Het is alweer heel wat jaar geleden als ik het samen met één van mijn maten, steeds vaker heb over verhuizen naar Zweden. Dit voorjaar heeft hij samen met z’n gezin, de grote stap gemaakt. Een nieuw bedrijf is gestart en voorziet ons vissers, van alle gemakken rondom het roofvissen in Dalsland. SportfishingDalsland is gelegen in het dorpje Fengersfors, midden tussen ontelbare meren en rivieren. Of je nu je eigen boot wil gebruiken, een boot wil huren of wil vissen vanuit b.v. een gehuurde bellyboat, alles is mogelijk.
Tekst en foto’s: Pascal van Veen
Kom ik al jaren achtereen op Camping Dragsö in Karlskrona, dit jaar spreekt het natuurlijk als vanzelf dat wij zullen verblijven in één van de schitterende huisjes die te huren zijn via SportfishingDalsland. Het doel van deze vakantie… Vissen vanuit de boot op de grotere wateren en de kleinere meertjes bevissen vanuit de bellyboat. Voor deze vakantie nog nooit in een bellyboat gezeten. Bij thuiskomt terug in Nederland, direct een bellyboat gekocht… Misschien geeft dit al een klein beeld van hoe ik dit ervaren heb.
We reizen dit jaar in twee groepen. We rijden met 4 man en 2 auto’s door gebruik te maken van de bootovertocht Kiel, Göteborg. Om 19:00 afvaren in Duitsland en om 09:00 aankomen in Zweden, uitgeslapen en wel. Drie van onze andere vismaten pakken het vliegtuig. Uiteraard gaan de visspullen allemaal met de auto’s mee. De vliegers komen een dag eerder aan dan ons maar vrijdag 10 mei is het hele setje compleet en kan de visvakantie beginnen.
Ons huis, waarin wij met 7 man nog ruimte over hebben. En zoals je ziet, het water is hier nooit ver weg! We starten de eerste visdag op verschillende wateren in de buurt. Bellyboatjes, roeiboten, motorboten… alles wordt ingezet, op zoek naar de snoek. We vangen hier en daar onze vissen, de één meer dan de ander en daarop worden de stekken van de komende dagen afgestemd.
In de afgelopen jaren natuurlijk de nodige mensen in Zweden leren kennen en ook erg goed bevriend geraakt met Patrick. Al vanaf het eerste jaar dat ik in Zweden kom, vissen we samen. Ook dit jaar komt hij weer een lang weekend over, om samen met ons achter de snoek aan te gaan. Dat hij vissen kan, laat hij direct zien.
Helaas voor mijn grote vriend, die nog even twijfelde of het niet een metervis zou zijn… Zijn grootste vis in dit weekend brengt niet meer dan 98cm op de meetplank, hahaha. Evengoed natuurlijk een schitterend formaat! En dankzij de fotokunsten van mijn andere maat Martijn, deze hele mooie plaat.
De volgende dag gaan we groter water bezoeken. We hangen de (huur)boten achter onze auto’s en rijden een half uurtje richting één van de vele grotere meren die er in de omgeving te vinden zijn. Door de lange winter blijkt het moeilijk te zijn om de vis te vinden. Hier en daar wordt er een vis gevangen maar opgestapeld liggen ze zeker niet. Dat is andere jaren wel eens anders geweest. Dennis weet trollend boven 25m water een mooie vis te vangen van ruim in de 80. De visvinder laat flink wat leven zien op dit diepe water. Dennis heeft dan de gewoonte om een flinke hap rubber over boord te hangen en laat ons vrijwel direct zien dat hij dit niet voor niets doet.
Zelf vang ik wat kleinere vissen en ook de rest vangt eigenlijk alleen maar kleine vis. Patrick weet nog wel een wat knappere maat te haken als we boven een kleine 2m water liggen en een aangrenzend plantenbed bestoken met onze jerkbaits.
We pakken eigenlijk allemaal een andere hoek of baai op dit meer en vangen allemaal een vissie. Rond de middag treffen we elkaar om een bakkie koffie te zetten. Heerlijk toch. Je vult de Ghillie Kettle rechtstreeks vanuit het meer, stookt een fikkie, wacht een minuutje en je hebt kokend water.
We vissen de middag verder in verschillende baaitjes en vangen nog wat vissen bij maar echt schrikbarend is het allemaal niet. Als we thuis zijn en onze dagelijkse nazit doen onder het genot van de nodige pilsjes, besluit het merendeel van de groep om kleiner water op te zoeken. Onder andere Dennis, wil de komende dagen volgas met de vliegenhengel aan de slag en dan is kleiner water wel zo prettig. Vergeleken met Nederland zijn een aantal van deze kleine meertjes nog steeds flinke plassen hoor. Het is hier gewoon veel makkelijker bepalen, waar de snoek zich op zal houden. Dennis moet en zal deze week een metervis op de vliegenhengel vangen. We hopen het met z’n allen en beloven hem in ieder geval dat dit geen makkelijk opgaaf zal worden. Dat wij er volledig naast zullen zitten, kunnen we dan natuurlijk nog niet weten…
De bellyboatjes worden gepakt, roeiboten in het water gedonderd en een enkeling gaat er nog met de trailer op uit, richting groter water. We vissen de resterende dagen eigenlijk voor het merendeel op verschillende kleinere plassen en beginnen te scoren. De aantallen gaan lekker oplopen en ook komt er met regelmaat een knappe vis uit. Niets mooier dan een bellyboat in de auto gooien, gewoon zomaar gaan rijden en het eerste de beste bospad inslaan. Deze boswegen zijn over het algemeen ook allemaal kilometers lang en brengen je langs ontelbare meertjes die midden in de bossen verstopt liggen. Zo goed als allemaal privébezit en dus eigenlijk niet zonder toestemming te bevissen. Even aanbellen bij het huisje dat aan het water staat, een praatje maken en 9 uit 10 dat je er vissen mag. Zolang je het maar netjes houdt. En geloof mij, er wordt in dit soort meertjes gewoon nooit gevist. Je wilt niet weten wat voor vissen je hier tegen kan komen. Krijg je geen gehoor van de eigenaar… Netjes je auto aan de kant parkeren en lekker gaan vissen vanuit de bellyboat. Nogmaals, hou het wel netjes allemaal! Mocht er onverhoopt iemand beginnen te klagen langs de kant… wees zo netjes om even een babbeltje te maken. Vaak is dit voldoende om door te mogen vissen. Heeft de eigenaar er echt iets op tegen… er liggen nog honderden van dit soort watertjes in de omgeving…
We pakken zo allemaal op onze eigen manier diverse wateren en als ik op een bepaald moment een baaitje bevis vanuit de belly, los ik tot 2 keer toe een heel knappe vis. Dezelfde vis welteverstaan! Als ik Kikker binnenvis krijg ik een beuk, geef een ram terug en voel nog 1 flinke klap. Los… Twee tikken verder pakt ze de Kikker weer en nu hangt ze echt. Flinke bonken verraden een goeie vis aan de andere kant. Bam, spanning weg… Neeeeee!!! Hoe kan dit? Dit was een hele beste. M’n Kikker is nog maar een meter of 5 bij me uit de hengeltop en ik besluit rustig verder te tikken. Als ik de Kikker vlak voor me voeten langs trek en even stil laat hangen zie ik die dikke dame nogmaals volgen en direct een schot maken… Wachten, wachten, tot ik echt goed contact voel. Dit is inderdaad een hele beste en die wil ik niet nogmaals lossen. Als mijn reel al haast lijn begint af te geven haal ik uit. Een paar flinke rossen deel ik uit om ervoor te zorgen dat de haken nu echt goed vlees pakken. Binnen 1 worp pakt deze dame dus gewoon 3x mijn Kikker en nu ga ik haar echt niet meer verliezen. Als ik de vis een aantal keer bij me heb liggen, besluit ik naar de kant te trappelen om haar goed te kunnen pakken en onthaken. Dit moet een verbetering van mijn PR gaan worden. Na een flink gevecht lig ik met de hele handel tussen de rieten en stap ik uit de belly om de vis te onthaken. Natuurlijk, geen vismaat te bekennen en ik zit hier met m’n PR vis… Zo goed en kwaad als het kan maak ik een filmpje terwijl ik bezig ben. Kan ik in ieder geval nog wat plaatjes uit knippen. Als ik de vis gemeten heb en terug heb gezet, plof ik in me bellyboat neer. Begin wat te schreeuwen, steek een peuk aan en zit zo nog 5 minuten na te genieten. Die paar mensen die aan deze baai wonen zullen minsten gedacht hebben dat de wereld verging. Die mafketel daar in het water, springend en schreeuwend… die is niet wijs joh.
Als ik bijgekomen ben, trappel ik het baaitje weer door en begin een de weg terug. Ik vang nog wat vissen bij tot ik Dennis en Arno tegenkom die samen in een bootje zitten. Zei zijn met de vliegenhengel aan de gang geweest en Dennis is blij… Z’n eerste metervis op de vliegenhengel is een feit. En wat voor één!!
Meteen maar met 110cm beginnen. Tsja, als je een meter op de vliegenhengel wil vangen, kan je het maar beter meteen goed doen. We pakken onze spullen in aan gaan richting huis. Zo snel als mogelijk moeten we op de laptop naar het gemaakte foto en filmmateriaal kijken. Als iedereen uiteindelijk thuis is, blijkt het een prima dag te zijn geweest. Ook maatje Peter ving een vis van 114cm vandaag. We hebben drie slachtoffers voor de “Straaljagerpeut” vandaag.
Levinus bracht dit jaar een fles drank mee… Dat dit gedronken wordt door mensen, ik geloof er geen hol van! Het is verschrikkelijk goor en brandt je strot uit. Volgens ons wordt dit door de luchtmacht gebruikt als straaljager brandstof. Aangezien niet één iemand het lekker vindt, wordt besloten dat je een eierdop van die handel moet drinken als je een dag blankt of een PR vangt…
De volgende dagen gaan we door met het bevissen van de kleinere wateren in de omgeving. Veel vissen weten we te vangen met zo af en toe weer een leuke uitschieter. Tijdens 1 van onze avonturen door de bossen van Dalsland schieten we ook de nodige plaatjes van de schitterende omgeving.
Je wil toch niet meer naar huis als je ruim een week in dit soort omstandigheden aan het vissen bent? Het weer zit ons prima mee en de visserij is ook uitstekend. Avond na avond gaat de bbq aan, steken we een kampvuurtje aan en drinken een lekkere borrel op de goede visdagen. Het is gewoon genieten.
Ergens halverwege de week besluiten we nog een groter meer aan te doen met de boot. Hier is naast snoek ook nog forel te vangen. Mede doordat er nog niet zo heel lang geleden een kwekerij is opengesneden. Tonnen forel zijn er het meer in gezwommen. Dat willen we dus best wel eens proberen. We zijn weer bijtijds op pad en zien al direct bij het vertrekken van de helling, dat het stikt van de forel. Overal zie je ze jagen. Vangen blijkt achteraf toch een stuk moeilijker. We doen verschillende stekken aan en smijten ons een ongeluk met kleine lepeltjes, plugjes en spinnertjes.
Onder andere Martijn weet een aantal forellen te haken en kan er nog mee op de foto ook. Als de brandweer gaan ze, die forellen. Je weet niet wat je meemaakt op een 20gr. spinhengeltje. Echt topsport van de bovenste plank. Zelf vis ik stug door op de snoek. Veel haalt het niet uit. We staan op een bepaald moment nog te kijken met z’n drieën hoe een mooie 80+ snoek achter mijn swimbait aan komt zwemmen en deze vlak naast de boot te pakken neemt. Één run en los issie, balen maar het hoort erbij. Wel mooi om te zien in dat kraakheldere water. Uiteindelijk gaan we weer richting huis en zijn er toch een aantal forellen gevangen.
Thuis aangekomen komt de rest van de groep ook langzaamaan terug en wordt de balans weer opgemaakt. Dennis moet weer aan de “Straaljagerpeut”! Een vis van 110cm op de streamer was nog niet genoeg voor meneer. Ik heb hem niets anders meer zien doen als vliegvissen. Hij ving vandaag een vis van 113cm op de streamer. Niet alleen hij, wij allemaal gaan uit ons dak. Topper Dennis!
We zitten ruim op de helft van een vakantie die nu al meer dan geslaagd is. Dominique weet ook z’n PR nog op te schroeven naar 108cm vandaag. Peter en Levinus, die elke dag met z’n tweeën in de boot zitten, vangen ook weer leuk vis. Ook metervis bij hun in de boot!
We gaan het kleinere water weer op. Dennis, Martijn en ik besluiten om het met z’n drieën te gaan proberen in de roeiboot waar we voor het gemak maar een kleine elektromotor achter hebben gehangen. Martijn moet nog een knappe vis vangen deze vakantie, dat wordt ons doel van vandaag. Als de dag langzaam vordert en er plotseling een kleine bui los barst, gaat de vis ook los. We liggen in een baaitje, niet groter dan een voetbalveld waar Dennis weer de nodige vissen op de streamer vangt. Ik pik er hier en daar één uit met de Kikker en bij Martijn wil het nog niet helemaal. Bij de 2e drift door het baaitje krijg ik er een betere vis op. Na een leuk gevecht til ik haar aan boord en we moeten meerdere keren meten… deze vissen bestaan helemaal niet, zei ik altijd. Precies 100cm… Kom nou, een snoek is 99cm of 101cm maar gaan 100cm. Dat kan gewoon niet… Ik stel mijn mening bij als we het er met z’n allen over eens zijn. Deze is toch echt 100cm precies.
Martijn hangt er ook meteen maar weer een Kikker aan. Binnen een kwartier weet hij dan ook meteen 2 vissen te haken. Eerst een kleintje en nog geen 3 worpen later is het weer raak. Deze geeft goeie sport en moet dus wel knap aan de maat zijn. Uiteindelijk kan ik de vis aan boord tillen als ik het ankertouw uit de bek heb gehaald. Ook wel weer grappig om mee te maken. Meten, nog eens meten… Jaha, eindelijk… ook voor Martijn een knappe vis deze vakantie.
Tijdens de vakantie spreek ik nog met Melanie(dochter van Andy) af om een dag met haar te gaan bellyboaten. Ze moet haar eerste snoek nog vangen en heeft in het verleden al een set eigen jerkbaits gekregen die zijn gespoten door onze grote vriend Derk. Daar moet natuurlijk mee gevist worden. Door de “drukte” komt het op de laatste visdag aan. Zaterdagavond zullen we een grote bbq doen bij Andy thuis, ter afsluiting van de week. De bedoeling is om zelf nog wat zalm te roken dus ik moet rond 14:00 van het water af. Een prima daggie dus, om met Mel het water op te gaan in de Belly.
Je zal het niet geloven maar het staat op film… de eerst worp die Mel maakt ben ik aan het uitleggen wat er zo’n beetje de bedoeling is. Midden in mijn verhaal gilt ze het uit… Haar eerste snoek is zojuist gehaakt. Samen halen we deze het water uit, maken wat foto’s en vissen verder. Het staat 1-0 in het voordeel van Melanie…
Niet veel later weet ik de stand gelukkig gelijk te trekken en is het weer spannend… wie gaat de volgende vangen. Dat die er komen gaat is wel zeker! Boem, jahoor, jammer Mel!!! Ik heb nummer 2 in m’n handen. Dat voelt goed. Je wil niet naar huis gevist worden door iemand die dit nog nooit gedaan heeft natuurlijk. Even verderop los ik weer een vis, Mel krijgt geen leven niks. Twee worpen later zie ik er volger die een schot doet en kompleet naast mijn Kikker duikt… Mel smijt direct haar “Mellybait” richting de plek die ik aangeef en bam, hangen! 2-2 is de stand geworden. Ik leg haar rustig uit hoe je die beesten vast moet pakken en hoe je ze daarna weer terug in het water zet. Dat beest ga ik echt niet zo vasthouden hoor! Dat lukt nooit! Echt wel Mel, dat kan jij. Hup foto, filmpie en terug mag de vis weer. Een high-five en direct zegt ze, “Ik ga er nog wel één vangen want ik ga echt wel winnen…” Een worp of 5 later zie ik haar hengel weer dubbel gaan. Ze schreeuwt het uit. “Whahaha, ik heb er lekker weer één!!!” Hengeltje binnendraaien en rustig begin in het hele gebeuren te filmen terwijl ik naar haar toe trappel. Als ik even later de vis in de kieuw grijp, zie ik meteen dat dit een mooie vis is voor onze beginster ;-) Ik draag de vis netjes aan haar over en neem nog wat foto’s. Het is dus 3-2, in het voordeel van Melanie…
Het laatste kantje van dit kleine meertje haak ik onze belly’s aan elkaar. Mel vist nog rustig door terwijl ik ons langzaam naar de uitstapplaats toe trappel. Het blijft bij 5 vissen in deze korte sessie. Jajaja, ik weet het. Drie voor Melanie en maar twee voor mij…
We sluiten de dag af met een heerlijke bbq en de nodige drankjes. Morgen gaat het hele gezelschap weer naar huis. De vliegers moeten vroeg op pad. Wij rijders, kunnen rustig aan doen en rijden uiteindelijk rond 14:00 richting Göteborg om de boot terug te pakken. Het was een topweek met geweldige vangsten en veel gezelligheid. Ik zeg, “tot over twee maanden”. Dan mag ik gelukkig nogmaals naar Zweden voor de gezinsvakantie. En volgend jaar zijn we natuurlijk weer in het voorjaar terug voor ons nieuwe avontuur.
Mocht je een onvergetelijke en uitstekend verzorgde (vis)vakantie willen boeken in het mooie Zweden. Denk dan zeker ook aan www.sportfishingdalsland.com Neem contact op met Andy van Assema en ik weet zeker dat je een geweldige tijd zult hebben. Ik spreek uit ervaring!!
Groeten, Pascal van Veen.