Rien Poortvliet over Zeebaarskoorts

Een paar weken geleden opende ik, geheel zonder erbij na te denken, voor de eerste keer dit jaar de getijden app, ook de temperatuur van ons kustwater moest bekeken worden. Onbewust is de knop om en gaat de focus richting zeebaars!

Je begint jezelf de standaard vragen te stellen.. Zouden er al een paar zitten? Op die vroege voorjaarsstek kan het toch bijna niet anders? Zouden ze daar en daar met de bootjes al wat vangen? Je duikt in foto’s van andere jaren en kijkt nog eens naar de datums van je vroege voorjaarsvissen.. Op deze manier begint voor mij eigenlijk ieder zeebaars seizoen.

Tekst en foto’s: Rien Poortvliet

Vervolgens komen de tackle boxen op tafel, alles wordt nagelopen en de voorraad wordt gecontroleerd, persoonlijk denk ik altijd dat ik veel te weinig heb en wordt de voorraad dus aangevuld. De molens worden voorzien van nieuwe lijn, ook als de lijn eind vorig seizoen nog vervangen is, het begint tenslotte met vertrouwen!

Als er iets is wat ik haat dan is het wel kapitale vissen verspelen op een hoofdlijn waarvan je dacht “die kan nog wel even”.  Als hoofdlijn ga ik altijd voor een lijn tussen de 14/100 en 16/100, ik weet dat er genoeg mensen zijn die met 10 of 12 vissen, maar mij geeft dat onvoldoende vertrouwen en met de ultrazachte PE-lijnen van tegenwoordig maakt het ook in het werpen nagenoeg niets meer uit, verder geeft een iets dikkere lijn me alleen maar voordelen wat betreft het “driftend” vissen met een shad aangezien de stroming er net iets meer vat op heeft.

Voor mij begint het seizoen eigenlijk altijd met shadvisserij, de vis zit vaak nog niet zo kort onder de kant en zit diep. Er is eigenlijk  maar 1 shad waar ik op ieder soort stek een torenhoog vertrouwen in heb en dat is de Sawamura one-up in 4”, toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en wil ik altijd iets nieuws proberen, op zoetwater ben ik afgelopen seizoen behoorlijk onder de indruk geraakt van de Megabass 4,2” Hazedong shad en de Magabass X-layer curly (op de curly heb ik vorige jaar ook al leuk zeebaars gevangen maar nu is hij ook in roze verkrijgbaar!) De vangkracht van deze shads was bizar en ze gaan dit seizoen dus uitvoerig getest worden op het zoute!

Shad visserij op zeebaars blijft voor mij 1 van de mooiste visserijen, Het is technische visserij,  het kiezen van de juiste hoek wat betreft je worp, het kiezen van het juiste loodgewicht in verhouding tot de stroom, alles moet juist zijn om een aanbeet uit te lokken! Zeker op stekken waar je niet vist voor kwantiteit maar kwaliteit!, op sommige stekken weet je dat je uren moet maken voor een enkele vis , maar krijg je eindelijk die langverwachte aanbeet, dan is het vaak wel een vis van formaat!

Ook vis ik heel graag op zeebaars met oppervlakte pluggen, het is vaak wat eenvoudiger maar o zo spectaculair! Het zien van een volger of juist die vis die je plug in 1 keer helemaal weg slurpt, het is gewoon die extra dimensie, het visuele, wat het zo verslavend maakt! Zodra ik echt aasvis aan de oppervlakte zie draaien begin ik er mee, vaak is dit niet voor half juli.

Toch is ook het vissen met oppervlakte kunstaas niet altijd zo eenvoudig als het lijkt, vriend zeebaars kan soms nogal kieskeurig zijn.. De ene keer moet het een harde ratelaar zijn, de volgende keer willen ze een “silent lure”, agressief twitchen of juist mooi en vloeiend.. zeg het maar.. iedere keer op het moment dat je denkt dat je het weet is het weer anders, maar dat houd je scherp en maakt de visserij keer op keer uitdagend.

Pluggen waar ik echt mijn vertrouwen in durf te stellen zijn op 1 hand te tellen, voor agressieve visserij ga ik voor een Xorus Asturie, voor lange afstanden in redelijk ruige condities pak ik naar een Xorus patchinko en zijn de omstandigheden vlak en kalm dan vertrouw ik op een Xorus Frosty. Vervolgens kan De duo Realis Pencil 110 kan een echte “gamechanger” zijn met zijn unieke geluid en actie.

Vissen met duikende pluggen vind ik persoonlijk de minst uitdagende vorm van zeebaarsvissen maar kan soms zo effectief zijn.. heb verschillende dagen meegemaakt dat het op oppervlakte kunstaas niet wilde, vervolgens veranderen naar een “duiker” en vol op mooie vis.. Vooral de Duo Tide Minnow 140 slim flyer heeft voor serieuze verassingen gezorgd.

“metallures” worden nogal eens onderschat, vaak wordt een pilkertje gezien als kunstaas voor het vissen vanaf de boot maar ook vanaf de kant kan het uiterst effectief werken.. ingooien, bodem raken, agressief optikken en weer naar de bodem laten zakken.., de aanbeten tijdens het val moment zijn vaak snoeihard!,  Echt.. een werp pilkertje kan voor verassingen zorgen! uiteraard niet op iedere stek toe te passen maar wel iets waar ik dit seizoen veel meer mee ga experimenteren!!

De eerste uurtjes zijn achter de rug, de eerste aanbeten zijn een feit, ik heb er zin in! Hoop dat we lekker kunnen knallen dit seizoen!

Heb je vragen over mijn visserij, ik ben zondag 5 mei aanwezig op de Fauna Fair in Raamsdonkveer.