Zoals beloofd in het vorige verslag hebben we ons dinsdag en woensdag vol op de vis gestort. Dinsdag zijn we wadend het rif op gegaan, wat heel goed mogelijk is doordat het rif hier met eb voor een groot deel (bijna) droog komt te staan. Sommige dagen kun je hier een paar honderd meter van de kant af komen. Hierbij moet je kleine stukken waden en is het belangrijk om het tij goed in de gaten te houden. Het is mogelijk om twee ur voor en twee uur na het laagste punt te vissen voor je weer het water uit moet zijn.
Tekst en foto’s: Dennis Horvath en Dominique Kleijwegt Verdoes
Het waden is door de oneffen bodem soms wel wat lastig en je moet goed voelen waar je loopt. Als je goed om je heen kijkt zie je ook dat er echt ontzettend veel leven boven op de platen is. Overal lopen krabben, kruipen slakken en heremietkreeften in slakkenhuizen en in de kleine poeltjes zit soms kleine vis. Als je op de rand van het rif komt en je kijkt naar beneden zie je tegen de randen ook al direct allerlei felgekleurde kleine vis.
Onze gastheer heeft ons de eerste dag mee genomen het rif op, zodat we goed konden zien wat ons te wachten stond. Bij iedere gelegenheid die hij krijgt drukt hij ons op het hart dat we voorzichtig moeten zijn. Vissen die we niet kennen of die duidelijk giftig kunnen zijn mogen we niet van hem beetpakken en schelpen,slakkenhuizen of andere dieren die we niet kunnen plaatsen moeten we met rust laten. Als we in het water zijn kunnen we in aanraking komen met kwallen, vandaar dat we beschermende kleding dragen. Mochten we een zeeslang tegenkomen, dan moeten we vooral rustig blijven. Ze hebben een ontzettend sterk gif dat zeker dodelijk is, maar gelukkig hebben ze een kleine bek, waardoor ze je maar op een aantal weke plaatsen zouden kunnen bijten.
Zoals je merkt zijn er een hoop zaken waar je rekening mee moet houden, maar als je je daar aan houdt dan kan er weinig mis gaan.
Dinsdag is dus een dag dat we het rif op gaan. We gaan om een uur of negen het water in en tijdens het waden doen we ook al wat worpen op de ondiepe stukken. Zoals gezegd overal is leven, en sommige vissen zitten verscholen in de gaten die overal in het koraal zitten. Ons eerste doel is om een Jack te vangen dus we vissen op afstand van het rif met een shadje op drie grams loodkopjes.
We vissen met shadjes (Spark) en kopjes van Aquawave. We vissen hier mee, omdat we via de sponsor van Hiroshi een pakket met materiaal ter beschikking hebben gekregen en omdat dit op de eerste dag hier al succesvol bleek. Ook hebben we gemerkt dat deze taaie shadjes beter bestand zijn tegen de omstandigheden hier. Onze Crazy Fish-shadjes lokken wel aanbeten uit, maar komen niet of helemaal kapotgescheurd terug.
Na een goed half uur krijgt Dennis een goede aanbeet en giert z’n slip het een paar seconden uit, helaas lost de vis snel…Shit, dit was een goed exemplaar! Blijven gooien levert hem even later dan toch eindelijk een Jack op. Een mooie vis die ruim over de 30 cm gaat is zijn deel.
Vervolgens raken we afgeleid door de vis die erg actief is onder onze voeten. We besluiten het maar eens te gaan proberen en zien ook wat grotere exemplaren achter onze shads aanschieten. En het gaat zo lekker dat we de Jack weer helemaal vergeten zijn. Er komen een paar mooie Groupers uit en met kleiner aas vangen we ook nog wat Lipvissen en andere soorten. De tijd vliegt en door het rijzende water zijn we gedwongen om naar de kant te gaan. Onderweg wordt er nog een Grunter gevangen en een Flathead gelost. De soortenlijst is weer aardig aangevuld, De totaalscore moeten we nog natellen en die volgt bij de priijsvraag.
Op woensdag hebben we ook weer een mooi programma voor de boeg. Hiroshi pikt ons om even over elf uur op en we gaan via een tolweg richting het zuiden naar Naha, in de buurt van het vliegveld. Hier gaan we wadend vissen in de monding van een rivier. Als we aankomen staat het water redelijk laag en Hiroshi schat in dat we 1 1/2 tot 2 uur de tijd hebben om op Jack te vissen. Als we op de gewenste stek aankomen vangt hij al snel een Jack van een cm of 30. Bij ons blijven de aanbeten vooralsnog uit, totdat Dennis ineens met een kromme hengel staat. Een Jack van een cm of 30 vecht voor wat hij waard is, maar moet toch echt even op de foto.
De actioncam die mee is wordt hierbij, zonder dat we het merken natgespetterd en hiermee zijn een aantal beelden minder mooi geworden helaas. Vervolgens weet Dennis nog een flinke Grunter te vangen. Maar Dominique blijft nog steeds op 0 Jacks staan. En als we na drie kwartier al naar de kant moeten, omdat het water te hard stijgt, berust hij al bijna in z’n lot. Vlak bij de oever staan we veilig en kijgen we nog een paar minuten.En wat niet meer verwacht wordt gebeurt toch…Dominique vangt binnen korte tijd 2 Jacks. Het zijn kleine exemplaren en de eerste springt nog voor de foto boven het water van de haak af. De tweede wordt wel op de gevoelige plaat vastgelegd. De volgende stop is een paar kilometer verderop. En hier gaan we met hele lichte loodkopjes en klein aas aan de gang op zeebrasem. Hier zijn de 1″ en 2″ shadjes van Crazy Fish (Polaris en Allure) direct al succesvol. Er worden gelijk al een paar zeebrasems gepakt van 30 tot bijna 40 cm. Zo snel als het van start ging zo snel houdt het ook op. Onze gastheer was hier op voorbereid en we stappen over op zandwormen. De aanbeten komen weer heel even terug en Dennis vangt toch nog z’n Flathead. Vervolgens is het zoeken en tegen het eind, bijna twee uur later, komen we op een hotspot tercht en vangen we een half uur lang aan de lopende band.
Om in de sfeer van de lopende band te blijven eten we in een Sushi-go-around. Hier komen voortdurend allerlei lekkere soorten sushi voorbij gerold. Als we gegeten hebben nemen we voor twee dagen afscheid van Hiroshi en gaan we met een goed gevoel op souvenirjacht.
Tot het volgende en het laatste verslag!
Het eerste deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….
Het tweede deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….
Het derde deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….
Het vierde deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….