De Grand slam

Mark en ik hebben de laatste tijd een erg druk schema gehad, veel trips, wedstrijden maar ook het voor vissen vergden erg veel van onze tijd zodat we maar weinig tijd hebben gehad om er samen weer even op uit te gaan. Na de laatste NKS wedstrijd op de rivieren mochten we ons Nederlands kampioen noemen en was het toernooi voorbij. Nu hadden we weer wat tijd voor ons zelf en die zouden we goed besteden.

Tekst en foto’s: Daan Verbruggen

De afspraak was dat we wat dingen en nieuwe plekken zouden gaan proberen. Als locatie hadden we de eerste dag gekozen voor een nieuw stuk rivier en aldaar te gaan zoeken of we de vis konden vinden. Het is in de winter periode altijd moeilijker om op de rivier de vis te lokaliseren want vaak trekt een hoop vis weg naar andere vaak diepere gebieden. Toch blijft er altijd wel een hoop vis hangen je moet ze alleen zoeken. Dit laatste is vaak de kunst want hoe vind je ze dan? Zo een dag op het water bestaat bij ons niet alleen uit het vissen want een groot deel van de tijd zijn wij bezig met varen en zoeken naar plekken waar diep en ondiep water vlak bij elkaar liggen, vaak zijn de snoekbaarzen in dit soort gebieden te vinden omdat ze dan heel makkelijk kunnen switchen. Stroomt de rivier bijvoorbeeld niet dan zal hij vaak helderder zijn waardoor je ze vaak dieper zult moeten zoeken. Is de rivier flink aan het stromen en is hij troebel dan kun je ze vaak weer ondiep zoeken, kortom hier dien je wel rekening mee te houden. Daar komt nog bij dat een niet of nauwelijks stromende rivier vaak garant staat voor slechte vangsten.

De Berkley Ripple is ook in de wintermaanden dodelijk!

Nadat we een tijdje rond hadden gevaren en wat interessante plekken hadden gevonden lieten we onze shads zakken. Alle drie visten we met wat anders Erik met de good old culprit Mark met een salty shaker en ik met een ripple shad. Nu hoor ik je denken “huh die hebben toch alle drie een zwemstaart?” Klopt en dat maakt echt niets uit. Laat je niets wijs maken over wintervissen kan alleen met statische shads want dat is echt onzin zolang je de techniek maar aanpast waarmee ik dus bedoel dat je gewoon trager moet vissen. Op de dieptemeter waren inmiddels mooie signalen te zien en het wachten was dan ook op de eerste aanbeet.

We hebben het beeld even gestopt maar links op de structure scan is erg veel vis waar te nemen.

De eerste aanbeet was voor Mark, een mooie vis bleek wel wat lekkers te zien in zijn culprit space guppie. Bij bovenkomst bleek het om een erg mooie snoekbaars te gaan die we dus gewoon van het ondiep wisten te halen.

De eerste mooie vis voor Mark nu was de kop eraf.

Op de volgende aanbeten hoefden we gelukkig ook niet lang te wachten want in een mum van tijd wisten we een leuk aantal snoekbaarzen te vangen in het ondiepe maar wel in de buurt van het diepe water. Ook kwamen er een aantal mooie baarzen uit en dus begonnen we direct weer te denken aan de grand slam, voor ons is dat snoek, snoekbaars en een baars zou het ons lukken? gedurende de dag wordt er best wat gevaren om te zoeken en natuurlijk liggen we ook wel eens op stekken waar we niet echt veel vertrouwen in hebben op het eerste gezicht, echter kun je er ook wel eens helemaal naast zitten want toen we op een plek aankwamen waar we beide niet echt vertrouwen in het hadden bleek hier wel degelijk goed vis te zitten. in slechts een uur vissen kwamen er hier zes 60ers  en een 70er naar boven niet slecht dacht ik zo.

Ijskoud van ondiep water waar diep water in de buurt was zowat in paaikleed, schitterend.

Omdat het in deze periode best koud kan zijn moet de innerlijke mens wel goed verzorgd worden en nemen we rustig even de tijd om wat hamburgers te bakken. De boot gaat op de spotlock en de keuken is open.

Gebakken spierinkje erbij?

Als de buikjes weer rond zijn (jaja die van mij altijd rond) gaan we weer verder want veel tijd is er niet meer, helaas zitten we weer in de tijd van het jaar dat het vroeg donker wordt en we willen graag met licht traileren. Snel werden er nog twee plekken aangedaan die vlak bij een natuur gebied lagen waar het erg ondiep was in de hoop een mooie dikke snoekbaars te vangen of misschien wel een snoek zodat de grand slam een feit was. Helaas lieten de snoekbaarzen het hier afweten totdat Mark een mega dreun kreeg. Nadat de haak was gezet bleef de vis erg rustig en kreeg Mark de bekende snoekbaars bonken op zijn hengel wat ons het idee gaf dat het hier wel eens om een dikke snoekbaars zou kunnen gaan. Niets bleek minder waar want bij bovenkomst kijken wij een mooie metersnoek recht in de ogen wat de grand slam compleet maakte maar toch een klein beetje teleurstellend was want we hadden een dikke snoekbaars verwacht.

Met deze snoek was in ieder geval de grand slam compleet.

Natuurlijk was dit een mooie afsluiter van de dag waarbij we super hadden gevangen met een aantal zeer mooie vissen. Na het terugzetten van deze mooie snoek keerden we terug naar de trailerhelling en dachten alweer aan de volgende dag.

Onze tweede dag stond ook weer in het teken van het uit proberen. Deze keer hadden we een geheel ander stuk rivier uitgekozen met op een paar kilometer afstand twee prachtige putten en omdat de temperaturen al flink zijn gezakt hadden we de hoop dat er al een hoop vis op deze putten zou liggen. De trailerhelling lag in de buurt van de eerste put en kwamen we er zelfs doorheen, eerst even een rondje maken en wat af zoeken. Het rook hier echt naar de vis dit moest goed komen. De eerste plek was meteen al raak, een enorme beuk op mijn ABU Fantasista deed mij goed wakker schudden en al snel kon ik mijn eerste vis van de dag onthaken en terugzetten. Kort daar achter aan kreeg ook Mark een flinke aanbeet en ook hij had zijn eerste vis te pakken. Nu dat wij wisten dat er in ieder geval vis zat op deze put verlieten wij de plas om het even op de rivier te gaan proberen. Nu denk je misschien dat wij gek zijn want waarom ga je weg als je vis vangt? Het gevaar van vis vangen is dat je blijft hangen en dan alsnog niks leert of ontdekt en hoe verleidelijk het ook is toch kiezen wij ervoor om door te gaan, je kunt altijd nog aan het eind van de dag even terugkomen en kijken of er nog wat zit.

Op de rivier blijkt dan al snel dat de stroom er goed inzit en dus kammen we even wat krib vakken uit. Het eerste vak is niets maar in het tweede net uit de stroming duikt er een snoekbaars op mijn ripple shadje, een mooie dat voel ik wel en wanneer hij bovenkomt blijkt het een mooie maatse vis te zijn. Snel onthaken en weer verder, terwijl Mark zijn hengel nu ook krom staat “oh nee he” hoor ik hem nog zeggen een snoek. Nou ja snoek, het moet voor snoek doorgaan maar als hij de 40cm haalt is hij groot. Dit betekent wel weer dat er ook voor vandaag voor Mark weer een grand slam inzit en dat zou mooi zijn twee dagen achter elkaar. Na zo een aantal kribben te hebben uitgevist vang ook ik in het laatste vak ook een baars zodat ik nog kans heb maar dan moet ik nog wel even een snoek zien te vangen. In het laatste krib weet Mark nog een mooie maatse vis te vangen waarna we besluiten om een paar kilometer te gaan varen naar de put die we op het oog hadden.

Eenmaal op de put wordt deze stukje voor stukje afgezocht naar witvis en plekken die interessant kunnen zijn. Ook plekken waar we bogen tegen het talud zien staan zijn natuurlijk super interessant. Al snel blijkt dat dit een oude zandwin plas is want we kunnen duidelijk aan het verloop van het talud zien hoe er hier systematisch zand is weggezogen. De randen zijn super steil en erg mooi voor snoekbaars alleen komen we nog niet echt veel vis tegen. Zou dan de watertemperatuur nog te warm zijn met zo’n 10 graden? Omdat we niets bijzonders kunnen vinden varen we terug naar de ingang van de plas om te kijken hoe het er daar uitziet en als we daar aankomen blijkt al snel dat het hier dus wel raak is. Tegen de rand van het ondiepe bulkt het echt van de bogen tegen de boden en we weten zeker dat het hier om snoekbaars gaat. Als de hengels inleggen hoeven we dan ook niet lang te wachten op de eerste aanbeten en helaas voor Mark mist hij de eerste twee maar mijn eerste is wel meteen raak en het is meteen een mooie vis, dit geeft vertrouwen.

Deze doorgang blijkt een zeer goed keus want er wordt in korte tijd flink wat gevangen en een aantal erg mooie erbij. Het stuk waar we zitten lijkt overigens wel verlaten want we zitten midden in de natuur en er is in de verre verte niets of niemand te zien. Het lijkt wel of de vissen die we hier vangen liggen te wachten om de put op te trekken wat ons natuurlijk het idee geeft dat we het hier later in het jaar op de put nog wel even kunnen proberen.

Niets om ons heen behalve een paar nieuwsgierige zwijnen!

De doorgang blijft vis opleveren maar we besluiten om even wat gehaktballen op te warmen en nog snel even wat anders te proberen iets verder door. Zo tussen in de middag even wat warms eten doet de mens weer goed en maken we ons op voor het laatste stukje van de dag. Het laatste stukje bestond uit een aantal kribvakken waar we even met de stroom mee doorheen zouden hoppen. En ook hier bleek de vis nog gewoon ondiep te liggen want we konden ze goed vangen. Het mooie is dat een hoop mensen statische shads zouden verwachten maar hier konden we echt geen stoot op krijgen terwijl de zwem shads het echt uitstekend deden.

Ook hier weer goede zaken met een rustig geviste ripple in het troebele water.

Omdat het tegen het einde van de dag liep en we nog een pittig stukje terug moesten varen besloten we nog even langs een put te gaan waar we niet in mochten varen omdat er daar nog actief zand gezogen werd. Vaak is het op die grens gebieden van dit soort putten ondiep en erg troebel zodat we de vis misschien wel in de doorgang konden vinden. Het doorzicht was echt minimaal en je kon je shad na bijna 15cm al niet meer zien. Toch lag hier een hoop vis geschoold bij elkaar wat zou dat dan zijn?

Erg mooie doorgang waar we helaas niet verder in mochten.

Erg lang hoefden we niet te wachten op het antwoordt want Mark had een aanbeet weten te verzilveren van een vis die er wel zin in had. Bij bovenkomst schrokken we ons dood want het was Mark weer gelukt om de grand slam te vangen vandaag, er hing namelijk een baars aan van dik over de 50cm die volledig over de 4,5 inch salty shaker was geschoven. Wat een beest zeg niet normaal en wat was hij gaaf, we hebben wel vaker baarzen van tegen de 50 of net eroverheen gevangen maar die zijn vaak niet zo mooi en deze was echt in topstaat. Snel werd hij onthaakt en op de plaat gezet want dit soort vissen moeten snel terug, het zou doodzonde zijn als dit soort vissen het niet overleven.

Zo kom je ze nog zelden tegen.

Na de vangst van deze schitterende baars hadden we ook een voldaan gevoel en besloten we huiswaarts te keren. Het waren twee fantastische dagen met erg mooie vissen en een dubbele grand slam voor Mark.

Tot de volgende keer,  Daan Verbruggen

Reageer op dit artikel in het Roofvisweb Forum topic!