijk mee naar de boot en laat zich in het water op haar volle lengte zien. WOW, das een hele hele beste roep ik al dansend door de boot! Ze knalt vol de diepte in en vol onder de boot door, complete woestenij want de lijn giert van de molen en Thomas hangt in extase vol aan de hengel! Het water kolkt en bruist als ze uiteindelijk aan het oppervlak komt, nu snel landen en daar is ze hoor!!!
Bam dikke pr voor Thomas!
Na de fotoshoot en de release doen we maar een beetje dom grijnzen, is toch een speciaal moment om samen te delen. Dit zijn de vissen waar je over jaren nog over spreekt in een bruin café, aan een tafel met een gehaakt kleedje met een goed gevuld glas! Ik heb genoten fluisterde Thomas zacht, ik knik en kijk peinzend over het weid en kan het even niet laten…..die eerste aanbeet dat was toch wel de grootste van vandaag!
De tandjes!!
Rest me niks anders dan een ieder een super 2013 te wensen, met mooie vangsten en een gulle lach!
Fish On! Greets Hilco.
Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Het is de ochtend van 31 december, Nederland bereid zich op het grote feest van vanavond voor. Maar ik niet, ben nog gauw mijn laatste spullen aan het klaarzetten voordat ik moet gaan slapen op deze laatste middag van het jaar. Vannacht moet er gewoon weer gewerkt worden, wat mij de kans bied om op 1 januari als het grootste gedeelte van ons land nog bij ligt te komen van te veel oliebollen en drank te gaan vissen.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk
Mooie vaart!
Het zal voor de rest van de verkeersdeelnemers wel een maf gezicht zijn als ik in de late avonduren met de kleine boot richting werk rij, maar zo verlies ik tenminste geen kostbare vistijd morgenochtend. Regen en harde wind teisteren deze eerste ochtenduren van 2013. BAH zal ik nog gaan of kiezen we de veilige optie om ………..?
Nee, het is even na achten wanneer de beladen boot het water inglijdt. Op routine handel ik verder alles af in het donker tot dat de eerste lichtstralen deze dag doen verlichten. Spannend moment want ook mijn eerste aasvis gaat achter de boot zijn plekkie vinden. Plats Plop daar gaat de tweede voorn te water aan de andere kant van de boot. Heerlijk rustig is het om mij heen als binnen vijf minuten de eerste snoek zich al meld!! Prachtig begin is dit!! Ook al is het een klein snoekje ik ben er niet minder blij om. Gauw wat gestuntel met mijn telefoon om de eerste vis van het nieuwe jaar op de foto te zetten in de stromende regen. Leuk om dit zo met de wakkere Facebook vriendjes te delen. Hengeltje weer voorzien van een niet al te grote voorn gaat terug naar zijn plekkie en rustig drift ik verder. Als de tweede vis zich al meld, dat gaat lekker zo tien minuten en nog geen vijftig meter vissen en een mooie zeventig plus snoek kan ik uit het water pakken.
Hippie numero uno 2013 is een feit.
Na de gebruikelijke rituelen krijg ik de kans niet om de hengel terug te gooien als daar al nummer drie zich aan dient. Whopaaaa, deze geeft forse weerstand hier op het ondiepe water het zal toch niet zo zijn dat de eerste meter nu al een feit is!? JAJA!! na het meten bedenk ik me geen tweede keer en stop de vis gauw in een STR in de hoop dat een vroege wandelaar of hardloper verderop mij met de vis kan fotograferen.
De nog gevulde STR!!
Een paar verdwaasde hardlopers later heb ik eindelijk iemand bereid gevonden om mij te helpen. Groot is mijn verbazing echter bij het ophalen van de STR als blijkt dat de buit ontsnapt is. Stomverbaasd begin ik te lachen net als de dame in kwestie als we constateren dat de ritssluiting niet geheel dicht is gemaakt. Mooie stommiteit om de rits tot aan beneden dicht te ritsten in plaats van boven op vast te zetten met het bedoelde clipje. Wijze les om hier voortaan beter op de letten, het kan de pret eigenlijk niet bedrukken. Gauw vaar ik verder en begin opnieuw met vissen. Het hilarische feit ook maar even vermelden op Facebook en krijg hier en daar wat naar mijn hoofd geslingerd lachen toch.
Gemiddeld maatje voor vandaag.
Ik lach wel mee zeker als blijkt dat nummers vier, vijf en zes zich in snel tempo komen melden. Wat een ochtend is het al, net tien uur en al zes snoeken rijker. Heerlijk als je al een paar keer op twee grote plassen ben wezen blanken om weer eens wat actie te ervaren. Het zijn allemaal wat kleiner formaat snoeken maar de actie maakt een hoop goed. Net als het kleine beetje zon wat probeert door te dringen door de grijze wolken massa. Het wordt eindelijk een beetje droog. Hé daar gaat mijn dobber weer, even wachten lijn strak laten lopen en ……………………F#ck mis hoe kan dat nou!! Een zuivere wegloper en dan dit, zal wel een te klein snoekje geweest zijn voor het maatje voorn. Bij controle blijken er wat minimale beschadigingen in de vis te zitten wat het verdere vermoeden van een kleine vis versterken. Op het moment vis ik met gemiddeld zo’n twintig centimeter grote voorns welk een kleinere snoek ook met gemak moet kunnen pakken. Daarbij gebruik ik nu maar dertig grams dobbers met achttien gram lood, dus redelijk licht vissen voor mijn doen.
Het blijft lastig in je eentje foto’s schieten.
Vrolijk drift ik verder, het blijft nu wel erg lang stil of ben ik net tijdens de dubbele Happy Hour te veel verwent? De twijfel om te stoppen en te gaan slapen begint nu door de stilte ook van binnen te knagen. Nee we gaan nog even vrolijk verder verderop in de vaart zit een verbreding en die wil ik nog minimaal bevissen spreek ik met mezelf af. Het piekeren wordt ruw onderbroken door een wegzakkende dobber….. Nee hé niet weer!! GRRR F#ck wederom een misser, is het formaat vis wat hier ligt opeens een stuk kleiner of zijn ze hier wat voorzichtiger of zoiets? De twijfel wordt verder versterkt door een derde misser in korte tijd.
Mmm dit stuk vraagt zeker om een re match ha haha. Volgende keer eens hele kleine voorn meenemen dan zullen we zien wie hier het laatste woord heeft snoekies!!! I’ll be back, dat was ik sowieso wel van plan op deze nieuwe vaart voor me met nu al leuke resultaten. Goed voor je ego boost in moeilijke tijden. Ah de vernauwing voor het brede stuk komt er aan wat ik gezien had op Google maps. Hé wat interessant de diepte begint te zakken naar twee á twee en halve meter. Dat moet toch wel een visje zitten als de rest van de wetering maar één á anderhalve meter diep is.
Het brede stuk.
Klein schooltje aasvis tekent zich nu ook nog af op de dieptemeter! Ja hoor daar gaan we weer vermoeden bevestigd en nummer zeven geeft veel weerstand het zal toch niet weer zo zijn hé spookt er door mijn hoofd. Maar na een korte maar stevige dril ligt daar een snoek die nog drie centimeters te kort komt voor de ooit zo magische grens. Happy met deze mooie vis mag die gauw weer gaan zwemmen. Dit kan wel eens een mooie stek zijn om een volgende keer lekker relax met een paar pennen statisch te gaan zitten. Onthouden die sissel, zeker nu me andere dobber er vandoor gaat en er een mooie dik gebouwde tachtiger naast de boot ligt is dit de finish voor vandaag.
Showtje voor de camera.
Een mooie ervaring en veel info rijker besluit ik maar om vol gas op de elektromotor terug te varen. Nou ja vlakbij de trailerplek gooi ik toch nog een aasvis overboord voor een laatste afzakkertje van deze geslaagde ochtend die er ook nog eens als een dubbele bonus kers op de slagroom komt. Wederom een mooie dikke zeventiger. Veel te laat rij ik weer naar huis voor een kort middagje slaap. Maar wat heb ik genoten van deze heerlijke eerste ochtend van het jaar……….
Mocht jij zelf nog gaan vissen ” Good luck in search for some happy days!!”. Derk, dat gaan wij in iedere geval aankomende donderdag doen, en dat zien jullie van de week hier weer langskomen op Roofvisweb.
De nieuwe accu’s hebben we inmiddels al uitgeprobeerd en we ook zijn we weer bij Tomasco langs geweest om één en ander verder in gang te zetten.
Tekst en foto’s: Henk Simonsz
De accu’s voldoen tot dusver precies aan de verwachtingen. Ze laden snel en makkelijk op en blijven vermogen afgeven tot de laatste snik. Daarna is het ook gelijk over. Tot aan het moment dat de accu leeg is blijven ze vol vermogen geven. We hebben het uitgeprobeerd met de 24 volt en 80 lbs krachtige Watersnake door volgas te gaan varen en dan kijken hoe lang ze het vol houden. Dat ging prima en zo’n 2.5 uur lang op vol vermogen (en dat was best snel) bleef de motor doorloeien.
Met een goede 4 taktmotor kun je ook uitstekend backtrollen”
Nu ik een tijdje met de 24 volt elektromotor heb gevaren moet ik eerlijk zeggen dat voor mijn visserij een 12 volt 54 lbs motor eigenlijk meer dan genoeg is. Met de traploze 54 lbs Watersnake en uitschuifbare arm kan ik lezen en schrijven op rustig water en is voor mij een uitstekend stuk gereedschap. De 24 volt heeft zoveel vermogen dat hij ook veel woester reageert, vond het niet echt prettig. Heb ik meer vermogen nodig bij bv het backrollen dat ik graag doe, dan vis ik net zo lief en misschien nog wel liever, met m’n Suzuki viertakt. Dat ding loopt zo mooi en rustig, je hoort hem nauwelijks, hij trilt niet, stinkt niet en reageert veel sneller op het gas, vooral als je tricky aan het vissen bent rondom kribkoppen b.v
Kortom de 24 volt 80 lbs gaat hem niet worden bij mij en ik ga terug naar de 54 lbs Watersnake die ik eerder gebruikte. Dat betekent ook dat ik maar 1 accu nodig heb van zo’n 8 kilo, niet verkeerd. Daarbij komt dat de nieuwe boot nóg een heel stukje lichter moet gaan worden dus dan heb ik 3 ijzers in het vuur waarmee ik mijn favoriete technieken kan uitvoeren en dat zijn een 54 lbs elektromotor, een elektrisch anker én een Suzuki 60 pk viertaktmotor. Tel je daarbij nog de bijzondere eigenschappen die de Tomasco’s bezitten, zoals de mega stabiliteit en de ronde spiegel en de drifteigenschappen, dan kan ik me daar prima mee redden.
Samen met Tom Jorna van Tomasco hebben we alle mogelijkheden nog eens op een rijtje gezet en bekeken wat wijs is en wat niet.
Nu even terug naar de boot. Samen met Tom Jorna van Tomasco heb ik zitten brainstormen over de mogelijkheden en punten waarop we gewicht kunnen besparen zonder in te leveren aan de huidige vaareigenschappen. We hebben nog overwogen om van 4mm naar 3 mm dikte te gaan maar Tom gaf aan dat dat niet slim was en dat je veel kwaliteit en mogelijkheden moet inleveren ten opzichte van de gewichtsbesparing die dat zou opleveren. Dus blijven we bij 4 mm en dat is supersterk en onverslijtbaar in combinatie met het gespecialiseerde Tig lassen.
De lengte hebben we definitief vastgesteld op 4.65 meter, even lang als de huidige boot en een lengte die me prima bevalt. Lang genoeg om de hoge en lange golven die soms op de rivier ontstaan door de beroepsvaart te pareren, maar ook uitstekend op een groot meer in Zweden of Noorwegen of wanneer je korte en diepe golven tegenkomt zoals soms op Noordzeekanaal bv, waarbij je diep met de punt in de golven duikt. Ik heb tot nu toe alle lengtes gevaren tot max. 5 meter en deze maat is me tot nu toe het beste bevallen. En dan bedoel ik alles bij elkaar opgeteld, in combinatie met het vervoer, stalling etc. Het blijft goed handelbaar en je vaart toch in een echt veilige boot met ballen.
De boot van Yvo is even lang als die van mij maar 185 cm breed. Qua stabiliteit en vaar eigenschappen hoef je daarmee niets of nauwelijks iets in te leveren ten opzichte van m’n huidige 2 meter brede boot.
De lengte blijft hetzelfde maar met de breedte ga ik 15 cm smaller. Nu is de boot 2 meter breed maar ik heb een paar keer met die van Yvo Bindels gevaren die ook 465 lang is en 185 cm breed. Ik vond die combinatie zeker niet slechter dan die van mij met 2 meter breedte. Je bespaart daardoor gelijk weer het nodige gewicht terwijl de boot er niet minder van wordt. Had zelfs de indruk dat hij bij het backtrollen nog iets wendbaarder was. Maar het kan ook zijn dat de wens de vader van de gedachte was… De maten worden nu definitief 465 cm lang, 185 cm breed, het aluminium wordt 4 mm dik, terwijl het onderwaterschip identiek blijft aan mijn huidige boot.
“Dit wordt de dikte van het aluminium van m’n nieuwe boot; 4 mm!
Tom Jorna heeft inmiddels het snijpakket besteld en zo gauw dat binnen is kan er gelast gaan worden en beginnen we ook met de definitieve indeling van de boot. Ook daarin heb ik een aantal bijzondere wensen die we gaan proberen in de boot te verwerken
Ik meld me binnenkort weer met de laatste ontwikkelingen hier op Roofvisweb.nl!
Henk Simonsz
Klik op de afbeelding hieronder om naar het eerste deel te gaan!
Klik op deze afbeelding om naar het eerste deel te gaan!
Met zeer grote regelmaat lees ik op fora en websites dat snoek zich het makkelijkst laat vinden op de zogenaamde ”HotSpots”, allemaal leuk en aardig dat de ervarener roofvissers dit mede delen maar als beginnend visser, heb je het over het algemeen al druk zat met het uitzoeken van kunstaas, je zorgen maken of je de kieuwgreep wel onder de knie hebt, of het uit de boom houden van je dure stukje plastic. En dan verwacht iedereen schijnbaar ook nog van je dat je wel even een hotspot herkent als je er langs hobbelt….?
Tekst en foto’s: Roy Simons
Nou ja eigenlijk wel ja, door het herkennen van deze plekken maak je het jezelf veel gemakkelijker. Even er van uitgaand dat jij de lezer, gaat vissen in de vele watertjes die de Nederlandse woonwijken rijk zijn, woonwijken die over het algemeen vol gestampt zitten met deze plekken, en de daar zwemmende Snoek, Baars en vergis je niet, Snoekbaars. Ik zal proberen enkele van de meest voorkomende Hot Spots er uit te lichten, plus de reden waarom dit zulke goede stekken zijn zodat je je voordeel er optimaal mee kan doen. Zie het als een soort Roofvis Ontdek je plekje…of beter nog Herken je Stekje.
1: Duikers,
Deze zal je wel herkennen als je hem ziet, Duikers lopen meestal onder de weg door en linken twee stukken water aan elkaar, omdat ze het water plotseling versmallen zal er vrijwel altijd wat meer stroming staan als op de rest van het water, stroming waar prooivis vaak z’n voedsel uit kan plukken en met die prooivis komen altijd rovers mee, het is er donker, small, en onder water altijd wat extra tumultueus…de ideale plek voor een rover als snoek om in een hinderlaag te gaan liggen, wachtend op die vette prooivis of jouw stuk kunstaas natuurlijk.
Hotspot….duikers.
TIP: Probeer eens een drijvend stuk kunstaas door de hele duiker te laten drijven en zodra ie aan de andere kant er weer uitkomt weer terug te vissen, menig vis is op die manier verschalkt.
2: Bruggen,
Alweer zo een makkelijk herkenbaar punt, Bruggen zowel groot als klein hebben een vreemde aantrekkings-kracht op onze gestekelde vriendjes als baars en snoekbaars, maar ook de groene dames voelen zich hier maar wat thuis.
Hotspot…Bruggen.
vooral de wat grotere bruggen zijn snoekbaars magneten, vadertje glasoog heeft het niet zo op fel licht en onder een brug is altijd schaduw om je in terug te trekken, scholen Baars vinden er de pilaren en muurtjes die ze maar wat graag opzoeken om hun opgejaagde prooi net wat minder vluchtmogelijkheden te geven terwijl de school zich om de prooivissen heen sluit, terwijl Snoek hier meerdere plekken kan vinden om zn prooi ongezien te belagen, achter pilaren en hoekjes en in het pikkedonker gebruik makend van z’n zijlijn orgaan, niet zelden zal je hier juist de wat grotere Snoek kunnen vinden, de vis die lui en verzadigt is en het liefst niet al teveel moeite doen om hun eten bij elkaar te sprokkelen.
3: Riet Kragen,
Riet is de schuilplek bij uitstek voor vele van onze geschubte onderwater vrienden, en vooral kleine snoek maakt handig gebruik van het riet, door z’n verticale strepen valt de snoek bijna volledig weg tegen de rietstengels, prooivis ziet ze niet goed en komen rustig langs zwemmen zich totaal niet bewust van het gevaar, en voor ze weten wat er tegen dat riet aan ligt is het te laat voor ze, de jonge snoek is tegen het riet ook veiliger voor hun soort genoten die geen seconde zullen twijfelen om een kleinere soortgenoot naar binnen te schrokken, denk overigens niet dat je langs het riet alleen kleine vis zal vinden, grotere exemplaren weten heel goed wat er rond het riet allemaal te halen valt en schromen echt niet om rustig enkele meters voor het riet te gaan liggen wachten tot hun kans zich voordoet, dit zelfde principe geld ook voor baars overigens, niet zelden vloog er een grote baars op mn plug of spinner terwijl ik het riet uitkamde voor onze groene vrienden.
Hotspot…Riet kragen.
TIP: Vele kunstaas fabrikanten hebben pluggen in hun assortiment met de kleuren van jonge snoek, deze kleur werkt geweldig in het riet en dan vooral een paar maanden na de paai, er is bijna geen rover die een baby snoekje niet op het menu heeft staan.
4: Planten bedden
Met planten bedden bedoel ik eigenlijk alle verzamelingen van planten, bijv. Plompenbladeren, Lelies, en Waterpest, deze planten trekken stuk voor stuk insecten etc aan die als voedsel dienen voor Voorns, kleine Baars en talloze andere vis soorten en in de zomer in lente ook Kikkers, plus het feit dat een Snoek zich er makkelijk tussen kan nestelen terwijl ze op hun prooi wachten maken dit uitzonderlijke plekken om ze te vinden en zeer zeker ook te vangen, Er gewoon zo dicht mogelijk langs vissen zal al een aardige hoeveelheid aan vis kunnen opleveren, maar nog leuker is het om er dwars door heen te gaan met Weedless kunstaas in de vorm van rubber Kikkers, shads, spinnerbaits en enkelhakige streamers of als de planten net onder het oppervlakte staan met topwaters en poppers, al heb je wel stalen zenuwen nodig bij de laatste twee, de aanbeten zijn spectaculair op zn zachts gezegd.
Hotspot…Planten bedden.
TIP: Het snel opkomende River2Sea heeft enkele stukken kunstaas die eigenlijk ontworpen zijn voor de Amerikaanse Bass visserij, die zich veel afspeelt tussen de planten, maar zich hier in Nederland erg goed houden, denk bijv. aan de Diver Frog en de Whopper Plopper, beiden hebben kleine versies die erg goed met een spinhengel te vissen zijn en al ruimschoots naam hebben gemaakt tussen en boven de planten.
Zijn dit alle Hotspots? Nee absoluut niet, maar dit zijn wel enkele van de meest herkenbare en makkelijkst te bevissen. Zijn deze plekken dan altijd een garantie voor vangsten? Nee ook dat niet, er is zonder lange tijd data van vangsten bij te houden geen echte manier om vangsten te garanderen, en zelfs door jaren lang die data te verwerken komt er nog een dosis geluk bij kijken, wat deze plekken wel doen is het makkelijker maken, een manier om vertrouwen te krijgen terwijl je je eigen pad maakt en jezelf verbeterd.
Als vangsten gegarandeerd waren zou deze mooie sport wel Vangen en geen Vissen heten, het blijft altijd zoeken, en er is niks leuker als zelf die plekken vinden waar de vangsten goed zijn…Zoek ze.
Dinsdagmorgen stond de visboer ehhh sorry de postbezorger weer aan de deur om nog een lading kakelverse Bretonse sardine, makreeltjes en haring kopjes af te leveren. Gauw Jaco bellen en hem hiervoor bedanken voor de supersnelle levering. Hellemaal “happy” met de zeer olie houdende haring kopjes van www.roofvisaas.nl. Dit is in mijn ogen een perfecte attractor om snoek naar je aasvis te lokken. Dus gauw een zak in de emmer zodat deze met de rest van het voer kan ontdooien. Laatste spullen worden ingepakt en nog gauw een laatste telefoontje naar Hans en Dietmar. Hoppa alles klaar??
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.
Mijn nieuwe set hengels, met molens dit maal.
Nee, voor de zekerheid maar de auto afdekken om een volgend gevecht met de vorst, bevroren sloten en niet te openen autodeuren maar niet te langdradig te maken. Hoppa!! Al doende leert men. Kug kug het is alweer veels te laat, dus dat leer men NIET. Half zeven is er afgesproken met Hans op de trailerplek om zo alles op tijd neergezet te hebben voordat de visite komt.
Met de tweede wekker en een krappe vijf uurtjes slaap later, realiseer ik me opeens D-Day! Tot mijn grote verbazing valt de regen zo te horen hard naar beneden. Het regent dus……. waar regen is, is er geen vorst. Een geruststellende gedachten dat de plas niet dicht licht daalt neer.
Het water afspeurend op activiteiten.
Na weken van voorbereidingen, bestellingen van aasvis en materiaal, scenario’s bedenken, voorvoeren en testvissen was het vandaag de dag dat…. “Het moest gebeuren!” We gaan filmen voor een bekend Duits hengelsportblad. De stek is dezelfde als afgelopen zaterdag en na de dubbele aanbeet is het vertrouwen erg groot op een nieuwe date met een mooie dame. Zeker nadat Hans en ik zondag nogmaals vijf kilo gevoerd hebben op de plek en deze verder in kaart hebben gebracht. Dat deze twee uurtjes goed besteed zijn blijkt wel als we nog wat interessante ontdekkingen hebben gedaan qua diepte verlopen en plateau’s. Her en der zien we nog wat grote bananen op het scherm van de dieptemeter, het succes lijkt een kwestie van tijd te zijn………
In het duister van de nacht in de stromende ijskoude regen arriveer ik tien minuten te laat op de afgesproken plek. Door alle haast was ik mijn telefoon vergeten en dat is niet handig als je vreemde mensen door een weer war van boerenwegen moet leiden naar de ontmoetingsplek. Geluk bij een ongeluk was Hans ook pas net gearriveerd en na het schudden van de handen en het aanzetten van ons beide voorhoofdverlichting kunnen we aan de slag.
Roerloos bleven de swingers onder de nieuwe molens hangen.
Voordat we het weten ligt de boot te water evenals een berg aan materiaal wat er vandaag mee gaat. Dat wordt tweemaal heen en weer varen om voor ons beide het materiaal over te zetten. We hebben nog krap een uurtje voordat Dietmar en crew zullen arriveren, dus het wordt aanpoten om alles op tijd klaar te hebben. Een eerste worp naar het talud van vijf meter met de markerdobber gaat niet geheel perfect in het licht van de hoofdlamp. Gauw een tweede worp, na een kleine pauze komt de dobber boven water.
Deze dobber is zo een mooi richtpunt om twee hengels uit te varen. De aasvis van mijn derde hengel vaart richting het wijd als het al goed licht begint te worden wat de zaak qua oriëntatie vergemakkelijkt. Gauw de shelter opzetten en alles verder installeren voordat we een kopje koffie gaan maken. De tijd vliegt voorbij of ben ik nu soms zo traag met opbouwen. Zal het laatste wel zijn, vissen is genieten en moet vooral relax zijn en blijven.
Na het telefoontje opgehaald te hebben in de boot blijkt dat Dietmar al een kwartier staat te wachten, we kunnen rustig aan doen geeft hij te kennen. Vannacht heeft de cameraman zich ziek gemeld waardoor de opname niet door gaan. Ach ja, maken we van de gelegenheid gebruik om er een gezellige dag van te maken en wat foto shoots voor wat artikelen te doen. Na het ophalen en installeren van onze derde visser van vandaag is het dan eindelijk tijd voor een kopje koffie. Gelukkig is de regen opgehouden maar is in geruild voor een koude noordoosten wind. Wel is het vandaag voor het eerst boven nul en volgens de weersvoorspellingen beloofd het een aantal dagen boven nul te blijven. Ideale omstandigheden voor de vis om te gaan azen zou je zeggen. Nou laat het feest maar beginnen.
De zon zakt alweer onder, tijd om op te ruimen.
Twee uur verstrijken, het derde en vierde uur verstrijkt er gebeurt niks op een minuscule zakker op de linker hengel na. Deze mag dus blijven liggen met de verwachting dat deze nog wel af zou gaan. De andere twee hengels worden opnieuw uitgevaren. Het blijft de rest van de dag angstvallig stil. Te stil eigenlijk terwijl het er op lijkt dat het toch echt ieder moment kan gaan gebeuren.
Klaar om terug te varen……..
Ondanks het uitblijven van de verwachte aanbeet blijft de stemming opperbest. Niks vangen en toch een goede dag hebben hoort er ook bij, het meest belangrijke is dat het een leuke dag was. Vissen, beleven en vangen gaan niet altijd samen en zo blijft het iedere keer weer spannend of daar die gedroomde vis komt.
Het vangen van snoekbaars word door veel sportvissers als een moeilijk opgave gezien. Toch is dit in werkelijkheid lang niet zo moeilijk als voor ogen word gehouden. Maar waarom hebben veel sport vissers dan toch zo’n grote moeite met het vangen van deze vis.
Tekst en foto’s: Edwin Bolhuis
Vroeg aanwezig op het water, vaak een van de meest productieve uurtjes.
Doorgaans word te veel de nadruk gelegd op het niet goed beheersen van de gekozen techniek. De vragen die je krijgt op beurzen en de diverse fora hebben hier dan ook mee te maken. Het beheersen van een techniek is uiteraard belangrijk, maar vele mate belangrijker is het vinden van de vis. Wie zoekt zal vinden is een bekende uitspraak maar nog steeds veel belangrijker dan het bezitten van bakken vol met shads of ander kunstaas.
Juist over dit zoeken van vis word vaak ietwat laconiek gereageerd, want met is er van overtuigd dat er snoekbaars op hun thuis water rondzwemt. Maar waarom blijven de vangsten dan achter bij andere succesvollere snoekbaarsvissers. Wat doen deze betreffende sportvissers dan anders? Feitelijk gezien doen ze grotendeels hetzelfde als dat je zelf doet, ze spelen met rubber of vissen met natuurlijk aas in de zone waar de snoekbaars zich bevind, en dat laatste is dan ook gelijk het grootste verschil.
De Zone
Een van de belangrijkste aspecten bij het vissen op snoekbaars is en blijft kennis van het water waar je vist. Deze kennis vergaar je niet zomaar en voordat je een water echt door hebt kan soms vele jaren duren. Door veel te vissen en dus uren te investeren in dit viswater zul je dit leren doorgronden en te weten komen waar je de vis in een bepaalde periode moet gaan zoeken. Ze zullen zich dan bij het opvaren van het water niet laten lijden door andere sportvissers die massaal in een treintje varen, maar trekken hun eigen plan. Juist door een eigen plan te trekken en uren te investeren zul je een goed beeld krijgen van het gedrag van de snoekbaars op jouw thuiswater, zoals waar ze zich in bepaalde periodes ophouden, en wat voor presentatie doorgaans het beste resultaat geeft. Dit zal met vallen en opstaan plaatsvinden en de kans is aanwezig dat je ook regelmatig met een dikke blank van het water af kunt komen. Dat is helemaal niet erg maar kritiek punt is om dan achteraf met collega sportvissers op bijvoorbeeld de trailerhelling te praten en dan voor jezelf te analyseren wat het verschil in de benadering is geweest. Juist dit zijn de leermomenten. Dat vind ik persoonlijk een van de grote voordelen van het wedstrijdvissen !!
Het mooie aan wedstrijd vissen is dat er na de wedstrijd vaak onder elkaar gesproken word over de gekozen tactiek en hoe die heeft uitgepakt. Soms kun je hierdoor merken dat de vis op verschillende dieptes is gevangen met verschillende technieken. Hierdoor merk je dat het maken van een keuze heel belangrijk is en dat die keuze het hele wedstrijdverloop kan bepalen. Hoe diep begin je? Ga je vertikalen of vissen met de dropshot met natuurlijk aas of op anker met de pen?
Zo herinner ik mij een wedstrijd op het gooimeer waarbij een van onze vismaten weinig tot geen aanbeten wist uit te lokken. Besloten werd toch nog maar even op een paar bultjes te gaan vissen waarbij de maximale waterdiepte 8 meter was. Het water was redelijk helder met een doorzicht van twee meter. De gehele NKS vloot lag op dieper water te vissen en er werd slechts sporadisch vis gevangen. Totdat moment had iedereen het betreffende stuk overgeslagen in verband met de waterdiepte, want de vis zou immers dieper liggen. Binnen een uur wist hij de benodigde 7 vissen te vangen, waarvan 2 vissen van boven de 80. Had hij deze keuze niet gemaakt was de uitslag voor hem waarschijnlijk totaal anders uitgevallen. Maar door het maken van op dat moment de juiste keuze wist hij deze wedstrijd volledig naar zijn hand te zetten.
Dikke vis afkomstig uit de zone, hier lag de snoekbaars in de ochtenduren massaal op zoek naar aasvis.
Interpreteren van de dieptemeter
Ik praat eigenlijks zelden over het woord visvinder. Ik gebruik mijn Lowrance dieptemeter niet om vissen op te sporen maar puur voor het onderzoeken van het bodemprofiel. Een goede dieptemeter is gewoon een onmisbaar item voor de fanatieke bootvisser om de boot binnen de zone te houden waar hij of zij de vis verwacht. Toch zie ik nog steeds met grote regelmaat sportvissers staren naar hun dieptemeter op zoek naar scholen snoekbaars. Uiteraard zul je regelmatig vis vangen terwijl je hele scherm is vergeven van de vis signalen. Echter vergeet niet dat je dieptemeter maar een bepaald oppervlakte onder je boot bekijkt welke afhankelijk is van de hoek van de kegel. Hierdoor kan het gebeuren dat je met je hengel al buiten de reikwijdte van je dieptemeter vist. De vissen die je dus niet ziet kan je wel degelijk vangen. Soms ligt de snoekbaars ook dusdanig dicht tegen de bodem aan dat deze op een ondergrond met reliëf dus niet opvalt. Op mijn kleurenscherm kan ik ze soms wel herkennen, maar dan moet de ondergrond wel zachter zijn. Dan geeft hij de vis weer in een andere kleur – dus hardheid van de bodem – en kan je het verschil goed waarnemen.
Natuurlijk niet alleen snoekbaarzen.
Zelf let ik bij de dieptemeter hoofdzakelijk op de bodem gesteldheid. Ik zoek naar reliëf en afwijkingen in de vorm van kleine geultjes en of bultjes die zich op een plaat of talud bevinden. helemaal top vind ik het dat de bodem hard is en er zich hier mossels en of klei kluiten op bevinden. Bij een kleurenscherm is dit heel mooi waar te nemen in de kleur van de grayline en de bodem. je kunt aan de dikte van de grayline zien hoe hard de bodem is. Een dunne lijn geeft een hardere bodem weer, dus hoe dikker de lijn hoe zachter de bodem. Op een kleurenscherm zie je hierbij ook nog kleuren. Doordat dit op elke dieptemeter anders is in de stellen heeft het weinig waarde om de kleuren te gaan noemen. Je kunt hierbij een goed onderscheid maken welke kleur wat voor bodem aangeeft. Dit zoekt redelijk makkelijk en zo kun je dus ook heel mooi steenpartijen onder water opzoeken daar deze als bultjes afgetekend worden met een andere kleur dan de ondergrond.
Persoonlijk heb ik de voorkeur dat ik op mijn dieptemeter scherm een paar klaar wolkjes met “ruis” zie rond de bodem. Deze wolken met ruis geven een wolk met aasvis weer waarbij de snoekbaars nooit heel ver weg kan zijn. Vind je een paar van de wolken neem dan altijd even de moeite om hier te gaan vissen. Soms is het voor de snoekbaars dan echt tafeltje dekje en zul je je er over verbazen hoeveel vis dat je dan kan vangen.
De ruis vlak boven de bodem is een school spiering. Deze onder deze school ligt een bultje met daarnaast een kleine school actieve snoekbaars, zo bleek even later.
Het zoeken
Bij het opvaren van ons viswater houden wij altijd een paar dingen in de gaten. Voor mij is de waterkleur en watertemperatuur en het weer van belang. Persoonlijk houd ik wel van beweging en dus ook golven op het water. Golven breken het zonlicht wat ervoor zorgt dat de vis bij helder water zich niet heel passief opstelt op grotere diepte. Persoonlijk heb ik een voorkeur voor lichtgroen water in de zomer periode of de kanalen en een lichte goudbruine kleur op de meren.
Graag houd ik rekening met de wind. Over de windrichting is al veel geschreven. Zo zouden bepaalde types wind niet goed zijn. Zelf heb ik wel een voorkeur voor een mooie zuidwestenwind, maar ook de andere windrichtingen hebben mij succes gebracht. Eigenlijks is nog het meest belangrijke dat de wind een paar dagen constant uit dezelfde hoek is gekomen. Dit zorgt voor een bepaalde waterstroom in het water en zeker bij goede harde wind word het water hier troebeler van. Ik mag graag vissen op de kant waar de wind op staat. Dit stuurt soms niet altijd even makkelijk om de boot optimaal onder controle te houden. De wind zorgt ervoor dat het water omgewoeld word en dan zal er zich op de windkant troebeler water bevinden. Op de windkant zelf zal het water vaak zuurstofrijk zijn en zal zich hier ook het meeste aas ophouden.
Op kanalen zijn oude schoeiingen vaak de spots.
Spots
Over de plekken waar snoekbaars zich op houd is al veel over geschreven, en overigens zijn deze goede stekken op elk water weer verschillend. Dit komt omdat geen enkel water in Nederland hetzelfde is. Of je thuiswater nu een rivier, kanaal op meer is, op elk water toont de snoekbaars een bepaalde voorkeur voor ondergrond. Goede stekken zijn doorgaans niet monotoon en hebben een glooiend bodemprofiel. Zelf houd ik van harde plaatjes die zich in de rand bevinden, het liefst dat het wat haakt op de hengel, dus dat je je lijn en aas er door heen voelt trekken. Mocht ik een nieuw dergelijk hard en hakend stukje tegenkomen van een paar vierkante meter plot ik deze standaard in mijn GPS. Vaak zien we een patroon dat de vissen net iets langer en vaker op deze plekken blijft hangen dan de vissen die je tegenkomt in hun trekpatroon.
Wat ook superstekken zijn, zijn langzaam aflopende glooiingen met daarop een bultje. Vaak onderbreken deze bultjes het monotone van de rand en de vis zal daar continu bij terugkomen. Dit zijn dan ook plekken waar ik graag met de pen en natuurlijk aas op mag vissen.
Goede stekken hebben bodemprofiel waar of troep op ligt of – liever nog – een flink aantal stenen onder water. Zeker op kanalen en rivieren zul je flink veel stenen aantreffen op de bodem. Veelal zijn dit dan plekken waar de vis langer blijft hangen,daar dit bescherming bied als uitvalsbasis. Zoek voor de grap maar eens op youtube naar onderwaterbeelden van snoekbaarzen gemaakt door duikers. Je zult merken dat de vissen dan op dergelijke bodemafwijkingen blijven hangen en als ze hier vanaf zwemmen ze vaak ook weer terugkomen. Ze zullen hieromheen wel aasgedrag vertonen maar vaker zullen dit standplaatsen zijn.
Veel snoekbaars zal vanaf een rand de aanliggende platen optrekken om te gaan azen. Vergeet dus zeker in de winterperiode en ook s’avond in de zomer deze platen niet en drift er een paar keer overheen. Op kanalen en rivieren zullen dit doorgaans de oeverzone zijn waarin de snoekbaarzen op een bepaald moment weer graag vertoeven om te gaan azen.
Wie zoekt zal vinden!
Snoekbaars het jaar rond
Snoekbaars heeft een bepaald trekgedrag. Ik heb sterk het vermoeden dat de biologische klok van de snoekbaars tikt op het aantal lichturen in combinatie met de water temperatuur. De vis merkt aan de watertemperatuur dat het voorjaar weer voor de boeg staat. Hoewel het afhankelijk is van de watertemperatuur zoekt de snoekbaars vanaf ongeveer eind februari de ondiepere gedeeltes van het water op. Eigenlijks kijk ik maar weinig naar de kalender, maar des temeer naar de watertemperatuur. Ik heb vast kunnen stellen dat dit ongeveer gebeurd bij een watertemperatuur van rond de 8 graden. vanaf die temperatuur begint de snoekbaars flink te trekken over de ondieptes heen op zoek naar soortgenoten en zich voor te bereiden op de paai.
Goede paai plekken hoeven niet diep te liggen. Sterker nog de meeste plekken bevinden zich in de oeverzone, waarbij de de snoekbaars kunt vangen tegen de rietkant aan. Maak hierbij wel een onderscheid in rietsoort. De rietsoort die hierop groeit geeft namelijk de hardheid van de bodem aan. Dun en plat riet groeit namelijk op zachte bodems en het harde ronde riet op harde bodem. De snoekbaars zal de wortels van deze harde stengels blootleggen en hierop zijn kuit af gaan zetten, houd dit dus in de gaten bij het zoeken naar geschikte paai plekken de oeverzone.
Zelf mag ik in deze periode heel graag vissen op de grote ondiepere platen. Deze platen bevinden zich vaak op de grotere meren in de eerste 200 meter vanaf de oever. Doorgaans trekt de snoekbaars over deze platen heen. Vind je hierop echter een bultje van bijvoorbeeld of klein randje met diepteverschil sla het dan absoluut niet over. Deze randjes hoeven maar minimaal te zijn van een 20 centimeter is al noemenswaardig. De vis blijft daar gewoon bij rondhangen en is in de paai periode redelijk agressief.
Oudgediende Pim Koetzier heeft het cirkeltje rond, en bevist hier de oeverzone van een groot meer.
Hoewel ik de periode maart en juni de mooiste periode vind is de vis natuurlijk ook prima in de zomer te vangen. Juist in de zomerperiode is het vaak heerlijk vertoeven op het water en kun je naar mate de keuzes goed zijn ook prima vis vangen. Mijn voorkeur gaat in deze periode toch wel uit naar de grotere kanalen die druk bevaren zijn met scheepvaart. De vis in zomers flink trekkende en kan eigenlijks over grote afstand gevangen worden. Mijn voorkeur gaat dan uit naar snellere technieken als bijvoorbeeld het diagonalen. Echte top stekken voor de zomer periode heb ik niet doordat de vis veel trekt. Op de kanalen bevis ik dan vaak de stekken waar de stenen overgaan naar de normale bodem.
Het gedrag en standplaatsen van de snoekbaars is om mijn thuiswateren in het voor- en najaar grotendeels hetzelfde. De vis is trekkende over de ondiepere gedeeltes van het water. We vangen de vis soms met de pen en natuurlijk aas in het riet. Echter zodra de water temperatuur weer onder de 8 graden valt word het een stuk moeilijker om ze te vangen. de vis zoekt dieper water op en zal zich daarna met aas periodes laten gelden. Tevens is het trekgedrag van de snoekbaars dan weg en ligt de vis veel meer gegroepeerd op de diepere delen van het water.
Netwerken
Tot slot wil ik een onderwerpen aanhalen wat eigenlijk altijd verzwegen word maar waarvan we weten dat het toch heel erg belangrijk kan zijn. Toch wil ik mij eraan wagen om het aan te halen. Juist door de opkomst van steeds moderne communicatie middelen kan je heel goed op de hoogte blijven van resultaten van je collega sportvissers. Het opbouwen van een netwerk met bevriende sportvissers waar je van op aan kunt kan heel erg handig zijn om op de hoogte te blijven van de laatste vangsten. Steeds meer zie je sportvissers gedurende de dag met elkaar bellen om te horen hoe een ander het er vanaf brengt.
Het kan dus nooit verkeerd zijn om een goed netwerk aan te leggen !!
Voor wie vaak met spinners en spinnerbaits vist is roest een gekend probleem. Aan dit kunstaas zitten vaak ingebonden haken die je van tijd tot tijd wat moet afvijlen om ze scherp te houden. Met een hakenvijl vijl je ze in de richting vanaf de bocht naar de punt om ze hun scherpte terug te laten krijgen.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Blijf scherp!
Zeker veel Amerikaanse spullen zijn vaak uitgerust met dikdradige haken die, als ze net nieuw zijn behoorlijk bot kunnen wezen. Als je er eenmaal een keer met een vijltje langs bent geweest zal het oxidatieproces steeds sneller gaan verlopen. Niks aan te doen helaas! Wel is het zo dat een haak waar eenmaal een dun laagje roest op zit gemakkelijk scherp te krijgen is. Het is net alsof de vijl beter “pakt” op de verroeste haak.
Het vijlen van haken kan lastig zijn als de skirt of bucktail in de weg zit. Je beschadigd hem met je vijl. Daarom bij deze een paar tips om je kunstaas beter scherp te maken.
Windels bucktail.
Spinnerbaits:
De skirt of bucktail van een spinnerbait is gemakkelijk samen te krijgen met behulp van haarklemmetjes. Gewoon even lenen van je vrouw, dochter of uit je eigen beauty case. Een beetje drogist of supermarkt verkoopt dit ook als je ze thuis niet vind!
Spinnerbait met haarklemmen.
Begin met de bucktail tussen loodkop en haakbocht af te klemmen. Plaats er vervolgens nog een tussen de hoofdhaak en de trailerhaak en vijlen maar!
Spinners:
Met spinners is het wat lastiger gesteld. Als ze net zoals de Windel’s op de foto een ingebonden dreg hebben kun je daar moeilijk een haarklemmetje over plaatsen. De punten van de dreg zitten in de weg. Hier bied een stuk karton ons uitkomst. Ik gebruik er voor de foto een nieuwjaarskalender voor maar bijvoorbeeld een bierviltje werkt ook prima.
Prik de haak door het karton.
Stap 1: prik de haakpunt door het stuk karton. Kijk wel uit voor de andere dreggen op je spinner. In het veiligste geval haal je ze er even af als dat kan.
Vijlen maar.
Stap 2: Druk de haak door tot over de weerhaak en draai door tot het karton in de bocht zit. Je ziet op de foto dat de bos bucktail netjes uit de weg zit. Je kan nu ongehinderd haakpunt voor haakpunt scherper vijlen. Je kan deze methode ook bij spinnerbaits toepassen.
Als je zorgt dat jij en je haken scherp zijn vang je meer vis!
Roofvissen is populair dat is inmiddels wel duidelijk. En de commercie vaart daar wel bij. Overal vind je reclame voor diverse merken visartikelen, het ene nog beter dan het andere. Het internet staat vol met filmpjes met informatie hoe en wat en ook waar te vissen. Dan hebben we alle forums nog ook boordevol met informatie. Vissen is een open boek, als je alles goed leest hoeft het niet moeilijk te zijn. Met zoveel informatie voor handen kan je bijna niet meer iets fout doen. Helaas is dat wel het geval binnen de roofvisserij mede door al deze media.
Tekst en foto’s: Rene van den Brug
Dit is waar we de elementen voor trotseren. Die ene mooie vis.
Ik schrijf dit artikel nu omdat er zo veel in de hengelsport gebeurt, positief gezien maar ook negatief. Vissen hoort leuk te zijn en ontspannend. Het is beslist geen wedstrijd! Kleine veranderingen zijn genoeg om het vissen weer leuk te maken en te houden. Vooral ergernis nr 1: Stekkenpezen was voor mij de reden om naar de pen te grijpen. Hoe voorkom je het en wat zijn de gevolgen. Mijn visie op het roofvissen van afgelopen tijd staat hier in.
Nu heb je stekken die erg druk zijn. Persoonlijk zul je mij niet snel op drukke wateren vinden. Het fenomeen “filevaren” heb ik veel gehoord van diverse vissers. Op dit soort water zie je dan ook rustig 8 of 9 boten achterelkaar aan varen, en waarom? Tja het is wel makkelijk vissen. Maar geeft het je nu echt voldoening als je naar een water gaat en aansluit in de rij omdat je weet dat daar goed gevangen wordt? Voor mij beslist niet. Voldoening haal je uit de moeilijke wateren af te gaan vissen en juist dan die ene vis weten te vangen. Een mooier moment kan ik me niet bedenken. Dat is vissen!
Maar waar is de echte visser gebleven die als iedereen links gaat zegt “ik ga rechts.” De visser die zelf zijn stekjes vindt en gezond houdt. Die er om denkt dat als hij een foto schiet en een filmpje maakt dat niet de hele wereld gelijk weet: “O, dat is daar.” Deze dingen horen ook bij het vissen. Momenteel word het gewoon vergeten, want het is zo mooi alles delen op internet. Veel leuke reacties van vrienden en kennissen zijn geweldig leuk. Maar er is niks erger dan de volgende dag op je stek komen en het ligt vol met visboten of er staat een hele club vissers op de kant. Maar je kunt het natuurlijk ook even van de andere kant bekijken. Als “stekkenpezer”om het zo maar te noemen, kun je leuke stekken vinden op deze manier. Natuurlijk heel makkelijk maar er bestaat ook nog zoiets als respect voor iemand zijn harde werk om een stek te vinden. Maar ja dat hebben nog maar weinig mensen in dit land.
Deze foto is al te herkenbaar een paar bomen op de achtergrond kunnen een stek prijsgeven!Dit is de enige juiste manier om een foto te maken met snoekbaars die je wilt delen.
Iets waar de meeste vissers niet bij stil staan is welke grotere gevolgen stekherkenning met zich mee brengt. Niet alleen vissers maar ook stropers breng je op ideeën. En dat is het ergste wat kan gebeuren want die vis zie je nooit weer terug. Tegenwoordig vinden we snoek, snoekbaars en baars op de markt maar ook de witvis is niet meer veilig.
Dit zijn de eventuele gevolgen van het plaatsen van te herkenbare foto`s!
Het is zo simpel om even een foto te nemen zonder herkenbare punten er in. Neem de tijd daar voor, ga tegen een hoge rietkraag liggen, neem hem vanuit een hoog standpunt zodat er alleen water te zien is. De foto`s zijn dan ook nog eens vele malen mooier dan dat je ze eventueel gaat bewerken. Het is een kleine moeite maar je kunt nu gewoon altijd je vangst delen met iedereen. Plus je houdt je viswater voor jezelf en je vismaten. Of doe eens gek en houdt de foto lekker voor je zelf, geniet er van, zet het als achtergrond op je PC. Daar is toch niks mis mee?
Zo hoor het dus niet. Prima voor je zelf maar niet voor het web.Op deze manier geef je niks prijs en kun je toch die ene grote vis delen met je vrienden.
Als laatste mis ik bij veel vissers de beleving van het vissen. Wat is er mis met een “kleine vis “. Als de snoek niet een meter is zijn er veel vissers teleurgesteld. Ik kan me niet voorstellen dat je teleurgesteld bent met een kleine vis. Sommigen vissers zijn van mening dat als je grote vissen vangt je goed kan vissen. Die mening deel ik niet. Het moment dat je overal en altijd vis weet te vangen, groot of klein, dat maakt je de betere visser. Op de dagen dat anderen niets vangen toch kunnen zeggen: ‘’kijk we hadden er toch nog een paar’’. En of ze dan groot of klein zijn maakt niet uit. Je bent tenslotte aan het vissen en een keer blanken hoort erbij. Een dag op het water samen met de elementen is toch al een voorrecht. Ik zou zeggen geniet van alles om je heen want vissen is meer dan alleen vangen.
En als dagen zo eindigen tja….. Een voorrecht dat is het.
In het vorige artikel ( vissen met lepels ) heb ik verteld hoe je met een lepel verschillende technieken kunt gebruiken en welke lepel in mijn ogen juist het meest geschikt is voor een bepaalde techniek. Ik zal nu wat dieper ingaan op de manier waarop ik de lepel op diepte houd tijdens het slepen en hoe ik hem er anders uit laat zien dan standaard en zo de vangsten probeer te vergroten.
Tekst en foto’s: Willem Zijlstra.
Mooie ‘lepel ‘snoek
Hoe je de lepel op diepte houdt tijdens het slepen is op zich heel simpel. Ik pak het op de volgende manier aan. Als eerste bepaal je natuurlijk op welke diepte je de lepel wilt laten lopen. In de winter uiteraard liever wat dieper als in de zomer bv, want de snoek zit dan toch meestal het liefst in de onderste regionen van het water.
In de regel laat ik de lepel in de winter niet dieper lopen dan 1,5 / 2 meter, dat is op mijn thuis water een halve meter boven de bodem.. In de zomer sleep ik de lepel wat hoger en heb ik er soms niet eens lood voor, vaak loopt de lepel dan nog geen halve meter onder het wateroppervlak en dat is precies wat ik op dat moment graag zie.
Trollen met de elektromotor
Als ik dieper wil, plaats ik dus een sleeplood voor de lepel. De sleeploodjes die ik gebruik zijn van SPRO, ze hebben mooie felle kleuren die op sommige dagen de vis ook activeert zo het lijkt en ze zijn er in verschillende gewichten vanaf 10 tot aan 30 gram. Je kunt ze natuurlijk ook zelf maken door op een stuk onderlijn een kogelloodje te maken met een stoppertje zodat deze niet kan schuiven.
Sleeplood
Nu komt in mijn ogen het belangrijkste en dat is de (trol)snelheid van de boot. Ik sleep een lepel altijd met behulp van mijn elektromotor. De benzine motor vaart stationair net iets te hard naar mijn zin, wat invloed gaat hebben op de actie van de lepel.
De lepel zal rond gaan draaien en verliest daardoor een stuk van zijn attractiviteit en zal wanneer je te hard vaart ook nog eens meer opwaartse druk gaan krijgen. Hij blijft daardoor ondanks je lood, niet op de diepte die jij wilt.
Ik werp de lepel een meter of 15 achter de boot in, laat hem daar afzinken tot net boven de bodem en bouw mijn snelheid dan langzaam op. Dit heb ik meerdere keren geoefend naast de boot terwijl ik de lepel kon zien, ik wilde kijken en voelen op de hengel hoe de lepel aanvoelt terwijl hij in mijn ogen de juiste actie heeft en met welke snelheid.
Snoekbaars als bijvangst is geen uitzondering
Wanneer ik de juiste snelheid heb, ga ik ook niet meer versnellen of vertragen. Alleen wanneer de diepte gaat variëren geef ik wat meer lijn of juist wat minder. Ik waak er wel altijd voor niet té langzaam te gaan varen omdat door het lood de lepel snel afzinkt naar de bodem en je dan het risico loopt bodemvuil op te pikken of nog erger, vast te komen zitten.
Wat dit is en of het werkt in lepels deel 3 komen we erachter.
