Vandaag zijn we afgereisd naar Recklinghausen in Duitsland om de nieuwste roofvisproducten te bekijken bij Saenger. Saenger is één van de grootste hengelsport groothandels van Duitsland met een zeer groot pakket voor de roofvissers. Het roofvis assortiment bestaat uit de merken Iron Claw – roofvis range, Uni Cat – meerval range, Doiyo Concept – Japan High Quality Tackle en het ironische merk Pike Fishing Sucks. Deze producten worden in Benelux verdeeld door Sander Schipper van SanderS Trading die geen onbekende is in de hengelsport branche.
Product ontwikkelaar Jens Franke en Uwe Pinnau
Samen met Uwe Pinnau, product ontwikkelaar van Saenger Jens Franke en Sander Schipper zagen we mooie hengels, molens, kunstaas, tassen en accessoires van bovenstaande merken. Hier alvast een kleine greep uit het assortiment. Binnenkort meer over deze roofvis producten hier op onze website.
Jens Franke links en en prostaffer Jan HeslingaStreetfisher Sander toonde ons het nieuwste Doiyo Lure VestMet veel opberg mogelijkheden.Ik zeg…een aanrader voor de Streetfisher.
Het kunstaas kon worden getest in de demobakGoby’s…zijn hot!
Voor de doodaas visserij….Bedoeld voor meerval…maar snoeken lusten deze ook wel!Opberg systeem voor veel kunstaas.
In verschillende uitvoeringen.
Binnenkort meer over de roofvisproducten van Saenger!
Voor meer informatie over deze producten kunt u terecht op de website www.saenger-tts.de
Winkeliers die interesse hebben in deze producten kunnen contact opnemen met Sander Schipper via: info@sander-s-trading.nl
Het derde deel van het verhaal van Oscar en Frans die eind September afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. De tweede volle dag het water op, dit keer naar de ‘geheime plekken’ van de eigenaar van de Lodge: Pascal Brissaud.
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Deze morgen wederom een heerlijk ontbijt! Wat is het toch heerlijk om zorgeloos op te staan zonder je boot in gereedheid te brengen en boterhammen te smeren, we voelen ons wel behoorlijk verwend om hier te mogen zijn…Pascal is normaal heel relaxed, maar deze morgen is hij extra vroeg opgestaan omdat hij vandaag ook het water op gaat met zijn maat Johnny! Pascal houdt ervan vooral op de grotere snoeken te vissen, en doet dit op een heel andere manier dan wij. Pascal heeft enkele plekken waar hij al vaker dikke metersnoeken heeft weten te vangen, en op een dag als deze kiest hij een dergelijke stek uit om daar de fronttroller te water te laten en de stek al werpende af te vissen met ondertussen twee hengels aan weerszijden van de boot waaraan een dikke dode aasvis onder een dobber met de boot mee beweegt.
Pascal volgt hierbij het talud, waarbij hij en zijn vismaat continu rondom de boot gooien en dan vooral met groot rubber. Nadat we ontbeten hebben, worden we weer op de inmiddels bekende manier door de behulpzame Marin afgedropt bij de boot, waarna Marin de boot van Pascal trailert. We ontmoeten Johnny nu ook in zijn ‘natuurlijke element’: een fanatieke visser, die zich opmaakt voor een heerlijke dag vissen! Vol gas brullen we weg bij de helling, op weg naar de favoriete stek van pascal.
Daar gaan we!
Met de ruime bassboats die ieder evenveel PK’s hebben als een gemiddelde gezinsauto, zijn we uiteraard in een mum van tijd op de door Pascal aangewezen stek gearriveerd. We vissen uiteraard samen, maar we gaan wel ieder onze eigen weg: ik houd er niet van om met zijn vieren op hetzelfde paard (lees: snoek) te wedden. Johnny en Pascal passen de eerder in dit verhaal genoemde tactiek toe, wij zetten weer vooral in op trollen en de boel verkennen,we weten immers dat dit ook voldoende aanbeten oplevert! Op de gedetailleerde, gelamineerde dieptekaart die we mee hebben gekregen zijn interessante taluds te zien, en deze taluds weten we al snel terug te vinden op onze dieptemeter/ GPS. Zo makkelijk als het was gistermorgen, zo moeilijk is het deze morgen. “Misschien liggen hier geen kleintjes, maar alleen échte monsters!” grappen we. Mijn instinct vertelt me dat het hier helemaal los moet kunnen gaan, maar ik ben blij als we na dik twee uur vissen de eerste vis van de dag in de boot krijgen.
Dat geeft de burger weer een beetje moed. We trollen een keertje strak langs onze vrienden heen om te vragen hoe het bij ze gaat: zij hebben er nu twee in de boot. Ook niet wild dus.. We pakken de kaart erbij en besluiten een ander pad te kiezen. We trollen gewoon naar de volgende beoogde stek, en boven diep water klapt er weer een snoek op mijn Esox V2, dat is nummer twee van vandaag. Eenmaal daar aangekomen ziet de beoogde stek ziet er goed uit! Een mooi talud naar een dieper gat, wat planten die tot een meter onder de wateroppervlakte groeien… wel is het in de gedeelte van Loch Erne drukker bevist, en dat staat ons dan weer wat minder aan. Al snel zorgen aanbeten ervoor dat we snel vergeten dat we hier niet de enigen op het water zijn. Rond één uur hebben we afgesproken om te lunchen op een steiger, hier niet ver vandaan en dus willen we niet al te ver afdwalen. Na verloop van tijd ineens een verwoestende klap op mijn Esox V2. De vis springt: dit is een dikke metervis! Behoorlijk uitgedrild komt de vis bij de boot maar gaat dan nog een paar keer als een bezetene tekeer. Mijn meterdiploma heb ik binnen, zo denk ik ;-) Maar dan, bij de boot springt de vis weer compleet uit het water en lost de haken… ai! Nadat de vis losschiet springt hij nog twee keer om het ‘nog even in te wrijven’… helaas helaas, maar dat hoort er ook bij. Op ditzelfde stuk later nog een paar vissen, maar niet zoals deze verspeelde vis… het is tijd geworden voor de Lunch en we zetten koers naar de steiger.
Eenmaal bij de steiger leggen we de boot aan. Het is behoorlijk diep vlak naast de steiger, en op de dieptemeter zijn grote wolken met vis zichtbaar. Pascal komt ook aan met Johnny en er zijn ook nog drie andere lodgegasten uit Frankrijk aanwezig voor de lunch. Pascal had al eerder gezegd dat je hier heel veel baars kunt vangen, en ik vraag: “So this is all Perch?” –“absolutely Frans, it is!” Meldt Pascal bevestigend. Ik pak mijn spinhengel uit het luik en hang een klein shadje van 5cm met een 10 grams kopje aan de speld. Wat ik ook doe: het shadje haalt de bodem niet eens! Stuk voor stuk prachtige baarzen weet ik boven water te toveren! Heel erg verslavend, en Oscar pakt zijn camera erbij om het te filmen. Alsof de duvel ermee speelt sla ik vanaf dat moment alles mis! Zul je altijd zien… Tot overmaat van ramp roept Pascal nu ook voor de tweede keer dat het lunchtijd is en ik moet nu echt tegen mijn zin in het spinhengeltje opbergen (als een kind in de speeltuin). Pascal heeft echter zijn hengel met dode voorn nog over de rand van de boot liggen en ineens begint de baitrunner het bekende geluid te maken… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… Vis! Oscar springt in de boot nadat Pascal “Take it, take it!” heeft geroepen en slaat aan. Even heeft hij contact met de vis, maar de vis hangt niet. We moeten nu toch echt gaan lunchen
Het is een gezellige lunch waarbij merendeels Frans of Brits met Frans accent wordt gesproken. Uiteraard met een glas wijn en een stuk kaas erbij. Geen brood met kaas maar kaas met brood, en de wijn hoeft op een gegeven moment wat ons betreft niet meer bijgeschonken te worden, anders komt er van vissen niet zo veel meer. Veel slap geleuter maar ook veel vispraat later wordt het weer tijd om in de boten te stappen. Ik probeer nog een keet tevergeefs voor de camera een baars te vangen, maar de grote scholen blijken alweer verder getrokken te zijn, helaas. De drie Franse gasten van Pascal weten er op afstand nog wel een aantal te vangen met een kleine asp spinner dicht bij de bodem (een aasje waar één van de mannen vandaag ook zijn eerste metervis op ving!). Wij zetten koers naar een paar leuke plekjes die we gisteren ontdekten, waar we het nu weer even gaan proberen.
Al snel krijgen we weer reactie van (kleinere) snoek. We zitten hier nog wel even goed met trollen! Op een bepaald punt loopt het talud in een bocht, en hier krijgen we werkelijk aanbeet na aanbeet, maar niet alles blijft hangen. Ook hebben we tot twee keer toe een potentiële dubbelvangst (waar één van ons beider er dus eentje verspeelt), het kan niet op hier op dit plekje. Voor de fun na de zoveelste strike gooi ik de Lucky roach goudvis richting de kant en deze wordt bijna direct gegrepen! We besluiten even te gaan gooien maar gek genoeg valt het nu helemaal stil. We trekken het gas weer open en verkassen!
Het ‘magische kantje’.
We hebben beiden heel veel vertrouwen in nog een bepaalde stek, en als ze daar weer los gaan is dat misschien nog wel de enige stek waar we vandaag vissen. Wel bijzonder eigenlijk, dat we deze stek al ontdekten op de eerste avond dat we hier waren! O en als je dacht dat we nu de rest van de dag, na de lunch tot aan het avondeten honger moeten lijden dan heb je het mis: we hebben ook nog een tas met eten mee aan boord!
We hoeven echt geen honger te lijden.
Eenmaal op de beoogde stek (na weer een stukje ‘powerboaten’, zoals eerder al genoemd in voorgaande delen van dit verhaal), zijn de verwachtingen hoog. Wederom ligt er een belachelijke hoeveelheid vis op de stek, en boven zeven meter zien we hier en daar ook nog eens wat jagen. De lucky lures gaan weer overboord, de bassboat in de vooruit en gaan met die banaan! Het werd een heel leuk avondje. Om beurten kregen we vis, de Esox V2 en de Roach waren favoriet, en de kleur was niet zo belangrijk. De vissen bleven komen totdat het echt te donker was om door te vissen, en we écht weer richting trailerhelling moesten.
Ook dit maal wachtte ons weer een warm onthaal bij de trailerhelling: de waarschuwingslichten van de 4X4 verraadden dat Marin alweer op ons stond te wachten. En inderdaad, ik stuur de boot de trailer op, Marin zet de boel weer vast en zet ons af bij het restaurant.
In het restaurant wacht ons weer een gezellige avond met wederom heerlijk eten! Wat is dit toch een fantastische plek… We spreken de mannen waarmee we eerder vandaag nog lunchten, en uiteraard komt Pascal ook weer aan de tafel zitten. We maken ons klaar voor de volgende dag: helaas alweer de laatste dag van deze korte trip… “een lang weekend”, nou dat is het tot nu toe zeker! We hebben beiden het gevoel dat we al meer dan een week van huis zijn, en zijn nu al aan het nadenken over de volgende keer dat we hierheen gaan!
De jeugdvisdag 2015 was weer volop genieten geblazen voor jong en oud. Pyt Paulusma was ons goed gezind. Hoewel we een haat-liefde verhouding hebben met ons klimaat, was het weer deze dag super. De vangsten waren over de hele dag erg wisselend. Dat doet echter niets af aan alles wat de kinderen geleerd hebben. Als huidig SNB-bestuur van onze regio zijn we blij dat deze dag aan ons gegeven is. Zoals ieder jaar hadden we weer maximale opgave. De dag is elk jaar steeds zo succesvol, dat er dit jaar een cameraploeg van Omrop Fryslân aanwezig zou zijn. Helaas moesten zij afmelden wegens ziekte. Voor de kinderen was de dag vanaf het begin af aan een feestje. Dit jaar hadden SPRO en HSC Arnold te Oudeschoot geholpen aan blije gezichten. Door hun vrijgevigheid kon er een goodiebag worden samengesteld.
Tekst en foto’s:Koen Nuchelmans
Ter promotie van deze dag, zodat andere regio’s de opzet (eventueel deels) kunnen kopiëren zal ik de planning van de dag beschrijven. Hierbij moet ik vermelden dat we bij onze regio een erg sterke achterban hebben. Één mailtje is genoeg voor 10-17 boten. Dit jaar kwamen er 12 opdagen. Bedankt daarvoor! De dag bestaat uit twee delen. Waarbij kinderen zowel vanaf de kant als de boot vissen. Wie ’s ochtends met iemand mee mag in de boot, vist ’s middags vanaf de kant. Zo ook andersom. Een kom soep met broodjes breekt de dag. De dag werd traditioneel geopend met een woordje van onze voorzitter. Dit praatje werd gelukkig kort gehouden. De kinderen willen op dat moment maar één ding; Vissen! We worden als regio met (of zonder) een knipoog wel eens chauvinistisch genoemd. Met gepaste trots presenteerden we onze Fryske “catch en release”. De kinderen gingen er met een hanger voor aan de tas mee naar huis.
De ochtend begon met mist. Iets wat de Âlde Feanen altijd een fantastische aangezicht geeft. Vissen in zo’n omgeving alleen al is genieten. Dan kun je genieten zonder een vis te vangen. Helaas waren we daar met ons allen wat teveel van aan het genieten wat er werd vanaf de kant niet best gevangen. Gelukkig waren de kinderen weer zo slim om veel vragen te stellen. Sommige vragen vanuit het niets. Sommige vragen omdat de situatie er om vraagt. Wat elk jaar een leermoment is, is hoe je je hengel moet gebruiken als je ergens aan vast zit. Deze ochtend was het weer het geval. Iemand gooit zijn jerkbait, die hij met zijn eigen zakgeld gekocht heeft, in het riet. Gelukkig had de begeleider een kunstaasredder bij zich. Na 30 seconden stond hij weer met zijn salmo slider in zijn handen. De blijheid die er in zo’n kind omgaat is met geen youtube-filmpje te vergelijken.
De verhalen die in de pauze bij elkaar kwamen maakten duidelijk dat ook bij de bootvissers de vissen niet makkelijk te vangen waren. De topper van de dag werd wel ’s ochtends gevangen. Een bak van 111 cm op een Rapala J-13. Geweldig! “Ik heb vandaag maar één plug meegenomen, want dat is mijn geluksplug” aldus de vanger van deze dame. Die de rest van de vissers met honderden euro’s aan kunstaas op een leuke wijze flink te kak zet.
Voor de lunch zijn we hier vaste klant. Erg vriendelijke mensen die de catering altijd goed geregeld hebben. We hebben weer onbeperkt overheerlijke soep en broodjes kunnen eten. De zonovergoten middag maakte helaas de snoek niet hongerig. Sterker nog, als we de mannen met hun luxe apparatuur mogen geloven lagen de vissen strak op de bodem. En dan is het hier nu eenmaal niet makkelijk vangen. Toch knap dat er desondanks dat nog leuke vissen uit het water zijn gekomen. We kijken als SNB-Fryslân weer terug op een zeer geslaagde dag. De kinderen hebben weer veel geleerd wat ze in de rest van hun leven op visgebied kunnen gebruiken. Hopelijk zullen zij dit op hun beurt weer anderen leren. Verder laat ik de foto’s vanaf nu spreken.
De eerste visdag. Het tweede deel van het verhaal van Oscar en Frans die in september afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. Na een paar uurtjes heerlijk gevist te hebben na aankomst, en daarna heerlijk te hebben gegeten is het deze keer tijd om de eerste volle dag te gaan vissen.
Tekst en foto’s Frans vd Putte
Deze tijd van het jaar is natuurlijk ideaal. Waterplanten sterven langzaam af, de dagen zijn niet bijster lang maar zeker niet kort. Daar komt nog eens bij kijken dat (volgens Pascal, die er al dertig naar komt) het water geen ‘morning lake’ is. Volgens hem zijn de vissen vaak in de ochtend niet erg los. Reden te meer om lekker te ontbijten nadat je ook nog eens voldoende slaap hebt kunnen pakken. Het ontbijt is een zogenaamd ‘Full Irish breakfast’. Een worstje, bacon, witte bonen in tomatensaus, een spiegelei, een tomaatje en geroosterd brood. Dat zorgt ervoor dat je tot het middaguur geen honger hebt in de boot. Uiteraard is er nog keuze tussen jus d’orange, appelsap en water, maar ook koffie en thee staan klaar.
Dat noem ik nog eens een ontbijtje!
De zon schijnt en we zijn fanatieke vissers, dus: op naar het water! Daar staat Marin al klaar met het elektrische karretje om ons naar de boot te brengen. Net zoals gisteren ligt de boot klaar met lopende motor, en onze hengels staan ook netjes klaar. Ook een tas met daarin de lunch staat in de boot, Ideaal! Deze boot zullen we de komende drie dagen gaan gebruiken: een grote, ruime polyester bassboat met wederom een console, en dit keer met een 80 pk buitenboordmotor. Op de console zit een prima HDS10 dieptemeter/ GPS (helaas ontbrak het navionics kaartje, daar werd nog aan gewerkt) en daar kan iedereen prima mee uit de voeten lijkt me. Verder was er ook een gelamineerde kaart aan boord: Loch Erne here we come!
De avond van te voren hebben we al plannen gemaakt over de stekken die we gaan bevissen, en zo gezegd zo gedaan. Het water is groot, maar met 80PK kom je overal, snel. We hebben besloten om weer relatief dichtbij te beginnen in een rustige baai, waar een paar mooie stukken van 5 tot 7 meter diep in zitten. Nog vóór we op de beoogde stek zijn is het al raak: een mooie snoek heeft mijn Lucky Roach goldfish te pakken genomen! (we starten altijd een stuk van tevoren met trollen zodat we logischerwijs al trollend aankomen op de beoogde stek).
Net als gisteravond snel van de nul af! Er volgen een paar tikken, en even later is het weer raak op de Lucky Roach, Dit maal op de blankvoornkleur. Mijns inziens een ideaal aasje om te trollen en op zoek te gaan naar goede stekken: je ziet hem goed op de hengeltop (je hebt dus snel in de gaten of er planten aan de dreggen zitten) en hij loopt niet zo diep. En de Ierse snoeken blijken hem toch wel te lusten!
De wind begint inmiddels aardig parten te spelen. Met de wind mee trollen we veel te snel over het meer, dwars op de wind is het aardig klotsen zo en tegen de wind in ook. Als het nog erger wordt (windje 5-6) besluiten we de luwte wat op te gaan zoeken, Pascal heeft een plekje aangewezen op de kaart tussen twee eilanden waar het heel smal en ook nog eens heel diep is. Kassa zou je denken, maar helaas blijkt dat niet zo te zijn, er is ook maar weinig vis te zien op de dieptemeter. Vlak na deze diepe ‘trog’ ligt er ineens een plantenbed onder water. Oscar vangt hier nog een snoekje op de blade, maar we zullen toch elders moeten gaan kijken, want hier is het vissen maar moeilijk.
We krijgen een tijd lang geen aanbeten, en verkassen dan naar een plekje dat we de avond ervoor al ontdekten waar een boel actie kwam. En hier is het weer raak! De Lucky Roach en Lucky Trout zijn favoriet, en we krijgen veel aanbeten.
Het water is groot, en we besluiten naar een andere stek toe te gaan, er is zo veel te zien dat het eigenlijk zonde is om de hele tijd op één te blijven rondhangen. Op de kaart zijn een aantal interessante diepte verloopjes te zien achter een eiland, lekker beschut van de wind. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat er op een heel mooi stuk helaas wat witvissers bezig zijn. Nogmaals: het water is groot en dan gaan we maar gewoon even door naar een andere stek! We vinden een mooie plek en hier is het al snel weer raak. We vangen hier drie vissen achter elkaar en staan op een gegeven moment beiden te drillen (ik verspeel mijn vis helaas). Dat gaat lekker zo! De snoek lijkt overal te liggen. Regenbuitjes trekken over en regenbogen zijn te zien. Dat is Ierland: het weer doet wat ze wil.
De wind draait iets, en deze stek wordt daardoor weer geen fijne plek om te zijn. Een paar honderd meter verder gaat het meer de hoek om, en is weer een mooie plek in de luwte om te trollen. Hier volgen een paar kleinere snoeken, en een hele mooie voor Oscar! Met 1.07 meter, de grootste tot nu toe. De snoek zat een beetje vreemd gehaakt, en het leek Oscar een goed idee om de haken van de achterste dreg maar te knippen. Zo gezegd zo gedaan! Die kniptang is niet verkeerd om bij je te hebben met die springende snoeken hier, in onze ogen sowieso onmisbaar.
Helemaal geweldig, het vissen zo! We trollen hier nog even door, en nemen nog een kijkje bij een mooi diep stuk achter een eiland. Dat is allemaal niet zo wild. Regenbuien trekken over, daarna schijnt de zon en drogen we weer op. Het vissen wordt wat tam, en de aanbeten zetten niet echt door. Hier en daar krijgen we nog een tik, maar het is niet wat het was. Tegen de avond, op een mooie stek komen we ineens weer een aantal vissen achter elkaar tegen.
De zon zakt langzaam maar zeker weg achter de heuvels. Nog een laatste vis in het donker en het totaal voor vandaag staat op 18 snoeken! Dat hebben we toch niet gek gedaan, op een water dat we totaal niet kennen zonder gids met enkel een kaart en wat tips in welke omgeving het nu trollend wel eens goed zou kunnen zijn. Onze conclusie is dan ook dat iedereen hier wel zijn visje moet kunnen vangen (en dan hadden we ook nog eens veel last van de harde wind).
Hoeveel snoeken tel jij? (de fotograaf niet meetellen).
We ruimen de spullen op en ik trek het gas open. Ik voel me net de bestuurder van een powerboat. Met een kleine zestig kilometer per uur knallen we in een paar minuten terug naar Watermill lodge! Daar staat Marin alweer te wachten met de 4X4 en de trailer. Kalmpjes aan vaar ik de boot de trailer weer op en worden we weer bij het restaurant gedropt. Perfect! De jas hangen we weer uit op de kamer, de koffers zetten we weer open, even een schoon shirt en op naar het restaurant! Bij de ingang van het restaurant kijken we nog even in het enorme aquarium, waar een afspiegeling van het visbestand van Loch Erne rondzwemt.
In het restaurant worden we weer warm ontvangen met het bekende glas bier bij het haardvuur. We eten weer uitmuntend, met een heerlijk glas wijn erbij en Pascal vertelt ons dat hij morgen ook mee het water op gaat. Oscar krijgt te horen dat hij voor zijn metersnoek een oorkonde krijgt die uitgereikt gaat worden aan het einde van de vakantie als de restaurantgasten het kunnen zien, erg leuk bedacht! Natuurlijk met een knipoog naar mij.
De wijn vloeit rijkelijk en we hebben een gezellige avond; dat kun je aan Pascal wel overlaten! We nemen afscheid en gaan naar onze kamer. Het is buiten koud en guur, dat is even slikken als je uit dat fantastische restaurant komt, bij het haardvuur vandaan. Gelukkig is onze kamer tien passen verderop. De volgende morgen zal het ontbijt weer klaarstaan om 8:00. Wat zal de nieuwe dag weer brengen?
We zijn weer een beetje bijgekomen…..de 2e Roofvisboot Forum Dag is weer achter de rug. Wat een super opkomst afgelopen zondag, 99 man, 44 boten en 2 kayaks waar aanwezig voor een gezellig dagje vissen. Rond 06:30 kwamen we aan en de eerste boten lagen al in het water. Het was koud en helder met een oosten windje. De plaats voor de BBQ werd uitgezocht, de tafels werden opgezet en de 100 Goodiebags uitgestald. De inschrijving cq het afvinken van de namen kon beginnen. Daarna werden de opstapper aan een boot gekoppeld en kon men het water op.
Rond 10:30 werd de bbq afgeleverd en de tafels klaar gemaakt. Met 4 bakplaten moest het snel klaar wezen….en dat was ook zo. Rond 11:30 werden de branders aangestoken en werd er door 4 man anderhalf uur vol gas gegeven. Onder het genot van het zonnetje was het een perfecte bbq.
Na een korte toespraak van mijn kant en een groepsfoto ging iedereen weer het water op. De vangsten waren niet zo goed als een jaar terug. Het was echt zoeken naar de aasvis. In de ochtend werd er beter gevangen dan in de middag. Maar er kwamen toch mooie vangsten naar boven. Al met al kunnen we terugkijken op een zeer mooie 2e Roofvisweb Bootforum dag. Rond 15:00 kwamen de eerste boten weer richting trailerhelling en zowel in de ochtend als middag verliep dit zeer soepel allemaal. Daarna was het even bijkletsen en ging iedereen huiswaarts. Langzaam hebben we de boel weer opgeruimd met een aantal mensen zodat we alles weer netjes hebben achter gelaten.
Ik wil alle deelnemers bedanken voor hun deelname aan deze dag. Natuurlijk kan ook een dag als deze niet zonder sponsoren en wil ik de volgende bedrijven dan ook zeer bedanken voor sponsoring van de Goodiebags: Fox Rage, Spro, PikeXL, Pike Master Lures, Mercury, Berkley, en Saenger. Ook Frank Helming van Ijsselsport voor de financiële sponsoring van dit Evenement.
Ik zeg……..tot de volgende Roofvisweb BootForum Dag! Tijd voor wat foto’s….
In deze toptijd voor alle hengelsportdisciplines zijn de roofvissers waarschijnlijk nog het meest verheugd! Immers breekt er voor hen nu niet alleen de tijd aan voor een flink najaarsoffensief, maar ook het favoriete roofvismagazine Dé Roofvis gaat in verzending. Dubbel plezier dus, zo mag je wel zeggen. Abonnees krijgen het in de bus of downloaden het gratis via MagZine.nu, dat terwijl de online én losse verkoop ook begin volgende week start.
Op de cover treffen we de roofvisspecialist Marc Hoeben met een deftige herfstbaars, binnenin vinden we het artikel ‘Herfstaanpak’ van Marc terug over hoe je die geweldige rover het best benadert. Dat daar een bescheiden selectie aan kunstaas bij te pas komt is niet meer dan logisch. Ook Dietmar Isaiasch benadrukt dat in zijn bijdrage ‘Half om half’, hij laat daarbij de aandacht dit keer uitgaan naar de zogenaamde ‘hybriden’. Diverse kunstaas stukken zal ook Wilfred van Nunen toelichten in zijn populaire rubriek ‘De Zes naar Succes’, daar zit voor elke specialist wel wat van zijn gading tussen.
Een heerlijk buitenlandartikel met daarin verwerkt een bijzondere vistechniek is ‘Anders op zalm in Zuid-Noorwegen’ door Jeroen Schoondergang. Zalm! Dat wordt vliegvissen denkt u? Nee, het betreft zoals gezegd eens heel wat anders. En let op, de bijbehorende fotografie is niet te versmaden! Toch liever wat vliegviswerk om te lezen: daar heeft Jeroen ook voor gezorgd met zijn Dé Vlieg.
Pim Busker zoekt het wat dichter bij huis. Hij is in deze tijd van het jaar heel goed in staat een grote diversiteit aan roofvissen te vangen. Dat doet hij op zonnige najaarsdagen op relatief ondiep water, lees daarom zéker ‘Vissen op kniediep water’… Terwijl Bart Debaes en zijn vismaat het presteren enorme aantallen te maken met ‘Micro-aas’ geeft Wim Russchen uitgebreid tekst en uitleg over zijn favoriete ‘Swimbaits’.
Aan wat voor leader al dat dure aas het beste kan worden gevist, valt te lezen in Koen Lemmens’ artikel ‘Op zeker met leaders’. Tot slot zijn er in Dé Roofvis natuurlijk ook nog de vaste bijdragen te vinden als ‘Backstage bij het NKS’, een mooie ‘Lezersfieldtest’ en de altijd weer lezenswaardige column van Rolf Bouman.
U kunt kiezen uit 7 datums gedurende het seizoen. Nieuw dit jaar zijn twee gratis info avonden met demonstratie inzake het gebruik van fishfinders en GPS systemen tijden het kayakvissen.
Het volgen van een Kayak Fishing Clinic heeft in de vorige editie al vele deelnemers geënthousiasmeerd om het kayakvissen als een nieuw discipline toe te voegen aan de hengelsport.
Tijdens deze volledige dag wordt de deelnemer begeleidt in een theorie workshop en het grootste deel van de dag zal op praktijk roofviswater gehouden worden.
Voor meer informatie leest u de onderstaande flyers!
Zo, de derde en laatste dag van de Predatortour Ireland zit erop. Lang keken we er naar uit, en nu is het zo voorbij. Vanmorgen weer hetzelfde ritueel, er werd een blad verspreid met de tussenstand na dag 2. We kunnen je verzekeren, dit bladje werd door verschillende teams tot in detail bestudeerd. Voor ons maakte dit niet zo veel uit, we stonden op een 9e plaats en wisten waar we aan toe waren; op zijn minst 1 baars en 1 forel vangen. Na de eerste dag was het ongeveer voor iedereen duidelijk; het resultaat van team Bastozs/Sibiga maakte dat we met zijn allen voor de 2e plaats aan het vissen waren… Desalniettemin hoopten we alle vereiste vissen te vangen om het ‘kaartje vol te maken’. Vooral van de forel maakten we een erezaak.
Tekst en foto’s: Frans Oomen en Nico Molkens
De tussenstand na de 2e dag was als volgt:
Plaats Team cm
1 Bastozs/Sibiga 501,5
2 Monjaret/Moloy 464,5
3 Carnet/Chaudat 418,5
4 Babiarz/Kaiser 347,5
5 Neuville/Remouchamps 370
Verder mag het gerust gezegd dat dit tournament, dat zijn oorsprong vond in de ‘Pike Challenge’, en later door toedoen van Herman Molenaar verder werd uitgewerkt tot de huidige Predatour Ireland een wedstrijd op hoog niveau geworden is. Dit zie je wel als je even het internationale deelnemersveld erop naslaat. Teams uit diverse landen zijn erbij, maar ondermeer ook 5 teams die professionele visgidsen zijn. Dit legt de lat toch wel vrij hoog! Toch blijft het een sportief gebeuren, en na de wedstrijd is de sfeer zeer gemoedelijk, en wordt alles onder het genot van wat Guiness in de pub naverteld.
Vanmorgen verliep de bootcontrole even strak als de eerste dag en na de nodige grappen en grollen konden we weer van start gaan. Het weer was typisch Iers, donker, mistig, regen en wind. Het betere visweer heet dat dus… Over de vangsten van vandaag werd er alweer erg mysterieus gedaan, morgen is het de prijsuitreikingen en we zijn met zijn allen benieuwd wie het gaat winnen! Stay tuned, en morgen weten we het. (wij zullen het alvast niet zijn )
Nu de koude dagen er weer aan komen is het wellicht een goed idee om je outfit eens goed onder de loep te nemen. Misschien ben je onderhand toe aan een nieuwe jas, een nieuwe broek of moet er zelfs een compleet pak komen. Momenteel kun je bij Fauna Hengelsport op dit gebied heel goede zaken doen, want de megastore uit Raamsdonksveer geeft maar liefst 50% korting op de Sundridge Marine Pro serie!
Klik op de afbeelding om direct naar de webshop te gaan.
Het Marine Pro Bomberjack van Sundridge kan dankzij het uitneembare iso-vest het hele jaar gedragen worden. Het iso-vest is voorzien van steekzakken en een binnenzak en dus ook geschikt om los te dragen. Deze jas is tevens uitgevoerd met fleece kraag en neopreen manchetten.Het korte model van het Marine Pro Bomberjack maakt deze ideaal voor de bellyboat en waadpak visser! Het Marine Pro Bomberjack is verkrijgbaar in de maten: Small, Medium, Large, X Large, XX Large en Giant.
Klik op de afbeelding om direct naar de webshop te gaan.
De Marine Pro Broek van Sundridge is ideaal voor zowel de zittende, als de actieve visser. Het Sylcatex materiaalmaakt deze broeken heel erg soepel en licht. De Marine Pro Broek beschikt daarnaast tevens over pijpen met rits en gevoerde broekzakken. Het Marine Pro Bomberjack is verkrijgbaar in de maten: Small, Medium, Large, X Large en XX Large.
Klik op de afbeelding om direct naar de webshop te gaan.
Je kunt er ook voor kiezen om het Marine Pro Bomberjack en de Marine Pro Broek als pak te kopen, in de vorm van het Marine Pro Suit! Het Marine Pro Suit is tevens voorzien van een uitneembare binnenjas! Het Marine Pro Suit is verkrijgbaar in de maten: Small, Medium, Large, X Large, XX Large en Giant.
Je vindt de megastore van Fauna Hengelsport in Raamsdonksveer, tussen Gorinchem en Breda. Voor meer informatie verwijzen we je graag door naar de website. Volg Fauna Hengelsport ook op Facebook en Instagram!
Gedurende de ontwikkeling van de vermeende opvolger van The Rapper jerkbait, kwamen er bij Spro bijna dagelijks aanvragen binnen of en wanneer de originele Rapper weer in productie zou komen. We wisten dat de Rapper een snoekkiller eersteklas was, maar dat hij zó mateloos populair zou worden, was zelfs voor Spro een verrassing.
Vandaar dat de ontwikkeling van een potentiële opvolger voorlopig is opgeschort en Spro verder is gegaan met het doorontwikkelen en stevig testen van een aantal nieuwe kleuren. Het resultaat mag er zijn: naast de uiterst populaire Albino Ghost en Dotted Red Head zijn er 4 nieuwe, zeer goed vangende kleuren bijgekomen, zodat de Rapper jerkbait nu weer leverbaar is in de originele uitvoering in 6 verschillende kleuren. Stuk voor stuk eersteklas vangers met een attractieve, breed uit-slaande zig-zag-actie. Leverbaar in de populaire Slow Sinking-uitvoering.
De jeugdvisdag 2015 was weer volop genieten geblazen voor jong en oud. Pyt Paulusma was ons goed gezind. Hoewel we een haat-liefde verhouding hebben met ons klimaat, was het weer deze dag super. De vangsten waren over de hele dag erg wisselend. Dat doet echter niets af aan alles wat de kinderen geleerd hebben. Als huidig 
We zijn weer een beetje bijgekomen…..de 
In deze toptijd voor alle hengelsportdisciplines zijn de roofvissers waarschijnlijk nog het meest verheugd! Immers breekt er voor hen nu niet alleen de tijd aan voor een flink najaarsoffensief, maar ook het favoriete roofvismagazine Dé Roofvis gaat in verzending. Dubbel plezier dus, zo mag je wel zeggen. Abonnees krijgen het in de bus of downloaden het gratis via MagZine.nu, dat terwijl de online én losse verkoop ook begin volgende week start.
Je vindt de megastore van Fauna Hengelsport in Raamsdonksveer, tussen Gorinchem en Breda. Voor meer informatie verwijzen we je graag door naar de website. Volg Fauna Hengelsport ook op 
