Dinsdag 25 maart we hadden in laatste instantie toch nog besloten om 2 dagen te gaan jagen op de groenjassen, een week eerder was ik er met Hilco mee en hadden we een topdag achter de rug. We hadden daar het volledige meer bijna binnen geharkt en we kwamen met 38 stuks thuis, was gewoon dwaas hoe goed we vingen. Maar Hilco kon deze sessie jammer genoeg niet en daarmee vroeg ik mijn kameraad Danny of die zin had om mee te gaan. Want met die dag in mijn hoofd smaakte het naar meer, meer, meer! Danny is een fervent visser op snoekbaars en wist wel van mijn avonturen, hij had al eens eerder te kennen gegeven graag mee te willen gaan als de kans er was. Zo gezegd zo gedaan, binnen no time was zijn verlof geregeld en konden wij het avontuur tegemoet! Ollanda here we come!
Zondag aangekomen op het meer zag het er niet gunstig uit, veel wind 4-5 bft, regen, hagel en noem het maar op want alle ellende was aanwezig!. Nu konden wij natuurlijk uitwijken naar wat kleiner water maar daar wilden we eigenlijk in onderling overleg niets van weten. Dus maar starten en om 8u lagen we dan ook op het water, het duurde toch wel een uur eer we de eerste aanbeet kregen. Ik wist wel van onze eerdere topdagen welke pluggen in de smaak vielen maar ook hierop lukte het nu totaal niet! Omwille van het donkere weer moesten we switchen naar een opstelling van vier verschillende kunstaasjes. De eerste snoek meldde zich dan toch en zo konden we onze combinatie verder fijn tunen. Rond de middag stonden we op 6 stuks en gemiddeld zo rond de 70 á 80 cm wat, aangezien het slechte weer en de paai, zeker een mooie score was.
Maar zoals ik altijd nieuwe plaatsen en ook zeker oude bekende stekken uitprobeer, kwam ik op een plaats waar het rond de 6m diep was. Aan Danny vertelde ik dat er hier af en toe wel eens wat te rapen viel. En mijn woorden waren nog niet uit mijn mond of Danny zijn hengel stond al krom. Dadelijk wist ik dat het geen “kleintje” was zoals de snoeken die we voorheen pakten want deze was echt sloom en de bewegingen waren lang niet zo agressief. Dit is voor mij altijd een goed teken en ja, daar kwam Danny zijn metersnoek en wat was ze mega mega vet! Hij wist niet wat hij zag, eerste maal mee op grootwater en dan wow dikke vette bak. Danny was er volledig van de kaart van. Nadat de nodige foto’s geschoten waren was zijn weekend nu al meer dan geslaagd!!!! De rest van de dag konden we nog drie mooie vissen erbij vangen en sloten deze dag af op 10 stuks waar die prachtige metersnoek de trophy van de dag was!
In de avond met een lekker biertje in het Veluwemeer pension bespraken we de dag en maakten we de planning voor de volgende dag. In de drukke gesprekken met gastheer en gastvrouw Kees en Juul en vrienden des huize Sjaak en Christian, liet ik vallen dat ik morgen een stek ging aandoen waar ik een goed gevoel over had. Aangezien de nachten er voor lichte vorst hadden gehad wilde ik wat dieper gaan trollen op een stek waar de wind tegen het talud aan stond en hopende dat de zon die voorspeld was ook zijn werk zou doen. Zo gezegd zo gedaan maar echter liet het goede weer dat voorspeld was op zich wachten. Regen, hagel en donkere luchten, het voorspelde niet veel goeds. Toch nog maar eens de weersvoorspelling bekeken en het goede weer zou er toch aankomen dus het plan bleef in tact!!!. Dat deze dag mijn record (met eigen boot) van 17 stuks, die ik samen met Hilco enkele weken eerder had, zou opleveren en mij pr van 117cm zou verpulveren…..dat had ik nooit kunnen dromen!
Eens op het water haalde ik een superplug boven waarvan ik tegen Danny vertelde dat deze met zonnig weer het beste is wat er is. Danny pakte al snel de eerste snoek van 60 cm, altijd lekker dat je van de nul af bent! Ik gooide maar snel mijn superaas in en in geen tijd (6m) melde de eerste van 85 cm zich al, Danny keek verbaasd hoe snel het kon gaan. Dit stramien zette zich door tot 10.30u, toen zaten we al op 11stuks met als twee laatste een double hook voor mezelf….. gaaf als het plan werkt! Zoals de laatste weken echter vaker het geval was viel het rond de middag helemaal stil en vingen we drie uur niets meer. Zelfs geen aanbeet kregen we in die tijd dus we gingen nog enkele stekken af waarop ik gokte en hoopte op een verassing maar niks lukte helaas. Dan maar terug richting eerste stek van de morgen waar het wel goed ging. Zochten we het nu nog iets minder diep op en omstreeks half 3 ving Danny zijn volgende snoek weer, nu zaten we goed en vingen we er tot omstreeks half 5 elf prachtige snoeken bij.
Deze zone moest ik dus aanhouden en dan…………..Boem kwam de snoeiharde aanbeet op de steun. Op het ogenblik dat ik mijn hengel uit de steun had voelde ik dadelijk dat het een mega krokodil was. Na minuten hard vechten met de slip die het uitgierde, kregen we een eerste blik te zien. Zo’n 5-tal meter achter de boot net onder het oppervlak…..Wow!!!! Danny pakte snel de camera maar ik riep in extase: Nee nee, doe die maar weg want ik denk dat ik de grootste snoek van de wereld er aan heb. Vlak bij de boot ramde ze genadeloos weer de diepte in en met de laatste glimp zag ik nog dat ze maar net gehaakt zat. Waarom is dat toch zo met die klasbakken, nooit er vol op…whaaaaaa! Alles spookt door mijn kop, geen schepnet en mijn vismaat redelijk onervaren op deze vissen, ooooh… please, please als ik der maar niet verspeel! De lessen met grote vissen landen kwamen echter als automatisch naar boven, ik dril der nu stevig naar de boot toe en Danny kijkt naar het enorme beest met een vragende blik van hoe ga ik dit doen? Dus geef snel mijn hengel aan hem en bulk het haast uit, never maar dan ook never de lijn slap…..druk houden!!! Dus snel mijn hand in het enorme schanier, wat een kop en wat een vis en deze is helemaal van mij!
Die kop en dat lijf, deze zou enorm zijn op de meetplank want blijft altijd een spannend moment dat meten. Ze wees plat gemeten op de plank 127cm, wat een vis en wat een pr! Na een korte fotoshoot is het tijd voor de release, prachtig moment is dat altijd zo een vis in je handen. Licht ondersteunend in het water, daarbij staat de tijd even stil hoor. En dan boem is ze weg…… Euforie, geluk en tranen!!! We waren beide van de kaart, konden gewoon niets meer doen. Na zo een 20min gedobberd te hebben en de foto’s bekeken moest ik natuurlijk Hilco op de hoogte brengen. Hij heeft een groot aandeel in het gene ik in drie jaar snoekvissen bereikt heb, uiteraard waren hier de felicitaties en vreugde op twee fronten op zijn plaats. Toen kon het thuisfront op de hoogte gebracht worden en op de tweede plaats mijn Belgische vriend Jean Pierre die sinds juni, door een spijtig ongeval, nog steeds moet revalideren. Ook hier waren de reacties uiteraard overweldigend, mijn whatsapp overstroomde met gelukswensen van al mijn vrienden!
Terug in de rust vissen we nog even door en we vangen heel goed maar eigenlijk maak ik er weinig meer van mee! We eindigen deze dag uiteindelijk met 27 stuks. Topsessies met een totaal van 37 snoeken op twee dagen, twee meters….nieuw bootrecord. Maar die 127er, die maakt mijn dagen in het bejaardenhuis later mooi! Aan de helling stond Kees ons al op te wachten, ware vriendschap want zo blij zijn voor een ander dat is waardevol. Aangekomen bij het pension staan Juul en Christaan ons op te wachten en worden de verhalen gedeeld! Nog een bakkie koffie en dan moeten we naar huis maar in gedachten ben ik nog steeds daar…met de queen in mijn handen!
Groet,
Stefan Cuypers.