Tekst en foto’s Frans Oomen
Tja, wil je wat testen dan moet je meer doen dan er alleen mee vissen. Dat geldt voor kunstaas en zo ook voor de speldjes die ik als eerst aan de tand gevoeld heb. Het is natuurlijk leuk dat je kunstaas er makkelijk in te hangen is maar dat lukt met veel spelden wel. Zijn ze ook sterk? Door er mee te vissen en een paar snoeken mee te vangen weet je iets meer maar beter is het om te testen op de duurzaamheid na het heel vaak openen en sluiten van een speld. Oftewel, kijken of het kapot kan. Met een niet al te kostbaar iets als een speld kan je dat wat makkelijker doen dan met een plug of een molen, maar wil je het echt goed doen dan is dit de enige manier.
Op het eerste gezicht.
De speldjes ogen mooi klein met een redelijk ruime bocht in het oog waar je kunstaas in hangt. Dit komt de beweeglijkheid van je kunstaas ten goede. Sterk punt is dat de speld eigenlijk niet open gaat middels een sluiting maar slechts minimaal open gedrukt wordt door het oogje van je kunstaas of haak. Minder (ver) open en dicht betekend dat hij op lange termijn minder verzwakt. Een speld die verder open gebogen wordt dan hij zelf in geopende toestand staat is geen lang leven beschoren. Zelfs de sterkste spelden die ik voor het snoekvissen ken hebben hier last van. Dat is iets dat met deze spelden (bijna) niet kan.
De speldjes in de praktijk.
Op zich spreekt het concept me wel aan. Een speld bestaande uit een stuk draad met aan de onderzijde een oogje. Dat kan alvast niet kapot. Het bovenste deel gaat minimaal open dus mechanisch lijdt het ook niet veel. Bij het inhangen van kunstaas kies je de speld grote aan de hand van het oogje waar je de speld in draait. Is dit te krap gekozen zoals je bij kleine spelden en streamer haken wel mee maakt, dan verbuig je de speld en verzwak je hem dus. De speld moet er soepel in draaien.
Mijn grote angst was dat het kunstaas verkeerd in de speld komt te zitten en zich daarmee van de speld af weet te draaien, met alle gevolgen van dien voor de verspeelde vis. Op alle mogelijke manieren heb ik kunstaas scheef aan de speld laten hangen en er aan getrokken. Op geen enkele manier kreeg ik het kunstaas van de speld.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik het formaat van de spelden gekozen heb aan de hand van het kunstaas dat ik er mee zou vissen. In de juiste verhouding dus. Een dunne splitring of kunstaasoogje in een te grote speld kan wel gemakkelijker los gaan dan wanneer het op elkaar afgestemd is.
Een tijdje geleden heb ben ik begonnen met vliegvissen. Iets nieuws voor mij waarbij het vissen met materiaal dat in balans is heel belangrijk is. Op een middel grote snoekstreamer zet je geen kneiter van een speld. Ook moet het oog van de haak makkelijk om de speld heen gestoken kunnen worden. Veel makkelijker dan bij deze speld heb ik nog niet kunnen vinden.
Het wisselen van je kunstaas is, ook in de winter met handschoenen aan geen enkel probleem meer. Spelden die middels een haakje sluiten hebben vaak het probleem dat een haakoog niet om dit haakje heen kan. Verbuigen of met geweld doordrukken is geen optie. De spelden waar dit wel mee lukt zijn voor het echt grove werk ongeschikt. Ik heb ooit eens een speld open gebeten zien worden in het bekscharnier van een grote snoek. Kunstaas helemaal binnen en de speld klem in het scharnier. 1,08 was ze trouwens toen ze half uitgedrild aan boord kwam! Die spelden gingen dezelfde avond nog in de vuilnisbak.
Door middel van een smeltknoop bevestig ik heb speldje aan de sevenstrand staaldraad. Ik heb al veel verschillende verhalen gehoord over onderlijnen met vliegvissen. Deze bevalt mij het best dus ik houdt het er voorlopig bij. Feit is dat streamers makkelijk aan de speld te bevestigen zijn.
Ook op de recente trip naar de Malediven heb ik de speldjes gebruikt voor het vissen op de ondieptes met licht kunstaas. Kleine spooks, lepels, werp pilkers en ander snel te vissen spul klik je gemakkelijk in de speld. De actie van het kunstaas heeft er niet veel van te leiden en dat is een groot pluspunt. Ik knoopte de spelden rechtstreeks aan de 80LB fluorcarbon en ving er divers mooie snappers, coral trouts en zelfs een tonijn(tje) mee.
In tropische oorden staat klein, snel te vissen kunstaas zoals werppilkers en kleine stickbaits garant voor heel veel actie. Toch is het niet zo dat ze overal aan bijten. Met de speldjes kon ik snel van kunstaas wisselen. Shimano waxwings en Sebile Stick shadds waren overigens favoriet bij de meeste vissen. Je maakt veel worpen en haakt sterke vissen. Een bonito is aan een redelijke zware zeebaarshengel een enorm sterke vechter en laat je alle hoeken van het rif zien. Ook een blue fin trevally wist een oppervlakte aasje te pakken dat gevist werd aan een fastach speld.
Voor mij is het een blijvertje in elk geval. Zeker de komende tijd want de snoeken gaan al ondieper liggen en een traag geviste streamer kan net het verschil gaan maken. Probeer ze eens en SUCCES!
Frans Oomen.
In onderstaand filmpje legt Steve Starling uit hoe de Mustad Fastach Snap werkt.