Thuis gekomen moeten alle spullen die gebruikt zijn eerst ontdooit worden bij de kachel of de hele natte en bevroren spullen staan in bad om een extra sloot water in de huiskamer te voorkomen. Bizarre omstandigheden van deze zaterdag weerhouden me er niet van om zondag nog eerder aan het water te zijn. Vandaag gaan Ferry en Glenn mee om zo een beetje inzicht te krijgen in het doodazen en hopelijk misschien zelf ook een mooie sneeuw snoek te kunnen vangen.
Tekst en fotografie: Sebastiaan Verkerk
Door de afgaande wekker wordt mijn harige tweede wekker actief, poeslief Princes dartelt vrolijk rond mijn hoofd en zorgt ervoor dat ik gauw op sta. Alle spullen moeten weer opnieuw ingepakt worden, extra materiaal mee voor de doodaas maagden en voor ik het erg heb moet er gehaast worden om op tijd alles gereed te hebben. Auto starten na een klein gevechtje door de gevolgen van koning winter! Gauw een blik werpen op Buienradar, vooruitzichten zijn niet best. – 11°C krachtige noordwestenwind met kans op hagel en hevige sneeuwbuien. Check dubbelcheck dit keer wel mijn shelter in de auto, deze zal vandaag zeker geen onnodige luxe zijn met deze Siberische weersvooruitzichten. Ook al gaan we vandaag een andere stek als gisteren bevissen, deze plek ligt gelukkig van nature al in de luwte dus hopelijk houd dit de ergste ellende een beetje tegen met dit baggerweer. Het zal zeker prettig zijn om even te kunnen schuilen van ijzige wind en winterse neerslag.
Voorzichtig rijden we beide richting plas door het verraderlijke winterland, de weg is spekglad en door het vroege tijdstip maagdelijk wit. Deze omstandigheden zorgen ervoor dat de reis bijna twee keer zo lang duurt als de gebruikelijke rit. Tot overmaat van ramp wordt Ferry ook nog eens gebeld door zijn werk dat hij er op uit moet in verband met zijn storingsdienst. “Geen probleem man ik ben zo weer terug ” geeft hij te kennen. Dan zorg ik dat alles opgesteld staat en dat je direct kunt starten als je terugkomt laat ik op mijn beurt weten. Maar eerst moet het hele circus verhuisd worden van subtropisch klimaat alias de auto naar arctische omstandigheden een paar honderd meter verderop genaamd visstek.
Tjonge man na de survivaltocht is toch echt alles verhuisd en loopt het zweet me over mijn rug, de optie om een jas uit te trekken lijkt me niet verstandig door de hevige sneeuwval. Dan is gelijk mijn onderkleding ook van buiten nat en nu enkel mijn rug wat straks hopelijk weer opdroogt. En dan maar roepen dat vissen geen sport is!! Volgens mij heb ik zojuist een topsportprestatie verricht en is de sportschool een overbodige bezigheid als je dit een tweemaal per week zal doen. Volgende keer maar gewoon weer de boot mee gaat het allemaal wat gemakkelijker die grote verhuizing. Nou genoeg gemijmerd terug naar de actualiteiten van vanmorgen. Gauw een kopje koffie maken, rodpot opzetten, hengels in elkaar zetten en voorzien van de reeds geprepareerde aasvissen met takels. Hé scheelt weer wat tijd aan de waterkant en eventuele koude vingers toch??
Halve drijvende haring gaat vandaag richting de tien meter grens vergezeld met wat losse haringkopjes en snippers haring welk over gebleven waren van de andere helft van mijn aasvis. Ponds voorn op acht meter zal zorg dragen voor mijn tweede hengel aangevuld met een garnituur van makreelkoppen en stukjes voorn. Een minimale tik op mijn hengeltop, een licht bewegende swinger verstoren de voorbereidingen voor het te water laten van dit garnituur of toch niet? Voor de zekerheid gaat de hengel en voerboot eventjes aan de kant op veilige afstand van het werkgebied. Een duidelijk geratel van mijn baitrunner is nu duidelijk hoorbaar. Om in mijn ogen irritant gepiep van de beetmelder te voorkomen staat die in het begin altijd even uit totdat alle drie de hengels in liggen. Tijd om op te schieten!! Gauw pak ik de hengel op en loopt rustig naar achteren terwijl de vrijloop van de molen wordt uitgezet, klein tikje is genoeg om de haak te zetten. Indirect wordt de massieve kracht van een boze vis voelbaar door gegeven op de hengels en nylonlijn. Snel draai ik wat lijn in waardoor ik terug kom op mijn start positie naast de rodpot. Zo het is wederom een bliksemstart vandaag.
Vijf minuten en de eerste vis heeft zich al aangediend en what the f#ck ik sta in mijn eentje met een waardig tegenstander te knokken op afstand. Sh*t de lijn lijkt vast te lopen op het talud van klei, vis zwom naar rechts dusssss ik stap ook maar opzij naar rechts. Een kleine twintig meter verder, gelukkig de lijn schiet los, een bonkend gevoel geeft aan dat mijn tegenstander nog mee doet. Fijn!! Drie á vier minuten later en de vis geeft zich over. Gauw worden de tangen, onthaakmat en STR gepakt. Zo mooie dikke dame denk ik bij mezelf jij mag eventjes veilig logeren, zorgvuldig worden de beide ritsen vast gemaakt aan de clip om een debacle als nieuwjaarsdag te voorkomen. Tijd om kortstondig te relaxen alvorens we verder gaan met de rest van het opzetten van mijn battle station .
Telefoontje naar de pechvogel Ferry om het goede nieuws door te geven, ondertussen kopje koffie en feestsigaret naar binnen werkend sta ik na te genieten van dit avontuur. Ferry is nog wel eventjes onderweg geeft hij te kennen, er heeft zich een volgende klus aangediend en wel eventjes in Brielle. Uurtje of zoiets rijden voor een kwartiertje werk. Gauw maar Frans bellen om wat foto’s van mij te laten maken. Mooi die komt na het ontbijt eraan. Kan ik nu verder met alles uitvaren en de shelter op zetten. Ehhh waar was ik gebleven? O ja hengel nummer twee, voorntje naar acht meter. Het makreeltje, hengel nummer drie gaat gauw helemaal kaal richting plaats van bestemming. Routine matig en snel is er een nieuwe pop up haring klaar gemaakt en uitgevaren. Op naar de volgende taak, het opzetten van de shelter. Uitklappen en opzetten loopt voorspoedig tot……juist de haringen niet zo gemakkelijk in de grond gaan. Kost uiteindelijk een paar minuten alvorens één haring in de bevroren grond gedraaid is. Leuk joh winterwonderdramaland, maar de aanhouder wint, een fijne onderkomen staat. Stoeltje erin, tafeltje en hop hengeltjes klaar maken voordat Frans of Ferry arriveren. Kunnen ze direct vissen voordat we een korte foto shoot gaan doen met mijn nieuwe date van vandaag. Veiligheidshalve zijn beide takels van de hengels verwijderd en reeds voorzien van een voorntje en sardine voor de snelle doorstart.
Rond half één komt Frans aangelopen, het ontbijten en opstarten thuis duurde iets wat langer als verwacht. Lachend geeft hij aan dat hij het thuis voor elkaar heeft gekregen om er even een paar uurtjes tussenuit te kunnen en zodoende maar even meekomt vissen. Poef met een diepe zucht haal ik de vis omhoog, frans kijk me twijfelend aan en vraagt nogmaals hoe groot die is. Nogmaals opmeten en tja hij is echt serieus de magische grens voorbij. Door de kleinere kop op het dikke achterlijf lijkt deze vis wat kleiner als de snoek van gisteren.
Met een krachtige staartslag zwemt ze weer direct naar de diepte toe waar het wat warmer is als boven water. Takeltje aan de hengel, wop plons, daar ligt een mooie middenmaat voorn na een vlucht van vijftig meter verder in het water. Tweede hengel wordt netjes uitgevaren sardine met twee makreelkoppen afgeleverd boven tien meter water. Hengeltjes verder netjes afstellen, swingers goed heeey wat is dat?? Zakkende swinger terwijl ik hem net goed heb gedaan, clip los voorzichtig voelen en “sorry Frans ik heb vast aangeslagen” hengeltje doorgeven rustig aan doen man het is nylon en geen dynema als hij begint te sleuren aan de hengel. Gaat weer lekker zo vijf minuten na het inwerpen en de voorn is al gepakt. Een kleinere vis heeft Frans bereid gevonden om met hem op de foto te gaan.
Het hele circus duurt pak en beet een minuut of drie voordat we uitgezwaaid worden door deze bezoeker. Het nagenieten is maar van korte duur, de enige overgebleven aasvis van Frans die nog in het water ligt blijkt op eens te kunnen zwemmen. Na een aantal piepjes en een swinger die gestaagd naar beneden zak besluit ik toch maar contact te zoeken met deze grapjas die ons feestje verstoord. Lijntje straks en ja hoor deze voelt goed aan, snel hengeltje overgeven aan lucky Frans. Zo staat hij binnen een kwartier zijn tweede vis te drillen. Tjonge wat een feest terwijl het overgrote deel van de Nederlandse vissers bij de kachel aan het klagen zijn over kou, ijs elf kneuzentocht en aanverwante ellende van koning winter zien wij al de derde vis van deze dag binnen bereik komen. Al juichend, springend en maf dansend in de sneeuw vraagt Frans of ik klaar ben om zijn vis te gaan scheppen. Haha natuurlijk, another one bites the dust. Lekker dikkertje die wederom een klein jong koppie bezit. Jonge grote snoek en big mama in the making!!
Schepnet in elkaar gauw terug in het water om te ontdooien, hengeltjes worden rustig en relax terug klaar gemaakt alles in de lazyzondagsmodus.
Telefoon gaat en ja Ferry is er bijna klinkt er aan de andere kant van de lijn. Mooi man het is happy our, hopelijk pak jij nog een visje mee na al dat werken. Kort na ferry’s aankomst besluit pinchhitter Frans eieren voor zijn geld te kiezen en gaat richting moeders de vrouw terug. Niet slecht zo’n super korte sessie en dan na anderhalf uur weer te vertrekken. Ferry neemt vol verwachting plaats in de shelter en samen wachten we op de dingen die komen gaan…….. wachten en telefoon, bezoek, het gaat nog druk worden in de shelter. Gezelligheid, genieten en vis vangen een betere manier om de dag door te komen is er niet. Door wat onverwachte gebeurtenissen moet Ferry gauw weg en ik besluit er voor vandaag ook maar een eind aan te breien. Het is mooi geweest de extreme kou, het korte slapen vreten extra energie. Het opruimen en voorzichtig maar vooral langzaam naar huis rijden, het lijkt wel een eeuwigheid te duren maar ik ben blij als alles uiteindelijk veilig en warm thuis staat. Morgen vissen of toch maar een relax bijtank dagje, eerst maar even eten en dan vallen de luikjes al vroeg dicht story closed for the day.
Happy hunting mocht jij zelf nog weggaan en hopelijk kom jij ook wat happy times tegen, misschien tot de volgende keer
Sebas.