Dinsdagmorgen stond de visboer ehhh sorry de postbezorger weer aan de deur om nog een lading kakelverse Bretonse sardine, makreeltjes en haring kopjes af te leveren. Gauw Jaco bellen en hem hiervoor bedanken voor de supersnelle levering. Hellemaal “happy” met de zeer olie houdende haring kopjes van www.roofvisaas.nl. Dit is in mijn ogen een perfecte attractor om snoek naar je aasvis te lokken. Dus gauw een zak in de emmer zodat deze met de rest van het voer kan ontdooien. Laatste spullen worden ingepakt en nog gauw een laatste telefoontje naar Hans en Dietmar. Hoppa alles klaar??
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.
Nee, voor de zekerheid maar de auto afdekken om een volgend gevecht met de vorst, bevroren sloten en niet te openen autodeuren maar niet te langdradig te maken. Hoppa!! Al doende leert men. Kug kug het is alweer veels te laat, dus dat leer men NIET. Half zeven is er afgesproken met Hans op de trailerplek om zo alles op tijd neergezet te hebben voordat de visite komt.
Met de tweede wekker en een krappe vijf uurtjes slaap later, realiseer ik me opeens D-Day! Tot mijn grote verbazing valt de regen zo te horen hard naar beneden. Het regent dus……. waar regen is, is er geen vorst. Een geruststellende gedachten dat de plas niet dicht licht daalt neer.
Na weken van voorbereidingen, bestellingen van aasvis en materiaal, scenario’s bedenken, voorvoeren en testvissen was het vandaag de dag dat…. “Het moest gebeuren!” We gaan filmen voor een bekend Duits hengelsportblad. De stek is dezelfde als afgelopen zaterdag en na de dubbele aanbeet is het vertrouwen erg groot op een nieuwe date met een mooie dame. Zeker nadat Hans en ik zondag nogmaals vijf kilo gevoerd hebben op de plek en deze verder in kaart hebben gebracht. Dat deze twee uurtjes goed besteed zijn blijkt wel als we nog wat interessante ontdekkingen hebben gedaan qua diepte verlopen en plateau’s. Her en der zien we nog wat grote bananen op het scherm van de dieptemeter, het succes lijkt een kwestie van tijd te zijn………
In het duister van de nacht in de stromende ijskoude regen arriveer ik tien minuten te laat op de afgesproken plek. Door alle haast was ik mijn telefoon vergeten en dat is niet handig als je vreemde mensen door een weer war van boerenwegen moet leiden naar de ontmoetingsplek. Geluk bij een ongeluk was Hans ook pas net gearriveerd en na het schudden van de handen en het aanzetten van ons beide voorhoofdverlichting kunnen we aan de slag.
Voordat we het weten ligt de boot te water evenals een berg aan materiaal wat er vandaag mee gaat. Dat wordt tweemaal heen en weer varen om voor ons beide het materiaal over te zetten. We hebben nog krap een uurtje voordat Dietmar en crew zullen arriveren, dus het wordt aanpoten om alles op tijd klaar te hebben. Een eerste worp naar het talud van vijf meter met de markerdobber gaat niet geheel perfect in het licht van de hoofdlamp. Gauw een tweede worp, na een kleine pauze komt de dobber boven water.
Deze dobber is zo een mooi richtpunt om twee hengels uit te varen. De aasvis van mijn derde hengel vaart richting het wijd als het al goed licht begint te worden wat de zaak qua oriëntatie vergemakkelijkt. Gauw de shelter opzetten en alles verder installeren voordat we een kopje koffie gaan maken. De tijd vliegt voorbij of ben ik nu soms zo traag met opbouwen. Zal het laatste wel zijn, vissen is genieten en moet vooral relax zijn en blijven.
Na het telefoontje opgehaald te hebben in de boot blijkt dat Dietmar al een kwartier staat te wachten, we kunnen rustig aan doen geeft hij te kennen. Vannacht heeft de cameraman zich ziek gemeld waardoor de opname niet door gaan. Ach ja, maken we van de gelegenheid gebruik om er een gezellige dag van te maken en wat foto shoots voor wat artikelen te doen. Na het ophalen en installeren van onze derde visser van vandaag is het dan eindelijk tijd voor een kopje koffie. Gelukkig is de regen opgehouden maar is in geruild voor een koude noordoosten wind. Wel is het vandaag voor het eerst boven nul en volgens de weersvoorspellingen beloofd het een aantal dagen boven nul te blijven. Ideale omstandigheden voor de vis om te gaan azen zou je zeggen. Nou laat het feest maar beginnen.
Twee uur verstrijken, het derde en vierde uur verstrijkt er gebeurt niks op een minuscule zakker op de linker hengel na. Deze mag dus blijven liggen met de verwachting dat deze nog wel af zou gaan. De andere twee hengels worden opnieuw uitgevaren. Het blijft de rest van de dag angstvallig stil. Te stil eigenlijk terwijl het er op lijkt dat het toch echt ieder moment kan gaan gebeuren.
Ondanks het uitblijven van de verwachte aanbeet blijft de stemming opperbest. Niks vangen en toch een goede dag hebben hoort er ook bij, het meest belangrijke is dat het een leuke dag was. Vissen, beleven en vangen gaan niet altijd samen en zo blijft het iedere keer weer spannend of daar die gedroomde vis komt.
Succes en vang ze….
Sebastiaan Verkerk