Vangstverslagen Archieven - Pagina 63 van 65

Alleen als het ijs en ijs koud is……..deel 1

Nederland gaat alweer een dikke twee weken gebukt onder het decor van bevroren wateren, sneeuw en aanverwante winterse ellende. Voor veel vissers betekent dit een noodgedwongen of juist een bewuste pauze in het najagen van onze passie en gezamenlijke dromen. Bij mijzelf lijkt het heilige vuur enkel alleen maar harder te willen branden, hoe extremer het weer des te harder wordt de lokroep om een hengeltje uit te gooien. Het zal wel een genetische afwijking zijn of een defect binnen mijn genetica. Zeker nu er al een dikke week sneeuw ligt en er nog veel meer van dit witte goed onze natuur lijkt te veranderen in een witte sprookjeswereld.

Tekst en fotografie: Sebastiaan Verkerk

Door een miscommunicatie met de roosterraar op mijn werk en aanverwante afspraken zie ik pas op zaterdag een mogelijkheid om er op uit te trekken richting het water. Per toeval kwam ik in contact met een andere visser die ook zaterdag een plasje zou bestoken met zijn maatje en aangezien het wel gezellig zou zijn om wat bij te praten had ik afgesproken om even te komen buurten alvorens zelf naar mijn stek te gaan.

Een harde noordoosten wind met een kracht van vier á vijf beloofde de gevoelstemperatuur behoorlijk ijzig koud te maken . De maximale dagtemperatuur zou ergens bij min zeven graden blijven steken. Extra lagen kleding zou dus geen overbodige luxe zijn. Hier en daar wat aanpassingen qua lijn en dergelijke zou ook geen kwaad kunnen. Wat dunnere onderlijnen om de eventueel traag reagerende snoek niet af te schrikken van een lompe stijve takel zou ook een goede tactiek kunnen zijn evenals een experiment met nylonlijnen. Nou ja door alle huishoudelijke bezigheden en aanverwante vertragingen was het alweer half twee in de nacht. Na het opspoelen van één molenspoel vond ik het eigenlijk wel gezegend, de rest komt zaterdag avond wel na de visdag.

**Netjes gehaakt, zeker met deze vorst is het erg belangrijk om de vis op een onthaakmat te leggen om bevriezingsverschijnselen te beperken.**

Traditie getrouw kruip ik weer te laat uit mijn warme bed na een veels te korte nacht. Gelukkig moest Frans eerst boodschappen doen met zijn vrouw dus de lazyweekendmodus kan aan blijven. Relax koffie drinken en ontbijten om vervolgens op het dooie gemak de auto voor twee man vol te laden met al de zooi die vandaag mee moet. Pffffffffff, ’t is echt wel koud zo in je joggingbroek en klompen. Ag ja ken het lichaam vast wennen aan de kou hé, há haha! Kopje koffie en wat verse vetbollen voor mijn gevederde vriendjes later verschijnt de bus van Frans die al op de hoogte was van mijn assepoesterpraktijken. Grinnikend zet die zijn tasje in de overvolle auto, gauw alle kleding aan doen en hopsa bij twaalven, we zijn onderweg voor een paar uurtjes artic fishing. Voor de zekerheid rijden we eerst richting eigen stek om polshoogte te nemen alvorens we doorrijden naar Pim & co. Tot onze schrik is er praktisch niet bij onze stek te komen door de weersomstandigheden tot overmaat van ramp knalt de wind ook nog eens vol in je gezicht. Voorzichtigheid is geboden als wij terug lopen richting het warme oord genaamd “auto”. FF bijkomen onderweg naar het meetingpoint P., grappig is het om te zien hoe twee mannen blij bezig zijn met een snoekje die ze net hebben gevangen. Altijd een goed welkom zo’n groentje te zien.

Na wat vriendelijke kennismaking ’s groeten en wat geouwehoer verder wordt er besloten om de stek te delen. Zoals altijd duurt dit even voordat bij mij de hele circus opstaat, door de kou en geklets tussendoor duurt het echter nog langer. Plons een voorntje hier, een zwevend makreeltje en een paternoster voorn later wordt het tijd voor een kopje koffie. Of niet dan binnen tien minuten gaat de middelste hengel met een meter boven de bodem aangeboden voorn af. Contact zoeken gaat onwennig dit is uitgerekend juist de hengel waar het nylon opzit. Massive weerstand is wel merkbaar op deze afstand van zeventig meter of zoiets………..

Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje bang het voelt als de eerste keer weer dat ik onwennig een grote vis dril. Bang omdat ik niet weet hoe de lijn zou reageren op de uitvallen van deze vis, MAAR DE GROOTSTE VRAAG IS TOT HOEVER KAN IK DEZE VIJFTIENPONDSLIJN BELASTEN??!!!

Man o man het lijkt wel de eerste keer alleen in een auto na het behalen van het roze papiertje je weet hoe het werk maar durf nog niet direct het maximale eruit te halen.

Tot ver onder de kant houd de vis mij en mijn toeschouwers in spanning zal het een grote zijn of niet?? Op een meter of vijf uit de kant komt een donkere schim boven water, kortstondig vind er nog een kleine krachtmeting in het oppervlakte plaats voordat ik mijn prijs kan scheppen. Ongemerkt wordt ik gefilmd en gefotografeerd terwijl we bezig zijn met het neerleggen van de onthaakmat, gereedschap en dat mijn fototoestel is klaar gemaakt.

In een splitsecond bedenk ik me alvorens de snoek met net en al het water uit te tillen dat er met deze temperaturen wel haast geboden is met alles om te voorkomen dat de vinnen en huid van deze mooie snoek kunnen bevriezen.

Onthaken gaat makkelijk, fotograferen idem dito terug zetten gaat eigenlijk ook uitmuntend. Met een krachtige haal knalt deze snoek haar hervonden vrijheid te gemoed, mooi is te zien hoe het silhouet snel de diepte in zwemt terug naar het warmere water.

Nog geen twee minuten later is het schepnet al totaal bevroren en dient ontdooid te worden in het warmere water. Voor het gemak laten we het net er maar inleggen totdat we straks naar huis gaan, met deze temperaturen vriest alles onder je ogen vast. Zelf als ik aan mijn metalen molenspoelen zit lijkt het of mijn huid er aan vast wil kleven BIZAR wat die kou allemaal doet.

Op de gok wordt de voerboot terug naar de stek gevaren, een snijdende wind maakt het er niet makkelijker op om koers te houden. Hé?? Kl#te de klep wil niet open!!! Voorzichtig wordt de voerboot terug getrokken tegen de wind in, het spel lijkt wel vele minuten te kosten maar lukt uiteindelijk tot aan het strand. Mmm bevroren releasepin en tot overmaat van ramp zit de loodlijn ook nog in het kleine schroefje. Werkjes waar je nu met deze kou net niet mee wilt bezig zijn, maar het moet gewoon gebeuren. Een kleine tien minuten op onthoud verder vaart de boot wederom met een verse lading richt plek en gelukkig wordt de vracht nu wel netjes afgeleverd. Lijn strak draaien, swinger terug op de lijn en voordat ik het weet sta ik alweer met de afstandsbediening de boot te besturen op zijn terugweg.

Tijd voor wat napraat en slap geouwehoer komt er niet van want er is actie bij de buren!! Helaas is dit voor korte duur………… lijnbreuk voorkomt het vroegtijdige feest en zorgt voor een korte mineurstemming. Altijd vervelend maar dit hoort er soms ook bij. Zeker hier met de steile kleiranden en wie weet wat er allemaal voor rotzooi uit lang vervlogen tijden tussen zit. Lang verhaal kort er gebeurt verder niks meer vandaag. Morgen weer een dagje vissen, maar door deze extreme kou moet alles uit de auto gehaald worden om te ontdooien of te drogen willen we morgen niet gelijk voor problemen komen te staan……….

Sebastiaan Verkerk.

Gericht op grote snoek met doodaas!

Mooie tijd hoor die winter, niks gooien met jerkbaits of grinders, no trolling no no! Maar een dag old-skool met dode aasvis in de weer, een beetje Beerenburg in je cola en wachten op dat tikkie op je hengel. Zo donders spannend spelletje dat vissen. De lijn die genomen wordt, een dobber die mooi wegloopt, lijn strak draaien om te voelen of er iets als aan het elastiekje trekt en dan aanslaan……… kaboem! Ik wil jullie dan ook graag meenemen in mijn visserij met doodaas op grote snoek!

Tekst en fotografie: Hilco van Nuil

Het is wel een visserij van keuzes maken want aantallen is niet mogelijk hoor je wel eens…. Nou broodje aap hoor want ik kan je zeggen dat wanneer je de goede keuzes maakt, er in de winter geen stukkie hout of plastic, in welke vorm dan ook, tegen op kan! Op mijn topdag aller tijden had ik er 47 in de boot en dat is mij met kunstaas nog nooit gelukt. Mijn vismaat van die dag Gert, riep op een gegeven moment uit pure wanhoop: heee! stoppen met bijten ik mot roken donder!! Wat maar aangeeft dat het complete madness was op de dobbers. Ik geef toe dat het zeldzaam is zo’n gouden dag maar dat het mogelijk is was maar weer bewezen. Keuzes maken ja dat wel, wil je op grote snoek vissen of voor de aantallen gaan, das dan je keuze. Zodra je ze begint te vangen tussen de 65 en 80 cm kan je best geluk hebben dat er een grote kroko tussen door komt maar dan heb je wel mazzel!

Ik verkas dan vaak meteen als ik er een stuk of 5 heb, mooi op zoek naar de grootmoeders van al dat dartelende spul! Voor de meeste vissers onder ons is het moeilijk om meerdere metersnoeken per dag te vangen, toch is het makkelijker dan je denkt. De meesten onder ons kunnen namelijk de verleiding niet weerstaan, als ze meerdere mooie vissen vangen tot 80 cm, om dan te vertrekken. En dat is ook prima want je kunt prachtige dagen hebben met mooie sport op deze snoeken. Maar de kans dat je echt grote snoeken gaat vangen wordt door deze benadering niet echt groter. Ik ga dus proberen om wat inzicht te geven in de visserij met doodaas op grote snoek.

Het komt erop aan om op de goede tijd op de goede plek aanwezig te zijn. Tja mooi, nou weet ik nog niks hoor ik je al denken maar dat zal ik proberen uit te leggen. Ik begin meestal echt fanatiek te vissen met doodaas wanneer de watertemperatuur rond de 9 graden komt. Onthoud altijd als je naar je water kijkt dat snoeken groter dan 110 cm de top predators zijn van dat water. Zij zullen dan ook altijd de beste jachtplekken opeisen en de snoekjes tot 70 cm blijven daar liever uit de buurt van deze staartenbijters.

Dat is meteen ook de hele truc van deze visserij. Op het moment dat de temperatuur een vrije val maakt naar die 10 graden zal de aasvis, op strategische plekken zich verzamelen en richting overwinteringsstekken migreren. Vaak zijn deze beschutte plekken bereikbaar via versmallingen binnen het watersysteem. Op dat moment zal de grote snoek klaar liggen op die stek en is het easy hunting voor hun op de enorme witvis populatie die daar langs moeten passeren.

Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat de grote snoeken enkele vaste standplekken prefereren, op zo’n vaste plek kan jij ze ook vangen als ze niet actief aan het jagen zijn. Een goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld een strookwater recht achter brugpijlers, hier is door constante stroming een diepere geul ontstaan. Deze geul is vaak wel 50 cm dieper dan de rest van het omringende water, mijn ervaring heeft mij geleerd dat de grotere dames vaak rond deze geulen liggen. Best slim trouwens, zij liggen daar dan in relatief rustig water wat weinig energie kost en de enorme voedselvoorraad is binnen 3 slagen vanaf de staart voorhanden. Natuurlijk zijn er ook momenten dat ze niet liggen maar actief aan het jagen zijn en dan kan je ze binnen een straal van 300 meter rond deze geulen meestal ook goed vangen!

**Vis niet te licht ik gebruik 3 lb hengels!**

Hoe lang deze visserij op de grote dames goed blijft merk je snel genoeg want zodra je vissen tot ongeveer 85 cm gaat vangen dan weet je dat het grote festijn feitelijk over is. Vaak krijg je nu een periode die moeilijker is om meerdere metersnoeken te vangen want het weer is vaak eind november begin december te wisselvallig. Zo heb je een aantal nachtvorsten gevolgd door dagen van 12 tot 14 graden boven nul. De aasvis wil dan nog niet geconcentreerd bij elkaar blijven en de snoek is dan vaak een beetje zwervende. Dit is dan ook de periode dat de mensen met een boot de betere vangsten hebben, zij dekken met hun sleepdobbers meer water af dan diegene die van de kant aan het vissen is. De ingangen van bijvoorbeeld havens zijn dan over het algemeen de betere plekken om te bevissen!

**Dan is de kou wel weg, wat een geluksgevoel!**

Nu komen we aan bij de watertemperatuur van 0 tot 5 graden, de aasvissen liggen nu geconcentreerd op hun overwinteringsplekken. De meest voor de hand liggende plekken zijn jachthavens en water wat gelegen is tussen de bebouwing, echter pas op dat je hiermee jezelf niet te kort doet, want dit zijn ook de stekken die het meest bevist worden. Kijk goed om je heen, alle plekken die in de luwte liggen en bij voorkeur doodlopend zijn, geven kans op grote snoek. Vis zoveel mogelijk de kant af die uit de wind ligt en waar als je geluk hebt een waterig winter zonnetje op schijnt. Ikzelf vis altijd met aas waarvan ik zeker weet dat het groter is dan 90% van de maat die er als aasvis ligt. Dus aas van minimaal 25cm en groter want dikke snoeken zijn gek op groot en “easy food”! Als je in staat bent op een stek een vis te vangen groter dan 110 cm ga dan zeker niet verkassen want ik beloof je dat er op die stek meer grote snoeken aanwezig zijn. Ik heb zelf vele dagen gehad dat ik over een lengte van 100 meter drie vissen boven de 115cm ving in een korte periode.

**Deze takels zijn perfect de dreg wordt mooi uit de aasvis geslagen!**

Een oude legende is dat de snoek in de winter diep zit, op de grote grindgaten aan de rivier is dat ook zo. Maar op de plekken zoals ik de beschrijf worden de beste vangsten gedaan op 1.5 tot 2.5 meter water. De aasvis ligt in een grote wolk op het diepste gedeelte van deze stekken, wat meestal 3 tot 4 meter betekend. De roofvis ligt rondom deze wolken witvis met de boot en sleepdobbers vis ik dan ook op een diepte van 2 meter meestal zo een 5 meter uit de kant, mijn aasvis is op deze manier goed zichtbaar voor de groenjassen die onder een steiger of boot wachten op hun kans! Trouwens als kantvisser laten de meesten een grote kans liggen, gebruik eens een hengel van een meter of drie en half, werpgewicht van rond de 150 gram en monteer eens een sleepdobber. En kom in beweging je vist op die manier veel meer water af dan degene die een vaste stek kiest! Gebruik minstens 30 gram lood zodat de aasvis op diepte blijft terwijl je loopt, molen open lijn onder je vinger en bij het minste tikje de lijn laten lopen mooie visserij en erg succesvol!

Tot slot een laatste tip: vaak zie je in vangstverslagen dat wanneer er op een bepaalde stek goed wordt gevangen, dit echter met de week slechter wordt als je goed oplet. De minder slimme vissers blijven dan maar hangen op die stekken en je ziet ze van hele mooie aantallen naar 1 of 2 visjes per dag gaan. Pas je deze tactiek zelf ook toe en ik weet het is aanlokkelijk, dan doe je jezelf echt te kort. De grote dames zijn de wekelijkse foto shoots namelijk snel een beetje zat, blijf dus goed naar je water kijken want er is vast een stek in jou omgeving waar je ze wel weer vangen kunt en dat is vaak dichterbij dan je denkt! be smart!!!!!

Fish On, Greets Hilco

**Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.**

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Dagje met Derk weg, Soms is een dagje weg met iemand een spontane actie…..

Maandagmorgen zit ik nog even te chatten met Derk over hoe druk het op dit moment is bij hem met al zijn spuit en bouwopdrachten voor Derkbait. Aangezien wij beide na het oud en nieuw feest wat gezamenlijke vrije dagen hebben geef ik aan met een gekke bek dat het wel eens tijd wordt dat Derk zelf eens lekker een dagje moet gaan genieten van onze gezamenlijke hobby. In plaats van de geplande paar uurtjes die Derk er heel misschien zelf op uit wilde gaan plannen we eigenlijk rap een hele dag relax vissen met doodaas.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk

Buiten regent het nog zachtjes als ik de donkere weg richting plas op rijd. Het is nu pas iets over half zeven en binnen een half uurtje wordt Derk pas verwacht. Dit geeft mij de gelegenheid om relax de visdag te starten, op het gemak wordt de led lamp aangedaan en een paraplu achter op de auto gezet. Zo mijn mobiele goed verlichte droge werkplek voor vanochtend is klaar. Gauw een bakkie koffie klaar maken en vast wat zooi uitladen en naar de stek lopen. Eigenlijk gaat alles wel in routine matig maar een traag tempo. Waarom? Vissen moet relax zijn genieten van de natuur die lijkt te ontwaken en niet op je werk waar alles snel moet! Het begint immers met een goeie voorbereiding van de visdag.

Hé daar komen twee lampen in de verte het bospad afgereden……. Een minuut of wat schudden we elkaar de hand en kletsen wat bij voordat wij gezamenlijk de hele handel verder opbouwen. Het zal ergens rond de klok van half acht zijn als de vier aasvissen in het water liggen. Derk wilde graag met een voorn en pop up haring vissen, zelf hang ik er een halve drijvende makreel en een sardine aan de lijn. Tijd voor koffie is er bijna niet zo aan het begin van deze dag. Krabben of kreeften hebben het gemunt op mijn sardine. Nu de watertemperatuur rap richting de negen graden loopt wordt dat gespuis onder de waterspiegel wederom actief.

Drie pogingen en vele gaten verder in mijn arme sardine wordt het tijd om er iets aan te gaan doen. Maar eerst gauw de rechter hengel van Derk goed leggen en de swinger afstellen. Derk heeft ondertussen namelijk een twijfelachtige aanbeet gemist en heeft opnieuw zijn aasvis vakkundig op de stek gedeponeerd. Voor het goed afstellen krijg ik echter geen tijd telkens als ik de swinger op zijn plek hang zak die iets naar beneden waardoor het alarm begint te schreeuwen en de swinger oplicht. Voorzichtig wordt de lijnclip open gezet en voel ik duidelijk de lijn in rap tempo door mijn vingers glijden. Zonder aarzeling sla ik hard maar resoluut aan, ondertussen roepend naar Derk dat hij er een vis op heeft. Binnen no time staat Derk met een heerlijk kromme hengel de eerste vis voor hem van het jaar en van onze dag te drillen. WHopaaaaaa begin de dag met een dansje hé héé met een snoek!! Nou ja, ik sta vrolijk naast Derk te dansen van blijdschap. Altijd leuk als er daadwerkelijk een vis in het net komt.

Gauw onthaken, meten en deze mooie vis fotograferen.

Keuze wordt nu ook wat gemakkelijker sardine gaat terug de reservebank op en ook voor mij mag er een mooie voorn het speelveld betreden. Binnen de kortste keren liggen er twee kakel verse voorns op hun plek. Piep piep en ook ik sta naast mijn hengel te wachten op wat verder komen gaat…….. niks er gebeurt verder niks dan deze laffe schijnvertoning van een aanbeet. Half uurtje later weer dezelfde vertoning op de voorn hengel echter nu komen er ook nog eens wat flauwe tikjes op de hengeltop door. Voorzichtig klik ik de lijnclip los, voel met de hengel of er nog actie is aan de andere kant van de lijn. Door een minutieus tikje verraad de tegenspeler in dit toneelspel zich. BAM hangen of niet?! JA de vis komt al bonkend naar me toe gezwommen, de massieve weerstand voorspelt net als de diep doorbuigende drie ponder veel goeds. Bij het onthaken zien we beide dat deze vis ook net voorin is gehaakt, gevalletje heel voorzichtig azen.

Voerboot gevuld met aasvis en wat extra haring kopjes voor een geurexplosie onderwater vaart terug naar plaats van bestemming een mooie taludrand. Beide krijgen we eigenlijk wel langzamerhand trek in een warme MC Derkburger met ui. Maar door de aanhoudende stroom laffe aanbeten krijgen we beide er geen tijd voor om serieus aan het bakken te gaan. Eindelijk zet er een aanbeet bij mijn hengel aarzelend door. Als onder het drillen ook Derk aan de bak kan lachen dit beide voeren we nu onze eigen strijd. Gauw net onder mijn vis, onthaken, hup in de STR en terug het water in. Visite van de blauw groene brigade, ja jullie wachten maar even vis gaat voor..

**Dezelfde maat als Derk zijn tweede echter een compleet andere bouw en kleur deze vis.**

Terug naar Derk, hopla hola vis in het netje onthaken fotograferen plons vis weer terug in zijn element. Pasjes tevoorschijn complimentjes ontvangen en nog wat praatjes met de dame en heer van de blauw groen brigade en nog een keertje met mijn eigen vis op de foto.

Poef lijkt in dit tempo wel op werken maar beide vermaken ons prima. Nieuwe takels inclusief…….aasvissen belanden binnen vijftien minuten terug op hun plek.

Hamburgertime of ehhhh nee geen bakboter bij ene ikke ook al niet. MMmm dan maar naakt in het pannetje dat rauwe vlees en ui. Voor het aanbakken te voorkomen een scheutje water en het vuur kan zijn werk doen. Tussendoor nog een aantal maffe laffe en valse aanbeten en wat missers. Als we hier al van kunnen spreken. Ronde twee met lekkere broodjes en flauwe Facebook geneuzel om de tijd tussen het wachten op een aanbeet te doden.

**Bakken…vangen, Derk kijkt op wat er bij met zijn hengel gebeurt.**

Eigenlijk worden we beide een beetje melig van al dat gepiep dat we beide verbaasd zijn dat er nu wel een vis er met weinig vertrouwen vandoor gaat het spelletje van voorzichtig weg zwemmen duurt alweer een kleine vijf á tien minuten voordat ik besluit toch maar te slaan. Hard bonkend en vechtend geeft deze vis zich niet gauw gewonnen. Onder het drillen voelt het of de haak los schiet en ergens achter blijft hangen. Het zal toch niet waar zijn dat ik deze vis ga verspelen. Met iets minder druk op de hengel probeer ik deze vis rustig af te drillen. Gelukkig lukt dit ook, Derk schuift vakkundig het net onder de vis door. Lekker hoor de vijfde vis voor vandaag en weer is het een goeie vis. Na het onthaken, meten komen we er achter dat dit de grootste vandaag is. Happy, gauw de volgende foto shoot en deze dame kan terug in haar element.

Doordat we beide al erg vroeg uit de veren waren kaken we stilletjes aan in en besluiten net voor schemerdonker vast rustig te beginnen met inpakken van deze geslaagde dag.

Zo zit het weken tegen en is de vis niet te vinden of te vangen en voordat je het weet heb je weer even de wind in de zeilen.

“Good luck” in je eigen snoektocht…………………..

Op Snoekenjacht met Hilco deel 5

Thomas wou graag eens en dag mee op snoekjesjacht, nou dat kon nog mooi even zo voor de feestdagen. Met de feestdagen zelf wil ik altijd graag bij het thuisfront zijn. Ik denk dat elke visser die een relatie heeft mij begrijpt als ik zeg dat een partner het maar wat zwaar kan hebben met een visserman. Weekenden zelf vaak weg en als ze samen op vakantie willen dan gaan de wenkbrauwen omhoog in een staat van, er is wel viswater toch? Om maar niet te spreken van al die avonden van hé, niet te laat hé want morgen vissen hoor! Nu maar hopen dat ze dit leest, scoor ik weer wat reservepunten mee voor het nieuwe seizoen!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Maar alee, vissen gaan we vandaag met doodaas op de sleepdobber dus niet veel meters maken maar gewoon paar stekjes uit peuteren. Mooie visserij, lekker de electro aan, complete stilte op het water, met aasvissen in de weer en wachten op het moment dat je een tikje krijgt op je lijn. De spanning bouwt zich op in je lichaam als de dobber vertrekt…..is het een grote? ga ik wel raak slaan? En dan als alles klopt het gevecht, veel beter en mooier kan het niet worden in mijn optiek! Mijn vrouw zegt vaak tegen mij, jij spoort ook niet helemaal! Eerder jaagde je op slank en nu?????? Hoe vetter hoe beter, kan raar lopen in een mensenleven!

We toeren al een strak uurtje over het water als de eerste aanbeet van de dag komt, Thomas zijn dobber heeft besloten om aan de wandel te gaan. Aan het tempo te zien moet het haast wel een oma zijn, zo langzaam en traag gaat het hele zaakje een stukkie weg dan weer stil. Gekscherend verhaal ik maar wat over dat ze haar kunstgebit nog niet in heeft en dat ik gelijk ga krijgen bewijst Thomas binnen een minuut. Hij draait, slaat aan en de hengel slaat krom, een beuk nog één en dan……….. bye bye! Ik heb zelden iemand zo beteuterd zien kijken als deze man en denk meteen, zal hem maar een beetje opbeuren en de volgende woorden drijven over het water: dat was een hele hele beste, zo eentje krijg je er niet meer aan vandaag!

De beste man ploft in zijn zetel en geeft me een vernietigende blik, altijd een mooi moment om zo even nieuwe vrienden te maken haha. Ik knipoog maar eens en de lach breekt door aan beide zijden. Das vissen maat, win or loose…. all in the game! Er komen er wel meer dus let’s go Fish On! En zo was het maar net, exact een klein half uur later loopt zijn dobber weer weg. Deze vis is wat resoluter en ja hoor…BAM en hangen!! Dit is echter een aap van een snoek, springen en raar doen alsof het hele water moest weten dat er iets niet pluis was vandaag. Maar pech voor de dame want deze dans kwam voor haar tot een einde. 87cm schoonheid en een pleister later voor Thomas was het plaatje een feit!

Net als ik me bedenk dat samen vissen volgens mij iets anders betekend dan kijken hoe een ander beet krijgt, heeft een juupsa besloten om mij uit mijn benarde situatie te bevrijden en mag ik ook mijn eerst echte van de dag begroeten. Een mooie 90er geeft goede partij en ik ben in mijn hoofd ook weer vrij! Blijkbaar krijgen we een bijt uurtje want de aanbeten volgen elkaar nu redelijk snel op. We vangen een paar mooie vissen en weten er ook nog beide eentje vakkundig te verspelen, dikke dikke fun hebben we in ieder geval wel met zijn beiden en ook dat is waar het omdraait.

Dan, het loopt al zo tegen een uur of 3, komt die dikke doffe dreun op de aasvis van Thomas. Die aanbeten herken je uit duizenden, resoluut en kordaat wordt de dobber mee de diepte ingenomen. Nu is de tijd om je pr te zetten kerel, roep ik om de druk er een beetje op te houden! Maar Thomas laat zich niet van de wijs brengen, hij draait langzaam de lijn strak tot hij voelt dat er aan de andere kant iets zachtjes terug trekt en meteen daarop zet hij de haak. De 3 lb hengel gaat dan ook meteen in een mooie boog staan en Thomas zijn gezicht is als de hemel die opklaart na een zware regendag want hij weet het…..this is the one!!!! Ze komt redelijk makkelijk mee naar de boot en laat zich in het water op haar volle lengte zien. WOW, das een hele hele beste roep ik al dansend door de boot! Ze knalt vol de diepte in en vol onder de boot door, complete woestenij want de lijn giert van de molen en Thomas hangt in extase vol aan de hengel! Het water kolkt en bruist als ze uiteindelijk aan het oppervlak komt, nu snel landen en daar is ze hoor!!!

Na de fotoshoot en de release doen we maar een beetje dom grijnzen, is toch een speciaal moment om samen te delen. Dit zijn de vissen waar je over jaren nog over spreekt in een bruin café, aan een tafel met een gehaakt kleedje met een goed gevuld glas! Ik heb genoten fluisterde Thomas zacht, ik knik en kijk peinzend over het weid en kan het even niet laten…..die eerste aanbeet dat was toch wel de grootste van vandaag!

Rest me niks anders dan een ieder een super 2013 te wensen, met mooie vangsten en een gulle lach!

Fish On! Greets Hilco.

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

De oliebollen dag……..

Het is de ochtend van 31 december, Nederland bereid zich op het grote feest van vanavond voor. Maar ik niet, ben nog gauw mijn laatste spullen aan het klaarzetten voordat ik moet gaan slapen op deze laatste middag van het jaar. Vannacht moet er gewoon weer gewerkt worden, wat mij de kans bied om op 1 januari als het grootste gedeelte van ons land nog bij ligt te komen van te veel oliebollen en drank te gaan vissen.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk

Het zal voor de rest van de verkeersdeelnemers wel een maf gezicht zijn als ik in de late avonduren met de kleine boot richting werk rij, maar zo verlies ik tenminste geen kostbare vistijd morgenochtend. Regen en harde wind teisteren deze eerste ochtenduren van 2013. BAH zal ik nog gaan of kiezen we de veilige optie om ………..?

Nee, het is even na achten wanneer de beladen boot het water inglijdt. Op routine handel ik verder alles af in het donker tot dat de eerste lichtstralen deze dag doen verlichten. Spannend moment want ook mijn eerste aasvis gaat achter de boot zijn plekkie vinden. Plats Plop daar gaat de tweede voorn te water aan de andere kant van de boot. Heerlijk rustig is het om mij heen als binnen vijf minuten de eerste snoek zich al meld!! Prachtig begin is dit!! Ook al is het een klein snoekje ik ben er niet minder blij om. Gauw wat gestuntel met mijn telefoon om de eerste vis van het nieuwe jaar op de foto te zetten in de stromende regen. Leuk om dit zo met de wakkere Facebook vriendjes te delen. Hengeltje weer voorzien van een niet al te grote voorn gaat terug naar zijn plekkie en rustig drift ik verder. Als de tweede vis zich al meld, dat gaat lekker zo tien minuten en nog geen vijftig meter vissen en een mooie zeventig plus snoek kan ik uit het water pakken.

Na de gebruikelijke rituelen krijg ik de kans niet om de hengel terug te gooien als daar al nummer drie zich aan dient. Whopaaaa, deze geeft forse weerstand hier op het ondiepe water het zal toch niet zo zijn dat de eerste meter nu al een feit is!? JAJA!! na het meten bedenk ik me geen tweede keer en stop de vis gauw in een STR in de hoop dat een vroege wandelaar of hardloper verderop mij met de vis kan fotograferen.

Een paar verdwaasde hardlopers later heb ik eindelijk iemand bereid gevonden om mij te helpen. Groot is mijn verbazing echter bij het ophalen van de STR als blijkt dat de buit ontsnapt is. Stomverbaasd begin ik te lachen net als de dame in kwestie als we constateren dat de ritssluiting niet geheel dicht is gemaakt. Mooie stommiteit om de rits tot aan beneden dicht te ritsten in plaats van boven op vast te zetten met het bedoelde clipje. Wijze les om hier voortaan beter op de letten, het kan de pret eigenlijk niet bedrukken. Gauw vaar ik verder en begin opnieuw met vissen. Het hilarische feit ook maar even vermelden op Facebook en krijg hier en daar wat naar mijn hoofd geslingerd lachen toch.

Ik lach wel mee zeker als blijkt dat nummers vier, vijf en zes zich in snel tempo komen melden. Wat een ochtend is het al, net tien uur en al zes snoeken rijker. Heerlijk als je al een paar keer op twee grote plassen ben wezen blanken om weer eens wat actie te ervaren. Het zijn allemaal wat kleiner formaat snoeken maar de actie maakt een hoop goed. Net als het kleine beetje zon wat probeert door te dringen door de grijze wolken massa. Het wordt eindelijk een beetje droog. Hé daar gaat mijn dobber weer, even wachten lijn strak laten lopen en ……………………F#ck mis hoe kan dat nou!! Een zuivere wegloper en dan dit, zal wel een te klein snoekje geweest zijn voor het maatje voorn. Bij controle blijken er wat minimale beschadigingen in de vis te zitten wat het verdere vermoeden van een kleine vis versterken. Op het moment vis ik met gemiddeld zo’n twintig centimeter grote voorns welk een kleinere snoek ook met gemak moet kunnen pakken. Daarbij gebruik ik nu maar dertig grams dobbers met achttien gram lood, dus redelijk licht vissen voor mijn doen.

**Het blijft lastig in je eentje foto’s schieten.**

Vrolijk drift ik verder, het blijft nu wel erg lang stil of ben ik net tijdens de dubbele Happy Hour te veel verwent? De twijfel om te stoppen en te gaan slapen begint nu door de stilte ook van binnen te knagen. Nee we gaan nog even vrolijk verder verderop in de vaart zit een verbreding en die wil ik nog minimaal bevissen spreek ik met mezelf af. Het piekeren wordt ruw onderbroken door een wegzakkende dobber….. Nee hé niet weer!! GRRR F#ck wederom een misser, is het formaat vis wat hier ligt opeens een stuk kleiner of zijn ze hier wat voorzichtiger of zoiets? De twijfel wordt verder versterkt door een derde misser in korte tijd.

Mmm dit stuk vraagt zeker om een re match ha haha. Volgende keer eens hele kleine voorn meenemen dan zullen we zien wie hier het laatste woord heeft snoekies!!! I’ll be back, dat was ik sowieso wel van plan op deze nieuwe vaart voor me met nu al leuke resultaten. Goed voor je ego boost in moeilijke tijden. Ah de vernauwing voor het brede stuk komt er aan wat ik gezien had op Google maps. Hé wat interessant de diepte begint te zakken naar twee á twee en halve meter. Dat moet toch wel een visje zitten als de rest van de wetering maar één á anderhalve meter diep is.

Klein schooltje aasvis tekent zich nu ook nog af op de dieptemeter! Ja hoor daar gaan we weer vermoeden bevestigd en nummer zeven geeft veel weerstand het zal toch niet weer zo zijn hé spookt er door mijn hoofd. Maar na een korte maar stevige dril ligt daar een snoek die nog drie centimeters te kort komt voor de ooit zo magische grens. Happy met deze mooie vis mag die gauw weer gaan zwemmen. Dit kan wel eens een mooie stek zijn om een volgende keer lekker relax met een paar pennen statisch te gaan zitten. Onthouden die sissel, zeker nu me andere dobber er vandoor gaat en er een mooie dik gebouwde tachtiger naast de boot ligt is dit de finish voor vandaag.

Een mooie ervaring en veel info rijker besluit ik maar om vol gas op de elektromotor terug te varen. Nou ja vlakbij de trailerplek gooi ik toch nog een aasvis overboord voor een laatste afzakkertje van deze geslaagde ochtend die er ook nog eens als een dubbele bonus kers op de slagroom komt. Wederom een mooie dikke zeventiger. Veel te laat rij ik weer naar huis voor een kort middagje slaap. Maar wat heb ik genoten van deze heerlijke eerste ochtend van het jaar……….

Mocht jij zelf nog gaan vissen ” Good luck in search for some happy days!!”. Derk, dat gaan wij in iedere geval aankomende donderdag doen, en dat zien jullie van de week hier weer langskomen op Roofvisweb.

Sebastiaan Verkerk

Op pad met Big D…..

Dinsdagmorgen stond de visboer ehhh sorry de postbezorger weer aan de deur om nog een lading kakelverse Bretonse sardine, makreeltjes en haring kopjes af te leveren. Gauw Jaco bellen en hem hiervoor bedanken voor de supersnelle levering. Hellemaal “happy” met de zeer olie houdende haring kopjes van www.roofvisaas.nl. Dit is in mijn ogen een perfecte attractor om snoek naar je aasvis te lokken. Dus gauw een zak in de emmer zodat deze met de rest van het voer kan ontdooien. Laatste spullen worden ingepakt en nog gauw een laatste telefoontje naar Hans en Dietmar. Hoppa alles klaar??

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.

**Mijn nieuwe set hengels, met molens dit maal.**

Nee, voor de zekerheid maar de auto afdekken om een volgend gevecht met de vorst, bevroren sloten en niet te openen autodeuren maar niet te langdradig te maken. Hoppa!! Al doende leert men. Kug kug het is alweer veels te laat, dus dat leer men NIET. Half zeven is er afgesproken met Hans op de trailerplek om zo alles op tijd neergezet te hebben voordat de visite komt.

Met de tweede wekker en een krappe vijf uurtjes slaap later, realiseer ik me opeens D-Day! Tot mijn grote verbazing valt de regen zo te horen hard naar beneden. Het regent dus……. waar regen is, is er geen vorst. Een geruststellende gedachten dat de plas niet dicht licht daalt neer.

**Het water afspeurend op activiteiten.**

Na weken van voorbereidingen, bestellingen van aasvis en materiaal, scenario’s bedenken, voorvoeren en testvissen was het vandaag de dag dat…. “Het moest gebeuren!” We gaan filmen voor een bekend Duits hengelsportblad. De stek is dezelfde als afgelopen zaterdag en na de dubbele aanbeet is het vertrouwen erg groot op een nieuwe date met een mooie dame. Zeker nadat Hans en ik zondag nogmaals vijf kilo gevoerd hebben op de plek en deze verder in kaart hebben gebracht. Dat deze twee uurtjes goed besteed zijn blijkt wel als we nog wat interessante ontdekkingen hebben gedaan qua diepte verlopen en plateau’s. Her en der zien we nog wat grote bananen op het scherm van de dieptemeter, het succes lijkt een kwestie van tijd te zijn………

In het duister van de nacht in de stromende ijskoude regen arriveer ik tien minuten te laat op de afgesproken plek. Door alle haast was ik mijn telefoon vergeten en dat is niet handig als je vreemde mensen door een weer war van boerenwegen moet leiden naar de ontmoetingsplek. Geluk bij een ongeluk was Hans ook pas net gearriveerd en na het schudden van de handen en het aanzetten van ons beide voorhoofdverlichting kunnen we aan de slag.

**Roerloos bleven de swingers onder de nieuwe molens hangen.**

Voordat we het weten ligt de boot te water evenals een berg aan materiaal wat er vandaag mee gaat. Dat wordt tweemaal heen en weer varen om voor ons beide het materiaal over te zetten. We hebben nog krap een uurtje voordat Dietmar en crew zullen arriveren, dus het wordt aanpoten om alles op tijd klaar te hebben. Een eerste worp naar het talud van vijf meter met de markerdobber gaat niet geheel perfect in het licht van de hoofdlamp. Gauw een tweede worp, na een kleine pauze komt de dobber boven water.

Deze dobber is zo een mooi richtpunt om twee hengels uit te varen. De aasvis van mijn derde hengel vaart richting het wijd als het al goed licht begint te worden wat de zaak qua oriëntatie vergemakkelijkt. Gauw de shelter opzetten en alles verder installeren voordat we een kopje koffie gaan maken. De tijd vliegt voorbij of ben ik nu soms zo traag met opbouwen. Zal het laatste wel zijn, vissen is genieten en moet vooral relax zijn en blijven.

Na het telefoontje opgehaald te hebben in de boot blijkt dat Dietmar al een kwartier staat te wachten, we kunnen rustig aan doen geeft hij te kennen. Vannacht heeft de cameraman zich ziek gemeld waardoor de opname niet door gaan. Ach ja, maken we van de gelegenheid gebruik om er een gezellige dag van te maken en wat foto shoots voor wat artikelen te doen. Na het ophalen en installeren van onze derde visser van vandaag is het dan eindelijk tijd voor een kopje koffie. Gelukkig is de regen opgehouden maar is in geruild voor een koude noordoosten wind. Wel is het vandaag voor het eerst boven nul en volgens de weersvoorspellingen beloofd het een aantal dagen boven nul te blijven. Ideale omstandigheden voor de vis om te gaan azen zou je zeggen. Nou laat het feest maar beginnen.

**De zon zakt alweer onder, tijd om op te ruimen.**

Twee uur verstrijken, het derde en vierde uur verstrijkt er gebeurt niks op een minuscule zakker op de linker hengel na. Deze mag dus blijven liggen met de verwachting dat deze nog wel af zou gaan. De andere twee hengels worden opnieuw uitgevaren. Het blijft de rest van de dag angstvallig stil. Te stil eigenlijk terwijl het er op lijkt dat het toch echt ieder moment kan gaan gebeuren.

Ondanks het uitblijven van de verwachte aanbeet blijft de stemming opperbest. Niks vangen en toch een goede dag hebben hoort er ook bij, het meest belangrijke is dat het een leuke dag was. Vissen, beleven en vangen gaan niet altijd samen en zo blijft het iedere keer weer spannend of daar die gedroomde vis komt.

Succes en vang ze….

Sebastiaan Verkerk

Tournament Baits – Pilot The Kikker Tournament.

Eens per jaar hebben we dan zo’n zogenaamde vergadering met de vismaten. Over het vissen natuurlijk, voor het komende jaar . Volgens aloude traditie vindt dat meestal plaats in een of ander duister etablissement, maar keer op keer is helaas gebleken dat onze vis vrienden meer oog hadden voor de tap en de plaatselijke serveersters zodat er van de visplannen vaak weinig over was de volgende ochtend. Maar dit jaar was het gelukkig anders.

Tekst en Foto’s: Andy van Assema & Frank van Vliet

We worden allemaal ouder, en een enkeling wordt ook verstandiger. Dus de vergadering was dit jaar gewoon in huiselijke sfeer in Cafe Sanders . Onder het genot van de foto’s en films van hele grote uitheemse vissen, en nog veel lelijker hollandse mannen, werd vlak voor kerst spontaan het idee voor deze wedstrijd geboren.

De opzet was heel eenvoudig : We gaan met een klein ploegje vissen, in een klein gebied , met 1 hengel, vanaf de kant, en dan ook alleen maar met de kikkers van Tournament Baits (PML).

En dan gaat de Facebook tamtam ineens heel snel natuurlijk ….en met alle onzin die daar zoals gewoonlijk uit voortkomt, groeide het enthousiasme bij de “Wedstrijdleiding” net zo snel mee.

**Tournament Baits – THE Kikker Tournament is geboren.**

En zo snel als het idee er was, was dus ook de wedstrijd al een week later gepland. Misschien iets te kort dag om nog meer enthousiastelingen op de been te brengen, waarvoor mijn excuses maar zo gaat het nu eenmaal in dit clubje. Ik heb er zelf ook al zo vaak naast gezeten met deze lieden. Het goede nieuws : Er komt een vervolg!

Slecht 4 uur voor aanvang van de wedstrijd ben ik samen met Arno, in het holst van de nacht, naar het hol van de leeuw gereden. PML in Lisse …. Om een paar kikkers te bietsen voor alle deelnemers.

**Evert Oostdam deed natuurlijk ook niet moeilijk, en dus werden alle deelnemers rijk voorzien van petten, badges en kikkers.**

**En er werd ook meteen maar even een heel mooie prijzenpot beschikbaar gesteld door Pike Master Lures, super bedankt, Evert Oostdam!**

Tsja en dan moet gaat het ineens serieuze vormen aannemen, en dan moeten er regels komen, en inschrijfgeld, en van alles organiseren. Komt heel wat bij kijken zo’n wedstrijd ……Dus weer een avond ouwhoeren. Met als resultaat :

Inschrijfgeld : € 0,00

Regelementen : Meeste cm ‘s vis vangen, alleen op TB kikker, meetlint + TB badge op foto .

Overige regels : Zijn er niet . Vals spelen mag ook, zolang niemand het ziet. Verder is alles toegestaan om het de tegenstanders moeilijk te maken.

Starttijd : 10:00

Eindtijd : Hangt van het weer, de vangsten en de voorraad bier af.

En dus begonnen we deze morgen om 10 uur met een bakkie koffie in Heemskerk, Bij Dennis en Lisenka, perfect geregeld waarvoor dank. Bovenstaand reglement werd nog eens goed werd benadrukt zodat het voor iedereen duidelijk was, en toen ging het uiteindelijk deelnemersveld de wijk in. In beginsel nog bij elkaar, een beetje het water aftasten, en kijken tot hoever je kon gaan bij je medevissers . Maar al snel beet Marnix Wolthuis de spits af en ving de eerste ….

**En die liet gelijk even zien hoe het hoort. Kikker en TB logo op de foto. Anders telt ie gewoon keihard niet mee.**

Altijd leuk die eerste vis, hierna was de strijd ook meteen goed begonnen , want ineens was er niemand meer te zien, iedereen ging een andere kant op . Het contact werd gehouden middels een Whats-App groep zodat iedereen toch een beetje op de hoogte bleef.

Alleen de gebroeders Wolthuis bleven bij elkaar ’s ochtends. En eerlijk is eerlijk, ik vis altijd vanuit een boot en had de grootste moeite met deze visserij. Behalve 3 hopen honden stront aan mijn pantoffels en 2 kikkers in de bomen was ik 1,5 uur verder zonder snoek gezien te hebben, terwijl deze volleerde kantklossers de 3^e snoek al mochten noteren …..

Even later Frank van Vliet aan de lijn. Die had eerst een hond gevangen, en toen een Chinese dame, maar uiteindelijk ook een mooie dikke snoek. Centimeter of 80 Zei ‘ie dan. Ja hoor Frank tis goed slappe. Ik stuur je wel ff een sms zegt ie, met een foto. Maar waar is de badge ? En de kikker ? Frank ???

**Kort voor 1 uur pakte Pascal nog een mooie vis van rond de 80 cm.**

**En met deze vis nam Pascal de leiding van de ochtend sessie, tijd om te verzamelen , en even gezellig een happie te doen …….**

**En een drankie terwijl Frank en Dennis de jeugd wat wijze lessen geven!**

Tot dusver was het droog gebleven, maar tijdens de lucnh kwamen er toch echt een paar dikke buien overheen. Maar met de buien kwam er ook meer wind dus vol goede moed ging iedereen er weer op uit. Als zag ik nu ineens soms ook deelnemers met een auto voorbij rijden…… of beter gezegd ik hoorde ze. Ik zou zeggen diskwalificatie maar goed de regels waren weer soepel vandaag.

Na de middag ging het redelijk voorspoedig bij de meeste deelnemers. Geen enorme aantallen maar iedereen ving wel een paar visjes, en vaak ook mooie dikke exemplaren.

**Wat ik erg leuk vond dat ook de enige 2 jeugdige deelnemers Tim en Martijn hun visje vingen. Zoals deze mooie 70 ‘er :**

**Martijn Grapendaal met een mooie snoek. Volgende keer weer meedoen Martijn?**

Hieronder nog een aantal mooie snoeken die ’s middags gevangen zijn, en om 16:00 uur hebben we de wedstrijd afgeblazen, voor een borrel, en een fantastische prijsuitreiking in Cafe Sanders.

**En Stephan Wolthuis met een 98 cm snoek …,. De grootste van vandaag en ook de onbetwiste winnaar!**

**Al met al toch nog zo’n 850 cm snoek gevangen zo met z’n allen, geen meters maar wel mooie dikke vissen. Met als klapstuk deze roofkarper van Frank van Vliet van 85cm.**

Een super ongeorganiseerde bende dus, die perfect verliep, en wat was het een super leuke dag !!!

Uiteindelijk ging de hoofdprijs, een mooie Strike Pro Contest Jerkbait hengel, naar Stephan Wolthuis, voor de grootste snoek. Maar behalve de sponsoren hadden ook alle deelnemers een prijsje voor elkaar meegenomen !

Dus de prijsuitreiking was natuurlijk super gezellig. Gewoon weer enorm gelachen en zo hoort een visdag te zijn. Hieronder een aantal foto’s van de prijsuitreiking.

**De dames wachten gespannen af….in Cafe Dennis.**

**Toch met 66cm prijs voor Dennis Sanders.**

**Voor de Bonus vis…potje kikkererwten.**

**Mooie prijs voor Martijn Grapendaal.**

**Ook voor Tim van Assema wat lekkers.**

Dan de winnaars Top 3!

**Grootste snoek, Stephan Wolthuis en winnaar van de Strike Pro Contest Jerkbait hengel.**

**En niet te vergeten de wisseltrofee!**

**2e plaats voor Pascal van Veen met de meeste cm aan snoek.**

**3e plaats Frank van Vliet met een mooie snoek, een karper en een hond.**

Met dank aan de volgende sponsoren:

Rest mij om de sponsoren PML / FTCN / ROOFVISWEB / RENTENAAR , en uiteraard alle deelnemers hartelijk te bedanken, en in het bijzonder Dennis en Senk voor het gastvrije onthaal. Het was top !!!

We zullen dit evenement wegens succes zeker herhalen! Binnenkort weer ff vergaderen mannen ?

Roofvisweb/EvdK “Scorpio” jerkbait battle.

Zaterdag 15 december 2012 was de dag dat de “Scorpio” Battle werd uitgevochten in het midden van Nederland. Het was een viswedstrijd met als aas niet een Ford Scorpio, maar de nieuwe jerkbait van Erick vd Kraats, genaamd, precies… de Scorpio.

De regels waren simpel; alleen gevangen vis aan dit aasje telde mee en wie het langste totaal aantal centimer aan snoek bij elkaar had gevist aan het eind van de dag, mag zichzelf de “Scorpio King” noemen.

De afspraak was dat we 9 uur zouden beginnen, iedereen was op tijd, behalve…de grootste uitdager van deze battle en zijn meereizende metgezel, welke we maar niet zullen noemen bij naam, he Frank van Landsmeer? Oeps, nou deed ik dat toch….

Tekst en foto’s: Igmar van Duinen

De handen werden geschud, Scorpio’s werden tevoorschijn getoverd, geintjes werden gemaakt en er werd al direct hard gelachen. Kortom de sfeer zat er al meteen in.

Sommige hadden hun Scorpio’s extra verfraaid en sommige van deze verfraaiingen waren er na de eerste worpen ook zo weer vanaf.

Erick vd Kraats was de scheidsrechter en er werd besloten in 1 grote groep (11 man totaal) te gaan vissen. Wel zo gezellig en makkelijker voor de scheidsrechter om de “spelers” in de gaten te houden. Eerlijk gezegd zagen de condities er voor supervangsten niet echt goed uit, de vorige dag lag het nog dicht met ijs en op deze dag bleek er po sommige stukken nog ijs te liggen. Dus lekker een beetje bij elkaar, kijken of we überhaupt een snoekje konden foppen.

Het uitgekozen strijdwater zag er op Google Maps diep uit, maar na de eerste worpjes bleek de diepte tegen te vallen, maar vooral de erg veel waterplanten die nog onder water stonden, maakte het moeilijk visbaar.

De grote plassen waren bijna niet bevisbaar, er werd echter 1 snoek gespot en direct vielen aan beide zijde van de snoek, simultaan ,2 jerks in het water, die snoek zal nu nog een trauma hebben….

Al vrij vlot werd er besloten om de woonwijken in te trekken. Een machtig gezicht als 11 man, in viskleding met hengels, zo’n wijk betreed. Aan de lopende band werden we nagekeken. Bart, die al vrij snel de hanenkam van zijn Scorpio had gesloopt, opende de dag met de eerste vis. En er werden diverse snoeken gesignaleerd en er werden snoeken gemist en gelost.

We trokken steeds verder de woonwijk in en af en toe was er actie.

Op een gegeven moment viste ik met een klein groepje, dat iets voorop liep, een heel mooi stuk af bij wat huizen die aan het water grensde. De zon scheen op de muren, hier moest vis liggen, maar we kregen totaal geen enkele actie. We zaten elkaar aan de lopende band in de maling te nemen en geintjes uit te halen en dat ging van kwaad tot erger…

O.a. het bait marineren, kwam ter sprake en werd direct uitgevoerd….

De achterhoede was kort na ons op het “mooie plekje” gearriveerd en stomverbaasd vingen zij wel een aantal vissen op dat mooie stuk. Bizar, want die plek was volledig afgegooid! Na een stuk lopen en ondertussen doorvissen kwamen we richting het centrum en er werd besloten om wat te gaan eten. We liepen echter ineens midden in de stad tussen winkelend publiek. Die hoofden van die mensen…..alsof er een stel aliens hun stad betraden!

Op een gegeven moment waren we wat aan het dollen bij een kerststalletje vlakbij een vijvertje, toen ineens die bekende kreet boven de menigte uitkwam, HANGEN!!!!

En jawel, grandjerkmeister Frank, had op zijn beruchte “Duitse” manier (hij wordt ook wel de “forumduitser” genoemd), wanneer niemand het verwacht, een snoekje midden tussen al het winkelend publiek gevangen, terwijl het overgrote deel van de groep met elkaar aan het praten was….de gnieperd (maar stiekem natuurlijk een waanzinnige actie).

Hierdoor kwam Frank voor de middagpauze op de 1^e plek te staan, maar de wedstrijd was niet over en Anthony zat op zijn hielen op de 2^e plek. Afijn, richting een snackbar en alsof het volkomen normaal was, werd er eten besteld met de hengel in de hand, in de snackbar zelf.

Lichtelijk nerveus opende de medewerkster voor ons toch het terras, slim, want een groep met hondenstrontstampende mannen, hou je liever buiten je zaak.

Na de voedertijd, liepen we verder, het water werd smaller en de inwoners nerveuzer.

Frank ving op een stuk wat wederom al afgevist was door diverse vissers, toch een snoek. We kregen een tip van een inwoner waar nog een beetje water zou staan. We liepen er naartoe, maar uiteindelijk blijkt het water koffiekleurig te zijn, helaas. Nou niet echt helaas, want Adrie voelde zich hier duidelijk in zijn element en harkte er een mooie snoek uit.

We liepen verder en verder. Het water werd steeds troebeler, maar Anthony haakt een hele mooie vis, want hem direct de eerste plek opleverde en met 40 cm “speelruimte” ten opzichte van Frank, werd al een klein feestje gevierd.

Dit zag er goed uit, want alles mocht, zolang de forumduister maar niet zou winnen, was immers de insteek van de dag. Er werd aangeboden Anthony zijn spullen te dragen en hem te masseren, maar Anthony wilde dat alleen als Frank dit zou doen. Wat Frank uiteraard weigerde, helaas.

Het water werd weer smaller en het zag eruit als zeer lichte koffie met melk erin. Bijna chemisch. We kwamen de man tegen die ons naar het water had gestuurd en overhandigde een extra prijsje voor de winnaar van deze dag. Toch tof dat een omstander zo’n gebaar gaf. Terwijl we even praatte met de man, ving Marcel, op zijn mooie roze Scorpio, voor onze voeten, een snoekje wat strak in zijn wintervel zat. In dat onooglijk gekleurde water, notabene!

We liepen als groep weer verder, maar het gras en terrein werd drassiger en uiteindelijk sleepten we behoorlijke klompen klei aan onze voeten mee.

En op het stuk terug richting de auto, vlakbij een bruggetje gebeurd het: De ramp! Even, een minuscule concentratiedipje bij Anthony en Frank schoot naast een brug naar beneden, gooide in en ineens gebeurde het onvermijdelijke…..HANGEN!!! Een mooie snoek bezegeld de winst voor Frank.

Even laten was ik nog getuigen van een snoek die de jerk van Frank aanviel, de jerk op een haar na mistte, direct weer omdraaide en direct nog een keer aanviel, ditmaal raak maar helaas lostte Frank deze vis. Dit zagen we beide terwijl we met onze snufferd er bovenop stonden, Kicke.

We vissen nog een stuk af, Ikzelf lostte mijn enige vis en ook bij de anderen kwam er geen vis meer uit. Bij de auto aangekomen, bleek officieel, dat Frank de, wat doet pijn om dit te typen, terechte winnaar is en zich dus “ScorpioKing” mag noemen, de resultaten:

1e plaats: Frank
35cm + 42cm + 52cm + 55cm + 73 cm = 257cm totaal

2e plaats: Anthony
62cm + 62 cm + 89 cm = 213cm totaal

3e plaats: Marcel
40cm + 53cm + 68cm = 161cm totaal

4e plaats: Adrie
77cm

5e plaats: Bart
49cm

6e plaats: Randy:
39cm

14 vissen totaal gevangen door de deelnemers en Erick had er zelf 2 gevangen, wat het totaal maakt op 16 vissen. Iedereen heeft vis gevangen, behalve Martijn, Bastiaan, John en ik zei de gek. Maar wij zijn dan ook de 4 musketiers; blankt er 1, dan blanken we allen.

Frank van harte gefeliciteerd met je titel en de prijzen die je hebt gekregen, stiekem toch echt klasse gedaan! Na die vis in het centrum, terecht en ook hoe je doorzette na die vis van Anthony. Dus alle respect!

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de onwijs toffe dag, het was ondanks de competitiegedachte toch vooral een dag die in het teken stond van de gezelligheid, bereidwilligheid en humor. Een op 1 ding na een zeer geslaagde dag, dat ene dingetje is natuurlijk dat die “forumduitser” de titel heeft.

Igmar van Duinen (de Scorpio loser)

Hier nog wat sfeer foto van deze onvergetelijke dag!

Samen naar cursus!

In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!

Foto’s en tekst: Jouke Timmer

Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.

We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.

Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.

Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.

Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.

Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.

LOVE TO FISH

Pure fishing greetings, Jouke Timmer.

Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:

www.eu.purefishing.com/blogs/nl/jouke-timmer

Op Snoekenjacht met Hilco deel 4

Pling! Een mail van Wim Russchen of ik een dag met buitenlandse gasten van de Groene Welle sportvisacademie uit Zwolle op stap wou! Nou, een vriend een dienst bewijzen dat is never een probleem dus mail terug: yep, zeg maar waar wanneer en hoe laat! Aangekomen op de betreffende dag zag ik dat Wim meerdere vrienden had geronseld, Bertus Rozemeijer, Pieter Nederlof en Henri van Rix hengelsport waren ook van de partij!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

De indeling werd snel gemaakt en ik kreeg een paar mannen uit Hongarije mee. Nou dat had slechter gekund want er waren ook nog Fransen in de aanbieding! En dat had ik al eerder meegemaakt en boe, dat was met mijn tukkers taaltje niet echt een succes story. Was namelijk een dag in december vorig jaar, hoog water overal en de pompen draaiden op volle toeren. Leg dan maar eens uit dat er normaal wel een vis wordt gevangen in steenkool Frans haha! Niet dat ik Hongaars spreek maar we hadden in ieder geval geen bruin viswater vandaag!

Als iedereen gereed is vertrekken we gezamenlijk bij de helling vandaan en ik stel mezelf even voor en de mannen doen hetzelfde. Janos zegt de ene en de andere geeft me ook een hand en zegt ook Janos! Ik krap maar eens achter mijn oor en vraag Janos1, die goed Engels blijkt te spreken, of ze me in het ooitje nemen? No No not kidding, real name both of us wordt me druk gebarend uitgelegd. Hmmm het zal, gaat door mijn hoofd, zal jullie wel krijgen makkers! Ik geef de mannen snel maar even wat visles over hoe een reel werkt en leg uit met wat voor kunstaas we gaan vissen vandaag etc. etc. en daar gaan we dan op avontuur met deze mannen. Ik begin maar eens een liedje te zingen van hoe Janos in de walvis zat, de mannen keken me achterdochtig aan telkens als het woord Janos viel maar bleven toch maar beleefd lachen!

Na een paar keer onder de brug op en neer getrold te hebben, waar geen teken van leven op de hengels was te bekennen, zijn we maar op weg naar de eerste stek gegaan. Onderweg maar even uitgelegd dat een pike in het Nederlands een juupsa was en dat er hier toch wel een juupsa te vangen moest zijn! Ik trol mooi rustig van het diepere naar het ondiepe als na een strak kwartiertje Janos2 me toch een klap op zijn hengel krijgt! Janos1 schiet van zijn stoel en roept keihard juupsa, juupsa! Janos2 doet ondertussen niks anders dan met een grote smile naar zijn hengel kijken terwijl ik wanhopig roep: turn on the handel now! Maar niks hoor, de man denkt dat de vis zo in de boot springt waarschijnlijk….en dan boem…juupsa eraf. De mannen ploffen weer neer in hun zetel en kijken me verschrikt aan! Ik leg nogmaals uit dat ze de vis wel moeten drillen anders wordt het niks vandaag. Dus maak de afspraak dat de volgende juupsa die bijt ik die wel zou drillen en zij goed moesten opletten, jaaaa dat was een goed plan volgens de mannen!

Dus de aasjes weer overboord en daar gaan we weer met de Mad Rat, taludje op en taludje af en ja hoor, boem op de steunhengel. Ik grijp snel de stok uit de steun en doe netjes voor dat als de vis trekt ik niks doe, dat de lijn altijd op spanning moet staan en als de vis geen runs neemt ik de lijn binnenhaal. Mooi snoekje van 75 cm ziet kortstondig het daglicht en volgens de mannen was alles clear nu! Even later is het Janos2 die weer een knal op zijn hengel krijgt en het leek wel een Chinees, zo perfect kopieerde hij het gene wat ik hem had voor gedaan. Ik onthaak de vis en na de kieuwgreep te hebben voor gedaan kon het stel parmantig op de foto met hun eerste zelf gevangen juupsa! Een half uurtje later overkomt Janos1 hetzelfde, ook deze wordt vakkundig gedrild en toch prachtig mooi om die koppies te zien, super trots en dikke pret! Hierna was het echter wel een beetje over met de vangsten op dit stekje dus we zwaaiden maar even naar de andere boten en gas erop naar stek 2!

**Mooi grote vissen werden er weer gevangen!**

Aangekomen op de plek waar het moet gaan gebeuren probeer ik een trucje uit die me al vaker succes heeft opgeleverd in eind november. De meeste mensen vissen in deze periode op wat dieper water maar ik heb vaak goede vangsten op het ondiepe in deze periode, het moet alleen aan een paar zaken voldoen! Water temperatuur zo rond de 6 graden, tijdsbestek zo tussen 1 en 3 uur in de middag en het zonnetje erbij. Laat het nu net aan al deze voorwaarden voldoen!!! Ik vis dan van 2 meter diepte naar 80 cm in een zigzag patroon en gebruik altijd kunstaas met een ratel op een diepte van 80 cm. Zodra het kunstaas de bodem raakt vaar ik meteen weer naar de 2 meter diepte toe en visa versa. Het was maar even en de hengel van Janos1 staat hoepeltje krom, de vis neemt harde runs en geeft Janos1 een dril die hem nog lang zal heugen. Bam! daar komt ze langszij, snel landen en op de gevoelige plaat…. yeah 101cm juupsa power!

**Moment voor later om op terug te kijken!**

En dat de tactiek werkt blijkt want we vangen er in 2 uurtjes 7 mooie vissen bij en ook nog 2 mooie vissen worden gelost! Maar aan alle pret komt een eind het is bijna half vier dus we moeten terug, de afspraak was om 4 uur bij de helling! De mannen ruimen een beetje sip hun spullen op en vertellen me geestdriftig hoe prachtig mooi ze het hebben gehad vandaag! Als we vlak bij de helling zijn doe ik het gas er maar even af en leg ze uit dat een pike geen juupsa heet maar een snoek! De mannen lachen maar eens naar me en zeggen I know and his name is not Janos!!!!

Fish On! Greets Hilco

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.