Naar blijkt word op 23 juni SF Zwolle alsook SF Lille gehouden .
Om de deelnemers van het reguliere DSA wedstrijd circuit en deelnemers uit het Belgische SF circuit ook de gelegenheid te geven om aan het springbreak event mee te kunnen doen, heeft de organisatie besloten om de datum van het event te verplaatsen naar 20 juli as.
Reeds ingeschreven en al betaalde deelnemers zullen hiervan per e-mail bericht krijgen.Mocht blijken dat al betaalde deelnemers voor de nieuwe datum willen annuleren dan volgt alsnog restitutie van het inschrijfgeld.
Tevens houd de datumwijziging in dat de inschrijvingstermijn met bijna 4 weken is verlengd en er ingeschreven kan worden t/m 12 juli.
Met het verplaatsen van de aanvangsdatum meent de organisatie te kunnen voldoen aan een betere spreiding van diverse te houden events waardoor deelnemers in staat zijn om minder afwegende keuzes te moeten maken.
Houd hierbij wel rekening dat de in de vermelde artikelen aanvangsdatum nu dus 20 juli as. moet zijn.
Voor meer informatie over het springbreak event zie ook;
Vanaf vrijdag 14 juni zal het nieuwste nummer van het verenigingsblad “Snoekerijen” van de Snoekstudiegroep weer bij haar leden in de bus vallen. Nummer 114 is wederom flink op de schop gegaan. De eerdere overstap naar een nieuwe vormgever bracht ons helaas niet wat we ervan verwacht hadden. Daarom is de SNB nu nogmaals geswitcht en met succes mogen we wel zeggen. Met trots presenteren wij de vernieuwde versie van ons blad. En…. Vernieuwen is goed, maar nu blijft het weer een tijdje zoals het vanaf nummer 114 zal zijn.
Een aantal rubrieken in het blad heeft een vast stramien gekregen en is daarmee dus goed herkenbaar. Tevens is zowel de cover als de inhoud aan de huidige tijd aangepast.
In deze uitgave treft u onder andere een tweetal artikelen over het vissen op snoek in het begin van de zomer. Daarnaast een uitstapje naar Oostenrijk op forel en een interessante bijdrage over het wel of niet gebruiken van weerhaken bij het vissen op snoek. Daarnaast natuurlijk de vaste bijdragen met nieuws van het bestuur, de praktijkdagen van de SNB, weer een mooie grote snoek op de middenplaat en nog veel meer.
Het is alweer heel wat jaar geleden als ik het samen met één van mijn maten, steeds vaker heb over verhuizen naar Zweden. Dit voorjaar heeft hij samen met z’n gezin, de grote stap gemaakt. Een nieuw bedrijf is gestart en voorziet ons vissers, van alle gemakken rondom het roofvissen in Dalsland. SportfishingDalsland is gelegen in het dorpje Fengersfors, midden tussen ontelbare meren en rivieren. Of je nu je eigen boot wil gebruiken, een boot wil huren of wil vissen vanuit b.v. een gehuurde bellyboat, alles is mogelijk.
Tekst en foto’s: Pascal van Veen
Kom ik al jaren achtereen op Camping Dragsö in Karlskrona, dit jaar spreekt het natuurlijk als vanzelf dat wij zullen verblijven in één van de schitterende huisjes die te huren zijn via SportfishingDalsland. Het doel van deze vakantie… Vissen vanuit de boot op de grotere wateren en de kleinere meertjes bevissen vanuit de bellyboat. Voor deze vakantie nog nooit in een bellyboat gezeten. Bij thuiskomt terug in Nederland, direct een bellyboat gekocht… Misschien geeft dit al een klein beeld van hoe ik dit ervaren heb.
We reizen dit jaar in twee groepen. We rijden met 4 man en 2 auto’s door gebruik te maken van de bootovertocht Kiel, Göteborg. Om 19:00 afvaren in Duitsland en om 09:00 aankomen in Zweden, uitgeslapen en wel. Drie van onze andere vismaten pakken het vliegtuig. Uiteraard gaan de visspullen allemaal met de auto’s mee. De vliegers komen een dag eerder aan dan ons maar vrijdag 10 mei is het hele setje compleet en kan de visvakantie beginnen.
Ons huis, waarin wij met 7 man nog ruimte over hebben. En zoals je ziet, het water is hier nooit ver weg! We starten de eerste visdag op verschillende wateren in de buurt. Bellyboatjes, roeiboten, motorboten… alles wordt ingezet, op zoek naar de snoek. We vangen hier en daar onze vissen, de één meer dan de ander en daarop worden de stekken van de komende dagen afgestemd.
In de afgelopen jaren natuurlijk de nodige mensen in Zweden leren kennen en ook erg goed bevriend geraakt met Patrick. Al vanaf het eerste jaar dat ik in Zweden kom, vissen we samen. Ook dit jaar komt hij weer een lang weekend over, om samen met ons achter de snoek aan te gaan. Dat hij vissen kan, laat hij direct zien.
Helaas voor mijn grote vriend, die nog even twijfelde of het niet een metervis zou zijn… Zijn grootste vis in dit weekend brengt niet meer dan 98cm op de meetplank, hahaha. Evengoed natuurlijk een schitterend formaat! En dankzij de fotokunsten van mijn andere maat Martijn, deze hele mooie plaat.
De volgende dag gaan we groter water bezoeken. We hangen de (huur)boten achter onze auto’s en rijden een half uurtje richting één van de vele grotere meren die er in de omgeving te vinden zijn. Door de lange winter blijkt het moeilijk te zijn om de vis te vinden. Hier en daar wordt er een vis gevangen maar opgestapeld liggen ze zeker niet. Dat is andere jaren wel eens anders geweest. Dennis weet trollend boven 25m water een mooie vis te vangen van ruim in de 80. De visvinder laat flink wat leven zien op dit diepe water. Dennis heeft dan de gewoonte om een flinke hap rubber over boord te hangen en laat ons vrijwel direct zien dat hij dit niet voor niets doet.
Zelf vang ik wat kleinere vissen en ook de rest vangt eigenlijk alleen maar kleine vis. Patrick weet nog wel een wat knappere maat te haken als we boven een kleine 2m water liggen en een aangrenzend plantenbed bestoken met onze jerkbaits.
We pakken eigenlijk allemaal een andere hoek of baai op dit meer en vangen allemaal een vissie. Rond de middag treffen we elkaar om een bakkie koffie te zetten. Heerlijk toch. Je vult de Ghillie Kettle rechtstreeks vanuit het meer, stookt een fikkie, wacht een minuutje en je hebt kokend water.
We vissen de middag verder in verschillende baaitjes en vangen nog wat vissen bij maar echt schrikbarend is het allemaal niet. Als we thuis zijn en onze dagelijkse nazit doen onder het genot van de nodige pilsjes, besluit het merendeel van de groep om kleiner water op te zoeken. Onder andere Dennis, wil de komende dagen volgas met de vliegenhengel aan de slag en dan is kleiner water wel zo prettig. Vergeleken met Nederland zijn een aantal van deze kleine meertjes nog steeds flinke plassen hoor. Het is hier gewoon veel makkelijker bepalen, waar de snoek zich op zal houden. Dennis moet en zal deze week een metervis op de vliegenhengel vangen. We hopen het met z’n allen en beloven hem in ieder geval dat dit geen makkelijk opgaaf zal worden. Dat wij er volledig naast zullen zitten, kunnen we dan natuurlijk nog niet weten…
De meest nette avond van de week denk ik ;-) Gezellig nazitten aan het eind van de dag onder het genot van een borrel.
De bellyboatjes worden gepakt, roeiboten in het water gedonderd en een enkeling gaat er nog met de trailer op uit, richting groter water. We vissen de resterende dagen eigenlijk voor het merendeel op verschillende kleinere plassen en beginnen te scoren. De aantallen gaan lekker oplopen en ook komt er met regelmaat een knappe vis uit. Niets mooier dan een bellyboat in de auto gooien, gewoon zomaar gaan rijden en het eerste de beste bospad inslaan. Deze boswegen zijn over het algemeen ook allemaal kilometers lang en brengen je langs ontelbare meertjes die midden in de bossen verstopt liggen. Zo goed als allemaal privébezit en dus eigenlijk niet zonder toestemming te bevissen. Even aanbellen bij het huisje dat aan het water staat, een praatje maken en 9 uit 10 dat je er vissen mag. Zolang je het maar netjes houdt. En geloof mij, er wordt in dit soort meertjes gewoon nooit gevist. Je wilt niet weten wat voor vissen je hier tegen kan komen. Krijg je geen gehoor van de eigenaar… Netjes je auto aan de kant parkeren en lekker gaan vissen vanuit de bellyboat. Nogmaals, hou het wel netjes allemaal! Mocht er onverhoopt iemand beginnen te klagen langs de kant… wees zo netjes om even een babbeltje te maken. Vaak is dit voldoende om door te mogen vissen. Heeft de eigenaar er echt iets op tegen… er liggen nog honderden van dit soort watertjes in de omgeving…
Heerlijk om zo je vissen te vangen!
We pakken zo allemaal op onze eigen manier diverse wateren en als ik op een bepaald moment een baaitje bevis vanuit de belly, los ik tot 2 keer toe een heel knappe vis. Dezelfde vis welteverstaan! Als ik Kikker binnenvis krijg ik een beuk, geef een ram terug en voel nog 1 flinke klap. Los… Twee tikken verder pakt ze de Kikker weer en nu hangt ze echt. Flinke bonken verraden een goeie vis aan de andere kant. Bam, spanning weg… Neeeeee!!! Hoe kan dit? Dit was een hele beste. M’n Kikker is nog maar een meter of 5 bij me uit de hengeltop en ik besluit rustig verder te tikken. Als ik de Kikker vlak voor me voeten langs trek en even stil laat hangen zie ik die dikke dame nogmaals volgen en direct een schot maken… Wachten, wachten, tot ik echt goed contact voel. Dit is inderdaad een hele beste en die wil ik niet nogmaals lossen. Als mijn reel al haast lijn begint af te geven haal ik uit. Een paar flinke rossen deel ik uit om ervoor te zorgen dat de haken nu echt goed vlees pakken. Binnen 1 worp pakt deze dame dus gewoon 3x mijn Kikker en nu ga ik haar echt niet meer verliezen. Als ik de vis een aantal keer bij me heb liggen, besluit ik naar de kant te trappelen om haar goed te kunnen pakken en onthaken. Dit moet een verbetering van mijn PR gaan worden. Na een flink gevecht lig ik met de hele handel tussen de rieten en stap ik uit de belly om de vis te onthaken. Natuurlijk, geen vismaat te bekennen en ik zit hier met m’n PR vis… Zo goed en kwaad als het kan maak ik een filmpje terwijl ik bezig ben. Kan ik in ieder geval nog wat plaatjes uit knippen. Als ik de vis gemeten heb en terug heb gezet, plof ik in me bellyboat neer. Begin wat te schreeuwen, steek een peuk aan en zit zo nog 5 minuten na te genieten. Die paar mensen die aan deze baai wonen zullen minsten gedacht hebben dat de wereld verging. Die mafketel daar in het water, springend en schreeuwend… die is niet wijs joh.
Nieuw PR, 114cm. En geen vismaat in de buurt om een knappe foto te maken.
Als ik bijgekomen ben, trappel ik het baaitje weer door en begin een de weg terug. Ik vang nog wat vissen bij tot ik Dennis en Arno tegenkom die samen in een bootje zitten. Zei zijn met de vliegenhengel aan de gang geweest en Dennis is blij… Z’n eerste metervis op de vliegenhengel is een feit. En wat voor één!!
Meteen maar met 110cm beginnen. Tsja, als je een meter op de vliegenhengel wil vangen, kan je het maar beter meteen goed doen. We pakken onze spullen in aan gaan richting huis. Zo snel als mogelijk moeten we op de laptop naar het gemaakte foto en filmmateriaal kijken. Als iedereen uiteindelijk thuis is, blijkt het een prima dag te zijn geweest. Ook maatje Peter ving een vis van 114cm vandaag. We hebben drie slachtoffers voor de “Straaljagerpeut” vandaag.
Levinus bracht dit jaar een fles drank mee… Dat dit gedronken wordt door mensen, ik geloof er geen hol van! Het is verschrikkelijk goor en brandt je strot uit. Volgens ons wordt dit door de luchtmacht gebruikt als straaljager brandstof. Aangezien niet één iemand het lekker vindt, wordt besloten dat je een eierdop van die handel moet drinken als je een dag blankt of een PR vangt…
Proost Dennis! Zo kijk ik dus bij het nemen van een flinke slok “Straaljagerpeut”. Dennis was zo slim om z’n armen voor z’n ogen te stoppen.
De volgende dagen gaan we door met het bevissen van de kleinere wateren in de omgeving. Veel vissen weten we te vangen met zo af en toe weer een leuke uitschieter. Tijdens 1 van onze avonturen door de bossen van Dalsland schieten we ook de nodige plaatjes van de schitterende omgeving.
Je wil toch niet meer naar huis als je ruim een week in dit soort omstandigheden aan het vissen bent? Het weer zit ons prima mee en de visserij is ook uitstekend. Avond na avond gaat de bbq aan, steken we een kampvuurtje aan en drinken een lekkere borrel op de goede visdagen. Het is gewoon genieten.
Ergens halverwege de week besluiten we nog een groter meer aan te doen met de boot. Hier is naast snoek ook nog forel te vangen. Mede doordat er nog niet zo heel lang geleden een kwekerij is opengesneden. Tonnen forel zijn er het meer in gezwommen. Dat willen we dus best wel eens proberen. We zijn weer bijtijds op pad en zien al direct bij het vertrekken van de helling, dat het stikt van de forel. Overal zie je ze jagen. Vangen blijkt achteraf toch een stuk moeilijker. We doen verschillende stekken aan en smijten ons een ongeluk met kleine lepeltjes, plugjes en spinnertjes.
Onder andere Martijn weet een aantal forellen te haken en kan er nog mee op de foto ook. Als de brandweer gaan ze, die forellen. Je weet niet wat je meemaakt op een 20gr. spinhengeltje. Echt topsport van de bovenste plank. Zelf vis ik stug door op de snoek. Veel haalt het niet uit. We staan op een bepaald moment nog te kijken met z’n drieën hoe een mooie 80+ snoek achter mijn swimbait aan komt zwemmen en deze vlak naast de boot te pakken neemt. Één run en los issie, balen maar het hoort erbij. Wel mooi om te zien in dat kraakheldere water. Uiteindelijk gaan we weer richting huis en zijn er toch een aantal forellen gevangen.
Thuis aangekomen komt de rest van de groep ook langzaamaan terug en wordt de balans weer opgemaakt. Dennis moet weer aan de “Straaljagerpeut”! Een vis van 110cm op de streamer was nog niet genoeg voor meneer. Ik heb hem niets anders meer zien doen als vliegvissen. Hij ving vandaag een vis van 113cm op de streamer. Niet alleen hij, wij allemaal gaan uit ons dak. Topper Dennis!
We zitten ruim op de helft van een vakantie die nu al meer dan geslaagd is. Dominique weet ook z’n PR nog op te schroeven naar 108cm vandaag. Peter en Levinus, die elke dag met z’n tweeën in de boot zitten, vangen ook weer leuk vis. Ook metervis bij hun in de boot!
We gaan het kleinere water weer op. Dennis, Martijn en ik besluiten om het met z’n drieën te gaan proberen in de roeiboot waar we voor het gemak maar een kleine elektromotor achter hebben gehangen. Martijn moet nog een knappe vis vangen deze vakantie, dat wordt ons doel van vandaag. Als de dag langzaam vordert en er plotseling een kleine bui los barst, gaat de vis ook los. We liggen in een baaitje, niet groter dan een voetbalveld waar Dennis weer de nodige vissen op de streamer vangt. Ik pik er hier en daar één uit met de Kikker en bij Martijn wil het nog niet helemaal. Bij de 2e drift door het baaitje krijg ik er een betere vis op. Na een leuk gevecht til ik haar aan boord en we moeten meerdere keren meten… deze vissen bestaan helemaal niet, zei ik altijd. Precies 100cm… Kom nou, een snoek is 99cm of 101cm maar gaan 100cm. Dat kan gewoon niet… Ik stel mijn mening bij als we het er met z’n allen over eens zijn. Deze is toch echt 100cm precies.
Martijn hangt er ook meteen maar weer een Kikker aan. Binnen een kwartier weet hij dan ook meteen 2 vissen te haken. Eerst een kleintje en nog geen 3 worpen later is het weer raak. Deze geeft goeie sport en moet dus wel knap aan de maat zijn. Uiteindelijk kan ik de vis aan boord tillen als ik het ankertouw uit de bek heb gehaald. Ook wel weer grappig om mee te maken. Meten, nog eens meten… Jaha, eindelijk… ook voor Martijn een knappe vis deze vakantie.
101cm voor Martijn vanuit onze luxe roeiboot. Zo zie je maar weer… ook als je het lekker simpel houdt kan je gewoon je vissen vangen.
Tijdens de vakantie spreek ik nog met Melanie(dochter van Andy) af om een dag met haar te gaan bellyboaten. Ze moet haar eerste snoek nog vangen en heeft in het verleden al een set eigen jerkbaits gekregen die zijn gespoten door onze grote vriend Derk. Daar moet natuurlijk mee gevist worden. Door de “drukte” komt het op de laatste visdag aan. Zaterdagavond zullen we een grote bbq doen bij Andy thuis, ter afsluiting van de week. De bedoeling is om zelf nog wat zalm te roken dus ik moet rond 14:00 van het water af. Een prima daggie dus, om met Mel het water op te gaan in de Belly.
Een klein beetje uitleggen hoe je dat rare ding in beweging krijgt en waar de vissen over het algemeen te vinden zijn. Mel heeft er zin aan, ik misschien nog wel meer!
Je zal het niet geloven maar het staat op film… de eerst worp die Mel maakt ben ik aan het uitleggen wat er zo’n beetje de bedoeling is. Midden in mijn verhaal gilt ze het uit… Haar eerste snoek is zojuist gehaakt. Samen halen we deze het water uit, maken wat foto’s en vissen verder. Het staat 1-0 in het voordeel van Melanie…
Niet veel later weet ik de stand gelukkig gelijk te trekken en is het weer spannend… wie gaat de volgende vangen. Dat die er komen gaat is wel zeker! Boem, jahoor, jammer Mel!!! Ik heb nummer 2 in m’n handen. Dat voelt goed. Je wil niet naar huis gevist worden door iemand die dit nog nooit gedaan heeft natuurlijk. Even verderop los ik weer een vis, Mel krijgt geen leven niks. Twee worpen later zie ik er volger die een schot doet en kompleet naast mijn Kikker duikt… Mel smijt direct haar “Mellybait” richting de plek die ik aangeef en bam, hangen! 2-2 is de stand geworden. Ik leg haar rustig uit hoe je die beesten vast moet pakken en hoe je ze daarna weer terug in het water zet. Dat beest ga ik echt niet zo vasthouden hoor! Dat lukt nooit! Echt wel Mel, dat kan jij. Hup foto, filmpie en terug mag de vis weer. Een high-five en direct zegt ze, “Ik ga er nog wel één vangen want ik ga echt wel winnen…” Een worp of 5 later zie ik haar hengel weer dubbel gaan. Ze schreeuwt het uit. “Whahaha, ik heb er lekker weer één!!!” Hengeltje binnendraaien en rustig begin in het hele gebeuren te filmen terwijl ik naar haar toe trappel. Als ik even later de vis in de kieuw grijp, zie ik meteen dat dit een mooie vis is voor onze beginster ;-) Ik draag de vis netjes aan haar over en neem nog wat foto’s. Het is dus 3-2, in het voordeel van Melanie…
Met 79cm meteen een mooie vis voor de eerste keer snoekvissen. En hoe “gevaarlijk” ook, gewoon in de kieuwgreep… Topper!!
Het laatste kantje van dit kleine meertje haak ik onze belly’s aan elkaar. Mel vist nog rustig door terwijl ik ons langzaam naar de uitstapplaats toe trappel. Het blijft bij 5 vissen in deze korte sessie. Jajaja, ik weet het. Drie voor Melanie en maar twee voor mij…
We sluiten de dag af met een heerlijke bbq en de nodige drankjes. Morgen gaat het hele gezelschap weer naar huis. De vliegers moeten vroeg op pad. Wij rijders, kunnen rustig aan doen en rijden uiteindelijk rond 14:00 richting Göteborg om de boot terug te pakken. Het was een topweek met geweldige vangsten en veel gezelligheid. Ik zeg, “tot over twee maanden”. Dan mag ik gelukkig nogmaals naar Zweden voor de gezinsvakantie. En volgend jaar zijn we natuurlijk weer in het voorjaar terug voor ons nieuwe avontuur.
Mocht je een onvergetelijke en uitstekend verzorgde (vis)vakantie willen boeken in het mooie Zweden. Denk dan zeker ook aan www.sportfishingdalsland.com Neem contact op met Andy van Assema en ik weet zeker dat je een geweldige tijd zult hebben. Ik spreek uit ervaring!!
Als je mij zou vragen wat ik de leukste manier van roofvissen vind dan zou ik zonder nadenken jerkbait vissen roepen. Ik denk dat 80% van de tijd die ik aan het roofvissen besteed daar wel uit zou bestaan. Logisch ook omdat ik ze natuurlijk zelf ook bouw en spuit.
Tekst en foto’s: Derk vd Molen
Toch vis ik ook graag met een fabrieks jerkbaits zoals de busterjerk, Natuurlijk heeft het er mee te maken dat ik pro staffer ben van Pike Master Lures. Maar over het aasje zelf gaat het dit keer dus niet. Ik wil jullie een tip meegeven die het plezier jerkbaiten aanzienlijk kan vergroten en in verhouding kost het nu eens een keertje nagenoeg niks!!!
Met name de natuurlijk gekleurde aasjes hebben van oorsprong donkere rug.
Een verzoek die ik dikwijls krijg bij een repaint of een aasje uit mijn eigen keuken is “kan je mij er een volgstreep op zetten?” Uiteraard kan dat want je kan alles op je aasje krijgen natuurlijk. Maar om nou elk aasje een repaint te laten ondergaan om alleen die volgstreep er op te krijgen is ook wat over de top en vooral in deze tijd. Ik ben daar over gaan nadenken en kwam eigenlijk bij toeval bij een zeer goedkope oplossing.
Kost bijna niks en super handig!
Met name de natuurlijk gekleurde aasjes hebben van oorsprong donkere rug, lichte buik. Maar in donker water een lastig te volgen aasje. En bij jerkbaiten is het wel makkelijk als je kan zien wat je doet!! Ik wilde gaan vissen op donker maar wel helder water en dus natuurlijk gekleurd aas en in mijn ooghoek zag ik de pritt corect it roller liggen op het bureau… twee seconden later stond er een kraakheldere krijtwitte streep op mijn aasje.
Met en zonder volgstreep.
Ik heb het even getest voor in het kanaal en wat was hij goed te volgen! Het houd zich erg goed in het water en na een paar aanbeten zit het wit er gewoon nog op. Ok, het krast er wel af natuurlijk want met de nagel haal je het er ook zo weer af maar de streep zit er in no time ook weer op. Daar zit ook meteen het voordeel van de Pritt corect it want je kan je aasje ook zo weer verkopen op de tweedehands markt en je volgstreep er weer vanaf halen om de handel aantrekkelijk te houden. Volgen jullie mij nog?? Feit is wel dat ik vaker mijn natuurlijk gekleurde aasjes nu pak omdat deze nu perfect te volgen zijn in het water…
Veel vis en vangplezier,
Derkbait -De Kunstaasdokter.
Wil je ook je kunstaas laten repainten ga dan naar: www.derkbait.com
Even een korte intro wie we zijn, wij zijn Linda en Raffie Cordes en zijn tamelijk “nieuw” in de Roofviswereld, in de zoute wereld zijn we al meer dan 10 jaar bekend door bv Zeevisland.com en Cordes Travel. Wij hebben een reisbureau gespecialiseerd in sportvisreizen en tot vorig jaar waren deze alleen gericht op de “zoute” visserij. We hebben 8 jaar in Noorwegen gewoond en daar ons reisbureau opgestart wat inmiddels al weer 10 jaar bestaat. In Noorwegen zijn wij beide als visgids werkzaam geweest en vissen tot op heden nog steeds voor het Penn Team IJsland en Noorwegen en hebben dus dagelijks een goede samenwerking met “Pure Fishing“, bekend vd merken Sebile, Abu Garcia, Berkley, Penn en Mitchel. Op dit moment hebben we meer dan 250 accommodaties in ons programma, verdeeld over Noorwegen, IJsland, Zweden, Denemarken en de Florida keys USA, kortom voor de roofvissers en de zoute vissers hebben we volop mogelijkheden voor een geslaagde visreis.
Linda met een heilbot.
Sommige van jullie Roofvissers kennen ons al wel wel van de visreizen naar Noorwegen en Zweden, waar men gericht op Snoek en Snoekbaars kan vissen of van onze ijsvistrip waar Marco Kraal ook mee naar toe is geweest of vd grote hengelsportbeurzen.
Voor vele de bekende stand van CordesTravel tijdens de verschillende beurzen.
Vanaf vandaag gaan wij jullie lastig vallen met berichten uit Zweden, wij gaan namelijk voor 3 weken naar Zweden om daar onze nieuwe accommodaties te bezoeken, we willen namelijk precies zien waar onze gasten heen gaan en de visserij daar zelf eens ervaren. Marco Kraal is op dit moment via ons al 2 huisjes aan het testen en zal uiteraard de visgronden eens flink onder de loep te nemen in Gastrikland en Halsingland.
Jack vd Mortel gaat in september de Zweedse meren onveilig maken.
Twee weken geleden was Ingmar Boersma ook al bij een accommodatie van Cordes Travel aan het vissen en testen en Jack van Mortel gaat in September naar een accommodatie van ons en Thijs van Aalst en Franklin Broekckx hebben de meren bij Vastergotland onveilig gemaakt en grote snoek gevangen.
Franklin Broekckx met een mooie snoek uit de meren bij Vastergotland.
Onze accommodaties liggen allemaal in maagdelijke visgronden, waar er nog geen sportvis-toerisme aanwezig is, dus rust, ruimte en absoluut geen overbevissing. Twee huisjes zijn al langer actief in de visserij, maar ook daar geen massa’s en tientallen boten op het water, vaak gewoon helemaal alleen.
Visgids Sassi in Zweden.
Zo, nu hebben jullie een idee wie we zijn en wat we doen. We gaan dus 3 weken op reis door zweden en Jouke Timmer, die al 16 jaar Zweden ervaring heeft, reist met ons mee om ons te helpen en zijn visie te geven over onze nieuwe gebieden, we kunnen helaas niet elke dag vissen, want we moeten ook de verschillende huisjes bezoeken, maar we gaan jullie zoveel mogelijk op de hoogte houden. We hebben veel contact gehad met Frank van Vliet en om die reden willen we deze verslagen dan ook delen met de geweldige website Roofvisweb, volgens mij de beste Roofvis website van Nederland en België.
Maandag 03-06-13
Zo we hebben alle spullen ingepakt en gaan eindelijk op weg, Ipad mee, macbook ingepakt en uiteraard alle visspullen, hengels, reels, molens, pluggen en shads. We gaan vissen met de Mitchell Mag Pro Lite 2000 molens met 14/00 Spiderwire Ultracast Ultimate braid, de reels van Abu Garcia, de Ambassadeur Revo SX met daarop de 20/00, ook van Spiderwire Ultracast. Verder hebben we pluggen en shads van Svartzonker, Sebile, Berkley en Westin, dus dat zit waarschijnlijk allemaal wel goed.
De materialen zijn uitgezocht voor de Zweedse rovers.
We gaan dus de verschillende huisjes bezoeken en beginnen eerst met een bezoek aan de omgeving Göteborg, dus nemen we straks om 18:45 de overtocht van Kiel naar Göteborg met de Stenaline, waar we zelf agent voor zijn. Daar komen we dan morgenochtend aan rijden we naar het huisje Asunden en Ojasjon, waar Sassi de visgids ons de huisjes, boten en meren laat zien van Västergötland. Na dit korte bezoek rijden we naar Rattvik in Dalarna, waar we ook 2 huisjes gaan bezoeken. Kortom maandag en dinsdag is het nog geen vissen, maar veel rijden en bezoeken.
Toen ik klein was.Vroeger als jong broekie ging ik wel eens op snoek vissen met wat twisters, een groot net en natuurlijk de overbekende stalen onderlijntjes. Wat met toen al altijd opviel was dat die stalen onderlijntjes op het eerste gezicht wel soepel lijken, maar na verloop van tijd toch de nodige knikjes en bochten gaan vertonen. Af en toe kocht ik dan toch maar een nieuw stalen onderlijntje. Ook de actie van de twisters of kleine plugjes waar ik in de slootjes in onze wijk mee viste lieten door de stugge onderlijntjes te wensen over.
Terug naar roofvis
Na een paar jaar vooral met de vaste stok en de feeder gevist te hebben ben ik nu toch weer gegrepen door het snoek virus. Ik moet zeggen dat er wel de nodige veranderingen zijn gekomen zeg. Nadat ik weer een paar keer op snoek gevist had en de nodige research gedaan heb op het wereld wijde web kwam ook het titanium in beeld. Dit leek me wel wat, maar dat gedoe met sleeves trok mij niet zo. Ook kreeg ik van BFT knoopbaar titanium in handen. Dat leek me wel wat. Na nog wat speuren kwam ik de DVD’s Pike Secrets 1 & 2 tegen. Op DVD 1 wordt door Stefan Trumstedt perfect uitgelegd hoe je dit materiaal moet gebruiken.
Bekijk het filmpje hieronder!!
Eerste ervaringen
Op een regenachtige middag ben ik dus aan de slag gegaan met BFT Titanium No-Kink leader en een pakje BFT Crosslock speldwartels. Stefan laat zien dat hij de crosslock zonder wartel gebruikt, dus die er maar even af gehaald. Kon ik die gelijk gebruiken om de leader met de hoofdlijn te gebruiken.
Het knopen van het titanium is even wat oefenen, maar binnen enkele ogenblikken had ik toch 5 mooie leaders geknoopt van elk ongeveer 50cm. Misschien wat lang, maar Stefan legt uit dat bij het gebruik van jerkbaits de onderlijn best wat langer mag zijn. Daar er in de verpakking ongeveer 3 meter titanium zit en 5 crosslocks komt dit mooi uit.
Even later was het weer wat opgeklaard en kon ik het toch niet laten om de nieuwe leader even te proberen in het watertje voor ons huis. Normaal wil mijn zoontje altijd wel even mee, maar deze keer bleef hij toch liever thuis. Jammer, want ondanks dat hij pas 5 jaar is kan hij perfect foto’s maken, zelfs met een Iphone.
Klik op de afbeelding om direct deze set te bestellen.
De eerste worpen maar eens kortbij gehouden en eens kijken hoe dat titanium zich nu gedraagt. Ik moet zeggen, ik was en ben nog steeds verrast over de flexibiliteit van dat spul, echt super! En zo ligt als een veertje. Net een wat dikker nylon lijntje.
Nou, dan maar eens kijken of onze huissnoek thuis wil geven om mijn Buster Jerk. Een aantal worpen zonder resultaat, maar bij ik denk de tiende worp kreeg ik ineens een ruk aan mijn hengel, HANGEN! Ja hoor, een mooi snoekje van 71 cm had mijn Buster Jerk gepakt. Na wat foto’s gemaakt te hebben, snoek terug in de sloot en eens naar het titanium kijken. Voelde nog als nieuw, geen knikjes, niks.
De volgende dag samen met mijn schoonvader eens een dag gaan vissen en ook hij was zeer te spreken over dit materiaal en verbaasde zich er over dat je dit gewoon even knoopt. Geen sleeves niks, super makkelijk dus. En aan de waterkant snel even te herstellen mocht er een beschadiging of knikje in zitten.
Inmiddels ook wat meer aan het experimenteren gegaan en tegenwoordig gebruiken we eigenlijk 2 varianten van onderlijnen.
Voor het lichte werk
Zoals het kopje al doet vermoeden gebruiken we hier een lichte leader. Meestal 20lb of hooguit 30lb met lichte wartels en crosslocks of een Sebile Gamesnap. Ook maak ik deze leaders wat korter, een centimeter of 30. Er zit 3 meter in een pakje titanium, dus daar kun je er dan wel een aantal van maken. Kun je makkelijk een jaar mee vooruit. Ideaal voor lichte plugjes, jigs en Toads.
Voor Jerkbaits
Om een wat stuggere (lees stijve) leader / spinstang te krijgen gebruik ik tegenwoordig de 75lb versie als materiaal voor mijn jerkbait leaders. Dit is net even wat stijver en werkt dus ook als Jerkbaitstang. Ook deze leaders maar ik weer een centimeter of 50 met een stevige Staylock erop.
Van een Buster Jerk II tot Big Bandit werkt dit perfect. Voor wat kleinere jerkbaits gebruik ik nog de 50lb leader omdat de 75lb toch wel wat weegt wil deze die kleinere jerkbaits naar beneden trekken. Zit je op wat dieper water, dan is dit geen probleem natuurlijk, maar in de polder zul je dan toch al snel op de bodem zitten.
Levensduur
We gebruiken nu een paar jaar de single strand onderlijnen en tot nu toe nog geen slechte ervaringen, hat materiaal blijft gewoon perfect. Wel moet je er rekening mee houden dat op een gegeven ogenblik de rek uit het titanium is, dan wordt het gevaarlijk, vervangen is dan het advies. Even controleren dus voordat je gaat vissen en bij twijfel gewoon vervangen.
Je kunt eenvoudig voelen wanneer de rek eruit is, pak de uiteinden van je leader en trek er aan, je zult bij een nieuwe leader wat rek voelen, dat is perfect. Heb je dus net een fiets uit de gracht getrokken aan je leader, even de rek controleren.
Het titanium blijft super soepel en tot nu toe eigenlijk nog nooit gehad dat er kinken in gekomen zijn, is dat wel het geval, afknippen en even opnieuw knopen en je kunt weer verder. Zelfs na maanden ermee gevist te hebben zijn ze nog als nieuw.
Bij BFT Shop kun je een compleet setje knoopbaar titanium en Crosslocks bestellen om zelf deze leaders eens te proberen. Ook kun je zelf de materialen zoals Staylocks, wartels en Gamesnaps vinden.
Hopelijk worden jullie net zo enthousiast als dat ik ben.
Vandaag wederom een fantastisch avontuur beleeft op de rivier met Frank, deze keer hadden we nog iets vroeger afgesproken als normaal en meneer stond al om kwart voor vier bij mij voor de deur. Ik was helemaal verbaasd want ik stapte net onder de douche vandaan en toen hoorde ik mijn mobiel beneden al overgaan terwijl we pas om vier uur hadden afgesproken. Wie Frankie een beetje kent weet dat hij nooit te vroeg is dus ik ging er dan ook van uit dat hij vandaag super scherp zou zijn.
We zouden vandaag even een ander stuk rivier pakken en ook werd er getrailerd op een ander gedeelte als normaal, enkele hellingen op de rivier zijn niet te gebruiken bij bepaalde waterstanden maar gelukkig weten wij er een hoop te vinden en dus is dat geen probleem. Dat Frankie scherp was bleek al op de eerste plekken want eenmaal aangekomen ving hij als eerste direct een mooie dikke vis die er wel zin in had. Hij liet Frank echt even alle kanten van de boot zien en natuurlijk zijn deze vissen super sterk zo in de volle stroming. Na een mooie dril kwam de vis boven en stond ik al klaar om hem te scheppen, de eerste mooie zeventiger van de dag was een feit.
De eerste zeventiger van de dag wat een begin.Ik zie …..en loodkopje.Lekker dun lijntje…0.10 Nanofil.
Dat gaf natuurlijk een goed gevoel voor de rest van de dag, dat bleek ook wel want in dit gebied vingen we in zeer korte tijd nog een aantal zeer mooie vissen waaronder een aantal mooie zestigers en nog een dikke kneiter. Na een tijdje in dit gebied de boel uitgekamd te hebben werd het tijd om te gaan verkassen aangezien de aanbeten terug begonnen te lopen en er inmiddels ook wat mensen vanaf de kant stonden te gooien. Met dat soort dingen vind ik dat wij als bootvissers wel wat sociaal mogen zijn tenslotte is het voor ons vrij simpel om te verkassen en voor een kant visser niet, dat hoeft niet te zeggen dat je je moet laten wegpesten of kijken maar ach ik ben daar vrij makkelijk in en dus besloten we een stuk door te varen waar we weer lekker ons gang konden gaan.
Na een klein stukje varen kwamen we in een gebied waar we op de dieptemeter enorm veel activiteit zagen in de vorm van grote wolken witvis met daaronder enkele zeer mooie signalen tegen de bodem aan en dus kon het hier wel eens heel erg interessant worden. Snel werden de hengels gepakt en kon de elektromotor weer naar beneden zodat we eens snel konden bekijken of het hier ook om snoekbaars ging.
Wolken witvis en bij de peil nog net zichtbaar activiteit tegen de bodem. Op dit ondiepe water laat de dieptemeter het moeilijk zien maar door mij duidelijk herkend.Goed gevulde snoekbaarzen.Het waren de donkere shads die het deden.
Dat ik er niet echt naast zat bleek al snel want in korte tijd vingen Frank en ik hier een respectabel aantal snoekbaarzen met wederom een aantal zeer mooi zestigers en ook weer een kneiter. De aanbeten waren hier zo verschrikkelijk hard dat je ze echt niet kon missen zelfs als je even niet op zat te letten want ik kreeg op een gegeven moment een aanbeet die voel ik nu nog zo hard. Het vreemde was echter wel dat we de dagen ervoor elke keer goed vingen op de lichtere kleuren shads zoals bijvoorbeeld de witte Splitbelly, vandaag echter kon je op de lichtere kleuren maar moeilijk vis vangen en deden de wat donkere kleuren het juist weer beter. De uitschieter van de dag was wederom de Berkley Splitbelly alleen nu was de donkere baars kleur zwaar favoriet.
Weer een mooie zeventiger die zich vast had gebeten in de Berkley Splitbelly baars kleur.Hopla aktie en wat een mooie aktie zit er toch in die Abu Garcia Orenji.Blijft een mooi moment als je zo’n mooie kneiter terug mag zetten en hij er weer vandoor gaat.
Eigenlijk was het echt op enkele stukken dat ze op de vierkante meter lagen en kon je bij wijze van spreken gewoon rondjes blijven draaien achter het krib. Frank was zoals gezegd erg scherp en wist ook nog even een dikke kneiter aan de haak te slaan of toch niet? Shit na de aanslag bleef de vis gelijk tegen de bodem aanzwemmen maar helaas schoot de haak eruit, het mooie was dat we het signaal van de vis vlak voor de aanbeet zagen op het scherm en ik zei nog tegen Frank “dit is een hele dikke die hier ligt” en boem 10 seconden later was het raak maar helaas schoot de vis van de haak af. Dit was zeker een vis die naar de negentig centimeter ging en daar ben je dan wel even ziek van. Korte tijd later kreeg Frank zijn herkansing en ook hier ging het weer om een dikke vis al was hij niet zo groot als degene die hij verloor maar toch een goedmakertje.
In de herkansing een stukje kleiner maar toch een beste bak.
Gedurende de loop van de middag visten we weer terug stroomafwaarts want de dag zat er bijna op. In een aantal kribben werd nog even een leuk aantal baarzen gevangen die vaak erg ondiep lagen, wij hoopten echter nog even tegen een dikke snoekbaars aan te lopen op dat ondiepe. Mijn bijnaam is niet voor niets gouddaantje en ik deed mijn naam weer eer aan want in een van de laatste vakken wist ik nog een mooie dikke kneiter te vangen die echt van het ondiepe af vol op mijn Splitbelly schoot. tussen al deze baarzen op het ondiepe lag dus wel degelijk nog zo’n dikke snorkel te wachten en wij hadden weten te vinden.
Op de terugweg pakte “Gouddaantje” nog even deze kneiter mee, gewoon……….TOP!Veel dikke baarzen tussen door.
Helaas zitten er nog steeds maar 24 uur in een dag en kom je altijd tijd tekort, ook nu weer leek de dag voorbij te zijn gevlogen en was het alweer tijd om huiswaarts te keren. In een uitloper van de rivier zetten we boot op de spotlock en keken we onder het genot van een blikje terug op wederom een super dag. De spullen werden ingepakt en opgeruimd zodat we dat niet meer bij de helling hoefden te doen en het gas kon er weer op want dat mag hier gelukkig. hieronder nog een klein filmpje van de dag.
Tot de volgende River Time,
Daan Verbruggen
Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen
Vandaag wederom een geweldige dag op de Lofoten bij Nappstraumen, geen wind, volle zon en een geweldige, super, fantastische, te gekke en vooral spectaculaire visserij! Deze dag ging men voor groot, nog groter en het allergrootste, het doel was van elke soort een hele grote vis te vangen en dat is aardig gelukt.
Gisteren hadden we al geweldige vangsten met oa hele dikke koolvissen en schollen van 1,8kg, maar vandaag was het nog beter. Onze snelle 23,5 ft boten met 135pk motor, bracht ons snel naar de stekken.
Vandaag is er volop kabeljauw en koolvis gevangen van meer dan 10kg, met als uitschieters een koolvis van 14.1kg (122 cm), een kabeljauw van 21.7kg en 22.4kg en slot een dikke heilbot van 126cm !
Bij deze accommodatie Nappstraumen, bij de magische Lofoten in Noord Noorwegen, krijgt voor 1 dag een gratis visgids mee aan boord, die u meteen de beste stekken laat zien. Veel vissers vinden rijden te ver naar deze accommodatie, dus is vliegen een goede optie, Cordes Travel heeft als agent voor de SAS een speciaal contract, zodat hun sportvissers maar liefst 54kg bagage per persoon retour mee mag nemen.
Als ik s’avonds nog zit bij te komen van een mooie visdag gaat de telefoon over het is Frank. We bespreken nog even de dag en hoe goed en mooi het wel niet geweest was, ondanks de vermoeidheid heb ik toch al weer zin in een nieuw avontuur en dus vraag ik Frank of hij geen zin heeft om er nog een dag op uit te gaan. Ik was nog niet uitgesproken of de vraag was al “hoe laat spreken we af?”
Het plan was om wederom de rivier op te gaan en dat is voor ons best wel even een stukje rijden. Frank moet dan nog eerst naar mij toe komen dus dat werd weer een vroegertje want half vijf bij mij betekent dat die schele al om kwart voor vier moet gaan rijden. Als Frank aan komt rijden sta ik al te wachten en heb ik mijn spullen in de bus gelegd zodat alleen Frank zijn spullen er nog bij hoeft te leggen en we gaan weer op pad. Na een klein uurtje rijden komen we aan en zoals ik al gezien had op de site van Rijkswaterstaat stroomt de rivier als een wilde. Dat is in ieder geval al een goed begin want een stilstaande rivier ben ik niet fan van. Snel de boot te water en varen naar de eerste stekken waar we ons geluk weer gingen beproeven maar daar had ik alle vertrouwen in.
Goed opletten blijft belangrijk, zeker op een iets smaller stuk rivier waar de boten vlak bij kunnen komen.
Op de eerste plekken werd de boot even op het elektronische anker gelegd zodat we beide nog even 1 extra hengel klaar konden maken zodat we konden vertikalen maar ook konden werpen. Zelf zat ik te vissen met mijn favoriete Abu Garcia Orenji en om te werpen had ik een skeletor klaar liggen, eigenlijk is die net even te hard maar omdat de rivier zo hard stroomde koos ik voor deze hengel omdat ik dan een iets zwaardere loodkop kon gebruiken. Frank zat met een eigenbouw hengel die ik heb gemaakt en met een Berkley Ripple evx 10-30 gram dit is echt een topper onder de vertikaal hengels want wat een gevoel zit daar in.
De schitterend uitziende Berkley Ripple met eindeloos gevoel, daar scoort Purefishing hoge ogen mee
Toen eenmaal alles klaar was konden we beginnen en mij shad had de bodem nog niet geraakt of ik kreeg al een aanbeet waar ik mij helemaal kapot van schrok omdat ik het nog niet verwacht had. Helaas reageerde ik niet alert en werd de aanbeet niet verzilverd. Die schele deed het beter want korte tijd later was hij aan de beurt en die hing wel, een mooie vis van tegen de 60cm verscheen aan de oppervlakte en kon onthaakt worden. Na een aantal stekken afgevist te hebben stond de teller al weer aardig in de dubbele cijfers alleen bleven de grote vissen vandaag een beetje uit, dat wil niet zeggen dat we geen mooie vissen vingen hoor want de kleinste waren zo rond de 55cm dus dat zijn gewoon keurige vissen alleen viste we op een manier waar je de echte grote kon verwachten maar helaas bleven die uit.
Heel veel van dit slag vissen.Welke natuurlijk geen straf zijn om te vangen.
De meeste vissen werden weer vertikaal gevangen op ondiep water waarbij de Berkley Flex shad zwaar favoriet was en dan in de witte variant. Het klinkt misschien cliché maar ik vis bijna alleen nog maar met shads uit het purefishing pakket omdat het assortiment op dit moment best groot is en de vangkracht enorm. Frank wil nog wel eens regelmatig wisselen en na een uur of 4 vissen ziet zijn plekje achterin de boot er dan ook als volgt uit.
Wisselen, soms werkt het en soms ook niet ook bij Frank.
Zelf heb ik niet zo erg veel met dat wisselen en vertrouw ik echt op hetgeen ik gevangen heb, als ik weet dat ik er eerder al op gevangen heb waarom zouden ze dat dan nu ineens niet doen. Ik geloof zelf meer in het veranderen van techniek zoals harder tikken of juist zachter maar ook het varen kun je mee variëren of net weer even iets dieper terug gaan als de zon wat feller wordt. Allemaal dingen waar je dus rekening mee moet houden. Zo tegen het einde van de dag begon de stroming ietsje minder te worden en liepen ook de aanbeten weer wat terug, klagen mochten we al niet meer want we stonden inmiddels alweer op een leuk aantal snoekbaarzen. Nu bleek echter dat er werpend nog wel een visje te vangen viel en dus werd er weer snel over geschakeld zodat we op deze manier nog wat vissen wisten te vangen met weer een paar mooie zestigers erbij.
Na nog een leuk aantal vissen te hebben gevangen op erg ondiep water liep de dag alweer ten einde. Voor ons is het heel simpel, we gaan er vroeg op omdat het vaak in de middag een beetje stil valt dan vissen we lekker door tot een uur of drie zodat we wel gewoon onze uren pakken en dan is het mooi geweest. We hebben dan een hoop lol gehad en onze vissen gevangen daarnaast zijn vooral de uren in de ochtend het meest interessant en daar focus ik mij dan ook op.
Helaas vandaag geen hele grote uitschieters maar hier doe ik het ook voor.
Het was weer een mooie dag en ik heb me weer super vermaakt, die spanning dat er zo een kneiter op kan duiken blijft toch altijd een mooi idee.
Tot de volgende keer,
Daan
Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen
