Categorie: Vangstverslagen

Jan Eggers 100 jaar snoeken in Nederland, hoofdstuk 5

De nieuwe visserijwet en meer aandacht voor de snoekstand
In 1954 besluiten zowel de Eerste als Tweede Kamer dat het omstreden Pachtbesluit Visrecht 1941, waardoor het o.a. verboden was viswater te verpachten aan sportvissers, niet zal worden verlengd en daarvoor in de plaats komt de gewijzigde visserijwet. Op 1 februari 1955 wordt de Kamer voor de Binnenvisserij geïnstalleerd door minister Sicco Mansholt en wordt ook deze gewijzigde visserij wet van kracht. Zowel de AHB als het CNHV zijn lid van dit orgaan. In De Nederlandsche Hengelsport van maart 1955 kan men lezen dat er een mijlpaal is bereikt en het recht van de sport op het pachten van viswater in de wet is vastgelegd. 

Tekst en foto’s Jan Eggers.

Deze snoek was 137,6 cm en zou eigenlijk de Ned. Recordsnoek moeten zijn want dat staat op 137,5 cm, gevangen door Ton Curver in de Noorderplassen.
Deze snoek was 137,6 cm en zou eigenlijk de Ned. Recordsnoek moeten zijn want dat staat op 137,5 cm, gevangen door Ton Curver in de Noorderplassen.

Ook worden alle artikelen nog apart genoemd maar ik zal ze jullie besparen want het is taaie kost en jullie lezen liever over grote snoeken. Diezelfde AHB viert in 1956 zijn 50jarig jubileum en heeft dan rond de 80.000 leden. Opmerkelijk in deze periode is dat veel hengelsportverenigingen grote hoeveelheden pootvis uitzetten waaronder vooral karper en snoekjes. DE OVB kweekte in deze periode niet alleen de kleine snoekjes van ca. 3 cm maar ook wat grotere tot 10 cm. Als men ze tot 10 cm liet groeien had men wel het probleem van kannibalisme maar de levensvatbaarheid van de uitgezette 10 cm snoekjes was beduidend hoger. De kleine snoekjes kostten 2 cent per stuk, de grotere exemplaren 7 cent. Ondanks het uitzetten van deze pootsnoekje ging het slecht met de snoekstand en de watervervuiling rekende men als de grootste boosdoener met het teveel oogsten van snoek op de tweede plaats. In de hengelsportbladen kwamen advertenties met slogans als: “Zet uw vis weer terug in ‘t water, U behoudt uw sport voor later!”

IN de herfst van 1956 begon Jan Schreiner met Willem Persoon een heel mooie hengelsport speciaal zaak in Amsterdam.
In de herfst van 1956 begon Jan Schreiner met Willem Persoon een heel mooie hengelsport speciaal zaak in Amsterdam.

Ook begonnen steeds meer schrijvers van artikelen over snoekvissen zich af te vragen of er niet paal en perk gesteld moest worden aan het ongelimiteerd meenemen van snoek. Een ander idee dat veel discussie opleverde was het verhogen van de minimummaat naar 50 cm, en dan vooral van de kant van de beroepsvissers. Wat wel opvalt is dat de medewerkers van noem het de commerciële bladen, met Jan Schreiner voorop, meer promotie maakten voor catch & release dan de redactie van het AHB bondsblad. Voor de doorsnee visser was het meenemen van gevangen vis immers een veel belangrijker punt dan voor de meer modernere sportvisser. Dit veranderingsproces zou nog vele jaren duren en ik kom er in de volgende bijdragen zeker en vast op terug.

27 juli 1949 Ook toen kwamen er dikke meters uit ons gebied.
27 juli 1949 Ook toen kwamen er dikke meters uit ons gebied.

Kanjers uit de bladen.
Ik zei in het begin al dat ik keuzes moet maken wat betreft de ruimschoots beschikbare informatie over het snoeken in de tweede helft van de vorige eeuw. Nu we gelezen hebben dat de eerste belangrijke stappen naar een bewuster en meer verantwoord snoekvissen gezet zijn, lijkt het me verstandig om in sneltreinvaart door de volgende jaren te gaan en slechts hier en daar bij een echte kanjersnoek te stoppen. Helaas zijn de meeste kanjersnoeken die op de foto staan morsdood. Men praat dan wel al meer over snoek levend terug zetten maar zo’n kanjer terug zetten is zonde. Waarom? Er zit veel visvlees aan en snoek smaakt immers goed. Zo’n kanjersnoek vreet veel te veel andere vissen en is een bedreiging voor de visstand. Met zo’n opgezette metersnoek kun je laten zien wat voor een goede snoekvisser je bent.

Alles klopte bij de broers Zegsteroo.
Alles klopte bij de broers Zegsteroo.

Gelukkig denken we nu over deze zaken heel anders en hoef je bij de visbladen niet meer aan te komen met dode metersnoeken, dit historische artikel uitgezonderd…. Ik heb de grens bij 25 pond en 120 cm getrokken en ben net als de lezers nieuwsgierig wat voor snoekgrootmoeders dat gaat opleveren. Frans Grapperhaus uit Heemstede opent deze galerie met een kanjer van 14 kilo, 115 cm lang en een buikomvang van 64 cm uit het Noord-Hollands Kanaal. Nog zwaarder was de snoek die Jan van Groningen in 1956 uit de Wijde Blik haalde: 15,6 kilo. Volgens de getuigen was de lengte 137,6 cm, dat zou ook nu nog een Nederlands record zijn, en gezien de prima foto is dat mogelijk. Amsterdammer F. Boot ving op 17-11-57 een snoek van 127 cm en 13,350 kg op de Vinkeveense plassen. Sluiswachter Oostveen uit Monnickendam haalde kort daarna met een snoek van 15 kg de visbladen.

Sluiswachter Oostveen was een tevreden man.
Sluiswachter Oostveen was een tevreden man.
Beroepsvisser Andries Visser met de 41 ponder uit Lemmer.
Beroepsvisser Andries Visser met de 41 ponder uit Lemmer.

Begin 1958 vingen beroepsvissers Steven en Andries Visser in een nylon netje in het IJsselmeer bij Lemmer een snoek van 41 pond met een lengte van 125 cm. Ook op de foto een van de meest imposante Nederlandse snoeken die ik ooit zag. In oktober van hetzelfde jaar vingen wederom twee broers een grote snoek. Het waren de broers Zegsteroo uit Amsterdam die in de poldersloten rondom Broek op Langedijk een Esox van 13,2 kilo en 118 cm vingen aan een klein baars lepeltje en 0,22 mm nylon op de molen.Eind december 1958 ving de al eerder genoemde F. Boot wederom een grote snoek rondom Vinkeveen: 14 kg en 115 cm.

De Hr Boot ving diverse metersnoeken rondom Vinkeveen.
De Hr Boot ving diverse metersnoeken rondom Vinkeveen.

Gezien het feit dat ik teveel grote snoeken moet noteren, verhoog ik bij met ingang van 1959 de “minimummaat” van snoek voor dit artikel naar 15 kilo en 125 cm.

Even snel een berichtje tussendoor: Ik zie in De Sportvisser van juni 1960 voor het eerst een artikel over het vissen met een dode aasvis aan een takeltje met 2 dreggen zoals we nu ook nog regelmatig gebruiken. Met als tip: het is een prima aas, vooral op zwaar bevist water…

Ik ben inmiddels in jaargangen 1963 aan het snuffelen en kwam al 6 snoeken tussen de 25 en 30 pond tegen maar nog geen kanjer boven de 15 kilo, die waren toen blijkbaar schaars. Dat snuffelen in de eerste 10 jaargangen van dit naar mijn mening beste hengelsportblad van Nederland werkt niet alleen zeer verslavend maar kost ook zeeën van tijd. Er staan zoveel uitstekende en vooral op de praktijk gerichte artikelen over kunstaasvissen van Jan Schreiner in die ieder beginnende kunstaas visser ook nu nog zou moeten lezen. Je ziet steeds meer bekende soorten kunstaas, molens en nylon op de markt komen en er ontstaan steeds meer hengelsportgroothandels waarvan een heel groot deel inmiddels ook weer is verdwenen.

Ik verzamelde toen al gegevens over grote snoeken en had toen zelf nog nooit een metersnoek gevangen. OP de foto links toont hij de grote plug.
Ik verzamelde toen al gegevens over grote snoeken en had toen zelf nog nooit een metersnoek gevangen. OP de foto links toont hij de grote plug.

De kanjerkoning uit Weesp was zijn  tijd vooruit.
Maart 1962 was voor deze schrijver een bijzonder maand op snoekvisgebied. Want nu ik de foto en advertentie van de ABU 505 molen weer zie, weet ik dat enkele maanden later deze toen zeer revolutionaire molen met half gesloten kap gekocht heb. Ik heb er geen spijt van, ik heb hem nog steeds en vis er ook na 51 jaar nog steeds mee. Toen gebruikte ik hem voor alle manieren van vissen, nu alleen nog voor het spinnen met kunstaas. Ik denk dat ik het destijds voor mij vrij hoge bedrag van Fl. 55,- niet beter had kunnen investeren. Niet omdat men nu meer dan 50 – 60 euro voor zo’n oude 505 betaalt. Nee, het visplezier dat ik er mee had en nog steeds heb, is gewoonweg onbetaalbaar, ik hoop dat het nog lang zo blijft.

Met deze plug werd Wim Bouwman Kanjerkoning. Ik moet er ook maar eens mee gaan trollen.
Met deze plug werd Wim Bouwman Kanjerkoning. Ik moet er ook maar eens mee gaan trollen.

Zo midden in de 60er jaren worden visreizen naar Ierland, eerst voor zalm en forel, en dan voor grote snoek, al populairder. Over onze eigen snoekwateren is men door watervervuiling, verrijking met meststoffen, toenemende visdruk en het nog steeds het meenemen van grote en kleine snoeken, minder positief te spreken. Veel snoekvissers die graag een snoekje voor de pot mee naar huis namen waren niet echt blij met de verhoging van de minimum maat voor snoek naar 50 cm. Trouwens de beroepsvissers waren helemaal des duivels over deze verhoging en dat gold eveneens voor het verlengen van de wettelijk gesloten tijd voor snoek van 1 juni naar 1 juli. De destijds verantwoordelijke minister, zijne excellentie B. Biesheuvel, hoopte echter met deze maatregelen de snoekstand te verbeteren en de sportvissers onder de snoekvissers waren blij met deze maatregelen.

Zouden ze een bekeuring krijgen wegens dierenmishandeling, het in de oogkassen vasthouden van snoek. Van mij had het gemogen.
Zouden ze een bekeuring krijgen wegens dierenmishandeling, het in de oogkassen vasthouden van snoek. Van mij had het gemogen.

Een snoekvisser die totaal geen last had van de verhoging van de minimum maat, was de “snoekentemmer van Nederhorst den Berg”, de Hr. Willem Bouman uit Weesp. Hij stond fier aan kop in de eerste KRO Kanjer-Koning-Competitie in 1965 met, helaas dode, snoeken van 120 en 122 cm. Dat waren dan zijn echte toppers, maar hij ving tevens de nodige snoeken tussen de 100 en 120 cm. Allemaal op de snoekrijke wateren rondom zijn woonplaats en we hebben het dan over de Wijde Blik, Spiegelplas en de Blijkpolder. Als aas gebruikte deze snoeker uit de Jan Tooropstraat grote tweedelige pluggen, ik herkende op een foto een houten 25 cm plug van DAM, die hij achter zijn boot sleepte. Hij vertelde en passant dat hij deze pluggen eerst leerde zwemmen, dat noemen ze tegenwoordig met een duur woord “tunen”.

In de herfst van 1962 ving ik in 2 uur tijd met de Abu Reflexspinner 4 snoeken van rond de 70cm en bij de grootste kwam een halve snoek van 45 cm uit zijn bek en toen was ik overtuigd van de vangkracht van deze spinner. Kort hierna ben ik begonnen met het levend terugzetten van de snoeken die ik ving.
In de herfst van 1962 ving ik in 2 uur tijd met de Abu Reflexspinner 4 snoeken van rond de 70cm en bij de grootste kwam een halve snoek van 45 cm uit zijn bek en toen was ik overtuigd van de vangkracht van deze spinner. Kort hierna ben ik begonnen met het levend terugzetten van de snoeken die ik ving.

We zien nu eigenlijk dat deze visser zijn tijd ver vooruit was, wist wat hij deed met de actie van zijn kunstaas en ook wist dat snoek niet bang was voor groot kunstaas. Tegenwoordig worden met deze techniek vele dikke meters gevangen maar 48 jaar geleden was Willem Bouman een onbegrepen solist die echter de titel Kanjer Koning terecht verdiende. Ik zal de lezers nog iets bijzonders vertellen. Ik heb destijds deze door mij zeer bewonderde snoeker enkele brieven met vragen etc. gestuurd doch helaas nooit een antwoord gekregen. Tja, waarom zou je een onbekende 22 jarige poldersnoeker een antwoord sturen? Volgens mijn gegevens moet deze snoekentemmer nu rond de 90 jaar oud zijn, vooropgesteld dat hij nog leeft. Als dat het geval is, zou ik hem nog graag eens interviewen over zijn vangsten van weleer. Toen wist ik nog lang niet zoveel van kanjersnoeken als ik nu doe, maar ik had wel door dat het mogelijk was om gericht metersnoek te vangen, hij bewees het immers!

Ik ben nieuwsgierig of deze oproep nog iets oplevert en misschien zijn er lezers die me hiermee verder kunnen helpen. Zo ja, dan leest men er zeker en vast op deze website over.

Links 3 verzwaarde Abu Reflex spinners zoals ze standaard gemaakt worden. Rechts 2 onverzwaarde modellen zoals die destijds op advies van Cor van Beurden speciaal voor Nederland gemaakt werden.
Links 3 verzwaarde Abu Reflex spinners zoals ze standaard gemaakt worden. Rechts 2 onverzwaarde modellen zoals die destijds op advies van Cor van Beurden speciaal voor Nederland gemaakt werden.

Mijn overstap naar kunstaas
De periode van zeg 1955 tot midden 60er jaren is voor mezelf op snoekgebied er ook een van grote verandering geweest. Na de lagere school in De Rijp, morgen 7 juni ga ik naar een reünie van deze school tgv het 100 jarig bestaan, fietste ik 6 dagen in de week naar het lyceum in Alkmaar en reed ik op Dijk 5 langs de hengelsportzaak van Cees Bijvoet. Hier zag ik hengelsportmateriaal zoals kunstaas, volglas en holglas hengels, goede nylon en veel molens. Een van de eerste molens die ik zelf mocht kopen als verjaardagsgeschenk was een Ariston en ik deed 0,25 mm nylon op de spoel. Vervolgens ging deze molen op een veel te zware en stugge volglas hengel, type bezemsteel en ik kon met een echte werphengel vissen.

IN de herfst van 1956 begon Jan Schreiner met Willem Persoon een heel mooie hengelsport speciaal zaak in Amsterdam.
De echte speciaalzaak van Cees Bijvoet aan de Dijk 5 in Alkmaar.

photo bijvoet3

Met de gastvissers uit Amsterdam ruilde ik wel eens aasvisjes tegen een spinner of kleine houten plug en kon ik ook met kunstaas vissen. Ik weet nog goed dat ik aan veel te zware spinners een paar baarzen ving bij de brug over de Beemster ringvaart en regelmatig vast zat en spinners op de bodem parkeerde. Een ander groot probleem was het kinken van de nylon en pas na het ontdekken van anti-kinkvaantjes werd dat probleem minder. Op een keer kwam er een visser uit Beverwijk die met me de polder in wou en alleen maar met kunstaas viste en dat waren onverzwaarde tandemspinners. Ik zag hoe hij er in de polder op vrij ondiep water snoek mee ving en was de koning te rijk toen ik er twee van hem kreeg en er ook een snoekje mee ving. Pas later kreeg ik door dat ik met een zeer bekende wielrenner gevist had: Ab Geldermans, ooit drager van de gele trui in de Tour de France.

Mijn eerste Abu 505, de rode en nog zonder chroomrand op de kap, de grijze 506 is nu mijn meeste gebruikte molen.
Mijn eerste Abu 505, de rode en nog zonder chroomrand op de kap, de grijze 506 is nu mijn meeste gebruikte molen.

Omdat Cees Bijvoet spullen verkocht die in De Rijp niet te koop waren, werd ik al meer een vaste klant van “Abu Ceessie” en mocht ik helpen in de winkel als het druk was of Cees door zijn moeder geroepen werd om te eten. Zijn bijnaam zegt het al, Cees was gecharmeerd van de kwaliteitsspullen van Abu en had een groot Abu assortiment in zijn winkel. Een van de eerste Abu zaken die ik kocht waren de onverzwaarde Abu Reflex spinners die prima geschikt waren voor de ondiepe Eilandspolder en ik ving er veel snoeken mee. Inmiddels had ik van een Conolon holglas blank, losse kurken en verchroomde ogen een lichte spinhengel gemaakt en de lichte spinners lieten zich daar goed mee werpen en binnen vissen. En vooral na de aankoop van de Abu 505 molen was het vissen met kunstaas mijn lust en mijn leven. Nadat ik eerst de oude visbladen van Cees Bijvoet mocht lezen, werd ik daarna zelf abonnee en probeerde ik veel nieuwe dingen in de polder uit. Ook regelde Cees ieder jaar de Abu catalogus Napp och Nytt, in het Engels Tight Lines en Petri Heil voor Duitsland. Voordat je het weet verzamel je die catalogi waar heel veel tips en informatie in staat en ik heb er op dit moment zo’n 230 uit heel veel landen en het is weer een hobby in een hobby.

Ik leerde veel over kunstaas vissen uit deze Abu catalogi in deze periode.
Ik leerde veel over kunstaas vissen uit deze Abu catalogi in deze periode.

Ik schreef naar hengelsportfabrikanten zoals Rapala, Mepps en niet te vergeten Abu en had zelfs plannen om bij Abu te gaan werken. Ik was bezig met een cursus Zweeds en correspondeerde met de leuke dochter van de personeelschef van Abu: Ingegerd Borgström. Haar ome was Göte Borgström en die was de eigenaar van het hele Abu gebeuren. Een goede kruiwagen dus maar ook dat liep weer anders dan gepland. Toen ik terug kwam van een 5 weekse trip door Zweden belandde ik met viskleren en laarzen aan op de kermis in Schermerhorn in dancing Land’s Welvaren, juist ja, waar ook die foto van die 40 ponds snoek hing. Na een paar biertjes de laarzen uitgetrokken, een leuke dame gevraagd om te dansen en de rest is geschiedenis….. we zijn bijna 44 jaar getrouwd. Ook ben ik nog altijd zeer tevreden met Abu spullen, vooral die made in Sweden en kon toen niet vermoeden dat ik later met een omweg, omdat Berkley waar ik adviseur was Abu kocht, weer met Abu te maken zou krijgen.

Mijn beste combinatie in de 60-70er jaren om mee te spinnen en ik zal deze zelfbouwhengel nooit wegdoen.
Mijn beste combinatie in de 60-70er jaren om mee te spinnen en ik zal deze zelfbouwhengel nooit wegdoen.

Tot zover mijn overstappen, van Zweden naar Nederland en van levend aas naar kunstaas. Op snoekgebied een grote verandering maar niet de grootste. Dat was het feit dat ik zo midden jaren 60, kan ook iets eerder geweest zijn, alle snoeken die ik ving voorzichtig onthaakte en netjes terugzette. Ik voelde me toen pas een echte snoekvisser en het terugzetten van die eerste snoek gaf een heel voldaan gevoel.

Jan Eggers

“Mijn” zandput belly missie 001

001Even voorstellen…
Mijn naam is Pascal van Veen. Bij een aantal mensen misschien bekend, bij het merendeel waarschijnlijk niet. Vissen doe ik al sinds ik mij herinneren kan. In mijn jeugdjaren meegenomen door vaders en via de bekende weg, vaste stok, werphengeltje, made, voerkorfje, enz.  Uiteindelijk terechtgekomen bij het roofvissen. Sinds de start van mijn roofvisvisserij, ook niet meer de behoefte om de andere visserijen uit mijn jeugdjaren voort te zetten. Sinds jaar en dag is het hier alles roofvis dat de klok slaat en dan met name de snoekvisserij. Een klein beetje afwijken naar baars en snoekbaars wil ik ook nog wel eens doen maar in grote lijnen draait het hier echt om de snoek.

Mijn bellyboat…
Zoals sommige misschien gelezen hebben in mijn verslag van de afgelopen vistrip naar Zweden, ben ik in aanraking gekomen met de bellyboat.  Al jaren moet mijn vriendin het aanhoren, “Ik moet een bellyboat hebben om op de plas te kunnen vissen hier…”. Dit voorjaar eindelijk in zo’n ding terecht gekomen tijdens mijn jaarlijkse vistrip naar Zweden. Dat is dusdanig goed bevallen, bij thuiskomst direct achter internet gekropen en mijn eigen bellyboat aangekocht. Één dag voor de opening van ons snoekseizoen ligt hij op de deurmat en diezelfde avond begin ik met wat aanpassingen zodat ik in ieder geval mijn oude dieptemeter kan monteren. Verdere aanpassingen volgen nog. Op de openingsdag zit ik om 06:45 in mijn eigen bellyboat op “mijn” plassie en weet ik direct de eerste vissen te vangen.

Klaar voor de start van het nieuwe seizoen…
Klaar voor de start van het nieuwe seizoen…

De zandput…
Achter mijn huis ligt een leuke zandput met een aardig visbestand, voor zover ik nu kan zeggen. Het diepste punt van de plas zit zo rond de 11 tot 12m. In de avonduurtjes wil ik nog wel eens een poging doen vanaf de kant, op de momenten dat dit nog mogelijk is. Op het moment dat de planten echt beginnen te groeien is het haast geen vissen meer. Het water is vrij helder en staat daardoor al snel helemaal vol met waterplaten. Met een motorboot mag je hier niet vissen dus echt werk maken van dit water is vrij lastig. Maar nu heb ik een bellyboat! Zoals ik zei, de eerste vissen vanuit de bellyboat heb ik hier al gevangen. De kantvissessies die ik er in het verleden heb gedaan, hebben mij vissen opgeleverd tot iets over de 90cm. Vanuit de belly moet ik het tot nu toe doen met wat leuke 70+ vissen, de rest allemaal kleiner. Weet dat het gevaarlijk is om te zeggen maar ik weet zeker dat hier metervissen zwemmen! Grote baars(40+) heb ik er ook al gevangen. Je voelt hem al aankomen…

Mijn missie…
Na de aanschaf van mijn bellyboat heb ik mij de volgende opdrachten gegeven.
– Nog dit seizoen moet ik op de plas een metervis zien te vangen.
– Uitvinden of er ook snoekbaars te vangen is.

Hoe vaak ik ga vissen op “mijn” plas, durf ik niet te zeggen. In de aankomende maanden moet het in ieder geval lukken om minimaal eens per week een sessie te doen. Zeker in de avonduren kan ik vaak wel een gaatje vinden om er een paar uurtjes op uit te trekken. De manier van vissen zal voornamelijk bestaan uit jerkbaiten en gooien met rubber. Om mijn 2e opdracht ook nog enige kans van slagen te geven, zal ik ook een verticaalhengel meenemen met wat shads. Door het vrij heldere water zal ik de eventueel aanwezige snoekbaars op dieper water moeten zoeken. Nou wil ik voor mezelf een beetje bijhouden wat ik allemaal uitspook en hoe ik het er vanaf ga brengen op “mijn” plas. Het leek mij daarom leuk om hier op de website, op regelmatige basis een verslag te doen van mijn vorderingen. Hierbij dus het eerste deel…

Tot nu toe…
De openingsdag van het seizoen lig ik dus om 06:45 met de hele handel te water en start ik met het verkennen van de plas. Klein beetje kijken hoe het diepteverloop is en waar er ondieptes/taludjes te vinden zijn. Ondieptes kan ik dus wel op me buik schrijven. Het is gewoon een vrij eentonige bak met water die langzaam afloopt naar een meter of 11-12. Hier en daar liggen wel wat grotere ondiepe platen aan de randen met de nodige plantengroei. Ik weet in ieder geval wat.

Ik parkeer mijn bellyboat boven 5m water en begin richting het eiland te smijten. Er ligt 1 eiland in “mijn” zandput. Al na een aantal worpen zie ik een volger met knappe afmetingen. Wat ik ook doe, versnellen, vertragen, stoppen… geen zin heeft de vis. Gewoon verder trappelen boven dezelfde diepte en de hele “diepe” kant van het eiland afvissen. Niets geen leven meer. Als ik een bocht maak rond de kop van het eiland en het ondiepe deel binnen trappel, gooi ik eens richting de kant van de put. Twee tikken en boem, hangen. Een kleine snoek heeft mijn kikker gegrepen en zorgt voor mijn Nederlandse bellyboat ontmaagding. Prima, je kan het maar gehad hebben.

De eerste is binnen. Op zoek naar wat groters…
De eerste is binnen. Op zoek naar wat groters…

Rustig vis ik achter het eiland verder boven ondiep water. Het water is hier niet dieper dan 1,5m met aan de ene kant het eiland, aan de andere kant de rietkragen die langs de zijkant van de put staan. Als ik zowat bij het einde van dit ondiepe stuk kom en weer rond het eiland moet draaien, vang ik nog zo’n dappere rakker. Beetje verder dobberen over dieper water, een ondiepe plaat aan de overkant bestoken, gewoon een beetje verkennen. Als ik deze ondiepe plaat rustig uitvis heb ik nog 2 vissen bijgevangen en besluit ik het water af te gaan. Wordt wel eens tijd voor een bak koffie en een broodje. Binnen een paar uurtjes weet ik in deze eerste sessie dus 4 vissen te vangen. Helemaal niet verkeerd dacht ik zo.

Een volgende sessie, op een avond later in de week, probeer ik wat te verticalen. Boven 9m water zie ik een hoop signalen op de dieptemeter dus ik probeer maar eens wat. Als ik dan nog een vis haak denk ik meteen aan snoekbaars… dit blijkt een baars te zijn. Overigens wel een heel mooi formaat. Mijn broer staat toevallig langs de kant met de streamerhengel te smijten dus ik trappel een stukje terug zodat hij een foto kan maken.

Mooie baars van 9m water. Met 44cm echt wel leuke vis om te vangen.
Mooie baars van 9m water. Met 44cm echt wel leuke vis om te vangen.

Trappel nog wat in de rondte en verspeel nog een snoekje. We gaan aan de koffie! Volgende keer weer nieuwe kansen.

Zal proberen om wekelijks een verslag te doen van de vorderingen in mijn missie. Deze week ben ik zeker nog te vinden op “mijn” put dus in ieder geval…

Reageren op het artikel van Pascal van Veen? Dat kan gratis op ons Roofvisweb Forum.

Tot volgende week,
Pascal van Veen.

Zweden, Sportfishing Dalsland.

dalsland logo

Het is alweer heel wat jaar geleden als ik het samen met één van mijn maten, steeds vaker heb over verhuizen naar Zweden. Dit voorjaar heeft hij samen met z’n gezin, de grote stap gemaakt. Een nieuw bedrijf is gestart en voorziet ons vissers, van alle gemakken rondom het roofvissen in Dalsland. SportfishingDalsland is gelegen in het dorpje Fengersfors, midden tussen ontelbare meren en rivieren. Of je nu je eigen boot wil gebruiken, een boot wil huren of wil vissen vanuit b.v. een gehuurde bellyboat, alles is mogelijk.

Tekst en foto’s: Pascal van Veen

001

Kom ik al jaren achtereen op Camping Dragsö in Karlskrona, dit jaar spreekt het natuurlijk als vanzelf dat wij zullen verblijven in één van de schitterende huisjes die te huren zijn via SportfishingDalsland. Het doel van deze vakantie… Vissen vanuit de boot op de grotere wateren en de kleinere meertjes bevissen vanuit de bellyboat. Voor deze vakantie nog nooit in een bellyboat gezeten. Bij thuiskomt terug in Nederland, direct een bellyboat gekocht… Misschien geeft dit al een klein beeld van hoe ik dit ervaren heb.

We reizen dit jaar in twee groepen. We rijden met 4 man en 2 auto’s door gebruik te maken van de bootovertocht Kiel, Göteborg. Om 19:00 afvaren in Duitsland en om 09:00 aankomen in Zweden, uitgeslapen en wel. Drie van onze andere vismaten pakken het vliegtuig. Uiteraard gaan de visspullen allemaal met de auto’s mee. De vliegers komen een dag eerder aan dan ons maar vrijdag 10 mei is het hele setje compleet en kan de visvakantie beginnen.

002

Ons huis, waarin wij met 7 man nog ruimte over hebben. En zoals je ziet, het water is hier nooit ver weg! We starten de eerste visdag op verschillende wateren in de buurt. Bellyboatjes, roeiboten, motorboten… alles wordt ingezet, op zoek naar de snoek. We vangen hier en daar onze vissen, de één meer dan de ander en daarop worden de stekken van de komende dagen afgestemd.

003

In de afgelopen jaren natuurlijk de nodige mensen in Zweden leren kennen en ook erg goed bevriend geraakt met Patrick. Al vanaf het eerste jaar dat ik in Zweden kom, vissen we samen. Ook dit jaar komt hij weer een lang weekend over, om samen met ons achter de snoek aan te gaan. Dat hij vissen kan, laat hij direct zien.

Helaas voor mijn grote vriend, die nog even twijfelde of het niet een metervis zou zijn… Zijn grootste vis in dit weekend brengt niet meer dan 98cm op de meetplank, hahaha. Evengoed natuurlijk een schitterend formaat! En dankzij de fotokunsten van mijn andere maat Martijn, deze hele mooie plaat.

De volgende dag gaan we groter water bezoeken. We hangen de (huur)boten achter onze auto’s en rijden een half uurtje richting één van de vele grotere meren die er in de omgeving te vinden zijn. Door de lange winter blijkt het moeilijk te zijn om de vis te vinden. Hier en daar wordt er een vis gevangen maar opgestapeld liggen ze zeker niet. Dat is andere jaren wel eens anders geweest. Dennis weet trollend boven 25m water een mooie vis te vangen van ruim in de 80. De visvinder laat flink wat leven zien op dit diepe water. Dennis heeft dan de gewoonte om een flinke hap rubber over boord te hangen en laat ons vrijwel direct zien dat hij dit niet voor niets doet.

004

Zelf vang ik wat kleinere vissen en ook de rest vangt eigenlijk alleen maar kleine vis. Patrick weet nog wel een wat knappere maat te haken als we boven een kleine 2m water liggen en een aangrenzend plantenbed bestoken met onze jerkbaits.

005

We pakken eigenlijk allemaal een andere hoek of baai op dit meer en vangen allemaal een vissie. Rond de middag treffen we elkaar om een bakkie koffie te zetten. Heerlijk toch. Je vult de Ghillie Kettle rechtstreeks vanuit het meer, stookt een fikkie, wacht een minuutje en je hebt kokend water.

006

We vissen de middag verder in verschillende baaitjes en vangen nog wat vissen bij maar echt schrikbarend is het allemaal niet. Als we thuis zijn en onze dagelijkse nazit doen onder het genot van de nodige pilsjes, besluit het merendeel van de groep om kleiner water op te zoeken. Onder andere Dennis, wil de komende dagen volgas met de vliegenhengel aan de slag en dan is kleiner water wel zo prettig. Vergeleken met Nederland zijn een aantal van deze kleine meertjes nog steeds flinke plassen hoor. Het is hier gewoon veel makkelijker bepalen, waar de snoek zich op zal houden. Dennis moet en zal deze week een metervis op de vliegenhengel vangen. We hopen het met z’n allen en beloven hem in ieder geval dat dit geen makkelijk opgaaf zal worden. Dat wij er volledig naast zullen zitten, kunnen we dan natuurlijk nog niet weten…

007
De meest nette avond van de week denk ik ;-) Gezellig nazitten aan het eind van de dag onder het genot van een borrel.

De bellyboatjes worden gepakt, roeiboten in het water gedonderd en een enkeling gaat er nog met de trailer op uit, richting groter water. We vissen de resterende dagen eigenlijk voor het merendeel op verschillende kleinere plassen en beginnen te scoren. De aantallen gaan lekker oplopen en ook komt er met regelmaat een knappe vis uit. Niets mooier dan een bellyboat in de auto gooien, gewoon zomaar gaan rijden en het eerste de beste bospad inslaan. Deze boswegen zijn over het algemeen ook allemaal kilometers lang en brengen je langs ontelbare meertjes die midden in de bossen verstopt liggen. Zo goed als allemaal privébezit en dus eigenlijk niet zonder toestemming te bevissen. Even aanbellen bij het huisje dat aan het water staat, een praatje maken en 9 uit 10 dat je er vissen mag. Zolang je het maar netjes houdt. En geloof mij, er wordt in dit soort meertjes gewoon nooit gevist. Je wilt niet weten wat voor vissen je hier tegen kan komen. Krijg je geen gehoor van de eigenaar… Netjes je auto aan de kant parkeren en lekker gaan vissen vanuit de bellyboat. Nogmaals, hou het wel netjes allemaal! Mocht er onverhoopt iemand beginnen te klagen langs de kant… wees zo netjes om even een babbeltje te maken. Vaak is dit voldoende om door te mogen vissen. Heeft de eigenaar er echt iets op tegen… er liggen nog honderden van dit soort watertjes in de omgeving…

Heerlijk om zo je vissen te vangen!
Heerlijk om zo je vissen te vangen!

We pakken zo allemaal op onze eigen manier diverse wateren en als ik op een bepaald moment een baaitje bevis vanuit de belly, los ik tot 2 keer toe een heel knappe vis. Dezelfde vis welteverstaan! Als ik Kikker binnenvis krijg ik een beuk, geef een ram terug en voel nog 1 flinke klap. Los… Twee tikken verder pakt ze de Kikker weer en nu hangt ze echt. Flinke bonken verraden een goeie vis aan de andere kant. Bam, spanning weg… Neeeeee!!! Hoe kan dit? Dit was een hele beste. M’n Kikker is nog maar een meter of 5 bij me uit de hengeltop en ik besluit rustig verder te tikken. Als ik de Kikker vlak voor me voeten langs trek en even stil laat hangen zie ik die dikke dame nogmaals volgen en direct een schot maken… Wachten, wachten, tot ik echt goed contact voel. Dit is inderdaad een hele beste en die wil ik niet nogmaals lossen. Als mijn reel al haast lijn begint af te geven haal ik uit. Een paar flinke rossen deel ik uit om ervoor te zorgen dat de haken nu echt goed vlees pakken. Binnen 1 worp pakt deze dame dus gewoon 3x mijn Kikker en nu ga ik haar echt niet meer verliezen. Als ik de vis een aantal keer bij me heb liggen, besluit ik naar de kant te trappelen om haar goed te kunnen pakken en onthaken. Dit moet een verbetering van mijn PR gaan worden. Na een flink gevecht lig ik met de hele handel tussen de rieten en stap ik uit de belly om de vis te onthaken. Natuurlijk, geen vismaat te bekennen en ik zit hier met m’n PR vis… Zo goed en kwaad als het kan maak ik een filmpje terwijl ik bezig ben. Kan ik in ieder geval nog wat plaatjes uit knippen. Als ik de vis gemeten heb en terug heb gezet, plof ik in me bellyboat neer. Begin wat te schreeuwen, steek een peuk aan en zit zo nog 5 minuten na te genieten. Die paar mensen die aan deze baai wonen zullen minsten gedacht hebben dat de wereld verging. Die mafketel daar in het water, springend en schreeuwend… die is niet wijs joh.

Nieuw PR, 114cm. En geen vismaat in de buurt om een knappe foto te maken.
Nieuw PR, 114cm. En geen vismaat in de buurt om een knappe foto te maken.

Als ik bijgekomen ben, trappel ik het baaitje weer door en begin een de weg terug. Ik vang nog wat vissen bij tot ik Dennis en Arno tegenkom die samen in een bootje zitten. Zei zijn met de vliegenhengel aan de gang geweest en Dennis is blij… Z’n eerste metervis op de vliegenhengel is een feit. En wat voor één!!

010

Meteen maar met 110cm beginnen. Tsja, als je een meter op de vliegenhengel wil vangen, kan je het maar beter meteen goed doen. We pakken onze spullen in aan gaan richting huis. Zo snel als mogelijk moeten we op de laptop naar het gemaakte foto en filmmateriaal kijken. Als iedereen uiteindelijk thuis is, blijkt het een prima dag te zijn geweest. Ook maatje Peter ving een vis van 114cm vandaag. We hebben drie slachtoffers voor de “Straaljagerpeut” vandaag.

Levinus bracht dit jaar een fles drank mee… Dat dit gedronken wordt door mensen, ik geloof er geen hol van! Het is verschrikkelijk goor en brandt je strot uit. Volgens ons wordt dit door de luchtmacht gebruikt als straaljager brandstof. Aangezien niet één iemand het lekker vindt, wordt besloten dat je een eierdop van die handel moet drinken als je een dag blankt of een PR vangt…

Proost Dennis! Zo kijk ik dus bij het nemen van een flinke slok “Straaljagerpeut”. Dennis was zo slim om z’n armen voor z’n ogen te stoppen.
Proost Dennis! Zo kijk ik dus bij het nemen van een flinke slok “Straaljagerpeut”. Dennis was zo slim om z’n armen voor z’n ogen te stoppen.

De volgende dagen gaan we door met het bevissen van de kleinere wateren in de omgeving. Veel vissen weten we te vangen met zo af en toe weer een leuke uitschieter. Tijdens 1 van onze avonturen door de bossen van Dalsland schieten we ook de nodige plaatjes van de schitterende omgeving.

012

Je wil toch niet meer naar huis als je ruim een week in dit soort omstandigheden aan het vissen bent? Het weer zit ons prima mee en de visserij is ook uitstekend. Avond na avond gaat de bbq aan, steken we een kampvuurtje aan en drinken een lekkere borrel op de goede visdagen. Het is gewoon genieten.

Ergens halverwege de week besluiten we nog een groter meer aan te doen met de boot. Hier is naast snoek ook nog forel te vangen. Mede doordat er nog niet zo heel lang geleden een kwekerij is opengesneden. Tonnen forel zijn er het meer in gezwommen. Dat willen we dus best wel eens proberen. We zijn weer bijtijds op pad en zien al direct bij het vertrekken van de helling, dat het stikt van de forel. Overal zie je ze jagen. Vangen blijkt achteraf toch een stuk moeilijker. We doen verschillende stekken aan en smijten ons een ongeluk met kleine lepeltjes, plugjes en spinnertjes.

013

Onder andere Martijn weet een aantal forellen te haken en kan er nog mee op de foto ook. Als de brandweer gaan ze, die forellen. Je weet niet wat je meemaakt op een 20gr. spinhengeltje. Echt topsport van de bovenste plank. Zelf vis ik stug door op de snoek. Veel haalt het niet uit. We staan op een bepaald moment nog te kijken met z’n drieën hoe een mooie 80+ snoek achter mijn swimbait aan komt zwemmen en deze vlak naast de boot te pakken neemt. Één run en los issie, balen maar het hoort erbij. Wel mooi om te zien in dat kraakheldere water. Uiteindelijk gaan we weer richting huis en zijn er toch een aantal forellen gevangen.

Thuis aangekomen komt de rest van de groep ook langzaamaan terug en wordt de balans weer opgemaakt. Dennis moet weer aan de “Straaljagerpeut”! Een vis van 110cm op de streamer was nog niet genoeg voor meneer. Ik heb hem niets anders meer zien doen als vliegvissen. Hij ving vandaag een vis van 113cm op de streamer. Niet alleen hij, wij allemaal gaan uit ons dak. Topper Dennis!

014

We zitten ruim op de helft van een vakantie die nu al meer dan geslaagd is. Dominique weet ook z’n PR nog op te schroeven naar 108cm vandaag. Peter en Levinus, die elke dag met z’n tweeën in de boot zitten, vangen ook weer leuk vis. Ook metervis bij hun in de boot!

We gaan het kleinere water weer op. Dennis, Martijn en ik besluiten om het met z’n drieën te gaan proberen in de roeiboot waar we voor het gemak maar een kleine elektromotor achter hebben gehangen. Martijn moet nog een knappe vis vangen deze vakantie, dat wordt ons doel van vandaag. Als de dag langzaam vordert en er plotseling een kleine bui los barst, gaat de vis ook los. We liggen in een baaitje, niet groter dan een voetbalveld waar Dennis weer de nodige vissen op de streamer vangt. Ik pik er hier en daar één uit met de Kikker en bij Martijn wil het nog niet helemaal. Bij de 2e drift door het baaitje krijg ik er een betere vis op. Na een leuk gevecht til ik haar aan boord en we moeten meerdere keren meten… deze vissen bestaan helemaal niet, zei ik altijd. Precies 100cm… Kom nou, een snoek is 99cm of 101cm maar gaan 100cm. Dat kan gewoon niet… Ik stel mijn mening bij als we het er met z’n allen over eens zijn. Deze is toch echt 100cm precies.

015

Martijn hangt er ook meteen maar weer een Kikker aan. Binnen een kwartier weet hij dan ook meteen 2 vissen te haken. Eerst een kleintje en nog geen 3 worpen later is het weer raak. Deze geeft goeie sport en moet dus wel knap aan de maat zijn. Uiteindelijk kan ik de vis aan boord tillen als ik het ankertouw uit de bek heb gehaald. Ook wel weer grappig om mee te maken. Meten, nog eens meten… Jaha, eindelijk… ook voor Martijn een knappe vis deze vakantie.

101cm voor Martijn vanuit onze luxe roeiboot. Zo zie je maar weer… ook als je het lekker simpel houdt kan je gewoon je vissen vangen.
101cm voor Martijn vanuit onze luxe roeiboot. Zo zie je maar weer… ook als je het lekker simpel houdt kan je gewoon je vissen vangen.

Tijdens de vakantie spreek ik nog met Melanie(dochter van Andy) af om een dag met haar te gaan bellyboaten. Ze moet haar eerste snoek nog vangen en heeft in het verleden al een set eigen jerkbaits gekregen die zijn gespoten door onze grote vriend Derk. Daar moet natuurlijk mee gevist worden. Door de “drukte” komt het op de laatste visdag aan. Zaterdagavond zullen we een grote bbq doen bij Andy thuis, ter afsluiting van de week. De bedoeling is om zelf nog wat zalm te roken dus ik moet rond 14:00 van het water af. Een prima daggie dus, om met Mel het water op te gaan in de Belly.

Een klein beetje uitleggen hoe je dat rare ding in beweging krijgt en waar de vissen over het algemeen te vinden zijn. Mel heeft er zin aan, ik misschien nog wel meer!
Een klein beetje uitleggen hoe je dat rare ding in beweging krijgt en waar de vissen over het algemeen te vinden zijn. Mel heeft er zin aan, ik misschien nog wel meer!

Je zal het niet geloven maar het staat op film… de eerst worp  die Mel maakt ben ik aan het uitleggen wat er zo’n beetje de bedoeling is. Midden in mijn verhaal gilt ze het uit… Haar eerste snoek is zojuist gehaakt. Samen halen we deze het water uit, maken wat foto’s en vissen verder. Het staat 1-0 in het voordeel van Melanie…

Niet veel later weet ik de stand gelukkig gelijk te trekken en is het weer spannend… wie gaat de volgende vangen. Dat die er komen gaat is wel zeker! Boem, jahoor, jammer Mel!!! Ik heb nummer 2 in m’n handen. Dat voelt goed. Je wil niet naar huis gevist worden door iemand die dit nog nooit gedaan heeft natuurlijk. Even verderop los ik weer een vis, Mel krijgt geen leven niks. Twee worpen later zie ik er volger die een schot doet en kompleet naast mijn Kikker duikt… Mel smijt direct haar “Mellybait” richting de plek die ik aangeef en bam, hangen! 2-2 is de stand geworden. Ik leg haar rustig uit hoe je die beesten vast moet pakken en hoe je ze daarna weer terug in het water zet. Dat beest ga ik echt niet zo vasthouden hoor! Dat lukt nooit! Echt wel Mel, dat kan jij. Hup foto, filmpie en terug mag de vis weer. Een high-five en direct zegt ze, “Ik ga er nog wel één vangen want ik ga echt wel winnen…” Een worp of 5 later zie ik haar hengel weer dubbel gaan. Ze schreeuwt het uit. “Whahaha, ik heb er lekker weer één!!!” Hengeltje binnendraaien en rustig begin in het hele gebeuren te filmen terwijl ik naar haar toe trappel. Als ik even later de vis in de kieuw grijp, zie ik meteen dat dit een mooie vis is voor onze beginster ;-) Ik draag de vis netjes aan haar over en neem nog wat foto’s. Het is dus 3-2, in het voordeel van Melanie…

Met 79cm meteen een mooie vis voor de eerste keer snoekvissen. En hoe “gevaarlijk” ook, gewoon in de kieuwgreep… Topper!!
Met 79cm meteen een mooie vis voor de eerste keer snoekvissen. En hoe “gevaarlijk” ook, gewoon in de kieuwgreep… Topper!!

Het laatste kantje van dit kleine meertje haak ik onze belly’s aan elkaar. Mel vist nog rustig door terwijl ik ons langzaam naar de uitstapplaats toe trappel. Het blijft bij 5 vissen in deze korte sessie. Jajaja, ik weet het. Drie voor Melanie en maar twee voor mij…

We sluiten de dag af met een heerlijke bbq en de nodige drankjes. Morgen gaat het hele gezelschap weer naar huis. De vliegers moeten vroeg op pad. Wij rijders, kunnen rustig aan doen en rijden uiteindelijk rond 14:00 richting Göteborg om de boot terug te pakken. Het was een topweek met geweldige vangsten en veel gezelligheid. Ik zeg, “tot over twee maanden”. Dan mag ik gelukkig nogmaals naar Zweden voor de gezinsvakantie. En volgend jaar zijn we natuurlijk weer in het voorjaar terug voor ons nieuwe avontuur.

Mocht je een onvergetelijke en uitstekend verzorgde (vis)vakantie willen boeken in het mooie Zweden. Denk dan zeker ook aan www.sportfishingdalsland.com Neem contact op met Andy van Assema en ik weet zeker dat je een geweldige tijd zult hebben. Ik spreek uit ervaring!!

Groeten, Pascal van Veen.

Zoute rovers uit Nappstraumen

 

Persbericht Cordess
Persbericht CordesTravel

Beste sportvissers,

Vandaag wederom een geweldige dag op de Lofoten bij Nappstraumen, geen wind, volle zon en een geweldige, super, fantastische, te gekke en vooral spectaculaire visserij! Deze dag ging men voor groot, nog groter en het allergrootste, het doel was van elke soort een hele grote vis te vangen en dat is aardig gelukt.

1370109953

Gisteren hadden we al geweldige vangsten met oa hele dikke koolvissen en schollen van 1,8kg, maar vandaag was het nog beter. Onze snelle 23,5 ft boten met 135pk motor, bracht ons snel naar de stekken.

1370110006

Vandaag is er volop kabeljauw en koolvis gevangen van meer dan 10kg, met als uitschieters een koolvis van 14.1kg (122 cm), een kabeljauw van 21.7kg en 22.4kg en slot een dikke heilbot van 126cm !

1369999951

Bij deze accommodatie Nappstraumen, bij de magische Lofoten in Noord Noorwegen, krijgt voor 1 dag een gratis visgids mee aan boord, die u meteen de beste stekken laat zien. Veel vissers vinden rijden te ver naar deze accommodatie, dus is vliegen een goede optie, Cordes Travel heeft als agent voor de SAS een speciaal contract, zodat hun sportvissers maar liefst 54kg bagage per persoon retour mee mag nemen.

1370109592

Meer weten over deze geweldige TOP accommodatie ?

http://cordestravel.nl/noorwegen/nappstraumen-lofoten-vissen-in-noord-noorwegen/

 

River Time 2 met Daan Verbruggen

River Time 2
River Time 2

Als ik s’avonds nog zit bij te komen van een mooie visdag gaat de telefoon over het is Frank. We bespreken nog even de dag en hoe goed en mooi het wel niet geweest was, ondanks de vermoeidheid heb ik toch al weer zin in een nieuw avontuur en dus vraag ik Frank of hij geen zin heeft om er nog een dag op uit te gaan. Ik was nog niet uitgesproken of de vraag was al “hoe laat spreken we af?”

Het plan was om wederom de rivier op te gaan en dat is voor ons best wel even een stukje rijden. Frank moet dan nog eerst naar mij toe komen dus dat werd weer een vroegertje want half vijf bij mij betekent dat die schele al om kwart voor vier moet gaan rijden. Als Frank aan komt rijden sta ik al te wachten en heb ik mijn spullen in de bus gelegd zodat alleen Frank zijn spullen er nog bij hoeft te leggen en we gaan weer op pad. Na een klein uurtje rijden komen we aan en zoals ik al gezien had op de site van Rijkswaterstaat stroomt de rivier als een wilde. Dat is in ieder geval al een goed begin want een stilstaande rivier ben ik niet fan van. Snel de boot te water en varen naar de eerste stekken waar we ons geluk weer gingen beproeven maar daar had ik alle vertrouwen in.

Goed opletten blijft belangrijk, zeker op een iets smaller stuk rivier waar de boten vlak bij kunnen komen
Goed opletten blijft belangrijk, zeker op een iets smaller stuk rivier waar de boten vlak bij kunnen komen.

Op de eerste plekken werd de boot even op het elektronische anker gelegd zodat we beide nog even 1 extra hengel klaar konden maken zodat we konden vertikalen maar ook konden werpen. Zelf zat ik te vissen met mijn favoriete Abu Garcia Orenji en om te werpen had ik een skeletor klaar liggen, eigenlijk is die net even te hard maar omdat de rivier zo hard stroomde koos ik voor deze hengel omdat ik dan een iets zwaardere loodkop kon gebruiken. Frank zat met een eigenbouw hengel die ik heb gemaakt en met een Berkley Ripple evx 10-30 gram dit is echt een topper onder de vertikaal hengels want wat een gevoel zit daar in.

De schitterend uitziende Berkley Ripple met eindeloos gevoel, daar scoort Purefishing hoge ogen mee
De schitterend uitziende Berkley Ripple met eindeloos gevoel, daar scoort Purefishing hoge ogen mee

Toen eenmaal alles klaar was konden we beginnen en mij shad had de bodem nog niet geraakt of ik kreeg al een aanbeet waar ik mij helemaal kapot van schrok omdat ik het nog niet verwacht had. Helaas reageerde ik niet alert en werd de aanbeet niet verzilverd. Die schele deed het beter want korte tijd later was hij aan de beurt en die hing wel, een mooie vis van tegen de 60cm verscheen aan de oppervlakte en kon onthaakt worden. Na een aantal stekken afgevist te hebben stond de teller al weer aardig in de dubbele cijfers alleen bleven de grote vissen vandaag een beetje uit, dat wil niet zeggen dat we geen mooie vissen vingen hoor want de kleinste waren zo rond de 55cm dus dat zijn gewoon keurige vissen alleen viste we op een manier waar je de echte grote kon verwachten maar helaas bleven die uit.

Heel veel van dit slag vissen.
Heel veel van dit slag vissen.
Welke natuurlijk geen straf zijn om te vangen.
Welke natuurlijk geen straf zijn om te vangen.

De meeste vissen werden weer vertikaal gevangen op ondiep water waarbij de Berkley Flex shad zwaar favoriet was en dan in de witte variant. Het klinkt misschien cliché maar ik vis bijna alleen nog maar met shads uit het purefishing pakket omdat het assortiment op dit moment best groot is en de vangkracht enorm. Frank wil nog wel eens regelmatig wisselen en na een uur of 4 vissen ziet zijn plekje achterin de boot er dan ook als volgt uit.

Wisselen, soms werkt het en soms ook niet ook bij Frank.
Wisselen, soms werkt het en soms ook niet ook bij Frank.

Zelf heb ik niet zo erg veel met dat wisselen en vertrouw ik echt op hetgeen ik gevangen heb, als ik weet dat ik er eerder al op gevangen heb waarom zouden ze dat dan nu ineens niet doen. Ik geloof zelf meer in het veranderen van techniek zoals harder tikken of juist zachter maar ook het varen kun je mee variëren of net weer even iets dieper terug gaan als de zon wat feller wordt. Allemaal dingen waar je dus rekening mee moet houden. Zo tegen het einde van de dag begon de stroming ietsje minder te worden en liepen ook de aanbeten weer wat terug, klagen mochten we al niet meer want we stonden inmiddels alweer op een leuk aantal snoekbaarzen. Nu bleek echter dat er werpend nog wel een visje te vangen viel en dus werd er weer snel over geschakeld zodat we op deze manier nog wat vissen wisten te vangen met weer een paar mooie zestigers erbij.

Na nog een leuk aantal vissen te hebben gevangen op erg ondiep water liep de dag alweer ten einde. Voor ons is het heel simpel, we gaan er vroeg op omdat het vaak in de middag een beetje stil valt dan vissen we lekker door tot een uur of drie zodat we wel gewoon onze uren pakken en dan is het mooi geweest. We hebben dan een hoop lol gehad en onze vissen gevangen daarnaast zijn vooral de uren in de ochtend het meest interessant en daar focus ik mij dan ook op.

Helaas vandaag geen hele grote uitschieters maar hier doe ik het ook voor
Helaas vandaag geen hele grote uitschieters maar hier doe ik het ook voor.

Het was weer een mooie dag en ik heb me weer super vermaakt, die spanning dat er zo een kneiter op kan duiken blijft toch altijd een mooi idee.

Tot de volgende keer,
Daan

Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen

http://www.eu.purefishing.com/blogs/nl/daan-verbruggen

Het derde wereld wonder! Met Hilco van Nuil.

Heb het zelf ook vaak gehad. Je gaat vissen op snoek en hebt alles tip top voor elkaar, goede voorbereiding, stekken met liefde uitgezocht en dan………… hopeloos niks nada noppes!! Dagen achter elkaar moeilijk met af en toe een panharing en dat was het dan! Je wordt er geen betere visser van want onzekerheid maakt zich langzaam van je meester.

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Je gaat zwerven om toch nog maar een visje te scoren, ellende dikke ellende! Ten lange leste riep de persoon die dit nu overkwam zich tot mijn persoon of ik niet een stekkie had waar hij wat vertrouwen op kon bouwen. Ik gaf hem meteen een stek waar ik zeker van was dat je daar goed snoek kon vangen. Duidelijk erbij vertelt waar en wat te doen en zo de hele hupsa en wat denk je….. ja hoor, dikke blank. Man radeloos en in de put en ik met schaamrood op de kaken want had ik het wel goed gedaan?? Twee dagen later ik daar heen en of de goden het zo wilden…. 14 stuks!

Strak van het kantje in de ochtend!
Strak van het kantje in de ochtend!

Heb het hem maar nooit verteld want je hebt van die dagen dan doe je er niks aan, ze lijken van de aardbodem verdwenen die juupsa`s. Oplossing? Kom een dag mee dan doen we het over en kijken we of we het derde wereld wonder kunnen bewerkstelligen. In de ochtend toen we op weg waren naar het betreffende water zat ik zelf ook een beetje in twijfel. Het waren de eerste dagen van maart en de lente liet zich in haar volle pracht en praal aan de wereld zien Het was 15 graden en een heerlijk zonnetje erbij! Zijn ze onderweg naar de paaigronden of liggen ze nog op de winterstekken, je blijft het jezelf afvragen. Ik besluit maar een combi te doen, de ochtend op de trek routes naar de paai plekken vissen en als het daar nog niks is de middag op de winterstekken doorbrengen.

Juupsa power!
Juupsa power!

Op het natte aangekomen kiezen we beide ons kunstaas om mee te gaan trollen. Deze manier van vissen is toch de beste manier om in een redelijk korte tijd veel water af te vissen en zo te weten te komen hoe de zaken er momenteel voor staan. Ik maak maar gebruik van de ouwe truc om de gast aan de goede kant te laten vissen in de vroege uurtjes. Ze liggen dan nog redelijk strak tegen het riet of net op het randje van het talud. Het duurt dan ook geen 20 minuten of zijn reel ratelt het vrolijk uit want de eerste Juupsa van de dag meldt zich!

Dikke lol want het is Fish on!!
Dikke lol want het is Fish on!!

Op een losser na, die zich binnen 50 meter van de eerste snoek vakkundig van de haak kan ontdoen,  blijft het op dit stekje verder stil. Dus na een uurtje geef ik de mad rat de sporen en we gaan op naar stek 2! Een paar witvissers zitten lekker op hun stoeltje een beetje dromerig voor zich uit te kijken als wij in volle oorlogsuitrusting langs tuffen. Wil het wat vragen we vriendelijk? (wilden gewoon weten of ze bulten voorns vingen). Mistroostig buigen de koppen naar beneden, niks waard het wil niet vandaag was het antwoord. Net als ik voorbij de eerste visser kom klappert mijn hengel een beetje in de steun, ik draai maar binnen eens kijken wat er aan zit? Geen snoek haha maar een dikke vals gehaakte voorn van 25 cm. Als Henry binnen 10 meter het zelfde overkomt worden de blikken van de witvissers grimmig. Ik grap maar dat met maden het niks waard is, pluggen das de manier om voorns te vangen!

Screaming devils daar knallen ze graag op!
Screaming devils daar knallen ze graag op!

Het gaat lekker op deze stek, we vangen wel geen grote jumbo vissen of eigenlijk moet ik zeggen Henry want hij staat om 12.00 uur al op 5 snoeken en ikke… tja, op eentje na sta ik mooi met een drup aan de neus! Maar we vermaken ons kostelijk en gezamenlijk besluiten we om nu eerst maar eens te gaan lunchen, lekkere broodjes warme knakworst en vette hamburgers: HEERLIJK! Zodra de buikjes vol zijn ruimen we de kunstaashengels maar op in de hengelbakken en komen mijn geliefde doodaashengels het zonlicht begroeten. Een mooie dikke dooie voorn aan de takel gehesen en op de elektromotor glijden we langzaam de winterstek op.

Show some respect voor deze oude krijgers!
Show some respect voor deze oude krijgers!

Het is een oude stek, het is jaren geleden dat ik hier ben wezen vissen want toen was het ook al een beetje alles of niet stekje! Maar als je dobber hier vertrekt dan heb je ook een mooie oude krijger aan de haak. Niets geen gedoe met kleine snoek, groot of niks dat is het motto hier! Dus vol goede moed beginnen we aan ons eerste driftje en nog eentje en nog eentje….. de tijd tikt gestaag weg maar beet no way!! Lichte twijfel nestelt zich in mijn hersenpan… should I stay or should I go! Woest schud ik mijn kop want het is hier of nergens, no way dat ik op de pof ga! Een eigenwijze noordeling dat ben ik en het heeft al menig visdag gered die harde schedel van me. Ik knipoog naar mijn maat want het gaat gebeuren hier dat beloof ik je al moet het tot middernacht duren, we krijgen er nog dikke Fish On!!!!

Prachtige snoeken hebben we toch in eigen land!
Prachtige snoeken hebben we toch in eigen land!

En dan, het zal tegen half 3 zijn geweest, gaat eindelijk een dobber aan de wandel en de eerste echte van de dag komt aan boord. De ban is gebroken…. eindelijk!! Het blijkt een voorbode te zijn want zo maar uit het niets gaat het los. Aanbeet na aanbeet kunnen we noteren, niet alles wordt geland maar oh oh wat gaat het ineens mal hier. Twaalf aanbeten waar we er acht van kunnen landen en het zijn stuk voor stuk dikke vissen!!  Tegen de schemer van deze prachtige dag valt het weer stil, grillig dat is de natuur en dat maakt onze sport ook zo speciaal want je kunt alles goed doen maar zij heeft altijd het laatste woord!

Dikke bakken pakken!!!
Dikke bakken pakken!!!

In de avond als ik op de bank lig met een beste borrel in de hand, overpeins ik de dag en dan dringt het tot mij door…. we beleven elke dag het derde wereld wonder! Want het zit niet in succes maar in vriendschap, zonder dat heeft niks geen waarde en met dat heeft ALLES waarde!

Het was weer allemachtig prachtig!
Het was weer allemachtig prachtig!

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Fish On!
Greets Hilco,

IJsvissen & Sneeuwscooter rijden in Zweden.

Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour!

7 tm 11 Maart 2013
IJsvissen in Zweden, dat is leuk om eens in het programma van Cordes Travel op te nemen, maar niet zonder dat we er eerst zelf geweest zijn en het zelf ervaren hebben. Op de beurs sprak ik Marco Kraal (bekend van Vis TV op RTL7) en hem leek het ook wel leuk om dat eens te ervaren, dus wilde graag met ons mee, Maurits onze vaste beurs-medewerker ging ook mee.

En na wat telefoontjes en e-mails naar Zweden, hebben we alles gepland en geboekt. We gaan met het vliegtuig en hebben ter plaatse een huurauto en vliegen op Stockholm. Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour, dat zijn nog eens leuke prijzen, incl. 23kg bagage.

Donderdag 07-03-13
Om 09:00 hadden we afgesproken bij Departure-1 en we konden al snel alle drie inchecken. We hebben ter plaatse een visgids geboekt, dus deze keer nemen we geen hengels en molens mee, alleen een warmtepak en winterkleding. Na een korte vlucht van 1,5 uur landen we in Stockholm Zweden, waar het in Brabant nog +20 was, was het in Zweden bij aankomst -10, was even wennen. Snel ons gemeld bij de autoverhuur en daar onze Volvo V70 station opgehaald.

Het huisje “Dromstuga” in Arsunda.
Het huisje “Dromstuga” in Arsunda.

We sliepen 1 nacht in het huisje “Dromstuga” in Arsunda, direct aan het beste snoekbaarsmeer van Zweden en de andere dagen slapen we in “Villa Sunside” bij Orbaden. Deze huisjes worden voor de Nederlandse en Belgische markt exclusief aan ons verhuurd.

“Villa Sunside” bij Orbaden.
“Villa Sunside” bij Orbaden.

Het weer is koud, volle zon en de omgeving is prachtig ! Na een korte rit van 1,5u treffen we Mikael onze visgids bij ons huisje. Na even kennis te hebben gemaakt werden we meteen uitgenodigd door de eigenaresse Helena om te komen dineren. Lars, de eigenaar van het huisje “Sjosunda”, wat op 20m afstand ligt van “Dromstuga”, visgids Mikael, visgids Dennis, Maurits, Marco en ik (Raffie), zaten gezellig aan het tafel te genieten van een heerlijke Zweedse maaltijd. Uiteraard werd er van alles besproken en kwamen we er al snel achter dat er in dit meer echt veel dikke Snoekbaarzen zwemmen, vorig jaar was de zwaarste snoekbaars 9.4 kg. Na een avond vol viskennis delen, stekken bespreken en praten over het vissen op snoek en snoekbaars was het tijd om te gaan slapen. Tot mijn persoonlijk verbazing kwam ik er achter dat er in Zweden weinig rust is, althans in ons huisje, want om 01:00 werd ik gewekt door een zware drilboor (Maurits) en een zware kettingzaag (Marco), waardoor ik besloot maar op de slaapbank in de kamer mijn nacht verder door te brengen.

We gaan ijsvissen in Zweden!
We gaan ijsvissen in Zweden!

Vrijdag 08-03-13
Om 05:00 ging de wekker, want we worden om 07:00 op het ijs verwacht. Douchen, ontbijten en daarna alle kleding aantrekken. Wij hebben gewerkt met het 3 lagen systeem, speciaal warmte-ondergoed op de huid, wat het vocht afvoert (t-shirts is uit den boze), dus echt professionele onderkleding, daarover een dunne fleece en bij extreme kou een 2e fleece (trui of vest) en daarna ons pak. Alle drie hadden we een Sundridge pak aan, simpel omdat dit voor ons de beste pakken zijn.

Sundridge Entec pakken, SUPER!
Sundridge Entec pakken, SUPER!

Maurits en ik hebben de nieuwste modellen, waarmee we ook op de boot vissen in Noorwegen en IJsland, daar dit warmte/drijfpakken zijn. Het voordeel van deze Sundridge Entec pakken is, dat ze heel soepel zijn, dus een zeer hoog draagcomfort hebben (net een gewone jas) en dat ze lichtgewicht zijn, ons pak weegt “maar” 2.5kg terwijl andere pakken al snel 5kg wegen en dat scheelt weer in het gewicht in je koffer. Tevens zijn ze erg warm en redelijk ademend, wij hebben het de hele week niet koud gehad en toch op sommige dagen een temperatuur hadden van -22 !! Ook bij -16 op de sneeuwscooter met een vaart van 80 km/pu geen kou gehad. Wel moet je het pak in de avond even binnenste buiten draaien ivm het vocht, de binnenkant kan wat klam worden, dus even laten ademen.

Een goede warme muts is erg belangrijk uiteraard, de meeste warmte verdwijnt via het hoofd. Dan had ik 2 paar handschoenen aan, hele dunne handschoenen en daarover normale wanten, ook zo met de sokken, deze zijn van “Woolpower” en worden in Zweden gemaakt van “merino” wol. Ook hier een dunne sok en daarover een 400 woolpower sok. Dan de laarzen, deze moeten waterdicht zijn en warm, ik had de Kinetic “Move Mountains Vibran” gekocht bij Robby Fish in Wommelgem, met deze laarzen en sokken geen koude voeten gehad, soms heel even maar na 10m lopen waren ze weer warm. Goed genoeg over al deze kleding, alhoewel het uiteraard wel belangrijk is om op zo’n trip goed voorbereid te zijn.

Om 07:00 werden we opgehaald en reden we met de auto het ijs op, dat was toch wel even spannend, dikke Volvo, 4 grote mannen en vol met spullen, zo het ijs op, maar het ging allemaal goed. Met 50 km/pu reden we naar het midden vh meer, waar de visgidsen Lars, Mikael en Andy al klaar stonden om ons te helpen.

Raffie met de ijsboor.
Raffie met de ijsboor.

Eerst moeten er gaten geboord worden, met een motor-boor en met de hand, wat eigenlijk niet eens zwaar was. IJsdikte op die stekken was ongeveer 1m, dus we konden gerust naast de auto staan ;-) Na alle gaten te hebben geboord, was het 1e gat alweer voorzien van een dunne laag bevroren ijs, logisch bij -15!

Speciaal materiaal voor het ijsvissen.
Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.

We vissen met korte hengel, die boven het gat in een standaard staan en voorzien zijn van een lijn met daaraan een visje als aas. Om ervoor te zorgen dat het gat niet dichtvriest kun je 2 dingen doen, elke 15 minuten het gat weer op scheppen of door een soort buisje, de lijn gaat door het buisje en in dit buisje doet men een paar druppels antivries, waardoor de lijn niet bevriest, zie film en foto’s. Om de 20/30m is het volgende gat en zo vis je soms met 10 hengels. Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.

Bekijk hieronder het filmpje met uitleg over het ijsvissen in Zweden!

Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.
Aangepast materiaal voor het ijsvissen.

Er werd op het ijs goed voor ons gezorgd, Mikael onze visgids had warme koffie en chocolademelk bij zich, want ik drink geen koffie. Rond de lunch kwam er een grote wok op de BBQ en werd er “Pytte in Panne” voor ons gemaakt, dit gerecht kende ik nog uit Noorwegen, ga je naar Scandinavia, dan moet je dat eens eten, in het vriesvak van de supermarkt. Dat zijn blokjes aardappel, ui, groente, vlees en kruiden, allemaal bij elkaar in de wok, zalig! Na een koude ochtend, ging deze lunch er wel in, wat gaaf!

Mikael de visgids kookt voor ons.
Mikael de visgids kookt voor ons.

Uiteraard hebben we ook vis gevangen, zelf ving ik een prachtige Snoekbaars van 4.8kg en heeft (zwemt weer) lengte van 77cm, Marco was helemaal door dolle heen, zo een “hoge” snoekbaars, zoals hij hem noemde, was echt een hele hele prachtige vis. Nu zul je denken dat de vis in dit koude water het snel opgeeft, maar deze snoekbaars is een echte vechter, nam telkens toch een run naar het diepe (8m). Nu is het van zeeeeeer groot belang dat men er voor zorgt dat de ogen vd snoek en de snoekbaars niet bevriezen, dus haast met onthaken, foto’s en film is geboden, duurt het wat langer dan moet de kop vd vis even in het water om de ogen weer nat te maken, bevriezen deze, dan is de vis blind en dat willen we niet. Na wat film en prachtige foto’s gaat deze mooie snoekbaars weer het water in en ben ik dolgelukkig met deze geweldige snoekbaars!

Raffie met een snoekbaars van 77cm en 4.8kg
Raffie met een snoekbaars van 77cm en 4.8kg
Schitterend getekende Zweedse snoek!
Schitterend getekende Zweedse snoek!

Even verderop had Lars ook een mooie vis aan de haak, hij ving een slanke snoek van 1m. Ook Marco ving nog een leuke snoek van 65cm en Maurits ving er eentje van 85cm, verder nog wat kleine snoek gevangen op de speciale ijsvis-jigs van Strikepro. Wel veel aanbeten gehad en een paar gemist, maar je kan ook niet alles hebben hè. Mikael, Dennis en Lars zijn professionele visgidsen, die ons veel geleerd hebben over het ijsvissen en veel verteld hebben over het vissen op snoek en snoekbaars op dit geweldige meer Storsjon. De visserij had veel beter gekund, maar het was iets te koud, beste temperatuur is -10 en hoger, maar niet lager, toch zijn wij zeer tevreden!

Maurits met een 85cm snoek.
Maurits met een 85cm snoek.

Om 14:00 zijn we terug naar ons huisje gegaan, even douchen, inpakken en door naar het volgende huisje, waar de rest vd tijd zullen blijven. We bedanken Helena, Lars, Dennis en Mikael en vertrekken richting Villa Sunside bij Orbaden op 2.45u rijden van Stockholm.

Om 19:00 komen we aan bij Villa Sunside, waar de huiseigenaar Lars, visgids Andy, Per en Stefan (organisator) al op staan te wachten. Eerst krijgen we een rondleiding door het huis, 4 slaapkamers met goede bedden, 2 douches, 2 wc’s en een lekker sauna, wat een prachtig en modern huis is dit op maar 75m vh water !

Wederom hebben de heren lekker gekookt voor ons en kunnen we zo aanschuiven, al snel gaat het over vissen en hebben we de smaak te pakken, Andy heeft ontzettend veel kennis en Per is de eigenaar van de sneeuwscooters, die ons verteld over de beren in de zomer. Maurits verteld over het zeevissen in Noorwegen en IJsland en Marco is zeer geïnteresseerd in de zomervisserij, Marco gaat nog eens terug in Juni dit jaar, uiteraard met Cordes Travel. Het wordt al snel 23:00, tijd om te slapen, ieder een eigen slaapkamer, dus rust… hahahaha. om 04:00 gaat de wekker, want we moeten om 05:30 vertrekken en om 06:00 op het ijs staan.

Zaterdag 09-03-2013

Pffff korte nacht en als ik even mijn neus buiten de voordeur steek en op de thermometer kijk, voel en zie ik kou, -21 en dat is best “fris”.

Cordes-Travel-Roofvisweb 1

Snel douchen, ontbijten en ons klaar maken, Marco en Maurits hebben goed geslapen, dus de stemming zit er goed in, wat kun je lachen met die 2 mannen ! Erg leuk om zoveel kennis met elkaar te delen, Marco weet als bioloog natuurlijk heel veel over het vissen, dus we luisteren aandachtig naar zijn verhalen.

Eenmaal op het ijs, heeft Andy en zijn “crew” alle gaten al geboord, dus dat scheelt, wel merken we dat het kouder is als de dag ervoor, dus we ritsen de jas nog iets hoger dicht. Ook komt er een beetje wind, wat het gevoelsmatig nog kouder maakt (windchill). Maar ook nu wederom geen kou gehad, dus daar zijn we al heel blij mee. Stefan verteld ons alles over het ijsvissen en Andy vult hem aan, we hebben er zin in. Langzaam komt de zon op en dat merk je meteen, door de zon op je pak, voel je iets meer warmte, in de middag stijgt de temp. ook iets tot wel -10, ohhh lekker warm.

Al snel volgt de eerste run, Maurits vangt een prachtige snoek en kort daarna zijn ook Marco en ik aan beurt. Ook hadden we verschillende aanbeten en missen we er 3, door de afstand die we moeten rennen, duurde het aanslaan te lang. Maurits vangt nog een mini-baars en daar blijft het bij. Toch wist ik nog een prachtige snoek van 98cm te drillen, dus de dag was goed.

Raffie met een 98cm snoek.
Raffie met een 98cm snoek.

Om 12:00 zijn al we gestopt, want we gaan sneeuwscooter rijden, dat is echt gaaaaaf. Per van www.scandinavianwildwatch.com heeft voor ons een geweldige tour in zijn gedacht, door het bos met wat leuke afdalingen.

Aangekomen bij Per staan er 3 sneeuwscooters en 2 sneeuwtrikes op ons te wachten, korte uitleg over veiligheid en een helm uitkiezen en het “feest” kan beginnen. Anders (huiseigenaar) en Stefan (organisator) waren er ook bij, Per ging voorop om de weg te wijzen. Daar gingen we dan, wowwww wat een kracht wat een power en wat een snelheid. Wij hebben op het rechte stuk maximaal 85 km/pu kunnen halen, maar bij navraag bleken onze machines makkelijk de 180 km/pu te kunnen halen…wauw.

Marco op de sneeuwscooter.
Marco op de sneeuwscooter.

Dit is gaaf, vet, cool, geweldig, spannend, kicku en spectaculair, dit moet je 1x in je leven gedaan hebben, dit is echt een geweldige ervaring! Door de bossen, over het spoor, over de weg en over de grote sneeuwvlaktes, soms waren de bochten, afdaling en de weg over de smalle bruggetjes, best spannend, maar alles is goed gegaan.

Na een rit van 1,5 uur kwamen we uit bij de berenhut, dit is een plek waar men in de zomer 80% kans heeft om een beer te zien. Je verblijft een paar uur in een hut, voorzien van kleine raampjes, tot dat de beer afkomt op het voedsel wat Per dan aan ze voert. Recht voor de hut staat een boom en daar hangt hij het voedsel op, deze kleine bruine beren die wel 300kg kunnen wegen, komen dan op het voedsel af. Door de speciale gaten onder het raam kun je je fototoestel of camera bedienen en kun je zo foto’s maken. In de winter slapen de beren, dus we hoeven niet zachtjes te zijn, is ook wat lastig in een sneeuwscooter. In de zomer kun je tot op 600m vd hut komen met de auto, de rest sluip je dan naar de hut.

Cordes-Travel-Roofvisweb 13

Bij de hut maakt Per samen met Stefan het eten klaar op een skottelbraai op gas, we eten rendier met rijst en verse groente, dat smaakt werkelijk geweldig ! Na de maaltijd wordt het snel donker, de bedoeling is dan ook dat we in het pikkedonker terug door het bos rijden, voor nog een extra spannende ervaring. Nou dat was het ook, gelukkig zitten er goede lampen op de scooters, anders was het wel heel donker geweest en zo reden we in het donker over de sneeuw, door de bossen en over de heuvels weer terug naar de auto. Koud hebben we het wederom niet gehad, handen al helemaal niet want de handvaten op de sneeuwscooters zijn verwarmd net als de gashendel, die met de duim geregeld wordt, is verwarmd en dat scheelt enorm.

Tjongejonge wat een ervaring, dit was echt een belevenis, wat een kracht hebben die machines, wat een power en wat een snelheid. Moeilijk, nee dat valt reuze mee, lijkt moeilijker dan het is, als je kunt autorijden, kun je ook op een sneeuwscooter rijden. Eenmaal weer thuis gingen we om 22:00 naar bed, we waren doodmoe.

Zondag 10-03-2013
Vandaag wederom vroeg op het ijs, vandaag de keuze om “groot” te vangen of meerdere … In een ander meer konden we meer snoeken vangen, wel kleiner met kans op een grote of, we vissen weer op hetzelfde meer en gaan proberen de meters te vangen, we kozen voor de laatste optie, minder en groter.

En zo stonden we om 06:00 weer op het ijs, deze keer iets warmer, het was maar 20 graden onder nul, dus viel reuze mee …ahum. De hengels in orde gemaakt en wachten op een geweldige aanbeet. Even na de zon was opgekomen kreeg Marco een flinke tik op zijn hengel, na een kort gevecht zat de snoek, klem onder het ijs en was er geen beweging meer in te krijgen, Andy bedacht zich moment, deed zijn jas uit, mouwen omhoog in ging met zijn hele arm tot onder het ijs, hij kon net de snoek raken. Even rammelen aan de lijn en de snoek weer vrij geven en de hengel dook het gat in, Marco had alles prima onder controle en drilde de vis met geduld naar binnen en jawel een prachtige snoek van 102cm kwam boven, vol in kleur met een prachtige tekening.

Marco met een snoek van 102cm
Marco met een snoek van 102cm

Even later was ook Maurits aan de beurt, hij had ook een stevige dril en ook hij wist de vis op de juiste manier te drillen en had de slip goed onder controle, zijn snoek had een lengte van 100cm, zelf ving ik nog een kleine snoek. Dit waren dan ook de laatste snoeken van deze dag en gingen we om 13:00 richting ons huisje, al met al tijdens deze vistrip toch 3 dikke snoeken rond de meter binnen gehaald en een dikke snoekbaars van 4.8kg en 77cm en nog een aantal kleinere vissen gevangen.

Cordes-Travel-Roofvisweb 11

Eenmaal in het huisje de spullen gepakt en alles klaar gemaakt voor de maandag. In de avond kwamen Stefan, Andy en Anders bij ons eten, wel fijn, want ze namen zelf eten mee, dus hoefde we weer niet te koken, al zijn Maurits en Marco hele goede koks, maar mannen jullie kans komt wel weer, ik laat me graag bedienen.

Maandag 11-03-2013

De terugreis, helaas veel te snel voorbij, maar dat is altijd zo. Maar er staat nog een “flits-bezoek” op ons programma, we gaan nog even naar het huisje kijken waar Marco in Juni zal verblijven met zijn vismaat. Door de prachtige Zweedse natuur rijden we naar de accommodatie “Flottarvillan-Kungsholmen” eenmaal daar aangekomen werd het stil in de auto….wwaaaauuuwwwww wat is dat mooi!

Flottarvillan
Flottarvillan, schitterend.

Billan, stond ons al op te wachten, zij heeft tientallen medailles gewonnen in de skisport en is zelfs wereldkampioen geweest, haar man Erik ook trouwens. Deze lieve mensen zijn dus echte sporters die veel af weten van schaatsen en skiën.

Een beetje uitleg over deze geweldige accommodatie is wel op zijn plaats. Kungsholmen is een soort groot hotel met 43 bedden en 21 slaapkamers, waarvan 3 slaapkamers een eigen badkamer hebben, de andere kamers hebben een hele grote gemeenschappelijke douche, waar je uiteraard alleen douchet en elk uur wordt schoongemaakt. Dit prachtige historische gebouw ligt op een klein eiland, waar het gebouw net op past en men alleen over de kleine brug kan komen. Het hele gebouw heeft een hele historie en dat straalt het dan ook uit, Kungsholmen heeft zijn oude stijl behouden, gecombineerd met de moderne tijd. Er is een restaurant, men kan er ontbijten en heel goed dineren, men kan er vissen, zwemmen, kanoën en gebruik maken vd sauna-boot. Dat is een boot die men dan naar het midden vh meer sleept en daar kun je in alle stilte genieten vd sauna en dompelen in het meer, een geweldig unieke ervaring.

In het hoofdgebouw van Kungsholmen is ook een grote vergaderzaal met beamers en TV, dus ook voor bedrijven een unieke kans om eens naar Zweden te komen, men kan zelfs trouwen in en rond Kungsholmen. Wij hebben al heel veel gezien en Marco Kraal ook, maar zoiets moois hadden we beide nog nooit gezien, dit is echt uniek echt speciaal echt geweldig.

Auto's op het ijs
Auto’s op het ijs

De sportvissers kunnen op het kleine eiland verblijven, in het hoofdgebouw “Kungsholmen” of op het vaste land, op 100m vh eiland/hoofdgebouw. Hier staan namelijk het grote prachtige huis “Flottarvillan” met 5 slaapkamers en een geweldig uitzicht over het meer en geheel vrijstaand, met p-plaats voor de deur. Door de grote vh huis, de ruimte, de vele bedden en slaapkamers is het uniek voor sportvisser met familie, of alleen familie, want er is in de omgeving veel te doen. (zie Flottarvillan) Leuk is ook dat men vanaf het eiland Kungsholmen, dus zonder bootje, leuke snoekbaars kan vangen. Zowel bij Kungsholmen als bij Flottarvillan zijn bootjes te huur en komt Andy een dag vissen met de groepen, dus visgids is incl. in de prijs. Het gebied is voor de vissers echt geweldig, snoek, snoekbaars en baars zijn hier volop te vangen, Marco en Maurits hadden meteen al zin om te vissen en hebben beide besloten om eens een week met hun gezin terug te komen.

100cm snoek.
100cm snoek.

Dat men er heel goed kan eten, bleek wel om 11:00 want toen was er speciaal voor ons lunch gemaakt en die smaakte heerlijk. Na veel gezelligheid en de nodige ohhh’s en wauw’s was het tijd om te vertrekken. We namen afscheid van Stefan en Billan en vertrokken naar Stockholm, waar we 3u later aankwamen. We hebben de auto vol getankt met ethanol, ja je leest het goed, deze V70 reed hierop en we melden ons bij de balie.

Na een korte vlucht lande we weer veilig op Schiphol waar Linda ons stond op te wachten.

Het waren een paar grandioze dagen, we hebben veel geleerd, gezien en ontdekt en zijn er trots op dat we dit maagdelijke visgebied in ons programma mogen opnemen. Roofvissen in Zweden, vissen op Snoek en Snoekbaars in Zweden staat dan ook vanaf nu op onze website. Het ijsvissen is uiteraard voor een kleine groep, maar in Juni gaan we terug als het ijs verdwenen is en de zon schijnt. We hebben namelijk nog een afspraak met een paar dikke snoekbaarzen en snoeken, die willen wel eens een Nederlands kunstaasje proeven, dus dat komt goed.

Jouke Timmer, Marco Kraal en Jack van Mortel zullen in Mei/Juni, via Cordes Travel naar Zweden trekken om deze nieuwe bestemmingen te bevissen. Zelf zullen we in Juni alle huisjes zelf bezoeken en vissen waar we kunnen, zodat we zelf goed op de hoogte zijn vd accommodaties die we daar aanbieden, de experts zullen ons hun feedback geven over hun ervaringen, zeker is dat hun een geweldig nieuw visgebied te wachten staat, met heel veel nieuwe mogelijkheden. Vanaf Amsterdam in 1,5 uur vliegen naar Zweden, voor nog geen 150 euro pp retour en een huurauto voor onder de 500 euro pw, dat is nog eens leuk om een weekje te gaan roofvissen in Zweden.

Wil je alvast eens kijken wat we op dit moment in ons programma hebben, kijk dan hier: www.cordestravel.nl/zweden

Hier nog de link naar ons Youtube-kanaal: www.youtube.com/user/CordesTravel

Marco en Maurits, bedankt voor deze gezellige trip, tot de volgende !

Raffie Cordes
www.cordestravel.nl

Cordes-lo (1)

Pike Master Lure’s visweekend.

Een aantal weken geleden kreeg ik van Jeroen van Wolst een uitnodiging om deel te gaan nemen aan het PML visweekend.. Motto: Jerken, verticalen, bier drinken en kut roepen!!

Tekst en foto’s: Derk vd Molen

Nou dat sprak mij wel aan en dus zet ik hem via facebook op ‘aanwezig’. De zin en meer de onzin van dit weekend werd vrij snel duidelijk want de grappen vlogen over het scherm. Na een paar weken kwam er een serieuze wending want wie gaat er met wie in de boot en wie neemt zijn boot mee. Koen Lemmens wilde graag dat ik bij hem op de Tinn Silver zou komen opstappen en zelf was ik ook heel erg benieuwd naar deze visgids met bakken aan ervaring met een schitterende boot!!

Ik denk dat dat meer was om de jerkbaits die ik mee moest nemen, hij wilde er namelijk erg graag eens mee vissen en met een 106 op de 3-D hybride heeft hij mij even feilloos naar huis gevist!! Om 8 uur zou ik bij de trailerhelling verschijnen van het Volkerak. 3 uur en een kwartier gaf de tom tom aan dus ik had een beste reis voor de boeg. In de vroege ochtend een bakkie gedaan waarna ik de hond heb uitgelaten. Rond half vijf gooi ik de laatste spullen in de auto en ga op pad, radio er bij aan en eigenlijk is het wel lekker rijden in de vroege uren van een weekend. Exact 8 uur zie ik de trailerhelling en niet veel later komt Koen ook aan. De meeste mannen hadden de marcraft’s of Lund’s er al ingegooid dus was het eerste kwartier zwaaien vanaf de Tin Silver om iedereen te begroeten. Via facebook konden we mooi in de gaten houden wat de concurrentie deed want de plaatjes werden hier en daar gepost. Het was koud…….. echt koud en de regen bleef ook maar vallen.

Helaas maar zelfs Jeroen Wolst die alles tot in de puntjes had geregeld kon ook dit niet plannen. Rond 12 uur was de afspraak om te verzamelen voor de lunch dus we hadden mooi nog wat tijd om te vissen. Het werd uiteraard Jerkbaiten en niet ver van de helling gingen we dat maar doen. Na anderhalf/twee uur zien we actie achter een 3-D hybride. Een dikke kolk verraad dat er een vis zit. En even later raakt ze mijn haken aan en ik sla een gat in de lucht… Ik Let bij de aanbeet even niet op en dat word streng bestraft. We onthouden de plek even want de lunch is er vlak bij in de buurt. We gaan niks zeggen want we hopen dat iedereen na de lunch er weer met hun zwaar gemotoriseerde boten vandoor stuiven en dan pakken wij mooi die plek weer!!


De lunch bestaat uit eieren, snert en broodjes. Allemaal meegenomen door diverse leden en klaargemaakt op de branders. Heerlijk, en na wat slap ouwehoeren en een prachtige foto van Beumer met een pruik waar je u tegen zegt gaan de mannen er weer vandoor. Er was toch vis gevangen in de morgen. Evert had wat busters laten beschadigen op twee snoeken en Hans had ook een snoek. En een roofbrasem op Reins. Er zijn door de anderen ook nog een paar visjes gevangen maar er is ook geblankt in de morgen.


Iedereen heeft gegeten en het gas gaat vol open bij de anderen, Koen en Ik wachten nog even…..
We gaan weer naar de plek waar de aanbeet kwam. Er komt een bootje bij liggen en ze vragen hoe het gaat. Ik klets terug maar krijg op dat moment een flinke aanbeet. Weer mis ik want ben weer met andere dingen bezig. Het aasje word hard gepakt maar helaas. Ik zeg tegen Koen dat het wel een beste vis was en Koen smijt de jerk eroverheen en niet veel later staat hij een hele dikke vis te drillen. 106 centimeter blijkt na meting!!!

Ik geniet net als Koen van de vis en even later spurt ze er weer vandoor. We schudden de handen en lachen er nog een poosje om. De rest van de middag levert niets meer op. Als we als 1 van de laatste het water afgaan en drie kwartier later bij de loods aankomen pakken we de spullen uit de auto en maken ons klaar voor een heerlijk Wokavond.

2,5 uur mogen we ons uitleven op de gril, wok of warm buffet. We maken die tijd ook helemaal vol en worden op een gegeven moment vriendelijk verzocht te vertrekken. Er word een toad getest in een glas bier en de actie blijkt zelfs daar nog steeds prima te zijn. In de loods gaan er een paar kratjes uit de auto’s en een flesje Jutter. We zitten nog even na tot1 uur en gaan allemaal slapen. Het was erg gezellig in de avond.

Rond 6 uur beginnen de eerste mannen weer rond te spoken in de donkere loods op zoek naar koffie. In het kantoor staat een machine en die vind gretig aftrek. Tanden worden gepoetst en de spullen worden ingepakt om toch nog redelijk op tijd aan het water te verschijnen. Er is sneeuw en vorst voorspeld, niet ideaal dus. Maar naar huis gaan was ook geen optie!! We gaan naar het Biesbos en zien wel wat de dag gaat brengen. Onze verwachtingen blijken erg goed te kloppen. Verder dan een losser en twee aanbeten komen we niet en in de middag begint de warmte ook wat uit onze lijven te stromen. De andere boten vangen nog wel wat vissen lees ik later op facebook maar zei zaten ook op ander water. Ik ben net voor het donker thuis en pak mijn spullen weer uit, weekend om maar een ervaring rijker!! Ik slaap die nacht als een roos………

Mannen, bedankt voor het mooie weekendje en ik heb nu al zin in volgend jaar!!!! Locatie is bekend en dat word genieten met een grote G.

Derk van der Molen.

Het ijs breken met een tweede liefde.

En zo kwam het dan dat na aanschaf van een “tweede liefde”, ofwel nieuwe boot er gevist en getrailerd moest worden. Zoals met alle dingen die ik ooit eerder deed voor het eerst, VOL ERIN…tja zo ben ik nu eenmaal!!! Een vuurdoop kreeg mijn bootje Zaphod een weekend op het veluwemeer. De koppelplaten van mijn gezinswagen zijn me nog steeds dankbaar voor de helling in elburg.(pijn momentje) Een mooi weekend was dat met dito overnachting in het Veluwemeerpension bij Juul en Kees.

Tekst en foto’s, Koriander van den Ende

Noord of zuidpool?
Noord of Zuidpool?

Dit smaakte naar meer en vanuit een soort van wanhoop gezien de vrieskou werd afgelopen zaterdag dan en een tweede sessie met de boot gepland. Als vader van bijna vier kids is het qua tijd schipperen, en het einde van het seizoen naderd ijzingwekkend snel. Avond ervoor nog heen en weer gebeld maar uiteindelijk zouden het Stef, Rick, Michel en ik zijn die deze dag het ruime sop zouden kiezen…….Kiezen????

Met..of zonder ijs
Met..of zonder ijs.

Ja voor onze Kiezen was passender geweest.. Vooreerst de helling op polsmaten checken….Stef was me voor …Hij kon schaatsen….zonder grap… schaatsen… Zijn wijsheid (of Belgisch opportunisme) en overtuiging (lees gulle glimlach) bracht ons ertoe toch de boot te halen en richting Horst te vertrekken. Na een avondje …meer dan…voldoende innemen werden Rick en Michel gealarmeerd ook die kant uit te gaan. In mijn gedachten zag ik Stef al voor niks terug naar het thuisfront rijden en wetende dat dat belgie is, is opgeven geen optie. Verder zou het beter zijn…we wisten het zeker!!!

Ut giet oan!
Ut giet oan!

Aangekomen bij Horst leek die haven mooi open. Netjes betaald voor het traileren vroeg Stef nog, is de vaargeul vrij??? Ja hoor…u kunt alle kanten op… u raad het al…GEEN kant op. Na een dramatisch epistel tijdens het traileren…ja lach maar auto stond in achteruit… konden we dan eindelijk de haven uit en het weid op…. Enkel na de havenmeester plechtig beloofd te hebben in de haven niet te vissen. De haven uitvarend leek ineens de haven de enige plek om überhaupt te vissen…simpelweg aangezien er gewoon geen doorgang was richting vaargeul….en ook tussen die mooie betonning was er niets dan kruiend ijs. We braken met twee boten een geultje richting vaargeul, daar waar deze voor zo’n 150 meter open lag. Mijn tweede vrouw leed pijn onder het gekraak. Het ijs was dik de grrrrr, goed te horen. Onze angst werd pijnlijk realiteit want alle stekken voor vandaag gepland konden we meteen wissen van het lijstje.

Heen en weer....heen en weer...en zucht.....nog een keer
Heen en weer….heen en weer…en zucht…..nog een keer

Je weet toch je komt elkaar wel eens tegen bij het vissen, zo soms op drukke dagen, op drukke wateren,filevissen in sommige Friese wateren is daar zo’n voorbeeld dan. Nou beeld je in dat…maar dan met maar twee boten en dan over 150 meter heen en weer…heen en weer…en dan nog maar een keer. Het is hardcore bikkel Michel die dan toch een eerste aanslag op de hengel krijgt. God zij dank…er zit nog vis ook!!

Dan toch voor van de 0
Dan toch voor van de 0

Maar lange tijd blijft het bij deze ene vis. Niet veel later besluiten we de andere kant maar uit te gaan er lijkt daar ginder iets van open water te zijn, in elk geval iets meer vaargeul om uit te trollen. Ik ben blij, met Michel aan boord en de teller van de nul…menigmaal kijken we elkaar aan en mompelen dingen als….we ben d’r gek ook, compleet gestoord…terug gaan ??…koud… brrr .

Zet ze snel terug bij deze temperaturen!
Zet ze snel terug bij deze temperaturen!

Gestaag volgen we Rick (the leader) die met zijn white scratch het pad baant naar andere visgronden. Zo even die ander kant uit gevaren is het maat Michel die opnieuw een vis weet te verleiden. Inmiddels is de accu van de dieptemeter ermee opgehouden..en dus op de tast…zoals vroeguhhh. We menen te denken dat dit juist werkt onder deze omstandigheden,geen sounder signalen…. zou wat kunnen helpen. Voor het uitvallen van de Lowrance gaf het 0,2 als watertemperatuur.

Zo fijn de luwte en warmte.
Zo fijn de luwte en warmte.

En nu maar een stuk onbekend water afvissen. Het is ploeteren…. ploeteren …en nog eens ploeteren. Net op tijd wijst Rick ons op een mooi plekje aan de oever… We landen aan de rand van een strandje, verademing….ijspegels van de neus en …uit de wind?? Het is als landen op “the beach” op zo’n moment. Heerlijk, en terwijl we een ouderwets vuurtje maken doen we ons tegoed aan warme soep en uiteraard Worst!!

Michel lijkt wel een slush puppy
Michel lijkt wel een slush puppy

Even later gaan de bootjes weer te water en al snel trollen we verder langs de vaargeul. Hier wordt het Veluwemeer breder en meer open en te laat bemerk ik dat de wind fors is aangetrokken. Rick en Stef hadden de ommekeer reeds gemaakt maar het werden nog even spannende momenten voor mij en Michel. Flinke golven en ijzige sprays op de pakken.

Maar we vangen!
Maar we vangen!

Terug in rustiger water besluiten we trollend terug te varen. De hoop op meer snoek was inmiddels al behoorlijk vervlogen. Ik besluit dan mijn nieuwe aasje eens uit te proberen. Ik had hem reeds sinds het eerdere weekend met de jongens bij het Veluwemeerpension maar gezwommen had ie nog niet.

En dan keert het tij. Mijn hengel lijkt vast te lopen, hele trage beet en dan blijkt toch een snoekje zich aan het aas vergrepen te hebben. Op dit strookje richting haven lijken ze dan toch te liggen. Achter elkaar is het prijs en ik verleid toch nog mooi 4 snoeken in dat laatste stukje.

De beloning!
De beloning!

Ook Stef en Rick weten nog een visje te vangen. De zaphod is dan al in de veilige haven teruggekeerd.

Hard werken wordt beloond!!
Hard werken wordt beloond!!

Eenmaal terug aan wal en de boten weer op de trailer realiseren we wat voor een halsbrekende, knettergekke toeren we vandaag weer hebben uitgehaald voor onze hobby. Ik ben de laatste die zegt : “ Dat nooit weer”. Maar de opmerking die terug thuis uit mijn mond rolt lijkt er verdacht veel op. Het was echt afzien. Mijn vrouw zei nog gekscherend…dat krijg je van vreemdgaan.

Vrieskou ja!!! Maar wel weer een verhaal te vertellen!
Vrieskou ja! Maar wel weer een verhaal te vertellen!

Het ijs breken met mijn tweede liefde, het was stoer, masculien….en gewoon heel erg koud. Ontzag krijg je ervan voor de natuur in al haar facetten.

Fish on!!! Maar eerst ontdooien;-)

Reageren op het artikel van Koriander van den Ende? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

De parenclub is weer geopend!

De laatste maand van het seizoen, voor de meesten van ons een tijd om nog een paar keer achter de groenjassen aan te gaan. Voordat het lange wachten begint nog even de kop in de wind en het kunstaas lekker uitlaten. Er zijn natuurlijk altijd van die gelukkigen die in de gesloten tijd een uitstapje maken naar het buitenland, Zweden en Ierland zijn bestemmingen die erg in trek zijn. Prachtige natuur en mooie visserij kun je daar hebben als de meesten van ons vol ongeduld naar de kalender kijken in ons eigen kikkerlandje!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Prachtige gebieden in eigen land, waar je mooie visserij kunt hebben!
Prachtige gebieden in eigen land, waar je mooie visserij kunt hebben!

Maar goed, even over de visserij in maart in ons eigen land. Je kunt echt nog hele goede aantallen scoren in deze periode, echter komt het wel aan om heel excact op de juiste plaats te vissen, Zodra de temperatuur overdag naar een graad of 6 gaat en de nachtvorsten verdwenen zijn, gaat het hele zooitje ongeregeld richting de parenclub. (heb het uiteraard over de snoeken)!!

Laat de natuur zijn gang gaan!
Laat de natuur zijn gang gaan!

De snoek paait het liefst op een plek waar ze een diepte hebben van 40 tot 60 cm. en waar veel plantenresten en of riet aanwezig is. Hier kunnen ze rustig kuit schieten en zullen de eitjes zich makkelijk hechten om zodoende voor een volgende generatie van snoekeljoekels te zorgen. Zodra deze paai in volle gang is kun je goede vangsten wel vergeten en je moet je afvragen of je ze nu eigenlijk wel lastig moet gaan vallen! Onze wet voor de gesloten tijd is een beetje een papieren leeuw als je het mij vraagt. De natuur heeft niks met wetten te maken en in de afgelopen seizoenen waren ze door hoge temperaturen in de laatste 2 weken van maart al in de paai! Zodra ik dit festijn dan ook zie gebeuren is het voor mij tijd om de mad rat met vakantie te sturen…

Mooie sport op ondiep water!
Mooie sport op ondiep water!

Echter in de window die je hebt van koud naar opwarming kun je nog je slag slaan. De snoeken trekken in deze periode van het diepe naar het ondiepe en vandaar, als de omstandigheden rijp zijn, naar het hele ondiepe. Vaak zie je al dat de snoek zich een beetje verzameld op de uitgangen van de winterstekken en vandaar uit steeds ondieper gaan. Als je in staat bent om met deze trek mee te vissen dan zit je eigenlijk altijd op de snoek en is vangen een garantie. Want ze willen nog graag wat grote brokken voedsel tot zich nemen voor het grote feest, waarin eten geen rol meer speelt, gaat beginnen!

Ook grote dames zijn nog op zoek naar een snack in deze tijd!
Ook grote dames zijn nog op zoek naar een snack in deze tijd!

Ikzelf zoek voor stekken altijd naar het volgende: doorvaarten van de winterstekken zoals havens en bebouwing en begin deze vanaf eind februari af te vissen. Zolang ik daar nog vang blijf ik op deze stekken vissen, de waterdiepte is dan meestal 2 tot 3 meter. Zodra de vangsten daar teruglopen ga ik op zoek naar de snoeken op vaarten tot 1,5 meter diepte. Dit herhaal ik net zolang tot ik ze vang in de aantallen op 80 cm. water. Zodra daar ook de vangsten terugvallen is het voor mij einde verhaal, dan zijn ze waar ze zijn moeten om voor het nageslacht te zorgen. Heb dan respect voor de natuur en wacht tot zij zich weer melden voor een nieuw seizoen in juni voor een prachtig jaar Fish On!!

Zet ze snel terug want de paai wacht!
Zet ze snel terug want de paai wacht!

Tot slot wil ik graag nog even ingaan op welk kunstaas het beste voor mij werkt in deze periode. Waar in de koude dagen kunstaas uit 1 stuk het beste werkt, zijn het nu juist de driedelige pluggen die de beste vangsten voor mij geven. Bijvoorbeeld de pike fighter triple en de savage gears 4play met felle kleuren en redelijk snel gevist. Zowel werpend als trollend triggeren deze de vis om nog snel een snack te nemen voor onderweg! Ook grote bewegelijke shads op een lichte loodkop doen het werpend erg goed bij mij in deze periode, twichend gevist zodat ze veel beweging geven is eigenlijk altijd vangstgarantie!

Mooie metersnoeken op 3delige pluggen!
Mooie metersnoeken op 3delige pluggen!

Veel plezier nog in de laatste weken en wens jullie veel Fish On!!!!!

Greets Hilco

Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.