Heb het zelf ook vaak gehad. Je gaat vissen op snoek en hebt alles tip top voor elkaar, goede voorbereiding, stekken met liefde uitgezocht en dan………… hopeloos niks nada noppes!! Dagen achter elkaar moeilijk met af en toe een panharing en dat was het dan! Je wordt er geen betere visser van want onzekerheid maakt zich langzaam van je meester.
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Je gaat zwerven om toch nog maar een visje te scoren, ellende dikke ellende! Ten lange leste riep de persoon die dit nu overkwam zich tot mijn persoon of ik niet een stekkie had waar hij wat vertrouwen op kon bouwen. Ik gaf hem meteen een stek waar ik zeker van was dat je daar goed snoek kon vangen. Duidelijk erbij vertelt waar en wat te doen en zo de hele hupsa en wat denk je….. ja hoor, dikke blank. Man radeloos en in de put en ik met schaamrood op de kaken want had ik het wel goed gedaan?? Twee dagen later ik daar heen en of de goden het zo wilden…. 14 stuks!
Heb het hem maar nooit verteld want je hebt van die dagen dan doe je er niks aan, ze lijken van de aardbodem verdwenen die juupsa`s. Oplossing? Kom een dag mee dan doen we het over en kijken we of we het derde wereld wonder kunnen bewerkstelligen. In de ochtend toen we op weg waren naar het betreffende water zat ik zelf ook een beetje in twijfel. Het waren de eerste dagen van maart en de lente liet zich in haar volle pracht en praal aan de wereld zien Het was 15 graden en een heerlijk zonnetje erbij! Zijn ze onderweg naar de paaigronden of liggen ze nog op de winterstekken, je blijft het jezelf afvragen. Ik besluit maar een combi te doen, de ochtend op de trek routes naar de paai plekken vissen en als het daar nog niks is de middag op de winterstekken doorbrengen.
Op het natte aangekomen kiezen we beide ons kunstaas om mee te gaan trollen. Deze manier van vissen is toch de beste manier om in een redelijk korte tijd veel water af te vissen en zo te weten te komen hoe de zaken er momenteel voor staan. Ik maak maar gebruik van de ouwe truc om de gast aan de goede kant te laten vissen in de vroege uurtjes. Ze liggen dan nog redelijk strak tegen het riet of net op het randje van het talud. Het duurt dan ook geen 20 minuten of zijn reel ratelt het vrolijk uit want de eerste Juupsa van de dag meldt zich!
Op een losser na, die zich binnen 50 meter van de eerste snoek vakkundig van de haak kan ontdoen, blijft het op dit stekje verder stil. Dus na een uurtje geef ik de mad rat de sporen en we gaan op naar stek 2! Een paar witvissers zitten lekker op hun stoeltje een beetje dromerig voor zich uit te kijken als wij in volle oorlogsuitrusting langs tuffen. Wil het wat vragen we vriendelijk? (wilden gewoon weten of ze bulten voorns vingen). Mistroostig buigen de koppen naar beneden, niks waard het wil niet vandaag was het antwoord. Net als ik voorbij de eerste visser kom klappert mijn hengel een beetje in de steun, ik draai maar binnen eens kijken wat er aan zit? Geen snoek haha maar een dikke vals gehaakte voorn van 25 cm. Als Henry binnen 10 meter het zelfde overkomt worden de blikken van de witvissers grimmig. Ik grap maar dat met maden het niks waard is, pluggen das de manier om voorns te vangen!
Het gaat lekker op deze stek, we vangen wel geen grote jumbo vissen of eigenlijk moet ik zeggen Henry want hij staat om 12.00 uur al op 5 snoeken en ikke… tja, op eentje na sta ik mooi met een drup aan de neus! Maar we vermaken ons kostelijk en gezamenlijk besluiten we om nu eerst maar eens te gaan lunchen, lekkere broodjes warme knakworst en vette hamburgers: HEERLIJK! Zodra de buikjes vol zijn ruimen we de kunstaashengels maar op in de hengelbakken en komen mijn geliefde doodaashengels het zonlicht begroeten. Een mooie dikke dooie voorn aan de takel gehesen en op de elektromotor glijden we langzaam de winterstek op.
Het is een oude stek, het is jaren geleden dat ik hier ben wezen vissen want toen was het ook al een beetje alles of niet stekje! Maar als je dobber hier vertrekt dan heb je ook een mooie oude krijger aan de haak. Niets geen gedoe met kleine snoek, groot of niks dat is het motto hier! Dus vol goede moed beginnen we aan ons eerste driftje en nog eentje en nog eentje….. de tijd tikt gestaag weg maar beet no way!! Lichte twijfel nestelt zich in mijn hersenpan… should I stay or should I go! Woest schud ik mijn kop want het is hier of nergens, no way dat ik op de pof ga! Een eigenwijze noordeling dat ben ik en het heeft al menig visdag gered die harde schedel van me. Ik knipoog naar mijn maat want het gaat gebeuren hier dat beloof ik je al moet het tot middernacht duren, we krijgen er nog dikke Fish On!!!!
En dan, het zal tegen half 3 zijn geweest, gaat eindelijk een dobber aan de wandel en de eerste echte van de dag komt aan boord. De ban is gebroken…. eindelijk!! Het blijkt een voorbode te zijn want zo maar uit het niets gaat het los. Aanbeet na aanbeet kunnen we noteren, niet alles wordt geland maar oh oh wat gaat het ineens mal hier. Twaalf aanbeten waar we er acht van kunnen landen en het zijn stuk voor stuk dikke vissen!! Tegen de schemer van deze prachtige dag valt het weer stil, grillig dat is de natuur en dat maakt onze sport ook zo speciaal want je kunt alles goed doen maar zij heeft altijd het laatste woord!
In de avond als ik op de bank lig met een beste borrel in de hand, overpeins ik de dag en dan dringt het tot mij door…. we beleven elke dag het derde wereld wonder! Want het zit niet in succes maar in vriendschap, zonder dat heeft niks geen waarde en met dat heeft ALLES waarde!
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Fish On!
Greets Hilco,