In een constante zoektocht naar het anders vissen dan anderen kwam ik vorige zomer weer eens een “ouderwetse” lepel tegen tussen mijn kunstaas. Omdat deze lepel in het verleden zijn vangkracht al meerdere malen bewezen had, werd het weer eens tijd om dit mooie stukje kunstaas aan de speld te hangen. Ook omdat ik weet dat weinig mensen tegenwoordig nog met lepels vissen. De kans dat een snoek of snoekbaars nog nooit in aanraking is geweest met dit stukje kunstaas was in mijn ogen dan ook vrij groot.
Teks en foto: Willem Zijlstra.
Ideale lepel om mee te werpen van 14 gram.
Lepels zijn er in verschillende soorten en maten en de mooiste kleuren. Met welke kleur je gaat vissen is in mijn ogen persoonlijk, wanneer de zon schijnt kun je bijvoorbeeld ook eens gaan vissen met de een geheel zilveren lepel, wanneer je niet te diep vist zal de zon erop gaan schijnen en imiteert deze perfect de flankende beweging van een voorn of blei.
Je hebt brede en dunbladige lepels welke ik waarvoor gebruik kom ik later op terug. Het principe blijft hetzelfde, een lepel imiteert aasvis, vooral wanneer je de lepel tijdens het binnendraaien even stil laat vallen en de lepel richting de bodem valt imiteert hij perfect een gewond visje.
De scud van Spro
Vanaf de kant vis ik meestal met een wat lichtere lepel van een gram of 14. Voordeel hiervan is dat je een relatief lichte spinhengel kan gebruiken. Ik gebruik hiervoor een spinhengel tot 30gr en 2.10 cm lang, hier kun je over het algemeen de meeste dunbladige maar ook de meeste brede lepels, die meer weerstand hebben in het water, goed mee vissen. Ook de draad die ik gebruik is niet al te grof, 0.10 mm met een trekkracht van 7kg zodat deze weinig weerstand heeft in het water.
Lepels om te trollen, de Pako 30 en een Spro misty
Wanneer je hebt ingeworpen wacht dan even zodat de lepel de kans krijgt om af te zinken. Ik begin altijd te draaien als de lepel bijna op half water is, we weten dat een snoek omhoog komt en zelden naar beneden duikt op zijn prooi. Draai een lepel rustig binnen, je kunt wel variëren in snelheid maar draai niet te hard, je zult zien dat wanneer je te snel binnen draait de lepel rond zal gaan draaien en hij zijn flankende werking verliest. Laat tijdens het binnendraaien de lepel ook eens “vallen” naar de bodem, wanneer je een volger hebt wil dit nog wel eens werken om de achtervolger over de streep te trekken en toch toe te slaan.
Mooie snoek gevangen aan een getrolde lepel
Een lepel laat zich ook prima trollen, hiervoor geld ook weer niet te snel anders verliest de lepel zijn actie en gaat hij tollen. Ik trol een lepel altijd met behulp van de elektro motor hiermee kan ik meer variëren in snelheid zodat ik de lepel de juiste actie meegeef. Ik gebruik voor het trollen wel een wat zwaardere hengel. Omdat ik voor het slepen bredere en zwaardere lepels gebruik tot 30 gram, hebben die ook meer weerstand in het water zodat er automatisch meer weerstand op de hengel komt. De draad blijft hetzelfde, 0.10 mm met 7kg trekkracht, in de praktijk is gebleken dat deze dit makkelijk aankan. Om de lepel wat dieper te laten lopen gebruik ik vaak een sleeploodje die ik voor de lepel plaats. Voordeel hiervan is dat wanneer je wat sneller vaart de lepel toch diep blijft en niet omhoog komt.
Lood systeem om te trollen.
Ik zou zeggen probeer het eens, je zou weleens voor een aangename verrassing kunnen komen te staan. Volgende keer ga ik wat dieper in op het lepelvissen en geef ik aan hoe je een lepel kunt pimpen bv
Het nieuwe kunstaas vliegt je momenteel om de oren, de mooiste kleurtjes en state of the art performance! En moet zeggen, de meesten vangen dan ook als een tijger maar zijn we de old skool aasje niet te snel aan het vergeten? Vandaag deed ik maar eens de test oude flankers en jointed pluggen van Joe Bucher en een paar Grandma pluggen was alles wat er mee ging vandaag! Twee weken geleden had ik op dit water met allerlei nieuw kunstaas 12 snoeken kunnen verleiden dus was benieuwd of de milfen onder het kunstaas dit konden evenaren!
Tekst en Foto’s: Hilco van Nuil
Joe Bucher maakte weer het verschil!
Mijn maat kreeg een Joe Bucher shallow raider in maatje 7 en een depth raider aangereikt, ik viste aan mijn steunhengel met een Joe Bucher jointed en aan mijn handhengel een Grandma in maatje 6. Het water waar we visten had maar een diepte van maximaal 2 meter dus de diep lopende pluggen kregen maar een paar meter lijn zodat ze veel trammelant maken onder water en net niet de bodem konden bereiken. De flankers lopen wat ondieper dus die kregen wat meer ruimte om de heupen te laten wiebelen!
Aparte bijvangst!
En dat de golden oldies nog top vangen daar kwamen Stefan en ik al snel achter! De Joe Bucher pluggen kregen het zwaar te verduren en de good old grandma deed wat ze jaren geleden ook al bewezen had. Het zijn nog steeds snoek vangers van de bovenste plank! We pakten op een middag vissen even 14 stuks op deze pluggen. Dus heb je nog een Joe Bucher of een Grandma in je koffer en vis je er niet meer mee, stof ze af zou ik zeggen en Fish On! Ik weet zeker dat je er blij van gaat worden.
Ze zijn op alle wateren inzetbaar, de ondiep lopende versies zijn ideaal voor de kantjes terwijl de diepduikers mooi het talud kunnen afvissen of om op ondiep water dicht bij de boot vissen! Hahaha, hou je maar vast….. dikke knallen op de stok gegarandeerd! Het was was voor mij in ieder geval een wake up call om weer vaker met kunstaas te vissen, iets wat ik een beetje vergeten was! Het kan dressuur doorbrekend zijn tegen de harde ratelaars en zenuwachtig bewegend kunstaas waar momenteel veel mee gevist wordt.
Heb je ze nog niet en kom je ze tegen, happy pluggen zijn het!De Joe Bucher pluggen zijn volop te verkrijgen bij de Hengeldiscount in Oldemarkt!
Lekker vissen, boot en trailer maar wat als je pech krijgt onderweg?
Zaterdagavond even met mijn vismaat Arne bellen waar we heen gaan de volgende dag, helaas geeft hij te kennen geen tijd te hebben. Hij is in de blijde verwachting van het 2e kind en dat brengt als je al 6 dagen per week werkt toch wel wat verplichtingen dat het zondags samen vissen nog wel eens tekort schiet.
Foto’s en tekst: Martijn Sturkenboom
Heel begrijpelijk en absoluut geen punt, we zijn sowieso erg makkelijk in het nemen van een beslissing waar we heen gaan en vaak op het laatste moment. Het heeft ook met de weersvoorspellingen te doen waar we heen gaan. Hij vertelde nog over een paar tips die hij kreeg over stekken die we konden gaan proberen op een voor ons nieuw water wat we samen aan het verkennen waren.
Maar goed deze nuttige tips had hij gekregen en als je samen een water aan het proberen bent vind ik ook dat je samen de gouden tips moet uitproberen. Dus waar ging ik naartoe de volgende dag, ik besloot er nog een nachtje over te slapen. Mijn auto was nog volgepakt want ik was zaterdag middag even op een plasje in de buurt geweest dus qua voorbereiding was ik zo goed als klaar. Het zou de 2e koudere dag op rij zijn en prachtig weer dus ik had er erg veel zin in. Na een goede nachtrust en enkele watertjes door mijn hoofd te hebben laten gaan besloot ik om naar een voor mij nieuw water te rijden. 50 minuten reistijd en de helling had ik met Google maps al gevonden.
Ik had wat leuke tips gehad van een oudere man waar ik op de IJssel een keer mee in gesprek raakte. Dus de boot achter de auto even een kleine check gedaan want ik kan nog wel eens overhaast weg rijden en dan net als gisteren denken wat worden mijn voeten toch koud en blijkt dat ik met mijn slippertjes nog aan in de boot zat. Maar ik leek alles bij mij te hebben, koffie to go mee en rijden maar.
Bij Hoogeveen was het wegdek wat slecht eigenlijk zo slecht dat ik zat te trillen in de auto. Gelukkig zag ik in de verte al een nieuw aangelegd wegdek komen, daarop gearriveerd ging het trillen vrolijk verder. Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie de boot ook licht dansen, even eraf maar ik gokte op een kapot wiellager. Op de parkeerplaats liet ik de motor draaien en bij het uitstappen hoorde ik het al hij liep heel onregelmatig. Zeker niet de rustige en gelijkmatige toon die ik normaal hoorde.
F………. wat nu ? ik zit bij de ANWB maar hoe ben ik in godsnaam verzekerd, het is al zeker 10 jaar geleden dat ik dat heb afgesloten. Direct ging er een verhaal door mij heen van een collega die pech had met zijn caravan en de ANWB wilde hem niet helpen. Hij moest zelf het afsleep transport betalen en dat was duur! Ja en ik had ook niks aanvullends afgesloten de afgelopen 10 jaar. Met de gedachte dat ik al een stukje trillend was door gereden en ik wist dat je op een cilinder minder wel even door kon rijden, besloot ik om te keren en te proberen om thuis te komen, ik had absoluut geen zin om te stranden met mijn boot achter de auto. Mijn auto is al 12 jaar oud het is zonde als deze stuk zou lopen maar de inruilwaarde is sowieso niet hoog dus ik dacht met dat verlies gok ik het erop.
De TomTom weer op de huis route gezet pffffffffff 40 km nou ja radio uit goed luisteren naar de motor en rustig terug. Deze weg ken ik als geen ander natuurlijk maar wat duurt hij lang als je in zo’n situatie rijd er komt echt geen eind aan de kilometers kruipen voorbij. Ondertussen dacht ik al wie ik bellen kon mocht ik stranden die mijn boot op kon komen halen en hoe leg ik hem uit waar ik sta. Het uitleggen werd steeds simpeler omdat ik steeds dichter bij huis kwam. Gelukkig zonder kleerscheuren de thuisbasis gehaald, mijn vrouw kwam direct naar buiten gelopen en vroeg wat ik alweer thuis deed. Ik keek naar boven naar de strak blauwen lucht en grapte met zulk weer ga je toch niet vissen. Snel de boot en mijn vis spullen opgeborgen.
Wie kent ze niet……de opvallende gele auto’s van de ANWB
Dan met mijn lichte kennis van auto’s de boel eens beter bekeken, even een klein stukje gereden zonder trailer erachter om alles uit te sluiten maar het trillen bleef. Zo wat nu te doen haal ik morgen de garage of neem ik eerst mijn vrouw haar auto mee en bel ik eerst met ze. Ach ik ben ook nog bij de ANWB laat ik die eerst eens bellen en wat blijkt ik ben optimaal verzekerd zelfs in het buitenland vervangende auto woonplaatshulp etc. beter kan niet. Nou kom maar langs dan, binnen een uur was de monteur ter plaatse ook hij stelde vast dat de motor op een cilinder minder liep. Niet continue af en toe liep hij mee, maar verstandig was het niet om met de auto door te rijden.
Repareren kon hij hem ook niet het was de kabelboom of een injector en dat hebben ze niet standaard bij zich. Afgesproken dat zij kosteloos de auto naar de garage zouden transporteren (was ik ook voor verzekerd hoera). Gelijk de behulpzame monteur eens nagevraagd naar het enge verhaal dat aanhangers niet geholpen werden. Dit klopt zegt de ANWB medewerker we komen niet voor een kapotte aanhanger mits u niet extra verzekerd bent.
Met de verzekering die ik nu heb is het zo dat als je pech hebt met de auto en deze moet gesleept worden dan nemen ze dat wat erachter hangt gratis mee naar de berger of de afgesproken garage en daar kun je dan zelf jouw aanhanger weer ophalen. Gaat de aanhanger kapot dan mag je het afslepen zelf regelen de ANWB komt niet. Dus gelijk gebeld de volgende dag met de ANWB en geïnformeerd, deze extra verzekering kost 12 euro per jaar en is gratis in het jaar dat je hem afsluit dus je betaald pas in het komende jaar.
Nou direct maar afgesloten voor die 12 euro heb ik geen zin in al die ellende. Maandag werd de auto in de garage afgeleverd het was een breuk in de kabelboom, kabels koste 50 euro en een uurtje arbeidsloon hij loopt weer als een zonnetje. Helaas een mooie zondag vissen misgelopen maar ach ik heb er al zoveel gehad die mij niet meer afgepakt kunnen worden dat ik deze voor lief neem.
De auto is goed nagekeken dus die moet het in het vervolg eigenlijk goed blijven doen, de trailer zal ik ook nog even grondig inspecteren ik heb geen zin in nog eens pech.
Het zijn soms kleine dingen waar je als visser met een boot niet snel aan denk, maar de gevolgen of onkosten kunnen hoog zijn. Check voor jezelf hoe het in jouw geval is…..ben je er voor verzekerd bij de ANWB?
Gisteren is de wintertijd weer ingegaan en dat is een goed moment om terug te kijken naar de verschillende snoekinstructiedagen voor de jeugd die door de SNB Regio N-H in samenwerking met verschillende visclubs georganiseerd zijn.
Tekst en foto’s: Jan Eggers
Hans Koopman met een snoekje langs de Middenweg.
Breezand, 30 september 2012
Ook dit jaar waren we weer te gast in de kantine van zwembad Den Krieck aan het Ceresplein in Breezand en mochten we in het viswater van hsv Den Helder ons kunstaas uitwerpen. Doordat enkele Zondagsbladen het lieten afweten wat betreft plaatsing van het persbericht waren er wat minder aanmeldingen dan in de voorgaande jaren toen er zelfs een wachtlijst van 40 kinderen was. Maar met meer dan 20 kinderen waren we niet ontevreden en ook dank zij het mooie weer was de stemming opperbest. Na de power point presentatie over hoe je met de diverse soorten kunstaas snoek kunt vangen, ze goed onthaken en weer netjes terugzetten, werden de hengels en molens nagekeken. Daar mankeerde nog wel eens wat aan en alle 6 de reserve hengels werden ter beschikking gesteld. Rond 12.00 uur verdwenen de kroketten, frikadellen en patatjes met in de hongerige magen en daarna kon de jeugd eindelijk in groepjes van 5 met per groep 2 begeleiders de polder in.
De groepen van Jan Eggers en Hans Koopman begonnen ieder aan een kant van de sloot langs de Middenweg en dat bleek een prima keuze te zijn. Er werden in deze ondiepe sloot met nog veel waterplanten niet minder dan 12 snoeken gevangen en ook nog een behoorlijk aantal verspeeld. Alex Feller uit Bovenkarspel ving aan een Fatso 10 S jerkbait in een kwartier tijd niet minder dan 4 snoeken die samen 194 cm lang waren. Hans Kaan en William Darschbach vingen mini-snoekjes van 27 en 25 cm, goed voor toch een prijs. Wie de grootste snoek van de dag zou vangen, kreeg een gesigneerd exemplaar van het boek “Poldersnoek”. Nick Bax haakte achter de stuw in het begin van de Molenvaart een dikke snoek en de jeugd dacht al aan een metersnoek. Nee, die droomlengte haalde deze snoek niet maar 79 cm is toch ook een mooie lengte en goed voor een praktijkboek over snoeken in de polder. Er werden op deze mooie zondagmiddag in totaal 19 snoeken gevangen. Iedereen die een vis had gevangen, ook baars telde mee, ging niet alleen met een goed gevoel maar ook met een leuke prijs en een plastic tas met leeswerk van Sportvisserij Nederland, een Midi S plug van Shakespeare en een stalen onderlijn naar huis. Rest me nog de vrijwilligers met Hans Koopman en zijn vrouw voorop te bedanken en we hopen dat we ook in 2013 weer een snoekinstructiedag in Breezand kunnen organiseren.
De jeugd is altijd blij met een prijsje.
De geplande instructiedag met Hengelsport Heerhugowaard van 6 oktober.
Eind 2011 kwam begeleider Nam-Hoon Boots met de mededeling dat Hengelsport Sanders in de Heerhugowaard interesse had om samen met de SNB Regio N-H en hsv “VIOD” een snoekinstructiedag voor de jeugd te organiseren. Ondergetekende is toen met Nam-Hoon naar deze hengelsportzaak gegaan om een en ander door te praten en als datum werd 6-10-2012 vastgesteld. Men was enthousiast, de jeugdcie. van VIOD zou ook meedoen maar het liep toch anders dan gedacht. Zo veranderde de Sanders Hengelsport van eigenaar en werd het Hengelsport Heerhugowaard. Met deze nieuwe eigenaar is er tijdens de SNB Manifestatie een goed gesprek gevoerd en de instructiedag zou volgens de oude afspraken doorgaan. Jan Eggers zou een persbericht maken en dit naar Hengelsport HHW en VIOD sturen die dan voor de verspreiding naar de media, vooral in en rondom de HHW zouden dragen. Men was zelfs van plan dit in combinatie met een advertentie te doen zodat plaatsing min of meer gegarandeerd zou zijn.
Helaas is de verspreiding van het persbericht behoorlijk de mist in gegaan en waren er op 4 oktober slechts 4 aanmeldingen en werd deze instructiedag helaas afgelast. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, zei Cruyff ooit eens en dat was ook hier het geval. We konden een paar deelnemers overboeken naar de instructiedag in Onderdijk en de moeder van Jasper en Amber van Baten wilde ook hier wel als begeleidster meedoen. Deze Jacoline van Baten vist zelf ook op snoek, was zeer enthousiast over de instructiedagen en wilde wel helpen om in 2013 de instructiedag in de HHW goed op poten te zetten. Tja, en als er dan een vacature is in het bestuur van SNB Regio N-H dan is het niet zo gek als je haar vraagt deze plek in te nemen, hetgeen nu ook gebeurd is. Al met al toch nog een positieve ontwikkeling en vrijwilligers zijn altijd nodig en welkom.
Jasper van Baten probeert altijd meer snoek te vangen dan zijn moeder Jacoline die nu ons nieuwe bestuurslid van de SNB Regio N-H is.
Jeugdvisdag van 14 oktober 2012 in Haarlem.
In 2011 organiseerde onze regio ook een snoekinstructiedag voor senioren en onder de deelnemers waren ook 3 enthousiaste snoekvissers uit Nieuw Vennep. Het toeval wilde dat ze in mijn groep ingedeeld waren en ik al snel hoorde dat ze vooral het vissen met jerkbaits in combinatie met een reel en baitcaster wilde leren. Het eindresultaat was dat Andrew, Michel en Brian op het einde van de dag wisten hoe je met een reel werpt en ook zelf nog diverse snoeken vingen. Ze zouden zeker en vast terugkomen naar de kleipolders van West-Friesland en…. wilden wel vrijwilligerswerk voor de SNB verrichten.
Tja, dat moet je niet tegen Jan Eggers zeggen en zo kon het komen dat het idee om samen met dit drietal een instructiedag voor de jeugd van Hengelsport Vereniging Haarlem op te zetten met als datum 14 oktober. Ook zouden er nog enkele instructie avonden in het clubgebouw van de HvH plaats vinden maar het zwaartepunt lag toch vooral op het snoekvissen in de praktijk. Helaas kon ik als voorzitter van de Regio N-H er niet bij zijn, zat met mijn familie in Center Parcs, maar we hadden vooraf het hele gebeuren goed doorgenomen en het hele draaiboek stond op papier. Van deze dag heeft Michel Molier een verslag gemaakt dat ik hier integraal zal weergeven:
De hele groep uit Haarlem met voorop Andrew, Michel en Brian.
“Op zondag 14 oktober organiseerde de SNB samen met Hengelsport Vereniging Haarlem (HvH) een roofvis instructiedag voor haar leden van 12 tot 17 jaar. Al vroeg in de morgen druppelde er 13 jonge vissers het clubgebouw van de HvH binnen. Buiten druppelde het ook flink en dat belooft een nat pak. Maar de kinderen hebben een missie en het laat ze onbewogen. Na een welkomstwoord van jeugdleider Frans Teeuwen verzorgen de 3 SNB leden Michel Molier. Andrew Halliwell en Brian van Kuilen een uitgebreide Power Point presentatie over het vissen op snoek met allerlei kunstaas. Spinners, pluggen en jerkbaits werden uitgebreid besproken en de kinderen stelden vele goede vragen. Ook werd uitgebreid stil gestaan bij de juiste behandeling van de snoek. Ook kregen de kinderen een plastic tas met leesvoer, onderlijn en plug.
Mike met de grootste snoek in Haarlem, 71 cm.
Nu nog even het materiaal in orde maken en dat was nog een pittige klus want ze hebben een bonte verzameling aan niet altijd even geschikt materiaal mee. Gratis dyneema werd er op de spoelen gezet en ook krijgen een paar vissertjes een goede reserve hengel en is het tijd om echt snoek te gaan vangen. De helft van de groep start pal achter het clubgebouw aan het Spaarne en de andere helft begint aan een sloot iets verder op. Het regende en stormde flink maar de kids gaan geconcentreerd achter de snoek aan. Werpen gaat goed en ze vinden het vooral gaaf om met een reel en jerkbait te vissen. Het bleek echter niet eenvoudig een snoekje te vangen en de slootgroep keert zonder snoek terug voor de lunch. De havengroep had meer succes want Max ving een 40 cm snoekbaars op een shadje.
Na de heerlijke lunch we weer snel op pad naar de volgende stek. Nu meer missers en lossers en Mike vangt een snoek van 71 cm en het is zijn eerste snoek op een jerkbait. De tijd vliegt en als ze teruggaan proberen ze het nog even bij het clubgebouw. Jarno vangt hier dan nog een snoek van48 cm aan een plug en de kinderen leren nu de kieuwgreep en wordt dan snel teruggezet. Mike krijgt voor de grootste snoek het boek “Poldersnoek”en ook voor alle andere kinderen is er een prijs. Het is prachtig de jeugd zo enthousiast en leergierig bezig te zien met roofvissen en dank zij de medewerking van de HvH is deze dag een groot succes. Bij de nabeschouwing wordt er unaniem besloten in 2013 weer zo’n dag samen te organiseren. Met dan aan Frans Teeuwen, Rien Boon en Peter van de HvH.”
In Onderdijk is Hero altijd als gids van de partij.
Jeugdinstructiedag Onderdijk, 20 oktober 2012
Hier in Onderdijk zijn deze jeugddagen ooit begonnen en volgend jaar hopen we samen met hsv “Willem Barendsz” de tiende uitgave te organiseren. Dank zij de goede contacten met de regionale media krijgen we meer dan voldoende publiciteit en bestuurslid Joop Kragt had in korte tijd de 30 beschikbare plekken gevuld. Jeugd die nu niet mee kon doen, komt op de wachtlijst voor 2013. Gelukkig werkte ook dit jaar de weergoden weer mee en gingen de 6 groepen na het theoretische ochtenddeel in stralend weer rond 12.00 uur de polder in. Voor Piet Reintjes kon na de allereerste worp de dag niet meer stuk want een snoek van 88 cm greep meteen zijn kunstaas en het was de grootste van de dag. Echt hongerig waren de snoeken niet en dat resulteerde in veel missers.
Dennis Collette trok zich daar niets van aan en ving 3 mooie snoeken met een totaallengte van 205 cm. Instructeur van de groep van Dennis was Alex Feller die al een aantal keren, en dit jaar ook nog in Breezand, meegedaan had en nu dus als 16 jarige debutant de jeugd van zijn leeftijd mocht vertellen hoe en waar ze vissen moesten en dat lukte hem dus prima. Omdat de snoek weinig trek had, adviseerde ik de jongens en dame van mijn groepje het ook eens met kleine spinners te proberen. Dan werd de kans om een baars te vangen stukken groter en dat lukte want iedere deelnemer ving een of meer baarzen en dat leverde dan ook nog weer een prijs op. Jasper van Baten ving 44 cm baars en miste ook nog 2 keer een snoek, jammer maar dat gebeurt nu eenmaal. In totaal werden er deze dag 12 snoeken en 9 snoeken gevangen. Op het einde werden alle begeleiders nog eens bedankt met een presentje van Willem Barendsz en bedankte Jan Eggers deze club voor dit goede beleid voor de jeugd en hoopt dat Willem Barendsz en de SNB Regio N-H nog lang mogen samenwerken.
Alex Feller was dit jaar voor het eerst zelf instructeur.
Zo eind oktober moet het niet zo moeilijk zijn om de snoeken te vangen, ken je de gezegde: boer van het land snoek in de hand? Nou, we hebben het geweten zeg! Hard werken voor een paar vissen in de boot, temperaturen gingen even naar 20 plus en ze lagen muurvast!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Deze dag was het Koriander die met mij op jacht ging. Optimistisch gingen we van start maar het duurde en duurde maar, we visten de haven en de ingangen uit maar helaas…niks nada noppes! We besloten dan ook maar om meters te gaan maken, kan de oplossing zijn om toch nog een paar vissen te vangen als het taai is. De tactiek die ik gebruik is om niet in een rechte lijn te varen langs het talud maar een zigzag koers van het diepste gedeelte naar anderhalve meter diepte en terug. Op die manier kan je mooi de kantjes en het talud afvissen en een extra voordeel is dat met elke bocht die je maakt, de kunstaasjes versnellen en vertragen. Een tactiek die mij meestal wel een paar extra vissen oplevert. En zo ook nu, loom boog mijn steunhengel door en de eerste van de dag melde zich aan! Snoek knokt goed door wat meestal een mooie 80er beloofd. De truc is om ze momenteel goed uit te drillen anders beleef je met een watertemperatuur van 11 graden nog allerlei fratsen als je ze in de hand hebt want fit zijn ze momenteel!
Koriander met een mooie metervis.
Iets verder op kwamen we een haventje tegen en die konden we natuurlijk niet overslaan. De pluggen werden wat dichter bij de boot gezet om ellende van lijnen en schroef te voorkomen vanwege de krappe bochten die je moet maken in de haven. En maak niet de fout die ik in het verleden vaak heb gemaakt om na 2 a 3 keer op en neer vissen weer te vertrekken, vis het gebiedje altijd meer dan 5 keer af. Er liggen altijd wel een paar vissen dus geef het wat meer tijd, meestal betaald zich dat wel uit. En zo ook nu, na het 5de rondje leek het of de handhengel van Koriander ergens muurvast aan zat!!! Das vis riep ik tegen hem toen ik de lijn naar links zag gaan. Weet niet hoor zegt hij, voel niks bonken en lijkt wel bende….. bende???? Wel bende die nu links van de boot richting een jacht gaat! Jaja riep ik tegen hem, hou je maar vast want je hebt er een echte aan kerel! Zet maar eens wat meer druk dan krijg je nog spektakel hier. En zo was het maar net, de snoek merkte dat er iets helemaal niet pluis was en zette het op een knokken! Whaha, dikke meterbak riepen we in koor toen we de dikke rug door het oppervlak zagen komen. Ze gaf nog een stuk of 3 mooie runs…. heerlijk toch zo een gillende reel! En toen kwam ze langszij… BAM…… hand in het grote scharnier en de dag kon al niet meer stuk!!!
We pakken deze dag mooie snoeken.
Zodra de vis terug was in haar element deden we wat bijna een traditie aan het worden is, even roken en dom dwaas om ons heen kijken…. Nog maar even blijven, mompelde ik na een poosje richting mijn maat, kijken of we nog een krokodil kunnen verleiden voor een fotoshoot! We trolden nog een keer of 7 het haventje en de kop van deze af, en ik pakte nog een paar leuke vissen op de ingang maar het haventje zelf niks nada noppes meer! Hmm… zei ik tegen Koriander, das geen zuivere koffie dat we binnen niks vangen maar alles op de ingang. Daar binnen liggen een paar biggen, weet het zeker!! We doen het nog 1 keer en pakken ze niet dan verkassen we naar een andere stek hadden we overlegd. Ik stuurde de boot vlak langs de meerpalen wanneer de steunhengel van Koriander met een dreun bijna dubbel klapte. Snel de motor in zijn vrij terwijl Koriander probeerde zijn hengel uit de steun te krijgen. Ik draaide snel de andere lijnen binnen en uit mijn ooghoek zag ik hem vakkundig een dikke bak drillen! De man kan goed, vissen schiet het door mijn kop, als ik naar het tafereel kijk. Altijd mooi druk op de lijn en de hengel mooi laag als hij voelt dat de snoek omhoog wil komen en niet terug vechten als ze lijn neemt. En na een mooie knokpartij was ze klaar voor de landing. Yihaa…..2 dikken meterbakken!!!! Taai taai maar wij hebben Fish On!!
Zo werd het een topdag met 2 meters.
We besloten maar om rustig terug naar de helling te trollen, maybe komen er nog een paar bonus snoekjes bij. Zou mooi zijn maar onze dag kon al helemaal never nooit meer kapot. Zes snoeken in de boot waarvan 2 dikke bakken die we ons nog een poos gaan herinneren!! En toen schreeuwde mijn reel op mijn steunhengel als een malle en de lijn gierde er echt af… wow wat was dit dan??? Leek wel een dikke karper in de rug gehaakt…. Heb wel een paar heftige runs gehad in mijn leven maar dit….. dit was niet normaal meer! Ik knokte zeker 8 a 9 minuten met deze vis, had echt geen idee wat er aan hing, man man! Toen eindelijk kwam ze naar boven het was een monstersnoek, zeker 115+ en waarom ze zo sterk was??? Vals gehaakt!!!! De grote plug zat dwars gehaakt onder de kaak met 1 dreg, had haar nu naast de boot maar ze was woest!!! De andere dreggen vlogen alle kanten op maar oh moest haar landen….please please! En net wanneer ik mijn hand in het scharnier wilde doen kwam ze bijna compleet boven water en BAM eraf! Ik staarde naar het water waar net een prachtig dier was, hartslag van 200 en mijn koppie ging naar beneden! Een paar tellen later keek ik mijn maat aan en zag ook de verslagenheid in zijn ogen: das ook snoeken he!? Samen winnen en samen verliezen! Better luck next time……..
De Spro Pikefighters zijn altijd goed.Ik zeg….Fish on en tot het volgende verslag hier op Roofvisweb.
13 oktober jongstleden werd door Discus A.P. vd Feer uit Bolsward weer de jaarlijkse jeugdtrolmiddag georganiseerd. Doelstelling van deze dag is om de jeugd te leren hoe ze om moeten gaan met gevangen vis om deze weer onbeschadigd terug te zetten in het water.
Ondanks het weer, er viel deze middag veel regen, werden er goede resultaten geboekt. In totaal werden er door 24 vissertjes 35 snoeken gevangen wat een uitstekend resultaat is, en verschillende vissers waren weer een ervaring rijker. De verzorging was uitstekend geregeld, voor iedereen een natje en een droogje en iedereen kreeg van de verschillende sponsors van deze dag een gevulde goody bag mee naar huis.
Hier de foto’s van deze zeer geslaagde dag!
Uitleg van de middag door Jurjen de Boer.12 boten met begeleiders aanwezig deze dag.Bern en Wessel onderweg naar de snoek!Hebbes, de eerste is binnen.Gemiddelde grote van de gevangen snoeken deze dag.Eerste snoekbaars van de dag.Zo trots als een pauw!Er werd goed gevangen.Een geslaagde middag!
Bij deze wil ik iedereen bedanken voor deze schitterende jeugdtrol middag, sponsoren, begeleiders en natuurlijk de kinderen die zich hebben opgegeven. Tot de volgende keer, Willem Zijlstra.
Het plan was weer geboren om een weekje op de randmeren te vertoeven. Normaal gesproken waters waar met de nodige kennis van het water wel een visje te vangen is. Dat dit verre van makkelijk is geweest is echter niet waar ,en we hebben behoorlijk moeten “bikkelen”.
Tekst en foto’s; Jack vd Mortel
Zaterdag in de middag reden we de camping op om onze stacaravan voor de komende week op te zoeken. Het was een drukte vanjewelste zowel op de camping als op het water. Het was ook schitterend weer en dat zou zondag alleen nog maar beter worden volgens de weerwaaiers. Na alle spullen te hebben geïnstalleerd in de caravan en de boot, wilde we uiteraard nog wel even het water op. Het was inmiddels bijna windstil en erg veel watersporters op de plas. We hadden net de eerste worpen achter de rug toen er een boot onze kant op kwam “doen ze wat”?
Het bleken Pieter en Jacco van snoeken.net te zijn. Ze hadden wel wat snoeken gevangen die dag maar zoals ze vertelde was na 14:00 uur de beet er helemaal uit omdat de wind had besloten om te gaan liggen. Dat bleek ook wel, want Ton mijn maatje en ik gingen met ieder 1 snoek van het water af.
Ook op zondag geen of weinig wind.
Zondag was zelfs een warmere dag met bijna geen wind. We hebben wat snoeken kunnen vangen maar ook veel vissen gelost. We hebben zelfs mooie grote vissen ons kunstaas zien volgen tot bij de boot,maar overgaan tot een aanval op ons aas was er niet bij. We waren er zelfs van overtuigd dat die 120+ zich heeft laten zien, maar daar bleef het dan ook bij. We zijn vroeg het water afgegaan en zijn ons gaan bezig houden waar waarschijnlijk alle campinggasten al mee begonnen waren, namelijk de BBQ.
Dit was de grootste van de dag.
Maandag zou het flink gaan waaien en leek het ons verstandig om ook eens een ander stuk in de buurt te proberen, waarschijnlijk meer in de luwte. Dus zijn we maandag ochtend met de boot op de trailer een andere helling en water op gaan zoeken. Na een tijd de waterplanten en taluds te hebben afgeworpen zonder resultaat zijn we gaan trollen boven de planten met ondiep lopend kunstaas. De spinner en de lepel leken het meest in trek. Er zaten geen geweldenaren tussen maar met 10 stuks en vissen tussen de 70 en 80 cm nog niet zo verkeerd. Wat ons wel op viel,was dat de snoeken vrij dicht bij elkaar lagen. Er waren stukken van 100 meter waar de vis gevangen moest worden, daar buiten kreeg je geen beet.
Er weer tegenaan.
Dinsdag ,nadat ik de boot weer in orde had met volle accu en de tank vol met benzine, had Ton al broodjes gebakken en voor de soep en koffie gezorgd. We konden er weer een dagje tegenaan.
Ton zorgt voor de koffie.
Redelijk weer deze dag met af en toe een bui. De wind wist niet goed uit welke kant hij moest waaien,dus zeer variabel. De vissen reageerde hier waarschijnlijk ook op want wederom veel flauwe aanbeten die al direct los schoten of volgers tot de boot.Wel wat kleinere snoek weten te vangen die wat minder voorzichtig waren. Tja die grote zijn natuurlijk ook niet voor niets zo groot geworden.
Woensdag en donderdag zou mijn schoonzoon Roy Konijn met zijn vriend Jeroen Looijestein met ons het water op gaan. Wederom wisselende weersomstandigheden met veel missers en volgers, vooral van de wat grotere vis. Ton was blijkbaar aan het “sparen” voor de grotere vis zoals hij vertelde,want die heeft deze twee dagen niets gevangen. Jeroen bleef de woensdag ook op de nul, terwijl Roy en ik er ieder 6 mochten noteren op woensdag. Waaronder ik nog een prachtige metersnoek tussen de planten uit plukte.
Wisselende weersomstandigheden.Tussen de planten uitgeplukt.
’S avonds lekker het dorp in met z’n viertjes om de inwendige mens te voorzien van o.a uiensoep en een lekkere steak met pepersaus vergezeld met de nodige biertjes en wijntjes.
Waar we donderdag toch niet al teveel last van hebben gehad, buiten het feit dat we een keer snel naar de kant moesten om het een ander te lossen. Deze dag leek het er op dat de snoeken de kaken stijf op elkaar hielden. We konden dan ook maar met een handjevol snoeken van het water af, en dat met 4 man. Alle soorten kunstaas hebben deze dag de revue gepasseerd maar niets hielp. Het enigste kunstaas wat af en toe nog een aanbeet wist uit te lokken was de grote skunk spinner, gebouwd door Tim Koopman. Dit bleek trouwens de topper van de vakantie.
Toppertje van de vakantie de “skunk spinner”.
Maar och…we hebben vakantie en de biertjes overdag smaakte ook prima. Des te lekkerder was ’s avonds de pizza of de kapsalon van de shoarma boer. Als je zo op het water zit en je hebt het naar je zin ,vliegt de tijd voorbij. Vrijdag was al weer de laatste dag dat we het water op konden,maar de weersvoorspellingen waren niet best. Bakken met wind en af en toe een bui.
Dat bleek ook wel toen we ‘s morgens aan het haventje stonden waar de wind volop inblies. We hebben zelfs overwogen om een rustig watertje op te gaan zoeken, omdat dit zo geen doen was met windkracht 6 op het grote water. Maar ja…… deze grote weersomslag kon de vangst ook wel eens ten goede komen, en we wisten waar ze lagen. Dus rustig varend tegen de golven en wind in naar de stekken. Trollen tegen de wind en golven in was geen doen, de golven sloegen af en toe over de punt de boot in. Dus konden we alleen maar trollen met de wind in de rug,wat iets rustiger varen was.
De eerste vis diende zich al vlug aan.Af en toe kwam er een flinke bui onze kant op. Je kon er je op voorbereiden want je zag hem aankomen.
Nadat Ton twee dagen op vis heeft zitten wachten mocht deze ook weer vrij vlug na mijn vangst een beet verzilveren. Welles waar geen snoek maar toch een mooie baars , die net geen 50cm aantikte, maar waar hij terecht heel blij mee was.
Net geen 50cm.
Toch maar een tweede keer over dat stuk dan ? We zaten nog steeds te twijfelen of we in deze omstandigheden moesten blijven vissen, maar ja het leverde vis op en daar waren we uiteindelijk ook voor gekomen. Oke’, nog maar weer een keer dan! Ook deze keer konden we een mooie beet verzilveren van een vis hoog in de tachtig.
Hoog in de 80cm.
Mijn maatje was blijkbaar op de baars toer gegaan want wederom diende een prachtige baars zich aan,en echt niet aan klein kunstaas. Het is ooit verrassend wat voor grote baarzen zich soms op flink kunstaas storten op dit water. Hiervan helaas geen foto omdat we af en toe in een flinke bui zaten brrrrrrrr.
In een flinke bui.
Het liep tegen de middag en zo continu tegen de golven vechten met flinke windstoten koste toch de nodige kruim. Daarbij moest ook nog de hengel gehanteerd worden en af en toe het kunstaas worden ontdaan van waterplanten ,met twee hengels vissen was al totaal geen optie. Dus werd er besloten de kant op te zoeken om de benen even te strekken en de inwendige mens van een broodje en een bak soep te voorzien.
Na enig overleg besloten we om wat meer de luwte van wat eilanden op te zoeken om toch wat rustiger te kunnen vissen. We stonden al een half uur op de kant en hadden beide het idee dat we nog flink stonden te schommelen en de soep recht moesten houden.
Groot handvat.
Dit vissen in de luwte was een goede keus want al na een kwartier hoor ik Ton roepen “VIS”. Ik reageer direct om het gas terug te draaien, het is geen grote hoor, hoor ik Ton nog zeggen. Dan ineens staat zijn hengel in een hoepel en hoor ik de kreet Oooo toch wel! Dan komt er na enige tijd een grote rug in de overvlakte en roep ik sodeju……
Wat een kop!
Ik zie dat hij maar net gehaakt zit en ik besluit de vis meteen in de kieuwgreep te pakken en in de boot te tillen. Normaal pakt ieder zijn eigen gevangen vis maar ik wilde nu het risico niet lopen met die golven en wind. Ik gaf hem meteen over aan mijn maatje. Ton nam haar over met de woorden het is geen nieuw pr wat lengte betreft maar wel een nieuw pr van kilo’s.
Schitterende snoek!
Ton was de twee dagen dat hij niets gevangen had meteen vergeten,dit bedoelde hij dus met “sparen”. Gelukkig nam de wind in de middag iets af en konden we doen wat we eigenlijk het liefste doen, namelijk de plantenbedden uitwerpen. Met een driftzak en de elektromotor op de maximale stand was dit nog net te doen. Er werden verschillende flinke beten gemist en af en toe bleef er nog een snoek aan ons kunstaas plakken maar deze kwamen allen niet boven de 80cm.
Wat opvallend was dat we deze dagen veel vissen tussen de 75 en 80 cm hebben gevangen. De kleinste rakker die ik gevangen heb was ook meteen een hele rare snoeshaan. Het middenstuk van zijn onderkaak stond gewoon geheel naar beneden, zodat het leek dat hij twee bekken had. Hij had de plug trouwens gewoon netjes in zijn bek genomen.
Het was een snoeiharde beet en ik had ook niet de indruk dat hij er hinder van had en dat het gekomen was door een ruwe aanvaring met een visser. Gewoon een raar wonder der natuur denk ik.
Wonder der natuur.
De wind ging steeds meer liggen en de beet ging er na het liggen van de wind steeds meer uit. Ik wist nog wel een zeer slanke vis van 95 te arresteren op mijn spinner en dat was ook de laatste van de dag. Zo zie je maar de ene snoek is al volop aan het vreten en is aardig in gewicht en de andere moet nog beginnen om zijn reserves voor de winter op te bouwen.
Slanke 95er.
Een top dagje als afsluiter met 17 vissen en een week van extremen. De dag er na hadden we nog steeds het gevoel dat we in een boot zaten en dat kwam echt niet van de drank. We hebben gelachen, bijgebuurt zoals we in brabant zeggen, en een mooi weekje gehad. Dat visjes vangen blijft leuk!
Welk kunstaas gebruik ik eigenlijk in welke periode? Dat was een vraag die ik mezelf laatst stelde toen ik op een regenachtige dag weer eens wat oude visfoto’s bekeek die ik aan het sorteren was. Het viel mij namelijk op dat het kunstaas steeds groter werd naarmate ik meer kleren aan had en het nog klein was als ik in mijn korte broek in de boot zat. Wat ik er verder uithaalde was dat ook de manier van vissen veranderde naarmate het kouder werd, en er vaker met bv een grote dode aasvis wordt gevist.
Foto’s en tekst: Willem Zijlstra.
Allround inzetbaar.
Laten we beginnen in het voorjaar, begin van de zomer, de gesloten tijd voor het vissen op roofvis is geweest en de vissen zijn afgepaaid. Dit betekent onder andere dat er veel jongbroed in het water zit en het water al weer lekker begint op te warmen. Een goeie temperatuur van het water is in mijn ogen tot een graad of 15, de aanbeten zijn dan nog lekker fel en hard en de vis is nog goed actief. Ik knoop in deze periode dan ook graag een klein plugje aan de lijn en speel in op het voedselaanbod van de snoek, in die periode veel kleine aasvis. De kleur pas ik aan op de kleur van het water. Goeie plugjes in die periode zijn voor mij plugjes met een korte snelle actie, bv een klein bol plugje van Dorado, de Pikefighter jr of ik kies voor de ‘gewone’ Rapala J11 of J13. Ook een shad tot een cm of 15 sleep ik dan achter de boot aan in het woelwater van de motor dit werkt vaak perfect.
Zomeraas.
Zomers vis ik relatief weinig op vaarten en kanalen, een vaart bv is meestal niet heel erg diep 1,5 tot 2,5 meter en het water warmt dan ook snel op. Het welzijn van de snoek staat dan ook voorop en meestal wijk ik uit naar andere wateren. Verder is ook het scheepvaartverkeer en dan met name de pleziervaart in de zomermaanden veel intensiever en valt er niet meer fatsoenlijk te vissen. Wanneer ik dan wel ga is dat meestal vroeg in de ochtend van zonsopgang tot een uur of negen, en in de avond vanaf een uur of zes tot zonsondergang. Ik vis dan vaak ondiep tegen de kant diagonalen met een shadje, of trek een ratelplug door het water om de vis te activeren ik varieer dan vaak in diepte en vis meestal niet te diep, wat je vaak ziet in de zomer op de vaart is dat er in de ochtend en avond bijt periode’s zijn waarbij de vis actief aast.
Een techniek die ik wel vaak toepas in de zomer is met de pen op snoekbaars, dicht tegen de kant aan wil dit nog wel eens werken, en het is heerlijk ontspannen.
In de zomer met de pen.
Gaan we richting de herfst / winter dan gaan de toptijden op de vaart en kanalen mijn inziens weer aanbreken, dagen met vangsten van 10 tot 15 snoeken zijn geen uitzondering. Wanneer het kouder begint te worden wordt ook mijn kunstaas steeds groter, of ik verruil mijn kunstaas voor groot dood aas bv een voorn of een baars. Waar ik nu veel mee vis is bijvoorbeeld een grote baars of snoek imitatie van Balzer. Dit kunstaas heeft trage bewegingen die volgens mij de snoek zo activeert dat deze denkt meer te tijd te hebben en/of de snoek laat denken dat deze de weinig energie die hij heeft het best gebruikt kan worden voor deze plug. Verder heb ik in de winter ook altijd wat grote aasvis op voorraad in de vriezer die ik wanneer het kunstaas het laat afweten graag statisch onder een dobber hang of rustig voortsleep met behulp van mijn elektromotor. Die techniek kom ik later nog wel eens op terug. Waar je nu ook mee te maken krijgt is de vele regen die er kan vallen in deze jaargetijden, vooral in de herfst kan dit nogal tot troebel water leiden. Je gaat dit ook merken aan de vangsten, meestal de eerste 2/3 dagen zijn de vangsten slecht en lijkt het of de vis moet wennen aan de veranderde situatie. Daarna trekken de vangsten weer aan.
Fatso en Balzer.Allround shads.
Toch zijn er wat kunstaasjes die bij mij favoriet zijn en eigenlijk elk jaargetijde inzetbaar, dat zijn in mijn ogen shads tot een cm of 17, bv de Wobshad van Spro of de Atrractor van Profiblinker, ook de Mann’s shad doet het goed op de vaart, pluggen die voor het verschil kunnen zorgen zijn de Salmo fatso of de driedelige Spro pikefighter .
Catch & Release is natuurlijk vanzelfsprekend voor iedere rechtgeaarde sportvisser. Deze mooie 93 cm snoekbaars krijgt hier haar welverdiende vrijheid terug, altijd een mooi moment! Pelagical Sharpshooting deel 2
Tekst en foto’s: Sebastian Wiman – www.fisheco.se Speciale dank gaat naar de vertaler: Andy Assema – www.ftcn.nl
Kunstaas
En welk aas dan te gebruiken? Tot dusver zijn alleen ervaringen met kunstaas bekend. De professionals in Zweden maken veelal gebruik van dezelfde kunstaas dat gebruikt wordt voor het gewone verticale vissen, ofwel shads. Met het enige verschil dat shads welke veel water verplaatsen, zoals bijvoorbeeld shads met een grote staart, bijv. een shaker, voor deze techniek niet snel genoeg door het water kunnen bewegen. Daarom gebruiken we bij pelagisch vissen uitsluitend gestroomlijnd kunstaas, dat pijlsnel kan zinken naar de diepte waar je de vis hebt gelokaliseerd. De legendarische Fin-S Shad van Lunkercity wordt op grote schaal gebruikt, van de kleintjes tot aan de 10 inche.
Op de Big Fin-S 10 “ en andere grote shads monteer je een dubbele stinger. Velen geven de voorkeur aan een montage bovenop, in plaats van onderop de shad.
Er zijn natuurlijk veel meer merken shads die hiervoor gebruikt kunnen worden, maar kies er in elk geval 1 die snel afdaalt! Dat brengt ons vervolgens op de te gebruiken jig-heads, en de balans tussen actie en voldoende gewicht. Je wilt niet overdrijven met te veel gewicht, maar het moet natuurlijk wel zwaar genoeg zijn om het aas nauwkeurig op de plaats en de gewenste diepte te houden tijdens het vissen. Pelagisch vissen gebeurt vaak op 10 meter diepte of meer, en dan is een gemiddeld gewicht tussen 20 en 40 gram meestal voldoende. Dit kan natuurlijk variëren, en is tevens afhankelijk van de grootte en het drijfvermogen van het gebruikte kunstaas. Een stinger haak wordt vaak gebruikt, net als bij het gewone verticaalvissen, maar bij pelagical sharpshooting monteren de meesten de stinger aan de bovenkant van het kunstaas, voor een attractiever aanbieding en het beter kunnen zetten van de haak.
Nog een absolute aanrader : De Berkley ripple minnow 7 “ , met geurstof geïnjecteerd.
Het vissen zelf.
Na alle theorie is het tijd voor de praktijk. Vissen! De gebruikte boot moet vanzelfsprekend gemakkelijk te hanteren en te manoeuvreren zijn, handbediening of stuurconsole is een kwestie van voorkeur. De belangrijkste motor voor deze vistechniek is de benzinemotor. Waarom? We zoeken naar grote vis, en met de benzinemotor kun je sneller veel water dekken. Kwestie van efficiency dus. Nadat de vis exact gelokaliseerd is, dan is een elektromotor natuurlijk een prima hulpmiddel bij de fijn afstemming en het nauwkeurig vasthouden van de positie. Hoe snel je wilt varen bij het zoeken naar echo’s is natuurlijk aan jezelf, sommige zijn meer bedreven in het manoeuvreren van de boot als anderen, dit is dus een kwestie van ervaring. Het gaat erom dat je in staat bent om de boot snel te remmen en te keren, als je een echo op de sidescan visvinder lokaliseert. Bij het zoeken naar vis is een bootsnelheid van tussen de 2 en 5 knopen prima om te beginnen. Nogmaals, besteed veel aandacht aan het goed instellen van het kleurenschema en de gevoeligheid van de visvinder, en wel om de volgende redenen: Zoekend naar vis maak je in eerste instantie gebruik van de side-scan functionaliteit.
Deze snoekbaars werd op slechts 3 meter onder de boot gevangen, op een totale waterdiepte van meer dan 12 Meter! De vis woog 6,83 kilo.
Vissen blijft natuurlijk vissen, en op taaie dagen zul je ervaren dat je tijdens het lokaliseren en identificeren van vis vaak een vage “vlek” ziet op de visvinder, waarbij het niet duidelijk is of we vis zien, obstakels of ruis. Hier maakt een goed kleurenschema het verschil. Bij een juiste instelling kan de kleur van de “vlek” aangeven dat de echo het doel niet zuiver heeft geraakt. Deze vage vlekken worden ook wel “ghost images”, genoemd, en dat wil eenvoudig zeggen dat de vis niet zuiver binnen het bereik van de sonar ligt. Vaak zijn dit de dagen waarop de vis schuw is. In een situatie als deze, gewoon doorgaan, uiteindelijk zul je vis tegenkomen en kan een juiste instelling van de apparatuur de dag redden. Als je een vis spot op de side- imaging visvinder, dan direct omkeren om deze op de “normale” visvinder op te sporen. Op een bepaald moment moet de vis worden weergegeven als een sterke gekleurde echo, hier is dus de snelheid van de beeldverversing van de visvinder weer van groot belang, omdat we een real-time beeldweergave willen hebben. Wanneer de echo het grootste punt op het beeldscherm heeft bereikt, met een zo helder mogelijk contrast van de kleur die u hebt gekozen, dan is tijd voor de jackpot en is het zaak om het aas zo snel mogelijk te laten!
Hier een mooi filmpje Kris Broekx zoals het in de praktijk kan gebeuren.
Het scherm geeft een realtime weergave, en die weergave is uiteraard niet blijvend, en dus is het zaak om hier nu snel te handelen. Laat de shad snel zakken en volg zorgvuldig de afdaling hiervan op de visvinder. Stop het kunstaas vervolgens ongeveer een meter boven de echo van de vis. In de meeste gevallen zul je zien dat de snoekbaars onmiddellijk reageert, en zal je dus de echo van de vis zien stijgen in de richting van je shad. Dit betekent dat je het doet goed, gewoon kalm blijven nu, en het aas NIET bewegen, dit is erg belangrijk. Gewoon helemaal stil houden, geen enkele actie meegeven, helemaal niets! Wees voorbereid op de aanbeet, en vergeet niet om meteen de haak te zetten met een krachtige aanslag. Dit is heel belangrijk, benut het zwaardere materiaal, dus niet twijfelen met aanslaan, gewoon altijd heel hard en snel. Als de snoekbaars niet direct bijt, maar slechts het aas nadert tot op een zeer korte afstand om dit te inspecteren, dan is het vroeg genoeg om voorzichtig wat actie in het kunstaas te brengen. Maak hierbij geen heftige bewegingen, dit zal de snoekbaars eerder afschrikken dan aantrekken. Kleine bewegingen zijn meestal genoeg om de snoekbaars alsnog tot een aanbeet te verleiden! Natuurlijk zijn er ook situaties waarin ze moeilijk willen bijten, probeer dan eens om het kunstaas in 1 beweging ongeveer een meter te laten stijgen. Dit werkt vaak prima om een weinig geïnteresseerde vis toch tot een aanbeet te verleiden, deze snelle stijging triggert heel vaak het natuurlijk jachtinstinct van de snoekbaars. Als dit dan ook niet werkt, kunstaas wisselen. Als je vist met een grote 7 of 10 inch shad, monteer een kleinere en laat deze zo snel mogelijk weer zakken! Dit werkt vaak verrassend goed en kan een in eerste instantie langzame en voorzichtige vis alsnog agressief en vastberaden doen bijten.
Dit is een typisch beeld tijdens het pelagisch vissen, mits je het op de juiste manier beoefent. Hier zie je de shad duidelijk afzakken naar de vis. Wanneer deze de shad opmerkt, komt deze naar boven om de prooi te inspecteren.
En tot slot, er zijn natuurlijk altijd van die dagen dat het niet uit maakt wat je doet, soms kun je ze onmogelijk tot bijten aanzetten, zelfs niet met “pelagical sharpshooting”. Maar ook dat is snoekbaars vissen.
Ten slotte nog wat Tips en trics, do’s en don’ts
* Schaf een extra montage arm aan om de transducer van de visvinder te bevestigen. De meeste transducers zijn op de achtersteven van de boot gemonteerd, bij pelagisch vissen werkt het vaak veel efficienter als je de transducer aan de zijkant van de boot gebruikt, omdat je precies recht onder de transducer wilt vissen! Zorg uiteraard wel voor een stevige montage, zodat de stang tijdens het varen niet kan knikken, buigen of kantelen.
* Geduld en concentratie is bij pelagisch vissen nog belangrijker als bij het normale verticaal- of dropshot werk.
* Denk goed na over de kleurcombinaties die je op je visvinder instelt. Elk water heeft zijn eigen spectrum van kleuren. Maak intelligente keuzes en verdiep je goed in de specifieke eigenschappen van het water waarin op dat moment vist. Is het troebel en donker, helder of misschien rijk aan platen, maak een bewuste keuze van de kleurinstelling op de visvinder, die voor jou werkt op dat specifieke water.
* Gebruik geen visvinder met een brede transducer kegel voor het pelagisch vissen. Doe je dat dan zul je gerust af en toe een snoekbaars weten te vangen, maar het zal onmogelijk zijn om goed te zien of de vis recht onder de boot, of een paar meter ervan ligt. Een smalle sonar kegel garandeert dat de vis zich vrijwel recht onder de transducer bevindt.
* Vermijd lawaai in de boot, en gebruik bij voorkeur een motor die niet te veel lawaai maakt bij het schakelen van voor- naar achteruit en andersom. Sommige oudere motoren geven een luide “Clonk” bij het schakelen, onder water draag geluid heel ver en wordt dit versterkt, met vaak een schrik effect als gevolg. Bij de meeste viertakt motoren is dit overigens niet aan de orde.
Pelagical Sharpshooting – De sleutel tot de grootste snoekbaarzen!
Tot nu toe worden de meeste snoekbaarzen traditioneel dicht tegen, of op de bodem gevangen, veelal met de verticaal- of dropshot techniek. Niets mis mee natuurlijk, bewezen techniek, en hele leuke sport omdat er vaak grote aantallen gevangen kunnen worden. Maar hoe vaak vang je op deze manier nu een aantal 85 + cm snoekbaarzen op een dag? Niet erg vaak toch? Wel, daar kun na het lezen van dit artikel zelf verandering in brengen! De techniek die we hier zullen beschrijven is overgewaaid uit Zweden, en daar gingen velen ons al voor, het aantal gevangen grote snoekbaarzen in Zweden heeft in 2012 een ongekend hoogtepunt bereikt, door het toepassen van de technieken zoals die in dit artikel uit de doeken worden gedaan door Sebastian Wiman auteur van de grootste website in Zweden Fisheco. Veel leesplezier !
Sebastian Wieman, de omstandigheden maakten het vandaag niet gemakkelijk. Het felle zonlicht zorgde voor een harde schaduw van de boot, en iedere keer als Pontus Sjöqvist de boot boven een gespotte snoekbaars wilde manoeuvreren, zwom deze vrijwel direct weg. Maar met de opkomende bewolking werd ook de veel minder schuw, en deze snoekbaars pakte de Fin-S vol en zonder enige aarzeling ! Een ruime 93 cm met een gewicht van bijna 9 kilo. Dat is een snoekbaars !
Tekst en foto’s: Sebastian Wiman – www.fisheco.se Speciale dank gaat naar de vertaler: Andy Assema – www.ftcn.nl
Dit is een typisch beeld tijdens het pelagisch vissen, mits je het op de juiste manier beoefent. Hier zie je de shad duidelijk afzakken naar de vis. Wanneer deze de shad opmerkt, komt deze naar boven om de prooi te inspecteren.
Mooi verhaal hoor, zal menigeen nu denken, maar hoe is dit dan wel mogelijk ?
Het antwoord is relatief eenvoudig – Door te vissen waar de meeste van de grotere snoekbaarzen het grootste deel van hun tijd doorbrengen – en dat is in het pelagische segment van het water ! Uiteraard is er niets mis met de techniek van het vissen op de bodem, en zul je daar echt ook wel grote snoekbaarzen tegenkomen, maar er is een veel efficiëntere manier om heel gericht te vissen op de uitsluitend grote snoekbaars. Laten we beginnen met wat de term “pelagisch vissen” nu precies inhoudt: Pelagisch vissen betekent eenvoudigweg “vissen in de hele waterkolom”, en dus niet per definitie op of bij de bodem!
Maar hoe biedt je dan je aas aan in het pelagisch segment, laten we zeggen bijvoorbeeld op 6 tot 10 meter diepte, bij een waterdiepte van 20 meter? Gewoon verticaal zoals we gewend zijn, of trollen met pluggen? Dood aas onder een dobber? Of is er een andere en veel betere manier misschien? Jazeker, die is er, en het is de meest efficiënte manier voor het vangen van grote snoekbaars die tot nu toe bekend is !!. Deze manier van vissen is ontwikkeld in Zweden, en daar noemt men de methode, “pelagisch verticaal vissen” , en ook wel “Pelagical Sharpshooting”. Nu zegt de naam je natuurlijk helemaal niets over de techniek er achter, en dus zullen we in dit artikel diep ingaan op het “nieuwe” snoekbaarzen, Pelagical Sharpshooting!
De getalenteerde snoekbaarscrack Pontus Sjöqvist heeft een interessante echo op de visvinder gezien, en manoeuvreert zijn boot recht boven de target vis!
Techniek en het juiste gebruik van elektronische apparatuur.
Wat heb je nodig qua apparatuur, en hoe moet je daar vervolgens mee omgaan ? Ervan uitgaande dat je al redelijk bekend bent met het gebruik van moderne visvinders, is het op zich geen hogere wiskunde. Maar toch wel iets anders als de methodiek die we gewend zijn bij de traditionele snoekbaarsvisserij. De methode pelagisch vissen is gebaseerd op het gericht vissen op grote, vaak solitaire vis, die zich op halfwater ophoudt. Het opsporen en vervolgens isoleren van dergelijke vis doe je natuurlijk op je visvinder(s), en daarom is het van belang om de juiste apparatuur in te zetten, maar bovenal ook dat je weet hoe deze te bedienen. Het is namelijk erg belangrijk om de juiste instellingen te maken, om deze nieuwe techniek met succes te beoefenen.
Pelagic sharpshooting guru Mr.Håkan Fransson legt hier uit dat je echt een zo zuiver mogelijk echo moet hebben voordat je het kunstaas laat zakken. Verdoe je tijd niet met vissen op “ghost-images”.
Een sonar met zijdelingse beeldvorming (side scan imaging) is hierbij een handig, zo niet onmisbaar hulpmiddel. De kans om je boot dusdanig te besturen dat deze recht boven de waterkolom waarin die enkele grote vis zich bevindt is namelijk minimaal, en de side imaging-functie is dan een uitstekend hulpmiddel om de vis sneller te kunnen lokaliseren in het beperkte watergedeelte waarin we vervolgens gericht willen gaan vissen . Let wel, en dit heel belangrijk : De side-scan visvinder is dus niet de visvinder die je vervolgens ook gebruikt voor het daadwerkelijke “pelagisch vissen”
Een foto van de side imaging visvinder, welke gebruikt wordt om vis te detecteren aan weerskanten van de boot. Een snoekbaars is vaak zichtbaar als een witte stip, en als het een grote vis beftreft, een witte lijn. Hoe langer en dikker de lijn, hoe groter de vis. Het beeld is gesplitst om het water aan beide zijden van de boot te kunnen projecteren.
Wanneer je de vis gelokaliseerd hebt middels de side-scan techniek, dien je vervolgens met behulp van de “normale” visvinder de boot zo precies mogelijk boven de smalle waterkolom waarin de vis zich bevindt te manoeuvreren. Om dat nauwkeurig te kunnen doen heb je een sonar met een smalle kegel nodig, zodat je alleen kunt waarnemen wat er direct onder de transducer gebeurt. Er zijn genoeg moderne visvinders die dit kunnen, maar het is ook belangrijk om er een te gebruiken met een snelle beeldverversing, zodat we altijd een real-time beeld verkrijgen. Dit is noodzakelijk omdat het juist dit kleine deel van de sonarbeelden is waar we gericht willen vissen.
Om het beste uit deze vismethode te halen, zorg je natuurlijk dat je zo comfortabel mogelijk zit, en plaats je de transducer dusdanig dat je gemakkelijk je kunstaas recht onder de transducer kunt laten zakken. Hiertoe wordt de transducer vaak aan de zijkant van de boot geplaatst. Een voorbeeld van een custom-mount hiervoor vind je hier : http://z-bait.blogspot.se/
Een praktijkvoorbeeld:
Op de side-imaging visvinder signaleer je een grote vis, deze bevindt zich een paar meter aan de linkerkant van de boot. Je stuurt de boot dan direct naar de vis toe. Dichterbij gekomen zal deze dan verschijnen in op het beeldscherm van de visvinder die je gebruikt voor de daadwerkelijke visserij. Een kleurenscherm is hier aan te raden, omdat de kleur van de echo een veel nauwkeuriger detectie garandeert. Een tip: Bij vrijwel elke goede visvinder zijn de kleuren in het menu te wijzigen, kies voor jezelf een vaste kleurcombinatie uit voor deze manier van vissen, na de eerste voltreffers zul je gaandeweg beter begrijpen hoe het spelletje werkt, en zal een volgend succes niet lang uitblijven! Nu de boot recht boven de vis gepositioneerd is, laat je je (kunst)aas zakken, en wel recht onder de transducer. Als je dit op de juiste manier en gecontroleerd doet, kun je dit realtime op het scherm van de visvinder zien, en volg je de nauwkeurig de afdaling van het kunstaas richting de echo van de target-vis. Stop het kunstaas ongeveer een meter boven de vis, en wacht …
Een grote snoekbaars heeft extreem krachtige kaken. Het gebruik van de juiste materialen is dus erg belangrijk bij deze manier van vissen.
Hengels, molen-reel. Wat te gebruiken en waarom …
Alvorens te beginnen over de materialen een kleine kanttekening: Het materiaal advies zoals hieronder beschreven wordt, is tot dusver gebaseerd op de Zweedse omstandigheden en ervaringen, dus het is heel goed mogelijk dat je in de Nederlandse wateren tot je eigen conclusies en materiaalkeuze komt, en die kunnen natuurlijk best afwijken. Gebruik het als leidraad, maar onthoud, wie de vis vangt heeft gelijk. Pelagisch vissen is een totaal andere manier, en er zijn dan ook heel andere factoren die een rol spelen met betrekking tot hengel, reel, lijn en aas. De hengel mag een stuk steviger zijn als gewend. Toen de Zweedse early-adopters begonnen met pelagical sharpshooting op snoekbaars gebruikten ze in eerste instantie hun gangbare uitrusting, die men gewend is bij het verticaalvissen, en dat werkt op zich prima, totdat de echt grote snoekbaarzen zich aandienden. Er is veel kracht nodig om de haak goed te zetten in de bek van een echt grote snoekbaars. De kaken van grote snoekbaars zijn ongelooflijk krachtig. Voor deze visserij is een hengel tussen de 6 en 7 voet, met een casting-gewicht van 45-60 gram, echt niet overdreven. Het mag zelfs een licht jerkbait hengel zijn. De hengel dient te beschikken over een goede stijve backbone, anders kun je er niet op vertrouwen om de haak goed te zetten, wat de kans op missers en lossers dus aanzienlijk vergroot.
Vaak maar niet altijd zijn het de grotere vissen die je vangt tijdens het pelagisch vissen.
De reel is bij voorkeur een low profile casting reel. Hiervan zijn er natuurlijk heel veel van op de markt, het belangrijkste is dat deze zo licht mogelijk van gewicht is, soepel loopt zodat het aas zo snel mogelijk op de gewenste diepte kan komen, en vooral ook een soepele en krachtige slip. De Abu Garcia Revo MGXis een perfect voorbeeld. Dan de lijnen: Vergeet de gewone 0,08 – 010 mm lijn maar, je hoeft niet strak op de bodem te vissen, en er is geen enkele andere noodzaak voor het gebruik van een dergelijke dunne lijn. Vergeet niet dat er uitsluitend op half water, en gericht op grote snoekbaars gevist wordt! Een gevlochten lijn van ongeveer 0,15 mm is hier prima op zijn plaats, de presentatie is dan nog steeds uitstekend, en de lijn is veel beter geschikt in combinatie met het gebruik van een krachtige hengel.
Klik hier voor deel 2: Het kunstaas, de praktijk en tips en trucs! Mis het niet hier op Roofvisweb.nl
