Wie zoekt zal vinden.

Het vangen van snoekbaars word door veel sportvissers als een moeilijk opgave gezien. Toch is dit in werkelijkheid lang niet zo moeilijk als voor ogen word gehouden. Maar waarom hebben veel sport vissers dan toch zo’n grote moeite met het vangen van deze vis.

Tekst en foto’s: Edwin Bolhuis

Vroeg aanwezig op het water, vaak een van de meest productieve uurtjes.

Doorgaans word te veel de nadruk gelegd op het niet goed beheersen van de gekozen techniek. De vragen die je krijgt op beurzen en de diverse fora hebben hier dan ook mee te maken. Het beheersen van een techniek is uiteraard belangrijk, maar vele mate belangrijker is het vinden van de vis. Wie zoekt zal vinden is een bekende uitspraak maar nog steeds veel belangrijker dan het bezitten van bakken vol met shads of ander kunstaas.

Juist over dit zoeken van vis word vaak ietwat laconiek gereageerd, want met is er van overtuigd dat er snoekbaars op hun thuis water rondzwemt. Maar waarom blijven de vangsten dan achter bij andere succesvollere snoekbaarsvissers. Wat doen deze betreffende sportvissers dan anders? Feitelijk gezien doen ze grotendeels hetzelfde als dat je zelf doet, ze spelen met rubber of vissen met natuurlijk aas in de zone waar de snoekbaars zich bevind, en dat laatste is dan ook gelijk het grootste verschil.

De Zone
Een van de belangrijkste aspecten bij het vissen op snoekbaars is en blijft kennis van het water waar je vist. Deze kennis vergaar je niet zomaar en voordat je een water echt door hebt kan soms vele jaren duren. Door veel te vissen en dus uren te investeren in dit viswater zul je dit leren doorgronden en te  weten komen waar je de vis in een bepaalde periode moet gaan zoeken. Ze zullen zich dan bij het opvaren van het water niet laten lijden door andere sportvissers die massaal in een treintje varen, maar trekken hun eigen plan. Juist door een eigen plan te trekken en uren te investeren zul je een goed beeld krijgen van het gedrag van de snoekbaars op jouw thuiswater, zoals waar ze zich in bepaalde periodes ophouden, en wat voor presentatie doorgaans het beste resultaat geeft. Dit zal met vallen en opstaan plaatsvinden en de kans is aanwezig dat je ook regelmatig met een dikke blank van het water af kunt komen. Dat is helemaal niet erg maar kritiek punt is om dan achteraf met collega sportvissers op bijvoorbeeld de trailerhelling te praten en dan voor jezelf te analyseren wat het verschil in de benadering is geweest. Juist dit zijn de leermomenten. Dat vind ik persoonlijk een van de grote voordelen van het wedstrijdvissen !!

Het mooie aan wedstrijd vissen is dat er na de wedstrijd vaak onder elkaar gesproken word over de gekozen tactiek en hoe die heeft uitgepakt. Soms kun je hierdoor merken dat de vis op verschillende dieptes is gevangen met verschillende technieken. Hierdoor merk je dat het maken van een keuze heel belangrijk is en dat die keuze het hele wedstrijdverloop kan bepalen. Hoe diep begin je? Ga je vertikalen of vissen met de dropshot met natuurlijk aas of op anker met de pen?

Zo herinner ik mij een wedstrijd op het gooimeer waarbij een van onze vismaten weinig tot geen aanbeten wist uit te lokken. Besloten werd toch nog maar even op een paar bultjes te gaan vissen waarbij de maximale waterdiepte 8 meter was. Het water was redelijk helder met een doorzicht van twee meter. De gehele NKS vloot lag op dieper water te vissen en er werd slechts sporadisch vis gevangen. Totdat moment had iedereen het betreffende stuk overgeslagen in verband met de waterdiepte, want de vis zou immers dieper liggen. Binnen een uur wist hij de benodigde 7 vissen te vangen, waarvan 2 vissen van boven de 80. Had hij deze keuze niet gemaakt was de uitslag voor hem waarschijnlijk totaal anders uitgevallen. Maar door het maken van op dat moment de juiste keuze wist hij deze wedstrijd volledig naar zijn hand te zetten.

Dikke vis afkomstig uit de zone, hier lag de snoekbaars in de ochtenduren massaal op zoek naar aasvis.

Interpreteren van de dieptemeter
Ik praat eigenlijks zelden over het woord visvinder. Ik gebruik mijn Lowrance dieptemeter niet om vissen op te sporen maar puur voor het onderzoeken van het bodemprofiel. Een goede dieptemeter is gewoon een onmisbaar item voor de fanatieke bootvisser om de boot binnen de zone te houden waar hij of zij de vis verwacht. Toch zie ik nog steeds met grote regelmaat sportvissers staren naar hun dieptemeter op zoek naar scholen snoekbaars. Uiteraard zul je regelmatig vis vangen terwijl je hele scherm is vergeven van de vis signalen. Echter vergeet niet dat je dieptemeter maar een bepaald oppervlakte onder je boot bekijkt welke afhankelijk is van de hoek van de kegel. Hierdoor kan het gebeuren dat je met je hengel al buiten de reikwijdte van je dieptemeter vist. De vissen die je dus niet ziet kan je wel degelijk vangen. Soms ligt de snoekbaars ook dusdanig dicht tegen de bodem aan dat deze op een ondergrond met reliëf dus niet opvalt. Op mijn kleurenscherm kan ik ze soms wel herkennen, maar dan moet de ondergrond wel zachter zijn. Dan geeft hij de vis weer in een andere kleur – dus hardheid van de bodem – en kan je het verschil goed waarnemen.

Natuurlijk niet alleen snoekbaarzen.

Zelf let ik bij de dieptemeter hoofdzakelijk op de bodem gesteldheid. Ik zoek naar reliëf en afwijkingen in de vorm van kleine geultjes en of bultjes die zich op een plaat of talud bevinden. helemaal top vind ik het dat de bodem hard is en er zich hier mossels en of klei kluiten op bevinden. Bij een kleurenscherm is dit heel mooi waar te nemen in de kleur van de grayline en de bodem. je kunt aan de dikte van de grayline zien hoe hard de bodem is. Een dunne lijn geeft een hardere bodem weer, dus hoe dikker de lijn hoe zachter de bodem. Op een kleurenscherm zie je hierbij ook nog kleuren. Doordat dit op elke dieptemeter anders is in de stellen heeft het weinig waarde om de kleuren te gaan noemen. Je kunt hierbij een goed onderscheid maken welke kleur wat voor bodem aangeeft. Dit zoekt redelijk makkelijk en zo kun je dus ook heel mooi steenpartijen onder water opzoeken daar deze als bultjes afgetekend worden met een andere kleur dan de ondergrond.

Persoonlijk heb ik de voorkeur dat ik op mijn dieptemeter scherm een paar klaar wolkjes met “ruis” zie rond de bodem. Deze wolken met ruis geven een wolk met aasvis weer waarbij de snoekbaars nooit heel ver weg kan zijn. Vind je een paar van de wolken neem dan altijd even de moeite om hier te gaan vissen. Soms is het voor de snoekbaars dan echt tafeltje dekje en zul je je er over verbazen hoeveel vis dat je dan kan vangen.

De ruis vlak boven de bodem is een school spiering. Deze onder deze school ligt een bultje met daarnaast een kleine school actieve snoekbaars, zo bleek even later.

Het zoeken
Bij het opvaren van ons viswater houden wij altijd een paar dingen in de gaten. Voor mij is de waterkleur en watertemperatuur en het weer van belang. Persoonlijk houd ik wel van beweging en dus ook golven op het water. Golven breken het zonlicht wat ervoor zorgt dat de vis bij helder water zich niet heel passief opstelt op grotere diepte. Persoonlijk heb ik een voorkeur voor lichtgroen water in de zomer periode of de kanalen en een lichte goudbruine kleur op de meren.

Graag houd ik rekening met de wind. Over de windrichting is al veel geschreven. Zo zouden bepaalde types wind niet goed zijn. Zelf heb ik wel een voorkeur voor een mooie zuidwestenwind, maar ook de andere windrichtingen hebben mij succes gebracht. Eigenlijks is nog het meest belangrijke dat de wind een paar dagen constant uit dezelfde hoek is gekomen. Dit zorgt voor een bepaalde waterstroom in het water en zeker bij goede harde wind word het water hier troebeler van. Ik mag graag vissen op de kant waar de wind op staat. Dit stuurt soms niet altijd even makkelijk om de boot optimaal onder controle te houden. De wind zorgt ervoor dat het water omgewoeld word en dan zal er zich op de windkant troebeler water bevinden. Op de windkant zelf zal het water vaak zuurstofrijk zijn en zal zich hier ook het meeste aas ophouden.

Op kanalen zijn oude schoeiingen vaak de spots.

Spots
Over de plekken waar snoekbaars zich op houd is al veel over geschreven, en overigens zijn deze goede stekken op elk water weer verschillend. Dit komt omdat geen enkel water in Nederland hetzelfde is. Of je thuiswater nu een rivier, kanaal op meer is, op elk water toont de snoekbaars een bepaalde voorkeur voor ondergrond. Goede stekken zijn doorgaans niet monotoon en hebben een glooiend bodemprofiel. Zelf houd ik van harde plaatjes die zich in de rand bevinden, het liefst dat het wat haakt op de hengel, dus dat je je lijn en aas er door heen voelt trekken. Mocht ik een nieuw dergelijk hard en hakend stukje tegenkomen van een paar vierkante meter plot ik deze standaard in mijn GPS. Vaak zien we een patroon dat de vissen net iets langer en vaker op deze plekken blijft hangen dan de vissen die je tegenkomt in hun trekpatroon.

Wat ook superstekken zijn, zijn langzaam aflopende glooiingen met daarop een bultje. Vaak onderbreken deze bultjes het monotone van de rand en de vis zal daar continu bij terugkomen. Dit zijn dan ook plekken waar ik graag met de pen en natuurlijk aas op mag vissen.

Goede stekken hebben bodemprofiel waar of troep op ligt of – liever nog – een flink aantal stenen onder water. Zeker op kanalen en rivieren zul je flink veel stenen aantreffen op de bodem. Veelal zijn dit dan plekken waar de vis langer blijft hangen,daar dit bescherming bied als uitvalsbasis. Zoek voor de grap maar eens op youtube naar onderwaterbeelden van snoekbaarzen gemaakt door duikers. Je zult merken dat de vissen dan op dergelijke bodemafwijkingen blijven hangen en als ze hier vanaf zwemmen ze vaak ook weer terugkomen. Ze zullen hieromheen wel aasgedrag vertonen maar vaker zullen dit standplaatsen zijn.

Veel snoekbaars zal vanaf een rand de aanliggende platen optrekken om te gaan azen. Vergeet dus zeker in de winterperiode en ook s’avond in de zomer deze platen niet en drift er een paar keer overheen. Op kanalen en rivieren zullen dit doorgaans de oeverzone zijn waarin de snoekbaarzen op een bepaald moment weer graag vertoeven om te gaan azen.

Wie zoekt zal vinden!

Snoekbaars het jaar rond
Snoekbaars heeft een bepaald trekgedrag. Ik heb sterk het vermoeden dat de biologische klok van de snoekbaars tikt op het aantal lichturen in combinatie met de water temperatuur. De vis merkt aan de watertemperatuur dat het voorjaar weer voor de boeg staat. Hoewel het afhankelijk is van de watertemperatuur zoekt de snoekbaars vanaf ongeveer eind februari de ondiepere gedeeltes van het water op. Eigenlijks kijk ik maar weinig naar de kalender, maar des temeer naar de watertemperatuur. Ik heb vast kunnen stellen dat dit ongeveer gebeurd bij een watertemperatuur van rond de 8 graden. vanaf die temperatuur begint de snoekbaars flink te trekken over de ondieptes heen op zoek naar soortgenoten en zich voor te bereiden op de paai.

Goede paai plekken hoeven niet diep te liggen. Sterker nog de meeste plekken bevinden zich in de oeverzone, waarbij de de snoekbaars kunt vangen tegen de rietkant aan. Maak hierbij wel een onderscheid in rietsoort. De rietsoort die hierop groeit geeft namelijk de hardheid van de bodem aan. Dun en plat riet groeit namelijk op zachte bodems en het harde ronde riet op harde bodem. De snoekbaars zal de wortels van deze harde stengels blootleggen en hierop zijn kuit af gaan zetten, houd dit dus in de gaten bij het zoeken naar geschikte paai plekken de oeverzone.

Zelf mag ik in deze periode heel graag vissen op de grote ondiepere platen. Deze platen bevinden zich vaak op de grotere meren in de eerste 200 meter vanaf de oever. Doorgaans trekt de snoekbaars over deze platen heen. Vind je hierop echter een bultje van bijvoorbeeld of klein randje met diepteverschil sla het dan absoluut niet over. Deze randjes hoeven maar minimaal te zijn van een 20 centimeter is al noemenswaardig. De vis blijft daar gewoon bij rondhangen en is in de paai periode redelijk agressief.

Oudgediende Pim Koetzier heeft het cirkeltje rond, en bevist hier de oeverzone van een groot meer.

Hoewel ik de periode maart en juni de mooiste periode vind is de vis natuurlijk ook prima in de zomer te vangen. Juist in de zomerperiode is het vaak heerlijk vertoeven op het water en kun je naar mate de keuzes goed zijn ook prima vis vangen. Mijn voorkeur gaat in deze periode toch wel uit naar de grotere kanalen die druk bevaren zijn met scheepvaart. De vis in zomers flink trekkende en kan eigenlijks over grote afstand gevangen worden. Mijn voorkeur gaat dan uit naar snellere technieken als bijvoorbeeld het diagonalen. Echte top stekken voor de zomer periode heb ik niet doordat de vis veel trekt. Op de kanalen bevis ik dan vaak de stekken waar de stenen overgaan naar de normale bodem.

Het gedrag en standplaatsen van de snoekbaars is om mijn thuiswateren in het voor- en najaar grotendeels hetzelfde. De vis is trekkende over de ondiepere gedeeltes van het water. We vangen de vis soms met de pen en natuurlijk aas in het riet. Echter zodra de water temperatuur weer onder de 8 graden valt word het een stuk moeilijker om ze te vangen. de vis zoekt dieper water op en zal zich daarna met aas periodes laten gelden. Tevens is het trekgedrag van de snoekbaars dan weg en ligt de vis veel meer gegroepeerd op de diepere delen van het water.

Netwerken
Tot slot wil ik een onderwerpen aanhalen wat eigenlijk altijd verzwegen word maar waarvan we weten dat het toch heel erg belangrijk kan zijn. Toch wil ik mij eraan wagen om het aan te halen. Juist door de opkomst van steeds moderne communicatie middelen kan je heel goed op de hoogte blijven van resultaten van je collega sportvissers. Het opbouwen van een netwerk met bevriende sportvissers waar je van op aan kunt kan heel erg handig zijn om op de hoogte te blijven van de laatste vangsten. Steeds meer zie je sportvissers gedurende de dag met elkaar bellen om te horen hoe een ander het er vanaf brengt.

Het kan dus nooit verkeerd zijn om een goed netwerk aan te leggen !!

Edwin Bolhuis

Tip: Verroest!

Voor wie vaak met spinners en spinnerbaits vist is roest een gekend probleem. Aan dit kunstaas zitten vaak ingebonden haken die je van tijd tot tijd wat moet afvijlen om ze scherp te houden. Met een hakenvijl vijl je ze in de richting vanaf de bocht naar de punt om ze hun scherpte terug te laten krijgen.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

Blijf scherp!

Zeker veel Amerikaanse spullen zijn vaak uitgerust met dikdradige haken die, als ze net nieuw zijn behoorlijk bot kunnen wezen. Als je er eenmaal een keer met een vijltje langs bent geweest zal het oxidatieproces steeds sneller gaan verlopen. Niks aan te doen helaas! Wel is het zo dat een haak waar eenmaal een dun laagje roest op zit gemakkelijk scherp te krijgen is. Het is net alsof de vijl beter “pakt” op de verroeste haak.

Het vijlen van haken kan lastig zijn als de skirt of bucktail in de weg zit. Je beschadigd hem met je vijl. Daarom bij deze een paar tips om je kunstaas beter scherp te maken.

Windels bucktail.

Spinnerbaits:
De skirt of bucktail van een spinnerbait is gemakkelijk samen te krijgen met behulp van haarklemmetjes. Gewoon even lenen van je vrouw, dochter of uit je eigen beauty case. Een beetje drogist of supermarkt verkoopt dit ook als je ze thuis niet vind!

Spinnerbait met haarklemmen.

Begin met de bucktail tussen loodkop en haakbocht af te klemmen. Plaats er vervolgens nog een tussen de hoofdhaak en de trailerhaak en vijlen maar!

Spinners:
Met spinners is het wat lastiger gesteld. Als ze net zoals de Windel’s op de foto een ingebonden dreg hebben kun je daar moeilijk een haarklemmetje over plaatsen. De punten van de dreg zitten in de weg. Hier bied een stuk karton ons uitkomst. Ik gebruik er voor de foto een nieuwjaarskalender voor maar bijvoorbeeld een bierviltje werkt ook prima.

Prik de haak door het karton.

Stap 1: prik de haakpunt door het stuk karton. Kijk wel uit voor de andere dreggen op je spinner. In het veiligste geval haal je ze er even af als dat kan.

Vijlen maar.

Stap 2: Druk de haak door tot over de weerhaak en draai door tot het karton in de bocht zit. Je ziet op de foto dat de bos bucktail netjes uit de weg zit. Je kan nu ongehinderd haakpunt voor haakpunt scherper vijlen. Je kan deze methode ook bij spinnerbaits toepassen.

Als je zorgt dat jij en je haken scherp zijn vang je meer vis!

Fijne visdagen, Frans Oomen

Primeur: De nieuwe Marcraft 4.65 Carp Exclusive

Marcraft Visboten ontwikkelt een karperboot voor Groot Water

Sinds het ontstaan van Marcraft Visboten in 2005 zijn de roofvissenboten een begrip in binnen- en buitenland. December 2012 is 236 een feit en aan de nieuwe eigenaar overgedragen.

Sinds juli 2012 staat André Zwiers aan het roer van dit succesvolle oer Nederlandse bedrijf. André is naast begenadigd roofvisser van origine een karpervisser en heeft al een paar jaar de wens om een Marcraft Karperboot op de markt te brengen. Omdat er al contacten waren met de bekende Friese karpervisser Wijtze Tjoelker, is besloten om hun gezamenlijke kennis en kunde te bundelen en samen een nieuwe karperboot te ontwikkelen.

Wijtze Tjoelker heeft ruim twintig jaar ervaring met het karpervissen uit een boot. Door de jaren heen heeft hij diverse typen boten in zijn bezit gehad en daardoor een brok ervaring opgedaan om te bepalen wat wel en wat niet werkt. Hij heeft daarover diverse artikelen gepubliceerd in karperbladen en op internet. In combinatie met de technische kennis van André Zwiers is maandenlang gewerkt aan een nieuw type boot nl. de Marcraft 4.65 Carp Exclusive.

Overleg over de technische tekeningen ontwerp.

Zoals Marcraft kenners onmiddellijk zullen opmerken is dat het hier gaat om een compleet nieuw ontwerp; dus geen bestaand ontwerp ombouwen tot een karperboot, maar een specifiek nieuw model wat aan alle eisen voldoet van de heden ten daagse moderne karpervisser.

Deze week is de eerste prototype in elkaar gelast en zal de boot binnenkort verder worden afgebouwd waarbij de afwerking weer op het allerhoogste niveau zal zijn zoals Marcraft Visboot gebruikers gewend zijn.

Eerste fase van de bouw. André en Wijtze bestuderen de tekeningen.
Vastlassen van de voorste vloerplaat.

Dat de Marcraft 4.65 Carp Exclusive – ondanks dat het prototype nog niet helemaal klaar is – al de nodige indruk heeft gemaakt, blijkt wel uit het feit dat de bekende karpervisser Piet Vogel  als eerste klant direct de karperboot heeft besteld! André Zwiers en Wijtze Tjoelker feliciteren Piet Vogel dan ook met zijn aankoop.

Voor geïnteresseerden zullen wij de komende weken meer informatie geven over de ontwikkeling van de Marcraft 4.65 Carp Exclusive.

Met vriendelijke groet,
André Zwiers en Wijtze Tjoelker

Kijk beslist ook eens op: www.marcraftvisboten.nl

Vissen is meer dan alleen vangen

Roofvissen is populair dat is inmiddels wel duidelijk. En de commercie vaart daar wel bij. Overal vind je reclame voor diverse merken visartikelen, het ene nog beter dan het andere. Het internet staat vol met filmpjes met informatie hoe en wat en ook waar te vissen. Dan hebben we alle forums nog ook boordevol met informatie. Vissen is een open boek, als je alles goed leest hoeft het niet moeilijk te zijn. Met zoveel informatie voor handen kan je bijna niet meer iets fout doen. Helaas is dat wel het geval binnen de roofvisserij mede door al deze media.

Tekst en foto’s: Rene van den Brug

Dit is waar we de elementen voor trotseren. Die ene mooie vis.

Ik schrijf dit artikel nu omdat er zo veel in de hengelsport gebeurt, positief gezien maar ook negatief. Vissen hoort leuk te zijn en ontspannend. Het is beslist geen wedstrijd! Kleine veranderingen zijn genoeg om het vissen weer leuk te maken en te houden. Vooral ergernis nr 1: Stekkenpezen was voor mij de reden om naar de pen te grijpen. Hoe voorkom je het en wat zijn de gevolgen. Mijn visie op het roofvissen van afgelopen tijd staat hier in.

Nu heb je stekken die erg druk zijn. Persoonlijk zul je mij niet snel op drukke wateren vinden. Het fenomeen “filevaren” heb ik veel gehoord van diverse vissers. Op dit soort water zie je dan ook rustig 8 of 9 boten achterelkaar aan varen, en waarom? Tja het is wel makkelijk vissen. Maar geeft het je nu echt voldoening als je naar een water gaat en aansluit in de rij omdat je weet dat daar goed gevangen wordt?  Voor mij beslist niet. Voldoening haal je uit de moeilijke wateren af te gaan vissen en juist dan die ene vis weten te vangen. Een mooier moment kan ik me niet bedenken. Dat is vissen!

Maar waar is de echte visser gebleven die als iedereen links gaat zegt “ik ga rechts.” De visser die zelf zijn stekjes vindt en gezond houdt. Die er om denkt dat als hij een foto schiet en een filmpje maakt dat niet de hele wereld gelijk weet: “O, dat is daar.” Deze dingen horen ook bij het vissen. Momenteel word het gewoon vergeten, want het is zo mooi alles delen op internet. Veel leuke reacties van vrienden en kennissen zijn geweldig leuk. Maar er is niks erger dan de volgende dag op je stek komen en het ligt vol met visboten of er staat een hele club vissers op de kant. Maar je kunt het natuurlijk ook even van de andere kant bekijken. Als “stekkenpezer”om het zo maar te noemen, kun je leuke stekken vinden op deze manier. Natuurlijk heel makkelijk maar er bestaat ook nog zoiets als respect voor iemand zijn harde werk om een stek te vinden. Maar ja dat hebben nog maar weinig mensen in dit land.

Deze foto is al te herkenbaar een paar bomen op de achtergrond kunnen een stek prijsgeven!
Dit is de enige juiste manier om een foto te maken met snoekbaars die je wilt delen.

Iets waar de meeste vissers niet bij stil staan is welke grotere gevolgen stekherkenning met zich mee brengt. Niet alleen vissers maar ook stropers breng je op ideeën. En dat is het ergste wat kan gebeuren want die vis zie je nooit weer terug. Tegenwoordig vinden we snoek, snoekbaars en baars op de markt maar ook de witvis is niet meer veilig.

Dit zijn de eventuele gevolgen van het plaatsen van te herkenbare foto`s!

Het is zo simpel om even een foto te nemen zonder herkenbare punten er in. Neem de tijd daar voor, ga tegen een hoge rietkraag liggen, neem hem vanuit een hoog standpunt zodat er alleen water te zien is. De foto`s zijn dan ook nog eens vele malen mooier dan dat je ze eventueel gaat bewerken. Het is een kleine moeite maar je kunt nu gewoon altijd je vangst delen met iedereen. Plus je houdt je viswater voor jezelf en je vismaten. Of doe eens gek en houdt de foto lekker voor je zelf, geniet er van, zet het als achtergrond op je PC. Daar is toch niks mis mee?

Zo hoor het dus niet. Prima voor je zelf maar niet voor het web.
Op deze manier geef je niks prijs en kun je toch die ene grote vis delen met je vrienden.

Als laatste mis ik bij veel vissers de beleving van het vissen. Wat is er mis met een “kleine vis “. Als de snoek niet een meter is zijn er veel vissers teleurgesteld. Ik kan me niet voorstellen dat je teleurgesteld bent met een kleine vis. Sommigen vissers zijn van mening dat als je grote vissen vangt je goed kan vissen. Die mening deel ik niet. Het moment dat je overal en altijd vis weet te vangen, groot of klein, dat maakt je de betere visser. Op de dagen dat anderen niets vangen toch kunnen zeggen: ‘’kijk we hadden er toch nog een paar’’. En of ze dan groot of klein zijn maakt niet uit. Je bent tenslotte aan het vissen en een keer blanken hoort erbij. Een dag op het water samen met de elementen is toch al een voorrecht. Ik zou zeggen geniet van alles om je heen want vissen is meer dan alleen vangen.

En als dagen zo eindigen tja….. Een voorrecht dat is het.

Roofvisgroet, Rene van den Brug

Dé Noordelijke Hengelsport- en Visbotenbeurs 2013

Op zaterdag 13 en zondag 14 april 2013 kunnen hengelsportliefhebbers hun hart ophalen tijdens de 9de editie van Dé Noordelijke Hengelsport- en Visbotenbeurs in Martiniplaza te Groningen. Organisator Dirk Drent heeft alle support gekregen van groothandels, hengelsportwinkeliers en standhouders uit de hoek van visreizen, visboten, verenigingen, hengelsportmagazines en vele anderen om de grootste en gezelligste hengelsportbeurs van Noord Nederland neer te zetten.

Ook weer verschillende demonstraties in de waterbak

Trapt u af naar een mooi hengelsportseizoen?
Het hengelpubliek (in het noorden) kan zich dus weer opmaken voor een inspirerend uitje op hengelsportgebied aan het begin van het nieuwe hengelsportseizoen. De beurs biedt een totaalpakket voor zowel de recreatievisser als de sportvisser. Het wordt weer een ouderwets leuke beurs met veel activiteiten, demonstraties en lezingen. Meer informatie vindt u binnenkort op deze website en op onze Hengelsport- en Visbotenbeurs Facebookpagina.

Het wordt weer een gezellige beurs in het Noorden van Nederland!

VISMA ZOEKT ‘HENGELSPORTHOOFDSTAD VAN 2013’

Grootste en meest complete hengelsportbeurs van Nederland roept hengelsporters op om hun favoriete gemeente te nomineren.

De verkiezing Hengelsporthoofdstad 2013 is weer begonnen.

Vanaf vandaag kunnen hengelsporters, hengelsportverenigingen en gemeentebesturen hun gemeente weer nomineren voor de verkiezing ‘Hengelsporthoofdstad van het jaar’. Het initiatief wordt gepresenteerd door Visma en wordt ondersteund door Sportvisserij Nederland, de belangenorganisatie van de sportvisserij in Nederland. Het doel van de verkiezing is het in kaart brengen van de gemeente met de beste hengelsportvoorzieningen in Nederland. Na succesvolle edities in 2011 en 2012 keert de verkiezing dit jaar terug en gaat Visma wederom op zoek naar de beste hengelsportlocaties in Nederland.

Marco Kraal….Visma is TOP!

In 2012 werd Rotterdam, in navolging van Hoogezand-Sappemeer, bekroond tot Hengelsporthoofdstad van het jaar. Beursmanager Erika Bronkhorst van Ahoy Rotterdam: “Eén van de doelstellingen van Visma is het promoten van de hengelsport in Nederland. Voorgaande jaren heeft de verkiezing een stevige impuls gegeven aan het imago van de hengelsport in de genomineerde gemeenten. Voor Rotterdam was het afgelopen jaar een succesvol hengelsportjaar met o.a. de fotoverkiezing “beste Visstekkie”, een streetfishingcompetitie en visles aan kinderen. Het versterkt ook de verhoudingen tussen de gemeenten en de hengelsportverenigingen. Uiteindelijk is het doel om samen met alle hengelsporters in Nederland deze mooie sport op de kaart te zetten.”

Ook Henk Simonsz zal weer aanwezig zijn tijdens de Visma 2013

Actievoorwaarden
Om een gemeente te kunnen nomineren dient een aantal vragen beantwoord te worden over onder andere hengelsportvoorzieningen, vispassen, visstand en de diversiteit van vis in de wateren binnen de gemeente. Daarnaast wordt iedere deelnemer gevraagd om een extra motivatie waarom zijn of haar gemeente dit jaar moet winnen. Vanaf vandaag kan iedereen via www.visma.nl/hengelsporthoofdstad zijn favoriete gemeente nomineren. De gemeente die de meeste stemmen en de beste beoordeling krijgt maakt kans op de titel!

Rotterdam waren de winnaars van 2012…….wie worden de winnaars van 2013?

De nominatieronde sluit op 31 januari 2013. Op basis van de gegeven antwoorden wordt een top drie van beste hengelsportgemeenten samengesteld. Uiteindelijke bepalen de hengelsporters in Nederland gezamenlijk welke gemeente uit de top 3 de titel verdient! Op vrijdagavond 1 maart 2013, de eerste beursdag van Visma, wordt de winnaar bekendgemaakt.

Visma 2013……met veel workshops.

Visma 2013
De 45e editie van de grootste en meest complete hengelsportbeurs in Nederland vindt plaats op 1, 2 en 3 maart in Ahoy Rotterdam. Ruim 80 exposanten in de categorieën groothandel, detaillist, boten en toerisme presenteren hun nieuwste hengelsportaanbod aan circa 19.000 hengelsporters. Daarnaast vinden er vele activiteiten plaats, voor zowel fanatieke als recreatieve vissers. Kaarten zijn met korting te bestellen via www.visma.nl of op beursdagen tegen het normale tarief te koop bij de kassa van Ahoy Rotterdam. Openingstijden: vrijdag 1 maart van 10.00 – 22.00 uur, zaterdag 2 maart en zondag 3 maart van 10.00 – 17.00 uur.

Ook in 2013 het Pure Fishing Theater.

Ga voor meer info naar: www.visma.nl

 

Vissen met lepels (deel 2)

In het vorige artikel ( vissen met lepels ) heb ik verteld  hoe je met een lepel verschillende technieken kunt gebruiken en welke lepel in mijn ogen juist het meest geschikt is voor een bepaalde techniek.  Ik zal nu wat dieper ingaan op de manier waarop  ik de lepel op diepte houd tijdens het slepen en hoe ik hem er anders uit laat zien dan standaard en zo de vangsten probeer te vergroten.

Tekst en foto’s: Willem Zijlstra.

Mooie ‘lepel ‘snoek

Hoe je de lepel op diepte houdt tijdens het slepen is op zich heel simpel. Ik pak het op de volgende manier aan. Als eerste bepaal je natuurlijk op welke diepte je de lepel wilt laten lopen.  In de winter uiteraard liever wat dieper als in de zomer bv, want  de snoek  zit dan toch meestal het liefst in de onderste regionen van het water.

In de regel laat ik de lepel in de winter niet dieper lopen dan 1,5 / 2 meter, dat is op mijn thuis water een halve meter boven de bodem.. In de zomer sleep ik de lepel wat hoger en heb ik er soms niet eens lood voor, vaak loopt de lepel dan nog geen halve meter onder het wateroppervlak en dat is precies wat ik op dat moment graag zie.

Trollen met de elektromotor

Als ik dieper wil, plaats ik dus een sleeplood voor de lepel.  De sleeploodjes die ik gebruik zijn van SPRO, ze hebben mooie felle kleuren die op sommige dagen de vis ook activeert zo het lijkt  en ze zijn er in verschillende gewichten vanaf 10 tot aan 30 gram.  Je kunt ze natuurlijk ook zelf maken door op een stuk onderlijn een kogelloodje te maken met een stoppertje zodat deze niet kan schuiven.

Sleeplood

Nu komt in mijn ogen het belangrijkste en dat is  de  (trol)snelheid van de boot. Ik sleep een lepel altijd met behulp van mijn elektromotor. De benzine motor vaart stationair net iets te hard naar mijn zin, wat invloed gaat hebben op de actie van de lepel.

De lepel zal rond gaan draaien en verliest daardoor een stuk van zijn attractiviteit en zal wanneer je te hard vaart ook nog eens meer opwaartse druk gaan krijgen.  Hij blijft daardoor ondanks je lood,  niet op de diepte die jij wilt.

Ik werp de lepel een meter of 15 achter de boot in, laat hem daar afzinken tot net boven de bodem en bouw mijn snelheid dan langzaam op.  Dit heb ik meerdere keren geoefend naast de boot terwijl ik de lepel kon zien, ik wilde kijken en voelen op de hengel hoe de lepel aanvoelt terwijl hij in mijn ogen de juiste actie heeft en met welke snelheid.

Snoekbaars als bijvangst is geen uitzondering

Wanneer ik de juiste snelheid heb,  ga ik ook niet meer versnellen of vertragen. Alleen wanneer de diepte gaat variëren geef ik wat meer lijn of juist wat minder. Ik waak er wel altijd voor niet té langzaam te gaan varen omdat door het lood de lepel snel afzinkt naar de bodem en je dan het risico loopt bodemvuil op te pikken of nog erger, vast te komen zitten.

Wat dit is en of het werkt in lepels deel 3 komen we erachter.

Veel succes, Willem Zijlstra

Bekijk ook deel 1 over het vissen met lepels ga naar: www.vissen met lepels

 

Roofvisweb Facebook aktie: Huwelijksaanzoek Daan Verbruggen

Klik op de afbeelding en klik op vindt ik leuk zodat we snel op de 1000 likes zitten!

Wat als een geintje begon gaat bijna werkelijkheid worden!

Binnen ons vrienden clubje van Roofvissers zijn we alles aan het doen om maar die 1000 likes te krijgen zodat Daan Verbruggen zijn vriendin Jolanda Gnirrep ten huwelijk vraagt. Zo is er vandaag zelfs een oproep geweest op RTV-NH. Luister naar het onderstaand fragment zodat men een idee krijgt hoe deze aktie tot stand is gekomen!

Ook muzikant Jeroen van der Boom deed een oproep op zijn Facebook pagina.

Zelfs Jeroen van der Boom heeft een oproep geplaatst op zijn Facebook pagina!
Laatst heb ik samen met Daan Verbruggen op snoekbaars gevist. Hij is al 25 jaar samen met zijn vriendin en heeft beloofd haar ten huwelijk te vragen als de Facebook pagina Huwelijksaanzoek Daan Verbruggen meer dan 1000 likes krijgt! Dus allemaal even die pagina leuk vinden!

Nu is het de beurt aan alle bezoekers van Roofvisweb om deze Huwelijksaanzoek Daan Verbruggen te liken en te delen zodat we snel op die 1000 likes zitten. Ik zeg effe doen.

Alvast bedankt,

Frank van Vliet

Roofvisweb/EvdK “Scorpio” jerkbait battle.

Zaterdag 15 december 2012 was de dag dat de “Scorpio” Battle werd uitgevochten in het midden van Nederland. Het was een viswedstrijd met als aas niet een Ford Scorpio, maar de nieuwe jerkbait van Erick vd Kraats, genaamd, precies… de Scorpio.

De regels waren simpel;  alleen gevangen vis aan dit aasje telde mee en wie het langste totaal aantal centimer aan snoek bij elkaar had gevist aan het eind van de dag, mag zichzelf de “Scorpio King” noemen.

De afspraak was dat we 9 uur zouden beginnen, iedereen was op tijd, behalve…de grootste uitdager van deze battle en zijn meereizende metgezel, welke we maar niet zullen noemen bij naam, he Frank van Landsmeer? Oeps, nou deed ik dat toch….

Tekst en foto’s: Igmar van Duinen

De handen werden geschud, Scorpio’s werden tevoorschijn getoverd, geintjes werden gemaakt en er werd al direct hard gelachen. Kortom de sfeer zat er al meteen in.

Sommige hadden hun Scorpio’s extra verfraaid en sommige van deze verfraaiingen waren er na de eerste worpen ook zo weer vanaf.

Erick vd Kraats was de scheidsrechter en er werd besloten in 1 grote groep (11 man totaal) te gaan vissen. Wel zo gezellig en makkelijker voor de scheidsrechter om de “spelers” in de gaten te houden. Eerlijk gezegd zagen de condities er voor supervangsten niet echt goed uit, de vorige dag lag het nog dicht met ijs en op deze dag bleek er po sommige stukken nog ijs te liggen. Dus lekker een beetje bij elkaar, kijken of we überhaupt een snoekje konden foppen.

Het uitgekozen strijdwater zag er op Google Maps diep uit, maar na de eerste worpjes bleek de diepte tegen te vallen, maar vooral de erg veel waterplanten die nog onder water stonden, maakte het moeilijk visbaar.

De grote plassen waren bijna niet bevisbaar, er werd echter  1 snoek gespot en direct vielen aan beide zijde van de snoek, simultaan ,2 jerks in het water, die snoek zal nu nog een trauma hebben….

Al vrij vlot werd er besloten om de woonwijken in te trekken. Een machtig gezicht als 11 man, in viskleding met hengels, zo’n wijk betreed. Aan de lopende band werden we nagekeken. Bart, die al vrij snel de hanenkam van zijn Scorpio had gesloopt, opende de dag met de eerste vis. En er werden diverse snoeken gesignaleerd en er werden snoeken gemist en gelost.

We trokken steeds verder de woonwijk in en af en toe was er actie.

Op een gegeven moment viste ik met een klein groepje, dat iets voorop liep, een heel mooi stuk af bij wat huizen die aan het water grensde. De zon scheen op de muren, hier moest vis liggen, maar we kregen totaal geen enkele actie. We zaten elkaar aan de lopende band in de maling te nemen en geintjes uit te halen en dat  ging van kwaad tot erger…

O.a. het bait marineren, kwam ter sprake en werd direct uitgevoerd….

De achterhoede was kort na ons op het “mooie plekje” gearriveerd en stomverbaasd  vingen zij wel  een aantal vissen op dat mooie stuk. Bizar, want die plek was volledig afgegooid! Na een stuk lopen en ondertussen doorvissen kwamen we richting het centrum en er werd besloten om wat te gaan eten. We liepen echter ineens midden in de stad tussen winkelend publiek. Die hoofden van die mensen…..alsof er een stel aliens hun stad betraden!

Op een gegeven moment waren we wat aan het dollen bij een kerststalletje vlakbij een vijvertje, toen ineens die bekende kreet boven de menigte uitkwam, HANGEN!!!!

En jawel, grandjerkmeister Frank, had op zijn beruchte “Duitse” manier (hij wordt ook wel de “forumduitser” genoemd), wanneer niemand het verwacht, een snoekje midden tussen al het winkelend publiek gevangen, terwijl het overgrote  deel van de groep met elkaar aan het praten was….de gnieperd (maar stiekem natuurlijk een waanzinnige actie).

Hierdoor kwam Frank voor de middagpauze op de 1e  plek te staan, maar de wedstrijd was niet over en Anthony zat op zijn hielen op de 2e plek. Afijn, richting een snackbar en alsof het volkomen normaal was, werd er eten besteld met de hengel in de hand, in de snackbar zelf.

Lichtelijk nerveus opende de medewerkster voor ons toch het terras, slim, want een groep met hondenstrontstampende mannen, hou je liever buiten je zaak.

Na de voedertijd, liepen we verder, het water werd smaller en de inwoners nerveuzer.

Frank ving op een stuk wat wederom al afgevist was door diverse vissers, toch een snoek. We kregen een tip van een inwoner waar nog een beetje water zou staan. We liepen er naartoe, maar uiteindelijk blijkt het water koffiekleurig te zijn, helaas. Nou niet echt helaas, want Adrie voelde zich hier duidelijk in zijn element en harkte er een mooie snoek uit.

We liepen verder en verder. Het water werd steeds troebeler, maar Anthony haakt een hele mooie vis, want hem direct de eerste plek opleverde en met 40 cm “speelruimte” ten opzichte van Frank, werd al een klein feestje gevierd.

Dit zag er goed uit, want alles mocht, zolang de forumduister maar niet zou winnen, was immers de insteek van de dag. Er werd aangeboden Anthony zijn spullen te dragen en hem te masseren, maar Anthony wilde dat alleen als Frank dit zou doen. Wat Frank uiteraard weigerde, helaas.

Het water werd weer smaller en het zag eruit als zeer lichte koffie met melk erin. Bijna chemisch. We kwamen de man tegen die ons naar het water had gestuurd en overhandigde een extra prijsje voor de winnaar van deze dag. Toch tof dat een omstander zo’n gebaar gaf. Terwijl we even praatte met de man, ving Marcel, op zijn mooie roze Scorpio, voor onze voeten, een snoekje wat strak in zijn wintervel zat. In dat onooglijk gekleurde water, notabene!

We liepen als groep weer verder, maar het gras en terrein werd drassiger en uiteindelijk sleepten we behoorlijke klompen klei aan onze voeten mee.

En op het stuk terug richting de auto, vlakbij een bruggetje gebeurd het: De ramp! Even, een minuscule concentratiedipje bij Anthony en Frank schoot naast een brug naar beneden, gooide in en ineens gebeurde het onvermijdelijke…..HANGEN!!! Een mooie snoek bezegeld de winst voor Frank.

Even laten was ik nog getuigen van een snoek die de jerk van Frank aanviel, de jerk op een haar na mistte, direct weer omdraaide en direct nog een keer aanviel, ditmaal raak maar helaas lostte Frank deze vis. Dit zagen we beide terwijl we met onze snufferd  er bovenop stonden, Kicke.

We vissen nog een stuk af, Ikzelf lostte mijn enige vis en ook bij de anderen kwam er geen vis meer uit. Bij de auto aangekomen, bleek officieel, dat Frank de,  wat doet pijn om dit te typen, terechte winnaar is en zich dus “ScorpioKing” mag noemen, de resultaten:

1e plaats: Frank
35cm + 42cm + 52cm + 55cm + 73 cm = 257cm totaal

2e plaats: Anthony
62cm + 62 cm + 89 cm = 213cm totaal

3e plaats: Marcel
40cm + 53cm + 68cm = 161cm totaal

4e plaats: Adrie
77cm

5e plaats: Bart
49cm

6e plaats:  Randy:
39cm

14 vissen totaal gevangen door de deelnemers en Erick had er zelf 2 gevangen, wat het totaal maakt op 16 vissen. Iedereen heeft vis gevangen, behalve Martijn, Bastiaan, John en ik zei de gek. Maar wij zijn dan ook de 4 musketiers; blankt er 1, dan blanken we allen.

Frank van harte gefeliciteerd met je titel en de prijzen die je hebt gekregen, stiekem toch echt klasse gedaan! Na die vis in het centrum, terecht en ook hoe je doorzette na die vis van Anthony. Dus alle respect!

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de onwijs toffe dag, het was ondanks de competitiegedachte toch vooral een dag die in het teken stond van de gezelligheid, bereidwilligheid en humor. Een op 1 ding na een zeer geslaagde dag, dat ene dingetje is  natuurlijk dat die “forumduitser” de titel heeft.

Igmar van Duinen (de Scorpio loser)

Hier nog wat sfeer foto van deze onvergetelijke dag!

Samen naar cursus!

In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!

Foto’s en tekst: Jouke Timmer

Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.

We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.

Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.

Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.

Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.

Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.

LOVE TO FISH

Pure fishing greetings, Jouke Timmer.

Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:

www.eu.purefishing.com/blogs/nl/jouke-timmer