Twee jaar geleden werd ik door Freek en Said uitgenodigd om in de gesloten tijd mee te gaan om met kunstaas op zeebaars te gaan vissen. Er ging een nieuwe wereld voor mij open langs de Nieuwe Waterweg.
Kolkende stroming veroorzaakt door de getijden werking, versterkt door grote zeeschepen die traag voorbij varen en dan proberen een shadje net boven en over de stenen te laten zwemmen. Dat ik die dag ook nog eens een zeebaars wist te vangen hielp zeker mee met het opbouwen van een nieuwe verslaving.
In de weken daarna heb ik een aantal harde lessen geleerd over het vissen in de Europoort. Naast ontelbare keren vastzitten en het daardoor verspelen van kunstaas kwam ik er ook op brute wijze achter dat de groene stenen spekglad zijn en als je dan uitglijdt je hengel dat niet overleefd….. Het was bikkelen, veel sessies zonder vis, materiaal dat kapot ging, kunstaas dat achterbleef met af en toe een visje voor de moeite.
Toch bleef het zeebaarzen voor mij aantrekkingskracht hebben, die beuk bij een aanbeet, de dril van een vis in de volle stroming, de voldoening als het dan toch lukte en ik een visje wist te vangen zorgt ervoor dat ik nu toch weer ieder jaar een aantal keer in het voorjaar en zomer langs het zoute water te vinden ben.
Toen dit jaar de zeebaars ineens in grote getallen weer voor de Nederlandse kust verscheen was ik op vakantie in Thailand. Ook zeker geen straf, maar het begon wel weer meteen te kriebelen. Ik had mijzelf voorgenomen deze zomer me meer te richten op zeebaarzen, dus de eerste mogelijkheid die ik had trok ik vol goede moed richting de Europoort.
Het spelletje van het juiste gewicht loodkop kiezen, zodat je shadje in de stroming net over het dammetje danst, ging aardig goed, toch bleef het vastzitten en dus verliezen van mijn shads en het steeds weer nieuwe onderlijnen knopen een vast onderdeel van deze visserij. Gelukkig was er af en toe ook een baars geïnteresseerd in mijn zorgvuldig gepresenteerde kunstaas, en wist ik op kleiner kunstaas ook nog een paar finten te vangen.
Doordat je zo scherp mogelijk over de stenen wil vissen, daar zitten nou eenmaal de zeebaarzen, verlies je met enige regelmaat je shads. Toch iedere keer weer een momentje van: k*t! en inmiddels ben ik dan ook redelijk geoefend in de FG knoop langs de waterkant, maar dit moest toch ook anders kunnen.
Verhalen over zeebaars op pluggen kende ik wel, maar om er een plug van 15/20 euro aan te binden op water waar vastzitten erbij leek te horen was toch wel andere koek.
Wie niet waagt wie niet wint, dus thuis in mijn collectie kunstaas een ondiep lopende twichbait, de 6th Sense Provoke twitchbait, ingepakt die er aan moest geloven. Het plan was om veel meters te maken en om de 20/25 meter in een waaier systematisch de stek uit te vissen.
Op de eerste stek volgde een zeebaars de plug en vlak voor mijn voeten besloot die over te gaan tot de aanval. De eerste reactie was meteen rammen, waardoor de vis nog net de achterste dreg in een dun velletje van zijn lip kreeg en zichzelf wist te bevrijden.
Mij achterlatend met een hartslag van 150 en een grote glimlach. Dit zou wel eens kunnen gaan werken. En ja hoor, niet veel later weer een harde tik en meteen weerstand. Hangen! Vis!
Hierna diende meteen de volgende wijze les zich aan. De meeste van deze langwerpige twitchbaits zijn voorzien van 3 dreggen. Inmiddels kan ik je uit ervaring vertellen dat, bij het onthaken, de kans dat 1 van deze negen(!) haakpunten in je vingers verdwijnt zeer reëel aanwezig is…. voorzichtigheid is dus geboden!
De afgelopen weken bleven de shads thuis en viste ik bijna uitsluitend met de Provoke. Dit leverde mij een aantal leuke vissen op tussen de bekende strekdammetjes. Vaak strak gevist langs de kant, met de stroming mee. Ook het stroomnaadje onder de kant leverde mij al een aantal vissen op.
Als je iets nieuws probeert en het werkt, geeft dat uiteraard vertrouwen! De komende maanden zal ik zeker vaker met twichbaits staan te smijten langs de Nieuwe Waterweg!
De slogan van Baitnation is zo gek nog niet…Don’t Fish The Mainstream!
Tight lines!
Joris
Insta: @belly.boat.bastard
Facebook: Joris Klok
