Tijdens de workshop wordt ingegaan op de watersense. Wij gaan u leren hoe u een water kunt bestuderen (adhv waterkaarten & dieptemeter) alvorens op een water aan de slag te gaan. Aanleren van doelstelling en visie voor het vinden van (grote) snoeken.
Kaartlezen zal centraal staan in deze workshop. Een waterkaart & dieptemeter lezen en begrijpen om zodoende te vertalen naar uw visserij met als doel, het vinden van vis. Daarom is deze workshop geschikt voor de beginnende vissers als wel de gevorderde visser.
Verder komen er tijdens deze workshop nog aspecten aan de orde als: technieken, hengels, lijnen, onderlijnen, kunstaas, etc. Zo wel voor de kant- als bootvisser. De workshop bestaat uit 4 les uren. De kennis wordt u aangereikt in theorie & praktijk.
Cursusleider Evert Oostdam
Evert Oostdam zal cursusleider zijn van deze workshop. Evert heeft een militaire achtergrond (24 jaar) en heeft daarom een hoop kennis en ervaring op het gebied van kaartlezen.
Er wordt tijdens de workshop niet gevist.
De workshop zal bestaan uit maximaal 8 personen en kost €50,- p.p.
De eerste workshop wordt gehouden op zaterdag 13 april van 10.00 tot 14.00 uur te Lisse.
15 maart 2013 wordt vast een heuglijke dag in het bestaan van de Vlaamse Roofvisfederatie. Dan treedt immers het nieuwe Uitvoeringsbesluit van de Vlaamse Regering in werking, tot uitvoering van de wet op de Riviervisserij.
Na lang aanslepende gesprekken (liefst 7 jaar) tussen de Vlaamse Hengelsportfederaties en de bevoegde instanties, werd het nieuwe besluit ondertekend op 1 februari 2013. Dit nieuwe besluit houdt een aantal verbeteringen in voor alle zoetwater hengelsport disciplines. Wat zeker in het oog springt zijn de talrijke aanpassingen i.v.m. het hengelen op roofvis. Onder impuls van de Vlaamse Roofvisfederatie werden een aantal maatregelen opgenomen voor een betere bescherming van de roofvis en een langere periode dat er gevist kan worden. Dit alles moet er op termijn toe leiden dat het vissen op snoek, snoekbaars en baars in Vlaanderen terug aantrekkelijker wordt, zodat het ook opnieuw loont om in de eigen omgeving een kunstaasje nat te maken.
Wat verandert er op 15 maart 2013 i.v.m. het vissen op roofvis?
Snoek MOET op elk openbaar viswater teruggezet worden en dit al zeker tot eind 2018.
De minimummaat voor snoekbaars wordt opgetrokken van 40 cm naar 45 cm.
Terwijl er ook een meeneembeperking van 3 stuks per hengelaar per dag geldt.
Op de bevaarbare waterwegen (rivieren en kanalen) en een aantal plassen (al deze wateren staan opgesomd in een positief lijst) geldt GEEN gesloten tijd meer voor roofvis. Er mag dus worden doorgevist, maar in de periode van 15 april tot en met 31 mei moet ELKE gevangen vis teruggezet worden.
Op de niet-bevaarbare waterwegen en ecologisch waardevolle plassen geldt nog wel een gesloten tijd voor roofvis tussen 1 maart en 31 mei. Maar op de meeste wateren, die in deze categorie vallen, betekent dit toch nog dat er 2 maanden langer gevist kan worden dan voorheen.
Al zeggen we het zelf, mooie verwezenlijkingen voor onze Vlaamse roofvishengelaars. Maar hiermee is de taak van de Vlaamse Roofvisfederatie nog niet afgelopen. Want wat is immers een vooruitstrevende wetgeving zonder afdoende controle? Als deze op een goede manier georganiseerd kan worden, eventueel met medebeheer van het viswater door hengelsportverenigingen en federaties, ziet de toekomst er ineens heel wat rooskleuriger uit voor roofvissend Vlaanderen.
In het stukje over werpen met groot rubber heb ik het geregeld over taai rubber. Niet alle rubber is even taai en sterk en voor snoek is dat eigenlijk in de meeste gevallen wel wenselijk. Zeker als je er mee gaat werpen of trollen. Aan een dode hengel mag een stuk kunstaas wel redelijk slap zijn.
Tekst en foto’s, Frans Oomen
Koop je in de winkel een stuk rubber kunstaas dan kun je vaak van te voren al zien of het taai is of niet. Als de verpakking droog is aan de binnenzijde zoals je bij bijvoorbeeld een Suzy sucker van Shack attack of een Shadclone aantreft, dan heb je met taai en goed snoekbestendig rubber te maken. Veel goedkope Bulldawg imitaties bijvoorbeeld zitten kletsnat in de verpakking. Wat dat voor viezigheid is weet ik niet maar gezond lijkt het me allerminst en door de zachtheid is het geen lang leven toebedeeld. Ik denk dat het een soort weekmaker is op olie basis.
De Shadclone, is taai en goed dus snoekbestendig rubber!
Een paar jaar gelden kocht ik nog eens een hele doos vol met die Real Fish shads. Voldoende om een paar jaar vooruit te kunnen. Eens ik het pakket thuis kreeg kwam de chemische lucht me al te gemoed. En ja hoor, weer van die snotterige dingen. Daar moest wat aan gebeuren. In had al eerder gemerkt dat ze vreselijk afgeven als je ze ergens oplegt. Ik pakte er een aantal uit de doos en nam verschillende stukken papier om ze op te leggen. Gewone keuken rol, A4 printerpapier, bruin karton, grijs karton van een gebaksdoos en vloeipapier uit de slijterij.
Uitlekken…..
Na een dag checkte ik de mate waarin de olie uit de shads getrokken was. Het keuken papier waar ik het meest van verwacht had, bleek bijna niets opgenomen te hebben. Vermoedelijk maakte het door de structuur minder contact met het rubber. Het dunne vloeipapier uit de slijterij (waar je flessen drank in gerold worden) bleek het best te werken. A4 papier was iets beter als karton en van het karton was het grijze karton het best.
Na een paar weken liggen waarbij ik regelmatig het papier verving en de shads omdraaide bleken de shads een stukje taaier geworden te zijn. Nog niet zoals het vroeger was maar het begon er op te lijken. Met de hele winter nog voor me en nog een paar uit de oude voorraad besloot ik om de hele boel te drogen te leggen op A4 papier. Slijterij papier was beter geweest maar dan moet ik daar vaker komen om drank te kopen. Op zich geen punt maar op den duur krijg je daar weer andere problemen mee. Nu een paar maanden later zijn het mooie taaie shads geworden die een stuk beter bestand zijn tegen de tanden van de snoek.
Voor shads aan een dode hengel doe ik deze moeite allemaal niet. De gekende Fox shads hebben het niet nodig en de Wob shad van Spro is een redelijk goedkope shad dus dat hoeft ook niet.
Oh ja, laatste tip: zorg dat je onbedrukt papier neemt want de weekmakers lossen de drukinkt op waar door je shad smerig wordt.
En zo kwam het dan dat na aanschaf van een “tweede liefde”, ofwel nieuwe boot er gevist en getrailerd moest worden. Zoals met alle dingen die ik ooit eerder deed voor het eerst, VOL ERIN…tja zo ben ik nu eenmaal!!! Een vuurdoop kreeg mijn bootje Zaphod een weekend op het veluwemeer. De koppelplaten van mijn gezinswagen zijn me nog steeds dankbaar voor de helling in elburg.(pijn momentje) Een mooi weekend was dat met dito overnachting in het Veluwemeerpension bij Juul en Kees.
Tekst en foto’s, Koriander van den Ende
Noord of Zuidpool?
Dit smaakte naar meer en vanuit een soort van wanhoop gezien de vrieskou werd afgelopen zaterdag dan en een tweede sessie met de boot gepland. Als vader van bijna vier kids is het qua tijd schipperen, en het einde van het seizoen naderd ijzingwekkend snel. Avond ervoor nog heen en weer gebeld maar uiteindelijk zouden het Stef, Rick, Michel en ik zijn die deze dag het ruime sop zouden kiezen…….Kiezen????
Met..of zonder ijs.
Ja voor onze Kiezen was passender geweest.. Vooreerst de helling op polsmaten checken….Stef was me voor …Hij kon schaatsen….zonder grap… schaatsen… Zijn wijsheid (of Belgisch opportunisme) en overtuiging (lees gulle glimlach) bracht ons ertoe toch de boot te halen en richting Horst te vertrekken. Na een avondje …meer dan…voldoende innemen werden Rick en Michel gealarmeerd ook die kant uit te gaan. In mijn gedachten zag ik Stef al voor niks terug naar het thuisfront rijden en wetende dat dat belgie is, is opgeven geen optie. Verder zou het beter zijn…we wisten het zeker!!!
Ut giet oan!
Aangekomen bij Horst leek die haven mooi open. Netjes betaald voor het traileren vroeg Stef nog, is de vaargeul vrij??? Ja hoor…u kunt alle kanten op… u raad het al…GEEN kant op. Na een dramatisch epistel tijdens het traileren…ja lach maar auto stond in achteruit… konden we dan eindelijk de haven uit en het weid op…. Enkel na de havenmeester plechtig beloofd te hebben in de haven niet te vissen. De haven uitvarend leek ineens de haven de enige plek om überhaupt te vissen…simpelweg aangezien er gewoon geen doorgang was richting vaargeul….en ook tussen die mooie betonning was er niets dan kruiend ijs. We braken met twee boten een geultje richting vaargeul, daar waar deze voor zo’n 150 meter open lag. Mijn tweede vrouw leed pijn onder het gekraak. Het ijs was dik de grrrrr, goed te horen. Onze angst werd pijnlijk realiteit want alle stekken voor vandaag gepland konden we meteen wissen van het lijstje.
Heen en weer….heen en weer…en zucht…..nog een keer
Je weet toch je komt elkaar wel eens tegen bij het vissen, zo soms op drukke dagen, op drukke wateren,filevissen in sommige Friese wateren is daar zo’n voorbeeld dan. Nou beeld je in dat…maar dan met maar twee boten en dan over 150 meter heen en weer…heen en weer…en dan nog maar een keer. Het is hardcore bikkel Michel die dan toch een eerste aanslag op de hengel krijgt. God zij dank…er zit nog vis ook!!
Dan toch voor van de 0
Maar lange tijd blijft het bij deze ene vis. Niet veel later besluiten we de andere kant maar uit te gaan er lijkt daar ginder iets van open water te zijn, in elk geval iets meer vaargeul om uit te trollen. Ik ben blij, met Michel aan boord en de teller van de nul…menigmaal kijken we elkaar aan en mompelen dingen als….we ben d’r gek ook, compleet gestoord…terug gaan ??…koud… brrr .
Zet ze snel terug bij deze temperaturen!
Gestaag volgen we Rick (the leader) die met zijn white scratch het pad baant naar andere visgronden. Zo even die ander kant uit gevaren is het maat Michel die opnieuw een vis weet te verleiden. Inmiddels is de accu van de dieptemeter ermee opgehouden..en dus op de tast…zoals vroeguhhh. We menen te denken dat dit juist werkt onder deze omstandigheden,geen sounder signalen…. zou wat kunnen helpen. Voor het uitvallen van de Lowrance gaf het 0,2 als watertemperatuur.
Zo fijn de luwte en warmte.
En nu maar een stuk onbekend water afvissen. Het is ploeteren…. ploeteren …en nog eens ploeteren. Net op tijd wijst Rick ons op een mooi plekje aan de oever… We landen aan de rand van een strandje, verademing….ijspegels van de neus en …uit de wind?? Het is als landen op “the beach” op zo’n moment. Heerlijk, en terwijl we een ouderwets vuurtje maken doen we ons tegoed aan warme soep en uiteraard Worst!!
Michel lijkt wel een slush puppy
Even later gaan de bootjes weer te water en al snel trollen we verder langs de vaargeul. Hier wordt het Veluwemeer breder en meer open en te laat bemerk ik dat de wind fors is aangetrokken. Rick en Stef hadden de ommekeer reeds gemaakt maar het werden nog even spannende momenten voor mij en Michel. Flinke golven en ijzige sprays op de pakken.
Maar we vangen!
Terug in rustiger water besluiten we trollend terug te varen. De hoop op meer snoek was inmiddels al behoorlijk vervlogen. Ik besluit dan mijn nieuwe aasje eens uit te proberen. Ik had hem reeds sinds het eerdere weekend met de jongens bij het Veluwemeerpension maar gezwommen had ie nog niet.
En dan keert het tij. Mijn hengel lijkt vast te lopen, hele trage beet en dan blijkt toch een snoekje zich aan het aas vergrepen te hebben. Op dit strookje richting haven lijken ze dan toch te liggen. Achter elkaar is het prijs en ik verleid toch nog mooi 4 snoeken in dat laatste stukje.
De beloning!
Ook Stef en Rick weten nog een visje te vangen. De zaphod is dan al in de veilige haven teruggekeerd.
Hard werken wordt beloond!!
Eenmaal terug aan wal en de boten weer op de trailer realiseren we wat voor een halsbrekende, knettergekke toeren we vandaag weer hebben uitgehaald voor onze hobby. Ik ben de laatste die zegt : “ Dat nooit weer”. Maar de opmerking die terug thuis uit mijn mond rolt lijkt er verdacht veel op. Het was echt afzien. Mijn vrouw zei nog gekscherend…dat krijg je van vreemdgaan.
Vrieskou ja! Maar wel weer een verhaal te vertellen!
Het ijs breken met mijn tweede liefde, het was stoer, masculien….en gewoon heel erg koud. Ontzag krijg je ervan voor de natuur in al haar facetten.
Fish on!!! Maar eerst ontdooien;-)
Reageren op het artikel van Koriander van den Ende? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Op het moment dat ik deze regels tik, weet ik nog niet hoeveel foto’s van snoeken met gekke bekken er in deel 5 geplaatst zullen worden. Ik heb er geloof ik 15 van een onderschrift voorzien en daar kan ik niets meer aan veranderen, Ik had er echter nog een paar met een vreemde bek over en daarvan zal ik er nog een paar in deze aflevering meenemen. Het middendeel laat ik nog een tijdje met rust want daar heb ik zoveel foto’s van dat er zeker twee afleveringen van gemaakt kunnen worden en dan blijft dus alleen de staart over en daar krijg ik dan deel 6 wel vol mee.
Tekst en foto’s, Jan eggers
Zomaar twee gezwellen in de bek.
Kaakbreuk, in- en uitwendige gezwellen en een uitgescheurde bovenkaak
Als ik met de kieuwgreep een snoek land, kijk ik eigenlijk min of meer automatisch in de bek van het dier. Een aantal keren per jaar zie je dan verrassingen in de vorm van een staart van een half verteerde grote prooivis, de staart met soms zelfs de pootje van een rat, mol of muis en ook al een paar keer een grote kikker. Maar als je tijdens het onthaken twee grote gezwellen tegen komt, schrik je een beetje en vraag je je af of de snoek er echt last van heeft. Het antwoord zullen we nooit weten al was het wel zo dat de conditie van deze snoek gewoon normaal was. Dat laatste was niet het geval bij de snoek waarvan ik 2 foto’s toegestuurd kreeg en een mail met nadere informatie.
Snoek met gebroken kaak 1e keer en 89 cm
Het ging hier om een snoek van 89 cm waarvan de onderkaak gebroken was en later, hoeveel later is onbekend, weer provisorisch aan elkaar gegroeid is. Een jaar later werd deze snoek op min of meer dezelfde stek weer gevangen maar bleek bij meting 2 cm korter, 87 cm dus te zijn. Wat verder duidelijk opviel was dat de conditie van deze “kruisbek” dit keer stukken slechter was. Je kon echt spreken van een snoek die op zijn retour was en daarna niet meer gevangen is.
Dezelfde snoek 1 jaar later, nu 87 cm en slechte conditie.
In de vorige aflevering noemde ik al het feit dat sommige gehaakte snoeken zichzelf verwonden door wild met hun kop heen en weer te slaan. Ook is er soms sprake van onkunde van de visser, een bepaalde onverschilligheid bij het onthaken of soms gewoon pech.
Een zeer gescheurde bovenkaak, oorzaak?
Bij de snoek van foto 4 weet ik niet precies hoe het kwam dat de bovenkaak zodanig gescheurd was dat een groot stuk nog maar aan een paar velletjes vast zat. De laatste foto van een vreemde bek laat een gezwollen oogkas zien en op de onderkant van het kieuwdeksel zien we ook nog een vreemde bulten. IK ben nog op zoek gegaan naar een mogelijke ziekte maar heb niets kunnen vinden, helaas.
Oogkas en dikke.. Dit is niet moeders mooiste en ik vermoed dat dit nog maar het beging van de ellende is.
Helemaal geen staart.
De staart van de snoek, en dan vooral in combinatie met de rugvin en anaal vin, maakt dat een snoek in een fractie van een seconde een zeer snel schot voorwaarts kan maken en zo zijn prooi kan arresteren. Maar ook snoeken zonder staart kunnen zonder veel problemen een prooivis vangen, getuige de goede conditie van enkele exemplaren waarvan ik foto’s heb.
Tiemo Koopman met staartloze Friese snoek.
De eerst staartloze snoek komt uit Friesland en ik kreeg de foto als een soort vriendendienst van Tiemo Koopman uit als ik me goed herinner Wolvega. Tiemo verzamelt Rapala J-13 pluggen en was op zoek naar zo’n plug in de combinatie fluo –oranje buik, fluo-geel rug gedeelte met groene strepen. Kenners hebben het dan over de JE kleuren omdat deze plug in een Jan Eggers Selection kit zat voor snoek. Ik geloof dat de pluggen uit deze kits behoorlijk gezocht worden door verzamelaars want regelmatig krijg ik brieven en mails met de vraag of ze nog te koop zijn. Dan verwijs ik deze mensen naar Marktplaats en eBay want ik heb zelf niks meer. Maar goed, ik had nu gezien dat snoeken zonder staart bestaan en groter kunnen groeien.
Klaas Kuin met staartloze snoek
Een paar jaar later vertelde vismaat Peter Nan dat we ook in West-Friesland snoekloze staarten hebben. Klaas Kuin, lid van het roemruchte snoekclubje “Het Onderlijntje” ving in een klein slootje bij Wognum ook zo’n vreemd exemplaar, nam er foto’s van en zette hem terug. Met als resultaat dat deze snoek een of twee jaar later opnieuw in dat slootje werd gevangen en er nog steeds zeer gezond uit zag. Ik geloof niet dat deze staartloze leden van de Esox familie, ik zag n.l. ooit in een Amerikaans blad en soortgelijke foto van een musky, een ziekte onder de schubben hebben. Ik vermoed dat ze zonder staart uit het eitje gekomen zijn of heel misschien dat op jonge leeftijd de staart is afgebeten of misschien door een schroef van een buitenboordmotor gekortwiekt is. Wie het weet, mag het me vertellen.
Snoek met Fin rot = vin rot
Heeft het een met het andere te maken?
Verder research naar mogelijke ziektes met staart of vinnen, leverde een ziekte me de naam vin rot op. Ik heb een foto van een snoek met een rottend gat in een anaal vin gevonden en vermoed ook dat de snoek met een bloedende rode staart, of wat daar van over is, aan deze ziekte, die door verschillende bacteriën veroorzaakt kan worden, lijdt. Al met al geen smakelijk gezicht en ik weet nog goed hoe de bloeddruppels uit de staart voor een smeer bende in de boot zorgde.
Er is nog een randje staart over maar toch in goede conditie.
Ik weet niet of dat wegrotten van staart en vinnen snel gaat en of het dodelijk is voor de snoek. Ik vraag me daarom ook af of het mogelijk is dat deze ziekte stopt als de staart min of meer is verdwenen en je dan een soort gekortwiekte staart overhoudt zoals op de laatste staartfoto’s.
Deze snoek heeft een extra lange anaal vin gevangen door Thijs vd Sanden. De rest van de staart bij deze snoek uit Wervershoof is weggerot.Hij heeft nog maar een halve staart over.
Soms zie je nog wel eens snoeken die een rode, bloeddoorlopen staart hebben als gevolg van te lang uit het water zijn, en dan vooral in de zomer, bij het maken van foto’s. Dat is trouwens in de winter bij temperaturen onder nul ook snel het geval en ik heb er een foto’s van de staart van een snoek vol stress bijgedaan. Die snoek werd tijdens een filmsessie ijsvissen in Canada gevangen en werd continu met ijskoud water begoten om te voorkomen dat de slijmhuid bevroor bij 15 graden onder nul.
Het bloed bleef uit deze staart druppelen.Deze snoek kwam uit een gat in het ijs en vande stress en koude werd de staart rood doorbloed.
De laatste foto’s van snoekstaarten zijn weer heel anders van ze laten een staart zien kort voordat deze verdwijnt in de flexibele slokdarm van een aalscholver. Er komen er hier in West-Friesland steeds meer, een direct gevolg van de grote concentratie aalscholvers die broeden op het kunstmatige eiland De Kreupel in het IJsselmeer net buiten Andijk en Medemblik. Ik heb al een paar keer meegemaakt hoe een zwarte zwerm van een paar duizend van die aalscholvers georganiseerd een paar plassen en groot kanaal bevisten. Wat mij betreft mogen ze vogelvrij verklaard worden.
Van mij mogen ze er in stikken.
Tot zover deze zesde bijdrage en nog steeds is feed back welkom,
Jan Eggers
Reageren op het artikel van Jan Eggers? Dat kan gratis op ons Roofvisweb Forum.
Vanaf vrijdag 15 maart zal het nieuwste nummer van het verenigingsblad “Snoekerijen” van de Snoekstudiegroep weer bij haar leden in de bus vallen. Nummer 113 heeft een flinke facelift ondergaan. Zowel de cover als ook de inhoud van het blad heeft qua vormgeving een behoorlijke metamorfose door gemaakt.
Natuurlijk zijn een aantal vaste waarden in het blad gebleven, maar er zijn ook nieuwe zaken bij gekomen. Zo staat er vanaf nu elk nummer een column in het blad die – al dan niet actuele zaken – op de korrel neemt. Verder treft u in deze uitgave onder andere een prachtig artikel over de groei en bezettingsgraad van snoek, een artikel met mooie foto’s van een gezinsvakantie in Zweden en een stukje “ontrafeling” over hoofdlijnen. Maar natuurlijk staat er meer in dit nummer en natuurlijk ontbreken ook berichten van het bestuur, de SNB-Praktijkdagen en last but not least, de uitnodiging voor onze jaarlijkse ledenvergadering niet in deze uitgave.
Door mee te doen met onze Like and Win Actie op Facebook maakt iedereen die zijn gegevens invult kans om op dit geweldig mooie park een hengeltje uit te gooien. Of men nu vist op Karper, Witvis of Roofvis, iedereen is hier op zijn of haar plek.
Het Viswater op het park is de afgelopen jaren voorzien van een geweldig visbestand. Kleine karpertjes vangen aan de methodfeeder. Lappen van Brasems, metersnoeken en snoekbaarzen. Zelfs forellen zwemmen hier hun rondjes. De grootste gevangen karpers zitten tegen de 20 kilo aan.
Meedoen, hoe?
Klik op onderstaande afbeelding en volg eenvoudig de stappen. De Actie loopt tot de opening van onze nieuwe winkel aan de Bruchterweg te Hardenberg.
Voor meer info kunt u bellen met ons op: 0523-682740 of mailen naar info@rixhengelsport.nl
Zo af en toe loop je wel eens tegen een leuke video aan die graag wil delen met je bezoekers. Kijk maar eens naar deze video, simpel, leuk en gaaf in elkaar gezet. Heb jij nog een leuke video tip mail dit dan naar de onze redactie via: info@roofvisweb.nl
Dropshotten is mega populair en niet onterecht. De gevoelige manier van vissen door het directe contact met het kunstaas maken het extra spannend. Wat dat betreft lijkt het wel een beetje op vliegvissen, bij beide methoden voel je elk knabbeltje aan je aasje en elke rake aanbeet voel je direct contact met de vis zonder dat daar nog het gewicht van lood tussen zit. Voor mij als vliegvisser die ook graag eens met de werphengel vist een geweldige manier van vissen.
Tekst en foto’s: Olle Bulder
Nog leuker is het dat ik het vliegbinden ,wat ik dus al veel doe, ook voor het dropshotten perfect kan toepassen. Zeg nou zelf wat is er nou leuker dan je visjes vangen met zelf gemaakt aas?
Materialen lijst:
Matzuo Sickle 2/0 haak.
Textreme G-Strong binddraad, fluo pink.
Magnum rabbit zonker, hier barred pink.
Crosscut rabbit zonker, hier zwart.
Loctite secondenlijm.
Clear Cure Goo UV epoxy
3D oogjes, niet groter dan 9mm.
Stap 1:
Steek de Matzuo Sickle een cm of drie van het eind door de huid.
Zorg dat de haren op de huid naar achteren wijzen.
Stap 2:
Zet de haak in je Vise, het scheelt een stuk als je zoals ik een roterende Vise hebt. Zet hem op de kop zodat je de bovenkant van de haakbocht klemt. Nu heb je alle ruimte om te werken.
Stap 3:
Schuif de zonkerstrip iets omhoog zodat je goed je draad op kunt zetten, stop een paar mm voor de haakbocht.
Stap 4:
Neem de zonker strip tussen je vingers en strijk de haren goed uit elkaar. Vouw met duim en wijsvinger de huid goed om de haaksteel heen. Dit helpt de “staart” goed naar achteren te staan. Leg een paar strakke wikkelingen over de zonkerstrip zodat hij goed gefixeerd zit.
Stap 5:
Sla de zonker terug en wikkel verder over de haaksteel tot ongeveer 2/3e van de haaksteel. Ik doe zelf altijd een klein beetje Locitie secondenlijm op de draad basis om de zonker op vast te lijmen.
Stap 6:
Wikkel de zonker nu in twee slagen naar het punt op 2/3e van de haaksteel. Let goed op dat je de haren niet door de Loctite trekt want dan word het een zooitje. Als je de zonker met de haren in de juiste richting (naar achteren) hebt ingebonden heb je dit probleem al bijna niet.
Stap 7:
Zet de zonker vast en precies op die plek zet je ook de smaller crosscut zonker op.
Stap 8:
Maak met je draad een mooi tapse basis om je smalle zonker over naar voren te wikkelen.
Stap 9:
Leg met de smaller zonker ook twee wikkelingen en bind deze af. Let op dat je niet het verticale gedeelte van de haak op gaat. Bind af met een whipfinish.
Stap 10:
Ik vind oogjes zelf altijd belangrijk en niet alleen voor de vis :-). Let op ik doe alleen wat lijm achter het oog gedeelte waar hij de draad raakt. Waar het oog de haren van de zonker raakt doe ik geen extra lijm.
Stap 11:
Ik werk de ogen af met een UV epoxy (bijv: Clear Cure Goo). Het helpt de duurzaamheid te verbeteren maar geeft ook net even een beetje gewicht aan het kopje en dit komt de actie ten goede. Doe dit voorzichtig dat je alleen de resin op de oogjes en draad hebt en niet in de zonker haren. Klinkt lastig maar het valt echt wel mee. Je dropshot streamertje is nu klaar voor gebruik.
Ik knoop hem gewoon met het verticale gedeelte van de haaksteel aan een stuk fluorocarbon welke ik dan tussen mijn hoofdlijn en dropshot loodje heb. Werkt perfect!
Zomaar een winterse dag in 2013… Drie sportvissers doen waar sportvissers van houden: in alle rust aan het water vertoeven en zo nu en dan een visje vangen. Twee van hen zijn verwoede snoekbaarsvissers met kunstaas, eentje is een witvisser en heeft het met zijn feederhengel op brasem gemunt. In de namiddag wordt de stilte bruusk verstoord: er komt een vrachtwagen aangebulderd over het smalle landweggetje…
Vier heren gooien twee boten in het water en zijn in de weer met kuipen, touwen en netten en beginnen aan de arbeid. Het is weer zover: het gehele visbestand van dit putje moet worden gevangen en weggesleept. De witvisser gaat kijken wanneer deze mannen hun vangst aan wal brengen: alles wordt in de emmers gegooid – witvis en roofvis, maats en ondermaats, klaar voor de paai of niet (jaja, dit drama speelt zich begin maart af – net voor de paai van de snoekbaars!). Eén meerval van net geen meter wordt achteloos aan de kant gegooid om er te liggen creperen. Wanneer de sportvisser foto’s neemt, wordt hem dreigend te verstaan gegeven dat hij daar maar beter mee kan ophouden. De vrachtwagen voert de vissen weg. De boten en netten blijven aan het water liggen; de volgende dag moet de andere helft van het water er blijkbaar ook aan geloven.
Helaas zullen veel winteractieve sportvissers dit scenario wel herkennen. Elke winter worden talloze plassen die in verbinding staan met de grote Nederlandse rivieren meermaals leeg getrokken door beroepsvissers. Op zich is daar niet veel tegen te doen: doorgaans hebben deze lieden de daarvoor benodigde schubvisrechten en zijn de papieren ook verder in orde. Maar in dit geval zijn ze overduidelijk de wet aan het overtreden: ze hebben een vissoort gedood waarvoor het gehele jaar door een meeneemverbod geldt, ook voor beroepsvissers (meerval) en ze houden zich overduidelijk niet aan de in Nederland geldende wettelijke minimummaten.
De drie sportvissers en de mensen aan wie ze hun verhaal doen, zijn dan ook boos en verontwaardigd, heel boos. Ze gaan op oorlogspad en lichten dezelfde dag Sportvisserij Nederland in Bilthoven in en via hen ook de BOA’s in het betreffende gebied. En zie: de volgende ochtend krijgen de nettenvissers twee BOA’s op bezoek. Die stellen vast dat ze in het bezit zijn van 21 ondermaatse snoekbaarzen en één ondermaatse baars en maken proces verbaal op. Hun handelen wordt daarbij beschouwd als een ‘economisch delict’, wat betekent dat een en ander niet ter plekke wordt afgedaan met een bekeuring, maar dat de overtreders voor de rechter zullen moeten verschijnen.
Het is op het moment van schrijven nog onbekend wat die rechtszaak zal opleveren. De vissers zullen zeker beweren dat ze hun buit nog wilden sorteren – wat zeer onwaarschijnlijk was, want de dag ervoor hadden ze geen enkel moment ook maar iets teruggezet. De sportvissers stellen de foto’s van de meerval en alles wat ze ter plaatse signaleerden ter beschikking. En nu is het wachten op het oordeel van de rechter…
Ger van Hout – coördinator van BOA’s in midden-Nederland was zo goed om een paar prangende vragen te willen beantwoorden, die alle sportvissers met een hart voor de goede zaak bezig houden.
“Wat moeten sportvissers precies doen als ze iemand bezig zien met verdachte praktijken? Wat gebeurt er als jullie een melding binnenkrijgen?”
1. Allereerst is het van belang om goed te observeren. Wat zie je precies? Dus niet wat denk je te zien maar wat zie je écht. Trek niet te snel conclusies, want vaak hebben beroepsvissers schubvisrechten. Zij mogen echter, evenmin als sportvissers, ondermaatse of beschermde vissen meenemen of doden.
2. Probeer indien mogelijk foto’s te maken, maar ga agressiviteit uit de weg.
3. Noteer auto’s die er bij betrokken zijn: merk, kleur en kenteken.
4. Tel goed na hoeveel personen erbij betrokken zijn.
5. Indien je ziet dat stroperstuigen worden uitgezet, blijf dan op afstand en bel als je uit het zicht bent met 0031-(0)653283873. We kunnen dan mogelijk gaan posten. Zie je echter dat stroperstuigen worden gelicht, bel dan direct met datzelfde nummer. Dan is onmiddellijk handelen immers noodzakelijk. Ga nooit zelf als politieagent optreden. Veiligheid gaat voor alles!
Het is opvallend dat wij eigenlijk vrijwel nooit meldingen van sportvissers binnenkrijgen. Als het echter toch gebeurt, proberen we de locatie goed in beeld te krijgen en doen we een poging om daar een boa naar toe te sturen. Dit zal helaas niet altijd lukken omdat de boa’s van de federatie ook vrijwilligers zijn die een normale baan hebben. Met degelijke informatie en een goede motivatie komen we echter een heel eind denk ik.”
Verder komen er tijdens deze workshop nog aspecten aan de orde als: technieken, hengels, lijnen, onderlijnen, kunstaas, etc. Zo wel voor de kant- als bootvisser. De workshop bestaat uit 4 les uren. De kennis wordt u aangereikt in theorie & praktijk.
